"ကိုကိုရေ မာမီကနေ့လည်စာစားမယ်တဲ့
ကမ်းခြေကိုဆင်းခဲ့တဲ့"
ရေချိုးနေတဲ့ကိုကို့အားလှမ်းပြောလိုက်သည်။
"သွားမယ်လေအာ့ဆို"
"ကိုကိုမြန်ချိူးကျနော်လည်းချိူးရအုံးမှာဆိုတော့"
"အင်းကိုကိုမြန်မြန်ချိူးလိုက်မယ်"
"........."
ရေအမြန်ချိုးပြီးတော့ရေချိုးခန်းထဲမှာထွက်လာပြီးဂျောင်ဂုအားချိုးတော့ရန်ပြောလိုက်သည်
အကျီအဝတ်အစားလှဲပြီးဂျောင်ဂုအားဖုန်းကြည့်ရင်းစောင့်လိုက်သည်။
"ကိုကိုရေ အကျီထုတ်ပေးထားနော်"
ရေချိုးနေရင်းရေချိုးခန်းထဲကနေ
လှမ်းပြောသည်
"အင်းအင်း ကိုကိုထုတ်ပေးထားမယ်"
ဂျီမင်းလည်းဖုန်းချကာ ဂျောင်ဂုအတွက်အကျီကောက်ထုတ်လိုက်သည်။
ဂျောင်ဂုပြန်ထွက်လာတော့ အကျီလဲပြီး
နေ့လည်စာစားရန်မာမီတို့ခေါ်ရာသွားတော့သည်။
တစ်ဖက်မှာတော့
"ညကယောင်းခုတင်ပေါ်ကပြုတ်ကြလို့ကိုချီပြီးပြန်တင်ပေးရတာ"
"ဟုလား"
"ဟုတယ်အာ့ကြောင့်ယောင်းခါးနာနေတာနေမှာ"
"မသိဘူး ကျနော်နိုးတော့ခါးတွေနာနေတာ"
"ဟုတယ် ယောင်းပြုတ်ကြထားတာလေ
မမှတ်မိဘူးလား"
"ဟင့်အင်း"
"ယောင်းညကမူးလည်းမူးနေသေးတယ်"
"ဟုလား"
"ဟုတယ် ကို့မှာတော်တော်ထိန်းလိုက်ရတယ်နောက်ပြီးယောင်းကကို့ကလူဆိုးကြီးဆိုပြီးပြောသေးတယ်"
"ဟုတယ်?"
"ဟုပါတယ်ဆိုကိုယောင်းကိုလိမ်စရာလား"
"ဘယ်လိူဖြစ်တာလဲ ကျနော်တစ်ခ့မှအဲ့လိုမဖြစ်ဖူးဘူး"
"ယောင်းသောက်ဝာာများလို့ပေါ့ယောင်းရဲ့"
"......အာ..အဲ့ဒါကြောငိ့ပဲဖြစ်မှာပေါ့"
"နောက်ပြီး အန်တီတိုက်တဲ့ဟာကပျင်းတယ်
တော်တော်လေး ကိုတောင်မှရေတော်တော်ရောပြီးသောက်ရတယ်"
"......မသိတော့ပါဘူးဗျာ.."
".....ဂျီမင်းဝောာင်အဆင်ပြေရဲ့လားမသိ"
"..ဟုတယ်နော် ညကဂျောင်ဂုချီခေါ်သွားတာလေဂျီမင်းကို"
"ဟုတယ် "
"သနားပါတယ် ရိုက်မြန်းရိုက်နေလားမသိဘူး"
"အော် ယောင်းရယ်မရိုက်လောက်ပါဘူး
ရိုက်ရအောင်ကလေးမှမဟုတ်တာနောက်ပြီးဂျီမင်းကဘာအပြစ်လုပ်ထားလို့လဲ ဘာမှလည်းလုပ်ထားတာမဟုတ်ဘူး"
"ဟုတယ်နော် ဒါမဲ့သူအရက်တွေဇွတ်သောက်တာကိုဂျောင်ဂုကမသောက်နဲ့မထားတာ"
"အဲ့ဒါတော့ဟုတယ် ဒါပေမဲ့လည်းယောင်းရယ်ဂျီမင်းကအရက်ကြိုက်တာပဲ ကြိုက်ရင်တော့သောက်မှာပေါ့ "
"ဒါတော့လည်းဒါပေါ့ဟျောင်းရယ်"
"ကိုဆိုဘယ်လောက်သောက်သောက်မူးတက်တဲ့အကျင့်မရှိဘူး"
"ဟုတယ်?"
"ဟုတယ်ကိုကဇိမ်နဲ့သောက်တာလေ အများကြီးသောက်တတ်တဲ့လူလည်းမဟုတ်ဘူး
အဲ့လိုသိပ်ပြီးမမူးတတ်ဘူး"
"ကောင်းတာပေါ့ဗျာအဲ့ဒါ"
"ဒါပေါ့.....ထထယောင်း ရေမိုးချိုး
ပြီးရင်နေ့လည်စာသွားစားမယ်"
"ဟျောင်းရော"
"ကိုကပြီးပြီလေ ကြည့်ပါလား"
"အော် ဟုတ်အာ့ဆိုဟျောင်းစောင့်နေနော်
ကျနော့်ကို"
"အင်းသွားချိုး ကိုစောင့်နေမယ်"
"............."
