"ကိုကို့အဲ့မျက်နှာကြီးကိုဆူပုတ်မထားနဲ့!!"
"မင်းကိုအစောကတည်းငါမလိုက်ချင်ဘူးပြောနေတာကို"
"ကိုကိုနဲ့ကျနော်နဲ့ကတိပေးထားတာပဲမနေ့ကကိုကိုရှုံးတယ်လေ ကျနော်လိုက်ဆိုလိုက်ရမှာပဲ"
"အာ့ဆိုလည်းလာမပြောနဲ့ငါ့ကိုဘာမှငါ့ဟာငါနေမယ်!"
"..........နေနေ မပြောတော့ဘူး
လာသွားမယ်"
ဒီလိုနဲ့ပတ်ဂျီမင်းကိုကုမ်ပဏီကိုခေါ်ခဲ့ကတော့သည်
ကုမ်ပဏီသို့ရောက်တော့
သူ့အခန်းထဲအားဂျီမင်းကိုခေါ်လာသည်။
"ဒီမှာနေ"
"ဒီမှာနေပြီး ဘာလုပ်ရမှာလဲ!"
"ထိုင်နေပေါ့ ဟိုမှာဆိုဖာရှိတယ် Tvလေးရှိတယ် "
"အဲ့တော့"
"အဲ့တော့ကိုကိုပျင်းရင်Tvကြည့်နေလိုက်ဒါပဲရှိတယ်"
".........."
"ကျနော်အလုပ်လုပ်လိုက်အုံးမယ်နော်
ငြိမ်နေ!"
"..........."
ဂျီမင်းလည်းဆိုဖာပေါ်ထိုင်ကာTvကိုကောက်ဖွင့်လိုက်သည်ကာတွန်းကားတွေတက်လာသည်။
ကာတွန်းကားတွေမကြည့်ချင်တာနဲ့ပဲပြောင်းပြောင်း ဘာမှလည်းကြည့်ချင်တာမရှိနဲ့
အခန်းထဲမှာလည်းနေရတာပျင်းစရာကြီး
ဂျောငိဂုကလည်းသူ့အလုပ်သူ့လုပ်နေတာကိုယ့်ကိုတောင်တစ်ချက်အဖက်မလုပ်ပါ
ထို့ကြောင့်အပြင်သို့ထွက်ရန်ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်
ဂျောင်ဂုအလုပ်လုပ်နေတဲ့စီသွားပြီး
"ဂျောင်ဂု"
"အင်း"
"ငါအပြင်ခဏထွက်လိုက်အုံးမယ်"
"ဘယ်အပြင်ကိုထွက်မှာလေ ဒီမှာပဲနေရမယ်!"
"ဒီအခန်းအပြင်ကိုထွက်မှာဘယ်မှမသွားဘူး
ဒီထဲမှာနေရတာပျင်းစရာကြီး နည်းနည်းပါးပါး အော် ငါ ဟိုးအပေါ်ဆုံးထပ်မှာလေညှင်းသွားခံမယ်"
"ဟိုးအပေါ်ဆုံး အဲ့မှာအလုပ်လုပ်နေတဲ့သူတွေရှိတယ် ကိုကိုရဲ့ မသွားပါနဲ့ဒီမှာပဲနေပါ"
"ဟာ ဂျောင်ဂုကလည်း ဒီမှာကပျင်းတယ်လို့ Tvကလည်းငါကြည့်ချင်တာတစ်ခုမှမရှိဘူး"
"ကိုကို့ ကိုကျနော် စိတ်မချဘူး"
"ဘာကိုစိတ်မချတာလဲလို့
ငါဒီမှာပဲနေမှာလေ ဘယ်မှာသွားတာမှမဟုတ်တာ"
"ကိုကိုကငြိမ်နေတာမဟုတ်ဘူးတော်ကြာပြုတ်ကျသွားမှဖြင့်!"
"ဟော ငါက ကလေးလားပြော
ငါကအဲ့အပေါ်တက်ဆော့မှာမို့လို့လား"
"အဲ့လို့တော့လည်းမဟုတ်ပါဘူး
ကဲပါ သွားချင်တယ်ဆိုလည်းသွား
အခန်းအပြင်မှာရပ်နေတဲ့နှစ်ယောက်တွေ့လားအဲ့ထဲတစ်ယောက်ခေါ်သွားလိုက်"
"အင်း ငါသွားပြီနော်"
"ဟု"
ဂျီမင်းကအခနး်အပြင်ထွက်လာကာ
လူတစါယောက်ခေါ်ခဲ့ပြီးဟိုးအပေါ်ဆုံးထပ်ကိုတက်သွားသညါ။
"ဝိုးးးးအမြင့်ကြီးပဲ!!"
