"ကိုကို့ အရမ်းနာနေပြီလားး"
"အင်း...."
"ပြီးတော့မယ်...ခဏလေးပဲ."
"ဟင့်.."
"အောက်ကအကောင်က...မရပ်တော့ဘူးကိုကိုရဲ့"
"အင်းးဟင့်...သေချင်နေပြီ.ဟင့်..."
"............."
ဘယ်လိုမှမခံနိုင်တော့ပေမဲ့လည်း
သူပြောလည်းရမှာမဟုတ်တာကြောင့်
မပြောပဲသာ သူပြီးတဲ့ထိစောင့်ပြီးကြိတ်ခံကာငြီးနေရရှာသည်
သေချာတယ်ဒီပုံစံတိုင်းသာဆို
ငါသေမှာ
ဟုဂျီမင်းတွေးမိသည်
ဘာအကြောင်းနဲ့မှမျက်ရည်ကျဖူးတဲ့သူ
မဟုတ်ဘူး ဂျွန်ဂျောင်ဂုဆိုတဲ့ဒီကောင်လေးနဲ့ကျမှဂျီမင်းမျက်ရည်သယ်နေရသည်။
တဟင့်ဟင့်နဲ့ငိုငြီးလိုက်
နှုတ်ခမ်းလေးကိုကိုက်ထားလိုက်
ဆောင်လေးကိုလည်းဆွဲထားလိုက်
အသက်ရှုတွေလည်းမြန်လာလိုက်
ချွေးတွေလည်းပြန်လိုက်ဖြင့်
သနားစရာကိုကိုရယ်ပါ
မျက်လုံးလေးမှိတ်ပြီးကြိတ်ခံနေရှာတော့သည်။
--------------------
နေ့လည်ရောက်နေပြီကိုကိုကအခုထိမထသေးအိပ်ကောင်းတုန်း
အလုပ်တောင်မသွားပဲrunနဲ့အပ်ထားကာ
ကိုကိုအနားမှာနေပေးသည်။
ကိုကို့အားထိုင်စောင့်နေတုန်း
ရုတ်တရပ်ထမြည်လာသောကိုကို့ဖုန်းသံ
ကြောင့်ထကိုင်လိုက်ကာ
Ctကြည့်တော့မာမီဆိုလို့
"ဟယ်လို"
"ဂျောင်ဂုလေးလား"
"ဟုကဲ့မာမီကျတော်ပါ"
"အော် ဂျီမင်းရော"
"ကိုကိုကအိပ်နေတုန်း"
"ဒီချိန်ထိအိပ်နေတုန်းလား?"
"ဟုတယ်မာမီ"
"အမလေး အာ့ဆိုနှိုးနှိုးသားရေ
ဒီချိန်ထိမအိပ်ခိုင်းနဲ့နှိုးလိုက်"
"သားနောက်ပြီးကျနှိုးလိုက်ပါမယ်"
"အေးအေး နှိုးလိုက်နော်
ဒါနဲ့သားကအလုပ်မသွားရဘူးလား အိမ်မှာရှိနေတာလား"
"ဟိုဟာလေ အဲ့ဒါက အော် ကိုကိုအိမ်မှာတစ်ယောက်တည်းဖြစ်နေလို့ပါ"
"အရင်နေ့တွေကလည်းတစ်ယောက်တည်းပဲမဟုတ်ဘူးလား"
"ဟုပေမဲ့ဒီနေ့ကျတော့..ကိုကိုက..ဟို သူနဲ့နေပေးဆိုလို့နေပေးတာပါမာမီရဲ့ သားမနက်ဖြန်အလုပ်ပြန်ဆင်းလိုက်မယ်"
"အင်းပါ မာမီလည်းဘာရယ်မဟုတ်ပါဘူး
ခရီးသွားဖို့အကြောင်း"
"အော်"
"ဂျီမင်းအိပ်နေတယ်ဆိုလည်းထားလိုက်တော့နောက်မှဆက်လိုက်မယ်နော်သား"
"ဟုမာမီ"
မာမီဖုန်းချသွားတော့ကိုကို့စီသွားကာနှိုးရတော့မည်
ကိုကိုအိပ်နေတဲ့ဘေးမှာထိုင်လိုက်ကာ
"ကိုကိုရေ ထတော့ထတော့ စောနကမာမီဖုန်းဆက်တယ်ကိုကိုရဲ့"
"..............."
ဂျီမင်းကနိုးနေပြီမထချင်သေးတာကြောင့်ဆက်ကာအိပ်
"ကိုကိုထတော့လိမ်မာတယ်....ညမှဆက်အိပ်"
"...မထချင်သေးဘူးကွာ.."
