អភូតហេតុស្នេហ៍(ចប់)

ភាគទី២០:សម្លាប់គេទៅល្អជាង

អភូតហេតុស្នេហ៍

ក្រោយសម្លឹងគ្រប់ជ្រុងជ្រោយរូបភាពជាច្រើនបានលេចឡើងក្នុងខួរក្បាលគេ ក្មេងប្រុសពីរនាក់កំពុងសើចសប្បាយយ៉ាងអឺងកងហាក់មានក្ដីសុខ

{បងប្រុសញុាំទេ}

{ទេអូនញុាំទៅ}

{Taehyungឈប់លេងកូននាំប្អូនមកញុាំបាយ}

{បាទappa តោះvv}

{បងប្រុសសន្យាហើយណា៎ថាការពារv v}

{បាទបងសន្យាមិនឲនរណាធ្វើបាបvvទៀតទេ}

{បងប្រុសអូនឈឺហឹកហឺ}

{អ៎ ភាំង បាត់នៅ}

{បងប្រុសអូនឃ្លានការ៉េម}

{បងប្រុសៗ}

<ហឹកហឺ>ពេលនេះរូបភាពជាច្រើនផ្ទុះក្នុងការចងចាំរាងតូចតែគេមិនអាចឃើញមុខក្មេងប្រុសជាបងច្បាស់ទេ រាងតូចស្ទុះកាន់រូបថតចេញពីបន្ទប់ទាំងទឹកភ្នែក

ក្រាក

<អាវ Taeរកប៉ាទាំងយប់មានការអ្វីកូន ហើយមានរឿងអ្វីបានកូនយំបែបនេះ>

<ប៉ាហឹកៗប៉ាមនុស្សក្នុងរូបជានរណា>មកដល់បន្ទប់ធ្វើការអ្នកជាប៉ារាងតូចបង្ហាញរូបថតទាំងទឹកភ្នែក សុំកុំឲដូចគេគិតអីមិនចឹងគេអាចស្លាប់បាន

<នេះ...taeកូនបានរូបនេះពីណា>RMគាំងជាខ្លាំងតើកូនគេបានរូបនេះពីណា តើគេចងចាំហើយមែនទេ

<កូនសួរថាគេជានរណាហឹកហឺ>រាងតូចកំហកឡើងមិនដូចគេគិតទេមែនទេ មិនដូចរូបភាពឆ្កួតឡប់នឹងទេមែនទេ

<ហុឺយ គេជាបងប្រុសកូន>RMដកដង្ហើមធំផ្អែកខ្លួនទៅកៅអីក្នុងខ្លួនហាក់អស់កម្លាំងគ្រាន់តែតបសំណួរកូន

<ហឹហឺ មិនអាចទេហឺមិនពិតទេអាយ៎~ហឹកហឺ>រាងតូចទន់ជង្គង់គ្រាន់តែបានចម្លើយ លេងសើចនឹងគេពេកហើយ ចឹងមានន័យថាគេនៅក្នុងរាងកាយប្អូនរបស់គេមែនទេ គេយករាងកាយប្អូនគេមែនទេ ម៉េចក៏កំប្លែងនឹងគេបែបនេះ គេមិនត្រូវការទេយករាងកាយនេះឲប្អូនគេវិញទៅ សងប្អូនគេវិញមក ឲគេរស់ជាវិញ្ញាណអាណាថាក៏បានដែលកុំឲគេបំផ្លាញជីវិតប្អូនតាមវិធីនេះអីហឺ

<Taeកូន ហុឺយ>RMអួលដើមកពេលកូនយំនឹងមុខបែបនេះគេខានឃើញTaeយំយូរហើយតាំងពីថ្ងៃចេញពីពេទ្យម្ល៉េះ តែពេលនេះបែរជាយំឡើងដង្ហក់សម្រួលអារម្មណ៍បានបន្តិចTaeនាំរាងកាយទៅបន្ទប់តែមិនមែនបន្ទប់គេទេគឺបន្ទប់ប្អូនគេ ប្អូនដែលសល់ត្រឹមរូបកាយ រូបកាយដែលគេកំពុងស្ថិតនៅ

