"ယွန်းဂီနည်းနည်းလောက်ထပ်စားလိုက်နော် ဒါမှဆေးသောက်ရင်နေသာထိုင်သာရှိမှာ"
"................"
"ယွန်းဂီကိုယ်ပြောတာကြားလား
ကောင်လေးငယ်...."
ဟုတ်၏ယွန်းဂီဟာစိတ်ဖိစီးမူ့တွေအပြင်းထန်ခံစားရအပြီး သူ့မေတ္တာတွေကိုစတင်ရရှိချိန်မှ
သူ့ညီရဲ့မလုပ်သင့်မလုပ်အပ်တာတွေကိုလုပ်ခဲ့အပြီးတွင်
သူ့ကိုထပ်မုန်းသွားလေမလားစိတ်နဲ့မင်မှာသူ့ကိုယ်သူသတ်ပြီးပြန်ထအလာတွင် စကားမပြောတော့ပေ...
မပြောတတ်တော့လို့ထက်စိတ်ပင်ပန်းမူ့တွေအပြီးစိတ်ထိခိုက်ကာခဏတာဆွံ့အနေတာမျိုးသာသမားတော်တွေကတော့လအတန်ငယ်ကြာရင်စကားပြန်ပြောမှာဟုပြောသော်လည်းသူစိတ်ပင်ပန်းနေတာကိုမြင်ရတော့သနားနေမိ၏။
အခုကတော့ နန်းတော်ထဲ
အကျယ်ချုပ်ပုံစံနေနေရသော
သူတို့နစ်ယောက်...ကင်မ်ဘုရင်ဟာသူ့တို့ကိုအကျယ်ချုပ်သဘောနေခိုင်းထားတာကိုခံရ၏ဒါဟာလည်းလုပ်ထုံးလုပ်နည်းတွေအတိုင်း ပညာရေးအမတ်ဟာ
သစ္စာဖောက်သဘောမျိုးသက်ရောက်ခဲ့တာမို့
အခုလိုအထားခံရခြင်းသာ....
အဆောင်တော်ကလည်းအကျယ်ကြီးအပြင် လိုလေသေးမရှိထားကာသမားတော်တွေနေ့ညစောင့်ကြပ်ပေး၏
"လာပါအုံး ကောင်လေးငယ်
အိပ်အုံးမလားအိပ်ရင်ကိုယ့်ချော့သိပ့်မယ်..."
ပိုးဖဲသားတွေကြားဖြူဖွေးစွပ်နေသူလေးဟာအခုလိုမုဒိတာစိတ်နှလုံးသားကချစ်တဲ့စိတ်နဲ့
ကြည့်မိတော့သနားစရာအရမ်းကောင်း၏
သက်ပြင်းလည်းတချချပါပဲ
ဒီကောင်လေးဟာသူမုန်းတာကိုထပ်ခံရမှာဆိုး၍သေလမ်းကိုပါရွေးခဲ့တဲ့အထိလေ....
"ကောင်လေးငယ်
စိတ်ကိုလျှော့လိုက်ပါ
ကိုယ်ကောင်လေးငယ်ကိုဘယ်တော့မှစိတ်မကွက်တော့မှာမို့ နေသာကောင်းအောင်နေရမယ်နော်"
အခုတော့သူ့လက်မောင်းကြားထဲမျက်ရည်တွေနဲ့အိပ်သွားပြီဖြစ်သောပန်းနုရောင်ပိုးသားဝတ်ရုံလေးနဲ့ကောင်လေးမျက်ရည်တွေကိုသုတ်ပေးရင်းသူစကားတွေဆိုနေမိ၏။
ဒီကောင်လေးအပေါ်သူကိုယ်ထိလက်ရောက်မလုပ်ခဲ့ပေမယ့်စိတ်ကိုသတ်ခဲ့တာမို့သေချာပေါက်ပေးဆပ်ရမည်သာ။ဒီအမှားတွေဟာသူ့ကြောင့်သာဒါကြောင့်ပေးဆပ်မည်သာ
=====
နန်းတွင်းဆိုတာအပြင်ပန်းကခန်းနားနေပြီအတွင်းမှာကြအလွှာတိုင်းဟာအာဏာတွေစည်းစိမ်တွေအတွက်မလုပ်သင့်တာလုပ်သင့်တာဘာမှမသိကာ အာဏာတည်မြဲရေးအတွက်ယဥ်ပြိုင်သတ်ပုတ်နေရသောနေရာသာ....
စစ်သေနာပတိချုပ်၏သမီး
တနည်းဒီနိုင်ငံ၏အခုလက်ရှိမိဖုရားခေါင်ကြီးဟာဘုရင်ရဲ့ချစ်ခြင်းကိုမခံရတဲ့အပြင် အနာဂတ်ရင်သွေးကပါတပါးသူကလွယ်ထားရမှန်းသိလေတော့ သူ့စိတ်တွေဟာအမြဲမာကြောခက်ထန်နေတော့၏
ဖခင်၏အိမ်တော်ကိုအလည်ပတ်ဆိုပြီးရောက်ရှိနေသောသူမဟာ
မိဖုရားခေါင်ဝတ်စားဆင်ယင်ထုံးဖွဲ့မူ့နဲ့သူမဟာ သူ့အရှေ့တွင်ထိုင်နေသောဖခင်အား
"ပါပါး သူ့မိဘတွေကို သတ်တုန်း
သူ့ကိုပါသတ်ခိုင်းလိုက်ရမှာ အခု
သမီးရဲ့ အနာဂတ် မှာ ဝင်ရူတ်နေပြီ..အလကား
ငအကောင်သေသွားရမှာ
အခုတော့ နန်းသွေးပါ
သူ့ဗိုက်ထဲပိုက်ထားပြီး
အာဏာတွေအကုန်ယူသွား
ဖို့ကြံစည် နေပြီ
ကြာ အဖေရောသမီးပါ
ဘာအာဏာမှရှိတော့မှာမဟုတ်ဘူး.....
......
အမှန်အဲ့ဒီကထဲကသတ်လိုက်ရမှာ"
ကျောက်စိမ်းလက်စွပ်ဝတ်ထားသောသူ့လက်ညိုးအားဖိချေရင်းရှေ့ကခုံကိုအားပြင်းပြင်းထုချလိုက်သူ...