အိပ်ချင်မူးတူးအသံလေးဖြင့်ပြန်ပြောသည်
ဂျောင်ဂုကဂျီမင်းမျက်နှာနားလေးကပ်လာပြီးဆံပင်လေးတွေသပ်ကာပြောလိုက်သည်။
"ထပါဗျာ...နောက်ပြီးကျရင်..အတူတူဂိမ်းဆော့မယ်လေ"
"...ဆော့ဘူး"
"ဒါဆို...လေ့ကျင့်ခန်းထပ်လုပ်ချင်နေတာလား"
ထိုသို့ပြောလိုက်တော့ချက်ချင်းမျက်လုံးလေးတွေပွင့်လာကာ
"ဟင့်အင်း မလုပ်ဘူး"
"အာ့ဆိုလည်းထ"
ဂျီမင်းကလှဲနေရာကထထိုင်လိုက်ကာ
"ဘာမှန်းလဲမသိဘူး...သူများအိပ်နေတာကို...ကောင်းကောင်းကိုမအိပ်ရဘူးးး"
"အချိန်ကိုလည်းကြည့်ပါအုံး ဆယ့်နှစ်ထိုးနေပြီ"
ဆိုကာဂျီမင်းနဖူးလေးအားလက်ညိုးထိုးကာပြောလိုက်သည်။
"ဘာဖြစ်လဲ မနက်ကလည်းငါးနာရီမှအိပ်ရတာကို"
"ငါးနာရီမှအိပ်တယ် အခုဆယ့်နှစ်ထိုးထတယ်လေ တော်ရောပေါ့ဗျ"
"............."
ဂျီမင်းဂျောင်ဂုကိုမျက်စောင်းထိုးပြီးရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည်
ဂျောင်ဂုကဆောင်လေးခေါက်ကာ
ကျန်နေခဲ့သည်။
ရေချိုးခန်းထဲကကိုကိုပြန်ထွက်လာတော့
ဗီဒိုထဲကအကျီထုတ်ကာဝတ်ပြီး
အပြင်သို့ထွက်သွားသည်
ဂျောင်ဂုအနောက်ကလိုက်ကာ
"ဘာမှမချက်ထားဘူးလား"
"ဟင့်အင်း"
"ဒါဆိုဘာစားကမှာလဲ"
"ဘာမှမစားနဲ့ပေါ့"
"ရားးးးဗိုက်ဆာတယ်လို့......"
"အာ့ဆို Popoပေး ချက်ကျွေးမယ်"
"လုပ်ပြီ"
"မပေးချင်ဘူးလား"
"ပေးပြီးရင်ချက်ကျွေးမှာလား"
"အင်း"
".........."
ဂျီမင်းလည်းဂျောင်ဂုကျေနပ်အောင် ပိုပိုပေးလိုက်ပြီး
"ရပြီ ချက်ပေးတော့"
"အတူတူချက်မယ်"
"မင်းဟာမင်းချက်"
"မရပါဘူး ကိုကိုမချက်တတ်ဘူးမလား
ချက်တတ်အောင်သင်ပေးမယ်
လာ "
"..........."
ဂျောင်ဂုလက်ဆွဲကာခေါ်သွားတော့သည်။
"အရင်ဆုံးဒါဝတ်"
ဂျီမင်းအားဝတ်ပေးလိုက်ပြီး
သူကတော့သူ့ဟာသူဝတ်လိုက်သည်
"လာဒီကို"
"အလုပ်ကိုရှုပ်နေရောပဲ"
"မရှုပ်ပါဘူးကိုကိုရဲ့ ဘာစားချင်လဲကိုကို"
"ချက်ချင်တာချက်"
"ပြီးရောအာ့ဆို"
ဆိုကာနှစ်ယောက်အတူချက်လိုက်ကြသည်
"ကိုကို့ အဲ့လိုမလှီးကဘူး"
"ငါမှမလှီးတတ်တာ"
"ဒီမှာကြည့်"
အနောက်ကနေဂျီမင်းလက်လေးကိုင်ကာ
လှီးပြလိုက်သည်
"အဲ့လိုလှီးကတယ်"
"အာ့နဲ့မြန်းမင်းဟာမင်းလုပ်လိုက်ပါတော့လား"
"ကိုကိုလုပ်တတ်အောင်လို့လေ"
"........."
"ပြီးရင် ပန်းကန်ထဲထည့်လိုက် "
"........."
