អភូតហេតុស្នេហ៍
ស្ថិតក្នុងទំនាក់ទំនង ពេលខ្លះទោះបីជាយើងធ្វើល្អឬក៏យើងមានលក្ខណៈសម្បត្តិល្អយ៉ាងណាក៏ដោយក៏មិនប្រាកដថាអាចយកឈ្នះបេះដូងគេឬក៏រស់នៅជាមួយគេរហូតបានដែរព្រោះផ្លូវគូជីវិតគឺត្រូវការមនុស្សពីរនាក់ដើរនិងយល់ពីគ្នា បើមិនអាចជម្រើសដ៏ល្អគឺត្រូវត្រឡប់មកស្រឡាញ់ខ្លួនឯងស្វែងរកអ្វីដែលល្អនិងថ្មីមកឲជីវិត
<ឯងស្គាល់គេមិនដល់បងទេ>Minhoដាក់កែវចុះបែរមកប្រឈមមុខនឹងប្អូនដោយទឹកមុខនឹងថ្កល់ហាក់ក្បត់បេះដូងដែលចង់ស្រែកយំ
<ត្រូវហើយខ្ញុំស្គាល់គាត់មិនយូរដល់បងតែខ្ញុំអាចដឹងថាគាត់ស្រឡាញ់បងខ្លាំងយ៉ាងណា គាត់ស្មោះជាមួយបង គាត់ចង់សាងគ្រួសារជាមួយបង>
បើខ្ញុំមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំមិនទ្រាំនៅចាំអ្នកទេ បើមិនស្រឡាញ់ខ្ញុំមិនឲបេះដូងខ្ញុំខេ្ទចថ្នាក់នេះទេ វាប្រែះអស់ហើយអ្នកដឹងទេ តែខ្ញុំនៅតែចាំៗឲអ្នកមកផ្គុំវិញទោះវាមានស្នាមក៏ដោយ
<មកពីដឹងថាគេស្រឡាញ់និងស្មោះបងថ្នាក់ណាទើបបងដោះលែងគេឲជួបមនុស្សល្អ មនុស្សល្អដូចគេគួរតែជួបមនុស្សល្អមិនមែនមនុស្សអាក្រក់ដូចបងទេ>Minhoលើកកែវស្រាមកផឹកយ៉ាងក្រៀមក្រំ គេកែចរឹកព្រានមិនបានចឹងមានតែដោះលែងឲChoInមានសេរីភាពមិនគួរឲគេមកខាតពេលជាមួយមនុស្សដូចយើងទេ
<ចឹងបងគិតថានេះជាជម្រើសល្អសម្រាប់គេមែន>កំហឹងហាក់កើនឡើងនៅពេលដែលបងខ្លួនគិតអីល្ងង់ៗបែបនេះទើបសម្លេងក៏ឡើងតាមនឹង
<បញ្ចប់គ្រប់យ៉ាងគឺល្អសម្រាប់គេ>Minho នៅតែប្រកាន់ជំហរថាដោះលែងមនុស្សល្អឲជួបមនុស្សល្អជាជម្រើសដែលប្រសើរដដែល គេមិនប្ដូរដាច់ខាត
<បងឈឺគេឈឺជាជម្រើសល្អ>រាងតូចដាក់មួយឃ្លាឲនាយសង្ហាស្ងាត់មាត់ច្រៀប
<គាត់ស្រឡាញ់បងគាត់ទទួលយកបងបានហើយ តើបងនៅចង់បានអីទៀត បើគិតថាគាត់ល្អ ហេតុអីបងមិនធ្វើល្អឲដូចគាត់ដែរទៅ>
<គេមានជម្រើសច្រើនមិនយូរទេគេនឹងភ្លេចបងហើយ>
