သူတို့ရှေ့က ခပ်ဖိုင့်ဖိုင့်ပညာရေးအရာရှိအိမ်ကအိမ်တော်ထိန်းဟာအနောက်ဘက်ကအဆောင်တခုအရောက် ရပ်လိုက်ပြီးသူတို့ဘက်လှည့်ကာ
"ဒါက မင်းတို့မောင်နှမနစ်ယောက်နေရမယ့် နေရာပဲ
မင်းကဘေးအခန်းမှာနေ
မင်းကတော့ဒီဘက်အခန်းနေ"
"ကျေးဇူးပါ အိမ်တော်ထိန်းကြီး"
"ရတယ်"
ချင်ညီမလေးရဲ့အရိုသေပေမူ့အပြီးတည်လွန်းသောအိမ်တော်ထိန်းထွက်သွားတော့မှ
သူမ သက်ပြင်းတွေ ချမိသည်
ဘာနေနေ ကိုယ်ကလိမ်ထားတော့ကြောက်ရသည်
မဟုတ်ပါလား သို့သော်
အရှင်ကတော့အေးဆေးစွာပင်
အင်းလေအလိမ်အညာပညာရပ်မှာတော့သူကပညာရှင်အဆင့်ကိုး
မယ်မယ့်ကိုလည်းညာရွီးခဲ့တာနည်းတာမှမဟုတ်ပဲ ဥပမာ မိဖုရားကြီး ကခလေးခြောက်ယောက်မွေးရမယ့်တာဝန်ရှိတယ်တို့ဘာတို့ တကယ့်အလိမ်အညာဘုရက်ကြီးလက်ထဲမယ်မယ်လုံးပါးပါးခဲ့ရတာ...ဟိုကမုန်းလည်းမုန်းချင်စရာရယ်သူကမုန်းတုန်းကလည်းအုပ်သလို ချစ်တော့လည်းအုပ်ပြန်၏ ဘာနေနေနေခြည်မယ်မယ့်ကိုဆိုအုပ်ဖို့လောက်ပဲအကြောင်းရှာခဲ့သူကိုး
ဘာကြည့်တာလဲ
ဘာမှမကြည့်ပါဘူး
မကြည့်ရင်သွားအထဲဝင်တော့
ရုပ်တည်တည်နဲ့သူ့ကိုဟောက်နေပြန်၏ ငအဇာတ်ရုပ်သွင်းခဲ့လို့အစာမကြေနေပုံ တမင်ကိုအမြင်ကပ်လို့ပေးအပစ်လိုက်တာလေ ဒါမှမယ်မယ့်ခံစားချက်တွေကိုသူသိမှာ
အခုသူတို့နေရမှာက
အလုပ်သမားတန်းလျှား
နစ်ထပ်တန်းလျှားဖြစ်ကာ
ဒီအိမ်တော်မှ အလုပ်သမားအားလုံးဒီနေရာတွင်နေကြရ၏
ဒီအိမ်တော်ကနေခြည် မယ်မယ်အကိုတော်နေအိမ်တော်ကတဖက်တွင်သီးသန့်ဖြစ်ကာမယ်မယ့်အိမ်တော်ဘက်မှာသူတို့အခုနေရ၏ အိမ်တော်ကြီးဟာခန်းနားကြီးကျယ်သလိုတအားလည်းလှပ၏
အင်းလေ နေခြည်မယ်မယ်ရှိနေတဲ့နေရာဟာ ရွာငယ်ဇနပုတ်လေးဖြစ်နေရင်တောင်မယ်မယ့်ရောင်ခြည်တွေကြောင့်လှပနေမည်သာ မယ်မယ့်အဆောင်တော်မှာ သီးသန့်အလုပ်သမားသူတို့အပါအဝင်ငါးယောက်ရှိ၏
အခုက မယ်မယ်အိမ်ပြန်လာသည်မို့ မယ်မယ်အနားစောင့်ရှောက်ဖို့ အကူမိန်းခလေးလိုသဖြင့်ကိုယ်တွေအား သနားပြီးမယ်မယ်ကလက်ခံလိုက်ခြင်းသာ
မယ်မယ်ကအမြဲတမ်းစိတ်ထားကောင်းသူလေးပင်မဟုတ်ပါလား
အခုနေနန်းတွင်းကလူတွေသိထားသည်ကအရှင်က ကိုယ်နဲ့အတူ စိတ်ပြေလက်ပျောက်
ချင်ကိုခရီးနှင်သွားသည်ဟုသာ ပေးသိထား၏
ထိုအတွက်ကြောင့်
လူတိုင်းက ဘုရင်ကဒီတိုင်းပြည်
မှာပဲရှိနေမည်က်ို မရိပ်မိခဲ့ကြချေ။
ဆံပင်စုတ်ဖွားဖွား
မျက်နာက အနာရွတ်ပုံစံတွေက မြင်ရသူတိုင်း မမှတ်မိလွယ်သော ကြာကြာမကြည့်နိုင်သော
မျက်နာ၏ တင့်တည်မူ့များသာ
"အရှင် မယ်မယ်မရိပ်မိစေနဲ့နော်
ခဏနေ အိမ်တော်ဘက်ဝင်ပြီး
အလုပ်လုပ်ရမှာ
နောက်ပြီး
ဒီမျက်နာကိုလိမ်းရမယ့်ဟာ
တွေလည်းသေချာဖွက်ထားနော်"
"ငါသိတယ် ဆရာလုပ်တာတော်တော့"
"အံမယ် သူများကကူညီနေတာကိုဘာဆရာလုပ်တာလဲ
အခုမယ်မယ့်ကို
သွားပြောလိုက်ရ ဟင်းးး"
"ဒီအားနည်းချက်ကမင်းရောငါရောသေမယ့်အကွက်လေ
သွားပြောချင်ပြောလိုက်
ငါတို့ကစစထဲကလင်မယားတွေမို့
လင်မယားသဘာဝအတိုင်းချော့လိုက်ရင်အဆင်ပြေသွားမှာ
မင်းကသာကြားထဲကနေ
မျောက်သစ်ကိုင်းလွတ်မှာ"
"စိတ်ကူးတွေယဥ်နေပြန်ပြီ
ဟိုက စိတ်နာနေလို့နန်းတွင်းက
ထွက်သွားတာကို အပိုတွေလုပ်နေလိုက် အရှင့်ကိုတွေ့မှသာ
အိမ်တော်အပြင်ဘက်
ဆွဲထုတ်ပြီး ဝိုင်းရိုက်ကြမှာ"
"ဒီဟာလေးကတော့..."
နရင်းအုပ်ဖို့လက်ပြင်လိုက်သည်
နှင့်သူ့အခန်းဘက်ပြေးသွားသူ
တကယ့်မလွယ်ကြောလေးပါ
အများအမြင်မှာကိုယ့်မိဖုရားဆိုပေမယ့် မောင်နှမအရင်းတွေလိုသာ သူ့ကြောင့်နဲ့ပဲအခုလိုနေခြည်နားပြန်လာခွင့်ရခဲ့သည်မဟုတ်လား
အခု ကိုယ်လည်း နေရမယ့်အခန်းထဲအခြေချရင်း
ယူလာသောပစ္စည်း များအားချကာခဏလောက်ကျောဆန့်လိုက်မိသည်။
ဖွက်ရမည့်အရာများကိုလည်း
လုံအောင်ဖွက်ရကာ ရုပ်ဖျက်ထားမူ့နဲ့ကိုလည်းနေ့ညဂရုစိုက်နေရမည်သာ
လိမ်ပြီးနေရမယ့်ဘဝက
တိုက်ခိုက်ပြီးစစ်ထွက်ရတာထက်ခက်ခဲမှန်းကြုံဖူးမှသိလေပြီ။
=====
..........