"ဟို သူဌေးလေးပြုတ်ကျမယ်ဗျ
အရှေ့အရမ်းမတိုးပါနဲ့"
"ရပါတယ် ငါကလေးမဟုတ်ဘူး"
"အနောက်လေးနည်းနည်းပဲဆုတ်လိုက်ပါဗျာ"
"မင်းတို့ကလည်းဂျောင်ဂုတပည့်တွေလိုါကိုမပြောရဘူးတော်တော်အရစ်ရှည်တယ်"
ဂျီမင်းလည်းအနောက်ဆုတ်လိုက်သည်
"အဲ့မှာရှိပြီလား ဆုတ်လိုက်ပြီ"
"ဟုရပါပြီခဗျ"
"ဒါနဲ့ဟိုနားမှာအလုပ်လုပ်နေကြတာလား"
"ဟုတယ်လေ သူဌေးလေးဘာဖြစ်လို့လဲ"
"လာ သွားကြည့်ရအောင်"
"ဗျာ မသွားနဲ့သူဌေးလေးသူတို့အလုပ်ရှုပ်နေတာဒုခများတယ်"
"အလုပ်ရှုပ်နေဝာာတွေ့တယ်လေ
ဘာတွေလုပ်နေလည်းပဲသွားကြည့်မှာလာခဲ့စမ်းပါ"
"သူဌေးလေးး!"
တားမရတဲ့ဂျီမင်းကထိုအလုပ်လုပ်နေတဲ့လူအုပ်စုနားသို့ထွက်သွားသည်
အနားသို့ရောက်တော့အောက်မှာလည်းရေတွေရွဲနေသည် ဘာတွေလုပ်နေကြမှန်းလဲမသိပါအတော်ပင်အလုပ်ရှုပ်နေသော
သူတို့ကိုဂျီမင်းစိတ်ဝင်စားလာပါတော့သည်ထို့ကြောင့်ဂျီမင်းမေးလိုက်မိသည်။
"ဟို အဲ့ဒါခင်ဗျားတို့ဘာလုပ်နေကြတာလဲ"
"............"
ပြန်မပြောပါ
"သူဌေးလေးထားလိုက်ပါ သူတို့ဘာသာသူတို့လုပ်ပါစေ လာပါ!"
"ငါ့ကိုဘာမှပြန်မပြောကြဘူး ဟာ နေစမ်းပါမင်းကတစ်မျိုး!"
ဂျီမင်းကသူပြောတာမကြားဘူးထင်ကာထပ်မေးလိုက်သ်ည။
'ဟိတ်လူတွေအဲ့ဒါဘာလုပ်နေတာလဲလို့"
"............"
သူ့ကိုအဖတ်တောင်မလုပ်ပါ။
"ဟာ တောက်စ် ငါ့ကိုအဖတ်မလုပ်ဘူး
ဘယ်လိုအလုပ်သမားတွေလည်း!"
"သူဌေးလေးသူတို့ကအလုပ်ရှုပ်နေတာ
လာပါ ပြန်ရအောင်"
"နေအုံး ငါကဒီကုမ်ပဏီပိုင်ရှင်ရဲ့သားပါ
ငါ့ကိုအဖတ်မလုပ်ကြဘူးတွေ့မယ်!!"
"သူဌေးအနားမသွားနဲ့!!"
ထိုအလုပ်လုပ်နေတဲ့ကြားထဲပတ်ဂျီမင်းဝင်သွားပြီးတော့ပစ်စည်းတွေအားဖွကျဲပြစ်လိုက်သူတို့လုပ်ထားတဲ့ဟာတွေလည်းအကုန်ပြန်ပျက်အောင်လုပ်လိုက်တော့သည်။
"ကဲကွာ ကဲကွာ ငါ့ကိုအဖတ်မလုပ်ချင်ကြအုံး!!"
"ဟာ သူဌေးလေး တော်တော့!!သူဌေးလေးဒုခပါပဲ!! သူဌေးတော်ပါတော့!!"
ထိုလူကတားမရတာနဲ့ဂျောင်ဂုအားသွားခေါ်ပါတော့သည်။
"ဟေ့ကောင်လေး မင်းဘာလုပ်တာလဲ!!
ငါတို့အလုပ်လုပ်နေတာကို"1
"ခင်ဗျားတို့မှကျနော်မေးနေတာကိုပြန်မဖြေတာ!!"
"ငါတို့ကအလုပ်လုပ်နေတာကွ ကစားနေတာမဟုတ်ဘူး"2
"ဟုတယ် မင်းလိုမလောက်လေးမလောက်စားလေးကငါတို့ပင်ပင်ပန်းပန်းလုပ်ထားတာကိုလာဖျက်စီးရဲတယ်ပေါ့!!"
"အောင်မယ် ငါ့ကိုများမလောက်လေးမလောက်စားတဲ့!
ဒီမှာကျနော်ကဒီကုမ်ပဏီပိုင်ရှင်ရဲ့သားပတ်ဂျီမင်းဗျ!!!!!ပတ်ဂျီမင်းဆိုတာကျနော်ပဲ!!"
