Pagpasok ko pa lang ng hotel kung saan gaganapin ang anniversary ng Montenegro Corporation ay lahat ng mata ay nasa akin na. I confidently walked towards the grand ballroom and scanned the surroundings. May lalaking tumabi sa'kin at patingin tingin ito sa'kin. Nakilala ko tong si Allein kaya napa-ngiti ako.
"I-Isabela?" Bulong nito kaya tumingin ako sa kanya at ngumiti, "N-No way. No, no, no fucking way Isabela!"
"Hi Allein. Long time no see." I greeted him.
"God, Isabela. You look...you look gorgeous! No, no! Hindi sapat ang gorgeous para i-describe ka. You're perfect."
"Ang OA mo naman." Natawa ako sa kanya.
"Seryoso ako. Napaka-ganda mo." Anito. Halos nakatulala na ito sa'kin, "Can I be your date tonight? Or for the rest of your life?"
"Sure." Ngumiti ulit ako.
"What do you mean sure? Sure na date mo ko nga''yung gabi o sure na pang-habang buhay na?"
I chuckled at him, "Sure. I can be your date tonight."
"Okay. But I still prefer the second one." Ngumiti ito. Inalok niya ang braso niya sa'kin kaya kinuwit ko ang kamay ko don. Pansin ko pa din ang mga matang nakamasid sa'kin hanggang sa mahagip ng mata ko ang mata ni Zephyr at nagtama ang mata namin. I smiled at him and looked away. Nakipagusap ako sa ibang mga empleyado at nagpakilala.
"Allein." Lumingon kami nang mag isang matandang lumapit sa'min. May kasama itong babae na may edad na din.
"Dad." Bati ni Allein at yumakap dito. Humalik naman siya sa babae na tingin ko ay ina niya.
"Well, who is this beautiful woman with you?"
"This is Isabela, my date for tonight."
"Hi, good evening." I greeted them.
"Wow. You're so beautiful, hija. Ilang taon ka na?"
"I'm thirty." I answered.
"Thirty? Thirty ka na? You look like in twenties!" Saad ng matandang lalake na kinatawa ko.
"Bagay na bagay kayo ni Allein." Ani naman ng babae.
"I hope she's the one, son." Saad ng ama niya. Nginitian ko lang to at nagpaalam sila na makikipagusap sa iba.
"I'm sorry about my parents." Saad ni Allein, "Excited lang talaga silang mag-asawa ako. Sabik kasi sa apo."
"Bakit hindi ka pa nagaasawa?" Tanong ko dito.
"Hmm, kelan mo ba balak na magpakasal tayo?" Aniya na kinatawa ko.
"Palabiro ka talaga, Allein." Ngumiti lang to at napakamot sa ulo. Sunod naman ay lumapit sa'min si Jupiter kasama si Aurora at nakasunod sa kanila si Regan at Sandro.
"Wow! Is that you Bela?!" Sigaw ni Regan at mabilis akong hinila sa tabi niya, "I'll be your date for tonight, baby."
"I'm sorry but I already have my date." I answered and went back to Allein's side.
"Good answer!" Bulong ni Jupiter na pinagtaka ko. Tumingin ito sa gilid ko kaya sinundan ko ang tingin niya at doon, nakita ko si Zephyr na nakatitig sa'min. Ang mga mata nito ay nagaalab sa isang emos'yun...selos?
"You hungry?" Bulong ni Allein sa tenga ko kaya binalik ko ang tingin ko sa kanya. Ang kamay niya ay humahaplos sa likod ko kaya nginitian ko siya.
"Are you hungry?" I asked him.
"Oo." Humawak ito sa tyan niya at bumungisngis, "Nakita ko ''yung pagkain dun mukhang masarap. Kain na tayo?"
"Sure." Tumango ako at iginaya niya ko sa buffet table.