ရှေ့ကအပြာနုရောင်ဝတ်ရုံလေးနဲ့ချစ်သောကိုခိုးခိုးကြည့်ရင်းသူ့ရင်တွေအတိုင်းအစမရှိခုန်နေမိ၏
စိတ်ရှိတိုင်းသာဆိုပွေ့ဖက်ပြီးနမ်းပစ်လိုက်ချင်မိ၏ အသားဖွေးဖွေးလေးနဲ့အပြာနုလေးနဲ့နေခြည်ဟာကောင်းကင်ကဆင်းလာသောနတ်သားလေးလိုသာ
အခုမှကိုယ့်အဖြစ်ကိုယ်ကိုယ်ပြန်ငုတ်ကြည့်မိ၏ ပုံပြင်ထဲကထင်းခုတ်သမားထက်စုတ်ချာနေသောအသွင်အပြင်ရယ်အဝတ်စားတွေ
နေခြည်ကတော့ နတ်နေကန်မှာရေလာဆင်းချိုးတဲ့နတ်သမီးလေးထက်ပင်ပိုလှနေ၏ ဘာနေနေ ဒီနေခြည်လေးကတော့ကိုယ့်အပိုင်သာ ဘာကြောင့်ဆိုသူရဲ့ဗိုက်ထဲကိုယ့်ရင်သွေးလေးရှိနေသည်မဟုတ်ပါလား....
မယ်မယ့်ကိုငန်းကြောထနေတဲ့
အရှင့်ကိုသတိပေးတဲ့အနေနဲ့
တံတောင်နဲ့တွတ်ကာအံကြိတ်ပြလိုက်မှ မျက်လုံးတွေဟာမယ်မယ့်ဆီကသိမ်းသွား၏
ဒီနာဘူးဘုရင်နဲ့လည်းနော်
ဒီလောက်သတိပေးထားရဲ့သားနဲ့
မယ်မယ့်ကိုငန်းကြောနေတာစိတ်လွတ်လက်လွတ် ငါမြင်နေတယ် ဒီပုံစံနဲ့က မကြာခင်မယ်မယ်ပါးချတာကိုခံရတော့မှာကို
ထိုအစဥ် မယ်မယ်ဟာအရှင့်ကိုကြည့်လာပြီး
"မင်းနာမည်က "
"သူ့ကိုလွယ်လွယ်ကူကူ
ရွှေအ လို့ခေါ်ပါ
သခင်လေး အရင်အိမ်မှာလည်း
သူ့ကိုဒီလိုပဲခေါ်ပါတယ်
ပြီး သူက အမူယာနဲ့စကားပြောလို့တတ်ပါတယ်"
သူမဟာတမင်ကြီး ရွှေအ လို့ နာမည်ချက်ခြင်း
ပေးချလိုက်ပြီးပြီးခြင်း
စိတ်ထဲတွင် တော်တော်လေး
ရီချင်နေမိသည်ဘာလို့ဆို
အရှင့်မျက်နာမှာဒေါသ
ရောင်သန်းလာတဲ့အတွက်ကြောင့်ပါ
"ဟုတ်ပြီ ကိုရွှေအ"
"ကိုမထည့်ခေါ်ပါနဲ့ရွှေအလို့ပဲခေါ်ပါ သခင်လေး ပြီး..
ညီမလေးနာမည်က
အယ် ကျတော်မျိုးမ
ဟုတ်ပါဘူး ကျမကို ချင်ချင်လို့ခေါ်ပါသခင်လေး"
သူစကားမှားနေတာကို
ဒီတိုင်းပြည်စကားမကျွမ်းကျင်တာလို့ထင်နေတဲ့မယ်မယ်ဟာလုံးဝသံသယမဝင်ပဲပြုံးပြုံးလေးနဲ့သာ
"ဟုတ်ပြီ ဟုတ်ပြီ
ညီမလေးချင်ချင် က အကိုနဲ့
ရှေ့ကပန်းခြံဘက်လ်ိုက်ခဲ့
ရွှေအ ကတော့ ခြံနောက်ဘက်ခြမ်းက ယာခင်းထဲကအပင်လေးတွေရေလောင်းပေါင်းတင်ပေးလိုက်ပါ ရွေအလုပ်ရမယ့်အလုပ်ကယာခင်းနဲ့ခြံသန့်ရှင်းရေးပါပဲ)
နေခြည်ထိုသို့တာဝန်ခွဲပေးတော့
ခေါင်းငြိတ်ပြပြီးထွက်သွားသူ
ချင်ရီချငိစိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရ၏ သူ့စကားအတိုင်းမယ်မယ်က
ကိုရွေအတောင်မဟုတ်ပဲရွေအလို့သာခေါ်သည်မဟုတ်လား
....
သူ့ကို ရွှေအလို့ခေါ်ခိုင်းလို့
ဒေါကီးနေသော အရှင်မင်းကြီး
ယာခင်းသွားနေတဲ့သူ့ခြေလှမ်းတွေဟာဒေါသတွေနဲ့သာ
နေအုံး အိပ်ဆောင်ပြန်လာကြည့်
ခေါင်းကွဲအောင်ခေါက်ပေးမယ်
အခုတော့ နေနှင့်အုံးပေါ့ အမွှေစိန်ရယ်
သို့သော် နေခြည်တာဝန်ခွဲကာ
ခိုင်းခဲ့သော နောက်ဖေးခြံဘက်
ရောက်သွားတော့ မြင်လိုက်ရသည်က
ခရမ်းချဥ်သီးခိုးနေသော
ဖိုးကံကောင်းဆိုတဲ့
ဟိုမျောက်ငမဲကောင်
သေရောကွာ...ငါ့သူ့ကိုမေ့နေရတယ်လို့ ကျစ်
ဟိုမျောက်ကောင်
ဒီကိုပို့ထားတာကိုမေ့နေရတယ်လို့
တကယ့်အရေးကြီးဆုံးကိုမှ
မေ့နေရတယ်လို့ကွာ....
" နေခြည့်ကိုမိဖုရားခေါင်ဘွဲ့
အပ်နှင်းတဲ့အခန်းနားမှာ
ဒီကောင်ကရူတ်ဖို့များနေတာကတကြောင်း ညဘက်သူ့သခင်ကို အပိုင်ကြံခြင်းအားဖျက်လိုဖျက်စီး
လုပ်မည်ကတကြောင်း
၂ကြောင်းပေါင်းကာ
ဒီအိမ်တော်ဘက်ပို့ထားမိသည်မှာ
သူ့ကိုပင်မေ့လုနီးနီးဖြစ်ခဲ့ရ၏
=====
ငမဲကောင်သည်
သူ့ကိုမမြင်သေး ယာခင်းထဲက
ခရီးချဥ်သီးများကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ခိုးနေ၏
ခူးပြီး နေခြည် ချုပ်ပေးထါးသော
အိပ်ထဲတနင့်တပိုးထည့်နေသူ
ဒီအိမ်မှာကြောက်ရမယ့်
အန္တာရယ်ကောင်က ဒီကောင်သာ
တကယ့်ဆရာကြီးက ဒီငမဲပဲ
တိရိစ္ဆာန် တွေကလူရဲ့အနံ့ကိုမှတ်မိတာမို့ သူ့ကိုညာ၍မရလောက်သေချာပါသည်
သူခရမ်းချဉ်သီး တန်း
ယာခင်းဘက်ဝင်သွားသည်နှင့်
ခေါင်းတချက်ထဲထောင်လာသူ
"ကွီးးး"
သူ့ကိုမြင်တာနဲ့ မာန်စဖီနေပြီဖြစ်သော ငမဲကောင်
"ဟက် မင်းငါ့ကိုမှတ်မိတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား"
#အသီးအိပ်ကြီးလွယ်ပြီး
အနားသို့ဒေါသနှင့်ပြေးလာသူ#
အသီးဝန်က နည်းနည်း လေးနေသည်မို့အရင်လိုဖြတ်လျှတ်မနေပဲနှေးနေသည်ထို့ကြောင့်
သူခုန်အုပ်သည်ကို ရှောင်န်ိုင်ခဲ့၏
"ငါတို့ ဒီအတိုင်းညိယူလို့မရဘူးလား ငမဲကောင် "
"ကွီးးး"
"စိတ်ကိုလျှော့
ငါကမင်းနဲ့အလဲအလည်
လုပ်ဖို့ ညိနှိုင်းနေတာ
....
