ADA....
Eve geldim odama çıkıp yatağıma uzandım.
Poyrazın sözleri aklımda yankılandı.
Öncelikle iki insanın birbirine bir şeyler hissetmesi için sevgili olması gerekirdi.
Belirli bir zaman geçirmesi bir şeyler paylaşması ama biz onunla ne bir zaman geçirmiştik, nede bir şeyler paylaşmıştık. Evet ondan gerçekten hoşlanıyordum ve ona aşık olup olmadığımı anlamak için bir zamana ihtiyacım vardı bunu ona söylemem gerekliydi.
Akşam yemeğinden sonra, babamla konuştum Poyrazla aramın iyi olduğunu söyledim içi rahatlamış sayılmazdı ama yinede belki aklında ki saçma düşünceleri durdurmuşdur diye düşündüm.
Saat 11'e geliyordu
odama çıktım.
Telefonumu elime aldım Poyraza mesaj çekmeye karar verdim.
*Ne yapıyorsun?
20 dakika geçmişti ve hala cevap vermemişti. Gerçi görmemişti bu saate yatmış olamazdı derken mesaj sesinle telefonumu hemen elime aldım.
*İyi çalışıyordum sen?
Ben ben ne yazsam...
*Bende odamda kitap okuyorum.
* Güzel hangi kitapmış o okuduğun?
Hemen kitaplığıma göz atıp hangisini yazsam acaba diye baktım..
* Aşk ve Gurur....
*Hım Jane Austen Bay Darcy ve Elizabeth Bennett....
*Okudunmu
*Tabi ki o okudum Ada...
Siyahlar giyip böğüren, kaba bir adam gibi görüne bilirim ama, lise ve üniversiteye gittim....
*Ne bileyim okumuş olacağını düşünmemiştim. Nede olsa aşk temalı erkeklere pek gelmez.
* Bir tek aşkı sen anlarsın değilmi?
* Yaaa hayır öyle demek istemedim...
*Tamam anladım bende eğreti durdu yakışmadı.
* Ya of Poyraz öyle demek istemedim delirtme beni.
* Akıllıyken gördük birde delir görelim.
*Laf ebesisin sen, ben seninle nasıl aşık atayım.
* Yok canım asıl ben senin eline su dökemem...
*Poyraz!
* Efendim!
*Yarın bizimle alışverişe gelecekmisin?
*Ne alış verişi?
*Bohçe falan işde..
*Geleyim mi?
*Gel.
* Sabah 10 da kapıda olurum.
*Yalnız gelsen olurmu?
* Annemler annen kızlar başka arabada gider sen benimle gelirsin olurmu?
*Teşekkür ederim.
*Ne için?
*Anlayışın için.
*Peki
*İyi geceler Poyraz...
*Sanada Ada
Ekranı kapatıp gülümsedim ve yatağa girip düşünmeye başladım...
POYRAZ....
-Sultanım hazırmısınız?
-Evet oğlum Denizin inmesini bekliyoruz.
- Annem burdayken kızlarda tembihle ne isterseler ses etmeyin bugün aksilik istemiyorum.
- Yok oğlum ben dün Perihan Hanımı anladım . O kızına verilen değeri görmek ve göstermek istiyor buda her kız anasının hayalidir kızamam.
-Sen birtanesin anacığım.
-Deli oğlan seni böyle heyecanlı görmek için dünyaları verirdim Ada kızımı nasıl el üstünde tutmam.Seni evlenmeye bile yıldırım hızınla koşturan bir kız bulmuşum kaçırırmıyım.
-Hadi anam hadi ben önden gideceğim Dinçer sizi getirecek
ADA.
Telefonum çalınca heyecanla açtım.
* Alo
* Günaydın Ada
*Günaydın Poyraz
*Kapıdayım anneleri Dinçer alacak.
*Annem sadece
*Kızlar yokmu
*Yoklar işleri varmış Şirketdeler.
*Tamam hadi gel bekliyorum.
Aşağıya inip anneme seslendim birazdan gelip seni alacaklar dedim ve çıkıp Poyrazın arabasına doğru yürüdüm beni kapıda bekliyordu.
Akşam bir sürü şey düşünüp karalar almıştım ve hayata geçirmeliydim.
Hep o bana adım atıyordu sıra bendeydi.
Ona yanaşıp tek yanağından öptüm.
Poyraz afalladı şaşırmış bir şekilde bakıyordu.
-Ne oldu?
-Hiç
Gülümsedi arabaya bindik. Yola çıktık.
- Kahvaltı ettiniz mi?