သူတကယ်နေခြည့်ကို
ထိုလောက်ထိမုန်းတီးနေ၏
သူအရမ်းလိုချင်တပ်မက်ရပါသောမိခင်လောင်းနေရာအပြင်ထိုခလေးသာလူ့လောကထဲရောက်လာတာနဲ့သူဟာသူ့နေရာကိုပေးစွန့်လိုက်ရန်သေချာနေပြီမဟုတ်လား..အခုတောင်အရှင်ကနိုင်ငံမိခင်ကိုနေခြည့်လို့သတ်မှတ်ထားခဲ့သည်မဟုတ်လား
မိဖုရားခေါင်ကြီးပေမယ့်ဘယ်တော့မှမျက်နာသာအပေးခံရတာမရှိတဲ့အပြင်အခုဆိုစစ်ဘုရင်သူ့အဆောင်ဘက်ခြေဦးပင်မလှည့်တော့ပင်မဟုတ်ပါလား
အရင်ကဆိုမူးမတ်တွေရဲ့စေ့
ဆော်မူ့နဲ့ရင်သွေးရဖို့ဖိအားပေးခံရတဲ့ဘုရင်ဟာဒီအဆောင်ကိုဟန်ပြလာသေး၏အခုကြအရိပ်ပင်မတွေ့ရတော့......
စစ်သေနာပတိ၏ သမီး လည်းဖြစ်
မိဖုရားကြီး ရာထူးလည်းရထားသောသူမသည် နန်းသွေးလွယ်ထားသူကိုသတ်ပစ်ဖို့
အရမ်းရက်စက်သောစကားကိုပြောဆိုနေခဲ့၏
"သတ်ခွင့်တာရှိခဲ့ရင်
သတ်လိုက်တာကြာရောပေါ့
မယ်မယ်ရယ် အဲ့ဒီနေ့ညကထဲက
သူ့အဖေ မွေးနေ့ဆုတောင်းပွဲအပြီးတောင်ပေါ်ကဆင်းလာမယ့် သူတို့ကိုအပြီးသတ်ပစ်ဖို့က အကုန်စီစဥ်ပြီးသား
......
လှည့်ကင်းတပ်နဲ့သာမတိုးခဲ့ရင်
ဒီကောင် ခုနစ်နစ်သားထဲက သေသွားတာကြာပြီ
.......
အဲ့ဒီလူသတ်မူ့အပြီး ဘုရင်းသူလျှိုတပ်ကဒီကောင်ရဲ့ မိသားစု အရေးကိုအနီးကပ်
စောင့်ကြည့်နေလို့သာ
ငြိမ်လိုက်ရတာ
.....
ပြီး စကားလည်းမပြောနိုင်တော့ပဲ
မှတ်ညာဏ်တွေပါမေ့သွားတော့
....
ရှေ့ဆက်လှုပ်ရှားဖို့ကို ငြိမ်လိုက်မိတာအခုအဲ့ဒီအတွက်အရမ်းနောင်တရနေပြီ
...
စိတ်ချပါ မယ်မယ် ပါး သူ့ကိုသတ်ဖို့အသေးစိတ်စီစဥ်ပေးမယ်..."
"ဟုတ်ပါးး သေချာပေါက်ကိုသူသေမှဖြစ်မယ်ဒီခလေးမမွေးထုတ်ခင်သူသေမှရမယ်"
"ပါးသိပါပြီ
သူ့အတွင်းဆောင်ထဲ
လူထည့်လို့ရပြီးရင်
ပါးအကြောင်းကြားပေးမယ်
အခုတော့ မယ်မယ်လည်း ဒီလောက်နဲ့နန်းတွင်းပြန်လိုက်ပါ ပြီး သတိနဲ့ဟန်မပျက်နေ
ကင်မ်ထယ်ယောင်း
ကဘယ်လောက်ညာဏ်များတဲ့မင်းကြီးလည်းဆိုတာ မယ်မယ် အသိဆုံးမဟုတ်လား
......
ပါးအကုန်စီစဥ်ပြီးသတ်ပေးမှာမို့
သီတင်းကောင်းသာစောင့်နေပေးပါ"
"သူသေမယ့်နေ့အတွက် သမီး
ပျော်ရွင်စွာစောင့်နေပါ့မယ်"
"ပျော်က်ိုပျော်ရွင်ေစရပါမယ်
မယ်မယ် စိတ်ချထားပါ..."
သားအဖနစ်ယောက်၏ စကားတို့သည်သူတပါး၏ အသတ်အား ကြက်ခလေးဌက်ခလေး
သတ်ပစ်မည့်အတိုင်း
ပေါ့ပါးစွာပြောဆိုနေခဲ့ကြ၏။
လောကမှာ လောဘတိုင်းက
အနည်းနဲ့အများ လူစိတ်တွေကိုပျောက်စေ၏။
ရယူဖို့တစ်ခုပဲသိသောလောဘတွေကပို၍ပင်ကြောက်စရာကောင်း၏။
လူလူချင်း သတ်ဖြတ်ဖို့
လုပ်ကြံဖို့ အတ္တများသော ရက်စက်ခြင်းတို့အား
ပြုံးရွင်စွာလုပ်ဆောင်နိုင်ကြ၏။
..............
========
နန်းရေးများ အပြင်
အတိုင်းတိုင်းအပြည်မှ
စာချွန်လာများ ညဥ့်နက်သည်အထိဖတ်ရူ့ တွေးတောနေသော လူတစ်ယောက်သည်
နန်းလယ်မှ အမြဲမီးရောင်များထင်လင်းနေတတ်သော
အဆောင်ကြီးတစ်ခုတွင်ရှိနေ၏
တောင်ကုန်းကြီးလိုမြင့်နေသောနန်းအလယ်မှာမို့ ထိုအဆောင်ပေါ်ကနေကြည့်လျှင်နန်းတော်တစ်ခုလုံးအားမြင်ရ၏
ထိုအဆောင်သည်
နန်းတွင်းသူလျှိုတပ်များနှင့်
မင်းကြီးတွေ့နေကြ အဆောင်ဟုလည်းသမုတ်ကြကာ ဘယ်သူကမှတော့ထိုနေရာကိုမရောက်ဘူးသေးကြ
မည်သူကမှ ထိုနန်းဆောင်ရှေ့ နေ့ညဖြတ်လျှောက်ခွင့်မရှိချေ။
တပ်သားပေါင်းများစွာ အလှည့်ကြကင်းစောင့်ကာ ထိုတပ်သားများ၏တာဝန်ချိန်သည် သတ်မှတ်ထားသောထိုနေရာမှအပ ဘယ်မှသွားခွင့်မရှိချေ
အရမ်းလျှိူ့ဝှက်နေသော
နိုင်ငံအရေး၊စစ်ရေးဗျူဟာများ
လျှို့ဝှက်သီတင်းများနန်းတွင်း
ဓားလျှိုများနှင့်တွေ့သောနေရာသာ...။
မီးရောင်ဟပ်နေသော
သူ၏မျက်နာသည်
ညဘက်တစ်ယောက်ထဲရှိနေချိန်တွင်တောင်အေးခဲနေသောရေပြင်လို ငြိမ်သက်နေခဲ့၏
စစ်ဘုရင်ဟာ
ရုပ်ထုအလား
အရီအပြုံးလုံးဝရှိမနေ...
