jeugdzorg // bankzitters

deel 1.21

Pov: frank

Milo en ik zijn nu bij het politie bureau. Ik wou eigenlijk niet gaan omdat ik bang ben dat hij wel echt iets gaat doen maar milo stond erop. Hij zei ook dat hij de schuld op zich zou nemen maar dat ga ik niet toelaten, maar dat komt nog. Die gast word hopelijk gwn de gevangenis in gegooit. maar als dat niet het geval is en hij mag nog vrij rondlopen hebben we een probleem.

"Hallo, wat kan ik voor jullie doen?" Vraagt de mevrouw achter de bali. "Hallo, wij willen graag iemand aanklagen" zegt milo. Ik weet niet of je het zo moet zeggen maar ik denk dat milo wel weet hoe je dit doet. "Oke, hoe heet die persoon en wat heeft hij/zij gedaan?" Vraagt de vrouw. "Hij heet Jasper en hij heeft mijn begeleider bedrijgt dat hij moest zeggen dat ik iemand had geslagen zodat ik doorgestuurd zou worden naar hem zodat hij misschien wel mij in elkaar zou kunnen slaan" zegt milo. Ik krijg helemaal de rillingen ervan hoe milo het verteld. "Is dat waar meneer?" Vraagt de vrouw. Ik knik. "Oke we gaan zorgen dat hij snel gevonden word en als hij gevonden is zou ik u weer terugbellen" zegt de vrouw. Wij knikken. "Dankuwel" zeg ik. Ze knikt.

We lopen weer terug naar de auto. "Meer kun je nu niet doen frank, wat je nu hebt gedaan is het beste" zegt milo. Ik zucht en knik naar hem. Hij heeft gelijk. Maar als Jasper niet in de gevangenis word gegooit, hebben we een groot probleem. Maar ik moet er voor nu even niet aan denken denk ik.

Pov: matthyas

Ik sta nogsteeds versteld van wat er is gebeurt. Ik ben nu zo bang om naar buiten te gaan. Zulke gasten moeten altijd mij hebben en ik weet niet waarom. Ook als bijvoorbeeld jair Ruzie heeft met iemand, dan heb ik altijd weer de problemen zonder reden.
Maar ik hoop gwn dat die gast de gevangenis in gaat maar ik heb zo mijn twijfels. Het is wel gwn zijn werk om mensen die zich niet gedragen op te vangen, alleen heeft hij er een leugen van gemaakt om er iemand te laten komen. Frank en milo zijn nu nogsteeds weg. Ik zit maar een beetje op de bank. Zou ik mijn broer appen? Ik wil gwn met iemand praten die ik wel echt vertrouw. En dat zijn dus niet mijn ouders en mijn ene broer jesse. Die waren nooit echt aardig tegen me. Ik besluit toch even jair te appen. Ik pak mijn telefoon en ga naar zijn naam.

Jair

U: hoi jair

Jair: hey matty! Lang geleden, hoe is het daar? Zijn de jongens een beetje aardig?

Ik lach een beetje als ik zie hoeveel hij geeft om mij. Ik ben echt blij dat hij degene is die altijd achter me heeft gestaan.

U: ja de jongens zijn aardig, het gaat hier verder goed na hoeverre het goed kan gaan.

Jair: goedzo. En gaat het ook goed op school? Niet teveel prikkels enzo?

U: uhm, wacht kun je even bellen? Dat is wat handiger.

Jair: ja isg ik bel je!

Na dat hij dat zei word ik gelijk gebeld door hem. Ik neem op. "Hey matt" zegt hij gelijk heel enthousiast. Ik lach een beetje. "Hey" zeg ik. "Hoe is het daar?" Vraagt hij. Ik zucht. "Wacht ik loop wel naar de slaapkamer" zeg ik. "Oke" zegt hij. Ik sta op van de bank. "Wat ga je doen matt?" Vraagt raoul in de keuken. "Ik ga even bellen in mijn kamer" zeg ik. Raoul knikt. Ik loop door naar mijn kamer. Ik sluit de deur achter mij en ga op mijn bed zitten. "Oke nog een keer, hoe gaat het daar?" Vraagt hij lachend. Ik lach even mee maar mijn lach veranderd al snel in een zucht. "Matt? Gaat het?" Vraagt hij. "Uhm ja denk 't" zeg ik. Ik weet niet echt hoe ik moet reageren tegen hem. Ik vertrouw hem wel alleen met de mensen waarmee hij woont vertrouw ik niet. "Matt, je kunt het mij eerlijk vertellen! Ik ga niks zeggen tegen de rest" zegt hij serieus. Alsof hij mijn gedachten kan lezen. Ik krijg tranen in mijn ogen waarbij snel de snikken komen. "Hey het is oké, blijf ademen en vertel mij dan heel rustig wat je dwars zit" zegt hij lief. "Het is gwn z-zwaar jair" zeg ik huilend. "Wat vind je zo zwaar?" Vraagt hij. "School, de sociale interacties. Ik trek het niet" zeg ik. "Matt, wil je dat ik frank even bel en vragen of ik binnenkort even langs kan komen?" Vraagt hij. Mijn hart gaat gelijk harder kloppen. "Ja alsjeblieft jair!! Ik heb je nodig" zeg ik. "Oke matt, kan ik hem bellen?" Vraagt hij. "Ik hoorde net een deur open gaan dus hij is thuis van de politie bureau" zeg ik. "Politie bureau?" Vraagt hij. "Ja dat leg ik je nog wel uit" zeg ik. "Oke ik ga hem nu bellen Matt. Hou nog even vol, ik weet dat je dat kan. Ik hou van je" zegt hij. Ik glimlach. "Ik ook van jou"

