អភូតហេតុស្នេហ៍(ចប់)

ភាគទី៣៥:បែកគ្នា

អភូតហេតុស្នេហ៍

សណ្ឋាគារដ៏ល្បីនៅកណ្ដាលទីក្រុងត្រូវបានកក់យ៉ាងពិសេសសម្រាប់គូស្នេហ៍មួយគូ

<Jungបងណាត់អូនមកទីនេះមានរឿងអីឬ>នៅសណ្ឋាគារលំដាប់ផ្កាយ៥មានការរៀបចំយ៉ាងស្រស់ត្រកាល នាងតូចYuEគឺកំពុងតែដាក់ខ្លួនអង្គុយទល់មុខនាយសង្ហាJungkookដែលជាសង្សារសំណព្វ

<ញុាំអាហារសិនទៅ>អាហារលើកមកគេក៏រៀបចំញុាំយ៉ាងរីករាយ

<បងអាចប្រាប់បាននៅអូនចង់ដឹង>វាអាចជាដំណឹងល្អទេ ព្រោះគេណាត់នាងមកកន្លែង Romanticបែបនេះ

<យើងបែកគ្នាទៅ>ស្នាមញញឹមអម្បាញ់មិញបានរលុបសល់តែទឹកមុខតក់ស្លុតនុងអន់ចិត្ត

<បែ.បែកគ្នា?ហេតុ ហេតុអី>នាងខាំបបូរមាត់សួរទៅគេទាំងបបូរមាត់ចាប់ផ្ដើមដាច់រលាត់

<សុំទោស!បងមិនអាចបន្តទេ បងមានប្រពន្ធហើយបងមិនចង់ឲប្រពន្ធបងពិបាកចិត្តទៀតទេ>កន្លងមកគេឲTaeVយំច្រើនហើយ គេចង់លះបង់ពេលវេលាបន្តមកមើលថែប្រពន្ធគេបានម្ដង

<អត់ទេJung កុំបែកអីណាអូនសុខចិត្តធ្វើជាមនុស្សលួចលាក់ក៏បានតែបងកុំបែកអី>នាងស្រឡាញ់គេខ្លាំងណាស់ បើអត់ពីគេនាងអាចឆ្កួតក៏ថាបាន

<កុំអី!បង.បងឈប់ស្រឡាញ់អូនហើយ>ក្នុងបេះដូងគេមានតែរាងតូច ដូច្នេះមិនគួរនាងមកខាតពេលវេលាជាមួយគេទេ

<ព្រោះវាមេនទេ ព្រោះKim TaeVមែនទេ ព្រោះវាបានបងឈប់ស្រឡាញ់អូន បើគ្មានវាបងនឹងត្រឡប់មកស្រឡាញ់អូនវិញមែនទេ>ស្នេហាបើមានមនុស្សបីនាក់គួរតែមានម្នាក់ដែលស្មគ្រ័ចេញ បើគេមិនស្រឡាញ់ខំយ៉ាងណាក៏អត់ប្រយោជន៍

<វានៅតែមិនអាច>ថាហើយJungkookក៏ដើរចេញទៅ មិនអាណិតដល់ចិត្តនាងតូចដែលអង្គុយយំសស្រាក់ មិនស្ដាយពេលកន្លងទេឬ

<ហឹកៗ!Kim TaeVគ្រប់យ៉ាងព្រោះតែKim TaeVហឹកៗ>

__________

<Hello!ឯងមកផ្ទះវិញនៅ>ក្រោយចេញពីទីនោះJungkookក៏callទៅមនុស្សដែលជាភរិយាខ្លួនទាំងស្នាមញញឹម

{ខ្ញុំរៀបចេញទៅហើយលោកមានអីឬ}

<គ្មានទេប៉ុណ្ណឹងបានហើយ>បិទទូរស័ព្ទហើយរាងក្រាស់ក៏ងាកមកបន្តការងារខ្លួនទៀត

ប្រហែលមួយម៉ោងTaehyung ក៏បានមកដល់ផ្ទះ គេចតឡានរួចរៀបនឹងចូលទៅខាងក្នុង តែក៏ចាប់អារម្មណ៍ជាមួយពន្លឺនៅគៀនផ្ទះ ទើបដើរចូលទៅមើលបន្តិច

តាមផ្លូវមានស្រទាប់កុលាប លើតុមានអាហារសម្រាប់មនុស្សពីរនាក់ ទៀននៅកណ្ដាលតុ ហើយជុំវិញដុតដោយទៀនក្រអូប

<ចូលចិត្តទេ>ងាកមកវិញក៏ឃើញថាJungkookកំពុងឈរកាន់បាច់ផ្កាយ៉ាងធំមួយបាច់ យប់នេះគេសង្ហាអ្វីម្ល៉េះ អាវក្រហ្សេរព៌ណ....

