Unicode
Taxi ငှားပြီး Jungkook ရဲ့လိပ်စာအတိုင်းသွားစောင့်နေလိုက်သည်။
ဒီရက်အတွင်းတမင် စကားမပြောဘဲနေတာကြောင့် စကားပြောဖြစ်တာ နည်းတာမို့ ရောက်လာတာမြင်ရင် အများကြီးအံ့သြသွားမှာသေချာသလောက်ပင်။
Jimin ကိုယ်တိုင်လည်း Onlineပေါ်မှာပဲတွေ့ရတာကြောင့် ခုလိုမျိုးအပြင်မှာတွေ့ရတော့မှာမို့ စိတ်တွေအရမ်းလှုပ်ရှားပြီး ခြေဖျားလက်ဖျားတွေပါအေးစက်နေသည်။
မမြင်ဖူးမတွေ့ဖူးကြတဲ့ သူတွေမဟုတ်ပေမဲ့ သူ့ရဲ့
နေ့စဥ်ဘဝကဘယ်လိုရှိမလဲဆိုတာတွေ စတဲ့
ပြောင်းလဲလာမဲ့ ပုံစံတွေနဲ့ ကိုယ့်ချစ်သူဆိုတဲ့အသိက ရင်ကိုနှစ်ဆအခုန်မြန်စေသည်။
ရှေ့မျက်နှာချင်းဆိုင် လမ်းဘက်မှာကော်ဖီဆိုင်လေးတစ်ဆိုင်တွေ့တာမို့ အဲ့ဆိုင်မှာထိုင်ရင်းသွားစောင့်ဖို့အတွက်ဆုံးဖြတ်ပြီး ဆိုင်ထဲကနေပဲသွားစောင့်နေလိုက်သည်။
ဆိုင်ကလေးက အရမ်းမကျယ်ပေမဲ့ သူ့နေရာနဲ့သူ သပ်သပ်ရပ်ရပ်ရှိပြီး တိတ်ဆိတ်ကာ ကိုယ်စီစာဖတ်နေကြတဲ့သူအတော်များများလည်းရှိသည်။
ကော်ဖီတစ်ခွက်မှာသောက်ရင်းWifi free ဆိုတဲ့ စာရွက်ကလေးကပ်ထားတာမို့ QR codeကို scanဖတ်ပြီးနောက် Jungkook ဆီစာပို့ထားလိုက်သည်။
"မင်းအခုဘယ်မှာလဲ"
Jimin စာပို့ပြီးနောက် မိနစ်ပိုင်းအတွင်းချက်ချင်းစာပြန်ပို့လာသည်။
"ကိုယ် ကျောင်းကအပြန် အချိန်ပိုင်းအလုပ်ဝင်နေတာ။နောက်နာရီဝက်ဆိုပြီးပြီမို့ အိမ်ပြန်ပြီ"
"အင်း"တစ်လုံးတည်းသာပြန်ပို့လိုက်တော့ ချက်ချင်းဖုန်းခေါ်လာသည်။
"Hello"
"အင်း"
"ကိုယ်ပြန်လာခဲ့မယ် Jimin လေယာဥ်လက်မှတ်မရသေးလို့ ရတာနဲ့ချက်ချင်းပြန်ခဲ့မယ်။ ပြီးရင် Londonကို ပြန်မသွားတော့ပါဘူး။မင်းနဲ့လည်း ဒီထက်ပိုမခွဲနိုင်ဘူး။စိတ်ဆိုးနေရင်တောင် နည်းနည်းလေးတော့ ပြေပေးနော်"
"...."
"ကိုယ် အမှားတွေတစ်ခုချင်းစီကို နမ်းနမ်းပြီးတော့ ချော့ပါမယ်ကွာ"
Jeon Jung Kook ကလိပ်မျိုးမှန်းအရင်ကမသိခဲ့ရိုးအမှန်ပင်။ သူအရမ်းတွေနစ်နာသွားမှာစိုးရပါသည်။
"မင်း!!"
"တကယ်ပြောတာ မယုံလည်းနေ အလုပ်နဲ့လက်တွေ့ပြမယ်။"
"မင်းအတွက် နစ်နာသွားအုံးမယ်။"
"ကိုယ် ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးကို အနစ်နာခံလိုက်ပါမယ်ကွာ။"
စကားတွေတတ်လွန်းနေတော့လည်း တစ်မျိုးအချစ်ပိုရပြန်သည်။
အလုပ်ထဲမှာမို့ စကားစဖြတ်ပြီး အရင်ဖုန်းချလိုက်သည်။သူပြန်လာမဲ့အချိန်တွေနီးလေ ရင်ခုန်သံတွေမြန်လာလေဖြစ်သည်။
Jimin အတွက်တော့ရှေ့ဘက်လမ်းကိုမျှော်ကြည့်ရင်း မှာထားတဲ့ Coffeeလေးသောက်ပြီးတော့ ကိုယ့်ချစ်သူလာမဲ့အချိန်ကိုစောင့်နေရတဲ့အချိန်အခိုက်တန့်လေးကို သိပ်သဘောကျရသည်။
နောင်တစ်ချိန်ပြန်တွေးရင် ကြည်နူးစရာကောင်းတဲ့ memories လှလှလေးတွေဖြစ်နေမှာမို့... ။
နာရီဝက်ခန့်အကြာ!!!
