អភូតហេតុស្នេហ៍
ត្រឡប់ទៅពេលដែលEnwoon callរកJIMINពេលនោះគេក៏កំពុងឲពេទ្យលាងរបួសឲព្រោះគេក៏របួសខ្នងដូចគ្នាដោយសារចំហាយភ្លើង
<អរគុណអ្នកគ្រូពេទ្យហើយ>Enwoonឱនគោរពអ្នកគ្រូពេទ្យហើយទើបចេញទៅខាងក្រៅដើម្បីទាក់ទងទៅjimin
{Hello! Enwoonមានការអីទាំងយប់បែបនេះ}
<jiminឯងនៅណា ហឹកហឺ ឯងឃើញព័ត៌មាននៅហឺ>គេយំក៏ព្រោះនឹកភ័យដល់អារម្មណ៍Jimin
{ព័ត៌មាន ព័ត៌មានអី}jiminឆ្ងល់ជាខ្លាំងនៅពេលដែលសួរគេពីព័តមានទាំងគេមិនដែលតាមដានផង
<គឺTae Taeហឺ>គេនិយាយមិនចង់ចេញដោយសារការយំជាយូរម៉ោងទើបតែឈប់ពេលពេទ្យលាងរបួសឲនេះឯង
{Enwoonសម្រួលអារម្មណ៍ហើយនិយាយថាមានរឿងអី ពាក់ព័ន្ធអីនឹងថេយ៍}jiminប្រែជាស្លន់ស្លោពេលឮបែបនេះបូករួមនឹងយល់សប្ដិទៀតឲគេភ័យលើសដើម វាគាប់ជួនពេកហើយដឹងដែលគេយល់សប្ដិថាថេយ៍មកលា
<ថេយ៍គ្រោះថ្នាក់ចររាចរណ៍ហឹកៗ ឥឡូវនៅបន្ទប់សង្គ្រោះបន្ទាន់ហឺ>
ក្ដុក!
<jiminហឹក.jiminឯងឮយើងនិយាយទេ>
យប់នោះEnwoonមិនបានគេងទេព្រោះឈឺមុខរបួសហើយណាមួយមេឃត្រជាក់ទៀត
<ហឹសៗ!ចេះគេងដូចក្មេងទៅកើតឯងនេះ>Enwoonដើរប៉ាក់ខ្ញើតៗមកដណ្ដប់ភួយនឹងបិទបង្អួចឲJiminទើបដើរមកកន្លែងគេងវិញ
<ហ៊ឹម!ទឹ... ទឹក>jiminក្រោយភ្ញាក់ដឹងខ្លួនហើយក៏មមើររកទឹក
<Jiminឯងដឹងខ្លួនល្អហើយដឹងថាយើងបារម្ភពីឯងប៉ុណ្ណាទេ>Enwoon មែនហើយគេបារម្ភខ្លាំងណាស់បារម្ភឡើងមិនហ៊ានដេកទៅហើយ
<Tae! មែនហើយTae ពេលនេះTaeយ៉ាងម៉េចហើយ>ក្រោយស្វាងពីថ្នាំjiminក៏ចាប់អង្រួនស្មាEnwoonស្ទើរបូតក្បាលទៅហើយ គេចាំបានថាយប់មិញTaeVចូលមន្ទីពេទ្យឬគ្រាន់តែយល់សប្ដិ បើចឹងម៉េចគេនៅទីនេះ
<Tae!TaeពេលនេះTae អេ!Jimin>ដោយមិនអាចចាំចម្លើយពីអ្នកចំពោះមុខបានjiminផ្ដាច់ខ្សែរសេរ៉ូមរត់វឹងចេញទៅក្រៅរកដំណឹងមិត្ត
នៅពេលJiminចេញទៅផុតEnwoonក៏ទប់ខ្លួនអង្គុយលើគ្រែពេទ្យដោយសារមុននេះប្រឹងចាប់Jiminពេកទើបវាចាប់ទៅខ្នងឲឈឺពឺតៗ