ထိုအချိန် ကိုယ်ရံတော်တပ်မှူးမှ
"အရှင် နဂါးနီက တွေ့ခွင့်တောင်းနေပါတယ်"
နဂါးနီတပ်လူတွေသည် သူ၏ ညာလက်ရုံးအဆင့်နီးပါးမြင့်မားသော ရာထူးနှင့်ဓားလျှိူများသာ...
"ဝင်လာခိုင်းလိုက်"
အမိန့်ပေးကာ ဝတ်ရုံနီရှည်နဲ့
တည်ငြိမ်စွာထိုင်နေသူ
"အမိန့်တော်အတိုင်းပါ အရှင်"
တံခါးဖွင့်သံနှင့်အတူ ဦးညွတ်ဂါရဝ ပြုသံအပြီး
သူ၏ရှေ့သို့ရောက်ရှိလာသော နဂါးနီတပ်ဦးမှူး
"လာခြင်းက"
မေးတာကပြတ်၏
စစ်ရေးစစ်ရာတွေဆွေးနွေးချိန်ရောနန်းတသင်ကြားနာချိန်မှာပင်သူကအခုလိုသာ...အချိန်တခုမှာသာသူစကားတွေအရမ်းပြောတတ်၏
"အရှင်!!!
စစ်သေနာပတိချုပ် လျှို့ဝှက် စစ်သည်စုခြင်းနဲ့ပက်သတ်ပြီး
အရေးကြောင်း စုံစမ်းခိုင်းတာတွေထဲအတိတ်ကအရိပ်တစ်ချိူ့ကိုသိခွင့်ရခဲ့ပါတယ်"
"ဘာ အတိတ်ကအရိပ်တချို့...
...
သူကအတိတ်မှာထဲကစစ်သားတွေစုထားခဲ့တာပေါ့
ဟက် အဲ့လိုလား"
"စစ်သားတွေစုထားတာ
အခုထက်ထိ သက်သေကြီးကြီးမားမား ညွှန်ပြလို့မရသေးပေမယ့် နေခြည်မယ်မယ် ...
.....
မယ်မယ်ရဲ့မိဘတွေသေဆုံးမူ့က
အဲ့ဒီသတင်းစကားနဲ့တော့သက်ဆိုင်နေပါပြီ
ပြီး အခုလည်း မယ်မယ့်ကိုပါသတ်ပစ်ဖို့ကြံစည်နေကြောင်းပါ"
"ဘာ!!!!!"
စစ်သားတွေခိုးစုပြီးသူ့ကိုပုန်ကန်မယ်အထိအေးဆေးနိုင်သူဟာနောက်ဆုံးစကားလည်းကြားအပြီး မီးရှိူ့ထားသောယန်းဗုန်းတစ်ခုလိုထဖြစ်လာသူ...
နဂါးနီတပ်ဦးမှူးမို့သာခံသာ၏တစ်ခြားလူဆိုဒူးပြေးထောက်ပြီးဘာမှဆက်ပြောနိုင်မည်မထင်....
"ဆုံးပါးသွားတဲ့ မယ်မယ့်ရဲ့ဖခင်ကသေနာပတိ လျှို့ဝှက်စစ်သည်စုထားတာတွေကို
တပ်အပ်သိနေပြီး နတ်ရွှာစံမင်းကြီးကိုလျှောက်တင်
ဖို့စီစဥ်နေခဲ့တုန်း အသတ်ခံရပြီး
သေသွားခဲ့ရတာမျိုးပါ
အခုလည်းမယ်မယ့်ဗိုက်ထဲကခလေးကိုသတ်ပစ်ဖို့...."
ဝုန်းးးးးး
ရှေ့ကစားပွဲပေါ် အင်အားပြင်းစွာ
ကျရောက်သွားသောလက်သီး
ဒေါသတွေရူန်းကြွလာကာ
တင်းနေအောင်ဆုတ်ထားသော
လက်သီးကသွေးတွေနဲ့ ပေါက်ကွဲထွက်မတတ်
မျက်လုံးတွင်လည်း
မီးစဖွားများနှင့်တူနေသောမာန်...
"ဒါတွေကတိကျတဲ့သက်သေတွေမရှိသေးပါဘူး
.....
ဒါတွေကို ကျတော်တို့သက်သေပြဖို့အဲ့ဒီအရေးတော်ပုံမှာ
မယ်မယ့်ဖခင်ကိုသတ်ခဲ့တဲ့
လူသတ်သမားတွေ လိုအပ်နေပါတယ်အရှင်"
"စုံစမ်းးးး ရအောင်ဖော်ထုတ်
ဒါငါ့အမိန့်ပဲ"
"အရှင့်အလိုတော်အတ်ိုင်းပါ အရှင်"
သူ့သွေးသားသူ့နလုံးသားကိုထိရင်တော့ဆတ်ဆတ်ခါသောဘုရင်ဟာသေနာပတိချုပ်ကိုတောင်အပြတ်ရှင်းဖို့အထိပြင်းထန်နေခဲ့၏
.....
.....
"အရှင် အရှင် အရှင်"
ရုတ်တရက် ပြေးဝင်လာသော
အထိန်းတော်ကြောင့်
နဂါးနီသည် မျက်နာဖုံးအားပြန် စွတ်ပြီးလေအလျှင် အဆောင်မှထွက်ခွာသွားခဲ့၏
နဂါးနီဟာနန်းတွင်းကလူတွေအပြင်တရားရေးဌာနကပါသည်းကြီးမည်းကြီးသိချင်နေသောဓားရေးကျွမ်းသူစစ်ရေးကောင်းသူများမဟုတ်ပါလားသူတို့ဟာလျှို့ဝှက်ချက်များကိုလှမ်းထောက်ရသူများမို့သူတို့ဟာသူတို့ဘယ်သူလဲဆိုတာပေးသိလို့လုံးဝမရ..ဘာကြောင့်ဆိုဓားတွေဟာသူတို့ဘေးအနှံ့သာ...