"ကျွီ!!!"
ဆိုင်တံခါးပွင့်လာတဲ့ အသံကြားတာမို့ ရုတ်တရက်ကြည့်လိုက်မိတော့ Jeon Jung Kook!!!
ကိုယ့်ကိုမြင်သွားလို့ ဝင်လာခဲ့တယ်အထင်နဲ့ပျော်သွားပြီးနှုတ်ဆက်ဖို့ပြင်ခဲ့ပင်မဲ့ သူကဆိုင်ထဲကဝေ့ဝဲကြည့်ရုံပဲကြည့်ကာ Jiminကိုလည်းမြင်ပုံမရပါ။
Jimin ထိုင်နေတဲ့ဝိုင်းကထောင့်ကျတဲ့နေရာကစားပွဲဝိုင်း ဖြစ်နေတဲ့အပြင် indoor plantsတွေ ရှိနေတာကြောင့်လည်းဖြစ်နိုင်ပါသည်။
လှမ်းခေါ်မလို့ ပြင်နေတုန်းမှာပင် ဆိုင်ထဲကိုအမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဝင်လာပြီး ထိုအမျိုးသမီးက ရပ်နေတဲ့ Jeon Jung Kookရဲ့လက်မောင်းကိုလာချိတ်ပြီး စားပွဲဝိုင်းတစ်ခုတည်းမှာ အတူတူထိုင်ကြတာဖြစ်သည်။
Jung Kook ကိုအခုလိုမျိုးတခြားအမျိုးသမီးတစ်ယောက်နဲ့ တွဲမြင်ရလိမ့်မယ်လို့ တွေးတောင်မတွေးကြည့်ဖူးခဲ့။ အများကြီး ယုံကြည်ခဲ့မိတာတွေကြောင့်လည်း ပါပါသည်။
ဒါနဲ့များ Jeon Jung Kookကအပိုစကားတွေ ပြောနိုင်သေးသည်။
ထိုမြင်ကွင်းကို ကြောင်ရပ်ကြည့်နေတုန်း မျက်ရည်တွေက အလိုလိုစီးကျလာရသည်။တစ်ကိုယ်လုံးထူပူသွားကာ ဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့။
ထိုအမျိုးသမီးနဲ့ ရှိနေတဲ့အချိန်မှာ Jeon Jung Kookက ပြုံးရယ်ပြီးစကားတွေပြောနေခဲ့တာလား?
"မင်း အခုဘယ်မှာလဲ Jungkook?"
စိတ်ငြိမ်အောင်ထိန်းပြီး ခုံမှာပြန်ထိုင်ကာစာတစ်ကြောင်းထပ်ပို့လိုက်သည်။
လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ စာဝင်တာကိုသိပုံရပါသည်။ဖုန်းကိုယူကြည့်ပြီး ချက်ချင်းပြန်ချထားလိုက်တာက ဘာသဘောလဲ?
သူ့မှာ တခြားတစ်ယောက်များရှိနေခဲ့တာလား ဆိုတဲ့အတွေးတွေက ရင်ထဲဆစ်ခနဲအောင့်တက်လာရသည်။
ဖုန်းကိုပြန်ချထားပြီး အဲ့ဒီအမျိုးသမီးနဲ့စကားဆက်ပြောနေခဲ့သည်ပဲ။
သူ့စာတွေကိုလျစ်လျှူရှုထားနိုင်ရလောက်တဲ့အထိ အဲ့ဒီအမျိုးသမီးကအရေးကြီးနေတာတဲ့လား?