မင်း ဒီမှာနေ့တိုင်းခရမ်းချဥ်သီး
ကြီးပဲစားနေရတာ မအီဘူးလား
....
ငါ ချင်ပြည်က ရွှေအသီး
ရတနာအသီးလို့တောင်နာမည်ကြီးတဲ့ ဇီးနီလုံးတွေကျွေးမယ် ရော့ ဒါမျိုး...."
မနက်က ဘာမှမစားရသေးတာမို့
ဟိုအမွေစိန်အခန်းထဲမှာ သူ့ရတနာတွေဟုတင်စားပြီး
အရမ်းကြိုက်သော
ဇီးနီသီးသေတ္တာမှခိုးယူလာတာရှိသည်မို့ငမဲကောင်အား ပစ်ကျွေးလိုက်၏
ဇီးသီးက ငမဲကောင်ခိုးနေသော
ခရမ်းချဥ်သီးအသေးလောက်
ရှိကာ အရမ်းရနံ့မွေးသည်မို့
ငမဲကောင်လုံးဝအကြိုက်တွေ့နေ၏
စားနေလိုက်သည်မှာ အငန်းမရ
ကုန်သွားတော့ အနားရောက်လာကာအင်္ကျီအစကိုလာဆွဲ၏
ခုနကနဲ့မတူ မျက်နာက ကြည်လင်နေပြီး
မျက်လုံးက အရောင်တွေလဲ့နေ၏။
## ဟက် ငတ်တဲ့ကောင်တွေက
ဒီလိုပါပဲလွယ်လွယ်လေးအယုံသွင်းလို့ရ၏ ##
"ငါမင်းသခင်နားရှိရင်
ငါ့ကိုရန်မရှာရဘူး
မသိသလိုနေပေးရင်
ငါမင်းကိုဒီအသီးနေ့တိုင်းကျွေးမယ်"
"ကွီးး"
"ကောင်းပြီ ဒါကိုမင်းလက်ခံတယ်ဆိုတော့
မနက်ဖြန်လည်းထပ်ကျွေးမယ်
အခုတော့ မင်းသခင်ဆီသွားတော့"
ချက်ချင်းပင် အသီးအိတ်လွယ်ကာတချိုးထဲ ထွက်သွားသူ
အားနဲ့မာန်နဲ့အပီဖဲ့ဖို့လုပ်ရင်းကနေမဖဲ့တော့ပဲ ကိုယ့်ဘက်တော်သား ဖြစ်သွားသူ
တော်ပါသေး၏ ငမဲကောင်က
အစားကြိုက်တဲ့ မျောက်မဲ ဖြစ်နေလို့ သခင်ကိုတောင်ဇီးနီသီးနဲ့လဲတဲ့အကောင်ဖြစ်နေလို့မဟုတ်ရင်မလွယ်မယ့်ပွဲ
ငမဲကောင်နဲ့ညိနေရင်းအချိန်လည်းလင့်သွားပြီမ်ို့
ခမ်းလှမ်းလှမ်းက ရေတွင်းမှ
ရေများခပ်ကာ စားပင်များအား
ရေလောင်းရတော့၏
တသက်နဲ့တကိုယ်
သူများအိမ်က အလုပ်သမား ဖြစ်သွားမယ်လို့ဖြတ်ခနဲတောင်မစဥ်းစား မထင်မိခဲ့ပေမယ့်
အခုတော့ ကိုယ်ကသူတပါးအိမ်ကအလုပ်သမားသာ....
အချစ်ကတန်ဖိုးမရှိဘူးလို့တော့
ပြော၍မရတော့ချေ
ကိုယ့်လိုဘုရင်တောင်ချစ်မိသွားပြီးသူတစ်ပါးအိမ်ကစေကျွန်ဖြစ်သွားရတာမို့အချစ်မှာမှော်အတတ်တွေရှိပါလေသည်
တန်ဖိုးတွေရှိပါလေသည်။
======
............
"ဒီနေ့ကအလုပ်သမားအားလုံးကို
ဂုဏ်ပြုပေးတဲ့အနေနဲ့
သခင်ကြီးရောသခင်လေးရောက
မင်းတို့အတွက် စားပွဲစီစဥ်ပေးထါးပါတယ်"
"ယေးးးးး "
အားလုံးကလက်ခုတ်တီးကာပျော်နေကြ၏
"ဒါကြောင့်ဒီညနေအလုပ်တွေပြီးရင် ရေမိုးချိုး အဝတ်နည်းနည်းလတ်တာလေးတွေ
ဝတ်လာခဲ့ ခြံထဲမှာ အားလုံးအတူတူစုစားကြမယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါ အိမ်တော်ထိန်း"
အရှင်ကလည်း နောက်ဖေး
ယာခင်းမှ ပြန်လာပြီ
ယာခင်းကရေတွင်းတွင်အပြီးရေချိုးခဲ့ပုံ
အိမ်နောက်ဘက်လူသိပ်မသွားတော့အဆင်ပြေလှ၏
ကိုယ်ကတော့မိန်းမဆောင်တွင်
သူများရေချိုးပြီးသည့်စောင့်ပြီး
အားလုံးပြီးမှချိုးရ၏
ဒီလိုနှင့် နစ်ယောက်လုံး
စားပွဲအားနောက်ကျမှရောက်ကြ၏
စားပွဲသောက်ပွဲတွင်
သူကတော့ အစားအစာတွေနံ
မခံနိုင်၍ထင်၏
ခပ်လှမ်းလှမ်း က ပန်းခြံတွင်
ခုံလေးချကာ လရိပ်အားခိုဝင်နေခဲ့၏
ကိုယ်လည်းမဆာတော့
သူ့အနားယောင်လည်လည်လုပ်ဖို့
လမ်းလျှောက်နေရင်း....
သူက ကိုယ့်အားကြည့်လာ၏
အမူယာနဲ့မင်းစားပြီးပြီလာဟုမေး၏
စားပြီးပြီဟုပြောတော့
မင်းငါနဲ့စကားပြောမလားဟုမေး၏
အတိတ်တုန်းကလည်းသူ့နဲ့
ကိုယ်ဒီလိုအမူယာနဲ့စကားတွေပြောခဲ့ကြဖူး၏။
အဲ့ဒီတုန်းက တော့ကိုယ်က
စကားပြောတတ်ကာ
သူကစကားမပြောနိုင်သူလေး
ပြီးကိုယ်ကသူ့ကိုအမြဲဒုက္ခပေးသူသာ ကိုယ်တို့နစ်ယောက်လုံးအတွက်အတိတ်ဆိုတာကနာကျင်စရာသီးသန့်သာ
သူ့အတွက်ကတော့ပိုပါသည်ကိုယ်ကတော့နောင်တတွေနဲ့အတိတ်ပေါ့....
စကားပြောဖို့
အနားရောက်သွားတော့
ထိုင်လေဟု ညွှန်ပြ၏
"ရွှေအ မင်း ချင်ကိုလွမ်းလား
ပြန်ချင်လား ပြန်ချင်ရင်
ငါမင်းတို့မောင်နမကို ပြန်ပို့ပေးပါ့မယ်"
"မပြန်ချင်ဘူး သခင်လေး
ကျတော်တို့ရဲ့အမျိုးနွယ်တွေကဟိုမှာမရှိကြတော့ပါဘူး
အကုန်အနယ်နယ်အရပ်ရပ်ကိုအရောင်းခံလိုက်ရပါပြီ ပြီး
...