---------------
"ကဲဟိုမှာလာကြပြီ "ဒယ်ဒီ
"လာလာ သားတို့ထိုင်ကြ"မာမီ
"မာမီတို့ကအမြဲအစောရောက်"ဂျီမင်း
"မာမီတို့ကဒီရောက်မှသားတို့ကိုခေါ်တာအာ့ကြောင့်"
"အော်"ဂျီမင်း
ထယ်ဟျောင်းတို့လည်းရောက်လာပြီး
ဆိုဘတ်တို့ပါအပါ ထိုထမင်းစားဝိုင်းတွင်ထိုင်ကြပြီး
"ကဲ ဘာစားကြမလဲ မှာကြ"မာမီ
"ကျနော်က ပင်လယ်စာစားမယ်
ဂျောင်ဂု မင်းရောစားမှာမလား"ဂျီမင်း
"ကိုကိုစားရင်စားမယ်လေ"
"ကိုကိုကစားမှာလေ အာ့ဆိုမာမီကျနော်တို့ကအဲ့ဒါ"
"အေးအေး သားတို့ကရော"မာမီ
"ဟျောင်းဘာစားမလဲ"ထယ်
"ယောင်းစားတာကိုစားမယ်"
"ကျနော်လည်းဂျီမင်းလိုပင်လယ်စာပဲစားချင်တာ"
"အာ့ဆိုသားတို့နှစ်ယောက်လည်းဒါပဲနော်"မာမီ
"ဟုကဲ့"
"အာ့ဆိုကျနော်တို့လည်းအဲ့ဒါပဲစားတော့မယ်"ဆိုဘတ်
"ဟမ် ငါ့သဘောကိုမေးအုံးလေ"ထယ်မင်
"မမေးဘူးငါမှာတာပဲစားလိုက်"ဆိုဘတ်
"အော် အေးအေး 😒"ထယ်မင်
အကုန်လူံးစားချင်ကြတဲ့ပင်လယ်စာတွေအဝမှာစားခဲ့ကြသည်
"မာမီတို့ သဘက်ခါပြန်ကြမလား"မာမီ
ဆိုကာမာမီကစားသောက်နေရင်းထပြောသည်။
"ကျနော်အလုပ်ကိစတွေရှိတော့ပြန်ရင်ကောင်းမယ်"ယွန်ဂီ
"ဟုလားမအားဘူးလားဟျောင်း"ထယ်
"မဟုတ်ဘူး အခုမှပေါ်လာတာအလုပ်ကိစတွေ"ယွန်ဂီ
"အာ့ဆို သဘက်ခါပြန်ကြမယ်လေ ဂျီမင်းသားတို့ရောအဆင်ပြေတယ်မလား"မာမီ
"မာမီတို့ပြန်ချင်တဲ့အချိန်ပြန်ပါသားတို့ကရတယ်"ဂျောင်ဂု
"ဟုတယ်"ဂျီမင်း
အားလူံးစကားပြောနေကြပေမဲ့
ထယ်မင်နဲ့ဆိုဘတ်ကတော့ဘာမှဝင်မပြောပဲ
အစားသာစားနေလျက်
"အာ့ဆိုပြင်ဆင်ထားကြတော့
သဘက်ခါဆိုတော့ကြားထဲမှာတစ်ရက်တော့ခံပါသေးတယ် ပစ်စည်းတွေဘာတွေသိမ်းဆည်းထားကြတော့"
"ဟုကဲ့"all
"ဆက်စားကြ ဆက်စားကြ"ဒယ်ဒီ
________________.
စားပြီးသောက်ပြီးအခန်းပြန်ကြတော့
ထယ်ကဂျီမင်းနဲ့လိုက်လာသည်
ယွန်ဂီကစိတ်မချတော့သူပါအတူလိုက်လာရတော့သည်
"ငါ့အခန်းထဲမှာပျင်းလို့မင်းနဲ့လိုက်လာတာ"ထယ်
"ကောင်းတာပေါ့ငါလည်းအဖော်ရတယ်"ဂျီမင်း
"ဟုတယ် ယွန်ဂီဟျောင်းလည်းဒီမှာပါတယ်"ထယ်
"မပျင်းရတော့ဖူးပေါ့"ဂျီမင်း
"ဂျောင်ဂုလည်းရှိတယ် အခန်းရောက်ရင်
စကားပြောကြမယ်လေ"ထယ်
"အင်းမင်းသဘော"ဂျီမင်း
"......."
