Unicode
"Jimin ကိုယ်လိုက်ခဲ့မယ်"
"...."
"ငြိမ်ငြိမ်လေးပဲထိုင်နေမှာမို့ ကိုယ့်ကိုပါခေါ်သွား"
Min Yoongiနဲ့ နှစ်ယောက်တည်းတွေ့ဖို့အတွက် လွှတ်မပေးလိုက်နိုင်ပါ။ Londonမပြန်မချင်း Jiminနောက်ကို တကောက်ကောက်လိုက်ဖို့ဆုံးဖြတ်ပြီးသား!!!
"အနားကပ်ဖို့ပဲတွေးနေတာမင်းက ပက်ကျိလား "
"မဟုတ်ဘူး ဖားပျံ ဖြစ်နိုင်ရင်အနားမှာအမြဲကပ်နေချင်တာ"
ဖားတွေရော ပက်ကျိတွေပါ,ပါလာပြီမို့ Jimin ရီချင်စိတ်ကိုထိန်းထားရသည်။
"ဖားပျံလိုကပ်နေလည်း ငါကခွာချမှာ"
"မကြောက်ဘူးပေါ့"
"ဘာလို့ ကြောက်ရမှာလဲ?"
"ဟော!!ဟိုမှာ မင်းခြေထောက်နားမှာ ဖားကြီး!!!"
"အားးး"
တကယ်လန့်သွားပုံရကာမျက်လုံးကိုစုံမှိတ်ထားရင်း လက်မောင်းကိုအတင်း တိုးဖက်လာသည်။
Jimin ဖားတွေကြောက်တတ်မှန်းသိတာမို့ တမင်ပြောလိုက်ခြင်းပင်။
"စတာ စတာပါကွာ ဖားတကယ်မရှိပါဘူး"
"မင်း!!!"
"ဟားးပြောတော့မကြောက်ပါဘူးဆို"
"....."
"ကိုယ့်လက်မောင်းကိုအရင်လာဖက်တာနော် အဲ့တော့အဆုံးထိတာဝန်ယူပါ။ ဒီက လူပျိုနုနုထွဋ်
ထွဋ်လေး"
"Jeon Jung Kook!!!"
"ဗျာ!!"
"တော်ပြီ မင်းကျန်ခဲ့"
"မရဘူး လိုက်မှာ...ခုပဲညနေစောင်းနေပြီ မိုးချုပ်ရင်ပြန်ဖို့စိတ်မချဘူး။အတူတူပြန်မယ်"
Tae Hyungကို Hoseok Hyung ကစောင့်ပေးနေတာကြောင့် Yoongi Hyungနဲ့တွေ့ဖို့ချိန်းထားတဲ့ဆီကို ထွက်လာတာကို Jeon Jung Kookက တောက်တဲ့လို လိုက်ကပ်နေတာဖြစ်သည်။
"တောက်တဲ့ ကပ်ရင်တောင်အဲ့လောက်ခွာရမခက်ဘူး"
"မင်းနဲ့ကျမှပဲ ပက်ကျိဖြစ်လိုက် တောက်တဲ့ဖြစ်လိုက်နဲ့နော် မရဘူး တာဝန်ယူလိုက်တော့"
"ငါ မင်းကိုဘာလုပ်ရသေးလို့ တာဝန်ယူရမှာလဲ!!"
"အဲ့ဒါဆိုလည်း တာဝန်ယူလို့ရအောင် လုပ်လိုက်"
Jeon Jung Kook ကိုလက်မြှောက်အရှုံးပေးလိုက်ပါပြီ။ တကယ်ကို မနိုင်တော့ပါ။
"ဆေးရုံရှေ့မှာ မင်းဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ"
"....."