ယဥ်ကျေးမှုမရှိသလိုဖြစ်သွားခဲ့ပေမဲ့
သူတို့ထိုင်နေတဲ့ဝိုင်းအနားလျှောက်သွားကာ
ကြားထဲကနေစကားဖြတ်ပြောလိုက်မိသည်။
"လမ်းခွဲမယ် Jung Kook"
ဒီနိုင်ငံမှာ ကိုယ့်ဘာသာစကားနဲ့ ပြောတဲ့လူဆိုတာမရှိတာမို့...ကြားကြားချင်း အံ့သြသွားရသလို
နာမည်ကလည်း ကိုယ့်နာမည်ကိုခေါ်ပြီးပြောတာဖြစ်သလို ရင်းနှီးနေတဲ့အသံဖြစ်တာမို့ ချက်ချင်းလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ Jiminဖြစ်နေသည်။
Jung kook မြင်နေရတဲ့ ကိုယ်မျက်လုံးကိုယ်တောင်မယုံချင်။
Seoulမှာရှိနေတဲ့ သူက Londonကိုရောက်လာတာမို့ အရမ်းအံ့သြရသလို အမြဲတွေ့ချင်မြင်ချင်နေခဲ့တဲ့ ကိုယ့်ချစ်သူဖြစ်နေတာမို့ပင်။နောက်ထပ်တစ်ခု ကြားလိုက်ရတဲ့ လမ်းခွဲမယ်ဆိုတဲ့စကားက နှစ်ဆပိုအံ့သြရသလို မျက်လုံးတွေပင်ပြူးသွားရသည်။
ရင်ခုန်နေတဲ့အဖြစ်ကနေ ရင်တွေတုန်လာရသည်။
Jiminစိတ်ကို သိနေတဲ့သူဖြစ်တာမို့ပင်။
"Jimin"
"ဒီနေ့မှာ ငါ့ကိုပိုပြီးsurpriseဖြစ်သွားအောင်လုပ်ပေးလို့ ကျေးဇူးအများကြီးတင်တယ် Jeon Jung Kook"
"မဟုတ်ဘူးနော် ကိုယ်တို့ကဘာလို့လမ်းခွဲရမှာလဲ"
"အကြောင်းအရာကိုငါကရှင်းပြပေးဖို့လိုသေးတာလား။မင်းလုပ်နေတာမင်းမသိဘူးလား လူဆိုးကောင်ရဲ့!!!"
အလိုက်မသိ ကြားထဲကနေမျက်ရည်က ကျလာပြန်သည်။
"ကျစ်!!အဲ့မျက်ရည်တွေကျမလာပါနဲ့ကွာ ဘာကိစ္စလဲသေချာမသိပေမဲ့ ကိုယ်တောင်းပန်ပါမယ်"
"မင်း စိတ်မရှည်နေတာလား ငါ့ကို"
"မဟုတ်ပါဘူးကွာ"
"သူက မင်းရဲ့ချစ်သူမလား"
Jung Kookနဲ့ ထိုင်နေတဲ့အမျိုးသမီးကအင်္ဂလိပ်လိုမေးလာတာကို Jiminကိုယ်တိုင်လည်း နားလည်လိုက်ပါသည်။
"ဟုတ်တယ် သူကငါ့ရဲ့ချစ်သူပဲ"
"မင်းတို့ပြဿနာတစ်ခုခုရှိပုံပဲ သေချာဖြေရှင်းလိုက်ကြပါ။အလုပ်အတွက်က မင်းစိတ်ပြောင်းရင် ပြန်လာလုပ်လို့ရပါတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးတင်ပါတယ်"
ဆိုင်ထဲကလူတွေကလည်း ကွက်ကြည့်ကွက်
ကြည့်လုပ်လာကြသလိုထိုအမျိုးသမီးကလည်းနှုတ်ဆက်ပြီးထွက်သွားပြီဖြစ်သည်။
"ကိုယ်အခန်းကိုသွားပြီး စကားသေချာပြောရအောင် Jimin...တစ်ခုတော့ကြိုပြောထားမယ်။ လမ်းခွဲမပေးနိုင်ဘူးနော် လုံးဝပဲ"
Jimin လက်မှာကိုင်ထားတဲ့ luggage အိတ်ကိုလက်လွှဲယူကာ လက်တစ်ဖက်ကလည်း Jimin လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ပြီး လမ်းတစ်ဖက်ဆီကိုခေါ်လာခဲ့သည်။
ကြားလိုက်ရတဲ့စကားတွေကြောင့် ကိုယ်ထင်သလိုဟုတ်မနေဘူးဆိုတာကို သိလိုက်ရတာမို့ ငြိမ်နေလိုက်ရသည်။
အခန်းဆီရောက်တော့လည်း ငြိမ်ငြိမ်လေးထိုင်နေတော့ ရေတစ်ခွက်ခပ်ပေးလာသည်။
ဒရမ်မာတွေ အရမ်းချိုးလိုက်မိတာမို့ ရှက်တာကြောင့်လည်းပါ ပါသည်။
"ကြိုပြောရင် ကိုယ်လာကြိုပေးမှာပေါ့။"
