បន្ទាប់ពីដោះស្រាយរួចហើយស៊ុងហ៊ុននិងស៊ុននូក៏បណ្ដើរគ្នាចេញពីបន្ទប់វិន័យ ប៉ុន្តែរាងតូចមិននិយាយរកស៊ុងហ៊ុនសូម្បីតែមួយម៉ាត់ ស៊ុងហ៊ុនសួរអ្វីក៏មិនឆ្លើយគិតតែដើរមិនឈប់
"ស៊ុននូ~ស៊ុននូ~យ៉ាងម៉េចហើយឯង?"ហ្វីលីកនិងបុមឃ្យូរត់មកចាប់ដៃស៊ុននូសួរទាំងបារម្ភ
"មិនអីទេ យើងមិនអីទេ"ស៊ុននូឃើញមិត្តបារម្ភខ្លាំងក៏ញញឹមតបពួកគេវិញ
"ហើយគ្រូពិន័យឯងទេ?"បុមឃ្យូ
"អត់ទេ"
"ពិតហេស? ម៉េចក៏គ្រូមិនពិន័យឯង?"ហ្វីលីក
"គឺ.."ស៊ុននូងាកទៅមើលមុខស៊ុងហ៊ុនហើយងាកមកវិញ ពីរនាក់នេះក៏យល់
"ចឹងតោះទៅវិញ"បុមឃ្យូក៏ចាប់ដៃមិត្តទាំងពីរបម្រុងនឹងដើរទៅវិញ
"ឈប់!!! ស៊ុនទៅជាមួយបង"មិញនេះយ៉ុនជុនមិនដឹងខ្សឹបប្រាប់អីទេ ធ្វើឲ្យស៊ុងហ៊ុនប្រញាប់មកចាប់ដៃរាងតូចអូសឲ្យទៅតាម
"ទៅណា មិនទៅទេ"ស៊ុននូក៏ព្យាយាមរើដៃចេញ
"នែ៎!!!លោកមិញនេះនិយាយអីប្រាប់ស៊ុងហ៊ុន-ហ្យុងហា៎ស?"បុមឃ្យូងាកមកសម្លក់មុខយ៉ុនជុនព្រោះមិញគេឃើញនាយខ្សឹបជាមួយស៊ុងហ៊ុន
"គ្មាននិយាយអីទេ"នាយតបហើយក៏ញាក់ស្មាដើរចេញទៅបាត់
"ហឹស លោកឯងចាំមើលចុះ"រាងតូចទន្ទ្រាំជើងខឹងនឹងនាយដែលធ្វើចរឹកហីៗបែបនេះណាស់ វាគួរឲ្យចង់ទះ
"សិស្សច្បងឆាប់មកនៅធ្វើអីទៀត?"ហ្វីលីកឃើញហ្យុនជីននៅឈរស្ងៀមក៏ហៅ
"ឯងទៅៗ"
"មកទៅជាមួយគ្នា"នាយតូចក៏អូសដៃនាយទៅតាមដែរ
____sunsun
"យ៉ាងម៉េចបងនឹង?"ពេលស៊ុងហ៊ុនលែងរាងតូចក៏សួរ នៅសុខៗអូសដៃមក
"ដែលអូនមិនទៅកន្លែងញាំអាហារព្រោះឃើញម៉ៃយ៉ានៅទៅនោះមែនទេ?"ខ្ចិលវែងឆ្ងាយនាយក៏សួរសាច់ការតែម្ដង
"ម៉ៃយ៉ា ជាអ្នកណា?"រាងតូចធ្វើមុខឆ្ងល់ព្រោះមិនស្គាល់
"គឺម្នាក់ដែលអូនឃើញអង្គុយជាមួយបងនោះ"
"អូនមិនទាន់ញាំបាយមានពាក់ព័ន្ធអីនឹងនាងឯណា?"
"មិនពាក់ព័ន្ធតែ ពាក់ព័ន្ធជាមួយបងអូនប្រចណ្ឌបងព្រោះនាង"
"អ្នកណាប្រចណ្ឌ? មិនបានប្រចណ្ឌទេ"
"ចុះមិញនេះ ទៅវាយអាម្នាក់នោះមិនមែនព្រោះមួម៉ៅខឹងបងទេហេស?"
