STELL'S POV
"Uuwi na ko " Hinila ni Pablo ang braso nya dahilan para mabitawan ko sya.
Nang mag umpisa na syang maglakad palayo sa akin ay nakaramdam ako ng takot. Pakiramdam ko kasi ay mawawala na sya sakin kaya kaylan kong magdisisyon.
Kaya nang ihakbang ko ng mga paa ko ay walang pagdadalawang isip ay hinabol ko si Pablo at saka ko sya mabilis na hinawakan sa kamay nito at hinila ko sya papunta sa kotse ko.
Nagpumiglas pa si Pablo na makakawala sa akin pero maslalo ko lang hinigpitan ang pagkakahawak ko sa kanya.
"Ano ba Stell, bitawan mo nga ko." Reklamo ni Pablo nang makarating na kami sa parking. "Uuwi na ko. If gusto mong gumala, ikaw na lang."
"No. Iuuwi kita. Wag ka nang magreklamo at nakakakuha na tayo ng atensyon ng mga tao. Mamaya nyan ay may makakilala pa satin at ma-issue pa tayong dalawa."
"Ayaw ko. Uuwi akong mag isa." Pag mamatigas nito.
"Ano ba Pau. May regla ka ba? Kanina ka pa masungit." Biro ko sakanya pero ang loko. Siniryoso.
Nakaramdam tuloy ako ng takot sa kanya.
Iba talaga sya pag nagagalit.
Kaya takot sa kanya si Jah eh.
"Joke lang. To naman galit agad. Hehe." Umangkla ako sa braso nito at saka ko pinisil ang pisngi nya. "Sorry na. Iuuwi na kasi kita. Wag ka nang magreklamo dyan please 🥺."
Umirap sakin si Pablo pero sumakay din ito sa kotse ko.
"Haaaaaay, sasakay din naman pala. Dami pang arte." Bulong ko nang makasakay na rin ako.
"May sinasabi ka Ajero."
"Wala po Palalabs, takot ko lang sayo."
"Palalabs mo muka mo." Nakamangot na sabi nito na may kasama pang cross arms.
"Napaka mo. Ang hirap mong suyuin."
"Paki mo ba."
"Kunti na lang talaga Pau."
"Oh tapos?"
"Haysst, ang hirap talagang magkajowa ng adobo." Reklamo ko at saka ko binuhay yung makina.
"At sinong may sabi sayo na jowa mo ko, ha? Mangilabot ka nga."
Maslalong umasim naman ang expression ng muka nya sa sinabi ko. Napaka toyoin talaga ng isang ito.
Pasalamat na lang talaga at Love ko sya kaya ayaw kong patulan ang pagka adobo nya.
"Ako,.. diba nong unang kita ko sayo bilang si Athena sabi ko sayo, ako ang Jowa ni Pablo 😁, eh di ka naman umangal, eh di Jowa kita 🤗." Nginisian ko sya at inirapan naman nya ko.
"Ang hirap mo namang mahalin Pau, napaka bipolar mo talaga. Ang sarap mong isako tapos itapon sa ilog pasig 😤. Nako PABLO. Pasalamat ka talaga mahal kita kung hindi, kanina pa tayo nagbabardagulan dito. Tapos 3months kitang di papansin 😒."
"Ano minumura mo na ko sa utak mo." Sabi pa nito at saka matalim ang matang tumingin sa akin.
Lord, yung pasensya ko Lord. Wag mong hayaang maputol Lord. Mamahalin ko pa sya Lord 😣
"Hindi po, bakit kita mumurahin sa utak ko? Antakot ko lang sayo." Bat ba ganto tong taong to? May regla nga yata to siguro.
Sa buong byahe namin pauwi ay tahimik lang si Pablo.
Nang tingnan ko sya ay natutulog na pala ito. Siguradong may hangover pa rin sya hanggang ngayon. Kaya rin siguro nagsusungit kasi masakit ang ulo.
Teka......
Aling ulo kaya? Hehe 🤭..... char...😛
Iinom inom kasi kala mo naman mag iinom talaga. 😤
Yan, napapala mong kumag ka. 😒
Nang makarating kami sa parking ng condo ko ay di ko alam if gigisingin ko ba si Pablo.
Sigurado kasing magagalit nanaman to sakin. Sabi ko kasi sa kanya ay iuuwi ko na sya.
Yun nga lang.
Sa bahay ko yung ibig kong sabihin 😅.
Dahan dahan na nagmulat ng mata si Pablo.
Bigla akong kinabahan, bagong gising pa naman sya.
Di ba nga may kasabihan.
