ထယ်ဟျောင်းနဲ့ယွန်ဂီလည်းသိပ်မကြာပါဘူး
လက်ထက်ခဲ့ကြသည်။
မင်ဂလာပွဲတုန်းကဆိုအကုန်လုံးရောက်လာကြသည်။
နောက်ပြီးယွန်ဂီဟျောင်းကလူနှစ်ယောက်နဲ့မိတ်ဆက်ပေးသည်။
"ကဲ အားလုံး ဒါကကို့ရဲ့ညီကိုလိုခင်ရတဲ့သူတွေပဲပြောရမလား"ယွန်ဂီ
"အော်မင်းကလည်းနာမည်တစ်ခါတည်းပြောလိုက်ပြီးရော"ဂျင်
"အော် ဟုတ်
ဒါကကင်မ်ဆော့ဂျင်တဲ့ သူကတော့ကင်မ်နမ်ဂျွန်း"ယွန်ဂီ
"အော်ဟုတ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျ"ဂျီမင်း
"ကျနော်တို့လည်းတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်"ထယ်မင် ဆိုဘတ် ထယ်ဟျောင်း
"မင်းတို့လည်းမိတ်ဆက်ပေးကြအုံးလေ"ဂျင်
"ကျနော့်နာမည်ကပတ်ဂျီမင်းပါ"
"ကျနော့်နာမည်ကလီထယ်မင်ပါ သူကတော့ရှင်းဆိုဘတ်"
"ငါ့ဟာငါမိတ်ဆက်တတ်ပါတယ်"ဆိုဘတ်
"ပါးစပ်ပိတ်ထား"
"အောင်မယ်"
"ယောင်း ယောင်းလည်းမိတ်ဆက်လိုက်လေ"
"အော် ဟုတ် ကျတော်ကင်မ်ထယ်ဟျောင်းပါ"
"အော် အကုန်လုံးကအချောလေးတွေကြီးပါပဲလား"နမ်ဂျွန်း
"အဟင်း ဘယ်လိုဖြစ်နေတာ"ဂျင်
"ဟျောင်းကလည်း"နမ်ဂျွန်း
"ဒါနဲ့သူလေးကကော"ဂျင်
အကြီးတွေအကုန်စကားပြောနေကြပေမဲ့အငယ်ဆုံးလေးဖြစ်တဲ့ဂျောင်ဂုက
တော့စားပွဲပေါ်မှာချထားတဲ့မုန့်တွေအားစားနေသည်
"ဂျောင်ဂု"ထယ်ဟျောင်း
ထယ်ဟျောင်းလှမ်းခေါ်တော့မှ ခေါင်းလေူထောင်လာကာ
"ဘာလဲဗျ"ဂျောင်ဂု
"အော် ဒီမှာအကြီးတွေကမိတ်ဆက်နေတယ်သူကတော့စားလို့သောက်လို့ကောင်းတုန်း"ဂျီမင်း
ဆိုကာဂျီမင်းတိုးတိုးလေးဆိုလိုက်သည်
"အော်...ဟိုကျနော့်နာမည်လား"
"ဟုတယ်လေ မင်းနာမည်ကိုပြောတာ"ဂျင်
"အော် ကျနော့်နာမည်ကဂျွန်ဂျောင်ဂုပါ"
"အော်"နမ်ဂျွန်း
"ဒါတွေကရော အကုန်လုံးကသူငယ်ချင်းတွေပဲလား"
"ဟုတ်"all
ဂျောင်ဂုလည်းခေါင်းအတူလိုက်ညိတ့်ကာ
".(ခေါင်းညိတ်)...ဟင်...ဟုတ်ဖူးလေ..ကိုကိုနဲ့ကျတော်နဲ့ကသူငယ်ချင်းမှမဟုတ်တာ"ဂျောင်ဂု
"မင်းကတစ်မျိုး ဘယ်လိုဖြစ်နာ"ဂျီမင်း
"ဒါဆို ဒီနှစ်ယောက်ကညီကိုတွေလား"ဂျင်
"ဟာ ညီကိုဖြစ်စရာလားဗျ လင်လင်တွေကိုကိုကကျနော့်ယောက်ကျား နော်ကိုကို"
"ဂျောင်ဂု!"