အခန်းထဲရောက်တော့
လေးယောက်အိပ်တဲ့ခုတင်တွေ့တာနဲ့
ထယ်ဟျောင်းနဲ့ယွန်ဂီက
"ဂျီမင်း မင်းတို့ဘာလို့လေးယောက်အိပ်တဲ့ခုတင်ယူထားတာလည်း"ထယ်
"ဂျွန်ဂျောင်ဂုပေါ့ သူယူထားတာ"ဂျီမင်း
"ဟုလား ဂျောင်ဂုမင်းကခုတင်အကြီးကြီးဘာလုပ်ဖို့"ထယ်
"အော်ယောင်းကလည်းအဲ့လိုမစပ်စုကဘူးလေ"
ဆိုကာယွန်ဂီကတိုးတိုးလာပြောသည်
"ဘာလို့လဲဟျောင်းရဲ့"
"မစပ်စုရဘူး"
"ကျနော်ကအအိပ်ကြမ်းလို့အကျယ်ကြီးအိပ်ရအောင်ယူထားတာဟျောင်းရဲ့"ဂျောင်ဂု
"အော်"
"အင်း"
"ယွန်ဂီဟျောင်းတို့ခဏထိုင်အုံး ကျနော်အကျီသွားလဲလိုက်အုံးမယ် ဂျောင်ဂုနဲ့အရင်ပြောနှင့်"
ဆိုကာဂျီမင်းအကျီသွားလဲသည်
ဂျောင်ဂုထယ်ဟျောင်းတို့ကို့အဖော်ပြုပေးလိုက်ပြီး အရင်စကားပြောနှင့်သည်
"ဂျောင်ဂု မင်းငါ့သူငယ်ချင်းကိုတကယ်ရောချစ်ရဲ့လား"ထယ်
"ဟောဗျာ မချစ်ပဲနေပါ့မလားဟျောင်းရဲ့
ချစ်ဝာာပေါ့လို့ "
"မင်းသေချာပါတယ်နော်"
"သေချာပါတယ်ဗျာ ကျန်ောကလေကိုကို့ကို
မာမီတို့ထက်တောင်ပိုချစ်တယ်"
"ဟမ် အင်းအဲ့ဒါကြီးကတော့လွန်သွားပြီ"
"တကယ်ပြောတာပါဟျောင်းရဲ့"
"အင်းပါချစ်တယ်ဆိုလည်းပြီးတာပဲ"
"ဘာလိူ့မေးတာလဲဟျောင်းက"
"ဒီတိုင်းပဲမေးကြည့်တာပါ"
"........"
ထိုအချိန်ဂျီမင်းအဝတ်အစားလှဲပြီးပြန်ထွက်လာ
"ကဲလဲပြီးပါပြီ"
ဂျီမင်းလာတော့ဂျောင်ဂုကဘေးတိုးပေးလိုက်ပြီးဂျီမင်အားထိုင်စေသည်။
"ဘာတွေပြောနေကြတာလဲ"
"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးဒီတိုင်းပဲဟိုဟာဒီဟာပြောနေတာ"ဂျောင်ဂု
"အော် ဒါနဲ့ယွန်ဂီဟျောင်း အအေးသောက်မလား ကျနော်ဝယ်ထားတဲ့အချိုရည်ေတွရှိတယ် "
"ရပါတယ်ဂျီမင်းရဲ့ကိုမသောက်တော့ပါဘူး"
"ဘာလို့လဲသောက်ပါဟျောငိးရဲ့"
"တော်ပါပြီ"
"အသီးတွေရှိတယ် ဖျော်ပေးရမလား ကျန်ောကိုယ်တိုင်ဖျော်ပေးမယ်"
"ရတယ်ဂျီမင်း ကိုမသောက်တော့ဘူး
ခုမှစားသောက်လာတာဆိုတောါ"
"...အင်းပါ ထယ်ဟျောင်းကောသောက်အုံးမလား"
"တော်ပြီ"
"အင်းပါအာ့ဆိုလည်းစကားပြောကြပေါ့"
"ကျနော်သောက်မယ်"ဂျောင်ဂု
"ဟင်"ဂျီမင်း
"ကျနော်သောက်မယ်ဖျော်ပေး"
"အော် မင်းသောက်ချင်ရင်သွားဖျော်သောက်သွားရတယ်"
".....ကိုယ့်ဟာကိုယ်ဖျော်သောက်?"
"ဟုတယ်လေ ကိုကိုတို့ဒီမှာစကားပြောနေတော့"
"........"
ဂျောင်ဂုဂျီမင်းအားသေချာစိုက်ကြည့်ကာ
အသီးဖျော်သောက်ရန်မဟုတ်ပဲအပြင်သို့ထွက်သွားခြင်းသာ
"ဂျီမင်းကလည်း ဖျော်ပေးလိုက်တာမဟုတ်ဘူး"ထယ်
"အော် သူလည်းဖျော်တက်နေတာပဲကို"
"အဲ့လိုတော့ဘယ်ဟုတ်မလဲဂျီမင်းရဲ့
ဂျီမင်းက ကိုတို့ကျတော့ဖျော်တိုက်မယ်ပြောပြီးသူ့ကျတော့မဖျော်တိုက်ပဲကိုယ့်သာကိုယ်လုပ်ဆိုတော့စိတ်ဆိုးသွားမှာပေါ့ဂျီမင်းရဲ့ကိုပြောတာမဟုတ်ဘူးလား"ယွန်ဂီ
".....မသိတော့ဘူးဗျာ နောက်ပြီးကျမှပဲပြန်ချော့လိုက်တော့မယ်"
"......."
ဂျောင်ဂုက ဂျီမင်းအားစိတ်ဆိုးပြီး
ကမ်းခြေဘက်သို့ထွက်လာတော့သည်
နှုတ်ခမ်းကြီးဆူပြီး
လမ်းမှာတွေ့တဲ့ခဲလုံးတွေလည်း ခြေထောက်ဖြင့်ကန်ကာ
"ဘာမှန်းလဲမသိဘူး.....အဲ့ယွန်ဂီဆိုတဲ့လူကိုကျတော့ အသည်းအသန်လုပ်ပေးချင်နေတာ ငါ့ကျတော့ကိုကိုကကိုယ့်ဟာကိုယ်လုပ်တဲ့"
"......ကိုကိုအကျင့်ပုတ်.ငါ့ကတော့အမြဲတမ်းသူ့အတွက်ထည့်တွက်လိုက်ရတာ...သူကငါ့ကိုခေါင်းထဲတောင်ရှိတော့ရဲ့လားမသိဘူး
ကိုကိုတကယ်ပဲအဲ့လူကိုချစ်နေတာလား...."