ချက်ချင်းမျက်နှာငယ်နဲ့ ဖြစ်သွားလိုက်တာ မသိရင်ကိုယ်ကပဲ သူ့ကိုမတရားလုပ်နေသလို...။
"လိုက်မယ်ဆိုလည်း လိုက်ခဲ့"
"အိုခေ...ကိုယ် Taxiခေါ်လိုက်တော့မယ်နော်"
ခုနကမျက်နှာငယ်လုပ်နေတဲ့အရိပ်အယောင်တွေမတွေ့ရတော့။ အကုန်လုံးကြက်ပျောက်ငှက်ပျောက်...သရုပ်ဆောင်ပညာကလည်း တတ်သေးသည်။
Jeon Jung Kook ကသြချရလောက်အောင် စွယ်စုံရ။
"London မှာခင်လာတဲ့အစ်ကိုလည်းခုကိုရီးယားကိုရောက်နေတာ မင်းနဲ့ Tae Hyungနဲ့ကိုမိတ်ဆက်ပေးချင်လို့...နောက်ရက်အချိန်ခဏလောက်ပေးလို့ရမလား"
"အင်း ရတယ်"
"ဟင်!!"
"ဘာဖြစ်ပြန်တာလဲ"
"မင်းလိုက်မှလိုက်ပါ့မလားလို့ ချက်ချင်းလက်ခံမယ်မထင်ထားတာ အဲ့ဒါကြောင့် အံ့သြသွားတာ"
သူ့ရဲ့ Londonမှာနေထိုင်မှုပုံစံတွေ ရင်းနှီးတဲ့မိတ်ဆွေတွေကို ကိုယ်တိုင်မြင်ဖူးချင်တာမို့
ချက်ချင်းလက်ခံမိလိုက်တာ ဖြစ်သည်။
"အံ့သြစရာလည်းမရှိဘဲနဲ့"
"ဟုတ်ပါပြီကွာ....ဒါနဲ့ သိချင်တာရှိတယ်"
"ဘာလဲ"
"Yoonigi ဆိုတဲ့တစ်ယောက်နဲ့ကအရမ်းရင်းနှီးတာလား"
"အင်းပေါ့ Hyungနဲ့ကအမြဲတမ်းအဆက်အသွယ်ရှိတယ်။ Hyungဆိုင်မှာ menuအသစ်ထွက်ရင်လည်း အမြဲသွားစားနေကျ"
"အဲ့လောက်တောင် ရင်းနှီးတာလား"
"အင်း"
ကိုယ်ကJiminနဲ့ စကားမပြောဘဲလအတော်ကြာအဆက်အသွယ်ပြတ်တဲ့အထိနေခဲ့ဖူးပေမဲ့ ဒီလူနဲ့ကတော့ အမြဲတမ်းအဆက်အသွယ်ရှိနေတာမို့ စိတ်ပူလာရသည်။
"Jimin"
"ပြော"
"အိမ်ပြန်ရအောင်ကွာ"
"ဘာ!!! ရုတ်တရက်ကြီး ဘာတွေအရူးထနေတာလဲ"
ကားထဲရောက်နေကာမှ ချက်ချင်းအိမ်ပြန်ဖို့အကြောင်းလာပြောနေပြန်သည်။
"ငါ..ငါ သဝန်တိုတယ် မင်းကိုစိတ်မချဘူး"
"မပြန်ဘူး သွားမှာ မင်းမလိုက်ချင်ရင် ဆင်းကျန်ခဲ့!! ဦးလေးကြီး ကားရပ်ပေးပါဗျ"
"ဟာ..မရပ်နဲ့ဗျ မဆင်းဘူးနော်"
"အဲ့ဒါဆိုငြိမ်ငြိမ်လိုက်ခဲ့ နောက်တစ်ခါဆို ကန်ချမှာ"
"စိတ်ကလည်း လူလိုပဲသိပ်မရှည်တတ်ဘူးနော်"
တိုးတိုးနဲ့ မကြားတကြားအတင်းကလည်းပြောတတ်ပါသေးသည်။
"ငါ ကြားတယ်နော်"
"ဟားးးစိတ်တိုနေလည်း ချစ်နေရတာပဲကွာ"
Jiminအပေါ် အရင်ကနဲ့မတူပဲ ပိုပြီးလေးနက်လာကြောင်းကိုလည်း ခံစားမိပါသည်။Jeon Jung Kook အနားမှာရှိနေရင်းနဲ့ ခဏခဏခိုးပြုံးရတဲ့အခိုက်အတန့်တွေပါပဲ။
__________________
"Hyung "
"ဟင် ဘာလိုချင်လို့လဲ တစ်ခုခုစားချင်လို့လား"
"မစားချင်ပါဘူးဗျာ လိုချင်တာတော့ရှိတယ်။Hyungပေးမှရမှာ"
"...."
