អភូតហេតុស្នេហ៍
ព្រឹកថ្ងៃថ្មីJungkookងើបពីព្រលឹមដាស់តូចរាងនិងជួយរៀបចំខ្លួនឲយ៉ាងស្អាតបាត ឯអ្នកត្រូវគេរៀបចំមានអារម្មណ៍ថាកក់ក្ដៅជាខ្លាំងព្រោះពួកគេខានមានពេលបែបនេះយូរហើយ
<បងចង់នាំអូនទៅណា>មិនដឹងជាលើកទីប៉ុន្មានទេដែលTaehyung សួរតែJungkookមិនខ្វល់ធ្វើដូចជាស្ដាប់មិនឮ
<យើងទៅដើរលេងមែនទេ>ទោះជាគេមិនតបក៏រាងតូចនៅតែសួរព្រោះមិនចង់ឲបរិយាកាសសោះកក្រោះពេក
<មែនហើយអូនទើបនឹកឃើញថាពួកយើងខានទៅសមុទ្រយូរហើយ បងចង់នាំអូនទៅសមុទ្រមែនទេ>តាំងពីរៀបការមកJungkooរវល់ពេកទើបពួកគេមិនបានចេញដំណើរកម្សាន្តនោះទេ តើនេះនាយនាំគេទៅសើរលេងជាការសុំទោសមែនទេ
នាយបន្តបើកដល់សាលាក្រុងដែលជាកន្លែងសម្រាប់គូស្វាមីភរិយាគេមកចុះអេតាសុីវិលឬធ្វើការលែងលះ តើនាយនាំខ្លួនមកទីនេះធ្វើអី?
<បងនាំអូនមកទីនេះធ្វើអី>រាងតូចចាប់ផ្តើមបែកញើសទឹកភ្នែកក៏ចាប់ផ្ដើមជ្រាបពេញប្រឡង់ភ្នែក សង្ឃឹមមិនដូចគេគិតទៅចុះ
<ពួកយើងលែងលះគ្នាទៅ>គេនិយាយដោយគ្មានការស្ទាក់ស្ទើរហាក់មានគម្រោងមកយូរហើយ តើមកពីស្រីម្នាក់នោះមែនទេ តើនាយភ្លេចសន្យាភ្លេចពាក្យសម្បថហើយមែនទេ
<បងនិយាយអីបងមានដឹងខ្លួនទេ>ពាក្យលែងលះមួយ ហត្ថលេខាលើក្រដាសនៅទីនោះមួយស្មើនឹងការកាត់ផ្ដាច់ទំនាក់ទំនងជាប្ដីប្រពន្ធ កាត់ផ្ដាច់ចំណងទាំង5ប្រការកន្លងមក
<មុនបងធ្វើអីបងគិតច្បាស់ហើយ ពួកយើងគួរតែធ្វើអីដែលត្រឹមត្រូវ>កន្លងមកនាយខុសណាស់ ប៉ុន្តែទើបតែឥឡូវដែលនាយអាចស្វែងយល់ថាអ្វីដែលនាយគួធ្វើដើម្បីអនាគតតទៅមុខទៀត
<ហ្ហឹកហ្ហឺ យើងកុំលែងអីណាអូនសន្យា អូនឈប់រករឿងបងទៀតហើយ ហ្ហឹកហ្ហឺបងចង់មានអ្នកណាក៏អូនមិនហាមដែរ ហ្ហឹកហ្ហឺតែហ្ហឹកហ្ហឺតែពួកយើងកុំលែងលះអី>តើនាយពិតជាឈប់ស្រឡាញ់គេមែនហើយឬ នាយឈ្លក់វង្វេងជាមួយស្រីនោះដល់ចង់លែងលះជាមួយខ្លួនឬ
<កុំនិយាយច្រើនអីចុះមកជាមួយបង>Jungkookចេញពីឡានដើរទៅទាញប្រពន្ធមកតាមក្រោយ ហេតុអីនាយធ្វើបែបនេះតើទំនាក់ទំនងជាប្ដីប្រពន្ធកន្លងមកវាមិនស្មើជាមួយស្រីនោះទេតើមែនទេ តើនាងមានអីល្អទៅទើបប្ដីគេហ៊ានធ្វើដល់ថ្នាក់នេះ