"မဟုတ်လောက်ပါဘူး...ငါဘာတွေတွေးနေပါလိမ့် ..စိတ်ညစ်တယ်...အခုလောလောဆယ်ငါဘယ်ရောက်သွားတာလဲ"
ကမ်းခြေဘက်မှာခေါင်းကြီးငုံ့ပြီးရောက်ချင်ရာရောက်လျှောကိသွားနေပြီး
ခေါင်းပြန်ထောင်တော့ဘယ်ရောကခနေမှန်းမသိကျောက်ဆောင်တွေတွေ့ပါသည်
"ဟင် ငါဘယ်ရောက်သွားတာလဲ လုပ်ပါအုံး"
လူလည်းတစ်ယောက်မှမတွေ့ပါ
"ဟင့် ငါ ဘယ်လိုပြန်ရမှာလဲ ကိုကိုရေကယ်ပါအုံး ကျနော်ဘယ်ရောက်နေလဲမသိဘူး"
ဟိုကြည့်ဒီကြည့် ကြည့်နေတုန်း
ကျောက်ဆောင်ကြားထဲကိုရောက်သွားသည်
"ဟင့် ဒါဘယ်နေရာကြီးလဲ....ကိုကိုရေ.ကယ်ပါအုံး"
အနောက်ကိုပြန်လှည့်ကြည့်တော့လည်း
လမ်းမတွေ့တော့
"ပုံပြင်တွေထဲကလို ငါ့မှော်ဝင်ကမ်ဘာထဲရောက်သွားတာတော့မဟုတ်ပါဘူးနော်"
ထို့နောက်အနောက်ကိုပဲပြန်လှည့်ပြီး
လမ်းရှာကာတွေ့တဲ့လမ်းကပဲပြန်ရတော့မည်ဆိုကာ ထွက်လာခဲ့သည်
ကမ်းခြေကအကျယ်ကြီးပဲမို့
တစ်ခြားကျွန်းတွေဘာတွေလဲရောက်သွားနိုင်သည်
ဒီလိုပဲ လျှောက်လာခဲ့တာ
အချိန်ကလေးနာရီလောက်ရှိနေပြီ
ဂျီမင်းတို့ကတော့
အခန်းထဲမှာစကားပြောကောင်းတုနး်
"ဟားးးဟုတယ်ဟုတယ် အဲ့တုန်းကထယ်ဟျောင်းရဲ့ဆံပင်တွေရှုပ်ပွနေတာမှတ်မှတ်ရရ"ဂျီမင်း
"အေးအေးမင်းမှတ်မိတာကလည်းနော်
မပြောချင်ဘူး"ထယ်
"ဟားးးအခုတောင်မင်းပုံရိပ်ကြီးငါ့မျက်လုံးထဲဝင်လာနေပြီဟားးး"
"ရားးးပတ်ဂျီမင်းတော်လိုက်တော့"
"ဟားးး"
"ကယ်ပါယောင်းရယ်ဂျီမင်းကစတာပါ"
"......"
ဒီလိုနဲ့ဂျီမင်းတို့စကားပြောနေတာလည်းတဖြည်းဖြည်းနဲ့ငါးနာရီထိုးလာပြီး
ထိုတော့မှယွန်ဂီက
"အချိန်တောင်မနည်းတော့ဖူးပဲ
ဟျောင်းတို့ပြန်ရအောင်ယောင်း"
"အင်းပြန်မယ်လေ ဂျီမင်းငါတို့ပြန်တော့မယ်နော်"
"အင်းပါဟုတ်ပါပြီတာ့တာ"
"အေး ဒါနဲ့ဂျောင်ဂုအခုချိန်ထိလည်းပြန်မရောက်သေးဘူး".ထယ်
"ဟုပါရဲ့ ဒီကောင်လေးဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲမသိဘူး"ဂျီမင်း
"သူထွက်သွားဝာာတော်တော်ကြာပြီနော်"ယွန်ဂီ
"အေးဟုတယ်ဂျီမင်းလုပ်အုံး
ရှာကြည့်အုံးတစ်ခုခုဖြစ်နေအုံးမယ်"ထယ်
"ဟာ မဖြစ်လောက်ပါဘူးမင်းကလည်း"
"ဖုန်းဆက်ကြည့်ပါလားဂျီမင်း"ယွန်ဂီ
"အင်းကျနော်ဖုန်းဆက်ကြည့်လိုက်မယ်"
ဂျီမင်းဖုန်းဆက်တော့
ကလင် ကလင်
ခုတင်ပေါ်ကမြည်လာတဲ့ဖုန်းသံ
"ဖုန်းကျန်ခဲ့တာပဲဂျောငိဂုက"ဂျီမင်း
"ဟာ ဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ"ထယ်
"ကမ်းခြေမှာသွားကြည့်ရအောင်
အဲ့မှာရှိမှာပေါ့"
"အေးဟုတယ်ဂျီမင်းသွားကြမယ်လေ"
"အင်းအင်း အာ့ဆိုခဏကျနော်အကျီဝတ်လိုက်အုံးမယ်"
ဂျီမင်းအောက်ကဝတ်ထားတဲ့အကျီပါးတာကြောင့် အပေါ်အကျီတစ်ထည်ထုတ်ကာဝတ်လိုက်ပြီး ကမ်းခြေဘက်သို့ထွက်ခဲ့သည်။