"ရပြီ အာ့ဆို"
"စားလို့ရပြီလား"
"အင်းရပြီ"
"ဟူးးးးခုမှပဲစားရတော့တယ်"
ဂျီမင်းက စားပွဲခုံလေးမှာထိုင်လိုက်ကာ
"မြန်မြန်လာဂျောင်ဂု ဗိုက်ဆာနေပြီ"
လူကဗိုက်ဆာနေပြီစားချင်နေပြီ
ဂျောင်ဂုက ပန်းကန်းလေးတစ်ချက်နှစ်ချက်ကိုဆေးနေသည်
"လာပါပြီဗျာ ကိုကိုစားထား"
"ပြီးရော"
ဂျီမင်းလည်းဗိုက်ဆာတာနှင့်စားထားလိုက်သည်။
နောက်မှဂျောင်ဂုပါလာထိုင်ကာ
"ကောင်းလား"
"အင်းကောင်းတယ်"
"နောက်ခါကိုကိုဟင်းတွေပါတွေချက်ရင်
အဲ့လိုပဲချက်နော်"
"အင်းပါ"
စားရင်းနဲ့ပြန်ပြောသည်
နေ့လည်စာစားပြီးတော့
ဂျီမင်းကဂိမ်းဆော့နေသည်
ဂျောင်ဂုကသူ့အလုပ်လေးသးလုပ်ရင်း
"ကိုကို"
"အင်း"
"မနက်ကမာမီဖုန်းဆက်တယ်"
"ဘာပြောလဲ"
"ကိုကိုအိပ်နေလို့ နောက်မှပြန်ဆက်တဲ့"
"ဟုလား ဘာပြောမို့လဲ"
"ခရီးထွက်ဖို့ကိစ"
"အော်ကိုကိုပြီးရင်ပြန်ဆက်လိုက်မယ်"
"ဟု"
-------------------------
နောက်တစ်ရက်နေတော့ခရီးထွက်မဲ့နေ့သို့ရောက်ရှိခဲ့သည်
အားလုံးပြင်ဆင်ပြီး
ဂျီမင်းတို့လင်လင်နှစ်ယောက်ရယ်
ထယ်ဟျောင်း ဆိုဘတ် ထယ်မင် ယွန်ဂီဟျောင်းပါအပါ မာမီနဲ့ဒယ်ဒီတို့ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ကားစီးကာကမ်းခြေသို့ခရီးဆက်လာခဲ့သည်
"ရေးးးးးးးပျော်စရာကြီး"ဂျီမင်း
"ဟုပါ့ဒီအချိန်အပျော်ဆုံးပဲ"ဆိုဘတ်
"ဟိုရောက်ရင်ဓာတ်ပုံတွေရှယ်ရိုက်မယ်"ထယ်မင်
"ငါ့ကိုရောရိုက်ပေး"ဆိုဘတ်
"ကိုကို ကိုကိုနဲ့ကျတော်လျှောက်သွားကြမယ်နော်"ဂျောင်ဂု
"အင်းပါဂျောင်ဂုရဲ့"ဂျီမင်း
"ယွန်ဂီဟျောင်း ကျနော့်ကိုဓာတ်ပုံလှလှလေးရိုက်ပေးနော်"ထယ်ဟျောင်း
"ရိုက်ပေးမှာပေါ့ ကို့ရဲ့ယောင်းကိုအလှဆုံးရိုက်ပေးမယ်"
"ဟီးး"
ရယ်မောကာစကားပြောနေကြသော
ဟိုရောက်တော့
ဟိုတယ်မှာ
ဂျီမင်းနဲ့ဂျောင်ဂုကတစ်ခန်း
ထယ်ဟျောင်းနဲ့ယွန်ဂီကတစ်ခန်း
ဆိုဘတ်နဲ့ထယ်မင်ကိုတစ်ခန်း
မာမီနဲ့ဒယ်ဒီကတစ်ခန်း
နှစ်ယောက်တစ်ခန်းငှားလိုက်ကြသည်
ပစ်စည်းတွေထားစရာရှိတာထားပြီး
ရေဆော့ရန်အတွက်အကျီလဲကာထွက်ခဲ့တော့သည်။
"ရေးးးးးးးးးး"ဂျီမင်း
"ဂျီမင်းဒီဘက်လှည့်"ဆိုဘတ်
ဂျီမင်းလှည့်လိုက်တော့မျက်နှာကိုရေနဲ့ပက်လိုက်သောဆိုဘတ်
"ရားးးရှင်းဆိုဘတ် မင်းကိုလည်းပြန်ပက်မယ်"
ဆိုကာသူပတ်ကိုပက်လုပ်နေသည်။
"ဂျောင်ဂုလာလေ ဆော့မယ်"ထယ်ဟျောင်း
"ဟျောင်းတို့ပဲဆော့ပါ"
"လာလေကွာ ဒီမှာအကုန်ဆော့နေတာကို
လာလာ"
"ဟင့်အင်း"
"ပြီးရောအာ့ဆိုလည်း ခဏနေရေထဲဆင်းလာခဲ့"
"......"
ရေထဲမှာသူ့ကိုတောင်မေ့နေသလား
အဖတ်မလုပ်ပဲကိုယ့်ဟာကိုယ်ယွန်ဂီဟျောင်းနဲ့ပျော်နေလိုက်ဆိုဘတ်ဟျောင်းနဲ့ပျော်နေလိုက်ဖြင့် နေသာနေသောကိုကိုဂျီမင်းကို
ဂျောင်ဂုကတော့စိတ်ကောက်နေပြီ
ထို့ကြောင့်ရေထဲကိုကိုလာမခေါ်မခြင်းမဆင်းပါ။ကောက်ပြလိုက်အုံးမယ်
"......."
ထို့နော်ကဂျီမင်းလည်းဆော့ကောင်းနေတုန်း
ဂျောင်ဂုအားသတိရပြီး
ရှာတော့ ထိုင်ခုံလေးတစ်ခုမှဆူပုပ်ပုပ်လေးထိုင်နေသောဂျောင်ဂု
ဂျောင်ဂုကလာမဆော့ဘူးလား
"ဂျောင်ဂုလာလေ မဆော့ဘူးလား"
"............."
"ဂျောင်ဂု!"
"..........."