"အင်း"
"ကိုယ်ဘာလုပ်မိလို့ လမ်းခွဲချင်တာလဲ လက်မခံဘူးနော်"
"မင်းကအဲ့အမျိုးသမီးနဲ့စကားပြောနေတာနဲ့ပဲငါ့စာတွေကို ဝင်မကြည့်ဘူးလေ။မင်းနောက်တစ်ယောက်ရသွားတယ်မှတ်နေတာ"
"ကြံကြံဖန်ဖန်တွေ အရမ်းတွေးတာပဲကွာ...မင်းကိုတောင်ချစ်လို့မဝတာ ဘယ်ကတစ်ယောက်ကိုထပ်ထားရမှာလဲ"
"မသိဘူးလေ"
"ရုတ်တရက်ရောက်လာတာမြင်တော့ ရင်တောင်
မခုန်ရသေးဘူး လမ်းခွဲမယ်ဆိုတာကြီးက ကြားလိုက်ရတော့ ပူထူသွားတာပဲ"
"ငါ...ငါထင်လိုက်တာက"
"ကိုယ်ရှင်းပြပေးမယ် နားထောင်"
အနားတိုးထိုင်လာကာ လက်နှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ကိုင်ပြီး နူးနူးညံ့ညံ့ကြည့်ပြီးပြောလာသည်။
"အဲ့တစ်ယောက်က ကိုယ်အလုပ်ရဖို့အတွက်ကူညီပေးတဲ့ စီနီယာအစ်မပဲ။ခုကိုယ် အင်တာဗျူးအောင်ထားတဲ့အလုပ်ကို မလုပ်တော့မဲ့အကြောင်းပြောပြနေတာ ပြီးရင်ပြန်လာတော့ဖို့...မင်းစာဝင်လာတာကိုသိတယ်။စကားပြောနေတာမြန်မြန်လက်စသတ်လိုက်ချင်လို့ replyမပြန်လိုက်တာ
အဲ့ဒါအပြင် သူနဲ့ကိုယ်ရဲ့ပက်သတ်မှုကဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကွာ"
"သိပါပြီ။နေအုံး မင်းကဘယ်ကိုပြန်မှာလဲ"
"Seoulကိုပေါ့ အပြီးပြန်ခဲ့တော့မလို့"
"ငါလာပြီပဲဟာကို ကျောင်းပြီးအောင်ဆက်တက်ပါ"
သူချစ်တယ်ဆိုတာထက်ကို Jiminရဲ့ ချစ်ပြတဲ့ပုံသေနည်းတွေကလိုက်မမှီအောင် ချစ်ပြတတ်လွန်းသည်။
"အကြာကြီးထပ်ခွဲရအုံးမှာကို မကြိုက်ဘူး"
"မရဘူး ပြန်မပြောနဲ့ ကျောင်းပြီးအောင်ဆက်တက်"
"ဟုတ်ပါပြီ ဒီခေါင်းလုံးလုံးလေးက အဲ့လိုပေါက်ကရအတွေးတွေလည်းထွက်တာပဲနော်။ဒီလောက်ချောတဲ့ရုပ်ရည်ကြီးနဲ့ အဲ့လိုလုပ်ရပ်မျိုးလုပ်ပါ့မလား"
"မင်း ရုပ်ကိုကမချိုမချဥ်နဲ့"
ပိုပြီးရင်တွေခုန်ရအောင်လည်း Jeon Jung Kookကအများကြီးပိုချောလာခဲ့ပါသည်။
"မြင်တာနဲ့လူကို အထင်တွေလွဲတော့တာပဲ။လာပါအုံး ဖက်ထားပြီးအလွမ်းဖြေချင်လို့"
Jimin ကိုယ်တိုင်လည်း လွမ်းနေရတဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ကြီးထဲ တိုးဝင်ပြီး အလွမ်းဖြေရသည်။
ဆံပင်တွေကြားထဲ တိုးဝှေ့နမ်းရှိုက်လာတော့ ခိုးပြုံးရသည်။
"မွှေးတယ် "
"ငါသုံးတဲ့ shampoo ကကောင်းတယ်လေ"
"ဟားးဟုတ်ပါပြီ"
"အားးမင်းကအရမ်းဖက်ထားတာ နာနေပြီ"
"အသဲတွေယားလွန်းလို့ ဖျစ်ညှစ်ပစ်လိုက်ချင်တယ်။မေးပါအုံးမယ် ရုတ်တရက်ကြီးဘာလို့ရောက်လာတာလဲ"
"လွမ်းလို့"
လွမ်းလို့ Londonအထိလာတွေ့တာပါတဲ့လေ။Park Jimin တို့ချစ်တတ်ပုံတွေများး။
Zawgyi
Taxi ငွားၿပီး Jungkook ရဲ႕လိပ္စာအတိုင္းသြားေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ဒီရက္အတြင္းတမင္ စကားမေျပာဘဲေနတာေၾကာင့္ စကားေျပာျဖစ္တာ နည္းတာမို႔ ေရာက္လာတာျမင္ရင္ အမ်ားႀကီးအံ့ၾသသြားမွာေသခ်ာသေလာက္ပင္။