"ငါမောင်မင်းကိုဝင်လာခိုင်းလို့လား"
နဂါးနီတွေ နဲ့ဆွေးနွေးချိန်ဆို
ကိုယ်ရံတော်တွေပါအပြင်ထွက်ပေးရ၏ သူခေါ်မှဝင်လာရ၏ဒါကစည်း
"မ မဟုတ်ပါဘူး.....
...
အခြေနေ
မ မကောင်းတော့
....
မယ်မယ် မယ်မယ် "
"နေခြည် ဘာဖြစ်တာလဲ"
အစောပိုင်းကဒေါသထွက်နေသူဟာနေခြည့်အကြောင်းဆိုတာနနဲ့ပြာယာတော့၏
"မယ်မယ် မယ်မယ် သူ့ကိုသူ
ထိခိုက်အောင်လုပ်လို့အခု..."
"နေခြည်!!!!!"
နာမည်လေးအားတသသခေါ်ကာ
ဝုန်းဒိုင်းကြဲ၊အဆောင်မှပြေးထွက်သွားသောမင်းကြီး
အဆောင်ကြီးသည် နန်းလယ်တွင်မြေတွေအားကုန်းသဖွယ်ဖို့ပြီး အမြင့်လှေခါးထစ်များစွာနှင့်
တည်ဆောက်ထားသည်မို့ နန်းတွင်းတစ်ခုလုံးအား
အပေါ်စီးကြည့်ရူ့ခွင့်ရ၏
ထိုနန်းဆောင်ကြီး၏
မျက်နာမူထားရာအရှေ့
တည့်တည့်သည် မြနန်းဆောင်ရှိသောနေရာသာ
မြနန်းဆောင်ဆိုသာ
ရင်သွေးလေးလွယ်ထားရသော
နေခြည်ငယ်ရှိရာအဆောင်တော်ကြီးသာ
မီးအိမ်များ ပွဲတော်တစ်အခုအလားထွန်းညိထားတဲ့ လမ်းလှေခါးထစ်တွေပေါ်ကဆင်းသက်လာသော နန်းတော်၏အရှင်သခင်
ဘုရင့်ကျင့်ဝတ်
ဘုရင့်သိက္ခာများကို
ပစ်ချကာ အဆောင်ဆီကို ပြေးထွက်သွားသူ
ဝတ်ရုံနီကြီးဟာလေပြေတွေထဲဝေ့ဝဲလို့.....
အနောက်မှ တပ်များသည်လည်း
အပြေးလိုက်လို့လာခဲ့၏
ညဥ့် ၁ချက်ထိုးချိန်မို့
နန်းတော်ကြီးက တိတ်ဆိတ်လို့နေခဲ့၏
အရှင့်အား ဝန်းရံထားသော
ရဲမက်များ၏ ခြေသံများ
နှင့်အတူ ရွှာကျလာသော မိုးသားများရုတ်ချည်း
ပြင်းထန်လှသော မိုးကြောင့်
အရှင်မင်းကြီး ၏ ဝတ်ရုံနီနီသည်
မိုးရေများရွဲနစ်လို့သွားခဲ့ရ၏
.....
......
ဝုန်းးးးး
မြနန်းဆောင်တံခါးအား
အားဖြင့်ကန်ဖွင့်လာသူ
"အရှင်!!!!"
တကိုယ်လုံးစိုရွဲနေသောအရှင်ကိုမြင်သည်နှင့်အထိန်းတော်ကြီးဟာတုန်ယီနေခဲ့၏
"မင်းးးးးး"
အိပ်ယာပေါ် ခပ်ယိုင်ယိုင်ထိုင်နေသူ၏လက်တွင်တော့
လက်ကောက်ဝတ်အားလှီးဖြတ်ထား၏
မျက်နာကတော့ဖြူဖျော့နေပေမယ့်အမုန်းရောင်ကတော့တောက်ပနေ၏
သူ့ကိုအခုပဲသတ်ပစ်တော့မလိုအညိုးများနဲ့သာ
ဘေးတွင်သမားတော်များနှင့်
အားလုံးတုန်နေအောင်ကြောက်နေကြ၏
"ဘယ်ကဓားက
ဒီအဆောင်မှာရှိနေရတာလဲ
ငါအားလုံးသိမ်းယူခိုင်းထားတာကိုခေါင်းထဲမထည့်ကြဘူးလား
ဘာလဲ သေရဲနေကြတာလား ဟန်!!!!"
မြင်မြင်ချင်း နေခြည့်အားပေါက်ကွဲချင်သူရဲ့ပစ်မှတ်ကာဘေးကိုလွှင့်စင်သွားခဲ့၏
"မ မဟုတ်ပါဘူး အရှင်
သနားငဲ့ညာပေးပါ
မဟုတ်ရပါဘူး ငဲ့ညာပေးပါ"
အားလုံးဟာမြေပေါ်ဝှတ်တွားပြီး
တောင်းပန်နေခဲ့၏
ထိုအချိန်
"ဓားက ငါ့ဟာငါတွေ့လို့ရသွားတာ သူတို့နဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူးး
မဆိုင်တာတွေက်ိုပတ်ရမ်းမနေနဲ့
ငါသတ်တာ ငါ့အသက်မို့လို့
မင်းနဲ့ဘာမှမဆိုင်ဘူး"
"ဘာ!!!"
ဝတ်ရုံရှည်အနီမှ တစ်တောက်တောက်ကျဆင်းနေသော
ရေစက်များကြောင့် အတွင်းဆောင်၏
မြေပြင်သည် မိုးရေများပျံ့လို့နေခဲ့၏
သူဘယ်လောက်ထိစိတ်ပူခဲ့ရလဲ
ရာဇာဟန်ပါပျက်ပြားရသည်အထိပြေးလွှားလာခဲ့ရတာကသူ့အတွက်....တွေးရင်းတွေးရင်း
သူ့ဒေါသတွေဟာလည်းထိုရေစက်နဲ့အတူတဆောင်လုံးကိုပျံ့နေခဲ့၏
သူသည်လည်း ထိုလူသားလေး၏
ပြောလာသောစကားများကြောင့်
တော်တော်လေး နာတတ်သွားရ၏
"အကုန် အခုချက်ခြင်းအဆောင်ထဲကထွက်ကြ!!!"