ဂျီမင်းလှမ်းခေါ်ပေမဲ့ဂျောင်ဂုက
မကြားချင်ယောင်ဆောင်နေသည်
ဂျီမင်းလည်း
ဂျောင်ဂုအနားကိုသွားကို
"ဂျောင်ဂု...မကြားဘူးလားကိုကိုခေါ်နေတာ...လာလေဆော့မယ်"
ဂျီမင်းကပြောရင်းလက်လေးကမ်းပေးလိုက်သည်။
"..............."
"ကဲလာပါကွာ.....ကိုကိုခေါ်နေတယ်လေ"
ဂျောင်ဂုခါးလေးအားလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲဖက်ကာခေါ်နေသည်။
ဂျောင်ဂုကပြုံးစိစိနှင့်မရယ်မိအောင်ထိန်းထားမိသည်။
"လာလို့"
ထပ်မံခါးလေးကဆွဲကာခေါ်နေသည်
ထို့တော့မှဂျောင်ဂုလည်းလာတော့သည်
"လာပါမယ်ဗျာ"
"လာ"
ဆိုကာနှစ်ယောက်အတူရေထဲသို့ဆင်းသွားတော့သည်။
အချိန်အတော်အတန်ကြာတဲ့ထိရေဆော့နေခဲ့ကြပြီးနောက် ဗိုက်ဆာတာနဲ့မုန့်တွေ အကင်တွေလည်းဝယ်စားကာ အပေါ်သို့ပြန်တက်ခဲ့ကြသည်
"ကဲကဲ တော်ကြတော့သားတို့ရေ တက်ကြတော့ဖျားမယ် နောက်နေ့ဆက်ဆော့ကြပေါ့"
ဆိုကာမာမီကလှမ်းသတိပေးတော့
"ဟုကဲ့မာမီ"
ထို့နောက်ကိုယ့်အခန်းသိူ့ကိုယ်ပြန်လာခဲ့ကြသည်
ထယ်ဟျောင်းနဲ့ယွန်ဂီကအခုမှအတူတူနေဖူးပါသည်
ထို့ကြောင့်ယွန်ဂီကတော့စိတ်ထဲဘာမှမဖြစ်ပေမဲ့ ထယ်ကတော့စိတ်လေးထဲနည်းနည်းခုနေသည်
အခန်းထဲမှာရေချိုးရန် ရေချိုးခန်းထဲဝင်ပြီးတံခါးပိတ်မယ်အလုပ်
"ယောင်း"
ယွန်ဂီဟျောင်းအသံကြားတော့ပိတ်လက်စတံခါးကိုပြန်ဖွင့်ကာ
"ကိုလည်းချိုးမယ်"
ဆိုကာရေချိုးခန်းထဲဝင်လာသည်။
"ဟျောင်း"
"ဘာလို့လဲယောင်းရဲ့ ကိုနဲ့မချိုးချင်လို့လား"
"မဟုတ်ပါဘူး....တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေလို့"
"ဘာမှမဖြစ်ပါနဲ့ ကိုယောင်းကိုဘာမှမလုပ်ပါဘူးကွာ ရေလေးပဲအတူတူချိုးကြရုံပါ"
".........."
"ရပါတယ်ယောင်းမချိုးချင်ဘူးဆိုလည်း
ကိုပြန်ထွက်သွားပေးပါ့မယ်"
ထွက်သွားတော့မယ်ဟျောင်းကိုပြန်ဆွဲလိုက်ကာ
"မဟုတ်ပါဘူးဟျောငိးရဲ့
ချိုးပါ"
"ယောင်းကအဆင်ပြေလို့လား"
"ဟုပြေပါတယ်ဟျောင်း"
"အာ့ဆိုပြီးရော အတူတူချိုးမယ်"
"ဟုကဲ့"
ထို့နောက်ယွန်ဂီဟျောင်းနဲ့ထယ်တို့ရေအတူချိုးခဲ့ကြသည်။
တစ်ဖက်ကလင်လင်နှစ်ယောက်ကတော့
"အ့...ဂျောင်ဂု..မလုပ်နဲ့!!"
".........."
"ဂျောင်ဂု....မဖြစ်ဘူးနော်..အ့.ကိုကိုတို့က....ခရီးထွက်လာတာေနာ်....အင့်"
"ဘာဖြစ်လဲကိုကိုရဲ့...ခဏပဲ"
"အ့....မြန်မြန်လုပ်..ဟင့်"
"စိတ်ချမြန်မြန်လုပ်ပေးမယ်"
ဂျောင်ဂုကအောက်ကအကောငိအားမြန်မြန်လှုပ်ရှားလိုက်သည်
"အ့အ့ ...မ .မဟုတ်ဘူး..အဲ့လိုမြန်ခိုင်းတာမဟုတ်ဘူး......အကြာကြီးမလုပ်နဲ့လို့....ဟင့်...ပြောတာ..အင့်"
"အော်...သိဘူးဗျာ.....ပြောပြီးစလစ်နံပါတ်တစ်ပဲ"
"ဟင့်..မလုပ်ပါနဲ့ဂျောင်ဂု.."