Jimin ကိုယ္တိုင္လည္း Onlineေပၚမွာပဲေတြ႕ရတာေၾကာင့္ ခုလိုမ်ိဳးအျပင္မွာေတြ႕ရေတာ့မွာမို႔ စိတ္ေတြအရမ္းလႈပ္ရွားၿပီး ေျခဖ်ားလက္ဖ်ားေတြပါေအးစက္ေနသည္။
မျမင္ဖူးမေတြ႕ဖူးၾကတဲ့ သူေတြမဟုတ္ေပမဲ့ သူ႕ရဲ႕
ေန႕စဥ္ဘဝကဘယ္လိုရွိမလဲဆိုတာေတြ စတဲ့
ေျပာင္းလဲလာမဲ့ ပုံစံေတြနဲ႕ ကိုယ့္ခ်စ္သူဆိုတဲ့အသိက ရင္ကိုႏွစ္ဆအခုန္ျမန္ေစသည္။
ေရွ႕မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ လမ္းဘက္မွာေကာ္ဖီဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ေတြ႕တာမို႔ အဲ့ဆိုင္မွာထိုင္ရင္းသြားေစာင့္ဖို႔အတြက္ဆုံးျဖတ္ၿပီး ဆိုင္ထဲကေနပဲသြားေစာင့္ေနလိုက္သည္။
ဆိုင္ကေလးက အရမ္းမက်ယ္ေပမဲ့ သူ႕ေနရာနဲ႕သူ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ရွိၿပီး တိတ္ဆိတ္ကာ ကိုယ္စီစာဖတ္ေနၾကတဲ့သူအေတာ္မ်ားမ်ားလည္းရွိသည္။
ေကာ္ဖီတစ္ခြက္မွာေသာက္ရင္းWifi free ဆိုတဲ့ စာ႐ြက္ကေလးကပ္ထားတာမို႔ QR codeကို scanဖတ္ၿပီးေနာက္ Jungkook ဆီစာပို႔ထားလိုက္သည္။
"မင္းအခုဘယ္မွာလဲ"
Jimin စာပို႔ၿပီးေနာက္ မိနစ္ပိုင္းအတြင္းခ်က္ခ်င္းစာျပန္ပို႔လာသည္။
"ကိုယ္ ေက်ာင္းကအျပန္ အခ်ိန္ပိုင္းအလုပ္ဝင္ေနတာ။ေနာက္နာရီဝက္ဆိုၿပီးၿပီမို႔ အိမ္ျပန္ၿပီ"
"အင္း"တစ္လုံးတည္းသာျပန္ပို႔လိုက္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းဖုန္းေခၚလာသည္။
"Hello"
"အင္း"
"ကိုယ္ျပန္လာခဲ့မယ္ Jimin ေလယာဥ္လက္မွတ္မရေသးလို႔ ရတာနဲ႕ခ်က္ခ်င္းျပန္ခဲ့မယ္။ ၿပီးရင္ Londonကို ျပန္မသြားေတာ့ပါဘူး။မင္းနဲ႕လည္း ဒီထက္ပိုမခြဲနိုင္ဘူး။စိတ္ဆိုးေနရင္ေတာင္ နည္းနည္းေလးေတာ့ ေျပေပးေနာ္"
"...."
"ကိုယ္ အမွားေတြတစ္ခုခ်င္းစီကို နမ္းနမ္းၿပီးေတာ့ ေခ်ာ့ပါမယ္ကြာ"
Jeon Jung Kook ကလိပ္မ်ိဳးမွန္းအရင္ကမသိခဲ့ရိုးအမွန္ပင္။ သူအရမ္းေတြနစ္နာသြားမွာစိုးရပါသည္။
"မင္း!!"
"တကယ္ေျပာတာ မယုံလည္းေန အလုပ္နဲ႕လက္ေတြ႕ျပမယ္။"
"မင္းအတြက္ နစ္နာသြားအုံးမယ္။"
"ကိုယ္ ေက်ေက်နပ္နပ္ႀကီးကို အနစ္နာခံလိုက္ပါမယ္ကြာ။"
စကားေတြတတ္လြန္းေနေတာ့လည္း တစ္မ်ိဳးအခ်စ္ပိုရျပန္သည္။
အလုပ္ထဲမွာမို႔ စကားစျဖတ္ၿပီး အရင္ဖုန္းခ်လိဳက္သည္။သူျပန္လာမဲ့အခ်ိန္ေတြနီးေလ ရင္ခုန္သံေတြျမန္လာေလျဖစ္သည္။
Jimin အတြက္ေတာ့ေရွ႕ဘက္လမ္းကိုေမွ်ာ္ၾကည့္ရင္း မွာထားတဲ့ Coffeeေလးေသာက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူလာမဲ့အခ်ိန္ကိုေစာင့္ေနရတဲ့အခ်ိန္အခိုက္တန့္ေလးကို သိပ္သေဘာက်ရသည္။
ေနာင္တစ္ခ်ိန္ျပန္ေတြးရင္ ၾကည္ႏူးစရာေကာင္းတဲ့ memories လွလွေလးေတြျဖစ္ေနမွာမို႔... ။
နာရီဝက္ခန့္အၾကာ!!!