<ចុះបងចង់ឲគេភ្លេចបងទេ ចិត្តពិតបងចង់ឲគេទៅអ្នកផ្សេងថែទេ ចង់ឲស្នាមញញឹមដែលធ្លាប់មានឲបងប្រែទៅមានឲគេផ្សេងទេ ចង់ឲការបារម្ភពីមុនឲទៅអ្នកផ្សេងទេសួរចិត្តខ្លួនឯងឲច្បាស់បងប្រុស>
<ខ្ញុំសួរបងម្ដងទៀតបងឈឺគាត់ក៏ឈឺសប្បាយណាស់មែនទេ>
<មិនយូរទេគេនឹងបាត់ហើយ>
<បងនៅក្នុងចិត្តគាត់ ចិត្តមនុស្សមិនមែនដី.សដែលសរសេរភ្លាមចង់លុបភ្លាមក៏បានទេបងប្រុស>បើខ្ញុំចេញពីអ្នកហើយនឹងបាត់ឈឺ តើខ្ញុំទ្រាំធ្វើអីបើឈឺចង់ឆ្កួតហើយ
<បងនឹងគេមិនមែនគូរនឹងគ្នាទេគេជាព្រះចន្ទចំណែកបងត្រឹមជាកូនទន្សាយ>អូនល្អស្អាតដូចជាមេឃមិនគួរបន្ទាបខ្លួនមករកបងដែលជាដីស្មោគគ្រោកទេគួតែនៅជាមួយពពកដែលល្អឯក
<ចុះបងមិនដឹងទេហីថាកូនទន្សាយគូរនឹងព្រះចន្ទហើយមេឃដីជាគូរនឹងគ្នា >មែនហើយទាំងនេះសុទ្ធតែជារបស់គូរនឹងគ្នា បើមានមួយអត់មួយហាក់ដូចពិភពលោកពោរពេញដោយទុក្ខសោក
<តែបងនឹងគេមិនអាចដូចរបស់ទាំងនោះទេ>
<បងប្រាកដថាបែបនឹងមិនមែនបងខ្លាចថាលែងមានសេរីភាពទេហី>
<បងសប្បាយទេទាំងបងទាំងគាត់ធ្វើខ្លួនបែបនេះ ម្នាក់ៗដេកនឹកគ្នា ដេកនឹករឿងដែលធ្វើរួមគ្នាធ្វើខ្លួនដូចមនុស្សគ្មានវិញ្ញាណតើសប្បាយទេហាស៎>
<ហឹកសប្បាយតើសប្បាយជាងឲគេនៅឈឺយូរតទៀត>ទឹកភ្នែកហូរឃាត់លែងជាប់ហើយគេឈឺណាស់តែមិនចង់ធ្វើបាបមនុស្សល្អទេ ខ្ញុំក៏ឈឺតែខ្ញុំមិនចង់ឲអ្នកនៅក្បែរមនុស្សអាក្រក់ទៀតទេ
<នៅជាមួយបងគាត់ឈឺតែក៏មានពេលសប្បាយ មិនមែនជាភពខ្មៅងងឹតទេ>
<បងធ្វើអីបងតែងតែមានហេតុផល បងដឹងគ្រប់យ៉ាង បងដឹងគេឈឺរឹតតែដឹងថាគេមិនងាយភ្លេចបងតែបងចង់ផ្ដល់អ្វីដែលល្អឲមនុស្សបងស្រឡាញ់ ហេតុផលទាំងនេះឯងមិនយល់ទេTae>ខ្ញុំសុខចិត្តធ្វើមនុស្សអាក្រក់បើអាចឲអ្នកសុខ ហេតុផលគ្រប់យ៉ាងរបស់ខ្ញុំគឺគ្រាន់តែបំណងល្អលើអ្នកប៉ុណ្ណោះ
<ហាសហាហេតុផលបងអស្ចារ្យណាស់បងប្រុស បងទាញគាត់ពីភាពងងឹតហើយបងក៏រុញគាត់ទៅវិញបងអស្ចារ្យពេកហើយ>រាងតូចប្រែជាអស់សំណើចនឹងគំនិតបងប្រុសទៅវិញវាកំប្លែងពេកហើយផ្ដល់ស្នាមញញឹមឲគេ ធ្វើឲស្នាមញញឹមគេកើតមានព្រោះតែអ្នកពេលអ្នកលេងឆ្អែតក៏យកទៅវិញ