တစ်ဖက်မှာလည်း ဆေးရုံတက်ရတဲ့အချိန်လေးကို အခွင့်ကောင်းယူပြီး အဖြေပြန်ရဖို့ အစွမ်းကုန်ကြိုးစားနေတဲ့ Kim Tae Hyungတစ်ယောက်လည်းရှိပါသေးသည်။
"မင်း...မင်းကဘာလိုချင်လို့လဲ"
"ဟို အားမနာတမ်းပြောရမယ်ဆိုရင် Hyungဆီကအချစ်တွေအများကြီးလိုချင်တယ်"
"လောဘကလည်း ကြီးလိုက်တာ"
"Kim Tae Hyung ပါဗျ လူကလည်းချောသလောက် အချစ်လည်းကြီးတယ်။ မယုံရင် စမ်းချစ်ကြည့်ပါ"
Kim Tae Hyungတို့က စကားတတ်တိုင်းအပြောတွေနဲ့ ခြွေနေတော့တာပင်။
"အဲ့တော့ စမ်းချစ်ကြည့်သင့်လား"
"အရမ်းချစ်တတ်ကြောင်း အပြည့်အဝအာမခံတယ် Highly recommend ပါဗျာ Hyungကတော့ VIPအနေနဲ့ တစ်ခါချစ်ပြီးရင် တစ်သက်လုံးအပိုင်ရမှာဗျ"
တစ်ဖက်လူရင်ခုန်အောင် အကြည့်တစ်ချက်နဲ့တင် ဆွဲဆောင်နိုင်တဲ့အထိ ဆွဲဆောင်မှုအားပြင်းသည်။
ခဏခဏခြွေနေတော့လည်း ဒီလူကမကြွေပဲမနေနိုင်တော့ပါ။
"မင်းကတော့ တကယ်ပါပဲ"
"နော် ပြန်ချစ်ပါဗျာ"
"...."
"Hyung"
"ဒီနေ့ကစပြီး တစ်ရက်"
"အားးးပျော်လိုက်တာ တကယ်ကြီးပြန်ချစ်လိုက်တာလား...Hyung ချစ်တယ်လို့ပြောပါ။ "
"လူဆိုးလေး ပဲ"
"မချစ်ဘူးလား"
"ချစ်တယ်"
"ဘာရောဂါမရှိတော့သလိုပဲ Hyungရဲ့အချစ်တွေကတကယ်စွမ်းတာဗျ။ နည်းနည်းလောက် ဖက်လိုက်ရင် ချက်ချင်းပျောက်သွားမယ်ထင်တယ်"
"တကယ်ပဲ မနိုင်ဘူးမင်းကိုတော့ ဖက်ဖက်"
Jung Hoseok ကတော့ဆေးရုံဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ကောင်လေးရဲ့ ရင်ခွင်ကျယ်ထဲ နစ်မြုပ်လျှက်။
(တစ်စုံတစ်ကင်မ်တို့လို ကိုယ့်ရဲ့ Crushဆီက အဖြေမြန်မြန်ပြန်ရချင်ရင် ညဏ်နီညဏ်ဝါညဏ်နက်တွေ ထုတ်သုံးသင့်ရင်သုံးရပါမယ်ခ။)
__________________
"Jungkook ဒီတစ်ခါမင်းရှင်းမှာဆို တကယ်လား"
"ငါက ညာစရာလား"
"မဟုတ်သေးပါဘူး အမြဲပိုက်ဆံချွေတာတဲ့ မင်းက ဘယ်လိုလုပ်အကုန်လုံးကိုရှင်းမှာလဲ ပြီးတော့လည်း အသားကင်ကျွေးတော့ အရမ်းထူးဆန်းနေတယ်"
"အသားကင်ကျွေးတာက Jiminကြိုက်လို့လေ ဘာမှမထူးဆန်းဘူး။ ပြီးတော့ မင်းချစ်သူတစ်ယောက်လုံးရနေပြီ မသိဘူးလား"