ဒီမှာက ပိုပြီးလုံခြုံပါတယ်
ဟိုရောက်သွားရင်
ပြန်နှိပ်စက်ကြမှာသာအမှန်မို့
မပြန်ချင်ပါဘူး"
"ဒီလိုတွေရှိခဲ့တော့လည်း
မင်းဘယ်ပြန်ချင်ပါ့မလဲ
ငါစကားမှားသွားရင်တောင်းပန်ပါတယ်"
"ရပါတယ် သခင်လေး"
"ငါကလည်းအရင်ကစကားမပြောနိုင်ခဲ့သူမို့ စကားမပြောနိုင်တဲ့
လူတွေကိုစာနာပြီး ဂရုဏာဖြစ်ရပါတယ်
မင်းဘာမှအားမငယ်နဲ့ငါမင်းတို့ကိုကူညီပါ့မယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါ ဒါနဲ့
သခင်လေးက ဘာလို့အစားမစားတာလဲ တစ်ခုခုစားမလား ကျတော်သွားယူပေးမယ်လေ"
##အရင်ကထက်ပိုပိန်လာသော
သူက အစားသိပ်မစားတာသိရ၏
ထို့ကြောင့်တခုခုလေးတောင်ဝင်အောင်ကျွေးချင်မိ၏
စိတ်ပူအောင်မင်းကသိပ်လုပ်
တာပဲနေခြည် ရယ်
စိတ်ထဲမကောင်းဖြစ်မိ၏ **
"ဟင်အင်း ငါစားလို့မရဘူး
စားတာနဲ့အန်မှာ ငါ့ကကိုယ်ဝန်နဲ့လေကိုယ်ဝန်ဆောင် တွေကဒီလိုပါပဲစားလို့မရတာကများတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့"
" မင်းမအံ့သြဘူးလား
ငါ့မှာကိုယ်ဝန်ရှိနေတာကို"
"ဟင်အင်း"
"ဘာလို့လဲ"
"ကျတော် သခင်လေးနဲ့ပုံစံတူ
သခင်လေးတစ်ယောက်ကိုတွေ့ဖူးခဲ့လို့ပါ"
"ဟင်..တကယ်
တကယ်ပဲငါနဲ့ပုံစံတူလူတွေရှိနေတာလား"
သူနဲ့ပုံစံတူလေးရှိတယ်ကြားလိုက်ရလို့စိတ်လှုပ်ရှားပျော်ရွင်သွားသူလေး
"ဟုတ်ပါတယ်သခင်လေး"
"သူတို့ရော မွေးဖွားရတာ
အဆင်ပြေလား ငါကတော့
တော်တော်နာကျင်ခဲ့ရတာ သေမတတ်ပဲ"
အခုမှ သူ၏ခံစားချက်တွေအား
စကားမပြောနိုင်သူတစ်ဦးဆီဖွင့်ချလာသူ ရင်ထဲ ပိုပိုပြီးစိတ်ထိခိုက်မိ၏ ကိုယ်ကရင်သွေးလောဘနဲ့သူမွေးသော အိမ်ရှေ့စံ ကိုလိုချင်ခဲ့မိ၏ နေခြည်ကတော့အသက်ကိုရင်းပြီးနာကျင်စွာမွေးပေးခဲ့ရကာ ခလေးလေးကလည်းသေဆုံးခဲ့ရတော့ဘယ်လောက်တောင်များနာကျင်နေလိုက်မလဲ
"ဟို သခင်လေး အမျိုးသားကရောဟင်"
မေးလိုက်တော့ မျက်နှာလေး ပျက်သွား၏
"တောင်းပန်ပါတယ်
သခင်လေးခွင့်လွတ်ပေးပါ
သူ့ကိုမတွေ့ရလို့မေးလိုက်မိတာပါကျတော် မှားပါတယ်"
"ဟင်အင်း ရပါတယ်
မင်းနေရာမှာငါဆိုလည်းမေးမိမှာပဲသူ..သူက ငါ့ရဲ့အဝေးဆုံးတစ်နေရာက်ိုထွက်သွားပါပြီ ပြန်မဆုံကြမယ့်နေရာ..."
ထိုစကားသံကြောင့်ရင်ထဲ
ဆစ်ခနဲနာကျင်တတ်လာ၏။
အင်းလေ
ကိုယ့်ကိုဘယ်တွေ့ချင်ပါ့မလဲ
ဘယ်တမ်းတချင်ပါ့မလဲ
တစ်ခုခုမျှော်လင့်ခဲ့မိထဲက
ကိုယ်ကသာလွန်ပါသည်
......
ထိုစဥ်အိမ်တော်ထိန်းမှလမ်းခေါ်သဖြင့်သူ့အားနုတ်ဆက်ကာထိုနေရာမှထွက်လာမိတဲ့ခြေလှမ်းတိုင်းမှာရင်ထဲမကောင်းခြင်းသာကြီးစ်ိုးနေမိ၏။
သို့ပေမယ့် ခဏပါ
""မင်းကိုယ့်ကို ကြည့်ခဲ့တဲ့အတိတ်ကအကြည့်တချို့မှာ
ကိုယ့်အတွက်
လက်မလျှော့ချင်စရာ ယအကြင်နာအမှုန်အမွှားလေးတွေကိုကိုယ်တွေ့ရှိခဲ့ရတာမို့
ရှေ့ဆက်ကြိုးစားနေမည်သာ.
ကိုယ်မင်းကိုအစကနေပြန်ချစ်ပြီး
မင်းဘက်ကအချစ်တွေကို
ပြန်ယူဆောင်မည်သာ
အမြဲတမ်း အတွက်
ကိုယ်မင်းကိုလက်မလျှော့ဘူးနေခြည်
Continue
ရွှေအ လေးကိုချစ်ရဲ့လားရှင့်
ချင် ဆေးထိုးလိုက်ပါပြီ
ပြီး ငမဲကောင်ကအငတ်မို့တော်သေးတယ်မဟုတ်ရင်အရှင်မလွယ်ဘူးနေခြည်တန်းမိမှာ
နေခြည်မယ်မယ်ကတော့
အရှင့်ကိုအကြီးကြီးရင်ခံနေတာမို့
ဓားကတော့ဘာဆက်ဖြစ်မလဲကြိုမပြောနိုင်ပါ
မနေ့က တအားစိတ်ပျော်နေတာ
Kim ရဲ့Albumအတွက်သီချင်းတွေသူ့လက်ထဲစရောက်လာတာနဲ့Jhopeဆီအပြေးလေးသွားပြီး
နားထောင်ခိုင်းခဲ့တာတဲ့နော် Layoverအချောသတ်ကိုjhopeဦးဆုံးဦးဖျားတားထောင်ရတာ
ဘာနေနေပျော်ကြပါစေ
ဓားကြီးကြီးနဲ့တိုးသွားတဲ့ကြိုးကြာတို့ မင်းတို့မာမီက ဓားFavမို့ပါ
ဖိုးကံကောင်းဆိုတဲ့အမတို့နော်ကိုယ့်သခင်ကိုဇီးသီးနဲ့လဲတာနေခြည်သိရင်တမွှေးစီနုတ်ပစ်မှာဟိုကစိတ်လက်တဆစ်ရယ်😆
ကဲSee U soon အတော်ဆုံးလေးတို့
======
သူတို႔ေရွ႕က ခပ္ဖိုင့္ဖိုင့္ပညာေရးအရာရွိအိမ္ကအိမ္ေတာ္ထိန္းဟာအေနာက္ဘက္ကအေဆာင္တခုအေရာက္ ရပ္လိုက္ၿပီးသူတို႔ဘက္လွည့္ကာ
"ဒါက မင္းတို႔ေမာင္ႏွမနစ္ေယာက္ေနရမယ့္ ေနရာပဲ
မင္းကေဘးအခန္းမွာေန
မင္းကေတာ့ဒီဘက္အခန္းေန"
"ေက်းဇူးပါ အိမ္ေတာ္ထိန္းႀကီး"
"ရတယ္"
ခ်င္ညီမေလးရဲ႕အရိုေသေပမူ႕အၿပီးတည္လြန္းေသာအိမ္ေတာ္ထိန္းထြက္သြားေတာ့မွ