ကမ်းခြေမှာအနှံ့ရှာသည်
မတွေ့ပါ
"ဒုခပါပဲ ဂျောင်ဂုဘယ်တွေသွားနေလဲမသိဘူး"ဂျီမင်း
"ဆိုဘတ်တို့အခန်းမှာမြန်းရှိနေမလား"ထယ်
"မရှိလောက်ဘူး သူအဲ့လိုသွားမဲ့လူမဟုတ်ဘူးငါသိတယ်သူ့အကြောင်း"ဂျီမင်း
"ဒါဆိုဘယ်လိုလုပ်ကြမလဲ"ယွန်ဂီ
"စိတ်ညစ်ပါတယ် လျှောက်သွားပြီး လမ်းပျောက်နေတာမြန်းလားမသိဘူးဟျောင်းရယ်"ဂျီမင်း
"အဲ့လိုတော့မဟတ်ုလောက်ပါဘူး
သူကဘယ်သွားမှာမို့လဲ အဝေးကြီးတော့သူမသွားလောက်ပါဘူးဂျီမင်းရဲ့"ထယ်
"ပြောလို့ရတာမဟုတ်ဘူး ဖုန်းကလည်းထားခဲ့ပြီး အဲ့ကောင်လေးနဲ့တော့"ဂျီမင်း
"ကဲပါ ဟိုဘက်တွေသွားရှာကြမယ်"ယွန်ဂီ
ထို့နောက်ဂျောင်ဂုလျှောက်သွားတဲ့ဘက်သို့လိုက်ရှာတော့သည်။
ဂျောင်ဂုကလည်းသူတွေ့တဲ့လမ်းတွေအတိုင်းလာပြီး လျှောက်လာခဲ့သည်
ဂျီမင်းတို့ကလည်းထိုလမ်းအတိုင်းပဲလျှောက်ခဲ့တော့သည်။
"ဒါဘယ်နေရာရောက်သွားပြီလဲ"
"လူတွေတော့တွေ့ပြီး"
ဂျောင်ဂုလည်းလျှောက်နေရင်းနေရာတစ်နေရာသို့ရောက်လာသည်
ထိုနေရာမှာတော့စောနကနေရာလိုဘယ်သူမှမရှိနေတာမဟုတ်ပဲ လူအနည်းငယ်တွေ့သည်
အန်တီကြီးတစ်ယောက်ကအရှေ့ကဖြတ်သွားောတ့ထိုအန်တီကိုလှမ်းခေါ်ကာ
"ဟို အန်တီ"
"ဘာလဲငါ့တူ"
"စိတ်မရှိပါနဲ့ ဒါဘယ်နေရာလဲမသိဘူး"
"အော် ဒါကလားရွာလေ"
"ရွာ?"
"ဟုတယ်လေဘာဖြစ်လို့လဲငါ့တူ"
"ကျနော်ကလမ်းပျောက်လာတာ ဒါဆိုကျနော်အဝေးကြီးရောက်သွားပြီလားမသိဘူး"
"နေပါအုံးငါ့တူကဘယ်ကလဲ"
"ကျနော်ကခရီးသွား Main Hotel မှာတည်းတာပါ"
"အော် အဲ့ဒီ့ကလား"
"ဟုတယ် အန်တီသိတာလား"
"သိတာပေါ့သားရဲ့ အန်တီတို့ကဒီမှာနေတာပဲ"
"အန်တီ ကျနော့်ကိုလေအာ့ဆိုအဲ့ဟိုတယ်ကိုလိုက်ပို့ပေးပါလားဗျာ ကျနော်လမ်းပျောက်နေလို့ပါ"
"အန်တီကလည်းဈေးရောင်းထွက်ပေါ့ အဲ့ဒီ့ဘက်ကို လာပါအန်တီလိုက်ပို့ပေးမယ်"
"အန်တီတကယ်ပြောတာနော် ကျေးဇူးတင်လ်ုကတာဗျာ အန်တီ့ကျေးဇူးမမေ့ပါဘူး"
"ရပါတယ်ကွယ် အော်ဒါနဲ့ ဟိုတယ်နံပါတ်1မှာတည်းတာလား2မှာတည်းတာလား"
"ဗျာ"
"အော် အဲ့Main Hotel က 1 နဲ့ 2ဆိုပြီးရှိတယ်လေငါ့တူတို့တည်းတာ1မှာလား2မှာလားပြောတာ"
"ဟိုဟာ 2ထင်တယ်"
"ဟုပြီအာ့ဆိုအန်တီနဲ့လိုက်ခဲ့"
"ဟုကဲ့"
ဂျောင်ဂုရလည်းထိုအန်တီနဲ့လိုက်ခဲ့တော့သည်
ဂျီမင်းတို့ကလည်းအဲ့ဘက်အလာနှင့်
"တွေ့မှာပါဂျီမင်းရဲ့စိတ်အေးအေးထား"ယွန်ဂီ
"ဟင့်အင်း ကျန်ောအဲ့လိုနေလို့မရဘူး
ကျနော်စိတ်ပူလာပြီဘယ်တွေသွားနေမှန်းမသိဘူး"
"အခုရှာနေတာပဲအရှေ့နားမှာလည်းရှိရင်ရှိနေမှာပေါ့"ထယ်
"ဟုတယ် ဆက်ရှာရအောင်
စိတ်အေးအေးထား ဘာမှမဖြစ်ဘူး"
"......."