<ខ្ញុំក៏ចង់ឲឯងបារម្ភពីខ្ញុំបែបនេះដែរJimin>យល់អារម្មណ៍មួយនេះទេមិត្តដូចគ្នាតែគេមើលរំលង
¶បច្ចុប្បន្ន
ក្រោយពីរៀបរាប់រកភាពស្អាតស្អំខ្លួនបានហើយ Enwoonក៏ងាកមកមើលjiminដោយទឹកភ្នែក គេមិនធ្លាប់នឹកគិតថាអាចមានថ្ងៃដែលjiminមើលមកគេដូចជាសត្រូវដូចមុននេះនោះទេ
<ខ្ញុំចាំបានថាកាលខ្ញុំជួបឯងដំបូងឯងអង្គុយយំនៅត្រង់នោះ ហឹកព្រោះមិត្តរួមថ្នាក់ផ្សេងទៀតចាប់មេអំបៅមកបន្លាចឯង ហឹកៗពេលនោះឯងដែលយើងក្លាយជាមិត្តនឹងគ្នា > Enwoonចង្អុលទៅជ្រុងម្ខាងនៃដំបូលដែលជាកន្លែងគេនិងjiminជួបគ្នាដំបូងហើយក៏ជាកន្លែងដែលផ្ដើមមិត្តភាពពួកគេដែរ ជាកន្លែងដែលធ្វើឲគេអាចស្គាល់អារម្មណ៍មានមិត្តភក្តិ
<ឯងដឹងអត់ពេលនោះខ្ញុំរំភើបប៉ុណ្ណាខ្ញុំគិតថាប៉ុណ្ណឹងមិនច្រើនទេព្រោះយ៉ាងហោចខ្ញុំបានមិត្តម្នាក់ដែលបារម្ភពីខ្ញុំហើយហឹកៗ ហើយពេលនោះដូចគ្នាដែលខ្ញុំត្រូវចូលទីចាត់ការលើកដំបូង ដោយសារទៅវៃអ្នកធ្វើបាបឯង ពេលនោះឯងយំយ៉ាងខ្លាំងប្រហែលដោយសារអាណិតខ្ញុំ>គេប្រឹងងើយទៅលើដើម្បីកុំឲទឹកភ្នែកវាហូរពេកកុំឲJiminគិតថាគេទន់ខ្សោយពេក តែគេគឺពិតជាទន់ខ្សោយមែន
<Enwoon>តើខ្ញុំបានធ្វើអីទៅ ខ្ញុំគួរតែជឿជាក់លើឯង ហេតុអីសូម្បីតែខ្ញុំក៏សង្ស័យឯងដែរ
<តែពេលវេលាដែលមានក្ដីសុខពិតជាដើរលឿនណាស់ត្រឹមតែមួយពព្រិចភ្នែកសោះ6ឆ្នាំហើយ ហើយក៏ជាឆ្នាំដែលឯងប្រែប្រួលដូចគ្នា គ្រាន់តែស្គាល់គេបានមួយខែឯងស្និទ្ធស្នាលនឹងគេខ្លាំងណាស់jimin ខ្លាំងរហូតដល់គ្មានពេលសម្រាប់ខ្ញុំ>មែនហើយពេលវេលាដែលរីករាយតែងតែដើរលឿនឯពេលក្រៀមក្រំតែងតែអូសបន្លាយដូចជាEnwoonចឹងរយៈពេលដែលគេរីករាយជាមួយjiminវាមានអារម្មណ៍ថាខ្លីជាងពេលដែលគេទន្ទឹមចាំjiminឲត្រឡប់មកស្និទ្ធស្នាលជាមួយគេ
