Pov: koen
Ik zie dat matthy tranen in zijn ogen heeft staan. Hij heeft het echt moeilijk hier denk ik. Ik ben oprecht benieuwd wat zijn probleem is. Ik ben altijd al een bezorgt type geweest dus is het niet gek dat ik het nu ook ben. Na 15 min komen hun de woonkamer weer inlopen. Matthy heeft rode kringen om zijn ogen. Ik vind het echt zielig. "Koen wil jij nu even meelopen?" Vraagt frank. Ik knik klein. Ik denk dat ik wel weet waarom die met me wil praten.
We zitten in het kantoortje en Frank begint gelijk met praten. "Koen, ik ga gelijk met de deur in huis vallen, waarom ga je niet eten?" Vraagt frank. Ik kijk naar beneden. "Eten is gwn lastig" zeg ik. "Ja maar als je van je eetproblemen af wil moet je wel een èèrste stap zetten, kijk koen, de eerste stap is het moeilijkst maar als je daar voorbij bent is het veel makkelijker" zegt frank. Hij heeft wel gelijk. "Je hebt gelijk maar de èèrste stap is gwn te hoog" zeg ik. "Dat is niet waar! Als je erin geloofd word die steeds lager" zegt frank. "Oke.... ik ga het een kans geven" zeg ik. Ik heb gelijk spijt na ik dat zei.
"Mooi zo" zegt frank met een klein lachje. Zou ik nu gwn vragen wat er met matthyas is. Ik weet niet of ik dat mag zeggen. Maar ik ga het wel doen
Pov: frank
Ik zie aan koen dat hij wat wil zeggen. "Is er wat koen?" Vraag ik voor de zekerheid. "Uhm niet met mij maar ik vraag me af wat matthyas heeft" zegt hij. Hier was ik al bang voor. "Uhm ja koen, matthyas heeft gezegt dat hij het tegen 1 iemand wil zeggen naast mij zodat er rekening mee kan gehouden maar ik weet niet tegen wie die dat wil doen! Hij zou vandaag degene apart nemen" zeg ik. Ik ben al heel blij dat matthy dat wil maar ik vraag me af of hij dat kan. Dat denk ik stiekem niet.
"Oke" zegt koen. We lopen weer het kantoortje uit. Het valt me op dat raoul ook heel weinig zegt. Bij matthy is het begrijpelijk maar bij raoul niet. Maar om nu ook nog met hem te gaan praten valt en te veel op, en ik kan dat nu even niet meer hebben. Ik heb nu matthyas waar ik me echt zorgen om maak. Het zou me ook niet verbazen als hij een mesje ofzo in zijn tas heeft. Zelfde bij raoul. Maar ik ga het er voor nu gwn hij laten.
-
Iedereen zit op de bank een beetje voetbal te kijken terwijl ik een mailtje schrijf naar jeugdzorg. Ze moeten weten over matthy en koen. Ik kijk even naar de jongens. Ze lachen om een grap van milo. Behalve matthy. Wat heeft deze jongen toch? Ik moet matthy en raoul oom controleren op verse Wonden. Het zou me niet verbazen als hij verse Wonden heeft. Misschien ook nog wel bij raoul maar dat lijkt me een kleine kans. Hij is nog niet echt in zijn kamer geweest. "Frank?" Ik kijk op. De jongens kijken allemaal naar mij. "Ja jongens?" Vraag ik. "Waar slaapt iedereen? Want we hebben boven en beneden slaapkamers?" Vraagt milo. Ohw ja. Ik heb tegen raoul en matthyas gezegt dat ze beneden slapen maar niet tegen de rest. "Ohw ja, ik heb tegen raoul en matthy gezegt dat ze beneden slapen en dan slapen jullie boven" zeg ik. Ze knikken. Ik zie matthy opstaan. Als hij uit het zicht is van de jongens seint hij naar mij dat ik mee moet lopen. Hij durft het niet in de groep te zeggen. Dat moet ik hem wel proberen aan te leren.