"ဘာဆိုင်လို့ သိရမှာလဲ"
"ကိုယ်သဘောကျနေတဲ့ ဖွင့်ပြောထားတဲ့သူအရှေ့မှာ ရက်ရောတတ်တာတွေကိုသူသိအောင်ပြရမယ်လေကွာ"
"ဟုတ်လှချည်လား ဘယ်ကသိတာလဲ မင်းက"
"ဒရမ်မာတွေထဲက"
"အဲ့တော့ ငါတို့ကိုကျွေးချင်တာမဟုတ်ပဲ Jiminဆီကအမှတ်ယူချင်တာပေါ့လေ"
"ဒါပေါ့ သဘောပေါက်လွယ်သားပဲ"
"မကျွေးချင်ရင် မစားဘူးဟေ့ကောင်...လို့တော့ပြောမယ်မထင်နဲ့ အသားကုန်စားမှာ မင်းကိုကြည့်မရလို့"
"ကျေးဇူးပဲ "
Jungkook လည်းပြန်ဖို့နီးပြီမို့ Jiminနဲ့ Tae Hyungကို Jin Hyungနဲ့မိတ်ဆက်ပေးဖို့ချိန်းကြရင်းကနေ အကုန်လုံးဆုံဖို့ဖြစ်လာကြတာဖြစ်သည်။
"Jimin ပြောတာ မင်း Yoongi Hyungကိုပါ ဖိတ်ခဲ့တာဆို"
"ဟုတ်တယ်"
"Jiminက Hyungနဲ့အရမ်းရင်းနှီးတော့ ငါကမင်းသဝန်တိုမယ်ထင်နေတာ မဆိုးပါဘူး သဘောထားကြီးနိုင်သားပဲ ငါ့သူငယ်ချင်းအစားပေးမယ် တစ်မှတ်ယူ"
"အစကတော့ တိုတာပေါ့ကွာ ဟိုနေ့ကအတူဆုံဖြစ်ကြတော့ အဲ့အစ်ကိုက သူ့ဘာသာအေးဆေးနေတတ်တဲ့ပုံစံမျိုးပဲ မရိုးမသားပုံစံလည်းမရှိဘူး။ ပြီးတော့ Jiminကိုလည်း ယုံတယ်"
"ဟုတ်ပါပြီ ငါ့ကောင်ကြီးရာ အမြန်ဆုံးအဖြေပြန်ရပါစေလို့ စီနီယာအကိုကြီးကဆုတောင်းပေးလိုက်တယ်"
"မင်း ဆလပ်ရွက်ပဲစားရမယ် အသားမစားနဲ့"
"ဟားးး အသားတွေများများစားပေးမယ် ငါ့ကောင်"
Jeon Jung Kook ထက်အရင်အဖြေပြန်ရသွားတာမို့ Kim Tae Hyungတို့ ဂုဏ်ဆာလို့မဆုံးတော့ပေ။ သူငယ်ချင်း အချင်းချင်းလည်း ကြွားစရာရှိတာကိုတော့ ကြွားရမည်ဖြစ်သည်။
Note_အချိန်မတော် အပ်ပုဒိတ်😆
အကုန် အိပ်နေကြလောက်ပြီထင်ပါတယ်။မနက်ကျရင်ဖတ်ကြပါဗျ
Zawgyi
"Jimin ကိုယ္လိုက္ခဲ့မယ္"
"...."
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးပဲထိုင္ေနမွာမို႔ ကိုယ့္ကိုပါေခၚသြား"
Min Yoongiနဲ႕ ႏွစ္ေယာက္တည္းေတြ႕ဖို႔အတြက္ လႊတ္မေပးလိုက္နိုင္ပါ။ Londonမျပန္မခ်င္း Jiminေနာက္ကို တေကာက္ေကာက္လိုက္ဖို႔ဆုံးျဖတ္ၿပီးသား!!!