"ဘာ မင်းကဒီကုမ်ပဏီပိုင်ရှင်ရဲ့သားဟုလား!ဟားးးဟားးးးဟားး"
"ခင်ဗျားတို့ဘာရယ်တာလဲ"
"ကုမ်ပဏီပိုင်ရှင်သားဆိုလို့လေဟားးးးရယ်စရာကောင်းတယ်ဟားးး"
"ခင်ဗျားတို့ကကျနော့်ကိုလှောင်တာပေါ့"
ပတ်ဂျီမင်းတို့ဝုန်းဒိုင်းကျဲပါတော့သည်
အလုပ်လုပ်နေတော့ပစ်စည်းတွေနဲ့ထိုလူတွေကိုပြစ်ပေါက်တော့သည်
ထိတာကလည်းထိမထိတာကလည်းမထိပေါ့
ထိုအချိန်ဂျွန်ဂျောင်ဂုရောက်လာပါတော့သည်။
"ကိုကို!!! ကိုကို့ အာ့ဘာလုပ်နေတာလဲ
တော်တော့!!!ရပ်လိုက်အခု!!"
ပတ်ဂျီမင်းလက်အားချုပ်ကိုင်ထားလိုက်ပါတော့သည်။
"ဘာလို့သူများကိုပစ်ပေါက်နေတာလဲ!!!ဟမ်"
ပတ်ဂျီမင်းကလက်ထဲကပစ်စည်းတွေအားယူကာအောက်သို့ချလိုက်သည်
"သူတို့ကငါ့ကိုလှောင်တယ်ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!"
"အဲ့ကိစနောက်ကျရင်ရှင်းပေးမယ်
ခုတော်တော့ ပြန်လိုက်ခဲ့ကျနော်နဲ့!! runမင်းရှင်းထားလိုက်"
"ဟုတ်ကဲ့ပါဘော့စ်"
(runကဒီလိုကုမ်ပဏီနဲ့ပတ်သတ်ရင်ဂျောင်ဂုရဲ့လက်ထောက်အဖြစ်နဲ့အမြဲပါမှာပါနော်)
ဂျီမင်းကိုလက်ကောက်ဝတ်ကနေသူ့ရုံးခန်းကိုဆွဲခေါ်လိုက်သည်
အခန်းထိုရောက်တော့အားနဲ့လက်ကိုလွှတ်ချလိုက်သည်။
"အာ့ မင်းဖြည်းဖြည်းသာသာလုပ်လို့မရဘူးလား နာတာ!"
"ဘာလို့သူများတွေကိုဒုခသွားပေးနေတာလဲကိုကိုရဲ့သူ့ဟာသူနေနေတဲ့အလုပ်သမားတွေကို!"
"ငါကသူတို့ကဘာလုပ်နေကြတာလဲမေးတာငါ့ကိုတောင်အဖတ်မလုပ်လို့လဲ ငါကအရူးးကြီးကျနေရော!!"
"အဲ့ဒါနဲ့ပဲအခုလိုလုပ်စရာလားပြော!!
ကိုကိုနော်!!အသက်ကပဲနှစ်ဆယ့်ခြောက်နှစ်ရှိနေပြီ ကလေးအကျင့်တွေကအခုထိမဖျောက်သေးဘူး!"
"ဘာကလေးအကျင့်လည်း!!
ပြီးတော့ငါ့ကိုလည်းလှောင်ကျသေးတာ!
မင်းဆိုခံနေမှာလားပြော"
"ကိုယ်က ကုမ်ပဏီပိုင်ရှင်သားဆိုလည်း
သားလိုပီကီနေမှာပေါ့အဲ့လိုတွေလုပ်နေတော့ကိုကို့ ကိုဘယ်သူကလေးစားမှာလဲပြော!!!"
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!မင်းငါ့ကိုလာမဆုံးမနဲ့ငါမကြိုက်ဘူး!!"
"မဆုံးမစေချင်ရင်မဆုံးမရအောင်နဲ့လေဗျာ
အခုလိုတွေဖြစ်လာမဇအသံလာမထွက်နဲ့!!!"
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!!
မင်းကဘာလဲ!! ငါ့ကိုပဲအပြစ်လာပြောနေတာလား!!ဟမ်💥! ဟမ်!💥ပြော!!!"
ရင်ဘတ်ကျယ်အားတဘုန်းဘုန်းထုပါတော့သည်။
"ကိုကို!!!"
လက်လေးအားလှမ်းဆွဲကာ
"အခုဟာကကိုကို့အပြစ်ကြီးပဲလေ!!
သူတို့ကသူတို့ဟာသူတို့နေနေတာကိုကိုကရန်သွားစတာလေ!!!"
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!တော်တော့!!!!
မင်းကိုပြုစုခဲ့တာငါပါမင်းဒီလိုမျိုးအဆင့်အတန်းတွေဒီလိုမျိုးချမ်းသာတာတွေအကုန်လုံးကငါ့ကြောင့်တွေပါပဲ
အခုမင်းက ဒီကိစလေးလောက်နဲ့ငါ့ကိုပဲအပြစ်တင်ပြီး လာပြောဆိုနေတာ တော်ပြီမင်းကိုငါစိတ်ဆိုးတယ်!!!"