The party started with a simple speech from the former CEO, Saturn Montenegro. Nagkaron din ng awards para sa loyal employees at nagkaron ng speech and current CEO na si Zephyr. Si Allein din at nagsalita sa entablado kaya ngumiti ako dito.
"Thank you for ever'yune who attended this anniversary. This party won't be successful without the help of Montenegro Corporation's employees, business partners and friends from business world." Saad ni Allein habang may hawak na champagne sa kamay nito, "I also want to mention this special someone in my life. I know we're not yet starting something or maybe will not happen but I want you to know, I want ever'yune, every man to know, Isabela, you look very beautiful and undeniably gorgeous tonight. And you're the only woman who can make this heart beat like crazy."
Naghiyawan ang mga tao sa party at naramdaman kong nag-init ang pisngi ko habang naka-tingin kay Allein. Nararamdaman ko naman ang pagkagusto nito sa'kin at alam kong mabait itong tao. If I could know him better, I know I'll fall in love with him. He's a gentleman and I know he's a good man.
"Cheers!"
"Cheers ate Bela!" Saad nila Jupiter at ngumisi sa'kin.
"Mukhang magkaka-love life na si ate Bela. Congrats!" Saad ng mga to sa'kin. Nahihiyang natawa na lang ako sa mga to.
Muli kong nahagip ng tingin si Zephyr na umiinom sa isang gilid. Maluwag ang necktie na suot nito at nakatitig sa'kin. Hindi ko to pinansin nang tabihan ako ni Allein at bumulong sa tenga ko.
"Can we dance? Open na ang dance floor."
"Sure." I answered and took his hand. Ikinawit nito ang mga braso ko sa leeg niya at niyakap niya naman ang kamay niya sa bewang ko tsaka kami sumabay sa tugtog.
"I'm sorry kung nai-announce ko sa lahat ang nararamdaman ko sa'yo Isabela. I just can't help it. You're so beautiful and the world should know it. Sana hindi ka ma-turn off."
"It's okay, Allein." Ngumiti ako dito.
Siguro tama nga tong ginawa ni Jupiter para sa'kin. Nagkaron ako ng confidence sa sarili ko. Nagkaron ako ng chance makita ang mga lalaking tingin ko ay kaya akong mahalin ng buo. Ito na siguro ''yung chance na mag-move on ako hindi lang para sa sarili ko kung di para na din sa anak ko.
This time, sarili ko naman ang papasayahin ko. But as I make myself happy, I want to get closer to my son too. Kahit maging mag-kaibigan lang kami ni Zephyr ay gagawin ko para lang mapalapit kay Zach. I'll do anything for my son. Kahit pa kalimutan ko ang pagmamahal ko sa ama ng anak ko ay gagawin ko.
From now on, I won't look in the past anymore. Dahil wala na kong dapat balikan sa nakaraan. Everything is in the present and future already. Hindi ko na maaayos pa ang nakaraan kahit na ilang beses akong magsisi. I want to be a better woman for my child and I'll start doing it right now.
"Can I have this dance?" Napalingon kami ni Allein nang makita si Zephyr na nakatayo sa gilid namin.
"Sure." I answered and looked at Allein, "Is it okay, Allein?"
"Of course. I'll wait for you in our seat, Isabela." Anito at humalik sa noo ko. Ngumiti naman ako kay Zephyr at inabot ang kamay niya. He gently wrapped my arm around his waist as his eyes never left mine. Tapos ay hinila niya ko upang magdikit ang katawan namin gamit ang kaliwang kamay niya. Niyakap niya ang braso niya sa likod ko hanggang sa magkayakap na kaming dalawa.
"You're so beautiful." Bulong niya sa tenga ko habang mabagal kaming sumasayaw, "Napaka-ganda mo talaga Bela. Sobra, sobra...sobra."
"T-Thanks."
"Are you mad at me?" Tanong niya.
"I'm not." I answered and met his sad eyes. Parang napakaraming emos'yun ang nandon na hindi ko mapangalanan.
