မကြိုက်သင့်သောတီချယ်🫀
အပိုင်း(၂၉)
"တီချယ် ကိုယ်တို့အခုဘာဆက်လုပ်ကြမလဲ"
"တီချယ်တို့မိဘတွေမတွေ့နိုင်တဲ့နေရာတစ်နေရာမှာခဏသွားနေကြမယ်....သဘောတူတယ်မလား ကလေးငယ်"
"သဘောကတော့တူပါတယ် ဒါပေမဲ့ကိုယ်တို့ရဲ့ကျောင်းကိစ္စတွေကရော...ကိုယ်ကကျောင်းသူမို့ကျောင်းပျက်ရက်များနေလည်းသိပ်ကိစ္စမရှိပေမဲ့တီချယ်ကရော..."
"စိတ်မပူပါနဲ့ အဲဒါအတွက်စဉ်စီထားပြီသား ကလေးတွေကိုအခြားဆရာမတစ်ယောက်ခဏအစားထိုး၀င်သင်ပေးလိမ့်မယ်...ဒါဆိုအခုပုန်းရှောင်ဖို့၀ယ်ထားတဲ့အိမ်စီသွားကြမလား"
"သွားကြတာပေါ့ "
ကားပေါ်မှာတစ်ယောက်မျက်နှာတစ်ယောက်ကြည့်ပြီအကြင်နာအနမ်းလေးနမ်းလိုက်ကြသည်။ထိုနောက်ငယ်ကကားကိုစတင်မောင်းပါတော့သည်။ငယ်ကတော့မိုးပြာရောင်ပါတိတ်၀တ်စုံလေးနဲ့အတော်ပင်ခန့်ညားနေပြီကျက်သရေရှိနေသည်။
နွေးကတော့the power of stylingပုံစံကိုမှအပေါ်အောက်နှစ်ခုလုံးကိုအမဲရောင်၀တ်ဆင်ထားသည်...သိပ်ကိုမိုက်နေတာပေါ့။တစ်ယောက်တစ်မျိုးစီနဲ့လှပတင့်တယ့်နေကြတယ်ထိုအမျိုးသမီးနှစ်ဦး။
အဝေးပြေးလမ်းမပေါ်မောင်းနှင်နေတဲ့ကားလေးတစ်စီး။ညနေ့ခင်းနေ၀င်ချိန်တွင်အိမ်လေးတစ်လုံးရှေ့သို့ရောက်လာခဲ့သည်။အိမ်ကနှစ်ထပ်တိုက်အိမ်ဖြစ်ပြီးမကြီးကျယ်မခန်းနားပေမဲ့နေလို့တော့ကောင်းသည်။ပတ်၀န်းကျင်ကလည်းအေးချမ်းတာပြီတိတ်ဆိတ်သည်။ငယ်တို့နှစ်ဦးအတွက်အဆင်ပြေဆုံးနေရာဒေသပင်ဖြစ်သည်။နှစ်ယောက်စလုံးကားပေါ်ကဆင်းပြီးအိမ်ထဲ၀င်သွားလိုက်ကြသည်။လူမနေတာကြောင့်ဖုန်တွေတော့အနည်းငယ်ရှိနေပြီးရှင်းစရာတွေလည်းရှိနေသည်။
"တီချယ်....ကိုယ့်ကားပေါ်ကပစ္စည်းတွေအ၀တ်တွေသွားယူလိုက်ဦးမယ် တီချယ်ကတော့နေမယ့်အခန်းကိုလိုက်ပြပေးပေါ့"
"တစ်ယောက်ထဲနိုင်လို့လား"
"တီချယ်ကောင်မလေးကဒီလောက်တော့အသာလေးပါ ဟော...ဒီမှာကြည့်ပါလား "
လက်မောင်းညှစ်ပြပြီးကြွက်သားတွေကိုကြွားဝါလိုက်သည်။
"ဟားဟား....ဟုတ်ပါပြီရှင့် ဒါဆိုစိတ်ချလိုက်မယ်နော်"
"စိတ်ချထားလိုက်"
နွေးကကားပေါ်ကပစ္စည်းတွေအ၀တ်ထုတ်တွေကိုအိမ်ထိယူနေချိန်ငယ်ကတော့အပေါ်ထပ်တက်ကာနေမယ့်အခန်းကိုရှင်းလင်းနေသည်။အပေါ်ထပ်တွင်အိပ်ခန်းနှစ်ခန်းဘုရားစင်နှင့်လသာဆောင်သာရှိသည်။အိပ်ခန်းတစ်ခန်းစီတိုင်းမှာလည်းရေချိုးခန်းပါသည်။အိပ်ခန်းကနှစ်ခန်းဆိုပေမဲ့တစ်ခန်းကိုသာရှင်းလိုက်သည်။အကြောင်းရင်းမှာတစ်ညထဲနဲ့နှစ်ခန်းလုံးမရှင်းနိုင်လို့ဖြစ်ပြီးကားစီးထားတဲ့ဒဏ်ကြောင့်နှစ်ယောက်စလုံးပင်ပန်းနေကြသည်။အိပ်ခန်းနဲ့ဧည့်ခန်းလောက်ကိုသာအရင်ရှင်းပြီရေမိုးချိုး၍စားသောက်ဖို့ပြင်ကြသည်။
