ភាគ1
នៅក្នុងគុកមួយកន្លែងនៃទីក្រុងសេអ៊ូលក្នុងប្រទេសកូរ៉េខាងត្បូងដោយបង្ហាញឲ្យយើងឃើញថាមានអ្នកគ្រូពេទ្យក្រមុំម្នាក់កំពុងនៅក្នុងបន្ទប់ពេទ្យក្នុងគុកនោះ អ្នកគ្រូពេទ្យក្រមុំរូបនេះគឺធ្វើការដោយស្ម័គ្រចិត្តតែប៉ុណ្ណោះ។ នាងគឺជាគ្រូពេទ្យផ្នែកថ្នាំសណ្ដំឬអាចហៅបានថាផ្នែកថ្នាំបំបាត់ការឈឺចាប់ឆ្នាំទី 2 តើដោយសារតែនាងមានបញ្ហាទើបនាងមកធ្វើការធ្វើជាអ្នកគ្រូពេទ្យស្ម័គ្រចិត្តបែបនេះ។
#ទីកន្លែងឃុំឃាំងអ្នកទោស
" លោកប៉ូលីស!! ជួយផងអ្នកទោស 57 57 មានបញ្ហាហើយ ឆាប់មកជួយឱ្យលឿនឡើង ឆាប់មក " (ផាំងៗ) សំឡេងនៃការស្រែករកជំនួយនិងការវាយទ្វារគុកឮសូរពេញបន្ទប់ឃុំឃាងស្រែកផងវាយផងដើម្បីរកជំនួយពីលោកប៉ូលីសដើម្បីហៅអ្នកគ្រូពេទ្យមកពិនិត្យ។ហើយភ្លាមៗនោះប៉ូលីសក៏រត់ទៅបន្ទប់មួយទៀតដែលជាបន្ទប់ពេទ្យដើម្បីរកអ្នកគ្រូពេទ្យគីមមកមើលអ្នកជំងឺ។
" អ្នកគ្រូពេទ្យ អ្នកគ្រូពេទ្យ មានបញ្ហាហើយឆាប់ទៅមើលអ្នកទោស 57 57 ទៅ " ប៉ូលីស
" មានបញ្ហាអីចំពោះអ្នកទោស 57 57 មែនទេ? " អ្នកគ្រូពេទ្យគីមសួរទៅប៉ូលីសទាំងម្ភៃនឹងភ្ញាក់ផ្អើល
" គ្មានពេលបកស្រាយទេឆាប់មកឱ្យលឿនមក " ប៉ូលីស
" សូមចាំខ្ញុំបន្តិចសិន ខ្ញុំរៀបចំឧបករណ៍សិន " ក្រោយពេលរៀបចំឧបករណ៍ដោយចាំបាច់នឹងត្រូវការអស់ហើយអ្នកគ្រូពេទ្យគីមក៏បានរត់ទៅជាមួយប៉ូលីសដើម្បីពិនិត្យអ្នកជំងឺ។ ពេលនោះអ្នកគ្រូពេទ្យគីមដែលជាអ្នកគ្រូពេទ្យក៏បានរត់មកដល់កន្លែង
" សូមជិះចេញអ្នកគ្រូពេទ្យបានមកដល់ហើយ " ប៉ូលីស
" អ្នកគ្រូពេទ្យជួយគេផង " អ្នកទោស(តួអង្គមិនសំខាន់សុំមិននិយាយឈ្មោះ)
" បាន! ខ្ញុំនឹងជួយគេ តែជាដំបូងសូមរៀបរាប់ពីជំងឺរបស់គេប្រាប់ខ្ញុំឲ្យបានដឹងផង " គ្រូពេទ្យគីម
" គេតែងតែប្រាប់ខ្ញុំថាគេក្អក និងឈឺពោះ ប៉ុន្តែមួយរយៈនេះគេមិនសូវឈឺពោះនោះទេ តែគេបែរជាញ៉ាំរបស់ផ្អាប់ទៅវិញ គេញ៉ាំរហូតទោះបីខ្ញុំហាមក៏គេមិនស្ដាប់ " អ្នកទោស
" តើគេមានអាការៈអីទៀតដែរទេ? " និយាយបណ្ដើរពិនិត្យបណ្ដើរ
" គឺមាន! មួយទៀតគេថាគេហើមពោះ " អ្នកទោស
" បាទខ្ញុំដឹងហើយអ្នកទាំងអស់គ្នាសូមជៀសចេញបន្តិចសិន អ្នកជំងឺត្រូវការខ្យល់ចេញចូល " ក្រោយឮអ្នកគ្រូពេទ្យប្រាប់បែបនេះអ្នកទោសរួមទាំងប៉ូលីសទាំងអស់ក៏បែកចេញពីអ្នកគ្រូពេទ្យរាងឆ្ងាយសមល្មម
" ឆាប់ទៅហៅអ្នកទោស 21 19 មកនេះមក " លោកវ៉ាង (បន្តិចទៀតចាំរៀបរាប់ប្រាប់ថាលោកវ៉ាងហ្នឹងណាគេ)