<អូនមិនទៅហ្ហឹកហ្ហឺអូនមិនលែង>Taehyung យំកាន់តែខ្លាំងពេលសម្លឹងមើលទិសដៅដែលនាយដើរទៅ
<អូនកុំរឹងរូសពេកបានទេTae>នាយពិតជាមិនបានលេងសើចមែន ពិតជាចង់លែងលះមែន គេមិនចង់នៅបែបនេះទេ
<ហ្ហឹកហ្ហឺ~>សម្លេងយំនៅតែអណ្តក់អណ្ដឺតបន្លឺឡើងTaehyungព្រមដើរតាមព្រោះមិនអាចគេចទៅណាបានប្ដីគេប្រែពេកហើយ
<អ្នកទាំងពីរប្រាកដហើយឬថាចង់លែងលះគ្នា>លោកមេធាវីសួរឡើងជាទម្លាប់ព្រោះលោកចហ់ឲគិតឲច្បាស់ព្រោះថាជីវិតប្ដីប្រពន្ធការទាស់ទែងគ្នាជារឿងធម្មតាបើសម្រួលបានគួរតែសម្រួលទៅ
<បាទមែនហើយ>Jungkookនៅតែរក្សារទឹកមុខស្មើធេញដដែល នាយមិនដែលផ្លាស់ប្ដូរចិត្តគំនិតមួយនេះឡើយ
<ចុះលោកខាងនេះ>TaehyungនាយងាកមើលJungkookឃើញថាគេមិនខ្វល់ទើបងក់ក្បាលកាន់ប៊ិចសញ្ញេទាំងអណ្ដកអណ្តឺត
<ពេលនេះពួកលោកលែងមានចំណងចងភ្ជាប់ទៀតហើយ>គាត់សំដៅដល់សំបុត្រអាពាហ៍ពិពាហ៍ដែលចងឲមនុស្សចេះមានភាពកោតក្រែងខ្លះក្នុងការមានទំនាក់ទងជាមួយអ្នកដទៃ
<ហ្ហឹកហ្ហឺ~>Taehyung ចេញមកក្រៅទាំងទឹកភ្នែកហូរមិនដាច់ នាយមិនបាននៅចាំJungkookឡើយព្រោះមិនចង់ឈឺចិត្តលើសនេះ Taehyung បន្តដើរដោយគ្មានគោលដៅគេមិនទាន់ដឹងថាគួរទៅណាឡើយ
<ម៉េចអូនមិនចាំបងសិន>Jungkookរត់មកសួរនាំអតីតភរិយាមើលចុះគេយំក្រហមមុខមាត់អស់ហើយ មុននេះនាយមានការនិយាយជាមួយលោកមេធាវីទើបចេញមកក្រោយTaehyung ដល់មកក៏ឃើញថាគេប្រុងដើរហួសឡាន
<មកជាមួយបង>Jungkookទាញដៃមាឌតូចល្អិតឲដើរតាមតែគេបែរជាក្រវាសដៃនាយចេញទៅវិញ
<ហ្ហឹកៗកុំមកប៉ះពាល់អូន ពួកយើងលែងជាអ្វីនិងគ្នាហើយហ្ហឹកហ្ហឺ>ហេតុអ្វីលែងគេចោលហើយនៅមកធ្វើល្អដាក់ទៀតចង់ឲគេឈឺចិត្តកម្រិតណាបានព្រមឈប់
<អូនកុំរឹងទទឹង>នាយរៀបនឹងទាញដៃគេចូលឡានតែគេថយមិនឲប៉ះ ទើបនាយមានតែចូលទៅលីតែម្ដង ក្បាលរឹងនឹងលេខមួយទៀតម្ដង
<លែងៗហឹកហឺលែងខ្ញុំអាមនុស្សឆ្កួត>Taehyung គក់ផងទះផងតែគេនៅតែមិនលែងរហូតដល់ឡានទម្លាប់ខ្លួនចូលរួចប្រញាប់ដើរទៅកន្លែងបើកបរ បញ្ជាទៅណាមិនដឹង