I entered his office as my heart was beating nervously. Malamig ang simoy ng aircon nang makapasok ako sa isang malaking opisina. His office is colored black and gray and everything shouts masculinity.
I saw him reading something on a piece of paper and it made my heart jump. Napaka-gwapo pa din niya kahit na ilang buwan na ang nakalipas mula nang huli kaming magkita. Umangat ang tingin nito sa'kin kaya natigilan ako. Zephyr always gives me the same feeling whenever I see him. My heart is thumping so loud, and my palms are sweating as he stares at me. I tried to smile but I know it was an awkward one.
"G-Good day." I greeted. His lips formed a slight smile before he leaned on his back in his seat.
"Yes? What brought you here miss...?"
"I-I'm Isabela Naval." Pakilala ko. Tumango ito at sinenyasan akong lumapit sa kanya.
"Okay miss Isabela. What brought you here?"
"I'm here to tell you that I'm pregnant." Diretso kong sagot. Natigilan ito at ilang segundong tumitig sa'kin bago ngumiti.
"Congrats. And?"
"And you're the father." I added. Katahimikan ang bumalot sa opisina niya hanggang sa basagin niya to ng isang tawa. I stared at him as he laughed at me.
"Jesus, you made my day Isabela." He answered while chuckling. Umayos ito ng pagkakaupo at tumingin sa'kin. Nandon pa din ang ngiti sa labi niya. He cocks a brow telling me to talk.
"I'm serious. Ikaw talaga ang ama ng dinadala ko. Remember it. Three months ago. At the club X." I said. Tila nag-isip ito saglit kaya nabuhay ang pag-asa sa dibdib ko. But that little hope in my chest popped like a bubble when he shook his head.
"I'm sorry. But I can't remember fucking you." Mariing sagot niya at tila isang kutsilyo ang tumusok sa puso ko.
"L-Lasing ka non k-kaya hindi mo maalala—"
"Drunk or not I can remember any woman whom I'm fucking. And I'm telling you that I don't remember you, Isabela. Now, if you're here to tell me that I got you pregnant, you're wasting my time. You can now leave."
"Pero Zephyr—"
"Ma'am, labas na ho tayo."
Hindi ko namalayan na nasa likod ko na pala ang secretary ni Zephyr. I turn my gaze to him but he's only looking at me with his cold eyes. Tumulo ang luha ko habang hinihila ako ng secretary niya palabas ng opisina. I saw him shake his head in disappointment before the door closed.
"Huy Isabela!"
"Ha?"
Napatingin ako sa ka-trabaho kong si Glaiza nang kalabitin niya ko. Kanina pa pala ko nakatulala sa monitor ng computer ko. Muli ko na naman kasing naalala ang nangyari sa'kin pitong taon na ang nakakalipas.
"Kanina ka pa dyan tulala, teh. Break time na po."
"Kung maka-teh ka ah." Saad ko at inayos ang mga gamit sa ibabaw ng mesa ko.
"Lunch tayo?"
"Busog pa ko." Tugon ko pero ang totoo ay wala kong pera pambili ng lunch. Nagtitipid kasi ako lalo na't malapit na ang bayaran ng apartment na tinitirahan ko ngayon.
"Sure ka bes?" Tanong niya. Tipid akong ngumiti at tumango na lang.
"Isabela, pinapatawag ka ni boss."
Lumingon ako nang sumulpot ang secretary ng boss kong chinese. Agad naman akong tumayo at sumunod dito paakyat sa second-floor kung saan ang opisina nito. Isa kong encoder sa toys factory. Minsan ay naglilista ko ng mga delivery pag walang gaanong trabaho.
Pagpasok sa opisina ay amoy ng sigarilyo at insenso agad ang sumalubong sa'kin. Tila maiiyak ako sa usok na nanggagaling sa insenso na nakatirik sa harap ng mga buddha sa gilid ng kuwarto. Hindi din nakatulong ang aircon dahil mas pinapalala lang nito ang usok.
"Sir?" Tawag ko dito.
"Yes, you Isabera." Pilit na english nito, "I have many reports about you. Ikaw hindi trabaho maayos aking kompanya. Ragi ikaw absent at di pasok maaga!"
"S-Sorry Sir—"
"Ako di tanggap sorry! You're fired!"
"Wait sir, listen to my explanation first!"
"No, no! No expranation!" Sigaw nito at busangot ang mukhang tinaboy ako. May inabot ito sa'king maliit na sobre bago ako pinagsarahan ng pinto ng opisina niya.
Bagsak ang balikat ko na umalis ng kompanya. Nagpaalam ako sa mga ka-trabaho ko at mangiyak-ngiyak akong lumakad palayo sa factory. Malas talaga! I have been working in this company for almost four years already. Noong una naman ay hindi ako nala-late sa trabaho pero nang magkanda baon baon ako sa utang ay nag-simula na kong mahirapan.