"အမိန့်တော်အတိုင်းပါ အရှင်"
အမိန့်သံပြင်းပြင်းအောက်ထွက်သွားကြပြီဖြစ်သော....
"သိပ်ကိုသေချင်နေတယ်ပေါ့
သိပ်ကို ချစ်ပြနေတယ်ပေါ့ ဟုတ်လား ဟမ်!!!"
ဒေါသနဲ့အံကြိတ်ကာစကားလုံးတိုင်းကိုအားတချက်ခြင်းထည့်ပြီးဖိပြောနေသောအရှင်
ဒါကို အဖြူရောင်ဝတ်ရုံရှည်လေးနဲ့ နွမ်းလျှနေသောမျက်နာအညိုးကိုလိမ်းခြယ်ပြီးသူ့အားစိုက်ကြည့်ကာ
"ဟုတ်တယ်
ငါချစ်တဲ့လူကသေသွားပြီမို့
ငါပါလိုက်သေချင်နေတာ သူမရှိတော့တဲ့အထဲကငါက...."
"ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားးးး
ငါလူမသတ်ချင်ဘူးးး
မင်းပါးစပ်ပိတ်!!!"
"မပိတ်ဘူးလာသတ်လိုက်!!!!
ငါကတော့သူ့ကိုချစ်!!!"
ခွမ်းးးးး ဝုန်းးးးးး
"မပြောနဲ့!!!!
ပါးစပ်ကိုပိတ်ထားးး"
သူ့ရှေ့မှာပင်တဆောင်လုံးကိုရိုက်ခွဲပေါက်ကွဲနေသူ....
တော်တော်မှနာကျင်လား
ဟက်....ပိုနာကျင်စေရမယ်!!
မျက်နာလှလှလေးဟာအညိုးများနဲ့သာအပြုံးတွေသာဓားလှံလို့ထက်မြလို့..
"ငါချစ်တာကငါ့ရင်ဘက်ထဲကလေမင်းကဘာကိုအမိန့်ပေးချင်တာလဲ အရူးလား ဟက်!!!!"
"မင်းးးးး"
သူ့ဒေါသမျက်လုံးဟာအနီရောင်ပြောင်းလဲနေခဲ့ပြီအကယ်၍သူ့ရှေ့မှာအခုရှိနေသူဟာနေခြည်သာဟုတ်မနေခဲ့ရင်သူသေချာပေါက် သတ်ပစ်မည်သာ...
"ဒီနေကငါချစ်တဲ့လူလူ့လောကကြီးကထွက်သွားတာတလပြည့်ပြီ...ငါသိပ်ချစ်ရတဲ့သူမရှိတော့တာတလပြည့်ပြီ"
ထိုစကားပြောပြီးမျက်ရည်တစ်စင်းဟာဖျာဆင်းလာ၏ထိုလူ့အပေါ်အားနာခြင်းပြီးယူကျုံးမရဖြစ်ခြင်း
အကယ်၍ကိုယ့်ကိုယ်သာမကယ်ခဲ့ရင်သူ့တိုင်းပြည်ရောသူရောကအခုလိုဖြစ်စရာအကြောင်းမှမရှိဘဲ..
ဝမ်းနည်းခြင်းဖော်ဆောင်သောအဖြူကိုဝတ်ဆင်ထားသူဟာတခန်းလုံးကိုလည်းအဖြူရောင်စတွေဆင်ထား၏...
ထိုအခါပိုပေါက်ကွဲလာသူဟာ
တဆောင်လုံးကအဖြူရောင်အစတွေကိုဆွဲချဖြုတ်ချပြီး မီးအိမ်အားပစ်ထည့်ကာနေခြည့် ရှေ့တင်မီးပုံရှို့ခဲ့၏ပြီး.....
"နေခြည် !!!!!!
အခုချက်ခြင်း အဲ့ဒီအဖြူဝတ်ကိုလဲစမ်းးးးး"
"ဟက် မလဲဘူး သေတောင်မလဲဘူး"
"မင်းရဲ့ဟိုကောင်သေတာ
၁လပြည့်ဆိုပြီးအဆောင်လုံးကိုအရူးထတာတွေ ငါမသိဘူးများထင်နေလား
......
ငါ့ခလေးကိုလွယ်ထားပြီး
သေပြီးသာကောင်ကို
လာလွမ်းဆွေးပြမနေနဲ့
.....
မင်းက ဟိုးအစထဲကိုက ငါ့မိဖုရား
မင်းလွယ်ထားရတာ ငါ့ရဲ့ခလေး
သစ္စာမရှိတာတွေ လာလုပ်ပြမနေနဲ့ရွံစရာကောင်းလွန်းလို့"
ထိုစကားကိုနေခြည်ဟာ
ရူးကြောင်ကြောင်ပုံစံလေးနဲ့အော်ရီကာ
"အေး ရွံလား
ရွံရင်စွန့်ပစ်လိုက်လေ
....
ငါကလည်း ငါ့ကိုချစ်လာပါစေ
ကြင်နာလာပါစေဆိုပြီး ဆုတောင်းနေတဲ့လူမှမဟုတ်တာ
....
ခွေးမောင်းသလိုမောင်းထုတ်မှာကို မျှော်လင့်နေတဲ့ကောင်မို့ အမှိုက်လိုသာစွန့်ပစ်လိုက်"
"မင်းးးး
မင်းးးးးး"
နေခြည့် အနားလေအလျှင်လိုရောက်လာကာတကိုယ်လုံးတုန်နေသူဟာတကယ်ကြီးစိတ်ကိုချုပ်ထိန်းထားရ၏
"ဘာလဲ နာတာလား..ဟက်
ချစ်မိသွားပါပြီလို့လာမပြောနဲ့နော်
ငါကရီပြီး သေသွားမှာစိုးလို့"
"နေခြည် !!
မင်းငါ့ကိုဘာသတ္တဝါထင်နေတာလဲ....ချစ်လို့ဆိုပြီးကိုယ့်သိက္ခာကိုယ်အကျခံချင်ခံ
ချင်ခံလိုက်မယ်အေးဒါပေမယ့်
ငါ့ရဲ့ခံစားချက်စားချက်တွေကို
ပြန်အသိမှတ်ပြုဖို့ပေးဆိုပြီး
မျက်ရည်ခံထိုးမယ့်အထဲမှာ ငါမပါဘူး....."