ရေဆော့ပြီးပြန်တက်လာတော့
အခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီးရေချိုးမယ်အလုပ်
ဂျောင်ဂုကသူပါချိုးမယ်တဲ့
မချိုးချင်ဘူးငြင်းပေမဲ့
ရမလားဂျွန်ဂျောင်ဂုလေ အတင်းရေချိုးခန်းထဲဆွဲခေါ်သည်
ရေချိုးခန်းထဲရောက်တော့
ဂျီမင်းရဲ့အကျီတွေချွတ်လိုက်သည်
သူပါချွတ်လိုက်ပြီး စစကတော့ချိုးနေတာအကောင်းနောက်တော့ ထုံးစံအတိုင်းစိတ်မထိန်းနိုင်ဘူးဆိုပြီးစလာပါတော့သည်
ထိုရေချိုးခန်းထဲမှာပဲဂျီမင်းအားနံရံသို့
ကပ်လိုက်ပြီး ဂျီမင်းလက်လေးတွေအား
ဂျီမင်းရဲ့ကျောကုန်းအနောက်မှာကပ်ထားလိုက်သည်
ထို့နောက်udwအားချွတ်ကာဘာမှအစမပြုပဲ
ထည့်လိုက်ပါတော့သည်
မဖြစ်ဘူးမရဘူးဆိုလည်းဂရုမစိုက်ပဲအတင်းအကျပ်လုပ်သည်။
ခဏပဲတဲ့အခုဆိုတစ်နာရီရှိနေပြီ
သူလုပ်နေတာ
"ဂျောင်ဂုတော်တော့!!
ကိုကိုနာလာပြီလို့!!!"
"အင်းကိုကိုသုံးချက်ပဲ"
သုံးချက်ပဲဆိုကာနာနာလေးဆောင့်ချလြိက်ပြီးကာမှပြန်ထုတ်လိုက်တော့
ကြမ်းပြင်ပေါ်ကိုထိုင်လျက်လေးကျသွားသောကိုကို
"ဟင့်"
ဂျောင်ဂုကဂျီမင်းအားပွေ့ချီလိုက်ကာ
ရေချိုးကန်ထဲသို့ထည့်ပေးလိုက်သည်
"ကျနော်ချိုးပေးမယ်နော်ကိုကို"
"...ကောင်းကောင်းချိုးနော် မလုပ်နဲ့တော့!!!"
"အာမမခံဘူး"
"မလုပ်နဲ့တော့ အာ့ဆိုသွားသွားထွက်သွား!"
"စတာပါဗျာ ကောင်းကောင်းချိုးပေးမှာပါ မလုပ်ပါဘူးကိုကိုရဲ့"
"............."
ရေမိုးချိုးလို့အပြီးမှာနွေးနွေးထွေးထွေးအကျီလေးဝတ်ပြီး ခုတင်ပေါ်မှာထိုင်နေလိုက်သည်။
တအောင့်လောက်နေတော့တံခါးခေါက်သံကြားလိုက်သည်
ဂျောင်ဂုကတံခါးထဖွင့်လိုက်တော့ဆိုဘတ်ဟျောင်းတို့
"လာလည်တာလား"
"ဟုပါဘူးေန့လည်စာစားဖို့မင်းတို့ကိုလာခေါ်တာ"
"အော်ခဏဟျောင်း ကိုကို့ ကိုခေါ်လိုက်အုံးမယ်"
အခန်းထဲပြန်ဝင်လာပြီး
"ကိုကိုရေ နေ့လည်စာစားဖို့တဲ့လာ
သွားကြမယ်"
"ဟုလား"
ဂျီမင်းကခုတင်ပေါ်ကထလာပြီး
အခန်းအပြင်သို့နှစ်ယောကိထွက်လာသည်
မာမီတို့ကစားသောက်ဆိုင်တစ်ခုမှာစောင့်နေသည်။
ဟိုရောက်တော့
အကုန်ရောက်နှင့်နေပြီးစားဖို့အဆင်သင်ါ
"လာထိုင်ကြသားတို့"
ဂျီမင်းတို့လည်းထိုင်လိုက်ပြီးဝိုင်းဖွဲ့ကာနေ့လည်စာကိုကောင်းကောင်းစားခဲ့ကြသည်
"ဒါနဲ့ သားက ထယ်ဟျောင်းရဲ့ချစ်သူဆိုဟုလား"
"ဟုတယ်အန်တီ"ယွန်ဂီ
"အော်..အချောလေးပါပဲ"
"ဟုတ်😅"
"ထယ်ဟျောင်းက ဂျီမင်းရဲ့သူငယ်ချင်းလေအန်တီတို့နဲ့တိုလည်းငယ်ငယ်လေးကတည်းကခင်လာတာဆိုတော့ကို့သားလေးတစ်ယောက်လိုချစ်ကြတာကွဲ့"မာမီ
"ဟုကဲ့ပါအန်တီ"ယွန်ဂီ
"အေးအေးနာမည်လေးက"
"မင်ယွန်ဂီပါ"
"အော် မင်မျိုးဆက်ကပဲ"
"ဟုတ်"