អ្នកឈាមត្រជាក់ពេកហើយ អ្នកទាញខ្ញុំពីជាន់ទី3តែទម្លាក់ខ្ញុំទៅជាន់ដែលក្រោមគេទៅវិញទៅជាន់ដែលងងឹតគួរឲខ្លាចៗខ្លាំងណាស់ពិសេសពេលនឹកដល់រឿងយើង វាឈឺពេកហើយ តើខ្ញុំខុសអ្វីទើបអ្នកធ្វើបែបនេះខ្ញុំពិតមិនដឹងមែន បើខ្ញុំធ្វើខុសខ្ញុំសុំទោសកុំដាក់ទោសខ្ញុំរបៀបនេះអី ខ្ញុំឈឺណាស់ឈឺជិតឆ្កួតហើយ
<បានហើយខ្ញុំចេះដឹងរឿងផ្ទាល់ខ្លួនពួកបងពេកហើយ>រាងតូចងើបចេញដោយមុខក្រមូវទាំងទ្រូងគេឈឺខ្លាំងណាស់ កាលពីមុនគេមានមិត្តជិតស្និទ្ធម្នាក់ដែរទំនាក់ទំនងពួកគេល្អណាស់ចេះការពារគ្នាទៅវិញទៅមករហូតដល់
______
ត្រឡប់ទៅអតីតកាលកាលពីរាងតូចរៀននៅទី12គេមានមិត្តម្នាក់អាចនិយាយថានាងគឺជាទេពធីតាសម្រាប់គេ
<ហេតុអីបានជាឯងការពារTaehyungខ្លាំងបែបនេះ ឯងភ្លេចគោលបំណងដើមហើយមែនទេ>មិត្តម្នាក់របស់MoZiសួរទៅកាន់នាងព្រោះរាល់ដងឃើញនាងការពារTaehyungខ្លាំងណាស់អ្នកណារករឿងគេដឹងតែនាងតតាំងហើយ
<នាងឆ្កួតអ្នកណាទៅភ្លេចនោះ ឯងភ្លេចហើយហីថាហេតុអីបានជាអ្នកក្នុងថ្នាក់ស្អប់វាបែបនេះ>MoZiសើចបន្តិចគោលបំណងដែលនាងមកក្បែរTaehyungជាអីនាងមិនភ្លេចទេក្រែងរាល់ថ្ងៃនាងកំពុងធ្វើហើយតើ
<កុំប្រាប់ណាថាមកពីឯង>មិត្តរបស់នាងនិយាយទាំងភ្ញាក់ផ្អើលមិននឹកស្មានថាមិត្តនាងមានគំនិតឃោឃៅថ្នាក់នេះសោះ
<ឆ្លាតមែនហើយគ្រប់គ្នាស្អប់វាក៏ដោយសារតែយើងអ្នកនិយាយញុះញុងគ្រប់គ្នានឹងហើយណាមួយវាក្រហើយល្ងង់បែបនេះគ្មានអ្នកណាចង់រាប់ស្រាប់ហើយ>នាងមិនបាច់ធ្វើអីច្រើនទេTaehyungក្រហើយកំព្រារទៀតដូច្នេះនាងនិយាយតែបន្តិចគ្រប់គ្នាក៏ឈប់រាប់អានគេTaehyungបាត់ហើយ
<ហុឺយឯងនេះអាក្រក់មែន អាណិតតែTaehyungទេមើលទៅគេដូចជារាប់ឯងចេញពីចិត្តមែន>នាងនិយាយបែបនេះគឺដោយសារតែពេលដែលMoZiនាងមានបញ្ហាអីគឺTaehyungក៏តែងឯងមុខការពារដែរពិសេសអ្វីដែលទាក់ទងនិងMoZiគឺគេចាំទាំងអស់នេះនាងជាមិត្តរាប់ឆ្នាំហើយមិនចាំនិងយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះMoZiដូចTaehyungដែរ
