75. Bölüm
Zor bir akşamdı... Tüm gün gergin olmayan hatta bir hevesle gece olmasını bekleyen Korhanken Selen hem içinde bunun gerginliğini yaşıyor hem de durumu bildiğini fark ettirmemeye çalışıyordu. Tüm bunların üstüne bir de uykulu, uyuşuk ve olabildiğince tepkisiz olması gerekiyordu malum "sözde" ilaç içmişti. Ama en azından Korhan çalışma odasından çıkmadan ortalığı velveleye vermeyi başarmıştı. Artık durumdan hem Alper'in hem de Tarık beyin haberi vardı ve ilk işleri en az zarar görecekleri şekilde bir plan yapmak olmuştu.
__ Ah Korhan! Neden böyle başına buyruk davranıyor bu çocuk?
Kızgın olmasının yanına sıra oğlunu koruma içgüdüsü yorgun kalbini zorluyordu artık. Diğer yandan sırtını masaya dayamış Korhan için yönlendirebileceği en iyi adamların listesini yapıyordu içinden.
__ Çünkü kendi işini kendi halletmeye çalışıyor, Korhan'ı biliyorsun Tarık Amca... Şaşırmamak lazım ama Selen'in onu dinlemesi büyük şans olmuş. Hiç telaşlanma halledeceğiz, ben de gideceğim...
__ Ama adresi bilmiyoruz!
__ Gece gideceği kesin, gerekirse bütün gece evden çıkmasını bekleriz.
Alper elinden geldiğince Tarık Beyi rahatlatmaya çalışsa da kendisi de aynı şekilde endişeliydi ve bu kesinlikle sesine de yansıyordu. Tarık Bey başını sallayarak derin bir nefes aldı.
__ Korhan'dan bahsediyoruz. Yüksek ihtimalle onu takip ettiğimizi anlar ve atlatmadan asla Gediz'le buluşmaya gitmez.
__ O zaman biz de Gediz'i takip ederiz!
Bu gerçekten fena fikir değildi. Gediz'i de bu konuda küçümsememek gerekiyordu ama yine de ona fark ettirmeden takip etme şansları Korhan'a göre daha yüksek olacaktı.
__ Tamam, güzel Gediz'i takip edelim. Şimdiden hemen bir tane gözlemci gönderelim ki sonradan nerede diye aramayalım.
Alper cep telefonunu eline alırken son derece huzursuzdu.
__ O pislik tek başına gitmeyecek, buna eminim. O yüzden onun adamları da etrafta olacaktır. Onlara da dikkat etmek lazım.
Çok haklıydı Alper, belki en iyisi o kavgayı biliyorken engel olmaktı ama... Bu hiç bir şeyi çözmeyecekti. Korhan aklına koymuştu ve onun canını yakmadan en azından karşısına çıkmadan rahat etmeyecekti. O yüzden hali hazırda planlarını biliyorken tüm bu saçmalıklara son verebilecek bir şekilde müdahale etmeleri gerekiyordu.
Tarık beyin her olayda olduğu gibi birden fazla planı vardı ve en kötü ihtimalle Gediz'i yurt dışına yollamayı düşünüyordu. Hayatlarında daha fazla bela istemiyordu artık, bu yüzden elinden geleni yapacaktı. Ancak bu tarz durumlarda her şey planlananın aksine ilerleyebilir ve doğaçlama davranmak zorunda kalabilirlerdi. Tarık Bey belki bu tarz şeylere alışıktı işi gereği ama işin içinde oğlu ve kızı olunca iş değişiyordu.
__ Selen'in de bu gece evde kalacağını hiç sanmıyorum.
Alper kendi kendine sessiz konuşsa da Tarık Bey duyarak hafifçe kaşlarını çatmıştı. Bu çocuklar kesinlikle onun yüreğine indirecekti sonunda!
__ Kesinlikle o evden çıkmayacak. O yapabileceği her şeyi yaptı zaten.
__ Ben de öyle söyledim, dedi Alper gergin bir ifadeyle.
Ama içgüdülerim ona güvenmememiz gerektiğini söylüyor.