"အနားကပ္ဖို႔ပဲေတြးေနတာမင္းက ပက္က်ိလား "
"မဟုတ္ဘူး ဖားပ်ံ ျဖစ္နိုင္ရင္အနားမွာအၿမဲကပ္ေနခ်င္တာ"
ဖားေတြေရာ ပက္က်ိေတြပါ,ပါလာၿပီမို႔ Jimin ရီခ်င္စိတ္ကိုထိန္းထားရသည္။
"ဖားပ်ံလိုကပ္ေနလည္း ငါကခြာခ်မွာ"
"မေၾကာက္ဘူးေပါ့"
"ဘာလို႔ ေၾကာက္ရမွာလဲ?"
"ေဟာ!!ဟိုမွာ မင္းေျခေထာက္နားမွာ ဖားႀကီး!!!"
"အားးး"
တကယ္လန့္သြားပုံရကာမ်က္လုံးကိုစုံမွိတ္ထားရင္း လက္ေမာင္းကိုအတင္း တိုးဖက္လာသည္။
Jimin ဖားေတြေၾကာက္တတ္မွန္းသိတာမို႔ တမင္ေျပာလိုက္ျခင္းပင္။
"စတာ စတာပါကြာ ဖားတကယ္မရွိပါဘူး"
"မင္း!!!"
"ဟားးေျပာေတာ့မေၾကာက္ပါဘူးဆို"
"....."
"ကိုယ့္လက္ေမာင္းကိုအရင္လာဖက္တာေနာ္ အဲ့ေတာ့အဆုံးထိတာဝန္ယူပါ။ ဒီက လူပ်ိဳႏုႏုထြဋ္
ထြဋ္ေလး"
"Jeon Jung Kook!!!"
"ဗ်ာ!!"
"ေတာ္ၿပီ မင္းက်န္ခဲ့"
"မရဘူး လိုက္မွာ...ခုပဲညေနေစာင္းေနၿပီ မိုးခ်ဳပ္ရင္ျပန္ဖို႔စိတ္မခ်ဘဴး။အတူတူျပန္မယ္"
Tae Hyungကို Hoseok Hyung ကေစာင့္ေပးေနတာေၾကာင့္ Yoongi Hyungနဲ႕ေတြ႕ဖို႔ခ်ိန္းထားတဲ့ဆီကို ထြက္လာတာကို Jeon Jung Kookက ေတာက္တဲ့လို လိုက္ကပ္ေနတာျဖစ္သည္။
"ေတာက္တဲ့ ကပ္ရင္ေတာင္အဲ့ေလာက္ခြာရမခက္ဘူး"
"မင္းနဲ႕က်မွပဲ ပက္က်ိျဖစ္လိုက္ ေတာက္တဲ့ျဖစ္လိုက္နဲ႕ေနာ္ မရဘူး တာဝန္ယူလိုက္ေတာ့"
"ငါ မင္းကိုဘာလုပ္ရေသးလို႔ တာဝန္ယူရမွာလဲ!!"
"အဲ့ဒါဆိုလည္း တာဝန္ယူလို႔ရေအာင္ လုပ္လိုက္"
Jeon Jung Kook ကိုလက္ျမႇောက္အရႈံးေပးလိုက္ပါၿပီ။ တကယ္ကို မနိုင္ေတာ့ပါ။
"ေဆး႐ုံေရွ႕မွာ မင္းဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ"
"....."
ခ်က္ခ်င္းမ်က္ႏွာငယ္နဲ႕ ျဖစ္သြားလိုက္တာ မသိရင္ကိုယ္ကပဲ သူ႕ကိုမတရားလုပ္ေနသလို...။
"လိုက္မယ္ဆိုလည္း လိုက္ခဲ့"
"အိုေခ...ကိုယ္ Taxiေခၚလိုက္ေတာ့မယ္ေနာ္"
ခုနကမ်က္ႏွာငယ္လုပ္ေနတဲ့အရိပ္အေယာင္ေတြမေတြ႕ရေတာ့။ အကုန္လုံးၾကက္ေပ်ာက္ငွက္ေပ်ာက္...သ႐ုပ္ေဆာင္ပညာကလည္း တတ္ေသးသည္။
Jeon Jung Kook ကၾသခ်ရေလာက္ေအာင္ စြယ္စုံရ။
"London မွာခင္လာတဲ့အစ္ကိုလည္းခုကိုရီးယားကိုေရာက္ေနတာ မင္းနဲ႕ Tae Hyungနဲ႕ကိုမိတ္ဆက္ေပးခ်င္လို႔...ေနာက္ရက္အခ်ိန္ခဏေလာက္ေပးလို႔ရမလား"
"အင္း ရတယ္"
"ဟင္!!"