Magbiro ka na sa lasing, wag lang sa leader na bagong gising. 😣
Nang tuluyan nang magising si Pablo ay nagpalinga-linga agad ito sa paligid.
Chinicheck nya siguro kung nasa condo na ba sya. Pero nang mapagtanto nitong ibang parking ang pinagpaparkan ko ng kotse ko at agad na nagsalibong ang dalawang makapal na kilay nito at saka tumingin sa akin.
"Explain." Maikling sabi nito pero pakiramdam ko ay tinutorture na ko sa utak nito.
Nag aalangan na lang ako na ngumiti sa kanya.
Baka sakaling madala sya ng ngiti ko at mapatawad nya agad ako. 😅
"Hehe, gustom ka na ba? May sinigang akong niluto." God, katakot naman to.😣
Ang sama talaga ng tingin nya sakin. 😣
Biglang bumaba ng kotse si Pablo, pagkatapos ay nag-umpisa nang maglakad ito papuntang elevator.
Wait? Di sya galit?
Nakarinig lang ng sinigang, nawala na yung galit nya?
Mas lalo yata akong kinakabahan sa kanya.
Nagmadali na kong sumunod kay Pablo. Habang nasa elevator kami ay tahimik pa rin ito hanggang sa makapasuk kami sa unit ko.
Agad itong sumalampak ng upo sa sofa at saka tumingin ng masama sa akin.
Sabi ko na eh.
Pinagpaplanuhan na nya ang kamatayan ko. 😣
"Ano bang trip mo." Seryosong tanong nito.
Isip STELLLLL, isip ng magandang palusot. 🥹
"Wala naman, gusto lang kitang makasama."
Fuck Stell. Ano bang klaseng utak meron ka. Lalo lang syang magagalit sayo eh.
Napahugot na lang ng malalim na buntong hininga ito. Tanda ng pagsuko.
Ganyan sya lagi pag wala na itong magawa sa kakulitan ko. 😅
Hindi ko alam if ayaw nya lang ba makipagtalo sa akin or what.
Kasi pag sa iba naman ay di sya nagpapatalo lalo na kay Ken at Josh the MAANGAS DUO.
"Sige na. Penge na lang ako ng sinigang mo." Malumanay na sabi nito habang minamasahe ang kanyang sintido.
Nakaramdam naman ako ng pag aalala sa kanya.
"Hanggang ngayon ba ay masakit pa rin ang ulo mo?" Bigla naman akong nakunsensiya sa ginawa ko.
Baka talagang gusto nang magpahinga ni Pablo pero heto ako at kinukulit ko pa rin sya.
Tumango lang sya ng bahagya at saka nito pinikit ang kanyang mata.
"Pahinga ka muna dyan. Iinitin ko lang yung sabaw para naman mawala kahit papano yung hangover mo." Di ko na sya hinintay na sumagot.
Agad akong pumunta sa kusina para initin yung sinigang.
Ang totoo nyan kaya ako pumunta sa condo nya kanina ay para yayain syang mag-dinner dito sa condo ko.
Tagal na kasi nong last na sleep over nya dito kaya namimiss ko sya.
Besides, gusto ko ring magconfes ng feelings ko sa kanya. Malakas ang pakiramdam ko na same kami ng nararamdaman. Kasi kung hindi, bakit nya ko hahalikan?
Oo given na yung lasing sya. Pero knowing Pablo, hindi yun mangangahas na mang-hahalik ng kapwa lalake kahit pa ilang alak pa ang ipainom mo sa kanya.
Alpha yun eh.
Maangas yun.
Kahit pa makulit at cute yun pag live or sa harap ng camera. Seryoso naman sya madalas sa totoong buhay.
Kaya nga laging sinasabi nila na may aura si Pablo na nakakatakot. At ramdam namin yun pag galit na sya.
Kaya kahit naman nakukulit ko sya at napag titripan ay natatakot pa rin ako sa kanya.
Kaya nga ngayon ay medyo kinabahan ako. Ano kayang magiging reaksyon nya pag nagconfess ako?
Magagalit kaya sya?
Iiwasan kaya nya ko?
Pandidirihan?
Haysst 😮💨....... Alam kong malaki ang magiging epekto nito sa pagkakaibigan namin.
Pero wala eh.
Gusto ko talaga sya.
Mali.
Mahal ko na sya.
Di dahil naooverwhelm lang ako dahil maganda sya pag naging babae. Pero mahal ko sya kung ano sya.
Sa kanya lang ako nagkaganito.
Alam ko sa sarili ko na straight na lalake ako pero pagdating talaga sa kanya.