"ဘာဖြစ်လဲပြောမှာပဲ"
"ဟင် မင်းတို့နှစ်ယောက်ကလင်လင်တွေ"နမ်ဂျွန်း
"ဟုတယ်"ဂျောင်ဂု
"ဟာ ငါဝိုက်မလို့ကို"နမ်ဂျွန်း
"ဟမ် ဘယ်သူ့ကိုဝိုက်မှာ"ဂျင်
"အသေးလေးကိုလေ..အယ်.ဟုတ်ပါဘူး
ဘယ်သူမှမဝိုက်ပါဘူးလို့"နမ်ဂျွန်း
"အင်း မင်းနော် ကင်မ်နမ်ဂျွန်းအချိုးတွေပြင်"ဂျင်
"ဒါနဲ့ဒီကဟျောင်းကျနော်တို့ထက်ကြီးတာလား"ထယ်ဟျောင်း
"ကြီးတာပေါ့ ယွန်ဂီထက်တောင်ကြီးတယ်ကိုတို့က ဒါမဲ့ဒီကောင်နမ်ဂျွန်းကတော့ငယ်တယ်"
"အော် နမ်ဂျွန်းဟျောင်းကအငယ်ဆုံး"ဆိုဘတ်
"အင်းဟုတယ် မင်းတို့ထဲမှာရော ဘယ်သူကအငယ်ဆုံးလဲ"နမ်ဂျွန်း
"ကျနော်တို့ထဲမှာလား ဒီကောင်ဂျောင်ဂု"ဆိုဘတ်
"ဟုတယ်ဗျ"ဂျောင်ဂု
"သူအငယ်ဆုံး"ဂျင်
"ဟုတယ်ဗျ"ဆိုဘတ်
"အော် အာ့ကြောင့်ပုံစံလေးကကလေးနဲ့တူနေတာကို"ဂျင်
"ဗျာ"ဂျောင်ဂု
"ကျနော့်ပုံစံကကလေးနဲ့တူလို့လား"ဂျောင်ဂု
"တူတယ်"နမ်ဂျွန်း
"ဗျာ"
"........."ဂျီမင်း
ဂျင်တို့နမ်ဂျွန်းတို့ထိုသို့ပြောတော့ဂျီမင်းကကြိတ်ရီလိုက်သည်။
"ကိုကို ဘာရီတာလဲ!"
ဆိုကာပြောလိုက်တော့တိတ်သွားသည်။
"ကဲပါ စားကြစားကြ အေးဆေးစားကြတော့စကားနောက်မှပြောကြပေါ့"ယွန်ဂီ
"ဟုတယ် ဂျီမင်းစားစကားမများနဲ့တော့"ထယ်ဟျောင်း
စားကြသောက်ကြပြီး
စကားပြောကာ မင်ဂလာပွဲပြီးတော့
ကိုယ့်သူငယ်ချင်းကိုဝိုင်းကူစရာရှိတာကူပြီး
အိမိသို့ပြန်လာခဲ့ကြသည်။
အိမ်ရောက်တော့မောလို့ဆိုဖာပေါ်
ထိုင်မယ်အလုပ်
ကိုယ့်အပေါ်ကိုတက်အုပ်မိုးလာသော
ဂျောင်ဂု
"ဘာလုပ်တာလဲ"
"ကိုကိုကျနော့်ကိုလှောင်တာလေ"
"ကိုကိုဘယ်မှလှောင်လို့လဲ"
"ဟာ ကိုကိုကျနော့်ကိုရီလိုက်တုန်းကလေ အဲ့ဒါကိုကိုကျနော့်ကိုလှောင်တာနဲ့အတူတူပဲ"
"....ဘာမြန်းလဲလို့ ချစ်လို့ရီတာကို
မောရတဲ့ထဲ ဖယ်ပေးစမ်းပါကွာ"
ဆိုကာလက်ပိစိလေးနဲ့တွန်းထုတ်သည်
"ဖယ်ဘူး ဘယ်တုန်းကတည်းက
လှောင်ချင်နေလဲမသိဘူးသူများကို"
"......ဖယ်ပါကွာ ကိုကိုနားပါရစေအုံး...ကြည့်ပါအူံးချွေးတွေချည်းပဲ ဖယ်ပေးပါ ပူလည်းပူတယ်"
"မဖယ်နိုင်ဘူး..အဲ့လောက်သူများကိုလှောင်ချင်နေတဲ့ကိုကို ကိုအပြစ်ပေးပြစ်မယ်"
"ဟော"
"မဟောနဲ့ အပြစ်ကိုကောင်းကောင်းကြီးခံယူလိုက်တော့"
ဆိုကာအကျီချွတ်မယ်အလုပ်
"ဂျောင်ဂု...ကိုကိုမောနေလို့မလုပ်ပါနဲ့"
"မရဘူးလုပ်မှာပဲ"
"ဂျောင်ဂု..."