<អាណិតធ្វើអីនរណាឲវាល្ងង់បែបនេះហាសហា>មនុស្សតែល្ងង់តែងតែជាឧបករណ៍របស់អ្នកឆ្លាតហើយ
<ហឹកៗខ្ញុំមិនបានល្ងង់ដល់មិនដឹងចិត្តឯងទេហឹកតែខ្ញុំគិតថាទង្វើខ្ញុំអាចធ្វើឲឯងប្ដូរចិត្តបានហឹកហឺ>Taehyungរត់មកលើដំបូលស្រែកយំយ៉ាងឈឺចាប់គេឈឺខ្លាំងណាស់ ពេលដឹងថារយៈពេលមួយឆ្នាំគ្មានក្នុងចិត្តគេសូម្បីបន្តិច
<1.2.3តែនៗរីករាយថ្ងៃកំណើតMoZiនេះជាការដូរដែលយើងត្រៀមសម្រាប់ឯង>មិត្តរួមថ្នាក់បិទភ្នែកMoZiតាំងពីក្នុងថ្នាក់រហូតមកដល់ទីធ្លារខាងក្រោយទើបដកដៃ គ្រាន់តែភ្នែកមានសេរីភាពភ្លាមរូបភាពដែលធ្វើឲនាងភ្នាក់ផ្អើលខ្លាំងពេលឃើញTaehyungលុតជង្គង់នៅចំពោះមុខនាង
<នេះជានំដែលយើងធ្វើសម្រាប់ឯង>នាងធ្វើដៃលាបង្ហាញនំដែលនឹងគឺជារាងតូចថេយ៉ុងយើងនេះឯង
<ជាដំបូងយើងត្រូវចាក់ម្សៅ>ពេលនេះទាំងក្បាលរាងតូចTaehyungនិងខ្លួនគឺសដោយម្សៅគេក្ដាប់ដៃក្នុងចិត្តនឹកសង្ឃឹមថាអ្នកចំពោះមុខនឹងជួយខ្លួន
<បន្ទាប់មកត្រូវបំបែកស៊ុត>និយាយចប់ស៊ុតជាច្រើនគ្រាប់ត្រូវហោះមកលើក្បាលរាងតូចឥតប្រណី ក្លិនធំឆ្អាបដោយពងមាន់និងរាងកាយសស្គុះដោយម្សៅបានបន្សាយចេញពីរាងការរាងតូចជាខ្លាំង
<ចុងក្រោយគឺទឹកពិសេស>ទឹកត្រីមួយធុងធំត្រូវចាក់លើក្បាលរាងតូចបន្ថែមក្លិនខ្លួនរាងតូចឲកាន់តែធុំក្លិនលើសដើម
<យ៉ាងម៉េចដែរឯងពេញចិត្តទេ>បញ្ចប់ការងារពួកនាងក៏ងាកមកមើលអ្នកដែលឈរត្រឹងហាក់គាំងនឹងហេតុការណ៍នេះមើលទឹកមុខនាងមិនអាចឲគេប៉ាន់ស្មានពីចិត្តគំនិតនាងពេលនេះទេ
<MoZi>រាងតូចហៅមិត្តទាំងសម្លេងស្រាលពោរពេញដោយក្ដីស្រឡាញ់និងភាពស្មោះត្រង់ នាងនឹងមិនឲចិត្តគេងងឹងឆឹងតើមែនទេ
<យើង.ពេញចិត្តខ្លាំងណាស់ អរគុណពួកឯង love you😘>នាងលើកដៃធ្វើរូបបេះដូងឲអ្នកដែលរំពឹងស្ទើរក្អួតឈាម ចុងក្រោយគេនៅតែចាញ់ មិត្តភាពមួយនេះបញ្ចប់ត្រឹមនេះហើយ គេហត់ហើយឲវាបញ្ចប់ត្រឹមនេះចុះ
មិត្តដែលខ្ញុំទុកចិត្តគេបោកខ្ញុំប្រើ ខ្ញុំចាញ់ហើយ😄