ပြတ်သားစွာဖွင့်ထုတ်ချ၏
"မင်းလည်းမင်းအချစ်အတွက်မာနကြီးသလို ငါလည်းငါ့ခံစားချက်တွေအတွက်
သေတဲ့အထိမာနထားမှာကိုမင်းမြဲမြဲမှတ်ထား"
"ဒါပေါ့ မင်းက အပေါ်စီးကပဲနေတတ်တဲ့လူဆိုတော့
အရာရာ သခင်ကြီးတစ်ပါးလို ရင်ထဲစိတ်ထဲမှာထားထားတာပေါ့
ဒါပေမယ့် မင်းသိလား
မာကြောပါတယ်ဆိုတဲ့ကျောက်ဆောင်တွေတောင်မှ
တိုက်စားပါများလာရင် ပြိုကျပျက်စီးတတ်တယ်ဆိုတာကိုတော့
ဘယ်တော့မှ မမေ့နဲ့
ငါ့ကြောင့်နဲ့မင်းနာကျင်စေရမယ်
မင်းခံစားစေရမယ်!!!!"
"အခုငါကရောမင်းကြောင့်
မခံစားနေရလို့လား!!!!!!
မင်းကြောင့်!! မင်းကြောင့်နဲ့
မထိခိုက်နေရဘူးလို့
ထင်နေတာလား!!!!
...
ငါ့ရင်ထဲကမီးငါပဲသိတယ်။
ဒါပေမယ့် ငါလောင်ကြွမ်းတာကို
ငါပဲခံစားတယ် ငါဖွင့်ဟမပြဘူး။
ဖွင့်ဟပြီးအရူးထဖို့ကိုလည်းငါဘယ်တော့မှမလုပ်ဘူး။
စကားလုံးလှလှတွေနဲ့အသည်းသန်ခြွေပြမှ၊အပြောလှလှတွေနဲ့ရင်ခုန်လာအောင်စည်းရုံးတတ်မှ
ချစ်တတ်သူဆို ငါတသက်လုံး မချစ်တတ်သူပဲ"
နေခြည်ဟာအံကိုတင်းနေအောင်ကြိတ်ထား၏ဒါကိုသူကလည်းစေ့စေ့ကြည့်ကာစကားတွေပြောနေ၏
"ငါ့ဆီက ဒီလိုမျိုး
ငါနာကျင်မှာငါခံစားမှာ
တွေမျှော်လင့်နေတာဆို
အခုထဲက လက်လျှော့ထားလိုက်
....ငါကဘယ်တော့မှမထုတ်ပြဘူးမင်းကို!!"
"မလျှောဘူးးးးးသေတောင်မင်းကိုဒုက္ခပေးပြီးသေမှာငါက"
"အခုမင်းရဲ့အပြောအဆိုမင်းရဲ့အပြုအမူတွေက
အတိတ်ကငါမှားခဲ့တဲ့လုပ်ရက်တွေအတွက် ငါပြောခွင့်တမင်ပေးထားလို့မင်းအခုလိုပြောလို့ရနေတာ ငါသတ်မှတ်ထားတဲ့
ကြိုးပေါင်းများစွာမင်းအတွက်
ငါဖြေလျှော့ပေးထါးတယ်
ဒါပေမယ့်ဒီလိုလုပ်ပေးနေတာကို
မင်းက ပိုမိုက်ရိုင်းပြချင်တာလေ
ရတယ် နေခြည် မင်းလည်းမင်းလမ်းစဥ်အတိုင်း
ကျင့်ကြံ ငါလည်းငါလမ်းစဥ်အတိုင်းကျင့်ကြံမယ်"
"ငါမင်းခလေးကိုသတ်ပြမယ်
ငါဒီခလေးကိုသတ်မယ်"
သူဒုက္ခပေးမှာကို မင်းသဘောလို့ပြောလို့အပြီးမခံမရပ်ဖြစ်သူဟာသူ့ဗိုက်ထဲကခလေးကိုပါလက်ညိုးထိုးပြီးချိန်းခြောက်တော့၏
"ကဲဟယ်...သေစမ်းးး
မကောင်းဆိုးဝါးသွေးးး
သေ!! သေ!!!!"
"နေခြည် !!!!
အခုရပ်စမ်းးးးး"
ဒေါသနဲ့
သူ့ဗိုက်အားသူခပ်ပြင်းပြင်းထုရိုက်လာတာကြောင့်
အနားသို့ပြေးလာကာ
လက်အားဆွဲချုပ်တော့
သူ့အားရိုက်လာကာ
မျက်ရည်ဒေါသများနဲ့
ရူးကြောင်ကြောင်ပြုမူနေသူလေးဟာ....
"ဖယ် လွတ် ငါသတ်မယ်
ဒီခလေးကိုငါသတ်မယ်
ဒီခလေးက ငါ့ဘဝကိုဖျက်စီးတဲ့ မကောင်းဆိုးဝါး ငါအလိုမရှိတဲ့သွေးဆိုးသွေးညစ်!!!! အားး မုန်းတယ်သတ်ပစ်မယ်!!!!"
"နေခြည် မင်းငါ့ရင်သွေးကို
ထိဖို့မစဥ်းစားနဲ့
မင်း မိခင်မဟုတ်ဘူးလား ဟန်
ကိုယ့်ဗိုက်ထဲကခလေးကိုသတ်ပစ်ဖို့အထိရိုင်းစ်ိုင်းနေတာ မင်း လူမဟုတ်ဘူးလား ဟန်
မင်း တောက်!!!!"
"သတ်ပစ်မယ် အဲ့ဒီခလေးသေဖို့
ငါ့ကိုငါလည်းသတ်သေမယ်"
"မင်းးးးး"
သူတကယ်ထိန်းမရအောင်အထိ
ရူန်းကန်ထုရိုက်နေသူ....
ခလေးနဲ့ကစိတ်လှုပ်ရှားလွန်းရင်သူပဲထိခိုက်မည်...
အဲ့ဒီအချိန်
နေခြည်တည်ငြိမ်ကျသွားဖို့
ရုတ်တရက်
ခေါင်းထဲဝင်လာသော
ဖြစ်စဥ်တစ်ခု...
"မင်းမိဘတွေ
သူတို့မွေးထားတဲ့ခလေးက
သူ့ဗိုက်ထဲကခလေးကိုပြန်သတ်ဖို့လုပ်တာကိုသူတို့သိရင် ပျော်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး"
"ဖြောင်း!!!
....
ကင်မ်ထယ်ယောင်း!!!!!!