ဒီလိုနဲ့လျှောက်လာလျှောက်လာနဲ့
နော်ကဆုံးတော့တွေ့သွားပါတော့သည်။
"ဟိုမှာကိုကိုတို့မလား"
အန်တီ့အနောက်ကနေလိုက်နေရင်း
အရှေ့မှာကိုကိုတို့အုပ်စုကိုဖြတ်ခနဲမြင်လိုက်တာကြောင့်သေချာကြည့်လိုက်တောါဟုတ်ပါသည်
ကိုကို့ကိုတွေ့တွေ့ခြင်း ကိုကို့စီအမြန်ပြေးလာကာ
"ကိုကို့"
ဆိုပြီးဂျီမင်းစီသို့ပြေးသွားသည်
ရုတ်တရပ်ဂျောင်ဂုအသံကြားလိုက်တာမို့
အသံလာရာလှည့်လိုက်လိုက်တော့။
"ဂျောင်ဂု"
ဆိုကာပြေးဖက်တော့သည်
"ဟင့် ကိုကို"
"မင်းဘယ်တွေသွားနေတာလဲ ကိုကိုတို့စိတ်ပူလိုက်ရတာ"
"ကျနော်လည်းမသိဘူး လျှောက်နေရင်းလမ်းပျောက်သွားတာ အဲ့ဒါဟိုအန်တီနဲ့တွေ့တော့ကျနော့်ကိုပြန်လိုက်ပို့တာ"
".....ဘာလို့လျှောက်သွားနေတာလဲပြော!
ပျောက်သွားရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲအချိန်ကိုကြည့်ခြောက်နာရီထိုးတော့မယ်မှောင်နေပြီ
မင်းဝောာ်တော်မွှေတဲ့ကလေး"
".......ကျနော့်ကိုမဆူပါနဲ့ကိုကိုကလည်း"
ဆိုကာခေါင်းလေးငုံ့ပြီးပြောသည်
"ထားလိုက်တော့ နောက်ခါအဲ့လိုတစ်ယောက်တည်းထွက်မသွားနဲ့ကြားလား"
"ဟုတ်"
"........."
ပြန်တွေ့တော့အန်တီကိုလည်းကျေးဇူးတင်စကားပြောပြီးဟိုတယ်သို့ပြန်လာခဲ့တော့သည်
"အဲ့တော့မင်းကဘယ်ရောက်သွားတာလဲ"
"ကျနော်လည်းမသိဘူးကိုကိုရယ် ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ကျောက်ဆောင်တွေကြားထဲရောက်သွားတာ ရေတွေလည်းတက်နေပြီးေတာ့လူလည်းမရှိဘူးတစ်ယောက်မှအဲ့ဒါနဲ့အနောက်ကိုပြန်လှည့်ပြီး လျှောက်လာတာအဲ့အန်တီနဲ့တွေ့တာပဲ"
"...အော် ဖြစ်ရမယ်ဂျောင်ဂုတစ်ယောက်နဲ့"ထယ်
"ဟူးးးးးနောက်ခါအဲ့လိုမသွားနဲ့ မဖြစ်စေနဲ့ကြားလား"ဂျီမင်း
"ကျနော်လည်းဘယ်ဖြစ်ချင်ပါ့မလဲကိုကိုရယ်"
"အင်းပါထားောတ့"
"....."
"ကဲအခုဂျောင်ဂုလည်းပြန်ရောက်ပြီဆိုတော့
ကိုတို့ပြန်တော့မယ်"ယွန်ဂီ
"အော်ဟုတ်ညကျေးဇူးပါဗျာ ကျနော်နဲ့အတူကူရှာပေးလို့"ဂျီမင်း
"မဟုတ်တာရပါတယ်ကိုတို့ပြန်ပြီ"
"ဟုတ်"
ယွန်ဂီတို့ပြန်သွားတော့
ကျန်ခဲ့တဲ့ဂျီမင်းနဲ့ဂျောင်ဂုလည်းအခန်းထံသို့ဝင်ကာ
ဂျောင်ဂုကခုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေလိုက်ပြီး
ဂျီမင်းကလည်းခုတင်ပေါ်လိုက်ထိုင်ကာ
ဂျောင်ဂုအားတစ်ချက်ကြည့်လိုက်ငည်
"ဘာကြည့်တာလဲကိုကိုရဲ့"
"လူကိုစိတ်ပူရအောင်လုပ်လို့"
".........."
"မာမီတို့သိရင်ကြားထဲကကိုကိုကဆူခံရမှာ"
"....."
"......ကြားရဲ့လားကိုကိုပြောတာ"
"ဟုတ်"
".........."
---------
ညရောက်တော့ညစာထွက်စားရန်
ဂျောင်ဂုအားခေါ်တော့
"ဂျောင်ဂုညစာသွားစားမယ်လေလာ"
"ဟင့်အင်းမစားချင်ဘူး"
"ဘာလို့လဲဂျောင်ဂုရဲ့"
"မစားချင်လို့"
"........"