__ Öyleyse bizde kendi önlemlerini alırız. Gece Korhan dışında o evden hiç kimse çıkmayacak, o kadar!
Tarık beyin sesi sert ve kararlıydı... Ama aynı kararlılık Selen içinde geçerliydi.
Akşamın erken saatlerinde banyoya kapanmış o da kendi planlarını devreye sokabilmek için bir telefon görüşmesi yapıyordu. Bir taraftan gözü, kulağı kapıdaydı. Korhan'a yakalanmamak için kısık bir sesle neredeyse fısıldarcasına konuşuyordu. Bir yandan bilerek musluğu açmış suyun boşa akmasına izin veriyordu.
__ Sen benim dediğimi yap!
__ Gerçekten beni zor durumda bırakıyorsunuz Selen Hanım! Ben... Emin değilim!
Selen sinirlendiğini hissetmeye başlıyordu. Hatta karşısında ki aptal biraz daha itiraz ederse olduğu yerde tepinmeye başlayabilirdi.
__ Emin değilim ne demek? Sen yıllarca babama hizmet ettin ve şimdi de benim için çalışıyorsun unutma! Senden o kadar da zor bir şey istemiyorum.
__ Siz bana Cemal Beyin yadigârısınız ya size bir zarar...
__ Gelmeyecek, derken Selen'in sesi biraz yüksek çıkınca telaşla tekrar kısık bir sesle konuşmaya başlamıştı.
Bak... Ben kötü bir şey yapmıyorum! Kendimi tehlikeye atma gibi bir niyetim yok ama bu hayati bir durum ve ona ihtiyacım var. Sadece... Sadece ona bana getir, lütfen!
Karşısında ki adam bu sözler üzerine bir an susarken Selen nihayet yenilginin kokusunu almaya başlamıştı. Kulağına derin bir nefes alış sesi geldi önce.
__ Pekâlâ... Nereye getireceğim?
Selen yaklaşık iki dakika sonra banyodan çıktığında Korhan'ın kendisine seslenmesiyle bir an içinin titrediğini hissetti. Ama hayır, yakalanmamıştı.
__ Aşkım! ... Biraz gelir misin?
Selen Korhan'ın sesine doğru giderken Korhan odanın hemen girişinde durmuş gözlerinde ışıltılar yanına çağırırcasına ona elini uzatmıştı. Derin bir nefes alarak ona yaklaştı Selen, sanki gözlerinden sakladıklarını okuyacakmış gibi geliyordu!
Oysa Korhan her şeyden habersiz sevdiği kadına yatak odalarını göstermek istiyordu sadece. Sonunda satın aldıkları eşyalar odalarına yerleşmişti.
İçindeki duyguları yüzüne yansıtmamaya çalışarak Korhan'ın elini tuttu Selen. Evet, gerçekten odaları çok güzel görünüyordu. Selen her ne kadar karışık ve endişeli de olsa gözlerini gezdirdi yeni odasında. Beyaz siyah bir takımdı aldıkları, sadece yataklarının karyolası kırmızıydı! Bunu özellikle Selen istemişti çünkü kırmızı tutkunun rengiydi ve gerçekten o renk odaya bir canlılık ve aşk katmıştı. Keşke o anın tadını çıkarabilseydi ama kalbi olabilecek kötü ihtimallere karşı sızlayarak çarparken bunu yapamıyordu.
Yine de kendisini gülümsemeye zorlayarak Korhan'a baktı. Aslında kızıyordu ona...
Kendisini değmeyecek biri için tehlikeye atıyor, ailesini hiç düşünmüyordu! Ama anlıyordu da. Tamamıyla koruma içgüdüsü ve cesaretiyle hareket ediyordu, tek başına bitirmek istiyordu. Ve birkaç saat sonra kendini tehlikeye atacakken Korhan gayet rahat ve mutlu bir şekilde kendisine gülümseyebiliyordu.