မင်းငါ့မိဘတွေကိုလာမဆွဲထည့်နဲ့"
မိဘအရမ်းချစ်သူလေးမို့
သူ့အားအဝတ်စိုနဲ့ဖက်ထားသူအားဒေါသနဲ့မျက်နာအားရိုက်ချကာအော်ဟစ်လာ၏
ဒါကိုပန်းနဲ့ပေါက်သလိုအေးဆေးစွာနဲ့
"ကောင်းပြီ ဆွဲမထည့်တော့ဘူး
မင်းစိတ်လျှော့လိုက်တော့..
ဒါပေမယ့်မင်းမိဘတွေကိုဘယ်
သူသတ်လဲဆိုတာမင်းမသိချင်ဘူးလား....သူတို့အတွက်
သွေးကလဲ့စားပြန်မချေပေးချင်ဘူးလား"
ဟင်!!!
သူ့စကားအဆုံးရူးကြောင်ကြောင်အပြူမူလေးဟာငြိမ်သက်သွားတော့၏
"မင်းမိဘတွေကမင်းရှေ့မှာပဲ
အသတ်ခံလိုက်ရတာလေ...
ရက်ရက်စက်စက်ဓားနဲ့ခုတ်ပြီး
လုပ်ကြံခံလိုက်ရတဲ့မင်းမိဘတွေအတွက်...မင်းးး"
"ပြော....ဘယ်သူလဲ ပါးနဲ့မားကိုသတ်တဲ့ လူကဘယ်သူလဲ ဘယ်သူလဲ ဘယ်သူလဲ ငါ့ကိုပြော
ကင်မ်ထယ်ယောင်း!!! "
"ငါကဒီလောက်အရေးကြီးတဲ့သီတင်းကို မင်းဆီလွယ်လွယ်နဲ့ပေးရမှာလား ဟက်...
ငါ့ကိုအရူးလို့ထင်နေတာလား ဟက်"
"ပြော မင်းဘာယူမလို့လဲ
မင်းဘာလိုချင်တာလဲ"
သူ့အင်္ကျီစအား ဆွဲဆုတ်ထားပြီး
မျက်ရည်များနှင့်အံကြိတ်ကာ
အသည်းအသန်ဖြစ်နေသူလေးအားကြည့်ပြီး ဒီကောင်လေးသူ့မိဘတွေအတွက်ဘာအလိုရှိလဲကိုသိပြီးအညှာကိုင်လိုက်တာမှန်ပြီဟုသူတွေးမိသွား၏
"ငါ့ခလေးကိုကောင်းကောင်းမွန်မွန်မွေးပြီး ကိုယ့်ကိုကိုယ် ထိခိုက်အောင်မလုပ်နဲ့....
ဒါဆို ငါမင်းရဲ့ မိဘတွေကိုသတ်ခဲ့တဲ့လူတွေအားလုံးကို မင်းရှေ့မှာ သေမိန့်ပေးပြမယ်
.....
ဒါဒီနိုင်ငံကို မင်းတပါးရဲ့ကတိပဲ
ငါကတိတော့ပြီးပြီ မင်းကတိကရော..."
"ကောင်းပြီ မင်းသာကတိတည်ပါစေ အခုငါ့ရှေ့သာ အဲ့ဒီလူတွေကိုချက်ခြင်းခေါ်လာခဲ့ပေး"
"မင်းကိုငါဒီလိုလွယ်လွယ်လေး
ယုံမယ်ထင်နေတာလားနေခြည်..
....
ခလေးမွေးပြီးမှ ငါတို့ဒီစာရင်းကိုရှင်းကြမယ် ငါက အပိုပြောတတ်တဲ့လူစားမဟုတ်ဘူး
သေချာပေါက် မင်းကိုငါပြောထားတာကိုသက်သေ ပြကိုပြမယ်
......
လောကမှာတကယ်တမ်းသွေးကြွေးဆပ်ပွဲက ပိုပျော်ဖို့ကောင်းမှန်းမင်းသိလာပြီဆိုတော့
ငါအများကြီး ပြောပြစရာ မလိုလောက်တော့ပါဘူး
....
သင်ပြပေးဖို့လည်းမလိုလောက်တော့ပါဘူး ဘာလို့လဲဆို မင်းကအခုတောင်ငါ့ဆီကသွေးကြွေးပြန်ယူနေတတ်သူပဲလေ
.....
အရင်လို မရင့်ကျက်တဲ့သူများအနိုင်ကျင့်သမျှခံတဲ့
အကောင်ပေါက်လေးမဟုတ်တော့ဘူးဆိုတော့
ငါဂုဏ်ယူပါတယ် ဟက်!!!"
သူ့လည်ပင်အင်္ကျီစအားဆွဲထားသူလက်ထဲကနေရူန်းပြီးဝတ်ရုံကိုပြင်ကာ...
"နေသာအောင်နေ
မင်းတစ်ခုခုဖြစ်တာနဲ့
မင်းမိဘတွေကိုသတ်ခဲ့တဲ့
အဲ့ဒီလူတွေကို ဒီတသက် စိတ်ကူးယဥ် မနေနဲ့တော့"
လက်အားဖြုတ်ချကာ
ထွက်ခွာသွားသော သူ
"သူ့ကိုအဝတ်လဲပေးလိုက်ငါဖမ်းချုပ်ထားတုန်းကသူစိုသွားတယ်"
"အမိန့်တော်အတိုင်းပါ"
အဝင်ဝကအထိန်းတော်ကိုမှာကာ
ထွက်သွားလေပြီဖြစ်သော...
ပါးရိုက်သံကြားတုန်းကမယ်မယ်အရိုက်ခံရပြီထင်ထားတာတွေကမင်းကြီး၏ပါးတခြမ်းရဲနေမူ့ကြောင့်ဒါဟာမယ်မယ်ရိုက်လိုက်မှန်းသိရ၏
....
အပြင်မှာမိုးတွေလေတွေလည်းတိတ်ကုန်ပြီ
သို့သော်ရင်ထဲ ရူန်းကြွလာသော အဖြစ်ဆိုးအား
ပြန်တွေးနေမိပြီး သူ့ရင်ထဲမိုးသဲနေမိခဲ့သည်။
ဒါသည်လူတစ်ယောက်အတွက်တော့ အပေးယူဖြစ်သွားကာ သူ၏တိတ်တဆိတ်
တန်ဖိုးရှိနေတာလေးအား
အန္တရယ်ရှိနေသော
သတ်သေခြင်းအတွေးမှ
ကာကွယ်နိုင်ခဲ့၏
....