Iba.
Nababading talaga ako. 😣
Kasalanan nyo to A'tin.😤
Kakaship nyo to samin eh. 😒
Tinutoo ko tuloy. 😓
Pero kahit naman di sya pumayag na maging boyfriend ko. Wala pa rin syang magagawa.
Stellvester Ajero yata to, at wala kang ibang gagawin John Paulo Nase kundi ang mahalin lang ako habang buhay. 🥰
Kaya pag sinabi kong jojowain kita, bumuntong hininga ka na lang. Kasi sa ayaw at sa gusto mo. Maggiging tayo. 🥰
"Hoy Ajero. Yung niluluto mo." Sigaw ni Pablo sakin.
Ay kabayo...
Umuusok na pala yung niluluto ko.
Sa dami ng iniisip ko ay di ko napansin na malapit na palang matuyo ang sabaw ng sinigang ko.
"Ouch..🥺" daing ko.
Sa subrang taranta ko ay nahawakan ko yung kaserola, nawala sa isipan kong mainit pala ito at napaso na ako.
Agad namang lumapit sakin si Pablo at mabilis na pinatay nito yung apoy sa kalan.
Kinuha nya yung kamay ko at dinala sa lababo saka binuksan yung gripo at sinahud yung kamay ko.
Hindi naman ganon kasakit yung paso ko kasi natanggal ko naman agad yung kamay ko. Pero sa nakikita kong pag aalala ni Pablo sakin ay okay lang kahit araw araw pa kong mapaso.
Subra kasi yung pag aalala nya sakin eh.
Hindi mapinta yung muka nya. Kung makapag react sya kala mo naputulan ako ng kamay.
"Okay ka lang? Masakit ba? Mainit? Bat kasi hinawakan mo yung kaserola nang walang patholder? Napaso ka tuloy." Dinala nito yung mga kamay ko malapit sa labi nya ay saka hinipan hipan ito.
Nakakatuwa, ang sarap makitang ganto sya kastress pag nag aalala sakin.
Hindi naman sa gustong gusto ko na nag aalala sya palage sakin pero kasi sa nakikita ko sa kanya ngayon parang gusto ko tuloy magpababy sa kanya.
"Ano masakit ba?" Tanong ulit nito sakin.
"Ang O.A mo naman. Parang paso lang eh. Malayo po to sa bituka." Pabirong sabi ko.
Sumimangot naman agad ito sakin.
"Umupo ka na nga don. Ako na dito. Kung ano ano kasing kalokohan yang iniisip mo eh. Kaya ka napapaso." Pina-upo na lang nya ko sa dining at sya na yung nag prepare nang sinigang.
"Hindi ka kalokohan para sakin Pau. Pag dating sayo, seryoso ako." Sabi ko sa isip ko habang nakatingin ako sa likod nya.
"Kumain ka na ba?" Tanong pa nito habang nilalagay sa bowl yung sinigang.
"Hindi pa."
"Bat di ka pa kumakain?" Nakakunot ang noo nyang humarap sa akin.
"Diba nga sabi ko gusto kitang kasabay kumain. Kaya nga pinuntahan kita eh. Gusto kasi kitang makasama."
Saglit na natigilan si Pablo sa sinabi ko.
Seryosong nakatitig lang ito sakin, pagkatapos ay napabuntong hininga nanaman.
Ano ba yan. Di pa nga ko mag coconfess pakiramdam ko ay busted na ko kaagad. Grabe pa naman ang kilig ko kagabi sakanya tapos pakiramdam kobmasasaktan yata ako ngayon.
Iiling-iling na tumalikod sya sakin at itinuloy na ang pag preprepare ng food namin.
Nang matapos sya ay tahimik lang kaming kumain.
Walang nagtangkang magsalita.
Kahit ako.
Wala akong makuhang sasabihin sa kanya.
Kahit kating kati na ang dila ko na kausapin sya ay di ko magawa.
Ewan ba.
After naming kumain ay si Pablo na rin ang nagligpit ng pinagkainan namin. Sya na rin ang naghuhugas ng plato. Ako naman ay pumunta na lang sa sala at dun na lang tumambay.
Sa inip ko kakahintay na matapos sya sa ginagawa nya ay naisipan kong mag live at makipag Bardagulan sa A'tin. Para naman mawala kahit papano yung kaba ko.
Pero wrong move yata yung ginawa ko. 😓
Nang matapos kasi si Pablo sa ginagawa nya ay di ko naman maend yung live ko.