"အန်တီကဂျီမင်းအမေဆိုတာသိလား"
"ဟု သိပါတယ်"
"ခင်လို့ရတယ်နော် အန်တီတို့ကမာနမကြီးဘူးအားလည်းမနာနဲ့ကြားလား"
"ဟာကဲ့အန်တီ"
"စားကြစားကြဆက်စားကြ"
စားသောက်ကြပြီးတော့
ကမ်းခြေဘက်ကိုလမ်းလျှောက်သူငယ်ချင်းတွေအကုန်လမ်းလျှောက်ထွက်လာတော့သဘ်
"ဓာတ်ပုံရိုက်မယ်"ဂျီမင်း
"ဟုတယ် ဟျောင်းရိုက်ပေး"ထယ်ဟျောင်း
"ဟုပါပြီ ဟိုဘက်ကိုသွားမယ်ဟိုဘက်မှာရှုခင်းပိုလှတယ်"
"သွားမယ်လေ"
ဆိုကာယွန်ဂီနဲ့ထယ်ဟျောင်းက
ဓာတ်ပုံရိုက်ရန်တစ်ဖက်သို့ထွက်သွားသည်။
"ဂျောင်ဂု ကိုကို့ရိုက်ပေး"
"ဘယ်လိုမျိုးရိုက်ပေးရမလဲ"
"ရတယ်မင်းအဆင်ပြေသလိုရိုက်
လှတော့လှပါစေနော်"
"စိတ်ချကျနော်ကကျွမး်တယ်"
"ကြည့်ရသေးတာပေါ့"
ဂျီမင်းတို့လင်လင်နှစ်ယောက်လည်း
ဓာတ်ပုံလှလှလေးတွေတစ်ယောက်တစ်လှည့်ရိုက်ခဲ့ကြသည်။
ထယ်မင်နဲ့ဆိုဘတ်ကတော့
အတွဲနှစ်တွဲအားအဝေးကကြည့်ကာ
"အော် အတွဲတွေ အတွဲတွေ"ဆိုဘတ်
"ဘာဖြစ်နေတာ"ထယ်မင်
"ဟိုမှာကြည့်ပါလား
သူတို့ကသာယာနေကျငါတို့များကျတော့လည်း"
"အော်ငါရှိနေတာကိုဆိုဘတ်ကလည်း"
"မင်းရှိတော့ငါကဘာလုပ်ကမှာလဲ"
"ငါရိုက်ပေးမယ်လေ မင်းဓာတ်ပုံရိုက်ချင်နေတာမလား"
"မင်းရိုက်ပေးမို့လား"
"အင်းရိုက်ပေးမယ်လေ"
"ပြီးရောအာ့ဆိုလှလှလေးရိုက်ပေးနော်"
"အင်းပါ မင်းရောပြီးရင်ငါ့ကိုပြန်ရိုက်ပေးနော်"
"အင်းရိုက်ပေးမယ်"
ထို့နောက်ဆိုဘတ်နဲ့ထယ်မင်လည်း
တစ်လှည့်စီဓာတ်ပုံရိုက်ပေးခဲ့ကြသည်
အဝေးကနေကြည့်ကာကြည်နူးနေတာကတော့ဂျီမင်းရဲ့ဒယ်ဒီနှင့်မာမီပင်
"လှလားဂျောင်ဂု"
"မိုက်နေရောကျနော့်ကိုကိုက"
"ဟီးးးထပ်ရိုက်ထက်ရိုက်"
"........."
___________________
ညနေဘက်နေဝင်ချိန်တွင်အကုန်လုံးအထဲမှာရှိနေကြပေမဲ့
ယွန်ဂီနှင့်ထယ်ကတော့အပြင်ထွက်ကာလှမ်းထွက်လျှောက်နေသည်
"ယောင်း"
"ဗျာ"
"ကို့ယောင်းက တော်တော်ပျော်နေပုံပဲနော်"
"ဟားးပျော်တာပေါ့ဗျာ
အပျော်ဆုံးပဲသူငယ်ချင်းတွေနဲ့နောက်ပြီးဟျောင်းနဲ့ရောဒီလိုလေးခရီးထွက်ရတာအရမ်းပျော်ဖို့ကောင်းတယ်"
"ဟုပါပြီ"
"ဟင်းးးဟျောင်းကရော မပျော်ဘူးလား"
"ပျော်တာပေါ့ကို့ယောင်းပျော်တော့ကိုလညပျော်တယ်"
"တကယ်လား"
"တကယ်ပျော်တာ"
"ဟီးးးး"
"အဲ့ဒါဘာလို့လဲသိလား"
"ဟင့်အင်း"
"ယောင်းအပေါ်မှာထားတဲ့ကို့ရဲ့အချစ်တွေကကြီးမားလို့ပေါ့ ယောင်းပျော်ရင်ကိုလည်းပျော်တယ်ယောင်းဝမ်းနည်းရင်ကိုလည်းဝမ်းနည်းတယ်ဒီလိုပဲပေါ့ ယောင်းဘာဖြစ်ဖ့စ်ကိုခံစားရတယ် အဲ့ဒါယောင်းအအပေါ်ကို့အချစ်တွေစစ်မှန်လို့"
"ဟျောင်းကလည်း"
ထယ်ကခေါင်းလေးငုံ့သွားသည်
"မရှက်ပါနဲ့ကွာ"
"........"