"....."
"ဂျောင်ဂု ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ်
ကိုကိုပင်ပန်းနေလို့ပါနော်..ဂျောင်ဂု.."
".......အာ့ဆို...အခုမပေးတော့ဘူး...ညကျမှပေးမယ်"
"ဟမ်?"
"အခုကကိုကိုပင်ပန်းနေတယ်ဆိုတော့လည်း
ထားလိုက်တော့ ညကျရင်တော့မရဘူးမှတ်"
"..........."
"ဘာလဲလက်မခံဘူးလား အာ့ဆိုလည်းအခုလုပ်မှာနော်"
"မ.မလုပ်ပါနဲ့..."
"အာ့ဆိုပြောမှပေါ့တစ်ခုခု"
"........အင်းအင်း...လုပ်လုပ်..မပြောတော့ဘူး."
ဆိုကာပြောလိုက်တော့
"ဟွန့် လုပ်မှာလုပ်မှာ"
"လုပ်ဟေ့လုပ် ဟူးးး"
ဂျီမင်းလည်းပင်ပန်းနေတာနဲ့
အခုချိန်မှာအလုပ်မခံရရင်သာပြီးပြီဆိုကာပြောလိုက်ခြင်းသာ
သူလိုချင်တာရတော့
အခန်းထဲကိုဝင်သွားတော့သည်။
-----------------
ယွန်ဂီဟျောင်းနဲ့နောက်ဆုံးတော့အတူနေခွင့်ရခဲ့ပြီပေါ့ဗျာ
အခန်းထဲမှာနှစ်ယောက်ထဲရှိနေသည်။
ခုတင်ပေါ်မှာတစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်က မျက်နှာချင်းလည်းမဆိုင်ထားပါ ထယ်ဟျောင်းတစ်ယောက်ကတော့ရှက်နေတယ်ပဲပြောရမလား
Tae mind - ငါဘာလို့ရှက်နေရတာလဲ..ဘာလို့ဟျောင်းနဲ့မျက်နှာချင်းမဆိုင်ရဲဖြစ်နေတာလား..မင်းပြောတော့အတူနေချင်တယ်ဆိုကင်မ်ထယ်ဟျောင်းဟမ် စိတ်ထိန်းစမ်းပါ
ဆိုကာစိတ်ထဲတွေးနေမိသည် ။
"ယောင်း"
"ဗျာ"
"ယောင်း မအိပ်သေးဘူးလားဟင်"
"ဗျာ"
"အော် ယောင်းအိပ်ချင်ပြီလားလို့ပြောတာပါ"
".....ကျတော်..မ.မအိပ်ချင်သေးပါဘူးဟျောင်း"
"..ဘာလို့မအိပ်ချင်သေးတာလဲယောင်းရဲ့"
"ဟင်....ဟို."
"အော်..ကိုသိပြီ.."
"ဘာ..ဘာသိတာလဲဟျောင်း"
"ဒီနေ့က ကိုနဲ့ယောင်းရဲ့မင်ဂလာဉီးညမို့
ယောင်းကိုနဲ့"
"ဟျောင်း......မ.မဟုတ်ပါဘူးဟျောင်းရဲ့
ကျနော်က.မအိပ်ချင်သေးဘူးဆိုတာက..ဒီချိန်.မအိပ်တတ်သေးဘူးပြောတာပါ"
"ကိုဘာပြောရသေးလို့လဲယောင်း"
"ဗျာ...."
