យប់ម៉ោង8ជាម៉ោងដែលមេឃទាំងព្រមងងឹតស្លុបធ្វើឲភ្លើងពណ៌បានបញ្ចេញពន្លឺដ៏ស្រស់ត្រកាលរបស់វាជំនួសពន្លឺព្រះអាទិត្យ។ គូស្នេហ៍មួយគូរកំពុងសាសងគ្នាយ៉ាងromantic,
"បងហ៊ូនចង់ញ៊ាំអីចាំខ្ញុំទៅទិញឲ!"
"ញ៊ាំអូន-អាក៎!!!!" ស៊ុងហូននិយាយមិនទាន់ចប់ក៏ស៊ីកណ្ដាប់ដៃរបស់នាងតូចដែលត្រូវជាប្អូនសង្សាខ្លួន
"ញ៊ាំអូនស្អី!ប្រយត្ន័ខ្ញុំមិនលើកបងខ្ញុំឲ!" minjiនិយាយខ្មើតធ្វើឲស៊ុងហូននឹកខ្នាញ់មិនបាន
"បានហើយ! កុំមករកកលឈ្លោះគ្នាប្រយត្ន័ខ្ញុំទុកចោលឲនៅកកស្លាប់! "
ស៊ុននូដើរចេញពីអ្នកទាំង2បើនិយាយឲចំទៅប្អូនស្រីរបស់គេនឹងស៊ុងហូនជួបគ្នាម្ដងណាក៏មិនដែលត្រូវគ្នាបើម្នាក់ក្ដាប់ ម្នាក់ទៀតនឹងយកញញួរមកមិនខានទេ។
ចំណែកនៅក្នុងខុនដូរដ៏ស៊ីវីល័យឯណេះវិញគឺកំពុងតែមានសង្គ្រាម សង្គ្រាមផ្ទៃក្នុងហើយមើលទៅ
"រីគី!ត្រឡប់មកវិញភ្លាម!"ជេយ៍ស្រែកអស់សម្លេងនេះសំណាងហើយដែលបន្ទប់គឺទប់សម្លេងបើមិនអញ្ចឹងទេផ្អើលគេមួយអាគារមិនខាន
"អូនទៅតែមួយភ្លេតទេ!"រីគីនិយាយបណ្ដើរលបៗរកចេញទៅបណ្ដើរ
"លើកនេះអ្នកណាអ្នកហៅទៅ??"
"មិត្ត! ដោយសារខានជួបគ្នាយូរក៏បង្កើតកម្មវិធីមួយជុំគ្នា"
"ទៅ! ទៅឲបាត់ៗទៅ! "
" ដេញមែនទេ? "
" មិនបានដេញ!"
"អូនទៅហើយណា!"
"ទៅទៅ! យកមុងភួយទៅផងយត្ន័មូសខាំព្រោះខាងក្រៅផ្ទះមានមូសច្រើនណាស់" (តួTopយើងឥឡូវអត់បានទេពូកែងរសម្បើមណាស់)
"ជុងហា៎!!! អូនទៅតែបន្ដិចទេតើ!" រីគិបម្រុងនឹងបើកទ្វាចេញតែមានដៃមួយមកទប់ទ្វារមិនឲបើករួច
"ទប់ទ្វាធ្វើអី? ក្រែងបងឲអូនទៅហើយតើ! "
" អត់ដឹងគេនិយាយបញ្ចោរទេឬយ៉ាងមិច! "ជេយ៍ថារួចក៏ចាប់អូសរីគីមកវិញ
"អាជើងនឹងកុំពូកែដើរពេកប្រយត្ន័ដើរលែងរួចមួយអាទិត្យ!"ជេយ៍
"យ៉ាងមិច? បងវាយបំបាក់ជើងខ្ញុំមែនទេ?"
"អត់ទេ! រំលោភ!"
"ណែ!!!! និយាយស្អីនឹង! ប្រយត្ន័អ្នកដែលត្រូវដេកក្រៅផ្ទះគឺជាបង "
"អៅ! ស្ដាប់បងjunនិយាយទៅថាឲស្ដាប់បង្គាប់បងប្រយត្ន័គ្មានអ្នកណាជួយ!"