သူမ သက္ျပင္းေတြ ခ်မိသည္
ဘာေနေန ကိုယ္ကလိမ္ထားေတာ့ေၾကာက္ရသည္
မဟုတ္ပါလား သို႔ေသာ္
အရွင္ကေတာ့ေအးေဆးစြာပင္
အင္းေလအလိမ္အညာပညာရပ္မွာေတာ့သူကပညာရွင္အဆင့္ကိုး
မယ္မယ့္ကိုလည္းညာ႐ြီးခဲ့တာနည္းတာမွမဟုတ္ပဲ ဥပမာ မိဖုရားႀကီး ကခေလးေျခာက္ေယာက္ေမြးရမယ့္တာဝန္ရွိတယ္တို႔ဘာတို႔ တကယ့္အလိမ္အညာဘုရက္ႀကီးလက္ထဲမယ္မယ္လုံးပါးပါးခဲ့ရတာ...ဟိုကမုန္းလည္းမုန္းခ်င္စရာရယ္သူကမုန္းတုန္းကလည္းအုပ္သလို ခ်စ္ေတာ့လည္းအုပ္ျပန္၏ ဘာေနေနေနျခည္မယ္မယ့္ကိုဆိုအုပ္ဖို႔ေလာက္ပဲအေၾကာင္းရွာခဲ့သူကိုး
ဘာၾကည့္တာလဲ
ဘာမွမၾကည့္ပါဘူး
မၾကည့္ရင္သြားအထဲဝင္ေတာ့
႐ုပ္တည္တည္နဲ႕သူ႕ကိုေဟာက္ေနျပန္၏ ငအဇာတ္႐ုပ္သြင္းခဲ့လို႔အစာမေၾကေနပုံ တမင္ကိုအျမင္ကပ္လို႔ေပးအပစ္လိုက္တာေလ ဒါမွမယ္မယ့္ခံစားခ်က္ေတြကိုသူသိမွာ
အခုသူတို႔ေနရမွာက
အလုပ္သမားတန္းလွ်ား
နစ္ထပ္တန္းလွ်ားျဖစ္ကာ
ဒီအိမ္ေတာ္မွ အလုပ္သမားအားလုံးဒီေနရာတြင္ေနၾကရ၏
ဒီအိမ္ေတာ္ကေနျခည္ မယ္မယ္အကိုေတာ္ေနအိမ္ေတာ္ကတဖက္တြင္သီးသန့္ျဖစ္ကာမယ္မယ့္အိမ္ေတာ္ဘက္မွာသူတို႔အခုေနရ၏ အိမ္ေတာ္ႀကီးဟာခန္းနားႀကီးက်ယ္သလိုတအားလည္းလွပ၏
အင္းေလ ေနျခည္မယ္မယ္ရွိေနတဲ့ေနရာဟာ ႐ြာငယ္ဇနပုတ္ေလးျဖစ္ေနရင္ေတာင္မယ္မယ့္ေရာင္ျခည္ေတြေၾကာင့္လွပေနမည္သာ မယ္မယ့္အေဆာင္ေတာ္မွာ သီးသန့္အလုပ္သမားသူတို႔အပါအဝင္ငါးေယာက္ရွိ၏
အခုက မယ္မယ္အိမ္ျပန္လာသည္မို႔ မယ္မယ္အနားေစာင့္ေရွာက္ဖို႔ အကူမိန္းခေလးလိုသျဖင့္ကိုယ္ေတြအား သနားၿပီးမယ္မယ္ကလက္ခံလိုက္ျခင္းသာ
မယ္မယ္ကအၿမဲတမ္းစိတ္ထားေကာင္းသူေလးပင္မဟုတ္ပါလား
အခုေနနန္းတြင္းကလူေတြသိထားသည္ကအရွင္က ကိုယ္နဲ႕အတူ စိတ္ေျပလက္ေပ်ာက္
ခ်င္ကိုခရီးႏွင္သြားသည္ဟုသာ ေပးသိထား၏
ထိုအတြက္ေၾကာင့္
လူတိုင္းက ဘုရင္ကဒီတိုင္းျပည္
မွာပဲရွိေနမည္က္ို မရိပ္မိခဲ့ၾကေခ်။
ဆံပင္စုတ္ဖြားဖြား
မ်က္နာက အနာ႐ြတ္ပုံစံေတြက ျမင္ရသူတိုင္း မမွတ္မိလြယ္ေသာ ၾကာၾကာမၾကည့္နိုင္ေသာ
မ်က္နာ၏ တင့္တည္မူ႕မ်ားသာ
"အရွင္ မယ္မယ္မရိပ္မိေစနဲ႕ေနာ္
ခဏေန အိမ္ေတာ္ဘက္ဝင္ၿပီး
အလုပ္လုပ္ရမွာ
ေနာက္ၿပီး
ဒီမ်က္နာကိုလိမ္းရမယ့္ဟာ
ေတြလည္းေသခ်ာဖြက္ထားေနာ္"
"ငါသိတယ္ ဆရာလုပ္တာေတာ္ေတာ့"
"အံမယ္ သူမ်ားကကူညီေနတာကိုဘာဆရာလုပ္တာလဲ
အခုမယ္မယ့္ကို
သြားေျပာလိုက္ရ ဟင္းးး"
"ဒီအားနည္းခ်က္ကမင္းေရာငါေရာေသမယ့္အကြက္ေလ
သြားေျပာခ်င္ေျပာလိုက္
ငါတို႔ကစစထဲကလင္မယားေတြမို႔
လင္မယားသဘာဝအတိုင္းေခ်ာ့လိုက္ရင္အဆင္ေျပသြားမွာ
မင္းကသာၾကားထဲကေန
ေမ်ာက္သစ္ကိုင္းလြတ္မွာ"
"စိတ္ကူးေတြယဥ္ေနျပန္ၿပီ
ဟိုက စိတ္နာေနလို႔နန္းတြင္းက
ထြက္သြားတာကို အပိုေတြလုပ္ေနလိုက္ အရွင့္ကိုေတြ႕မွသာ
အိမ္ေတာ္အျပင္ဘက္
ဆြဲထုတ္ၿပီး ဝိုင္းရိုက္ၾကမွာ"
"ဒီဟာေလးကေတာ့..."
နရင္းအုပ္ဖို႔လက္ျပင္လိုက္သည္
ႏွင့္သူ႕အခန္းဘက္ေျပးသြားသူ
တကယ့္မလြယ္ေၾကာေလးပါ
အမ်ားအျမင္မွာကိုယ့္မိဖုရားဆိုေပမယ့္ ေမာင္ႏွမအရင္းေတြလိုသာ သူ႕ေၾကာင့္နဲ႕ပဲအခုလိုေနျခည္နားျပန္လာခြင့္ရခဲ့သည္မဟုတ္လား
အခု ကိုယ္လည္း ေနရမယ့္အခန္းထဲအေျခခ်ရင္း
ယူလာေသာပစၥည္း မ်ားအားခ်ကာခဏေလာက္ေက်ာဆန့္လိုက္မိသည္။
ဖြက္ရမည့္အရာမ်ားကိုလည္း
လုံေအာင္ဖြက္ရကာ ႐ုပ္ဖ်က္ထားမူ႕နဲ႕ကိုလည္းေန႕ညဂ႐ုစိုက္ေနရမည္သာ
လိမ္ၿပီးေနရမယ့္ဘဝက
တိုက္ခိုက္ၿပီးစစ္ထြက္ရတာထက္ခက္ခဲမွန္းႀကဳံဖူးမွသိေလၿပီ။
=====
..........
ေရွ႕ကအျပာႏုေရာင္ဝတ္႐ုံေလးနဲ႕ခ်စ္ေသာကိုခိုးခိုးၾကည့္ရင္းသူ႕ရင္ေတြအတိုင္းအစမရွိခုန္ေနမိ၏
စိတ္ရွိတိုင္းသာဆိုေပြ႕ဖက္ၿပီးနမ္းပစ္လိုက္ခ်င္မိ၏ အသားေဖြးေဖြးေလးနဲ႕အျပာႏုေလးနဲ႕ေနျခည္ဟာေကာင္းကင္ကဆင္းလာေသာနတ္သားေလးလိုသာ
အခုမွကိုယ့္အျဖစ္ကိုယ္ကိုယ္ျပန္ငုတ္ၾကည့္မိ၏ ပုံျပင္ထဲကထင္းခုတ္သမားထက္စုတ္ခ်ာေနေသာအသြင္အျပင္ရယ္အဝတ္စားေတြ
ေနျခည္ကေတာ့ နတ္ေနကန္မွာေရလာဆင္းခ်ိဳးတဲ့နတ္သမီးေလးထက္ပင္ပိုလွေန၏ ဘာေနေန ဒီေနျခည္ေလးကေတာ့ကိုယ့္အပိုင္သာ ဘာေၾကာင့္ဆိုသူရဲ႕ဗိုက္ထဲကိုယ့္ရင္ေသြးေလးရွိေနသည္မဟုတ္ပါလား....