"..ဟားးးးဒီဘက်လှည့်ပါအုံး"
ဆိုကာပခုံးလေးကနေဖြည်းဖြည်းလေးလှည့်လိုက်တော့
"ဘာလို့ကြောက်နေတာလဲယောင်းရဲ့ ကို့နဲ့ယောင်းပဲအရင်ကအတူနေချင်ပါတယ်ဆို ခုဘယ်လိုဖြစ်ပြောပါအုံး"
"ဘယ်လိူမှမဖြစ်ပါဘူးဟျောငိးရဲ့..ပုံမှန်ပါပဲ"
"ယောင်းတစ်ခုခုကိုကြောက်နေသလိုပဲ"
".....ကျနော်..မကြောက်ပါဘူး..မကြောက်ပါဘူးဟျောင်းရဲ့"
"တကယ်မကြောက်ဘူးလား"
"....အင်း.."
"အာ့ဆိုအိပ်ရအောင်လေ"
"ဗျာ...."
"..........."
ထယ်ဟျောင်းကိုခုတင်ပေါ်အသာလေးလှဲချလိုက်သည်။
ထယ်အိပ်လျက်လေးဖြစ်သွားတော့
ထယ်ဟျောင်းရဲ့ညအိပ်ဝတ်စုံလေးမှာပါတဲ့အကျီကြယ်သီးလေးတွေတစ်လုံးချင်းဖြုတ်ရင်း
ထယ်ဟျောင်းကတော့
စိတ်တွေလှုပ်ရှားနေပြီး ရင်တွေလည်းအဆမတန်ခုန်နေသည်။
ဟျောင်းကြယ်သီးဖြုတ်လိုက်တော့ကြက်သီးတွေကဖြန်းခနဲထလာတာ
"ဟျောင်း"
"ပြောလေယောင်း"
ထယ့်အကျီလေးအားအဆုံးထိချွတ်လိုက်သည် အကျီအား ခုတင်ခြေရင်းသို့ပြစ်လိုက်သည်။
ထို့နောငက်ဘောင်းဘီကိုဆက်ချွတ်တော့သည်
"ဟျောင်း"
"ကို့နာမည်ချည်းပဲဘာလို့ခေါ်နေတာလဲကွာ"
"ကျနော်...ကျနော်ကြောက်တယ်ဟျောင်း"
"ဟားးဘာမြန်းလဲလို့ယောင်းရယ်မကြောက်ပါနဲ့ ကိုညင်သာပါ့မယ်"
ဆိုကာဆံပင်လေးတွေသပ်ကာပြောလိုက်သည်။
"............."
ပန်းနုရောင်လည်းဟုတ်သလိုအနီရောင်သန်းနေတယ်ဆိုလည်းဟုတ်သည်နှုတ်ခမ်းလေးအားအနမ်းအရင်ပေးလိုက်ပြီးနောက်
ရင်ဘတ်အနှံ့ကိုအမှတ်အသားပေးလိုက်တော့သည်
ယောင်းရဲ့ညီးသံလေးတော့မကြားရသေးပါ
ထို့နောက်ချယ်ရီသီးလေးတွေအားခဏထားပြီး
ယောင်းရဲ့...ထဲသို့ယွန်ဂီလက်တစ်ချောင်းအရင်ထည့်လိုက်တော့
ပထမဆုံးစကြားရတဲ့ညီးသံလေး
"အ့"
အံလေးကြိတ်ကာထားသည်။
အထုတ်အသွင်းလုပ်ပြီး
သူ့ရဲ့.....အားထည့်လိုက်တော့
"အ့..အ့.ဟျောင်း"
"............."
"အ့..နာတယ်ဟျောင်း....ဟျောင်းနာတယ်...အ့"
"အစပဲရှိသေးတယ်လေယောင်းရဲ့"
"အင့်...အ့"
စောင့်ချက်အနှေးလေးကနေတဖြည်းဖြည်းမြန်လာတာကြောင့်
အောက်ကယောင်းလေးကဆောင်လေးကိုက်ကာ
"အင့်..ဟျောင်း.နာလာပြီ..နာလာပြီအ့..အ့"
"ခဏလေးပဲသည်းခံပါယောင်းရယ်"
"..အ့..ဟင့်"
ယောင်းလည်းခဏတာသည်းခံလိုက်ပြီး
ထိုထိဟျောင်းကမပြီးသေးတာမို့
"ဟျောင်း...အင့်..ဟျောင်း"
"............"