<លោកអ្នករៀបចំឬ>រាងតូចទទួលបាច់ផ្កាពីគេរួច ទើបដាក់ខ្លួនអង្គុយដោយមានJungkookជាអ្នកទាញកៅអីឲ ក្រោយពីបង្ហាញកាយវិការជាសុភាពបុរសហើយJungkookក៏ដើរវាងទៅតុខាងខ្លួនវិញ

<អឹម!ល្អតើ>រាងតូចញញឹមងក់ក្បាល ឯJungkookឃើញបែបនេះរីករាយមិនស្ទើរទេ យល់ថាសមតម្លៃដែលគេចំណាយទាំងកាយនិងចិត្តរៀបចំ

Taehyung ដែលមិនឡូឡាឬធ្វើឲខូចបរិយាកាស ព្រោះគេសល់ពេលតែប៉ុន្មានអាទិត្យទៀតប៉ុណ្ណោះ ទើបគិតចង់ចំណាយវាឲបានល្អ

<ឆ្អែតហើយមែនទេ ខ្ញុំនាំឯងទៅកន្លែងមួយ>Jungkookឡើងឡាននិងយកកន្សែងចងបិទភ្នែកTaehyung រហូតដល់សួនមួយនៅឆ្ងាយពីផ្ទះគួរសម វាជាសួនដែលគេបានរៀបចំទុកសម្រាប់នាំមនុស្សដែលគេយកជាគូអនាគតមក ហើយក៏មិនគិតថាម្នាក់នោះជាប្រពន្ធសម្អប់គេដែរ(ដាក់អំពូលភ្លឺជាងផ្ទះអ្នកសរសេរ១០០០ដង)

ពីមុន គេក៏ចង់នាំYuEមកដែរតែវាមិនទាន់រីក ដល់ពេលវារីកជាពេលដែលនាងតែងរវល់ ទើបពន្យាដល់វាផ្លាស់ម្ចាស់(កុំទម្លាប់ពន្យារពេលព្រោះយើងមិនអាចដឹងរឿងថ្ងៃខាងមុខទេ)

<ស្អាតណាស់>Taehyung ដែលឈរនៅកណ្ដាលដីដែលពោពេញទៅដោយសម្រស់ផ្កា ពោលឡើងដោយអារម្មណ៍រំភើបរីករាយ

<វាគឺសម្រាប់ឯង>JungkookដើរមកឱបTaehyung ពីក្រោយដាក់ចង្ការលើស្មាគេរួចទើបនិយាយឡើង គេចង់បញ្ជាក់ថារាងតូចជាម្ចាស់ផ្កាទាំងនេះ ដូច្នេះចង់ធ្វើអ្វីក៏បាន

<ពិតឬ អរគុណលោកហើយ>រាងតូចងាកមកសួរJungkook គេក៏ងក់ក្បាលទើបនិយាយអរគុណទាំងញញឹម មិនគិតទេថាអាចឃើញផ្កាដែលខ្លួនស្រឡាញ់រីកច្រើនបែបនេះ

<ឈប់សិនមួយនេះផងដែរ>Jungkookរត់ទៅយកកងដៃដែលខ្លួនបានរៀបចំយ៉ាងពិសេសសម្រាប់Taehyung វាមើលទៅស៊ីជាមួយគេណាស់

<អរគុណលោកម្ដងទៀត>មានអារម្មណ៍ថាដូចជាយល់សប្ដិចឹងមនុស្សមិនដែលត្រូវគ្នាតែអាចមានពេលវេលាល្អៗជាមួយគ្នាបាន គិតហើយមិនអាចបញ្ឈប់ស្នាមញញឹមបានសោះ