"ကလေးငယ် ဘာစားချင်လဲ"
"ဒေါ်မာနငယ်ကိုစားချင်တယ်"
"အို...ဘာတွေပြောနေမှန်းမသိဘူး"
"အပျိုကြီးတစ်ယောက်ရှက်သွားပြီ"
"ကျွန်မမှာကောင်မလေးရှိတယ်ရှင့် အပျိုကြီးဆိုတော့ရှင်ကကျွန်မနဲ့ပြတ်ချင်နေတာလား"
"မဟုတ်ရပါဘူးနော် ဒီကောင်ကတီချယ်ကိုပြတ်ဖို့နေနေခဏလေးခွဲရရင်တောင်သေမတတ်လွမ်းနေရတာ"
"အပိုတွေပြောပြီ"
"မပိုပါဘူး အချစ်တွေသာပိုနေတာ ကိုယ့်အချစ်တွေကလိုနေတာလျော့နေတာကိုမရှိတာ"
"အမယ့်....ဘယ်ကောင်မလေးကိုလည်းဒီစကားတွေပြောပြီးပြီလဲ"
"ဒေါ်မာနငယ်ကိုသာပြောဖူးတာပါရှင့်"
"ဟုတ်ပါပြီ ကလေးငယ်ရာ.....အခုတော့ဘာစားကြမှာလဲ မှာမလို့"
"ခေါက်ဆွဲကြော်စားကြမလား"
"အင်း...ဒါဆိုမှာလိုက်တော့မယ်နော်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ ကိုယ့်အမျိုးသမီးလေး"
ငယ်မျက်စောင်းလှလှလေးနဲ့ကြည့်လိုက်ပြီမနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ခေါင်းလေးခါကာရယ်လိုက်သည်။စားသောက်ပြီသည့်အခါခြံထဲရှိဒန်းပေါ်မှာထိုင်ကာညကောင်းကင်ရဲ့အလှကိုခံစားကြသည်။
"တီချယ်"
"ရှင့်"
"ကိုယ်တီချယ်အိမ်မှာညအိပ်ခဲ့တဲ့နေ့ကိုမှတ်မိလား"
"မှတ်မိတယ်လေ ကလေးငယ်ရဲ့"
"ဒါဆိုအဲနေ့ကအိပ်နေတုန်းယောင်ခဲ့တာတွေလည်းမမှတ်မိရောပေါ့"
"ဘာပြောစရာရှိလို့လဲ ကလေးငယ်"
"ကိုယ့်အဲနေ့ကကိုကိုဆိုပြီယောင်ခဲ့တဲ့သူကကိုယ့်ရဲ့အစ်ကို၀မ်းကွဲလေ ၀မ်းကွဲဆိုပေမဲ့ကိုကိုကကိုယ့်ကိုအရမ်းဂရုစိုက်ပေးတယ် ချစ်ပေးတယ် ကြင်နာပေးတယ်...."
နွေးပြောနေတာတွေကိုငယ်ကတိတ်တဆိတ်ငြိမ်သက်စွာနားထောင်ပေးရင်ထိုင်နေခဲ့သည်။နွေးရဲ့မျက်၀န်းတွေကကြည်နူးခြင်းနှင့်၀မ်းနည်းခြင်းတို့ရောနေသည်။
"ကိုကိုကစိတ်ထားကောင်းပေမဲ့ကံတော့မကောင်းရှာဘူးလေ...အရမ်းကိုဆိုးရွားလှတဲ့မိန်းမတစ်ယောက်ကိုချစ်ခဲ့တယ် ဒါပေမဲ့အဲမိန်းမကသစ္စာဖောက်ပြီးကိုကိုကို့စိတ်ဒုက္ခပေးခဲ့တယ် ဟက်! အဲမိန်းမနဲ့ပက်သက်ပြီးကိုယ့်အမုန်းဆုံးကတော့ကိုကိုကပြန်လာဖို့သူအရှေ့မှာဒူးထောက်တောင်းပန်ခဲ့တာတောင်ကိုကိုကို့တွန်းဖယ်ပြီးမတူသလို့မတန်သလို့ဆက်ဆံခဲ့တယ်လေ
တော်တော်မာယာများတဲ့မိန်းမ....ကိုကိုလည်းအဲစိတ်နဲ့ပဲတိုက်ပေါ်ကခုန်ချပြီသတ်သေခဲ့တယ် သူ့တိုက်ပေါ်ကခုန်ချစဉ်ကကိုယ့်ကသူအနားမှာရှိနေခဲ့တယ်ဒါပေမဲ့မတားနိုင်ခဲ့ဘူး....အခုထိကိုယ့်ရဲ့
မှတ်ဉဏ်တွေကမှတ်မိနေစမ်းပဲ အိပ်မက်ဆိုးတွေလည်းမက်တယ်...တစ်ခါတစ်ရံကိုကိုကို့မတားနိုင်ခဲ့တာကိုအရမ်းနောင်တရမိတယ်.......