ဂျောင်ဂုအကျီရဲ့နက်ကတိုင်အားကိုင်ကာပြောသည်။
ဂျီမင်းပြောပြီးချင်းထွက်သွားဖို့ပြင်တော့သည်သို့ပေမဲ့ဂျောင်ဂုကလှမ်းဆွဲထားပြန်သည်
"ကိုကို!!"
"ငါ့လက်ကိုလွှတ်!! လာမထိနဲ့!!!
အင့်....လွှတ်လို့ပြောနေတယ်နော်ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!"
"...ကျနော်ပြောတာနားထောင်အုံး!!!!!"
"မထောင်နိုင်ဘူးး!!!လွှတ် မင်းကိုငါအရမ်းစိတ်ဆိုးတယ်!!!လွှတ်!!!!"
အတင်းရုန်းနေသည်
ဂျီမင်းကိုဂျောင်ဂုကနံရံသို့ကပ်ကာ
ချုပ်ထားသည်
"ကိုကို့!!!ကျနော်ပြောတာနားထောင်အုံးလို့!!!!'
"ဘာမှနားမထောင်ဘူး...မင်းမျက်နှာလည်းး
ငါမမြင်ချင်ဘူး....မင်းအသံလည်း..အွတ်...."
စကားမဆုံးခင်ပဲပွစိပွစိလုပ်နေသောနှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးသိမ်းပိုက်ခံလိုက်ရပါတော့တယ်
စကားတော့မပြောနိုင်ပေမဲ့လက်ကတော့အတင်းရုန်းနေသည်
"အင့်.....အွတ်...ဟင့်....ပြွတ်စ်"
ဂျောင်ဂုခဏရပ်လိုက်သည်
"မနမ်းနဲ့လို့ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!!!!"
"အာ့ဆိုကိုကိုငြိမ်နေ!!"
"အရင်ငါ့ကိုလွှတ်လိုက်!"
"မလွှတ်ဘူးးး!!ဒီတိုင်းနေ!"
"..........."
"အခုကိစမှာကိုကို့ကမှားလို့မှားတယ်ပြောတာလေ ဒါဘာနာစရာလဲ နောက်ပြီးကိုကို့ပဲအပြစ်ပြောနေတာမဟုတ်ဘူးစေတနာနဲ့ကိုကိုတစ်ုခုဖြစ်မှာစိုးလို့ဆင်ခြင်နိုင်အောင်လို့ပြောနေတာ ကိုကကလေးလဲမဟုတ်တော့ဘူး
လေးစားဝာာခံချင်ရင်အဲ့လိုမလုပ်နဲ့နောက်တစ်ခါကျနော်ပြောတာကြားလား"
"မင်း အဲ့ဒါငါ့ကိုဆုံးမနေဝာာပဲပေါ့
ဂျွန်ဂျောင်ဂုရဲ့!!!"
"ကိုကို့ ကိုသိအောင်ပြောပြတာ"
"ငါသိတယ် ငါအကြီး မင်းထက်တောင်ပိုပြီးငါသိတယ်"
"သိရင်ဘာလို့အဲ့လိုလုပ်လည်းပြော!!"
"ကျစ်! မင်းကိုအမြင်ကတ်လို့ကွာ မင်းကိုရွဲ့တာ"
ပြောဆိုပြီးမျက်နှာလွဲသွားသည်
ဂျောင်ဂုကပါးလေးနှစ်ဖက်ကနေပြန်ဆွဲကာ
အနည်းငယ်ပါးလေးအားညစ်ပြီထပ်မံကာနမ်းပြန်တော့သည်
"အင့်"
"ဂျွန်ဂျောင်...အင့်..ပြွတ်စ်"
စိတ်ကြိုက်နမ်းပြီးမှပြန်ခွာပေးလိုက်သည်
"ငါ့ကိုမနမ်းနဲ့လို့ဘယ်နှခါပြောရမလဲဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!!!"
"ဘာဖြစ်လဲနမ်းမှာပဲ!!"
"မင်းနော်!!
ငါ့ကိုအနိုင်ကျင့်တာများနေပြီ!!
အခုငါ့ကိုဘယ်တော့လွှတ်ပေးမှာလည်း!!"
"ကိုကိုဘယ်မှမသွားပဲငြိမ်နေမယ်ဆိုလွှတ်ပေးမှာပေါ့"
"....ငါစိတ်ဆိုးနေတာနော်!"
"အိမ်ရောက်ရင်ချော့မယ်လေ ခုကကျနော်မှမအားသေးတာ"
"သွားစမ်းပါ!!!လွှတ်မှာသာလွှတ်!!"
"ကိုကိုဘယ်မှမသွားနဲ့နော်!
သွားလို့ကတော့ကျနော့်အဆိုးမဆိုနဲ့!"
ဂျောင်ဂုကလွှတ်ပေးလိုက်သည်။
"ခဏနေပြန်မယ် ကိုကိုခဏပဲစောင့်နေ"
".........."