"I'm such a jerk for letting you go." Muling bulong niya at pinagdikit ang noo namin, "I'm sorry."
"Napatawad na kita Zephyr. Gusto ko na lang makipag-kaibigan sa'yo para sa anak natin."
"K-Kaibigan?" Humiwalay ito, "You just want to be friends with me?"
"Yes." Diretso kong sagot.
"Why? Dahil ba kay Allein? Mahal mo ba siya? Does he make you happy?"
"For my child, Zephyr. Gusto kong makipag-kaibigan sa'yo para sa anak ko. I realized that everything is already in the past and I can't do anything about it. Wala na kong problema kung hindi mo ko mapatawad dahil hindi ka maka-move on sa nakaraan. But it's six years already Zephyr. Nakalimutan ko na ang galit ko noon sa'yo dahil minahal kita. Please, let go of your anger. Let's be friends for our son."
"Bela...hindi." Umiling ito at umatras kaya napatingin ako sa kanya, "Akin ka eh. You're mine Bela. You're only mine. Why are you saying this like I mean nothing to you anymore?"
"Zephyr, don't be such a selfish jerk. Hayaan mo na ko maging masaya. At least I'm asking you to be a friend, right? I'm already moving on—"
"Bullshit!" Sigaw niya na kinatingin ng lahat sa'min, "I don't want you to be happy without me. Ako lang dapat ang nagpapasaya sa'yo tulad noon. Bela, I can't let you go like this! I can't let you be with that man!"
"Hindi ba't ikaw naman ang nagtulak palayo sa'kin noon? Then why are you telling me this like you did nothing? Zephyr, ikaw ang gumawa nito! Hindi ako ang sumira sa relas'yun natin kundi ikaw!"
"No, listen!" Hiniklat niya ang braso ko kaya napa-aray ako.
"Lasing ka na Zephyr." Saad ko at tumingin kila Jupiter para humingi ng tulong na agad naman lumapit sa'kin. Pilit nila kaming pinaghihiwalay ni Zephyr.
"Kuya, lasing ka na. Uwi na tayo." Pigil nila Jupiter dito.
"No, no. Naguusap kami ni Bela. Naguusap pa tayo 'di ba?!" Inabot ako nito at hinawakan ang braso ko. Napa-igik ako sa sakit ng hawak niya, "Bela, Bela, don't do this. Pagusapan natin to please?"
"Ano bang sinasabi mo? We're already done talking!" Nanlalaking matang sagot ko. Naramdaman kong yumakap si Allein sa'kin habang nilalayo ako kay Zephyr.
"You love me right?! Bela!"
"Kuya! Dad, si kuya!" Sigaw ni Jupiter. Pilit nilang inaalis ang hawak nito sa'kin pero nakakapit siya at nadadala niya ko. Ang sakit ng hawak niya dahil bumabaon ang kuko nito sa balat ko.
"I'll handle this." Singit ni Regan at mabilis na hinampas ang batok ni Zephyr na agad nawalan ng malay. Napatingin kaming lahat kay Regan na naka-ngisi sa'min, "Basic assassin skills."
Nang makabawi sa gulat, agad nagtulong-tulong ang mga Montenegro sa pagbuhat kay Zephyr. Nilapitan naman ako ng parents ni Allein para tanungin kung anong nangyari pero hindi ako sumagot.
"Okay ka lang?"
"Yeah." I answered as I hold my wrist.
"Gusto mo ng umuwi?" Tanong ni Allein kaya tumango ako, "You can stay in my penthouse Isabela. May guest room naman ako."
"Okay lang ba?"
"Of course. Halika na." Inalalayan ako nito palabas ng party at sumakay kami sa SUV niya. We arrived in a high-end condominium and he gently wrapped his arms around my waist and guided me to the elevator, "Anong pinaguusapan n'yo ni Zephyr? Bigla siyang nawala sa sarili."
"It's something personal."