Pano ba naman. Umabot ng 12k ang viewers ko. Kahit hating gabi na ay buhay na buhay pa rin yung mga presa ko. 😭
Kahit anong paalam ko sa mga ito ay ayaw akong payagan na mag end ng live.
Nang magtry akong magbabye sa kanila ay mas lalo pa silang dumami dahil umabot na ng 17k ang mga viewers ko.
Sumenyas sakin si Pablo na dun muna sya sa kwarto ko tatambay at tumango lang ako.
😭 A'tin..... ba-bye na kasi. Bebe time na eh. Gusto ko nang mag cuddle kay Pablo 🥹
Saglit pa kong nakipag kulitan sa mga presa ko hanggang sa di ko na natiis at tuluyan na kong magbabye sa kanila.
Pagtingin ko sa oras ay mag aalas dos na pala ng madaling araw. Di ko manlang nararamdaman.
Ang kulit kasi ng A'tin eh. Subrang hyper.
Hindi ko rin maiwasang mag enjoy habang kausap sila. Maganda kasi ang mga naging topic namin.
Nakaramdam ako nang pagkauhaw kaya pumunta ko ng kusina para uminom. Halos dalawang oras din kasi akong salita ng salita kasi kaya pakiramdam ko ay nanuyo ang aking lalamunan.
Sa kalagitnaan nang pag inum ko ng tubig ay bigla kong naalala si Pablo.
Shucks, nakalimutan ko na sya.
Dali dali akong pumunta sa kwarto ko para tingnan si Pablo, pero pag bukas ko ng pinto ay naabutan ko sya na nag gigitara habang kumakanta. Nakapikit pa ang mata nito habang feel na feel ang kanta nya.
Habang kumakanta ito ay di ko maiwasang mapatitig sa kanya.
Napakasarap talagang pakinggan ang boses nya. Mula kasi sa puso pag sya yung kumanta.
Parang hinaharana ka nya.
Nang matapos na syang kumanta ay nagulat ito nang makita akong nasa loob na nang kwarto.
"Kanina ka pa dyan?" Tanong nito.
"Hindi naman gaano." Maikling sagot ko.
Heto nanaman, wala nanaman akong makuhang salita para kausapin sya.
"Tapos ka na sa live mo?" Tanong pa nya at saka itinabi yung gitara. Tumango na lang ako bilang sagot.
Napansin kong iba na ang suot nito.
Naligo siguro sya habang nagla-live ako.
"Pinakialaman ko na yung closet mo, busy ka kasi kaya di na ko nakapag paalam."
"Bakit gising ka pa? 2am na ah." Lumapit ako sa kanya at saka umupo sa tabi nya.
"Hinihintay kita eh."
"Bakit mo ko hinihintay?"
"Hindi kasi ako sanay matulog dito sa bahay mo nang di ka katabi." Parang batang bulong nito pero sapat lang para marinig ko.
Dug dug 💗 Dug dug 💗 Dug dug 💗
God yung puso ko.
Parang mabibingi ako sa lakas ng tibok nito.
Sinasabi ko sayo Jampawlo, panagutan mo tong kilig ko. 🥹
"Ayaw mo ba kong katabi?" Muli ay tanong ni Pablo. Hindi ako makapagsalita, nakatitig lang ako sa kanya.
Totoo ba to? O lasing pa rin sya?
Lord, please help.
Pigilan nyo ko.
Ang cute ng taong to.
Baka di ko mapigilan ang sarili ko.
"Uuwi na lang siguro ako." Tatayo na sana si Pablo nang kabigin ko sya sa kanyang leeg at baywang para mapalapit sya lalo sakin.
Hindi ko na kaya.
Kasalanan nya kasi to eh. Masyado nya kong pinaibig.
"I'm sorry Pau."
"Uy Stell, ano bang ~~~~~" Di ko na pinatapos pang magsalita si Pablo.
Without hesitation I crashed my lips to his.
I know he will be angry with what I did but what can I do? I'm so in love with him.
He was too surprised to kiss back at first, but he quickly recovered and snaked his arms around me.
Now I was the one not responding due to shock.
He didn't push me away?
Just as the kiss was about to deepen, I pulled away from him. And I was surprised when I saw him crying.
Is he mad at me na ba?
But he kissed me back.
I cupped his face and wiped his tears away. I rested my forehead to his forehead. We both catching our breath.
"I'm sorry Pau if I kissed you, I can't help it anymore. Cos I'm so damn in love with you." I planted a small kiss on his forehead and looked directly to his eyes.
"Gusto kita Pau, gustong gusto. " After i say that, I leaned down for another kiss.
Bahala na si Batman.