<ហឹហឺ បងសុំទោស បងសុំទោសVបើមិនដោយសារតែបងឯងក៏មិនស្លាប់ហឹកហឺបងសុំទោស>ចូលមកដល់ក្នុងរាងតូចសម្លឹងមើលបន្ទប់ដោយទឹកភ្នែកសស្រាក់ ហេតុអ្វី ហេតុអ្វីពេលគេដឹងថាគេមានប្អូនប្រុសជាពេលដែលគេបានបាត់បង់គេទៅវិញ ហេតុអ្វីតើគេឯការមិនគ្រប់ទៀតមែនទេ បានទាញយកសមាជិកគ្រួសារគេបែបនេះ ពាក្យសុំទោសនៅតែបន្លឺឡើងរហូតម្ចាស់កាយលង់លក់ទើបស្ងាត់សម្លេង

ព្រឹកថ្ងៃថ្មីមនុស្សគ្រប់គ្នាក្រោកមកដោយភាពស្រស់ស្រាយនឹងដំណេកដ៏ស្កប់ស្កល់របស់ខ្លួន ខុសប្លែកតែរាងតូចរបស់យើងដែលក្រោកមកទាំងភ្នែកហើមស្ពុលដោយសារយំខ្លាំង

<ហ្ហឹម>រាងតូចធ្មេចភ្នែកបីបួនដងឲសុាំនឹងពន្លឺមុននឹងនាំរាងកាយក្សត់កម្លាំងទៅបន្ទប់ទឹក

<Taeញុាំបាយកូន>jin ក្រលេកឃើញកូនចុះមកក៏ហៅ គ្រាន់តែឃើញភ្នែកកូនគេក៏ដឹងហើយថាមានរឿងអី ព្រោះRMប្រាប់គេយប់មិញហើយ

<កូនមិនឃ្លានទេappaនិងលោកប៉ាពិសាចុះ កូនសុំទៅផ្ទះវិញហើយ>រាងតូចញញឹមបន្ដិចមិននឹងដើរចេញទៅរកតែឃាត់មិនទាន់

<ហុឺយ ធ្វើយ៉ាងម៉េចទៅjoon>jinដាក់ខ្លួនអង្គុយហត់ចិត្តនឹងកូនជាខ្លាំង

<ទុកពេលឲកូនបន្តិចទៅ មិនយូរទេគេអាចទទួលបានហើយ>RMបានត្រឹមអង្អែលស្មាប្រពន្ធជាការលួងលោម

∆ផ្ទះការ

<យើងស្មានថាឯងមិនចង់មកវិញហើយតើ ម៉េចមកលឿនម្ល៉េះមិននៅយូរបន្តិចទៅស្រួលយើងនឹងមានក្ដីសុខជាមួយសង្សាយើង>មកដល់ភ្លាមរាងក្រាស់ក៏រករឿងឈ្លោះភ្លែត

<ថ្ងៃនេះខ្ញុំគ្មានអារម្មណ៍ឈ្លោះជាមួយលោកទេ ខ្ញុំចង់នៅម្នាក់ឯង>រាងតូចនិយាយសឹងស្ដាប់មិនឮឯមុខស្រពោនបញ្ជាក់ពីអារម្មណ៍មិនសប្បាយចិត្ត

<ឯងកើតស្អីឬមកពីមិនបានឃើញមុខយើងមួយថ្ងៃឯងមិនស្រួលខ្លួន>រាងក្រាស់មិនស្ដាប់នៅផ្គើនថែមទៀត រាងតូចមិនមាត់រកដើរចេញតែរាងក្រាស់ចាប់ដៃ

<ម៉េចយើងនិយាយត្រូវមែន>

<លោកថ្លង់មែនទេ ខ្ញុំប្រាប់ថាចង់នៅម្នាក់ឯង>រាងតូចស្រែកមួយអស់សម្លេងដល់ថ្នាក់រាងក្រាស់ភ្ញាក់មិនតិចទេ ហើយពិសេសគឺភ្នែកគេហើមខ្លាំងណាស់

<ឯ ឯងកើតអី>ក្មេងនេះកើតអីរាល់ដងនិយាយលេងលើសនឹងផងមិនខឹងម៉េចលើកនេះមកស្រែកដាក់គេរាងតូចមិនមាត់តែក៏រត់ទៅបន្ទប់ធ្វើហើយអ្នកតាមមើលបារម្ភជាខ្លាំង