ဂျီမင်းကဂျောင်ဂုထိုင်နေတဲ့ထိုင်ခုံမှာလာထိုင်ကာ
"ဘာလို့မစားချင်ရတာလဲ"
"မစားချင်တာမစားချင်လို့ပေါ့ကိုကိုကလည်း"
"တကယ်မစားတော့ဘူးလား"
"အင်းမစားတော့ဘူး"
"အာ့ဆိုလည်းပြီးရော ကိုကိုလည်းမစားတော့ပ်ဘူး"
"ဟွန်းးကိုကိုစားရင်သွားစားလေ"
"ကိုကိုလည်းမစားချင်ပါဘူးတော်ပြီ"
"အာ့ဆိုလည်းကျနော်နေ"
"အင်း"
ဂျီမင်းလည်းဂျောင်ဂုနဲ့အတူနေပြီး
နှစ်ယောက်လုံးညစာထွက်မစားပါ
နစ်ယောက်လုံးကလည်းဟိုဟာလုပ်လိုက်ဒီဟာလုပ်လိုက်ဖြင့်အချိန်တွေကုန်ဆုံးခဲ့သည်။
"ကိုကို အိပ်နေပြီလား"
ခုတင်ပေါ်မှာတစ်ဖက်စောင်းလှဲနေသောကိုကိုအားဆိုလိုက်သည်
"ကိုကို"
"ဟင် မအိပ်သေးပါဘူးဂျောင်ဂုရဲ့ဘာလုပ်ဖို့လဲ"
"...........ဟို"
"အင်းပြောလေ"
".ကိုကိုအိပ်ပြီထင်နေတာ"
"အိပ်သေးပါဘူး မင်းဘာပြောမို့လဲ"
"ဟို ဗိုက်ဆာလို့"
"ဗိုက်ဆာလိူ့?"
"ဟုတ်တယ်"
"ဘာစားချင်လို့လဲဗ်ုကဆာတော့"
"ဒီမှာရှိတာပဲစားမှာပေါ့ကိုကိုရဲ့ဒီအချိန်ကြီးကျတော့ဆိုင်တွေပိတ်လောက်ပြီ"
"ပိတ်ပြီပေါ့ ကိုကိုလည်းဗိုက်ဆာတယ် လာမီးဖိုချောင်ထဲမှာဘာရှိလဲသွားကြည့်မယ်"
"........"
ဗိုက်ဆာတယ်ဆိုပြီးကလေးလိုလာပြောနေလို့ကိုလည်းဗိုက်ဆာတာနဲ့ဘာရှိတာလဲအတူထရှာတော့သည်
မီးဖိုချောင်ထဲရောက်တော့
"အသီးတွေ့တော့ရှိတယ်"ဂျီမင်း
"ဒီမှာခေါက်ဆွဲပြုတ်ပဲရှိတယ်"
"ဘယ်မှာလဲ"
ဂျီမင်းလာကြည့်တော့
"ဒါဆိုဒါပဲစားမလား"
"ဒါပဲရှိတော့ဒါပဲစားရမှာပေါ့"ဂျောင်ဂု
"ဒါဆိုဒါကိုကိုပြုတ်လိုက်မယ်"
"ကိုကိုမလုပ်ပါနဲ့ကျနော်လုပ်လိုက်မယ်
အပူလောင်နေအုံးမယ်ကိုကိုအသီးဖျော်လိုက်"
"အာ့ဆိုပြီးရောကိုကိုအသီးဖျော်လိုက်မယ်"
"..ဟုတ်"
"ဘာအသီးဖျော်ရမလဲ အသီးတွေကတော့အစုံပဲ"
"ကိုကိုဖျော်ချင်ဝာာဖျော်လ်ုက"
"အင်း"
ဂျီမင်းကထောပတ်သီးနှစ်လုံးယူကာ
ပြင်ဆင်ပြီးဖျော်လိုက်သည်
ဂျောင်ဂုကလည်းခေါက်ဆွဲပြုတိလို့အပြီူ
ဂျီမင်းလည်းဖျော်လို့အပြီး
"ရပြီမွှေးနေတာပဲခေါက်ဆွဲပြုတ်အနံ့လေးက"ဂျီမင်း
"ကိုကိုထောပတ်သီးဖြစ်ထားတာလား"
"အင်းဟုတယ်သောက်ကြည့်"
ဆိုကာဂျောင်ဂုအားဖျော်စက်ထဲမှာပိုတဲ့ဟာလေးကိုခွက်လေးထဲထည့်ပြီးတိုက်လိုက်တော့
"အင်းးးးကောင်းတယ်"
"ကောင်းတယ်နော်"
"တကယ်ကောင်းတယ်"
"လာအာ့ဆိုအရှေ့မှာသွားစားကြမယ်"
ပန်းကန်လေးတွေသယ်ပြီးအရှေ့မှာစားရန်ရောက်လာသည်
"အော် "
ဂျောင်ဂုကရုတ်တရပ်မီးဖိုချောင်ထဲသိုါပြန်ဝင်သွားသညါ
ပြန်ထွက်လာတော့လက်ထဲမှာထမင်းလိပ်ကိုင်လာတာတွေ့သည်
"အဲ့ဒါက"
"စောနက အောက်အဆင့်မှာတွေ့လား"
"ဟုလား"
"ဟုတယ်"
"ကဲ လာအာ့ဆိုလည်းအဲ့ဒါပဲအတူတူစားကြမယ်"
လင်လင်နှစ်ယောက်ညကြီးမိုးချုပ်ဗိုက်ဆာလို့တစ်ယောက်ကခေါက်ဆွဲထပြုတ်ပြီး
တစ်ယောက်ကအသီးထဖျော်တော့သည်
ထို့နောက်အတူတူစားလိုက်ကြအပြီးမှာောတ့
"ဟူးးးအခုမှပဲဗိုက်ပြည့်သွားတော့တယ်"ဂျောင်ဂု
"ဟုပါ့"
"......"