ဂျီမင်းခဏထိုင်စောင့်လိုက်သည်
ဂျောင်ဂုအလုပ်ပြီးတော့အိမ်သို့နှစ်ယောက်အတူပြန်လာခဲ့ကြသည်။
အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့နှစ်ယောက်လုံးအနာူယူကာကိုယ့်လုပ်စရာရှိတာလုပ်နေသည်
ညကိုးနာရီသို့~~~~~
"ကိုကို့ စိတ်မဆိုးနဲ့တော့နော် ကျနော်ချော့နေပြီ"
စိတ်ဆိုးတယ်ပြောထားတာအိမ်ပြန်ရောက်ကတည်းကဂျီမင်းတစ်ယောက်ဂျောင်ဂုအားစကားမပြောပါ။
"ကိုကို့....ကျနော်ချော့နေပြီလေဗျာ
စိတ်မဆိုးနဲ့တော့လို့"
".............."
ဘာမှပြန်မပြောပါ
ထိုအခါဂျောင်ဂုဂျီမင်းကိုပခုံးကနေကိုင်ကာသူ့ဘက်သို့လှည့်လိုက်သည်။
"စကားပြန်ပြောအုံးလေဗျာ"
"သွား မထိနဲ့!"
"စိတ်ဆိုးနေလို့လည်းချော့ရသေးတယ်"
"......."
"ရတယ်ဗျာအာ့ဆိုမချော့ဘူး"
ဆိုကာဟိုဘက်သို့လှည့်သွားသည်။
ဂျီမင်းကကျောပေးထားတဲ့ဂျောင်ဂုကိုကြည့်ပြီး
"........"(ပွစိပွစိပြော)
ထိုသို့ဖြင့်နှစ်ယောက်သားကျောပေးထားနိုင်ကြတာနာရီဝက်လောက်ရှိသည်။
ဘယ်သူကအလျှော့ပေးမှာလဲသေချာပေါက်ဂျွန်ဂျောင်ဂုပဲဖြစ်မှာပေါ့
အနောက်ကိုအသာလေးလှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ကိုကိုကဘာတွေပြောနေလဲမသိတစ်ယောက်တည်းယောင်လို့တောင်အနောက်ကိုပတ်ဂျီမင်းတစ်ယောက်လှည့်မကြည့်ပါ
ထို့ကြောင့်တိုးတိုးလေးအနားတိုးကာ
အနာက်ကနေသိုင်းဖက်လိုက်တော့သည်
"စိတ်ကောက်နေတာတော်သင့်ပြီထင်တယ်"
"ငါ့ကိုလာမဖက်နဲ့ သွားဖယ်ပေး!"
"စိတ်ဆိုးနေတာတော်တော့လေဗျာ
ဘယ်ချိန်ထိစိတ်ကောက်နေမှာလဲပြော"
"မင်းငါ့ကိုအပြစ်တွေပြောတုန်းကပြောခဲ့ပြီးတော့"
"ကိုကို့ ကိုအပြစ်ပြောတာမှမဟုတ်တာဗျ
စေတနာပြောတာ ကိုကို့ကိုချစ်လို့ပြောတာပေါ့ဗျ"
"ဘာချစ်လို့လည်း!
မင်းအချစ်မလိုချင်ပါဘူး"
"ဟားးမလိုချင်လို့မရဘူး ကိုကိုကငယ်ကတည်းကဒီချိန်ထိကျနော်ရင်ထဲရှိတုန်းသိလား"
"မသိဘူး ဖယ်စမ်းပါ
ငါ့ရင်မခုန်တတ်ဘူး!"
"ဒါဆိုဘာရင်ခုန်တာ"
"ဘာမှကိုရင်မခုန်တတ်တာ ရင်ခုန်တယ်ဆိုတာပတ်ဂျီမင်းတို့ဘဝမှာဘာမှန်းတောင်မသိတာ"
"အဲ့ဒါမဖြစ်နိုင်ဝာာ"
"ဘာကိုမဖြစ်နိုင်ဝာာလည်း"
"ကိုကိုရင်ခုန်အောင်လုပ်ပြရမလား"
"လုပ်မင်းကြိုက်သလောက် ငါလုံးးးးဝရင်မ
ခုန်ဘူး"
"ကြိုက်ပြီလေ"
ဂျောင်ဂုကဂျီမင်းအားခုတင်ပေါ်သို့လှဲချလိုက်သည်။
"အဲ့ဒါဘာလုပ်တာလဲ!"
"ရင်ခုန်အောင်လုပ်တာလေ"
"အဲ့လောက်နဲ့ရင်ခုန်မယ်မထင်နဲ့"
တဖြည်းဖြည်းနဲ့ဂျီမင်းမျက်နှာနားနီးကပ်လာသည်။
"မခုန်သေးဘူးလား"
"😌"
"ရတယ်လေ"
ဂျောင်ဂုကစိတ်မရှည်တော့၍
ဂျီမင်းအကျီကြယ်သီးအားတစ်လုံးချင်းချွတ်လိုက်သည်။
"ရား....ဘာလုပ်ဖို့လဲ!!"