"ကြၽီ!!!"
ဆိုင္တံခါးပြင့္လာတဲ့ အသံၾကားတာမို႔ ႐ုတ္တရက္ၾကည့္လိုက္မိေတာ့ Jeon Jung Kook!!!
ကိုယ့္ကိုျမင္သြားလို႔ ဝင္လာခဲ့တယ္အထင္နဲ႕ေပ်ာ္သြားၿပီးႏႈတ္ဆက္ဖို႔ျပင္ခဲ့ပင္မဲ့ သူကဆိုင္ထဲကေဝ့ဝဲၾကည့္႐ုံပဲၾကည့္ကာ Jiminကိုလည္းျမင္ပုံမရပါ။
Jimin ထိုင္ေနတဲ့ဝိုင္းကေထာင့္က်တဲ့ေနရာကစားပြဲဝိုင္း ျဖစ္ေနတဲ့အျပင္ indoor plantsေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္လည္းျဖစ္နိုင္ပါသည္။
လွမ္းေခၚမလို႔ ျပင္ေနတုန္းမွာပင္ ဆိုင္ထဲကိုအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ဝင္လာၿပီး ထိုအမ်ိဳးသမီးက ရပ္ေနတဲ့ Jeon Jung Kookရဲ႕လက္ေမာင္းကိုလာခ်ိတ္ၿပီး စားပြဲဝိုင္းတစ္ခုတည္းမွာ အတူတူထိုင္ၾကတာျဖစ္သည္။
Jung Kook ကိုအခုလိုမ်ိဳးတျခားအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႕ တြဲျမင္ရလိမ့္မယ္လို႔ ေတြးေတာင္မေတြးၾကည့္ဖူးခဲ့။ အမ်ားႀကီး ယုံၾကည္ခဲ့မိတာေတြေၾကာင့္လည္း ပါပါသည္။
ဒါနဲ႕မ်ား Jeon Jung Kookကအပိုစကားေတြ ေျပာနိုင္ေသးသည္။
ထိုျမင္ကြင္းကို ေၾကာင္ရပ္ၾကည့္ေနတုန္း မ်က္ရည္ေတြက အလိုလိုစီးက်လာရသည္။တစ္ကိုယ္လုံးထူပူသြားကာ ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့။
ထိုအမ်ိဳးသမီးနဲ႕ ရွိေနတဲ့အခ်ိန္မွာ Jeon Jung Kookက ၿပဳံးရယ္ၿပီးစကားေတြေျပာေနခဲ့တာလား?
"မင္း အခုဘယ္မွာလဲ Jungkook?"
စိတ္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္းၿပီး ခုံမွာျပန္ထိုင္ကာစာတစ္ေၾကာင္းထပ္ပို႔လိုက္သည္။
လွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ စာဝင္တာကိုသိပုံရပါသည္။ဖုန္းကိုယူၾကည့္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းျပန္ခ်ထားလိုက္တာက ဘာသေဘာလဲ?
သူ႕မွာ တျခားတစ္ေယာက္မ်ားရွိေနခဲ့တာလား ဆိုတဲ့အေတြးေတြက ရင္ထဲဆစ္ခနဲေအာင့္တက္လာရသည္။
ဖုန္းကိုျပန္ခ်ထားၿပီး အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးနဲ႕စကားဆက္ေျပာေနခဲ့သည္ပဲ။
သူ႕စာေတြကိုလ်စ္လ်ႉရႈထားနိုင္ရေလာက္တဲ့အထိ အဲ့ဒီအမ်ိဳးသမီးကအေရးႀကီးေနတာတဲ့လား?