"ဟျောင်းကျနော်မရတော့ဘူး...အ့
.ဟင့်..ထုတ်ပေးတော့ဟျောင်း...အရမ်းနာနေပြီ...ဟျောင်း..ဟင့်..အ့..အ့ဟျောင်း"
"နောက်ဆယ်မိနစ်လောက်ပဲယောင်းနော်"
"ဟင့်...မရတော့ဘူး...အ့..အ့..အရမ်းနာနေပြီ..... ဟင့်"
"ခဏလေးပဲနော်ယောင်း မြန်ပါတယ်"
"အ့..ဟင့်..ဟင့်"
ဆယ်မိနစ်ပြည့်တော့
"ဟင့်.....ဟျောင်း..ဆယ်မိနစ်မပြည့်သေးဘူးလား...ဟင့်...အ့.အင့်"
"......တစ်မိနစ်လိုသေးတယိယောင်းရဲ့"
ဆိုကာတစိချက်လောက်ခပ်နာနာစောင့်လိုက်ပြီး
"အ့..ဟျောင်းးးတော်ပါတော့...ဟင့်..ကျနော်တကယ်မခံနိုင်တော့ဘူး .ဟင့်...အ့..ဟျောင်း..တော်ပါတော့"
"...အင်းယောင်း ကိုပြီးတော့မယ်"
"ပြီးလိုက်ပါတော့...အင့်"
"အင်း ကိုပြီးပြီယောင်း"
ဆိုကာ..လေးထဲမှထုတ်ပေးလိုက်တော့သည်။
ထုတ်ပေးပြပြီးချင်းမှာပဲ
"...ဟူးးးး"
"အဆင်ပြေလားယောင်း"
"...(ခေါင်းခါ)"
ယွန်ဂီကလှဲနေတဲ့ယောင်းအားရင်ခွင်ထဲထည့်လိုက်ကာ
"အရင်အိပ်လိုက် နိုးလာရင်ကောင်းသွားလိမ့်မယ် နော်"
"..........."
အသံတောင်မထွက်နိုင်တော့တဲ့ယောင်းအား
သေချာလေးပွေ့ဖက်လိုက်ကာ
"အိပ်တော့နော်ယောင်း လိမ်မာတယ်..ကို့ယောင်းက အိပ်လိုက်နိုးလာရင်နေလို့ကောင်းသွားလိမ့်မယ်"
"..........."
ထယ်လည်းဘာမှမပြောနိုင်တော့ပဲတဖြည်းဖြည်းမျက်လူံးလေးမှိတ်ကာအိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
ယောင်းနေလို့မကောင်းဘူးဆိုတာသိသည်
ထို့ကြောင့်အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီးနိုးလာရင်တော့ပျောက်သွားမှာပါဆိုပြီးတော့ပြောလိုက်ခြင်းသာ
----------------------
တစ်ဖက်မှာတော့~~~~~
"ကိုကို!"
"ဘာလဲ!"
"အိပ်မယ်လို့"
"အိပ်ဘူး!"
ဆိုဖာပေါ်မှာပေကပ်ကပ်ထိုင်နေသာကိုကို့အားခေါ်နေတာအေးဆေးလာတာပဲလိုချင်သည်ထို့ကြောငိ့သူလည်းအေးဆေးပဲခေါ်သည်
"ကိုကိုခံမယ်လို့ပြောထားတယ်နော်"
"မင်းစကားကြီးကလည်း...ကြက်သီးတောင်ထတယ်"
"အပိုပြောမနေနဲ့ လာလို့ပြောနေ!!"
"မလာဘူးကွာ!!"
"ထပ်မေးမယ်နော်လာမှာလားမလာဘူးလားကိုကို"
"လုံးဝပဲ"
"ကျနော်အတင်းခေါ်ရမှာလားပြော"
"ခေါ်လိုက်လေ စိတ်ဆိုးပြစ်မှာ"
"အဲ့လိုလား"
"အဲ့လို"
"တကယ်မလာဖူးပေါ့"
"ဟုတယ် မလာဖူး"
".....နေတော့ အာပေါက်ခံပြီးခေါ်မနေတော့ဘူး.မလာချင်လဲေန..သွားအိပ်တော့မယ်..ဟွန့်"
"..သွားသွား ဟက်"
ဆိုကာအထဲဝင်သွားတော့သည်။
ဂျီမင်းလည်းTvဆက်ကြည့်နေလိုက်သည်
ဘယ်လောက်မှတောင်မကြာသေးပါဘူး
ရုတ်တရပ်အော်သံကြားလိုက်သည်။
"အားးးးးးး"
အခန်းထဲကနေဂျောင်ဂုအော်သံရုတ်တရပ်ကြားလိုက်သည်
"အားးးးးကိုကိုရေ.....ကယ်ပါအုံး...ကယ်ပါအုံးကိုကိုရေ....ဟင့်...ကိုကိုကယ်အုံး!!"