<តាមពិតខ្ញុំព្យាយាមណាស់ ព្យាយាមកែប្រែខ្លួនឯងដើម្បីអាចក្លាយជាមិត្តជាមួយឯងហើយនឹងtaeខ្ញុំព្យាយាមណាស់ ព្យាយាមកែប្រែខ្លួនឯងរហូតដល់ភ្លេចអ្វីជាខ្លួនឯងហើយព្រោះខ្ញុំចង់ក្លាយជាមិត្តនឹងពួកឯងហឹកៗហឺ ខ្ញុំដឹងថាខ្ញុំមិនគួរកែប្រែខ្លួនដើម្បីអ្នកណាតែបើខ្ញុំមិនប្រែគេនឹងភ្លេចខ្ញុំ គ្រប់គ្នានឹងភ្លេចខ្ញុំមិនលើកលែងសូម្បីឯងjiminឯងក៏នឹងភ្លេចខ្ញុំ ភ្លេចមិត្តដែលកំដរឯង6ឆ្នាំមកនេះ ព្រោះសម្រាប់ឯងTaeជាលេខមួយKim TaeVទើបជាលេខមួយហឹកហឺ> ដូចជាពាក្យចាស់តែពោលថាកុំកែប្រែខ្លួនឯងដើម្បីគេផ្សេងព្រោះបើសូម្បីយើងក៏បោះបង់ខ្លួនឯងតើសង្ឃឹមអ្វីថាអ្នកដទៃមិនបោះបង់យើង មានតែយើងចេះស្រឡាញ់ខ្លួនឯងទេទើបយើងក៏អាចស្រឡាញ់អ្នកដទៃតាមវិធីត្រឹមត្រូវ
<En Enwoon>ខ្ញុំស្ទើរតែភ្លេចថាឯងតែងតែការពារនិងផ្ដល់លេខ១ឲខ្ញុំរហូតមក ឯងធ្វើគ្រប់យ៉ាងដើម្បីខ្ញុំតែខ្ញុំភ្លេចឯងថែមទាំងសន្មត់ថាឯងជាឃាតកទាំងមិនទាន់ច្បាស់លាស់ទៀត
<ហេតុអ្វីក្នុងចិត្តឯងមានតែTaeហេតុអ្វីឯងខ្វល់ខ្វាយតែTae ខ្ញុំជាមិត្តឯងដែរខ្វល់ពីខ្ញុំផងហឹកហឺគ្រាន់តែឆាតសួរនាំបន្តិចក៏បានហឹកហឺ>ចំពោះខ្ញុំមិត្តភាពមិនបាច់ចាំជួបផ្ទាល់ក៏បានត្រឹមអ្នកអាចទាក់ទងមកខ្ញុំតាមទូរសព្ទ័ក៏ខ្ញុំរំភើបណាស់ទៅហើយ
¶ស្រមៃ
<jimin>ជាសម្លេងEnwoonដែលរត់មករកjiminទាំងស្នាមញញឹម
<Enwoon>jiminក៏ងាកមកឆ្លើយតាមទម្លាប់
<តោះទៅខ្ញុំអីជាមួយគ្នាហី ខ្ញុំទើប~>
<អឺ~Enwoon យើងទៅហើយtaeគេចាំយើងយូរហើយ>មិនចាំឲអ្នកម្ខាងទៀតនិយាយចប់jiminក៏កាត់ព្រោះគេប្រញាប់
<អឹមBey Bey>ញញឹមម៉េចនឹងសមបើខ្លួនក៏បបួលតែគេក៏ទុកអ្នកខាងនោះសំខាន់ ប្រហែលជាគេបបួលក្រោយហើយ
<មិនអីទេwoon Taeប្រហែលមានការសំខាន់បានjiminប្រញាប់បែបនេះ>Enwoonសម្លឹងមើលដំណើរប្រញាប់ប្រញាលរបស់jiminទាំងគិតលួងលោមខ្លួនឯង
អ្នកណាធ្លាប់ជួប?