ယဥ္ေက်းမႈမရွိသလိုျဖစ္သြားခဲ့ေပမဲ့
သူတို႔ထိုင္ေနတဲ့ဝိုင္းအနားေလွ်ာက္သြားကာ
ၾကားထဲကေနစကားျဖတ္ေျပာလိုက္မိသည္။
"လမ္းခြဲမယ္ Jung Kook"
ဒီနိုင္ငံမွာ ကိုယ့္ဘာသာစကားနဲ႕ ေျပာတဲ့လူဆိုတာမရွိတာမို႔...ၾကားၾကားခ်င္း အံ့ၾသသြားရသလို
နာမည္ကလည္း ကိုယ့္နာမည္ကိုေခၚၿပီးေျပာတာျဖစ္သလို ရင္းႏွီးေနတဲ့အသံျဖစ္တာမို႔ ခ်က္ခ်င္းလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ Jiminျဖစ္ေနသည္။
Jung kook ျမင္ေနရတဲ့ ကိုယ္မ်က္လုံးကိုယ္ေတာင္မယုံခ်င္။
Seoulမွာရွိေနတဲ့ သူက Londonကိုေရာက္လာတာမို႔ အရမ္းအံ့ၾသရသလို အၿမဲေတြ႕ခ်င္ျမင္ခ်င္ေနခဲ့တဲ့ ကိုယ့္ခ်စ္သူျဖစ္ေနတာမို႔ပင္။ေနာက္ထပ္တစ္ခု ၾကားလိုက္ရတဲ့ လမ္းခြဲမယ္ဆိုတဲ့စကားက ႏွစ္ဆပိုအံ့ၾသရသလို မ်က္လုံးေတြပင္ျပဴးသြားရသည္။
ရင္ခုန္ေနတဲ့အျဖစ္ကေန ရင္ေတြတုန္လာရသည္။
Jiminစိတ္ကို သိေနတဲ့သူျဖစ္တာမို႔ပင္။
"Jimin"
"ဒီေန႕မွာ ငါ့ကိုပိုၿပီးsurpriseျဖစ္သြားေအာင္လုပ္ေပးလို႔ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီးတင္တယ္ Jeon Jung Kook"
"မဟုတ္ဘူးေနာ္ ကိုယ္တို႔ကဘာလို႔လမ္းခြဲရမွာလဲ"
"အေၾကာင္းအရာကိုငါကရွင္းျပေပးဖို႔လိုေသးတာလား။မင္းလုပ္ေနတာမင္းမသိဘူးလား လူဆိုးေကာင္ရဲ႕!!!"
အလိုက္မသိ ၾကားထဲကေနမ်က္ရည္က က်လာျပန္သည္။
"က်စ္!!အဲ့မ်က္ရည္ေတြက်မလာပါနဲ႕ကြာ ဘာကိစၥလဲေသခ်ာမသိေပမဲ့ ကိုယ္ေတာင္းပန္ပါမယ္"
"မင္း စိတ္မရွည္ေနတာလား ငါ့ကို"
"မဟုတ္ပါဘူးကြာ"
"သူက မင္းရဲ႕ခ်စ္သူမလား"
Jung Kookနဲ႕ ထိုင္ေနတဲ့အမ်ိဳးသမီးကအဂၤလိပ္လိုေမးလာတာကို Jiminကိုယ္တိုင္လည္း နားလည္လိုက္ပါသည္။
"ဟုတ္တယ္ သူကငါ့ရဲ႕ခ်စ္သူပဲ"
"မင္းတို႔ျပႆနာတစ္ခုခုရွိပုံပဲ ေသခ်ာေျဖရွင္းလိုက္ၾကပါ။အလုပ္အတြက္က မင္းစိတ္ေျပာင္းရင္ ျပန္လာလုပ္လို႔ရပါတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"
ဆိုင္ထဲကလူေတြကလည္း ကြက္ၾကည့္ကြက္
ၾကည့္လုပ္လာၾကသလိုထိုအမ်ိဳးသမီးကလည္းႏႈတ္ဆက္ၿပီးထြက္သြားၿပီျဖစ္သည္။
"ကိုယ္အခန္းကိုသြားၿပီး စကားေသခ်ာေျပာရေအာင္ Jimin...တစ္ခုေတာ့ႀကိဳေျပာထားမယ္။ လမ္းခြဲမေပးနိုင္ဘူးေနာ္ လုံးဝပဲ"
Jimin လက္မွာကိုင္ထားတဲ့ luggage အိတ္ကိုလက္လႊဲယူကာ လက္တစ္ဖက္ကလည္း Jimin လက္ကိုဆုပ္ကိုင္ၿပီး လမ္းတစ္ဖက္ဆီကိုေခၚလာခဲ့သည္။
ၾကားလိုက္ရတဲ့စကားေတြေၾကာင့္ ကိုယ္ထင္သလိုဟုတ္မေနဘူးဆိုတာကို သိလိုက္ရတာမို႔ ၿငိမ္ေနလိုက္ရသည္။
အခန္းဆီေရာက္ေတာ့လည္း ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ေနေတာ့ ေရတစ္ခြက္ခပ္ေပးလာသည္။