"អូនវាយព្រោះតែគេមើលងាយអូនមិនទាក់ទងនឹងរឿងយើងទេ"
"អូខេ ឥឡូវបងប្រាប់ឲ្យហើយ នាងនិងបងគ្មានពាក់ព័ន្ធអ្វីនឹងគ្នានោះទេពួកយើងគ្រាន់តែជាមិត្តចាស់ប៉ុណ្ណោះ ដូច្នេះអូនកុំយល់ច្រឡំទៀត"
"មិត្តចាស់ឬសង្សារចាស់?"
"គឺ...."នាយឆ្លើយមិនចេញព្រោះនាងជាសង្សារចាស់របស់គេតែគេមិនចង់ឲ្យស៊ុននូយល់ច្រឡំទើបប្រាប់ថាជាមិត្តចាស់
"បងគិតថាអូនល្ងង់ហេស? បងមិនដែលមានមិត្តភក្តិស្រីពីមុនទេ"ឮសំដីរាងតូចនាយក៏ធ្វើមុខមិនសមព្រោះបែបនោះមែន
"យ៉ាងណាក៏បងបានបែកពីនាងហើយ ពេលនេះបងក៏មានអូនហើយដែរអូនកុំគិតច្រើនអី"នាយចូលទៅអោបរាងតូចពីក្រោយដាក់ចង្ការលើស្មាររបស់គេ
"អូនមិនគិតច្រើនស្រាប់ហើយ បើបងហ៊ានក្បត់អូននោះបងប្រាកដជាដឹងលទ្ធផលហើយ"
"បងម៉េចនឹងអាចក្បត់អូននោះបើរាល់ថ្ងៃស្រលាញឮស្ទើរលេបទៅហើយ សឺតតត~~~~"នាយនិយាយហើយក៏ថើបថ្ពាល់រាងតូចយ៉ាងវែង
______________________________________________________
ពេលវេលាចេញទៅផ្ទះក៏បានមកដល់ យ៉ុនជុនក៏ប្រញាប់រត់ចេញពីថ្នាក់យ៉ាងលឿនមិនដឹងជាមានការអ្វីនោះទេ ដូចជាប្រញាប់ប្រញាល់ណាស់
"អាជុនវាកើតស្អី ដូចល្ហន់ជាងគេម៉េស?"ហ្យុនជីនឃើញកាយវិការមិត្តហើយក៏និយាយជាមួយស៊ុងហ៊ុន
"អញសង្ស័យណាត់ស្រីដឹង"ស៊ុងហ៊ុនតបវិញទាំងដៃកំពុងរូតកាតាបលើកមកស្ពាយ
"តែអញមិនដែលឃើញវាញ៉ែស្រីណា"
"វាមិនញ៉ែមុខហែងហ្នឹងហើយ ក្រោយខ្នងរាប់ភ្លេច"
"ទេ អញថាទៅរកប្អូនហែងច្រើនជាង"
"ទៅរកប្អូនអញធ្វើស្អី?"