"ဟင် ဂျောင်ဂု...ဂျောင်ဂုဘာဖြစ်လို့လဲ....ကိုကိုလာပြီ...ကိုကိုလာပြီဂျောင်ဂု"
အော်သံကြားတော့စိုးရိမ်တကြီးနဲ့ဘာမြန်းဖြစ်တာလဲဆိုကာ
"ဂျောင်ဂု..ဘာဖြစ်တာလဲ."
အခန်းထဲရောက်တော့ကြည့်လိုက်တော့
"ဘယ်မှာလဲဂျောင်ဂု"
ရုတ်တရပ်ဝုန်းဆိုပြီးတံခါးပိတ်သံကြားလိုက်လို့အနောက်လှည့်ကြည့်တော့
"ဂျောင်ဂု"
ဂျောင်ဂုမှတံခါးအားပိတ်လိုက်ကာ
"မင်း..မင်းဘာဖြစ်တာလဲ"
"........."
ဂျီမင်းကိုပွေ့ချီပြီး
ခုတင်ပေါ်ပြစ်တင်လိုက်သည်
"ဟက် ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး ကိုကိုကမလာတော့
လာတဲ့နည်းနဲ့ခေါ်တာလေ"
"ဘာ!"
"ရှူးးးးးးခံဖို့သာပြင်လိုက်တော့"
"အင့် ဂျောင်ဂု"
"အကျီလေးကိုပါးပါးလေးဝတ်ထားပေးလို့
ကျေးဇူးပဲကိုကို"
ဆိုကာဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
"....အားးးဂျောင်ဂု"
အကျီချွတ်လိုက်ပြီးပေါ်လာတဲ့
ချယ်ရီသီးလေးတွေကိုလျှာဖျားလေးနဲ့မထိတထိလေးထိလိုက်ပြီး
စုပ်ယူလိုက်တော့သည်
"အင်းးးးး"
ဆိုပြီးကိုကို့စီကညီးသံလေးထွက်လာသည်။
ငယ်ငယ်တုန်းကအမေ့နို့ကိုစို့လာသလိုမျိုး
သူ့အပိုင်ဆိုတဲ့ကိုကို့နို့လေးကိုလည်းအဲ့လိုပဲ
စို့နေတော့သည်။
ဂျီမင်းခါးလေးကလည်းလေပေါ်ကမဆင်းပါ
"အ့..တော်တော့...ဂျွန်ဂျောင်ဂု"
ကိုကိုပြောတာလည်းမကြားပါ။
စို့နေရင်းပဲကိုကို့ရဲ့...လေးထဲသို့လက်နှစ်ချောင်းလောက်ပြိုင်ထည့်လိုက်သည်
"အားးးးးအ့"
နဂိုကတည်းကကော့တက်နေတဲ့ခါးလေး
ကိုသူ့ရဲ့တက်တူးအပြည့်ထိုးထားတဲ့လက်နှစ်ဖက်ဖြင့်တင်းတင်းကိုင်ကာ
ချယ်ရီသီလေးတွေကနေတစ်ဆင့်
ပြားချပ်ချပ်ဗိုက်လေးပေါ်ရောက်သွားပြီး
အောက်ထည့်ထားတဲ့လက်နှစ်ချောင်းကတော့မထုတ်သေးပဲ အထုတ်အသွင်းလုပ်နေသည်။
(အမလေး သာသာရှက်သေ)
"အ့....အင့်....ဟင့်...ဂျောင်....ဂျောင်ဂု....ဟင့်...လွန်လွန်း..တယ်"
"...ဟင့်......လက်က...အင့်..လက်ကထုတ်လိုက်တော့...အ့"
"အင့်...လက်ကိုထုတ်တော့..အ့"
ဂျီမင်းပြောတာကိုကြားပြီး
တမင်မထုတ်ပဲ နောက်ထက်တစ်ချောင်းပါထပ်ထည့်လိုက်တော့သည်
"အားးး..အ့..အ့...အင့်...လက်ကို..ထုတ်ခိုင်းတာလေ...ဟင့်....ဘာလို့...ဘာလို့နောက်တစ်ချောင်းထပ်ထည့်တာလဲ....ဟင့်...သေပြီပေါ့...အင့်....ဟင့်...အားး"
ထက်မံကာနှုတ်ခမ်းပါးလေးတွေက
ချယ်ရီသီးလေးတွေစီပြန်ရောက်လာပြန်သည်။
သူအကြိုက်လုပ်လို့ပြီးတော့မှ
လက်ကလေးကိုထုတ်လိုက်ပြီး
သူ့ရဲ့..ကိုထည့်မယ်အလုပ်
"ဂျောင်ဂု...နည်းနည်း..ပါးပါးညင်သာပါ...ဟင့်....ကိုကိုသေရချည်ရဲ့...ဟင့်"
"..............."