ယွန်ဂီကထယ့်အားဖက်ထားလိုက်တော့သည်။
------------------------
ညရောက်တော့ အပြင်ကလည်းအေးတာကြောင့် အကုန်အခန်းထဲမှာပဲနေကြသည်
ကိုကိုကပျင်းလို့ဆိုပြဂိမ်းထိုင်ဆော့နေသည်
ဂျောင်ဂုကဘာလုပ်လို့လုပ်ရမလဲမသိတာနဲ့
ဒီတိုင်းသာကိုကိုဂိမ်းဆော့တာထိုင်ကြည့်နေတော့သည်
ကိုးနာရီလောက်ရှိပြီ
ကိုကိုကအဲ့ဂိမ်းပဲဆော့နေတုန်း
ဂျောင်ဂုကလည်းထုံးစံအတိုင်း
ဖြစ်လာပြန်ပြီရောဂါက
ကိုကို့အနားကိုဖြည်းဖြည်းကပ်လာကာ
"ကိုကို"
"....အင်း"
"အိပ်သေးဘူးလား"
"အိပ်ချင်သေးပါဘူးအစောကြီးရှိသေးတာကို"
"ကျနော်အိပ်ချင်ပြီကိုကိုရဲ့"
"မင်းအိပ်ချင်ရင်အိပ်လေ"
"ဟင့်အင်းကိုကိုနဲ့အိပ်ချင်တာ အဲ့ဂိမ်းကြီးမဆော့ပါနဲ့လာပါအိပ်ရအောင်ဗျာ"
"မင်းဟာမင်းအိပ် ပျင်းရတဲ့ထဲ"
"ကိုကိုကလည်းပျင်းတယ်ဆိုရင်ကစားမယ်လေဗျာနော်"
"ဟင့်အင်း မကစားဘူးကွာ"
"လာပါကိုကိုကလည်း"
"ဟင့်အင်းသွားကွာ...ဂိမ်းဆော့နေတယ်"
"ကိုကိုကလည်းဗျာ"
ထိုအချိန် ခေါက် ခေါက် ခေါက်
"ဒီချိန်ကြီးဘယ်သူလဲ!"ဂျောင်ဂု
"ဂျီမင်းနားငါပါထယ်ဟျောင်း ပျင်းလို့မင်းစီလာခဲ့တာ ဒီမှာလူစုံတယ်စကားပြောရအောင်ထွက်လာခဲ့"ထယ်ဟျောငိး
အပြင်ကနေလှမ်းခေါ်နေသောထယ်ဟျောင်း
ဂျီမင်းကကြားကြားချင်းပဲ
" စကားပြောဖို့တဲ့ သွားလိုက်အုံးမယ်"
ဆိုကာထသွားဖို့လုပ်တဲ့ကိုကို့လက်အားလှမ်းဆွဲကာ
"ကိုကို့.ဘယ်သွားဖို့လဲ!"
"ထယ်ဟျောင်းပြောတာမကြားဖူးလား
စကားပြောကြမယ်တဲ့...တာ့တာ"
ဆိုကာထထွက်သွားသည်။
"ကိုကို့ နေအုံးလေဗျာ!
မသွားပါနဲ့ ကိုကို့!"
ဂျောင်ဂုပြောလည်းမရပါ ချက်ချင်းအခန်းထဲကကောက်ထွက်သွားတော့သည်။
"တောက်စ်!!
ဒီကိုကိုကတော့ကွာ!!"
ဂျောင်ဂုလည်းဒေါသလေးအနည်းငယ်ထွက်ကာအခန်းထဲတစိယောက်တညိးကျန်ခဲါတော့သည်
"ဂျီမင်းနား ဂျောင်ဂုရော"
"သူလားသူကအိပ်နေပြီ"
"ဟုလား အစောကြီးရှိသေးတာကို"
"ဟုတယ်"
"လာပါ ဘယ်မှာစုနေတာလဲ"
"ငါတို့အခန်းမှာ"
"အော် အာ့ဆိုမြန်မြန်သွားမယ်လာ"
ဂျီမင်းကထယ်ဟျောင်းတို့နဲ့ပျင်းတာနဲ့စကားတွေအများကြီးပြောခဲ့သည်ရယ်မောကြရင်း
စကားတွေပြောရင်းဆယ့်နှစ်ထိုးလာတော့
"ဘယ်ချိန်ရှိပြီလဲ"ဆိုဘတ်
ထယ်ဟျောင်းကနာရီကြည့်ပေးလိုက်တော့
"ဆယ့်နှစ်နာရီ"
"ဟမ် အဲ့လောက်တောင်ရှိသွားပြီလား?"ဂျီမင်း
"ဟုတယ်လေဂျီမင်းရဲ့"ယွန်ဂီ
"ဒါဆိုပြန်မှဖြစ်တော့မယ်"ဂျီမင်း
"ဟုတယ် ပြန်တော့ပြန်တော့"
"အင်း ငါပြန်ပြီအာ့ဆို"
"အေးအေး"
ဂျီမင်းသူ့အခန်းသို့သူပြန်လာခဲ့သည်။
အခန်းရှေ့ရောက်တော့အထဲမဝင်သေးပဲတံခါးအားဖြည်းဖြည်းချင်းဖွင့်ကြည့်လိုက်ပြီးဂျောင်ဂုအိပ်မအိပ်ချောင်းလိုက်သည်။
ခုတင်ပေါ်မှာဂျောင်ဂုအားမတွေ့တာကြောင့်
ဂျီမင်းချက်ချင်းတံခါးအားပြန်ပိတ်လိုက်ပြီး
ဒီဘက်သို့ပြန်လှည့်လိုက်ချိန်
"ဟင်..ဂျောင်..အွတ်....."