Selen'in bakışları hayranlıkla Korhan'ın gülümseyişine kaymıştı. Çok güzel... çok iradeli ve inanılmaz çekiciydi! Dayanamazdı o dudakların, o parıldayan bakışlarının solmasına... Bu düşüncelerden yüzüne dokunan parmaklarla uyanmıştı. Bir an şaşkınlıkla gözlerini kırpıştırırken Korhan'ın yüzünü hemen yüzünün hizasında bulmuştu.
__ İyi misin sevgilim?
__ Elbette, derken ona belli etmemenin yolunu bularak Korhan'ın kollarının arasına girmişti. En azından bu şekilde gözlerini saklayabilirdi. Tabii bir de son derece gerçekçi bir bahanesi vardı.
Biliyorsun, bu ilaçlar benim dengemi bozuyor.
Korhan Selen'i saçlarından öptükten sonra aralarına giren o huzursuz havayı değiştirmek istercesine neşeli bir sesle konuşmaya başlamıştı.
__ Harika bir yer keşfettim! Hani sen yatak odamızı bazı taşlarla süslemek istiyorsun ya...
__ Onlar süs değil bir kere enerji!
Selen bir nebze Korhan'dan uzaklaşarak gözlerini kısmıştı.
__ İnanmasan da renkler ve taşlar enerjidir. Kırmızı tutkuyken mavi desenler huzurlu bir uykuyu getirir. Alacağım taşlar da öyle...
Selen'in aniden değişen o ruh hali hoşuna gitmişti Korhan'ın. Bu kadına gerçekten deliler gibi aşıktı. Gülümsedi...
__ Evet ama biz beraberken o enerjiyi zaten birbirimizden almıyor muyuz?
Bu cümlenin doğruluğu Selen'in yüreğini bir an sızlatıp geçmişti sanki.
__ Haklısın... Benim her şeyden önce sana ihtiyacım var. Nefes almak için bile...
Korhan'ın gülümsemesi midesine giren hafif bir kramp sonucu yavaşça silinmişti dudaklarından. Ardından Selen'in elinden çekmesiyle onun istediği gibi yatak odalarına girdi ve şaşkınlıkla Selen'in arkalarından kapıyı kilitleyişini seyretti.
__ Canım... Ne yapıyorsun?
__ Birilerinin bizi yakalama ihtimalini ortadan kaldırıyorum.
Korhan'ın gülümsemesi hızla geri gelmişti.
__ Yoksa beni kötü emellerine alet mi edeceksin?
Selen hem de tam iki kez anahtarı döndürdükten sonra hiç ona bakmadan elini tutmuş ve bu defa yatağa doğru götürmeye başlamıştı.
__ Yeni yatağımızı denemek istiyorum, diyelim!
Ne yatak umurundaydı ne de yatak odaları... İçi buruktu, bir bakıma sadece ona karşı iyi görünmeye ve içindekileri saklamaya çalışıyordu.
__ Uzansana hadi!
Korhan henüz Selen'in durumunun farkında değildi. Hala şaşkındı ve kullandığı ilacın onu böyle etkilememesi gerektiğini düşünüyordu ama bundan keyif aldığı da bir gerçekti.
__ Yeter ki sen iste aşkım.
Korhan bilerek yatağı ortalamış ve o şekilde uzanmıştı. Selen için sorun yoktu, içinde ona duyduğu kaygı ve ihtiyaçla yatağa çıktı. Korhan'ın etkilendiğini belli eden ciddi bakışlarına kilitlenmiş bir halde önce Korhan'ın üzerinde ki gömleğin düğmelerini açmaya başladı. Hiç acele etmeden... Giderek daha fazla görünen o sıcacık teni küçük dokunuşlarla okşayarak... Hem kendisine hem de Korhan'a tatlı bir işkence yaparak... Korhan'ın nefes alış verişlerinin hızlanması Selen'e ayrı bir zevk veriyordu. Sonunda gömleğinin önü tamamen açılmıştı. Korhan derin bir nefes almaya çalışırken Selen küçük bir hareketle bir bacağını Korhan'ın bacaklarının üzerine attı. Artık üstünde olduğuna göre üzerinde ki bluzdan kurtulabilirdi.