"ဘာျဖစ္ျပန္တာလဲ"
"မင္းလိုက္မွလိုက္ပါ့မလားလို႔ ခ်က္ခ်င္းလက္ခံမယ္မထင္ထားတာ အဲ့ဒါေၾကာင့္ အံ့ၾသသြားတာ"
သူ႕ရဲ႕ Londonမွာေနထိုင္မႈပုံစံေတြ ရင္းႏွီးတဲ့မိတ္ေဆြေတြကို ကိုယ္တိုင္ျမင္ဖူးခ်င္တာမို႔
ခ်က္ခ်င္းလက္ခံမိလိုက္တာ ျဖစ္သည္။
"အံ့ၾသစရာလည္းမရွိဘဲနဲ႕"
"ဟုတ္ပါၿပီကြာ....ဒါနဲ႕ သိခ်င္တာရွိတယ္"
"ဘာလဲ"
"Yoonigi ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္နဲ႕ကအရမ္းရင္းႏွီးတာလား"
"အင္းေပါ့ Hyungနဲ႕ကအၿမဲတမ္းအဆက္အသြယ္ရွိတယ္။ Hyungဆိုင္မွာ menuအသစ္ထြက္ရင္လည္း အၿမဲသြားစားေနက်"
"အဲ့ေလာက္ေတာင္ ရင္းႏွီးတာလား"
"အင္း"
ကိုယ္ကJiminနဲ႕ စကားမေျပာဘဲလအေတာ္ၾကာအဆက္အသြယ္ျပတ္တဲ့အထိေနခဲ့ဖူးေပမဲ့ ဒီလူနဲ႕ကေတာ့ အၿမဲတမ္းအဆက္အသြယ္ရွိေနတာမို႔ စိတ္ပူလာရသည္။
"Jimin"
"ေျပာ"
"အိမ္ျပန္ရေအာင္ကြာ"
"ဘာ!!! ႐ုတ္တရက္ႀကီး ဘာေတြအ႐ူးထေနတာလဲ"
ကားထဲေရာက္ေနကာမွ ခ်က္ခ်င္းအိမ္ျပန္ဖို႔အေၾကာင္းလာေျပာေနျပန္သည္။
"ငါ..ငါ သဝန္တိုတယ္ မင္းကိုစိတ္မခ်ဘဴး"
"မျပန္ဘူး သြားမွာ မင္းမလိုက္ခ်င္ရင္ ဆင္းက်န္ခဲ့!! ဦးေလးႀကီး ကားရပ္ေပးပါဗ်"
"ဟာ..မရပ္နဲ႕ဗ် မဆင္းဘူးေနာ္"
"အဲ့ဒါဆိုၿငိမ္ၿငိမ္လိုက္ခဲ့ ေနာက္တစ္ခါဆို ကန္ခ်မွာ"
"စိတ္ကလည္း လူလိုပဲသိပ္မရွည္တတ္ဘူးေနာ္"
တိုးတိုးနဲ႕ မၾကားတၾကားအတင္းကလည္းေျပာတတ္ပါေသးသည္။
"ငါ ၾကားတယ္ေနာ္"
"ဟားးးစိတ္တိုေနလည္း ခ်စ္ေနရတာပဲကြာ"
Jiminအေပၚ အရင္ကနဲ႕မတူပဲ ပိုၿပီးေလးနက္လာေၾကာင္းကိုလည္း ခံစားမိပါသည္။Jeon Jung Kook အနားမွာရွိေနရင္းနဲ႕ ခဏခဏခိုးၿပဳံးရတဲ့အခိုက္အတန့္ေတြပါပဲ။
__________________
"Hyung "
"ဟင္ ဘာလိုခ်င္လို႔လဲ တစ္ခုခုစားခ်င္လို႔လား"
"မစားခ်င္ပါဘူးဗ်ာ လိုခ်င္တာေတာ့ရွိတယ္။Hyungေပးမွရမွာ"
"...."