"May past ba kayo?" Tanong nito at mahinang natawa. Pagpasok sa penthouse niya ay inalukan niya ko ng tubig na agad kong tinanggap.
"Ahm, siya ang ama ng anak ko." Pag-amin ko. Nagulat ang maamong mukha ni Allein ngunit agad siyang nakabawi.
"O-Oh! You mean Z-Zach? Anak n'yo si Zach?" Tumango ako, "Okay."
"Nagulat ka ba? Sorry di ko naamin."
"It's okay. I still think you're strong and beautiful. Wala naman akong pakialam kung may anak ka na." Ngumiti siya at pumasok ss isang kuwarto. Pagbalik niya ay may dala siyang pantulog na pangbabae.
"This is my mom's clothes. Check mo na lang kung kasya sa'yo. Kung hindi naman, I can lend you mine."
"Thanks Allein. You're a good man." I said. He just smiled and guided me to the guest room. Sinabi nitong magpahinga na ko.
Nang makahiga ako sa kama ay napatulala ako sa kisame. Hindi gano'n ang inaasahan kong magiging reaction ni Zephyr nang sabihin kong gusto ko siyang maging kaibigan para sa anak namin. Ang buong akala ko ay agad itong tatanggi o di kaya ay papayag siya pero may condition. I never expected him to shout and say something about the past we had. Siguro nga ay lasing na talaga to.
Kinabukasan ay sunday na. Pag labas ko ng kuwarto ay naamoy ko agad ang mabangong aroma na nanggagaling sa nilulutong pagkain kaya agad ako nakaramdam ng gutom. Pagpasok sa kusina ay nakita ko si Allein na nagluluto. He's wearing a white shirt and a sweatpants as he cook something.
"Good morning." Bati ko. Lumingon ito at ngumiti dahilan para mas sumingkit ang mata niya.
"Good morning Isabela. Matatapos na ang niluluto ko. Can you wait for a while?"
"Of course. Kailangan mo ba ng tulong?"
"No, it's okay. Bisita kita kaya ipaghahanda kita." Anito. Tumango na lang ako at inantay siyang matapos magluto. May beef tapa dito at fried rice at tsaka hotdog, "Anong gusto mong drinks?"
"Water na lang. Thanks."
Nang mailapag ni Allein ang tubig sa harap ko ay naupo siya sa katapat kong silya at nag-dasal tsaka ko inayang kumain. Hindi naman naging awkward ang umagahan namin lalo na't pala-kwento talaga si Allein. He made me laugh even with a simple jokes he have.
"Isabela, I-I know we just met months ago. Hindi ko din alam kung may nagugustuhan ka na ba o wala pa."
"Hmm?" Tinignan ko to. Namumula ang buong mukha niya at parang batang nahihiyang umiwas ng tingin.
"C-Can I court you? Or can I get to know you even more? Hindi kita tatanungin kung may pag-asa ako sa'yo at hindi ako aasa na magiging tayo. Pero puwede bang ligawan ka?"
"Allein..."
"Okay lang din kung ayaw mo. I'll stick with being friends with you." Ngumiti ito sa'kin.
Napa-isip naman ako. Maybe it's time for me to find someone who can love me back too. And here is the man who tells me he will court me even if I can't give him assurance. Napaka-buting tao ni Allein at alam kong hindi ako magsisisi kung sakaling bibigyan ko siya ng pagkakataon.
I want to forget Zephyr already and I'm already starting it. Gusto ko na lang na makasama ang anak ko kahit na ayaw nito sa'kin. I sighed and stared at Allein waiting for my answer. Siguro nga oras na para sa bagong buhay.
"Okay." Sagot ko kay Allein. Lumaki ang ngiti nito at biglang napatayo sa kinauupuan niya.
"Yes!" Pigil na pigil ang sigaw nito na kina-ngiti ko, "Thank you Isabela."
"Thank you too, Allein." I said and I slowly let go the last hope that Zephyr and I will be together.