".........."
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု! ဘာလို့ငါ့အကျီကိုချွတ်နေတာလဲလို့"
"နို့စို့ချင်လို့!"
"ဘာ!!
ဘာနို့စို့ချင်တာလဲဂျွန်ဂျောင်ဂု!!
ဖယ်ပေးတော့!"
ဂျောင်ဂုအားတွန်းလိုက်ပေမဲ့ရွေ့တောင်မရွေ့ပါဂျောင်ဂုဂျီမင်းအားပြန်လှဲလိုက်ပြီး
အကျီကျယ်သီးတွေအားပြန်ဖြုတ်နေသည်။
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!ဖယ်တော့!"
"အဟင်း ကျနော်ကြိုက်တာလုပ်ပြီးရင်ဖယ်ပေးမယ် ခုတော့ငြိမ်နေအုံးခဏ"
"ဘာကြိုက်ဝာာလုပ်မှာလဲ မလုပ်နဲ့!
ငါအိပ်တော့မယ် ဖယ်ဝောာ့!"
ဂျီမင်းကိုထတယ်ဂျောင်ဂုကပြန်တွန်းချတယ် နောက်ပြီးဂျီမင်းရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုသူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ အိပ်ယာပေါ်ဖိလိုက်သည်။
ဂျီမင်းကတော်ရုံဆိုအရှုံးမပေးတတ်တဲ့လယမဟုတ်ဘူးတော်ရုံလူလည်းမဟုတ်ပါ
ဒါကြောင့်လည်းသူရုန်းလို့ရနေသရွေ့သူရုန်းနေမှာ ဒါပေမဲ့သူဘယ်လောက်ရုန်းရုန်းဂျွန်ဂျောင်ဂုကိုတော့ဘယ်တော့မှနိုင်မှာမဟုတ်ပါ
ဘာဖြစ်လို့လဲဆိုတော့ဂျောင်ဂုကဂျီမင်းထက်ပိုပြီးအားသန်လို့ပါအပေါ်ယံမှာဂျွန်ဂျောင်ဂုကပျော့ပျော့ညံ့ရင်ညံ့သွားသလိုဖြစ်နေလိမ့်မယ် တကယ့်တကယ်မှာ အားအလွန်သန်ပါသည်။
"မင်းကို ဘာလို့မရုန်းနိုင်တာလဲ..အင့် .ဂျောင်ဂုလွှတ်စမ်းးပါ!"
"ဒီရင်ဘတ်ဖွေးဖွေးလေးကိုဟိုနေ့ကတည်းကထိချင်နေတာ စိတ်ကိုမနည်းထိန်းထားရတာသိလားကိုကို!"
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!မင်း မင်းငါ့ကိုဘာလုပ်ဖို့လဲ!!
မယုတ်မာနဲ့နော်!!ငါက ငါကမင်းရဲ့ကျေးဇူးရှင်နော်ဂျွန်ဂျောင်ဂု မင်းအကို!!မင်းအကိုနော်"
"ကိုကိုနဲ့ကျနော်နဲ့က တကယ့်ညီကိုတွေမှမဟုတ်တာဝမ်းခွဲတောင်ဟုတ်တာမဟုတ်ဘူးလေဘာအကိုလဲပြော"
"ဒါမဲ့ငါပဲမင်းကိုပြုစုပြိုးေထာင်လာတာလေ!"
"မသိရင်ကျနော်က ကိုကို့ဟော့ဒီ့ဗိုက်လေးထဲကထွက်လာဝာာကြနေတာပဲ ကိုကိုပြောပုံနဲ့"
ဂျောင်ဂုကဂျီမင်းရဲ့ပြားချပ်နေတဲ့ဗိုက်လေးကိုထိကာပြောသည်။
"အဲ့လိုမဟုတ်ပေမဲ့ မင်းဆယ့်ငါးနှစ်အရွယ်
အဲ့ကတည်းကမင်းကိုစောင့်ရှောက်လာတာပဲလေ"
"ဘာဖြစ်လဲအဲ့တော့"
"မင်းအပေါ်မှာငါ့ကျေးဇူးတွေအများကြီးရှိတယ် ငါ့ကိုဒီလိုမလုပ်နဲ့ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!"
"ကျနော်ဂရုမစိုက်ဘူး ကျေးဇူးကကျေးဇူးပဲမို့ဒါနဲ့မဆိုင်ဘူးအဲ့ကျေးဇူးကိုကျနော်နောက်မှဆပ်မယ်!!!"
"ရားးးဂျွန်ဂျောင်ဂု...မင်းတော်တော်ကျေးဇူးမသိတတ်တာပဲ မင်းဘယ်လိုကောင်လေးလဲပြော!"
"ကိုကို့ကောင်လေးလေ "
"တော်စမ်း!"