ဂျောင်ဂုကရုတ်တရပ်ပေါ်လာပြီး
ဂျီမင်းပါးစပ်လေးအားလက်နဲ့ပိတ်ကာ
အခန်းထဲသို့ဝင်လိုက်သည်။
တံခါးကိုသေချာလော့ခ်ချပြီး
ဂျီမင်းအားခုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ကာ
ဂျောင်ဂုသူ့အကျီတွေအားချွတ်လိုက်သည်
"ဂျောင်ဂု.."
ဂျီမင်းထွက်ပြေးမယ်အလုပ်
လက်ကနေပြန်ဆွဲကာနံရံသို့ဆွဲကပ်လိုက်သည် တင်ပါးလေးကိုင်ကာနံရံသို့ကပ်လျက်သားလေးဆွဲမြှောက်လိုက်ပြီး
"ဂျောင်ဂု....ကိုကို့ ကိုဘာလုပ်ဖို့လဲ"
"အပြစ်ပေးမို့"
"ကိုကိုဘာအပြစ်လုပ်ထားလို့လဲ...ကိုကို့ကိုလွှတ်ပေးပါနော်"
"ဟင့်အင်း ကျနော်ကိုကို့ ကိုလိုချင်နေတာသိလျက်နဲ့ထယ်ယောင်းဟျောင်းခေါ်နေတာကိုလိုက်သွားတာလေ"
"အဲ့လိုမျိူးမဟုတ်ပါဘူး..ကိုကိုတောင်းပန်ပါတယ်နော်"
"ရဘူး"
ဂျီမင်းအကျီတွေအားဆွဲချွတ်လိုက်ပြီး
ရင်ဘတ်အနှံ့ကိုလျှာဖျားလေးဖြင့်ထိတွေ့လိုက်ပြီးအမှတ်အသားများလည်းပေးပြစ်လိုက်သည်
ချယ်ရီသီးလေးတွေကိုလည်းတစ်ဖက်ကာ
ဖိချေနေပြီးကျန်တစ်ဖက်ကသူ၏ပါးစပ်ထဲတွင်အပိုင်ယူထားလျက်
"အင့်..ဂျောင်ဂု!!"
အတော်နာလို့ထင်ပါတယ်
ရင်ဘတ်ကိုတစ်ဘုန်းဘုန်းထုနေသည်။
ထိုလက်ကလေးအားချုပ်ကိုင်ထားလိုက်ကာ
သူ့အလုပ်သူဆက်လုပ်နေပြီး
ဂျီမင်းကလည်းသူ့လက်ကိုချုပ်ထားလိုက်
ရုန်းနိုင်သမျှရုန်းလွှတ်ဆိုတဲ့အဓိပါယ်နှင့်လက်အားခါချသေးသည်။
အခြေအနေတော်တော်ဆိုးလာတာကြောင့်ကိုကို့အားခုတင်ပေါ်သို့ပြစ်တင်လိုက်သည်
"အ့...ဟင့်...အရမ်းနာတယ်ဂျောင်ဂု"
သူ့ရင်ဘတ်လေးအားအုပ်ကာဂျောင်ဂုအားဆိုလိုက်သည်။
ဂျောင်ဂုကဂရုမစိုက်ပဲဂျီမင်းအားခြေထောက်ကနေအောက်သို့ဆွဲချကာ
ထပ်မံလို့ချယ်ရီသီးလေးတွေအားစုပ်ယူလိုက်သည်
"ဟင့်..မလုပ်နဲ့တော့.အဲ့ဒါကို..နာနေပြီလို့..ဟင့်"
"......."
ဂျောင်ဂုရဲ့ပခုံးအားတွန်းကာပြောတော့သည်
သူ့စိတ်ကြိုက်လုပ်ဆောင်ပြီး
ဂျောင်ဂာရဲ့အကြည့်တွေကအောက်ကအရာစီသို့ရောက်သွားပြီး ဂျီမင်းရဲ့ဘောင်းဘီလေးတွေကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
ပြီးနောက်ဘာမှအစမပျိုးပဲ
အစိမ်းသက်ထည့်လိုက်ပါတော့သည်။
"အ့"
"ကျပ်နေတာပဲ‼️"
ဂျောင်ဂုရဲ့ပြင်းအားကြောင့်
ဂျီမင်းခါးလေးကော့တက်သွားကာ
မျက်ရည်လေးတွေပင်ဝဲတက်လာတော့သည်
နာကျင်မှုကငယ်ထိတ်ထိရောက်
ဂျောင်ဂုထိုမြှောက်တက်လာတဲ့ခါးအား
တင်းတင်းကျပ်ကျပ်ကိုင်ထားကာ
အဆက်မပြက်ကိုကိုပိစိအား
ဆက်ဆံနေတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
နောက်တစ်ပိုင်းမျှော်
ဖတ်ပေးတဲ့တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကိုကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်
💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