We staan in de gang. "Wat is er matthyas?" Vraag ik. Hij kijkt naar de grond. "Ik wil vertellen" zegt hij. "Vertellen?" Vraag ik. "Aan 1 van de jongens" zegt hij. Ohw ja dat zei hij natuurlijk. "Ohw ja, wat is daar mee dan?" Vraag ik. "Wie?" Vraagt hij. Ik denk even na. "Koen heeft het al een door dus ik zou het tegen hem zeggen" zeg ik. Hij knikt. We lopen weer terug de woonkamer in. Ik knik naar matthy dat hij het moet doen. Hij loopt naar koen toe. Ik heb hem mijn laptop gegeven zodat hij het gwn kan laten zien inplaatsvan hij het moet zeggen.
Pov: koen
Ik zie dat matthy naar mij loopt. "K-koen?" Vraagt hij. "Ja?" Vraag ik. Iedereen kijkt hem aan. hij kijkt weg. Waarom is hij zo bang? "Moet ik meelopen?" Vraag ik. Ik merk gwn dat hij dat wil. Hij knikt en loopt gelijk naar de deur. Ik sta op en loop achter hem aan. "Laten we anders even naar mijn kamer gaan" zeg ik. Misschien wil hij echt iets persoonlijke bespreken. Hij knikt klein en we lopen de trap op. Ik doe mijn deur van mijn kamer open en we lopen naar binnen en gaan op het bed zitten.
"Wat is er matthyas?" Vraag ik. Ik zie dat hij de laptop van frank vast heeft. Hij zoekt iets op. Hij geeft dan de laptop aan mij. Zijn dossier staat erop. "Weet je het zeker? Het hoeft echt niet he" zeg ik. Straks heeft hij toch spijt dat hij het heeft verteld en dat wil ik niet. Hij knikt. Ik begin te lezen.
Beste frank,
Dit is de dossier van matthyas het lam. Ik waarschuw je wel. Je moet hem echt goed in de gaten houden voor hij dingen gaat doen wat je niet wil weten. Hij heeft sociale- angststoornis en hij is thuis nooit zijn kamer uit gegaan dus hij is niet sociaal en hij is bang als mensen hem aankijken of aanspreken zonder dat hij ze kent. Hij doet ook sh en is dus wel onzeker over zijn littekens dus je zou hem veel in een trui zien. Hij heeft ook veel trauma's opgelopen door zijn jeugd dus hij kan paniekaanvallen krijgen.
Ik hoop dat hij in het huis wat socialer word en niet meer zo veel angst heeft. En onzekerheid zou ik ook niet uitsluiten.
Groetjes jeugdzorg.
Ik schrik wel van wat ik lees. Daarom zegt hij nooit wat en word hij bang als iedereen hem aankijkt. "Heftig, het spijt me" zeg ik. Hij schud zijn hoofd. "Maakt niet uit" zegt hij zacht. "Ik ga je helpen er doorheen te komen! Dat beloof ik je" zeg ik met een lach op men gezicht. Hij lacht zacht en knikt. "Dankje" zegt hij. Ik glimlach dat betekend 'asjeblieft'. Ik betwijfel of ik nu hem ook mijn dossier laat lezen. "Wil je die van mij ook lezen?" Vraag ik. Hij haalt zijn schouders op. "Wat jij wil" zegt hij. Ik moet zeggen dat hij al best veel heeft gezegt tegen mij nu. Met sociale- angststoornis en nooit echt sociale contacten te hebben gehad is dat best knap. "Ik vind dat je al best goed praat tegen mij als ik heb gelezen wat je hebt meegemaakt en wat je hebt" zeg ik. Hij lacht als een 'Dankje'. Ik zoek ondertussen mijn dossier al op. Ik vind dat hij het nu ook mag weten van mij.
Pov: matthyas
Ik ben blij wat voor reactie koen had. Ik was bang dat hij me heel raar zou vinden. Hij zit ondertussen iets te doen op de laptop maar ik weet niet wat. Hij kijkt naar mij en geeft me dan de laptop. Ik zie de dossier van hem voor me staan. Ik kijk hem aan en hij knikt dat het echt mag. Na dat begin ik ook met lezen van zijn dossier.
Beste frank.