တစ္ဖက္မွာလည္း ေဆး႐ုံတက္ရတဲ့အခ်ိန္ေလးကို အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး အေျဖျပန္ရဖို႔ အစြမ္းကုန္ႀကိဳးစားေနတဲ့ Kim Tae Hyungတစ္ေယာက္လည္းရွိပါေသးသည္။
"မင္း...မင္းကဘာလိုခ်င္လို႔လဲ"
"ဟို အားမနာတမ္းေျပာရမယ္ဆိုရင္ Hyungဆီကအခ်စ္ေတြအမ်ားႀကီးလိုခ်င္တယ္"
"ေလာဘကလည္း ႀကီးလိုက္တာ"
"Kim Tae Hyung ပါဗ် လူကလည္းေခ်ာသေလာက္ အခ်စ္လည္းႀကီးတယ္။ မယုံရင္ စမ္းခ်စ္ၾကည့္ပါ"
Kim Tae Hyungတို႔က စကားတတ္တိုင္းအေျပာေတြနဲ႕ ေႁခြေနေတာ့တာပင္။
"အဲ့ေတာ့ စမ္းခ်စ္ၾကည့္သင့္လား"
"အရမ္းခ်စ္တတ္ေၾကာင္း အျပည့္အဝအာမခံတယ္ Highly recommend ပါဗ်ာ Hyungကေတာ့ VIPအေနနဲ႕ တစ္ခါခ်စ္ၿပီးရင္ တစ္သက္လုံးအပိုင္ရမွာဗ်"
တစ္ဖက္လူရင္ခုန္ေအာင္ အၾကည့္တစ္ခ်က္နဲ႕တင္ ဆြဲေဆာင္နိုင္တဲ့အထိ ဆြဲေဆာင္မႈအားျပင္းသည္။
ခဏခဏေႁခြေနေတာ့လည္း ဒီလူကမေႂကြပဲမေနနိုင္ေတာ့ပါ။
"မင္းကေတာ့ တကယ္ပါပဲ"
"ေနာ္ ျပန္ခ်စ္ပါဗ်ာ"
"...."
"Hyung"
"ဒီေန႕ကစၿပီး တစ္ရက္"
"အားးးေပ်ာ္လိုက္တာ တကယ္ႀကီးျပန္ခ်စ္လိုက္တာလား...Hyung ခ်စ္တယ္လို႔ေျပာပါ။ "
"လူဆိုးေလး ပဲ"
"မခ်စ္ဘူးလား"
"ခ်စ္တယ္"
"ဘာေရာဂါမရွိေတာ့သလိုပဲ Hyungရဲ႕အခ်စ္ေတြကတကယ္စြမ္းတာဗ်။ နည္းနည္းေလာက္ ဖက္လိုက္ရင္ ခ်က္ခ်င္းေပ်ာက္သြားမယ္ထင္တယ္"
"တကယ္ပဲ မနိုင္ဘူးမင္းကိုေတာ့ ဖက္ဖက္"
Jung Hoseok ကေတာ့ေဆး႐ုံဝတ္စုံဝတ္ထားတဲ့ေကာင္ေလးရဲ႕ ရင္ခြင္က်ယ္ထဲ နစ္ျမဳပ္လွ်က္။
(တစ္စုံတစ္ကင္မ္တို႔လို ကိုယ့္ရဲ႕ Crushဆီက အေျဖျမန္ျမန္ျပန္ရခ်င္ရင္ ညဏ္နီညဏ္ဝါညဏ္နက္ေတြ ထုတ္သုံးသင့္ရင္သုံးရပါမယ္ခ။)
__________________
"Jungkook ဒီတစ္ခါမင္းရွင္းမွာဆို တကယ္လား"
"ငါက ညာစရာလား"