"ကလေးငယ် တော်တော်ပင်ပန်းခဲ့မှာပါ....အခုဆိုကလေးငယ်ကို့ကိုကိုရဲ့မေတ္တာတွေလောက်တော့မပိုပေမဲ့လျော့လည်းမလျော့တဲ့ချစ်ခြင်းတွေနဲ့ချစ်ပေးမယ့် တို့ရှိနေပြီလေ....ကလေးငယ်ပင်ပန်းရင်တီချယ်ရင်ခွင်ထဲမှာအနားယူလို့လည်းရတယ်နော်"
"ကျေးဇူးပါ တီချယ်...ကိုယ့်အပေါ်ချစ်ပေးပြီးဂရုစိုက်ပေးလို့တကယ်ကျေးဇူးတင်မိတယ် ကိုယ့်ကတော်တော်ကံကောင်းတာပဲနော် ချစ်ရတဲ့အမျိုးသမီးလေးကိုပိုင်ဆိုင်နိုင်နေပြီ...ကမ္ဘာပေါ်မှာရှိတဲ့လူတွေထဲကိုယ့်ကံအကောင်းဆုံးထင်ပါရဲ့"
"မဟုတ်ရပါဘူး တို့ကကံအကောင်းဆုံးပါနော် ဟောဒီကပုပုသေးသေးလေးကိုအပိုင်ရထားတာဘယ်လောက်ကံကောင်းလိုက်သလဲ"
"ပုပုသေးသေးလေးဟုတ်ပါဘူး ၅လက်မလေးပဲပုတာကိုပြောရက်တယ်..."
"၅လက်မကနည်းလားကွယ်...ကဲပါ ညနက်နေပြီးအိပ်ရာထဲသွားကြရအောင်"
"ဗျာ! အယ်...ရှင့်! တီချယ်စကားကဘာစကားကြီးလဲ"
"အယ်...တို့ပြောတာကအိပ်ကြရအောင်လို့ပြောတာလေ"
"အာ...ပိုတောင်ဆိုးသွားပြီ တီချယ်ရယ်"
"ဒီကလေးနဲ့တော့ ကျွန်မပြောတာကရိုးရိုးသားသားပါနော် "
"ရိုးသားတာလား မရိုးသားတာလားတော့မသိပေမဲ့ကိုယ့်ကအသက်မပြည့်သေးဘူး ကြိုပြောထားတာ"
"ကျွန်မကလည်းရှင်အသက်မပြည့်မချင်းအပေါ်ကတက်ခွပြီမလုပ်ဘူး စိတ်ချ"
"တီချယ်နော် နားရှက်စရာတွေ"
"ရှက်စရာမှမဟုတ်တာ လာ...သွားအိပ်ရအောင် တို့အိပ်ချင်နေပြီ"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ လေဒီကြီးရယ်"
"ဟွန့်!"
မျက်စောင်းလေးတစ်ချက်ထိုးကာအရှေ့ကနေအိမ်ထဲ၀င်သွားတဲ့မဟာဆန်သူဒေါ်မာနငယ်ကိုကျွန်တော်မျိုးမနိုင်တော့ပါ။လက်မြှောက်ကာအရှုံးပေးရုံသာရှိတော့သည်။သို့သော်ချစ်ရသောတီချယ်ကိုအပေါ်ကတက်ခွခိုင်းစေမည်တော့မဟုတ်ပါ။
"ဟင် တီချယ်....ဘာလို့အလယ်မှာဖက်လုံးကြီးခြားထားတာလဲ"
"ရှင်ကိုမယုံလို့"
"ဟောဗျာ တီချယ်ပြောနေသလို့ပဲကိုယ့်ကအခုထိအသက်မပြည့်သေးဘူးလေ တီချယ်အတွေးတွေကလက်လန်တယ်"
"ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ကွာ ခြားထားတော့ပိုမကောင်းဘူးလား"
"မကောင်းဘူး ဖက်အိပ်ချင်တာကို"
"ဖက်အိပ်ချင်ရင်လည်းနောက်မှအိပ် တို့တွေကခိုးပြေးလာတာမဟုတ်ဘူးလေ ထွက်ပြေးလာတာသိတယ်ဟုတ်?"