ဒရမ္မာေတြ အရမ္းခ်ိဳးလိုက္မိတာမို႔ ရွက္တာေၾကာင့္လည္းပါ ပါသည္။
"ႀကိဳေျပာရင္ ကိုယ္လာႀကိဳေပးမွာေပါ့။"
"အင္း"
"ကိုယ္ဘာလုပ္မိလို႔ လမ္းခြဲခ်င္တာလဲ လက္မခံဘူးေနာ္"
"မင္းကအဲ့အမ်ိဳးသမီးနဲ႕စကားေျပာေနတာနဲ႕ပဲငါ့စာေတြကို ဝင္မၾကည့္ဘူးေလ။မင္းေနာက္တစ္ေယာက္ရသြားတယ္မွတ္ေနတာ"
"ႀကံႀကံဖန္ဖန္ေတြ အရမ္းေတြးတာပဲကြာ...မင္းကိုေတာင္ခ်စ္လို႔မဝတာ ဘယ္ကတစ္ေယာက္ကိုထပ္ထားရမွာလဲ"
"မသိဘူးေလ"
"႐ုတ္တရက္ေရာက္လာတာျမင္ေတာ့ ရင္ေတာင္
မခုန္ရေသးဘူး လမ္းခြဲမယ္ဆိုတာႀကီးက ၾကားလိုက္ရေတာ့ ပူထူသြားတာပဲ"
"ငါ...ငါထင္လိုက္တာက"
"ကိုယ္ရွင္းျပေပးမယ္ နားေထာင္"
အနားတိုးထိုင္လာကာ လက္ႏွစ္ဖက္ကိုသူ႕လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႕အုပ္ကိုင္ၿပီး ႏူးႏူးညံ့ညံ့ၾကည့္ၿပီးေျပာလာသည္။
"အဲ့တစ္ေယာက္က ကိုယ္အလုပ္ရဖို႔အတြက္ကူညီေပးတဲ့ စီနီယာအစ္မပဲ။ခုကိုယ္ အင္တာဗ်ဴးေအာင္ထားတဲ့အလုပ္ကို မလုပ္ေတာ့မဲ့အေၾကာင္းေျပာျပေနတာ ၿပီးရင္ျပန္လာေတာ့ဖို႔...မင္းစာဝင္လာတာကိုသိတယ္။စကားေျပာေနတာျမန္ျမန္လက္စသတ္လိုက္ခ်င္လို႔ replyမျပန္လိုက္တာ
အဲ့ဒါအျပင္ သူနဲ႕ကိုယ္ရဲ႕ပက္သတ္မႈကဘာမွမဟုတ္ပါဘူးကြာ"
"သိပါၿပီ။ေနအုံး မင္းကဘယ္ကိုျပန္မွာလဲ"
"Seoulကိုေပါ့ အၿပီးျပန္ခဲ့ေတာ့မလို႔"
"ငါလာၿပီပဲဟာကို ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ဆက္တက္ပါ"
သူခ်စ္တယ္ဆိုတာထက္ကို Jiminရဲ႕ ခ်စ္ျပတဲ့ပုံေသနည္းေတြကလိုက္မမွီေအာင္ ခ်စ္ျပတတ္လြန္းသည္။
"အၾကာႀကီးထပ္ခြဲရအုံးမွာကို မႀကိဳက္ဘူး"
"မရဘူး ျပန္မေျပာနဲ႕ ေက်ာင္းၿပီးေအာင္ဆက္တက္"
"ဟုတ္ပါၿပီ ဒီေခါင္းလုံးလုံးေလးက အဲ့လိုေပါက္ကရအေတြးေတြလည္းထြက္တာပဲေနာ္။ဒီေလာက္ေခ်ာတဲ့႐ုပ္ရည္ႀကီးနဲ႕ အဲ့လိုလုပ္ရပ္မ်ိဳးလုပ္ပါ့မလား"
"မင္း ႐ုပ္ကိုကမခ်ိဳမခ်ဥ္နဲ႕"
ပိုၿပီးရင္ေတြခုန္ရေအာင္လည္း Jeon Jung Kookကအမ်ားႀကီးပိုေခ်ာလာခဲ့ပါသည္။
"ျမင္တာနဲ႕လူကို အထင္ေတြလြဲေတာ့တာပဲ။လာပါအုံး ဖက္ထားၿပီးအလြမ္းေျဖခ်င္လို႔"
Jimin ကိုယ္တိုင္လည္း လြမ္းေနရတဲ့ ရင္ခြင္က်ယ္ႀကီးထဲ တိုးဝင္ၿပီး အလြမ္းေျဖရသည္။
ဆံပင္ေတြၾကားထဲ တိုးေဝွ႕နမ္းရွိုက္လာေတာ့ ခိုးၿပဳံးရသည္။
"ေမႊးတယ္ "
"ငါသုံးတဲ့ shampoo ကေကာင္းတယ္ေလ"
"ဟားးဟုတ္ပါၿပီ"
"အားးမင္းကအရမ္းဖက္ထားတာ နာေနၿပီ"
"အသဲေတြယားလြန္းလို႔ ဖ်စ္ညွစ္ပစ္လိုက္ခ်င္တယ္။ေမးပါအုံးမယ္ ႐ုတ္တရက္ႀကီးဘာလို႔ေရာက္လာတာလဲ"
"လြမ္းလို႔"
လြမ္းလို႔ Londonအထိလာေတြ႕တာပါတဲ့ေလ။Park Jimin တို႔ခ်စ္တတ္ပုံေတြမ်ားး။