မယ္မယ့္ကိုငန္းေၾကာထေနတဲ့
အရွင့္ကိုသတိေပးတဲ့အေနနဲ႕
တံေတာင္နဲ႕တြတ္ကာအံႀကိတ္ျပလိုက္မွ မ်က္လုံးေတြဟာမယ္မယ့္ဆီကသိမ္းသြား၏
ဒီနာဘူးဘုရင္နဲ႕လည္းေနာ္
ဒီေလာက္သတိေပးထားရဲ႕သားနဲ႕
မယ္မယ့္ကိုငန္းေၾကာေနတာစိတ္လြတ္လက္လြတ္ ငါျမင္ေနတယ္ ဒီပုံစံနဲ႕က မၾကာခင္မယ္မယ္ပါးခ်တာကိုခံရေတာ့မွာကို
ထိုအစဥ္ မယ္မယ္ဟာအရွင့္ကိုၾကည့္လာၿပီး
"မင္းနာမည္က "
"သူ႕ကိုလြယ္လြယ္ကူကူ
ေ႐ႊအ လို႔ေခၚပါ
သခင္ေလး အရင္အိမ္မွာလည္း
သူ႕ကိုဒီလိုပဲေခၚပါတယ္
ၿပီး သူက အမူယာနဲ႕စကားေျပာလို႔တတ္ပါတယ္"
သူမဟာတမင္ႀကီး ေ႐ႊအ လို႔ နာမည္ခ်က္ျခင္း
ေပးခ်လိဳက္ၿပီးၿပီးျခင္း
စိတ္ထဲတြင္ ေတာ္ေတာ္ေလး
ရီခ်င္ေနမိသည္ဘာလို႔ဆို
အရွင့္မ်က္နာမွာေဒါသ
ေရာင္သန္းလာတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ပါ
"ဟုတ္ၿပီ ကိုေ႐ႊအ"
"ကိုမထည့္ေခၚပါနဲ႕ေ႐ႊအလို႔ပဲေခၚပါ သခင္ေလး ၿပီး..
ညီမေလးနာမည္က
အယ္ က်ေတာ္မ်ိဳးမ
ဟုတ္ပါဘူး က်မကို ခ်င္ခ်င္လို႔ေခၚပါသခင္ေလး"
သူစကားမွားေနတာကို
ဒီတိုင္းျပည္စကားမကြၽမ္းက်င္တာလို႔ထင္ေနတဲ့မယ္မယ္ဟာလုံးဝသံသယမဝင္ပဲၿပဳံးၿပဳံးေလးနဲ႕သာ
"ဟုတ္ၿပီ ဟုတ္ၿပီ
ညီမေလးခ်င္ခ်င္ က အကိုနဲ႕
ေရွ႕ကပန္းၿခံဘက္လ္ိုက္ခဲ့
ေ႐ႊအ ကေတာ့ ၿခံေနာက္ဘက္ျခမ္းက ယာခင္းထဲကအပင္ေလးေတြေရေလာင္းေပါင္းတင္ေပးလိုက္ပါ ေ႐ြအလုပ္ရမယ့္အလုပ္ကယာခင္းနဲ႕ၿခံသန့္ရွင္းေရးပါပဲ)
ေနျခည္ထိုသို႔တာဝန္ခြဲေပးေတာ့
ေခါင္းၿငိတ္ျပၿပီးထြက္သြားသူ
ခ်င္ရီခ်ငိစိတ္ကိုမနည္းထိန္းထားရ၏ သူ႕စကားအတိုင္းမယ္မယ္က
ကိုေ႐ြအေတာင္မဟုတ္ပဲေ႐ြအလို႔သာေခၚသည္မဟုတ္လား
....
သူ႕ကို ေ႐ႊအလို႔ေခၚခိုင္းလို႔
ေဒါကီးေနေသာ အရွင္မင္းႀကီး
ယာခင္းသြားေနတဲ့သူ႕ေျခလွမ္းေတြဟာေဒါသေတြနဲ႕သာ
ေနအုံး အိပ္ေဆာင္ျပန္လာၾကည့္
ေခါင္းကြဲေအာင္ေခါက္ေပးမယ္
အခုေတာ့ ေနႏွင့္အုံးေပါ့ အေမႊစိန္ရယ္
သို႔ေသာ္ ေနျခည္တာဝန္ခြဲကာ
ခိုင္းခဲ့ေသာ ေနာက္ေဖးၿခံဘက္
ေရာက္သြားေတာ့ ျမင္လိုက္ရသည္က
ခရမ္းခ်ဥ္သီးခိုးေနေသာ
ဖိုးကံေကာင္းဆိုတဲ့
ဟိုေမ်ာက္ငမဲေကာင္
ေသေရာကြာ...ငါ့သူ႕ကိုေမ့ေနရတယ္လို႔ က်စ္
ဟိုေမ်ာက္ေကာင္
ဒီကိုပို႔ထားတာကိုေမ့ေနရတယ္လို႔
တကယ့္အေရးႀကီးဆုံးကိုမွ
ေမ့ေနရတယ္လို႔ကြာ....
" ေနျခည့္ကိုမိဖုရားေခါင္ဘြဲ႕
အပ္ႏွင္းတဲ့အခန္းနားမွာ
ဒီေကာင္က႐ူတ္ဖို႔မ်ားေနတာကတေၾကာင္း ညဘက္သူ႕သခင္ကို အပိုင္ႀကံျခင္းအားဖ်က္လိုဖ်က္စီး
လုပ္မည္ကတေၾကာင္း
၂ေၾကာင္းေပါင္းကာ
ဒီအိမ္ေတာ္ဘက္ပို႔ထားမိသည္မွာ
သူ႕ကိုပင္ေမ့လုနီးနီးျဖစ္ခဲ့ရ၏
=====
ငမဲေကာင္သည္
သူ႕ကိုမျမင္ေသး ယာခင္းထဲက
ခရီးခ်ဥ္သီးမ်ားကိုပယ္ပယ္နယ္နယ္ခိုးေန၏
ခူးၿပီး ေနျခည္ ခ်ဳပ္ေပးထါးေသာ
အိပ္ထဲတနင့္တပိုးထည့္ေနသူ
ဒီအိမ္မွာေၾကာက္ရမယ့္
အႏၲာရယ္ေကာင္က ဒီေကာင္သာ
တကယ့္ဆရာႀကီးက ဒီငမဲပဲ
တိရိစာၦန္ ေတြကလူရဲ႕အနံ႕ကိုမွတ္မိတာမို႔ သူ႕ကိုညာ၍မရေလာက္ေသခ်ာပါသည္
သူခရမ္းခ်ဥ္သီး တန္း
ယာခင္းဘက္ဝင္သြားသည္ႏွင့္
ေခါင္းတခ်က္ထဲေထာင္လာသူ
"ကြီးးး"
သူ႕ကိုျမင္တာနဲ႕ မာန္စဖီေနၿပီျဖစ္ေသာ ငမဲေကာင္
"ဟက္ မင္းငါ့ကိုမွတ္မိတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား"
#အသီးအိပ္ႀကီးလြယ္ၿပီး
အနားသို႔ေဒါသႏွင့္ေျပးလာသူ#
အသီးဝန္က နည္းနည္း ေလးေနသည္မို႔အရင္လိုျဖတ္လွ်တ္မေနပဲေႏွးေနသည္ထို႔ေၾကာင့္
သူခုန္အုပ္သည္ကို ေရွာင္န္ိုင္ခဲ့၏
"ငါတို႔ ဒီအတိုင္းညိယူလို႔မရဘူးလား ငမဲေကာင္ "
"ကြီးးး"
"စိတ္ကိုေလွ်ာ့
ငါကမင္းနဲ႕အလဲအလည္
လုပ္ဖို႔ ညိႏွိုင္းေနတာ
....