"မတော်နိုင်ပါဘူး ကျနော်ပြောတာမဟုတ်လို့လား ကိုကိုနဲ့ကျနော်နဲ့ကဘာမှမဟုတ်ဘူးယူလို့ရတယ် ကျေးဇူးရှင်မှန်တယ် ဒါပေမဲ့အဲ့ကျေးဇူးရှင်ကကိုယ့်ယောက်ကျားဖြစ်နေပြီလေ ကိုယ်လုပ်ချင်တာတော့လုပ်မှပေါ့"
"မင်းငါ့ကိုချစ်တယ်ဆိုဒီလိုမလုပ်နဲ့!!"
"ချစ်လို့ဒီလိုလုပ်ဝာာပေါ့ မချစ်ရင်ဘယ်သသူကလုပ်မှာလဲ"
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!!!!"
"နောက်ပြီး"
"အခုချိန်မှာကိုကိုကကျနော့်ယောက်ကျားဖြစ်နေပြီနော်!!"
"မင်းပါးစပ်ပိတ်ထားးး!!!!!!!!"
"မပိတ်နိုင်ဘူးးးပြောမှာပဲ!"
"ငါ့ကိုလွှတ်လိုက်!!မင်းငါ့ကိုလွှတ်လိုက်ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!"
"လွှတ်မယ်ပေါ့ ဘယ်လိုဖြစ်နာ ကျနော်တော်ဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး"
"မလုပ်နဲ့!!"
"ကိုကိုပါးစပ်ပိတ်တော့!"
ဆိုကာပြောပြီးနောက် ဂျီမင်းရဲ့လည်တိုင်လေးအားအနီကွတ်လေးဖြစ်သည်အထိကိုက်မိလိုက်သည်
"အ့ နာတယ်လို့!!"
ထို့နောက်လည်ပင်းတစ်ခုလုံးအကြိုက်နမ်းကာ
တဖြည်းဖြည်းနှင့်ရင်ဘတ်ဖွေးဖွေးလေးပေါ်သို့နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးရောက်လာသည်
လူကမနေတတ်ယားကြည့်ယားကြည့်ဖြင့်နေသည် တစ်ချက်တစ်ချက်ဂျောင်ဂုကိုက်တာကြောင့်နာလည်းနာသည်။
"အ့ ဂျောင်ဂု!!တော်တော့!!!
ဟင့်.....ငါမနေတတ်ဘူး!!!မင်းငါ့ကိုယုတ်မာတယ်!!..ဟင့်"
ရင်ဘတ်ဖွေးဖွေးတစ်ခုလုံးကအနီရောင်သန်းသွားသည်အထိနှုတ်ခမ်းပါးလေေးတွကထိုရင်ဘတ်တွေပေါ်မှာ ဟိုနားသွားလိုက်ဒီနားသွားလိုက်ပင်
အောက်ကကိုကိုပိစိကတော့လူးလိမ့်နေရတော့သည်
နေရာအစုံခါးလေးကအစသုံးဆောင်ပြီး
ထိုနှုတ်ခမ်းပါးလေးကအပေါ်သို့ပြန်တက်လာကာကျန်နေသေးတယ် ချယ်ရီသီးလေးတွေအားစတင်ကာသုံးဆောင်ပါတော့သည်
"အား အ့ဂျောင်ဂု!!အဲ့ဒါမလုပ်နဲ့!နာတယ်
နာတယ်လို့!!?ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!!"
အထိမခံတဲ့နေရာကိုမှပိုပြီး ရမက်ပါပါ
စုပ်ယူလာသည်။
"အင့်...အ့...ဟဂျွန်ဂျောင်ဂု!!ငါနာတယ်လို့!!!!အ့"
ပတ်ဂျီမင်းမရတော့ပါ ပို၍ပို၍အားထည့်လာတဲ့ဂျောင်ဂုကြောင့်
အတော်ပင်လူ့လိမ့်နရတာတော့အမှန်ပင်လက်ကလည်းဂျောင်ဂုကသူ့ရဲ့လက်တွေနဲ့ဖိထားတာကြောင့်လှုပ်လို့မရပါ မခံနိုင်တော့
အတော်ပင်လူးလိမ့်နေခဲ့သည်
"အဟင့်.."
ဂျီမင်းချွေးတွေပင်ထွက်လာတော့သည်။
"ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!!!အ့ မင်းကိုတော်တော့လို့!!!
အင့်!ပြောနေတယ်နော်အ့!!မလုပ်နဲ့တော့!!!"
ပြားချပ်ချပ်နို့သီးလေးကအနည်းငယ်လေးဖောင်းတက်လာသည်။
"ဟင့် အဲ့ဒါကိုမလုပ်နဲ့တော့! အ့"
သူပြောတဲ့စကားကိုကြားပါသည်
သို့ပေမဲ့နားမထောင်ပါ
ဂျောင်ဂုခဏရပ်လိုက်တော့
"ဂျွန်ဂျောင်ဂုတော်တော့!!"
"ကျနော်မှမဝသေးတာ"
"ငါနာတယ်လို့!"
"ဒါလေးလုပ်တာနာတယ်ပေါ့"
"နာတယ်!!"