Korhan ise terlemeye başlamak üzereydi, bir an nefes almayı unuttuğuna yemin edebilirdi. Yattığı yerden Selen'in nefis güzelliğini seyrediyordu. Gözlerini yumuşacık olduğunu bildiği o tende gezdirirken ona dokunmak için gerçekten ölüyordu ama eli uyuşmuştu! O harikaydı... Tek kelimeyle masum bir aşk tanrıçası gibiydi, gözlerini kamaştırıyordu! Henüz daha ona doğru elini uzatamamışken Selen'in yavaşça üzerine uzanmasıyla teninin tenine karıştığını hissetti Korhan. Ardından boynuna dokunan dudaklarla nihayet ellerini kaldırarak sımsıkı sarıldı Selen'in çıplak sırtına...
__ Selen...
Tutkuyla kısılmış o ses üzerine yüzünü kaldırdı Selen ama gözleri dudaklarındaydı.
__ Seni çok seviyorum...
__ Ben de se...
Cevap vermesine izin vermeden öpmeye başlamıştı dudaklarını... Önemli olan Korhan'ın cevabı değil kendi hissettikleriydi o an! Selen'in öpüşleri Korhan'ın o sakin, tutulmuş tavrını yerle bir etmişti. Bir elini saçlarının arasından geçirerek o doyamadığı dudakları öpmeye başladı içindeki alevlerle. Aralık dudakların içine sızarken her ne kadar biraz hoyrat öpüyor da olsa ona olan aşkını ve ihtiyacını haykırıyordu aslında! Ve Selen'in de tam olarak istediği buydu. Kendisine camdan yapılmış gibi davransın istemiyordu. Hele o an duyarlı olmasa çok daha mutlu olabilirdi. İstediği gibi kıra döke hatta hayvani içgüdüleriyle ona dokunmak ve aynı şekilde karşılığını almak istiyordu. Korhan'ın dudaklarını öpüp arada hafifçe ısırırken bir elini gür saçlarına götürerek sertçe çekti elinde olmadan! Bu Korhan'ın inlemesine neden olmuştu. Daha fazla bekleyemeyecekti, ani bir hareketle Selen'i altına aldıktan sonra Selen'in mini şortunu bir eliyle sıyırırken gözleri kendisini deli eden kadının gözlerindeydi. Onun verdiği her tepki içini titretiyor ve kontrolünü kaybetme noktasına getiriyordu.
__ Deli oluyorum senin için! Deli!
Nefes nefeseydi Selen, tüm bedeni alev almak üzereydi ve hiç bir şey düşünmeye zamanı kalmasın istiyordu. Onu istiyordu...
__ Hadi... Bana nasıl sahip olduğunu göster, dedi Sele kısık bir sesle Korhan'la aralarında hiç bir şeyin kalmadığını titreyen bir halde hissederken.
Asla bırakma... Bırakmayacağına inandır beni!
Korhan Selen'in sıcaklığına karışırken çok rahat kendini kaybedebilirdi ama son anda duyduğu o kelimeler onu yüreğinin tam ortasından yakalayarak dizginleri bırakmamasına neden olmuştu. Selen'e sımsıkı sarılırken dudaklarını kulağına götürdü.
__ Asla bırakmam... Böyle bir hazine bulmuşum... Bırakır mıyım?
Selen istediklerini duymuş olmanın verdiği rahatlamayla kulağının ısırılmasına güldü bir an ve ardından bu aşk ayinine el koymak üzerine Korhan'ı yana yatırarak üzerine çıktı bir kez daha...
Saatlerce onu orada tutmaya kararlıydı. Sonra ise... Sonrasını düşünmek istemiyordu.
Canlarım, keyifli okumalar :))