မင္း ဒီမွာေန႕တိုင္းခရမ္းခ်ဥ္သီး
ႀကီးပဲစားေနရတာ မအီဘူးလား
....
ငါ ခ်င္ျပည္က ေ႐ႊအသီး
ရတနာအသီးလို႔ေတာင္နာမည္ႀကီးတဲ့ ဇီးနီလုံးေတြေကြၽးမယ္ ေရာ့ ဒါမ်ိဳး...."
မနက္က ဘာမွမစားရေသးတာမို႔
ဟိုအေမြစိန္အခန္းထဲမွာ သူ႕ရတနာေတြဟုတင္စားၿပီး
အရမ္းႀကိဳက္ေသာ
ဇီးနီသီးေသတၱာမွခိုးယူလာတာရွိသည္မို့ငမဲေကာင္အား ပစ္ေကြၽးလိုက္၏
ဇီးသီးက ငမဲေကာင္ခိုးေနေသာ
ခရမ္းခ်ဥ္သီးအေသးေလာက္
ရွိကာ အရမ္းရနံ႕ေမြးသည္မို႔
ငမဲေကာင္လုံးဝအႀကိဳက္ေတြ႕ေန၏
စားေနလိုက္သည္မွာ အငန္းမရ
ကုန္သြားေတာ့ အနားေရာက္လာကာအကၤ်ီအစကိုလာဆြဲ၏
ခုနကနဲ႕မတူ မ်က္နာက ၾကည္လင္ေနၿပီး
မ်က္လုံးက အေရာင္ေတြလဲ့ေန၏။
## ဟက္ ငတ္တဲ့ေကာင္ေတြက
ဒီလိုပါပဲလြယ္လြယ္ေလးအယုံသြင္းလို႔ရ၏ ##
"ငါမင္းသခင္နားရွိရင္
ငါ့ကိုရန္မရွာရဘူး
မသိသလိုေနေပးရင္
ငါမင္းကိုဒီအသီးေန႕တိုင္းေကြၽးမယ္"
"ကြီးး"
"ေကာင္းၿပီ ဒါကိုမင္းလက္ခံတယ္ဆိုေတာ့
မနက္ျဖန္လည္းထပ္ေကြၽးမယ္
အခုေတာ့ မင္းသခင္ဆီသြားေတာ့"
ခ်က္ခ်င္းပင္ အသီးအိတ္လြယ္ကာတခ်ိဳးထဲ ထြက္သြားသူ
အားနဲ႕မာန္နဲ႕အပီဖဲ့ဖို႔လုပ္ရင္းကေနမဖဲ့ေတာ့ပဲ ကိုယ့္ဘက္ေတာ္သား ျဖစ္သြားသူ
ေတာ္ပါေသး၏ ငမဲေကာင္က
အစားႀကိဳက္တဲ့ ေမ်ာက္မဲ ျဖစ္ေနလို႔ သခင္ကိုေတာင္ဇီးနီသီးနဲ႕လဲတဲ့အေကာင္ျဖစ္ေနလို႔မဟုတ္ရင္မလြယ္မယ့္ပြဲ
ငမဲေကာင္နဲ႕ညိေနရင္းအခ်ိန္လည္းလင့္သြားၿပီမ္ို႔
ခမ္းလွမ္းလွမ္းက ေရတြင္းမွ
ေရမ်ားခပ္ကာ စားပင္မ်ားအား
ေရေလာင္းရေတာ့၏
တသက္နဲ႕တကိုယ္
သူမ်ားအိမ္က အလုပ္သမား ျဖစ္သြားမယ္လို႔ျဖတ္ခနဲေတာင္မစဥ္းစား မထင္မိခဲ့ေပမယ့္
အခုေတာ့ ကိုယ္ကသူတပါးအိမ္ကအလုပ္သမားသာ....
အခ်စ္ကတန္ဖိုးမရွိဘူးလို႔ေတာ့
ေျပာ၍မရေတာ့ေခ်
ကိုယ့္လိုဘုရင္ေတာင္ခ်စ္မိသြားၿပီးသူတစ္ပါးအိမ္ကေစကြၽန္ျဖစ္သြားရတာမို႔အခ်စ္မွာေမွာ္အတတ္ေတြရွိပါေလသည္
တန္ဖိုးေတြရွိပါေလသည္။
======
............
"ဒီေန႕ကအလုပ္သမားအားလုံးကို
ဂုဏ္ျပဳေပးတဲ့အေနနဲ႕
သခင္ႀကီးေရာသခင္ေလးေရာက
မင္းတို႔အတြက္ စားပြဲစီစဥ္ေပးထါးပါတယ္"
"ေယးးးးး "
အားလုံးကလက္ခုတ္တီးကာေပ်ာ္ေနၾက၏
"ဒါေၾကာင့္ဒီညေနအလုပ္ေတြၿပီးရင္ ေရမိုးခ်ိဳး အဝတ္နည္းနည္းလတ္တာေလးေတြ
ဝတ္လာခဲ့ ၿခံထဲမွာ အားလုံးအတူတူစုစားၾကမယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ပါ အိမ္ေတာ္ထိန္း"
အရွင္ကလည္း ေနာက္ေဖး
ယာခင္းမွ ျပန္လာၿပီ
ယာခင္းကေရတြင္းတြင္အၿပီးေရခ်ိဳးခဲ့ပုံ
အိမ္ေနာက္ဘက္လူသိပ္မသြားေတာ့အဆင္ေျပလွ၏
ကိုယ္ကေတာ့မိန္းမေဆာင္တြင္
သူမ်ားေရခ်ိဳးၿပီးသည့္ေစာင့္ၿပီး
အားလုံးၿပီးမွခ်ိဳးရ၏
ဒီလိုႏွင့္ နစ္ေယာက္လုံး
စားပြဲအားေနာက္က်မွေရာက္ၾက၏
စားပြဲေသာက္ပြဲတြင္
သူကေတာ့ အစားအစာေတြနံ
မခံနိုင္၍ထင္၏
ခပ္လွမ္းလွမ္း က ပန္းၿခံတြင္
ခုံေလးခ်ကာ လရိပ္အားခိုဝင္ေနခဲ့၏
ကိုယ္လည္းမဆာေတာ့
သူ႕အနားေယာင္လည္လည္လုပ္ဖို႔
လမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း....
သူက ကိုယ့္အားၾကည့္လာ၏
အမူယာနဲ႕မင္းစားၿပီးၿပီလာဟုေမး၏
စားၿပီးၿပီဟုေျပာေတာ့
မင္းငါနဲ႕စကားေျပာမလားဟုေမး၏
အတိတ္တုန္းကလည္းသူ႕နဲ႕
ကိုယ္ဒီလိုအမူယာနဲ႕စကားေတြေျပာခဲ့ၾကဖူး၏။
အဲ့ဒီတုန္းက ေတာ့ကိုယ္က
စကားေျပာတတ္ကာ
သူကစကားမေျပာနိုင္သူေလး
ၿပီးကိုယ္ကသူ႕ကိုအၿမဲဒုကၡေပးသူသာ ကိုယ္တို႔နစ္ေယာက္လုံးအတြက္အတိတ္ဆိုတာကနာက်င္စရာသီးသန့္သာ
သူ႕အတြက္ကေတာ့ပိုပါသည္ကိုယ္ကေတာ့ေနာင္တေတြနဲ႕အတိတ္ေပါ့....
စကားေျပာဖို႔
အနားေရာက္သြားေတာ့
ထိုင္ေလဟု ၫႊန္ျပ၏
"ေ႐ႊအ မင္း ခ်င္ကိုလြမ္းလား
ျပန္ခ်င္လား ျပန္ခ်င္ရင္
ငါမင္းတို႔ေမာင္နမကို ျပန္ပို႔ေပးပါ့မယ္"
"မျပန္ခ်င္ဘူး သခင္ေလး
က်ေတာ္တို႔ရဲ႕အမ်ိဳးႏြယ္ေတြကဟိုမွာမရွိၾကေတာ့ပါဘူး
အကုန္အနယ္နယ္အရပ္ရပ္ကိုအေရာင္းခံလိုက္ရပါၿပီ ၿပီး
...