Mula nang mag-hiwalay kami ni Zephyr ay naghirap ang buhay ko lalo na nang putulin ko ang connection namin ni Magnus. He was so mad when I chose Zephyr over him. Pinahirapan niya kong maghanap ng trabaho. Pinahirapan niya ang buhay ko lalo na't hindi ako sumunod sa mga plano niya. Pero tulad ng iba ay napagod din si Magnus sa'kin. After all I'm just one of his pawns in his little game.
Aaminin ko na nagalit ako kay Magnus dahil sa ginawa niya. He's a psycho and a lunatic. Pero hindi ako nagtanim ng galit sa kanya kaya kahit hindi siya humingi ng tawad ay pinatawad ko na siya. I just wish he could find someone who can fill the gap in his heart.
And for Zephyr... I sighed and stared at the bright blue sky. Kamusta na kaya ito? May asawa na ba siya? Miss na miss ko na siya. Si Zach kaya malaki na? Panigurado ay gwapo to katulad ng ama niya. I smiled bitterly as I felt my tears build beside my eyes. Kelan ko ba sila makikita?
Imbes na mag-drama ay sumubok akong humanap ng trabaho sa mga fast food chain. Nagtanong tanong kung may bakante sila ngunit puro wala ang sagot nila. Napapagod na pumasok ako sa isang restaurant. May bonus na binigay ang boss ko sa'kin kanina kaya naisipan kong kumain. Nararamdaman ko na din ang pagkalam ng sikmura ko dahil hindi ako nag-lunch.
Nag-order lang ako ng simpleng roasted chicken at dalawang rice tsaka juice. Tahimik lang akong kumain nang may lumapit na bata sa'kin at tinitigan ako.
"Ahm, hello." Bati ko ngunit nanatili itong nakatitig sa'kin, "Anong pangalan mo?" Tanong ko. Muli at tumitig lang siya sa'kin.
"Sevin!" Tawag ng isang lalaki at hinawakan ang braso nito, "Don't run away, okay? Papatayin ako ng nanay mo pag nawala ka na naman. Ba't ba kasi ako naging babysitter? Gwapo gwapo ko eh."
Umangat ang tingin ko dito at nanlaki ang mata ko ng matitigan ito at makilala ko siya. His face became matured and manly for the past years. Halos hindi ko nga to makilala kung di lang dahil sa ngisi at mata niya.
"Jupiter." Tawag ko. Lumingon ito sa'kin at kumunot ang noo. Tinitigan niya ko at pinasadahan ng tingin hanggang sa tumigil ang mata niya sa dibdib ko.
"Ate Bela?!" Sigaw niya at lahat ng customer ay napalingon sa'min, "Holy mother of bouncy balls! Ikaw nga!"
"Kamusta?" Ngumiti ako. Agad itong umupo sa tapat ko at kinandong ang batang hawak hawak niya.
"I'm more than fine! Damn girl, kamusta na? Ang tagal kitang di nakita. Mas gumanda ka kahit mukha kang haggard. May boyfriend ka na? Asawa?" Dire-diretso niyang tanong na kina-ngiti ko. Hindi pa din nagbabago ang kadaldalan niya.
"Maayos naman ako. Wala pa kong asawa at boyfriend." Sagot ko at bumaba ang tingin ko sa batang kandong niya, "Anak mo?"
"Oh no. Wala kong balak magkaron ng anak. Pamangkin ko to." Ngumisi siya, "Sevin say hello."
"Hello." Bati ng bata. Tinitigan ko naman to. Bigla akong kinabahan nang sabihin ni Jupiter na pamangkin niya to. Anak ba siya ni Zephyr? May pamilya na ba tong iba? Sa isiping 'yun ay tila nabiyak ang puso ko.
"You're thinking too much." He said and laughed, "Anak to ni ate Sera. He's seven. Ano ka ba?"
"O-Oo nga pala! I totally forget about him." I answered with an awkwaed laugh. Napa-iwas ako ng tingin nang mapahiya ako. Oo nga naman! This kid is not a baby anymore. Kung sakaling nagkaanak nga si Zephyr sa iba ay malamang na bata pa 'yun.
Nakahinga ko ng maluwag dahil hindi to anak ni Zephyr. Pero pano nga kung meron na tong ibang pamilya? Nahihiya naman akong mag-tanong kay Jupiter.
"So, anong ginagawa mo dito?" Tanong nito sa'kin.
"I'm having lunch."
"Lunch? Four pm na, ah."
"Late lunch." Saad ko at mahinang tumawa, "Tsaka naghahanap kasi ako ng work."