"သိပါတယ်ဗျာ တီချယ်သဘောပါပဲ"
"ဒီလို့မှပေါ့ လိမ္မာတယ် "
နွေးခေါင်းလေးပွတ်ပေးကာပြောလိုက်သည်။ခေါင်းကိုကိုင်တာမကြိုက်ပါဘူးဆိုတဲ့မေတ္တာနွေးသည်အခုကြသူမဟုတ်သည့်အတိုင်းပင်။
ဒီလို့နဲ့စည်းခြားနေသည့်အိပ်ရာတွင်နှစ်ဦးသားအိပ်စက်ခဲ့ရသည်။
_________
နေရောင်ခြည်ဖြာကျနေသည့်အိပ်ခန်းလေးတွင်နိုးထလာသူငယ်။
"ကလေးငယ် ကလေးငယ်ရေ ကလေး...မေတ္တာနွေး!"
"ဘာလဲ တီချယ်ရာ"
"ထတော့ မနက်မိုးလင်းနေပြီ"
"မထချင်သေးဘူး အိပ်ဦးမှာ"
"မရပါဘူး ထရမယ်"
"ထစေချင်ရင်အာဘွားပေး"
"လူလည်...ဟွန့် ပြီရော မွမွ"
"ပါးကိုမနမ်းနဲ့ နှုတ်ခမ်းကိုနမ်း အဲဒါဆိုထမယ်"
"ဟာ ကလေးငယ်နော် ပေးချင်ပါဘူး"
"မပေးရင်မထဘူး"
"လိမ္မာတယ်လေနော် ထပါတော့နော် နော်"
"အာဘွားပေးလေ"
"ကဲ...ဒီကလေးနဲ့တော့ မွမွ"
ပြောဆိုပြီတာနဲ့နွေးနှုတ်ခမ်းကိုအကြင်နာအနမ်းပေးလိုက်သည်။နွေးကတော့မျောက်ငှက်ပျောသီးရသည့်မျက်နှာထားပင်ဖြစ်နေသည်။
"ကိုယ့်အမျိုးသမီးလေးကအရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ"
"သိရင်ပြီတာပဲ သွားတိုက်ပြီအောက်ဆင်းလာခဲ့ မနက်စာပြင်ပေးထားမယ်"
"အဲတာကြောင့်ချစ်နေရတာ"
"ဟုတ်ပါပြီရှင့်"
ငယ်ပြောခဲ့သည့်အတိုင်းသွားတိုက်မျက်နှာသစ်ကာအိမ်အောက်ထပ်သို့ဆင်းလာခဲ့သည်။
မနက်စာပြင်ဆင်နေသည့်ငယ်ကိုနွေးကအနောက်ကနေဖက်လိုက်သည်။
"ကလေးငယ် ဘာဖြစ်လို့လဲ"
"ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ဒီတိုင်းတစ်ချိန်ကတီချယ်ကိုအနောက်ကနေဖက်ထားချင်ခဲ့တာလေ အခုရည်မှန်းချက်ပြည့်၀အောင်လို့ဖက်တာ"
"ဟောရှင် အဲတာဆိုလဲနောက်မှဖက်....အခုကရှင်လေးအတွက်မနက်စာပြင်ပေးနေတာ မအားသေးဘူး"
"ဟုတ်ပါပြီ ကိုယ့်ဘာကူပေးရမလဲ"
"ရှင်အလုပ်ကထိုင်စောင့်နေဖို့ပဲ"
"ကိုယ့်အဲလို့ထိုင်နေရင်ကိုယ့်တီချယ်ကလုပ်စရာတွေများပြီပင်ပန်းနေမှာပေါ့"
"မများပါဘူး ပြီတော့မှာ "
"ဒါပေမဲ့...."
"ဘာမှဒါပေမဲ့မမဲ့နေနဲ့သွားထိုင်စောင့်နေ"
"ဟုတ် တီချယ်"
"ကလေးလေးတစ်ယောက်မျက်နှာလေးမဲ့ပြီထိုင်ခုံတွင်၀င်၍ထိုင်ကာမနက်စာပြင်ဆင်နေသည့်အမျိုးသမီးလေးကိုငေးကြည့်နေသည်။"
"ကဲ....ရပါပြီရှင့် သုံးဆောင်ပါဦး"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ.. တီချယ်လုပ်ရတာမို့အရသာကဂွတ်ရှယ်ပဲ"
"ကောင်းတယ်ဆိုရင်လဲစားပါရှင့်"
နှစ်ဦးသားအချစ်စိတ်တွေမွှန်းကာပျော်ရွှင်မြူးတူးနေကြလျက်ရှိသည်။
___________
အမှားးပါရင်ခွင့်လွှတ်ပါ upနောက်ကျတာကစာမေးပွဲရှိနေလို့