" បាទ! " ក្រោយទទួលបានបញ្ជាពីរនាក់ត្រួតពិនិត្យហើយក៏ប្រញាប់ទៅតាមបញ្ជា
" ខ្យល់ដង្ហើមគេពិបាកដកបើទុកយូរជំនះគេអាចធ្លាប់បាន។ឆាប់ខលទៅ 111 ទៅ "
" បាន! /ហេឡូ 11 នៅទីនេះមានអ្នកជំងឺ "
" អរ មែនហើយគេបានប្រាប់ខ្ញុំថាគេឆ្លាក់ឆ្អឹងត្រី ហើយគេបានញ៉ាំសាច់ក្រក់រលួយទៀតផង " អ្នកទោសម្នាក់រាងចំណាស់បានប្រាប់
" ឆ្លាក់ឆ្អឹងត្រី?សាច់ក្រករលួយ? បាក់តេរីអញ្ចឹងហើយបានខ្យល់ដង្ហើមគេពិបាកដក " អ្នកគ្រូពេទ្យគីម
" ឱ្យប្រដាប់ច្របាច់ខ្យល់មកខ្ញុំ " (មិនដឹងហៅថាមិចទេ) និយាយរួចប៉ូលីសដែលបានទៅហៅអ្នកគ្រូពេទ្យគីមកាលពីមុនបានយកប្រដាប់ច្របាច់ខ្យល់នោះឲ្យនាង។
" បំពង់កគេហើមអុកស៊ីសែនមិនអាចចូលទៅដល់បានទេ ឆាប់ហៅឡានពេទ្យមក "
" ឡានពេទ្យមិនទាន់មកដល់នោះទេ " ប៉ូលីស
" តើធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ? ប្រដាប់ច្របាច់ខ្យល់មិនអាចទៅដល់បំពងកគេទេ "
" ប្រើឧបករណ៍វះកាត់បំពង់ខ្យល់ទៅ " ??នៅសុខៗក៏មានសំឡេងមួយបានបន្លឺឡើងប៉ុន្តែមិនឃើញមនុស្ស
" ត្រូវហើយឧបករណ៍វះកាត់បំពង់ខ្យល់ " និយាយរួចក៏រួតរកមើលឧបករណ៍នោះនៅក្នុងកាបូបពេទ្យ
" អត់មានទេ តែធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ ? "
" តើគេអាចមានបញ្ហាអ្វីដែរទេ ? " លោកវ៉ាង
" គេពិបាកដកដង្ហើមប្រដាប់ច្របាច់ខ្យល់មិនអាចចូលទៅដល់ផ្លូវដង្ហើមគេទេ ហើយខ្ញុំក៏គ្មានឧបករណ៍នោះទៀត "
" អញ្ចឹងតើគួរធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅ ឡានពេទ្យក៏មិនទាន់មកដល់ " អ្នកទោស
" គីមថេយ៉ុងគិត តើអ្នកជំងឺនេះមានមេរោគអី? "នាងនិយាយទាំងបិទភ្នែកហើយព្យាយាមគិត
" មេរោគវាយលុកបំពង់.ក " ??
" អ្នកណា? ជាអ្នកនិយាយ?អ្នកណាគេនិយាយ? " ថេយ៉ុង
" 21 19! 21 19 គេនៅឯណា? "
" គេនៅទីនេះ " គ្រាន់តែលើកបែបនេះគេក៏បង្ហាញខ្លួនភ្លាមជាងអ្នកទោសទាំងប៉ូលីសក៏ចាប់ផ្ដើមបើកផ្លូវឲ្យគេដើរចូល។
" មិញឯងនិយាយថាម៉េច? " លោកប៉ូលីសវ៉ាង
" មេរោគចូលបំពង់ករបស់គេ ក.របស់គេមុតឆ្អឹងត្រីមានបាក់តេរីនៅក្នុងសាច់ក្រក់រលួយ វាប៉ះចំកន្លែងមុតទើបបង្កឲ្យមានមេរោគ " អ្នកទោស 21 19
" ត្រូវហើយវារារាំងផ្លូវដង្ហើម " ថេយ៉ុង
______________________________________
To be coutinue..!!
អ្នកទោស 21 19 😭🤝