-Evet ettik.
Yola çıktık...
- Poyraz gitmeden önce seninle konuşmak istiyorum.
Derin bir nefes alıp gözlerini kapatıp,nefes verdi ve gözlerini açıp çakırlarını bana dikti.
Sonra yola baktı bir süre hiç konuşmadan gittik. Beşiktaş iskelesine parkedip arabadan indi ve arabanın kaputuna oturup denize bakmaya başladı. Kemerimi söküp bende arabadan indim sıkılan gözlerle bir sağa bir sola bakıyordu. Karşısına dikildim
-Poyraz bana bakarmısın?
-Bakıyorum konuş dinliyorum.
-Poyraz ben dün gece düşündüm, bizim bir birimizi tanımamız için önce sevgili olmamız gerekli, birlikte zaman geçirmeliyiz. Sen ne seversin, ben ne severim öğrenmeliyiz ikimizde bir birimizi hiç tanımıyoruz.
Bakışları yumuşadı gözlerinin tonu değişti.
Bana öylece bakıyordu hiç ses etmeden.
-Birşey söylemeyecekmisin?
- Ne söyliyim Ada kalem sensin, kağıt ben, sen yazarsın biz yaşarız.
Nasıl istersen haklısın bize zaman gerekli bu nişanlılık evreside bunun için var.
- Anlaştık o zaman bugünden sonra gerçekten sevgiliyiz oyun hile hurda yok.
-Peki sevgilim....
Gülümsedim.
- Sevgilim Annemler yola çıkmıştır geç kalmıyalım.
-Şey sevgilim demesen?
- Sen demedinmi sevgiliyiz diye???
-Yok şey tamam yani annelerin yanında demesen?
-Ada burada Annemler mi var?
-Ada sen sevgili olmak ne biliyormusun?
- Tabi ki biliyorum bir sürü sevgilim oldu.
- Öylemi Ada Hanım en yakın sürede bir dinliyelim sevgililerinizi.
-Ben size sordummu Poyraz Bey sevgililerinizi?
-Sor hepsini anlatırım benim kaçarım yok Ada Hanım.
-Oooo mükemmel dakika 1, gol 1, ilk atışmalara başladık Poyraz Beyim..
-Senin beyim diyen ağzını öperim=)
-Poyraz sululuk yapma...
-Ben ve sululuk mizacıma ters bir konu=)
- Hadi gidelim..
- Tamam o zaman ilk nereden başlayalım. Takılardanmı üst baştanmı.
- Sen ciddimisin Poyraz benimle ciddi ciddi dolaşacakmısın?
-Seninle herşeye varım dedim ya öl de ölelim sevgilim.
-Saçmalama ölmek kolay yaşamak zor.
- Annemi arayalım soralım.
* Alo anne ilk ne alacağız.
* Kızım Pervin Hanımlar bilir ben nediyeyim ki.
* Tamam anne.
Annem annen bilir diyor.
- O zaman annemi ara ve sor.
- Numarası yokki
- Benden ara sor sonra kendi telefonuna kaydet bence aile telefonları artık sevgili olduğumuza göre bir birimizde olmalı.
- Evet haklısın
Poyrazın telefonundan kendi telefonuma Pervin anne diye kaydettim. Tuşa basıp aradım hoparlöre aldım telefon ikinci çalıştı açıldı.
* Efendim
*Pervin Anne ben Ada ilk ne alacağız nerede bekleyelim sizi.
*Senin anne diyen ağzına kurban benim annem ne istersen oradan başlayalım.
Tebessüm ettim Poyraz da güldü.
* Ben anlamam siz söyleyin.
* Biz anneni az sonra alacağız bizi Akmerkezde bekleyin.
* Tamam dedim ve kapattım.
Akmerkezde buluştuk alışverişler yapıldı. Sonra kuyumcudan setler takılar bir sürü hediye alındı çok utanıyordum. Ve sürekli Poyraza yeter diyordum. Oda bana kaş kaldırıyordu.
Anneme.
Bizde Poyraz'a birşeyler alalım dediğimde baban götürecek Poyrazı biz karışmayalım dedi.
Akşam olmak üzereydi bir yerde yemek yedik.
Poyraz
- Ada son bir işimiz kaldı Annemler gitsin biz işimizi halledince seni eve bırakırım dedi.
Kafamı salladım.
Annemlerden ayrılınca arabaya bindik Poyraz beni bir yere götürüyordu Nereye gittiğimizi sorduğumda cevap vermedi sürpriz dedi ve bir süre sonra bir sürü galerinin bulunduğu bir sokağa geldik.