"ចុះបើអូនមិនស្ដាប់! "ឌឺសម្បើមហា៎យើងនឹង
"ក៏មិនដឹងដែល! កម្រិតតាមទោសធ្ងន់ស្រាល! "
"ស៊ាំតាប៉ែណាស់! "
"ដូរសម្លៀកបំពាក់ទៅ! ព្រោះបងនឹងមិនឲអូនទៅជាដាច់ខាត! "
"ស្អីទេ! តែម្ដងសោះក៏មិនឲទៅ!"រីគីដើរត្រឡប់ទៅបន្ទប់វិញទាំងងរ
"ក្មេងនេះនិយាយមិនចេះស្ដាប់គ្នាសោះតែម្ដង! "ជេយ៍ក្រវីក្បាលហួសចិត្តនឹងអ្នកម្ខាងទៀត
រីគីដើរត្រឡប់មកវិញជាមួយសម្លៀកបំពាក់គេងយប់ ភ្នែកកំពុងដៀងសម្លក់ទៅកាន់បុរសម្នាក់ដែលកំពុងអង្គុយលើសាឡុងចុចទូរសព្ទ័។ គេធ្វើហីដើរបន្ដទៅផ្ទះបាយធ្វើមិនដឹង ជេយ៍ដែលអង្គុយលើសាឡុងមើលដំណើរគេដើរចេញពីខ្លួនទាំងហួសចិត្ត មិនបាច់ប្រាប់ក៏ដឹងថាងទៀតហើយ
"រីគី!!!"ជេយ៍ស្រែកហៅរាងតូចដែលដើរជាមួយនឹងសម្លៀកបំពាក់ខ្លីរបស់គេ មិនប្រាប់ក៏ដឹងថាមានចេតនាដុតនាយទាំងរស់តែម្ដង
"យ៉ាងមិច???" គេដើរមកអង្គុយលើតុអាហារយកជើងគងលើគ្នា
"អ្នកណាអនុញ្ញាតឲអូនស្លៀកបែបនេះហ្អឹម??"
"ច្បាប់មិនបានហាម! ខ្ញុំចង់ស្លៀកពាក់យ៉ាងមិចស្រេចតែខ្ញុំ!"
" ហឺស!" ជេយ៍មិននិយាយដាក់ទូរសព្ទ័ចូលហោប៉ៅហើយក៏ដើរមកជិតរាងតូចដែលកំពុងញាក់ចញ្ចើមឌឺដាក់គេ
*ផាច់* (ស្អីនឹង??)
" អូយ! ឈឺណា!!" រីគីស្រែកឡើងនៅពេលដែលជេយ៍វាយភ្លៅរបស់នាយ
"បើឈឺឆាប់ដាក់ជើងចុះវិញឲស្រួលទៅ! "
"អត់ចង់! "
" រីគី!!!!!!!!!! "
" ជេយ៍!!!!!!!!!!!!" ឌឺហា៎កូន
ជេយ៍មិនបានតបតអ្វីឡើងតែគេធ្វើរឿងមួយដែលរីគីនឹងស្មានមិនដល់។ បបូរមាត់បានប្រោសលើបបូរទន់ពណ៌ក្រហមព្រឿងៗ (??)
" យ៉ាងមិច! មិនឌឺទៀតទៅ?"
"ឆឹស! ខ្ញុំទៅបន្ទប់ហើយ! ស្អែកទៅរៀន! "រីគីដើរចេញពីជេយ៍យ៉ាងលឿន តែជេយ៍បែរជាចាប់ដៃគេជាប់
"បងស្រឡាញ់អូនណាស់រីគី! អូនជាអ្វីគ្រប់យ៉ាងរបស់បង! បងស្រឡាញ់អូនស្មើជីវិត"
"Aww! អូនក៏ស្រឡាញ់បងដែលជេយ៍!-"
តែ.........
"រីគី! រីគី! រីគី!!!!!!!!" សម្លេងមួយស្រែកនៅក្បែរត្រចៀកកាយតូចដែលស្ថិតក្នុងសម្លៀកបំពាក់ដ៏សង្ហា
"អឹម! ម៉ាក់មានការអីហេស៎??"
"ពិធីមង្គលការជិតចាប់ផ្ដើមហើយ! កូនរុះរាន់ឡើង!"hoyeonនិយាយហើយញញឹមដាក់កូនបន្ដិចទើបដើរចេញ
រីគីសម្លឹងទៅកាន់កញ្ចក់ដែលនៅក្បែរខ្លួន ក៏ឃើញថាខ្លួនស្ថិតនៅក្នុងឈុតពណ៌សដ៏ស្រស់សង្ហា
"អម្បិញមិញនេះខ្ញុំស្រមៃសោះ!"គេសើចអស់សំណើចនឹងខ្លួនឯងហើយក៏ដើរចេញពីបន្ទប់តែងខ្លួននោះ
1ep nis យកហេងទុកឌីប្លូម
សាធុៗ 🙏🙏