ពេលវេលាដើរទៅមុខឥតឈប់ឈរពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃពីមួយអាទិត្យទៅមួយអាទិត្យហើយចូលដល់ខែ។នេះបើគិតតាំងពីថ្ងៃដែលTaehyungត្រឡប់ពីភូមិគ្រឹះkimគឺមួយខែហើយតែអារម្មណ៍របស់គេនៅដដែលគឺស្ងៀមស្ងាត់មិនលេងសើចដូចមុន

<jimin Taeកើតអី ម៉េចក៏ឥឡូវស្ងាប់ស្ងាត់ម្ល៉េះ>Enwoonដែលមកលេងមិត្តក៏សួរឡើងព្រោះរាល់ថ្ងៃដែលមកលេងឃើញតែTaeនៅស្ងៀមស្ងាត់

<យើងក៏មិនដឹងដែរ សួរក៏មិនប្រាប់>jiminបានត្រឹមក្រវីក្បាលទាំងមុខស្ងួត បារម្ភពីអ្នកដែលអង្គុយក្នុងតុតក់មេរៀនយ៉ាងស្ងៀមស្ងាត់

រីង

សម្លេងកណ្ដឹងបន្លឺឡើងបញ្ជាក់ថាដល់មកសម្រាកហើយសិស្សគ្រប់គ្នាក៏រូតរះចេញពីថ្នាក់យ៉ាងសស្រាក់សស្រាំ

<Ta Tae>jiminដែលចេញពីថ្នាក់ក្រោយគេរៀបនឹងហៅTaehyungតែគេក៏បើកឡានចេញទៅបាត់ ទើបបិទមាត់បើកឡានតាមវិញ

នៅទីដីមួយកន្លែងដែលពោរពេញដោយវាលស្មៅបៃតងនិងផ្កាសាគូរ៉ាជាច្រើនដើមដុះត្រៀបត្រាគ្នាយ៉ាងល្អគួរឲគយគន់

<Vហា៎បងមកលេងអូនហើយ យ៉ាងម៉េចហើយថ្ងៃនេះអផ្សុកខ្លាំងទេ>រាងតូចដាក់ផ្កានិងនំមុខផ្នូរប្អូននិយាយទៅទាំងស្នាមញញឹម ស្នាមញញឹមដែលគ្មានអ្នកណាឃើញអស់រយៈពេលមួយខែហើយ

<តើបងគួរចាប់ផ្ដើមពីត្រង់ណាទៅVបងងងឹតអស់ហើយ រឿងឃាតករក៏គ្មានតម្រុយដែរ>រាងតូចដាក់ខ្លួនអង្គុយផ្អែកនឹងដើមផ្កាដែលនៅជាប់កៀកជាមួយផ្នូរប្អូនទាំងមុខស្រពោន

<៥ខែហើយVប្រាំខែហើយដែលបងនៅក្នុងរាងកាយឯង >

<មកល្អហើយចង់នៅពួនដល់ណា>Taeងើបឈរសួរទៅមិត្តហាក់ធម្មតាគ្មានភិតភ័យដែលjiminមកឃើញបែបនេះ គេមិនល្ងង់ទេគេដឹងតាំងពីដំបូងថាjiminនឹងតាមមក

<ឯងចង់សួរថានេះជានរណាមែនទេ>Taeគ្រាន់តែឃើញទឹកមុខអ្នកចំពោះមុខក៏ដឹងបាត់ថាគេចង់ដឹងរឿងអ្វី jiminមិនមាត់បានត្រឹមងក់ក្បាលព្រោះគេវល់អស់ហើយ ហេតុអ្វីថ្ងៃខែស្លាប់នៅលើផ្ទាំងថ្មនេះដូចគ្នានឹងថ្ងៃគេយល់សប្ដិថាមិត្តគេមកលា

<ជាមិត្តសម្លាញ់ឯងហើយត្រូវជាប្អូនរបស់ខ្ញុំ>

<ហុឺយ ថ្ងៃនេះខ្ញុំសុំណែនាំខ្លួនឲបានត្រឹមត្រូវចុះ សួស្តីខ្ញុំKim Taehyungបងរបស់Kim TaeVហ្ហឹមមួយទៀតខ្ញុំក៏ស្លាប់ហើយដែរ TaeVក៏ដូចគ្នា>