Pov: jair

Het breekt echt mijn hart om mijn broer zo in tranen te horen. Ik dacht dat die plek hem ging helpen, helpen van zijn trauma's, helpen van zijn thuissituatie, helpen met zijn sociale-angststoornis, alles. Maar het blijkt dat het allemaal toch wat gecompliceerder ligt. Ik zucht en zoek dan naar het nummer van frank.

"Hallo met frank" hoor ik aan de andere kant van de telefoon. "Hoi frank, met jair" zeg ik. "Ohw hey jair, kan ik wat voor je doen jongen?" Vraagt hij. Ik glimlach. Frank is echt heel erg aardig. "Uhm ja, ik had net matthyas gesproken en ik hoorde dat hij het wel lastig heeft dus ik vroeg me af of ik is een keer langs kan komen?" Vraag ik. "Heeft hij het moeilijk?" Vraagt frank. Ik schrik wel een beetje van zijn reactie. Een begeleider hoort je te helpen, maar hoe kan hij dat doen als hij niet eens weet dat het slecht met matthy gaat? "Ja, hoezo weet je dat niet? Als begeleider hoor je dat toch te weten" zeg ik een beetje boos. "Je hebt helemaal gelijk jair, alleen is het probleem dat matthyas niet zo veel zegt en als hij iets zegt hij altijd dat hij oké is of dat het goed met hem gaat" zegt frank. Ik hoor aan zijn stem dat hij serieus is. Dit had ik al wel een beetje kunnen verwachten van matthy. Ik moet echt met hem praten.

"Maar als je hem graag wil zien zou je van mij morgen mogen komen. Dat geeft hem misschien ook wel een kleine boest" zegt frank. "Ja als dat kan" zeg ik blij. "Tuurlijk" zegt frank. "Top, hoelaat zou ik kunnen komen?" Vraag ik. "Als je hier om 11 uur kan zijn?" Vraagt frank. "Ja dat is goed" zeg ik. "Mooi, dan zeg ik nu tegen matthy dat je hier morgen bent! Tot morgen" zegt hij. "Tot morgen" zeg ik. Hij hangt op. Ik ben blij dat ik matthy morgen weer kan zien. Dan moet ik wel zorgen dat niemand mij weg ziet gaan, want als hun erachter komen dat ik naar hem toe ga mag ik sws niet meer.

Pov: frank

Ik hang op en zucht nog even. "Wie was dat?" Vraagt milo die het hele gesprek bijna gehoord heeft denk ik. "De broer van matthy" zeg ik. "Hij komt morgen ook even langs trouwens" zeg ik er gelijk achteraan. "Waarom? Niet dat ik het erg vind hoor" zegt milo. Ik lach een beetje om zijn reactie, maar ook in mijn achterhoofd dat ik die jongen misschien wel heb afgeschokken door die 'grap' die ik moest maken van die Jasper. Ik zucht even. "Wat is er? Zei ik iets verkeerd?" Vraagt milo. "Nee Nee jongen, jair komt hier omdat hij had gebeld met matthy maar matthy zei dat hij het moeilijk had dus heeft hij wat steun nodig" zeg ik. Milo knikt. "Gezellig" zegt hij. Ik knik. Deze jongen heb ik gwn bang gemaakt, ik heb hem bang gemaakt voor dat hij wat verkeerd doet of zegt waardoor die dan naar de andere kant van jeugdzorg gaat.

Ik loop nu naar de kamer van matthy. Ik klop op de deur. "Binnen" hoor ik zacht. Ik doe de deur open en ik zie matt zitten op bed. Ik glimlach en loop naar hem toe en neem plaats bij hem op bed. "Hey jongen, ben je oké?" Vraag ik. Hij knikt. Dit is dus het verschuilen, het verschuilen van zijn emotie. "Oke, jair komt morgen hier om 11 uur s'ochtends even langs" zeg ik. Hij kijkt me met glinsterende ogen aan. "Dankje frank" zegt hij zacht maar blij. Ik knik.
"Geen probleem jongen, ga je zo slapen of niet? Omdat je al in bed ligt" zeg ik. Hij knikt. "Ik ga zo slapen" zegt hij. Ik knik. "Weltrusten" zeg ik. Hij zwaait. Ik loop naar de deur en doe de licht uit waarna ik de deur dicht doe. Hij kan dus ook zijn gevoelens verschuilen, iets wat robbie en misschien roaul ook kunnen. Hoe kan deze groep zo moeilijk zijn? Dat had ik niet verwacht.

~soms denk je dat je wilt verdwijnen, maar alles wat je echt wil is gevonden worden~

1565 woorden.

Beetje laat maar ey hij is er 🫶