ဒီမွာက ပိုၿပီးလုံၿခဳံပါတယ္
ဟိုေရာက္သြားရင္
ျပန္ႏွိပ္စက္ၾကမွာသာအမွန္မို့
မျပန္ခ်င္ပါဘူး"
"ဒီလိုေတြရွိခဲ့ေတာ့လည္း
မင္းဘယ္ျပန္ခ်င္ပါ့မလဲ
ငါစကားမွားသြားရင္ေတာင္းပန္ပါတယ္"
"ရပါတယ္ သခင္ေလး"
"ငါကလည္းအရင္ကစကားမေျပာနိုင္ခဲ့သူမို႔ စကားမေျပာနိုင္တဲ့
လူေတြကိုစာနာၿပီး ဂ႐ုဏာျဖစ္ရပါတယ္
မင္းဘာမွအားမငယ္နဲ႕ငါမင္းတို႔ကိုကူညီပါ့မယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ ဒါနဲ႕
သခင္ေလးက ဘာလို႔အစားမစားတာလဲ တစ္ခုခုစားမလား က်ေတာ္သြားယူေပးမယ္ေလ"
##အရင္ကထက္ပိုပိန္လာေသာ
သူက အစားသိပ္မစားတာသိရ၏
ထို႔ေၾကာင့္တခုခုေလးေတာင္ဝင္ေအာင္ေကြၽးခ်င္မိ၏
စိတ္ပူေအာင္မင္းကသိပ္လုပ္
တာပဲေနျခည္ ရယ္
စိတ္ထဲမေကာင္းျဖစ္မိ၏ **
"ဟင္အင္း ငါစားလို႔မရဘူး
စားတာနဲ႕အန္မွာ ငါ့ကကိုယ္ဝန္နဲ႕ေလကိုယ္ဝန္ေဆာင္ ေတြကဒီလိုပါပဲစားလို႔မရတာကမ်ားတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့"
" မင္းမအံ့ၾသဘူးလား
ငါ့မွာကိုယ္ဝန္ရွိေနတာကို"
"ဟင္အင္း"
"ဘာလို႔လဲ"
"က်ေတာ္ သခင္ေလးနဲ႕ပုံစံတူ
သခင္ေလးတစ္ေယာက္ကိုေတြ႕ဖူးခဲ့လို႔ပါ"
"ဟင္..တကယ္
တကယ္ပဲငါနဲ႕ပုံစံတူလူေတြရွိေနတာလား"
သူနဲ႕ပုံစံတူေလးရွိတယ္ၾကားလိုက္ရလို႔စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္႐ြင္သြားသူေလး
"ဟုတ္ပါတယ္သခင္ေလး"
"သူတို႔ေရာ ေမြးဖြားရတာ
အဆင္ေျပလား ငါကေတာ့
ေတာ္ေတာ္နာက်င္ခဲ့ရတာ ေသမတတ္ပဲ"
အခုမွ သူ၏ခံစားခ်က္ေတြအား
စကားမေျပာနိုင္သူတစ္ဦးဆီဖြင့္ခ်လာသူ ရင္ထဲ ပိုပိုၿပီးစိတ္ထိခိုက္မိ၏ ကိုယ္ကရင္ေသြးေလာဘနဲ႕သူေမြးေသာ အိမ္ေရွ႕စံ ကိုလိုခ်င္ခဲ့မိ၏ ေနျခည္ကေတာ့အသက္ကိုရင္းၿပီးနာက်င္စြာေမြးေပးခဲ့ရကာ ခေလးေလးကလည္းေသဆုံးခဲ့ရေတာ့ဘယ္ေလာက္ေတာင္မ်ားနာက်င္ေနလိုက္မလဲ
"ဟို သခင္ေလး အမ်ိဳးသားကေရာဟင္"
ေမးလိုက္ေတာ့ မ်က္ႏွာေလး ပ်က္သြား၏
"ေတာင္းပန္ပါတယ္
သခင္ေလးခြင့္လြတ္ေပးပါ
သူ႕ကိုမေတြ႕ရလို႔ေမးလိုက္မိတာပါက်ေတာ္ မွားပါတယ္"
"ဟင္အင္း ရပါတယ္
မင္းေနရာမွာငါဆိုလည္းေမးမိမွာပဲသူ..သူက ငါ့ရဲ႕အေဝးဆုံးတစ္ေနရာက္ိုထြက္သြားပါၿပီ ျပန္မဆုံၾကမယ့္ေနရာ..."
ထိုစကားသံေၾကာင့္ရင္ထဲ
ဆစ္ခနဲနာက်င္တတ္လာ၏။
အင္းေလ
ကိုယ့္ကိုဘယ္ေတြ႕ခ်င္ပါ့မလဲ
ဘယ္တမ္းတခ်င္ပါ့မလဲ
တစ္ခုခုေမွ်ာ္လင့္ခဲ့မိထဲက
ကိုယ္ကသာလြန္ပါသည္
......
ထိုစဥ္အိမ္ေတာ္ထိန္းမွလမ္းေခၚသျဖင့္သူ႕အားႏုတ္ဆက္ကာထိုေနရာမွထြက္လာမိတဲ့ေျခလွမ္းတိုင္းမွာရင္ထဲမေကာင္းျခင္းသာႀကီးစ္ိုးေနမိ၏။
သို႔ေပမယ့္ ခဏပါ
""မင္းကိုယ့္ကို ၾကည့္ခဲ့တဲ့အတိတ္ကအၾကည့္တခ်ိဳ႕မွာ
ကိုယ့္အတြက္
လက္မေလွ်ာ့ခ်င္စရာ ယအၾကင္နာအမႈန္အမႊားေလးေတြကိုကိုယ္ေတြ႕ရွိခဲ့ရတာမို႔
ေရွ႕ဆက္ႀကိဳးစားေနမည္သာ.
ကိုယ္မင္းကိုအစကေနျပန္ခ်စ္ၿပီး
မင္းဘက္ကအခ်စ္ေတြကို
ျပန္ယူေဆာင္မည္သာ
အၿမဲတမ္း အတြက္
ကိုယ္မင္းကိုလက္မေလွ်ာ့ဘူးေနျခည္
Continue
ေ႐ႊအ ေလးကိုခ်စ္ရဲ႕လားရွင့္
ခ်င္ ေဆးထိုးလိုက္ပါၿပီ
ၿပီး ငမဲေကာင္ကအငတ္မို႔ေတာ္ေသးတယ္မဟုတ္ရင္အရွင္မလြယ္ဘူးေနျခည္တန္းမိမွာ
ေနျခည္မယ္မယ္ကေတာ့
အရွင့္ကိုအႀကီးႀကီးရင္ခံေနတာမို႔
ဓားကေတာ့ဘာဆက္ျဖစ္မလဲႀကိဳမေျပာနိုင္ပါ
မေန႕က တအားစိတ္ေပ်ာ္ေနတာ
Kim ရဲ႕Albumအတြက္သီခ်င္းေတြသူ႕လက္ထဲစေရာက္လာတာနဲ႕Jhopeဆီအေျပးေလးသြားၿပီး
နားေထာင္ခိုင္းခဲ့တာတဲ့ေနာ္ Layoverအေခ်ာသတ္ကိုjhopeဦးဆုံးဦးဖ်ားတားေထာင္ရတာ
ဘာေနေနေပ်ာ္ၾကပါေစ
ဓားႀကီးႀကီးနဲ႕တိုးသြားတဲ့ႀကိဳးၾကာတို႔ မင္းတို႔မာမီက ဓားFavမို႔ပါ
ဖိုးကံေကာင္းဆိုတဲ့အမတို႔ေနာ္ကိုယ့္သခင္ကိုဇီးသီးနဲ႕လဲတာေနျခည္သိရင္တေမႊးစီႏုတ္ပစ္မွာဟိုကစိတ္လက္တဆစ္ရယ္😆
ကဲSee U soon အေတာ္ဆုံးေလးတို႔