"ရန်ဖြစ်တုန်းကဒဏ်ရာရတာကျမနာပဲနဲ့လေ"
"အဲ့ဒါကငါရန်ဖြစ်တာလေ ခုကမင်းကသက်သက်ကြီးလုပ်တော့နာတာပေါ့လို့"
"ကျနော့်ယောက်ကျားဖြစ်နေရင်တော့အနာခံရမှာပဲ"
"မလုပ်နဲ့ေတာ့လို့..ဖယ်ပေးတော့..ဖယ်ပေးး!"
ပတ်ဂျီမင်းတို့ချွဲပါတော့သည်
သူအသားနာမှာကြောက်ရင်တြောအမြဲတမ်းအဲ့လိုပဲအဲ့ဒါကိုကို့အကျင့်တစ်ခု
ဂျောင်ဂုကဂျီမင်းရဲ့ချွဲသံလေးထပ်ကြားချင်တာနဲ့
"မရဘူးလုပ်မှာပဲ!!"
"မင်းကိုငါမချစ်တော့ပဲနေမှာနော် ဂျွန်ဂျောင်ဂု!!"
"ဟွန်းးကလေးကလားနဲ့!"
"ဘာကလေးကလား ငါတကယ်မချစ်ပဲနေလိုက်မှာ ငယ်ငယ်တုန်းကလိုလည်းငါဂရုစိုက်တော့မှာမဟုတ်ဘူး"
Jk mind - သုံးနှစ်သားကျနေတာပဲကိုကိုက
မချစ်ပဲတောင်နေမယ်ဆိုပဲအင်းလေနည်းနည်းပါးပါးကလေးလိုက်ဆန်ပေးလိုက်ပါ့မယ်
"ဟွန်းးးကိုကိုကလည်းမချစ်ပဲတော့မနေပါနဲ့
မလုပ်တော့ဘူး"
"ဖယ်ပေးအာ့ဆို"
"နေအုံး အကျီဝတ်ပေးမယ်"
".........."
ဂျီမင်းကထလိုက်ပြီးဂျောင်ဂုကအကျီသေခိာပြန်ဝတ်ပေးလိုက်သည်။
"တွေ့လားမင်းလုပ်ထားတာ အနီကွတ်တွေဖြစ်ကုန်ပြီ"
"ဘာဖြစ်လဲကိုကိုရဲ့ တမင်တာပဲကို"
"သွားစမ်းပါ ဒါတွေရပြီးငါကဘာလုပ်ကမှာလဲ ငါအသားနာတာပဲအဖတ်တင်တယ်"
"ခံလို့မကောင်းဘူးလားပြော"
"ဟမ်"
"ခံစားလိူ့မကောင်းဘူးလားလို့"
"ဘာတွေလာမေးနေတာလဲမင်း သိချင်ရင်မင်းခံလေ လာငါလုပ်ပေးမယ်"
"ဟာ နေပါ ကျနော်ကအပေါ်ပဲ အောက်ဘယ်တော့မှမနေဘူး"
"မင်းဗလနဲ့အောက်နေရင်လည်းဟုတယ်"
"အဲ့ဒါပြောတာ"
"ဟွန့် အိပ်တော့မယ်!"
"အိပ်စေဗျာ"
"မင်းကရော မအိပ်သေးဘူးလား"
"စာရင်းလုပ်စရာရှိသေးတယ်
ကျနော်ဒီမှာပဲနေမှာအပြင်မထွက်ဘူး
ကိုကိုအေးဆေးအိပ်"
"..........."
ဂျီမင်းကဆောင်တစ်ကိုယ်လုံးဖုံးအောင်ခြုံလိုက်ကာအိပ်ပျော်သွားပါတော့သည်။
ဂျောင်ဂုကတော့အလုပ်ပြီးမှအိပ်ရတော့သည်။
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ဖူးအခုတလောရေးရတာသိပ်အားမရသလိုပဲRdတို့လည်းဝေဖန်ပေးကြပါအုံး
ဘယ်လိုဖြစ်မှန်းမသိဘူး
ရေးရတာသိပ်လည်းအားမရဘူးဖတ်လို့တောင်ကောင်းရဲ့လားမသိဘူး
ဖူးကြောက်တာကဆစ်တို့ဖတ်လို့အဆင်မပြေမှာပဲ အဲ့တော့မပြေရင်မပြေဘူးပြောခဲ့ပါနော်ဖူးကြိုးစားပြီးရေးပေးချင်လို့ပါ အဆင်ပြေတယ်ဆိုလည်း ပြေတယ်ပြောခဲ့ပေးပါနော်
နမို့သို့ဖူးစိတ်ထဲတစ်မျိုးကြီး ဖတ်လို့မကောင်းမှာအရမ်းကြောက်နေတာ
ဒါပါပဲရှင့်
ဖတ်ပေးတဲ့တစ်ယောက်ချင်းစီတိုင်းကျေးဇူးတင်ပါတယ်ရှင့်💜🫶
💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛💜💛