"វាថារាមញ៉ែប្អូនហែងទាល់តែបាន ឆ្នាស់ចឹងវាបង្ក្រាបឲ្យរៀងម្ដង"
"បើញ៉ែបានអញការឲ្យហ្មង"ស៊ុងហ៊ុននិយាយបែបនេះ ព្រោះថាបុមឃ្យូនេះចិត្តរឹងណាស់ មិនងាយស្រលាញ៉អ្នកណាទេជាពិសេសព្រាននារីដូចយ៉ុនជុនបែបនេះ
"ត្រៀមលុយទៅចឹងហែង"ពួកគេក៏បណ្ដើរគ្នាទៅចំណតឡាន
ងាកមកមើលយ៉ុនជុនវិញរត់ចេញពីថ្នាក់លឿងស្លេវបែបនេះក៏ព្រោះមកចាំស្ទាក់ផ្លូវបុមឃ្យូហ្នឹងឯង ដូចហ្យុនជីននិយាយចឹងគេនឹងតាមញ៉ែរាងតូចទាល់តែបាន
"អេ!!! ឈប់សិន!!"ឃើញរាងតូចទាំងបីចេញមកនាយក៏ស្កាត់មុខ
"មានការស្អី?"សំដីដ៏សែនពិរោះរបស់បុមឃ្យូសួរឡើងធ្វើឲ្យអ្នកម្ខាងទៀតលែងចង់និយាយ
"ក៏ចង់បបួលទៅដើរលេង ទៅអត់?"នាយព្យាយាមនិយាយយ៉ាងស្រទន់ព្រោះដំណាក់កាលញ៉ែមើលនិយាយមិនពិរោះគ្មានអ្នកណាព្រមស្រលាញ់ទេ
"មិនទៅ"ពីរម៉ាត់យ៉ាងខ្លីធ្វើឲ្យយ៉ុនជុនប្ដូរទឹកមុខភ្លាមៗ
"មិនអីទឹចឹង ទៅម្នាក់ឯងក៏បាន"ថារួចនាយក៏បែរខ្នងរៀបដើរមកវិញ
"នែ៎!!!ឯងម៉េចក៏បដិសេធ?"ស៊ុននូខ្សឹបសួរ ព្រោះមិញថាចង់ដើរលេងតែពេលមានអ្នកបបួលមិនចង់ទៅ
"ក៏មិនចង់ទៅជាមួយគេ"
"នែ៎!! យើងត្រូវទៅហាងអាប់ប៉ាយើងមិនបានទៅជាមួយទេ"
"យើងក៏ត្រូវទៅផ្សារទំនើបទិញរបស់របរដាក់ទូទឹកកកដែរ"
"ហុឺយយ ពួកឯងចឹងរាល់តែលើក"
"ឥឡូវទៅជាមួយសិស្សច្បងទៅ"
"ទៅយ៉ាងម៉េចគេដើរទៅបាត់ហើយ"
"មិនទាន់ឆ្ងាយឯណា ហៅគាត់ទៅ"
"សិស្សច្បង សិស្សច្បងឈប់សិន"មិនចាំយូរស៊ុននូស្រែកហៅយ៉ុនជុនតែម្ដង ម្យ៉ាងគេទៅមិនទាន់ឆ្ងាយដែរព្រោះនាយដើរយឺតៗបំណងចង់ឲ្យគេហៅ
"មានការអីហេស?"នាយសួរបកមកវិញ
"គឺ បុមឃ្យូគេព្រមទៅហើយសិស្សច្បងចាំគេផង"ស៊ុននូស្រែកតបហើយក៏រុញបុមឃ្យូឲ្យដើរទៅរកយ៉ុនជុន
"ហុឹម មើលចុះចង់ទៅជាមួយគេដែរតែធ្វើឯងរឹក"បុមឃ្យូចេញទៅបាត់ហ្វីលីកក៏និយាយចំអន់
"នែ៎!!! ចុះឯងនោះ?"ស៊ុននូសួរទភហ្វីលីកម្ដង
"កំពុងតាមញ៉ែគាត់ហើយ ជិតសម្រេចហើយត្រៀមតែជប់លៀងទៅ"ហ្វីលីកនិយាយទាំងជឿជាក់
"អឺៗ ឲ្យតែសម្រេចហើយpay"
"ម៉ាត់ណាម៉ាត់នឹង"
"អឺ ដឹងហើយ"
"បានហើយសង្សារឯងមកហើយឆាប់ទៅ"
"សិស្សច្បងហ្យុនជីនក៏មកដែរនោះ ចាប់ឱកាសឲ្យបានណាឯង"
"អឺៗ ឆាប់ទៅៗ "
"ទៅហើយៗ ចាំបាច់ដេញ"
"ធុញឯងនិយាយច្រើន"
"យ៉ា លី ហ្វីលីក ឯងចាំមើលណាយើងនឹងវាយឯងឲ្យបែកគូទ" ស៊ុននូស្រែកមកពីចម្ងាយថាឲ្យមិត្ត ព្រោះតែគេថាខ្លួននិយាយច្រើន ឯហ្វីលីកក៏ឈរញញឹមសម្លឹងមើលមិត្ត
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,to be continue
Enjoy your reading
By:Lik