"ကိုကိုဖျော်ထားတာကုန်အောင်သောက်အုံးလေ"
"သောက်မယ်လေ ဗိုက်ပြည့်နေလို့ခဏနားထားတာ"
"ကိုကုတောင်ကုန်သွားပြီ"
"ကိုကိုကမြန်တာကို"
"မင်းကစားတာနှေး"
"......."
အစားအသောက်တွေကုန်အောင်စားလိုက်ကြပြီးပန်းကန်အတူဆေးကာမီးဖိုချောင်ထဲကနေပြန်ထွက်ခဲ့သည်။
"ကဲ အိပ်ချင်အိပ်လို့ရပါပြီ"ဂျီမင်း
"ခုမှစားပြီးတယ် နောက်မှအိပ်မယ်"
ဆိုကာဂျီမင်းရဲ့ခါးလေးအားအနောက်ကနေဖက်ကာပခုံးလေးပေါ်မေးတင်လိုက်သည်။
"သဘော"
".........."
"ကိုကိုလည်းအိပ်ချင်ရင်အိပ်ပါ"
"ဟင့်အင်းကိုကိုလည်းခုမှစားပြီးတာလေ"
"ကိုကို့သဘော"
"ဟုပါပြီ"
"............."
"ကိုကို"
"ပြောပါဗျာ"
"ဘာလိုလိုနဲ့ကိုကိုနဲ့ကျတော်အိမ်ထောင်ကျတာတစ်နှစ်ပြည့်တော့မယ်"
"ဟုတယ်နော်"
"ဟုတာပေါ့ကိုကိုရဲ့"
"အွန် ဒီတောအတွင်းမှာ ကိုကို့ကိုဘယ်လိုမြင်ခဲ့လည်း"
"ကျနော့်ယောက်ကျားလို့မြင်တာပေါ့"
"မဟုတ်ဘူးလေကိုကိုပြောတာ ကိုကိုဆိုးခဲ့လားလို့ပြောတာ"
"အော် အဲ့ဒါကိုပြောရမယ်ဆိုရင် ကိုကိုကဆိုးလိုက်မဆိုးလိုက်ပဲ"
"ဟင်"
"ဟုတယ် အရမ်းလည်းမဆိုးခဲ့ပါဘူးကိုကိုလိမ်မာပါတယ်"
"မင်းဟာကလည်းရာခိုင်နှုန်းနဲ့ပြောကြည့်"
"ရာခိုင်နှုန်းနဲ့ပြောရမယ်ဆိုရင်
၅၀%ရာခိုင်နှုန်းစီလောက်ပါပဲ"
"အဲ့လိုပေါ့"
"အင်း"
"ကောင်းပါတယ် မင်းကကျတော့100%ဆိုးတယ်"
"ဟင်းးဘာလို့လဲ"
"ဟုတယ်လေ မင်းငါ့ကိုအနိုင်ကျင့်ခဲ့တာ"
"ကိုကိုကလည်း အင်းပါ ထားပါတော့"
"............"
"ကိုကိုအဆိုးလေး"
"ဟင် ရုတ်တရပ်ကြီး"
"ဘာဖြစ်လဲ ခေါ်ချင်လို့ ကိုကိုအဆိုးလေး"
"မင်းကကျတော့ညီအဆိုးလေး"
"ဟွန်းးးကျနော်ကကိုကို့ညီမှမဟုတ်တာ"
"အင်းလေ ဒါမဲ့ကိုကို့ထက်ငယ်တော့ညီပဲပေါ့"
"မရပါဘူး ညီလို့မပြောနဲ့"
".....အာ့ဆိုဘယ်လိုပြောရမှာ ဂ
ကုအဆိုးလေးအဲ့လိုပြောရမှာလား"
"အင်းဟုတယ် အဲ့လိုတောင်တော်သေးတယ်"
"ကုအဆိုးလေး"
"ကိုကိုအဆိုးလေး"
"...တော်တော့"
"အိပ်ကြရအောင်ဗျာ အိပ်ချင်ပြီ"
"ကုအဆိုးလေးသဘော"
"ကိုကိုလည်းအိပ်တော့လေ"
"အင်းကိုကိုလည်းအိပ်တော့မယ်"
ထိုအချိန်မိုးတွေလည်းရွာလာပြီး
"ဟော မိုးရွာတာလားမသိဘူး"
"ဟုတယ်မိုးရွာတာ"
"အေးပေါ့မိုးတွင်းဆိုတော့လည်းရွာမှာပဲလေနော် အိပ်ရအောင်အိပ်ရအောင်အေးအေးလေးလေးနဲ့ အိပ်လို့ကောင်းသွားတာပေါ့"ဂျီမင်း
ထို့နောက်တစ်ယောက်ကခေါင်းလေးကနေဖက်ကာ
တစ်ယောက်ကခါးလေးကဖက်ပြီး
မိုးအေးအေးလေးနဲ့အိပ်ပျော်သွားတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~<
Update!!!!
လာပါပြီ
ပုံမှန်upပေးပါတော့မယ်နော်🫶
ဖတ်ပေးတဲ့တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်
💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