ဂျောင်ဂုကမျက်တောင်တစ်ချက်ခတ်လိုက်ပြီး
"အင်းကိုကို."
ဆိုကာထည့်လိုက်တော့
တစ်ခါတည်းအဆုံးဝင်မသွားပဲ
တစ်ဝက်ပဲဝင်သေးသည်။
ထို့ကြောင့်ကိုကို့ခါးအားတင်းတင်းကိုင်ပြီး
အရှေ့ကိုနည်းနည်းထက်တိုးကာ
စောင့်ထည့်လိုက်တော့။
"အာ့..အားး..ဟင့်...သေပြီ.....သေပြီ....အီးးဟီးး"
"ကိုကို!
ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ...ဘာလို့တန်းငိုသွားတာတုန်း"
"ဟင့်....နာတယ်!!!!......မင်းက..မင်းကအရမ်းကြမ်းတာပဲ....အင့်...ဟင့်...ညှာဆို...မညှာဘူးဟူးးးးညှာပါကိုကို့ကလေးရယ်...နော်ဟင့်"
"ဒါကျနော်ညှာတယ်ပဲလေကိုကို"
"ဘာညှာတာလဲ....ဒီလောက်သေမတက်...နာတာကို...အ့....ဟင့်....."
"....အဲ့တာတော့ကျနော်လည်းမတက်နိုင်ဘူး.......ဒါကျနော်ညှာတာပဲ"
"အ့ ဟင့်...ဂျွန်ဂျောင်ဂု.."
"Feelပျက်လိုက်တာဗျာတိုးတိုးနေတော့!"
"..အင့်"
စတင်ပြီးရပ်နားခြင်းမရှိတဲ့
ဂျောင်ဂုရဲ့....နဲ့ထိတွေ့မိပြန်သည်
ကြာရင်ဒီကလေးနဲ့အသက်တောင်ရှည်ပါ့မလားပဲ...တစ်ခါဆက်ဆံရင် ကြောက်ဖို့တောင်ကောင်းတယ်...ခံရတဲ့လူကသေလုဆဲဆဲပဲ
ဆက်ဆံနေရင်း
ကိုကို့ခြေထောက်တစ်ဖက်ကို
ပခုံးပေါ်တင်လိုက်သည်
ဂျောင်ဂုကဒူးထောက်လိုက်ပြီး
ကိုကို့ကိုခါးလေးကနေမလိုက်တော့
ကိုကို့အောက်ပိုင်းလေးတင်လေပေါ်မြှောက်တက်သွားကာ
ပိုပြီးတောင်ဆက်ဆံလို့တောင်ကောင်းသွားသည်
ခံရတဲ့လူလည်းပိုလို့တောင်နာသည်
အချိန်အတော်အတန်ကြာတဲ့ထိ
ကိုကိုအဆိုးလေးခံနေရတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Update!!!!
ဒီအခန်းလေးမှာအမှောင်လေးကနှစ်ခန်းတေင်ပါတာနော်🤭
ရေးရတဲ့ကျယ်မလည်းရှက်ပြီးသော်ကေသွားပါပြီ🫠
ဒါလေးကနှစ်ပိုင်းလောက်ပဲကျန်တော့ပါတယ်နော်ပြီးတော့ပါမယ်
အဆုံးတောင်ဘယ်လိုသတ်ရမလဲမသိ🥲
ဒါလေးပါပဲရှင်
ဖတ်ပေးတဲ့တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်🫶🤍
💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