Dit is de dossier van koen van heest. Ik zou net als matthyas en de andere jongens ook zeker een oogje op hem houden. Hij gaat doen alsof er niks is terwijl die helemaal kapot gaat van binnen. Hij heeft ook een eetstoornis dus zorg ervoor dat hij ook wat eet. Voor hij weer in het ziekenhuis belangt voor uithongering. Hij kan ook wel wat onzeker zijn want hij is in de basisschool en middelbare heel erg gepest om zijn rode haren en dat hij wat maagd is. Hij is daardoor ook begonnen met vapen.
Ik hoop dat hij in het huis zijn eetstoornis kan overwinnen en onzekerheid. Ook dat vapen.
Groetjes jeugdzorg.
Als ik klaar ben met lezen weet ik niet wat ik moet zeggen. Het idee dat er meer mensen zijn met problemen is zo raar gevoel. Ik dacht altijd dat ik alleen was. "Ik had vroeger ook 1 vriend. Zijn naam was ook frank. We waren heel close en we konden alles met elkaar bespreken. Hij was mentaal ook niet helemaal oke. Maar op een dag toen ik van school naar zijn huis ging want hij was niet op school, deed de moeder in tranen open. Ze vertelde me dat ik telaat was en dat hij een brief voor me had geschreven. Op die brief stond dat hij het leven niet meer aan kon. Hij was echt Levensmoe. Dus heeft hij een einde aan zijn leven gemaakt." Verteld koen me opeens. Ik heb de tranen in mijn ogen staan. Hij heeft dus ook zoveel meegemaakt. Ik krijg gelijk een flashback van mijn jeugd.
Flashback:
Ik zit in mijn kamer zoals gewoonlijk. Ik ga bijna nooit mijn kamer uit. Alleen als ik eten moet hebben maar dan zelfs ga ik niet vaak want dan word ik helemaal geslagen en geschopt beneden. Als ik helemaal in mijn gedachten zit word ik opeens geroepen beneden. "MATTHYAS KOMEN NU!" Roept mijn vader. Daar gaan we hoor. De klappen gaan komen
Ik loop de trap af richting de woonkamer. Als ik door de deur loop zie ik mijn moeder in tranen en mijn vader zie ik niet. "Matthyas" zegt mijn moeder huilend. "Wat is er?" Zeg ik geschokt. "Je broetje" zegt mijn moeder. Er gaat gelijk een lampje bij me branden. Jesse en jair zijn niet thuis. Dus dat betekend dat mijn vader mijn broertje heeft vermoord.......
"MATTHY" hoor ik opeens naast me. Ik schrik op en zie frank voor me staan. Wat is er gebeurt? Ik snap er niks van.
Pov: frank
Koen kwam opeens in paniek naar beneden. Hij had gezegt dat hun elkaars dossier hebben gelezen en dat hij toen die verhaal van zijn vriend had verteld. Ik wist al gelijk dat het mis was dus ik rende naar boven en daar zat hij. Hij zat naar voren te kijken en zat diep in zijn gedachten. Hij moet er nu uit. "Matthyas!" Ik schut hem heen en weer. Er gebeurt niks. "Matthy word wakker maatje" zeg ik. Ik blijf hem door elkaar schudden. "MATTHY" schreeuw ik. Ik weet dat het geen goed idee is om te schreeuwen bij hem maar voor nu moest het even. Hij kijkt me geschokken aan. De rest is er ondertussen ook bij komen staan. "Sorry matthyas, ik moest niet schreeuwen maar anders werd je niet wakker maatje" zeg ik. "Pap??" Zegt hij. Ik zie iedereen raar kijken. "Je vader is hier niet matt" zeg ik. "Ezzie?" Zegt hij. Hij kijkt rond. "EZZIE" schreeuwd hij. "Matthy kijk me is aan" zeg ik. Hij kijkt naar mij. "Je vader is hier niet en ezzie ook niet, matt ze zijn weg" zeg ik. Als hij zich realiseerd moet hij keihard huilen. Ik troost hem. Iedereen staat nogsteeds geschokken en verbaast bij de deuropening. "Jongens, misschien is het beter dat we tegen mekaar zeggen waarom jullie hier zijn"
1921 woorden.