-Burası neresi? burada ne arıyoruz? Poyraz.
-Sevgilim sence bu kadar arabanın içinde ne yapılır.
Tabii ki sana bir araba alacağız.
-Hayır hayır lütfen araba istemiyorum benim arabaya ihtiyacım yok.
-Sevgilim sana neye ihtiyacın var, neye ihtiyacın yok diye soran olmadı.
Sana bir araba alacağım ve arabayı kendin seçmeni, kendin beğenmeni ona ısınmanı istiyorum.
Yoksa herhangi birini seçip alıp getirebilirdim de.
Ama istiyorum ki sen beğendiğin arabaya bin.
Sonuçta insanlar arabalarınla bağ kurarlar.
Ve senin sarı arabanı şirket çekleri ödensin diye sattıklarınıda biliyorum.
Birden gözümde bir doluluk oldu,yanağımdan yaş süzüldü benim arabamın neden satıldığını bilecek kadar beni önemsiyormuydu.
Yüzümü ellerinin arasına aldı .
-Sakın o gözlerin sana araba alacağız diye yaşarmasın daha almadan o arabayı bana yaktırtma kimse ve hiç birşey için gözünde yaş istemiyorum.
Ona istem dışı sarıldım.
- Araba almana ağlamadım önemsemene ağladım.
- Güzelim ben dün sana anlatamadım galiba ben seni çok.....
-Sen beni çok ne???
-Seni çok önemsiyorum....
Ona daha da çok sarıldım oda beni sardı bir süre öylece durduk.
Sonra arabaların arasında gezdik beyaz küçük bir Volkswagen T-Roc beğendim hem ufak hemde arabaların içinde en ucuzu oydu.
-Poyraz bunu beğendim.
- Sevgilim biraz daha büyük heybetli birşey seçseydin.
- Yok bu güzel bunu alalım.
- Peki sen nasıl istersen sonra değiştirmek şartıyla olur.
Satış sözleşmesini yaptı yarın evin önüne gelmesi için adres verdi.
Arabaya bindiğimizde.
- Teşekkür ederim
-Neden?
-Araba için
- Lafı olmaz sana tüm arabalar feda sevgilim.
-Çok naziksiniz Poyraz bey
- Aaa Bak buna hayır diyemiyeceğim öyleyimdir.
Güldük
Beni eve bırakırken ona doğru eğilip yanağına tekrar öpücük kondurup iyi akşamlar dedim, gülümsedi.
Onun gibi bir erkeği yanaktan öpmek kesin küfür gibi geliyordur diye düşünmeden edemedim ama daha yeni başlıyorduk daha önce o beni deli gibi öpmüş olsada sevgililik böyle başlardı.
POYRAZ....
Evin verandasında oturmuş düşünürken annem yanıma geldi.
-Hayırdır Poyrazım ne düşünüyorsun, Palandöken dağlarınımı?
-Ben düşünmezsem kim düşünür sultanım, birisi düşünmeli ki kalemiz hep sağlam dursun.
Annem gülümseyip sırtımı okşadı ve içeri geçti.
Annemin yerini Dinçer aldı.
-Anlat bakalım damat efendi nasıldı bugün.
- Bilmem öyle bir gündü işde Ada bana bugün çok sıcak davrandı önce ki günlerden farklıydı sevgili olalım bir birimizi tanıyalım dedi.
-Ben sana zaman ver düzelir dedim. Sevgilisiniz demek=)
- Gülme Dinçer sikerim belanı...
-Yok ya gülmek değilde seni böyle sevgi kelebeği gibi görmek hoş.
- Hakkaten lan bu kız beni bir yumuşattı amk kendimi tanıyamaz oldum.
-Arabamı aldın yengeye?
-Her boktanda haberin var.
-Ödeme emrini imzadığım için olabilirimi?
-Seni çok pinti gördüm ama!!
-Arabayı Ada kendi seçti.
-Yenge tok gözlü anlaşılan orda onca araba varken en kıytırığını seçmiş. Bizim güvenlikçiler bile 3 milyonluk arabaya biniyor.
-Farkındayım o yüzden değiştirme koşuşunla kabul ettim.
-İnşallah hep böyle kalır.
- Balık baştan kokar Dinçer bugün ona alış veriş yaparken halini utancını görseydin anlardın.
- Ada alınmaya alışık değil, bu zamana kadar hep vermiş, o yüzden dışarıya karşı yırtıcı.
Telefon sesinle ekrana baktım. Ve sonra Dinçerin yüzüne bakıp ekranı çevirdim.......