"Trabaho? I can give you one!" Ngumiti siya, "Kung di mo natatanong eh isa na kong CEO ng sarili kong kompanya. Ang genius ko kaya! Gwapo na matalino pa. Well, maliit pa lang ang business ko pero puwede nang ipagmalaki." Pagyayabang nito at nilapag sa mesa ang isang card. Kinuha ko naman 'yun at binasa.
Jupiter Montenegro
CEO and Owner
JMontenegro Engines Corporation
"Ano bang klaseng trabaho ang gusto mo? Hmm. Secretary ko? Taga-timpla ng kape ko? Ow, ow, maybe you can be my personal maid?" He grinned.
"I-I think I'll pass Jupiter." Saad ko. Mukhang kalokohan lang ang alam nito. He's a pure evident of a happy-go-lucky-guy.
"I'm just kidding ate Bela. Besides, I don't sleep with my relative's ex." He said and shrugged his shoulder, "Bros before hoes, you know that? But don't worry you ain't a hoe. I like you more than Vienna."
"Vienna?"
"Nothing." Bumungisngis ito, "Kung gusto mo ng trabaho ay tawagan mo lang ako. Walang available sa kompanya ko ngayon pero sa Montenegro Corporation, madami. Specially secretary."
"Okay. Salamat Jupiter."
"Paano, una na ko ha? Baka hinahanap na kami ni ate Sera. Tinakas ko lang kasi si Sevin." Tumawa ito, "Call me, baby. I'll wait for a hook up."
"Sira." Natawa na lang ako at pinagmasdan siyang lumabas ng restaurant habang hila-hila ang pamangkin niyang si Sevin.
Paguwi sa'min ay nakita ko ang landlady ng tinitirahan kong apartment. Napatigil ako sa paglalakad at akmang tatalikod na para lumakad palayo nang tawagin niya ko. Pilit na ngiti akong humarap dito at lumapit.
"Isabela! Ang bayad mo nasan na? Tatlong buwan ka nang walang bayad!" Sigaw nito.
"Pasensya na aling Paling. Nawalan ako ng trabaho eh. Puwede bang next time na lang?"
"Gago ka ba? Anong next time?! Pag hindi ka nagbayad nga''yung buwan magligpit ligpit ka na ng gamit mo, punyeta!"
"Pasensya na po."
Nang makaalis to ay napa-buntong hininga ko at pumasok sa loob ng apartment. Maliit lang to at tama lang para sa'kin. May maliit na kusina, banyo, salas at space para sa higaan. Naupo ako sa maliit na sofa at kinuha ang cellphone ko tsaka nilabas ang card ni Jupiter. Pinag-isipan kong mabuti kung tatanggapin ko na ba ang alok nitong trabaho o hindi.
Halos dalawang oras ko din pinag-isipan kung tatawagan ko si Jupiter. Nang matapos akong mag-hapunan at mag-hugas ng plato ay muli kong hinawakan ang card ni Jupiter at ang cellphone ko tsaka nag-dial. Ilang ring pa lang ay may sumagot na agad.
"Yes baby?" Sagot nito, "I'm free tonight. Let's meet at club—"
"Si Bela to." Putol ko sa malanding boses niya.
"Oh, ate Bela!" Tumawa ito sa kabilang linya, "Pasensya na. May inaantay kasi akong tawag ng isang chiq. So, napatawag ka?"
"Tatanong ko lang kung anong available na trabaho ang puwede sa'kin sa kompanya n'yo?"
"Secretary." Anito at may himig ng ngiti ang boses niya.
"Anong requirements ang dapat kong i-pasa?"
"You don't have to pass requirements shits. Nasabi ko na kay dad na nakita kita at inalok ng trabaho. Dad is very happy to accept you in our company."
"T-Talaga?" Tugon ko.
"Yeah. Kita tayo bukas sa Montenegro Corporation, okay? I'll be there at eight and of course I'm with my dad. Don't forget to make yourself pretty and wear your sexiest office outfit."
"Maraming salamat Jupiter. You saved me." I chuckled and gave a sigh.
"No problem ate Bela. Hindi ka naman na iba sa'min. I mean you're my bro's ex and my parents really like you." Saad niya na kinatahimik ko. Yep, I'm just Zephyr's ex, "Oh, sorry! Wag mong damdamin 'yun. Ang pag-ibig kasi parang movie yan. Pag natapos na may hangover ka pa din don at talagang maaalala mo pero makakalimutan mo din yan."
Mahinang tawa lang ang sinagot ko. Ilang minuto din kami nag-kwentuhan tsaka siya nagpaalam na may date pa daw. I smiled to myself. Lumiliit na naman ang mundo namin. I know one of these days, Zephyr and I will meet again.