"မဟုတ္ေသးပါဘူး အၿမဲပိုက္ဆံေခြၽတာတဲ့ မင္းက ဘယ္လိုလုပ္အကုန္လုံးကိုရွင္းမွာလဲ ၿပီးေတာ့လည္း အသားကင္ေကြၽးေတာ့ အရမ္းထူးဆန္းေနတယ္"
"အသားကင္ေကြၽးတာက Jiminႀကိဳက္လို႔ေလ ဘာမွမထူးဆန္းဘူး။ ၿပီးေတာ့ မင္းခ်စ္သူတစ္ေယာက္လုံးရေနၿပီ မသိဘူးလား"
"ဘာဆိုင္လို႔ သိရမွာလဲ"
"ကိုယ္သေဘာက်ေနတဲ့ ဖြင့္ေျပာထားတဲ့သူအေရွ႕မွာ ရက္ေရာတတ္တာေတြကိုသူသိေအာင္ျပရမယ္ေလကြာ"
"ဟုတ္လွခ်ည္လား ဘယ္ကသိတာလဲ မင္းက"
"ဒရမ္မာေတြထဲက"
"အဲ့ေတာ့ ငါတို႔ကိုေကြၽးခ်င္တာမဟုတ္ပဲ Jiminဆီကအမွတ္ယူခ်င္တာေပါ့ေလ"
"ဒါေပါ့ သေဘာေပါက္လြယ္သားပဲ"
"မေကြၽးခ်င္ရင္ မစားဘူးေဟ့ေကာင္...လို႔ေတာ့ေျပာမယ္မထင္နဲ႕ အသားကုန္စားမွာ မင္းကိုၾကည့္မရလို႔"
"ေက်းဇူးပဲ "
Jungkook လည္းျပန္ဖို႔နီးၿပီမို႔ Jiminနဲ႕ Tae Hyungကို Jin Hyungနဲ႕မိတ္ဆက္ေပးဖို႔ခ်ိန္းၾကရင္းကေန အကုန္လုံးဆုံဖို႔ျဖစ္လာၾကတာျဖစ္သည္။
"Jimin ေျပာတာ မင္း Yoongi Hyungကိုပါ ဖိတ္ခဲ့တာဆို"
"ဟုတ္တယ္"
"Jiminက Hyungနဲ႕အရမ္းရင္းႏွီးေတာ့ ငါကမင္းသဝန္တိုမယ္ထင္ေနတာ မဆိုးပါဘူး သေဘာထားႀကီးနိုင္သားပဲ ငါ့သူငယ္ခ်င္းအစားေပးမယ္ တစ္မွတ္ယူ"
"အစကေတာ့ တိုတာေပါ့ကြာ ဟိုေန႕ကအတူဆုံျဖစ္ၾကေတာ့ အဲ့အစ္ကိုက သူ႕ဘာသာေအးေဆးေနတတ္တဲ့ပုံစံမ်ိဳးပဲ မရိုးမသားပုံစံလည္းမရွိဘူး။ ၿပီးေတာ့ Jiminကိုလည္း ယုံတယ္"
"ဟုတ္ပါၿပီ ငါ့ေကာင္ႀကီးရာ အျမန္ဆုံးအေျဖျပန္ရပါေစလို႔ စီနီယာအကိုႀကီးကဆုေတာင္းေပးလိုက္တယ္"
"မင္း ဆလပ္႐ြက္ပဲစားရမယ္ အသားမစားနဲ႕"
"ဟားးး အသားေတြမ်ားမ်ားစားေပးမယ္ ငါ့ေကာင္"
Jeon Jung Kook ထက္အရင္အေျဖျပန္ရသြားတာမို႔ Kim Tae Hyungတို႔ ဂုဏ္ဆာလို႔မဆုံးေတာ့ေပ။ သူငယ္ခ်င္း အခ်င္းခ်င္းလည္း ႂကြားစရာရွိတာကိုေတာ့ ႂကြားရမည္ျဖစ္သည္။
Note_အခ်ိန္မေတာ္ အပ္ပုဒိတ္😆
အကုန္ အိပ္ေနၾကေလာက္ၿပီထင္ပါတယ္။မနက္က်ရင္ဖတ္ၾကပါဗ်