ပုစ္ဆာအသစ်တွက်မင်းခံစားမူ့တွေအသစ်ကပြန်စမှာမို့
ငါရက်စက်တာဆိုလည်းဒါဟာရက်စက်တာမို့
အခုငါမင်းကိုပေးလိုက်တဲ့ကတိကနိုင်ငံရဲ့ဒုတ်ိယအာဏာရှင်ဟုတင်စားလို့ရတဲ့
နိုင်ငံစစ်တပ်ပိုင်စစ်ဦးစီး
သေနာပတိ ကိုခေါင်းဖြတ်ပေးမယ်လို့ပြောလိုက်ခြင်းပါပဲ....။
....
သို့သော်
ဒီနေ့ညတော့ငါကောင်းကောင်းအိပ်စက်နိုင်မည်
မင်းကတော့မေးခွန်းတွေနဲ့အိပ်ရေးပျက်နေအုံးမှာပေါ့
ဒါကသာ ကာကွယ်ရာရောက်မှာမို့
ငါစောစောစီးစီးချည်နှောင်မိသွားပြန်သည်။
"အမုန်းနဲ့စချည်ခဲ့သော ကြိုးက
ခံစားမူ့တွေပြောင်းခဲ့နေချိန်မှာတောင်အမုန်းနဲ့သာချည်နှောင်၍ ရခဲ့၏ သို့သော် အခုချည်သောအမုန်းကြိုးကတော့
မင်းဘက်တွင်သာရှိနေတော့သည်
မင်းမုန်းနိုင်သလောက်အပြီးမုန်းလိုက်ပါ
ငါလည်းအခုလို ပေတေစွာနေမည်
ဒါမှ ဒီသွေးကြွေးက
ငါတို့မသေမခြင်း
ဆပ်နေလို့ရမည်သာ....။"
အမုန်းတွေကို
အဆိပ်ခပ်ကြည့်လိုက်တာ
ငါ့အတွက်ကမက်လောက်စရာကြီးဖြစ်သွားရတယ်လို့
""ဟက်!!!!
တော်တော်နားလည်ရခက်တာပဲ
အချစ်က
တကယ်နားလည်ရခက်တာပဲ
အချစ် အချစ် ဟက်!!!""
မြအဆောင်ကအပြန်လမ်းမှာ
တစ်ယောက်ထဲ ရေစိုနေသောဝတ်ရုံရွဲနှင့် လေအေးတွေကြား ကြောင်အစွာ
တစ်ယောက်ထဲရီဟ နေသူ
လျှောက်လမ်းတိုင်းက
သူ့အတွေးတွေအား
ပံပိုးနေခဲ့၏
ဒါဟာ သူအချစ်မှာခေတ္တပျော်ဝင်နေချိန်တွေသာ...
အချစ်မှာ မာနကင်းစွာ ရူးသွပ်နေလူရယ်သာ...။
Continue
နေခြည်လေးလည်းသနားပါတယ်သူချစ်တဲ့လူကိုလက်လွတ်ရပြီးမချစ်သူရဲ့ရင်သွေးကိုလွယ်ထားရတော့အရမ်းပင်ပန်းနေမှာ
စစ်ဘုရင်ကလည်းသူ့ခလေးမှသူ့ခလေး ခလေးရူးရူးနေတာနဲ့နေခြည်ဖျက်ချမှာကိုသူ့မှာအပေးအယူတွေပါထလုပ်ရတဲ့အထိတကယ်နော်စစ်ဘုရင်ကဗျုဟာတော့ရှယ်ကောင်း
အမုန်းသွေးကအခုမှအရောင်ပိုရင့်ပြီ နေခြည်ကပိုမုန်းပြီဆိုတော့..
အရှည်ကြီးရေးပေးထားတာ
ခါးတွေဇက်တွေပါညောင်းချိ
လာနှိပ်ပေးကြပါလား😆
အာဘွား See U
======
"ယြန္းဂီနည္းနည္းေလာက္ထပ္စားလိုက္ေနာ္ ဒါမွေဆးေသာက္ရင္ေနသာထိုင္သာရွိမွာ"
"................"
"ယြန္းဂီကိုယ္ေျပာတာၾကားလား
ေကာင္ေလးငယ္...."
ဟုတ္၏ယြန္းဂီဟာစိတ္ဖိစီးမူ႕ေတြအျပင္းထန္ခံစားရအၿပီး သူ႕ေမတၱာေတြကိုစတင္ရရွိခ်ိန္မွ
သူ႕ညီရဲ႕မလုပ္သင့္မလုပ္အပ္တာေတြကိုလုပ္ခဲ့အၿပီးတြင္
သူ႕ကိုထပ္မုန္းသြားေလမလားစိတ္နဲ႕မင္မွာသူ႕ကိုယ္သူသတ္ၿပီးျပန္ထအလာတြင္ စကားမေျပာေတာ့ေပ...
မေျပာတတ္ေတာ့လို႔ထက္စိတ္ပင္ပန္းမူ႕ေတြအၿပီးစိတ္ထိခိုက္ကာခဏတာဆြံ႕အေနတာမ်ိဳးသာသမားေတာ္ေတြကေတာ့လအတန္ငယ္ၾကာရင္စကားျပန္ေျပာမွာဟုေျပာေသာ္လည္းသူစိတ္ပင္ပန္းေနတာကိုျမင္ရေတာ့သနားေနမိ၏။
အခုကေတာ့ နန္းေတာ္ထဲ
အက်ယ္ခ်ဳပ္ပုံစံေနေနရေသာ
သူတို႔နစ္ေယာက္...ကင္မ္ဘုရင္ဟာသူ႕တို႔ကိုအက်ယ္ခ်ဳပ္သေဘာေနခိုင္းထားတာကိုခံရ၏ဒါဟာလည္းလုပ္ထုံးလုပ္နည္းေတြအတိုင္း ပညာေရးအမတ္ဟာ
သစၥာေဖာက္သေဘာမ်ိဳးသက္ေရာက္ခဲ့တာမို႔
အခုလိုအထားခံရျခင္းသာ....
အေဆာင္ေတာ္ကလည္းအက်ယ္ႀကီးအျပင္ လိုေလေသးမရွိထားကာသမားေတာ္ေတြေန႕ညေစာင့္ၾကပ္ေပး၏
"လာပါအုံး ေကာင္ေလးငယ္
အိပ္အုံးမလားအိပ္ရင္ကိုယ့္ေခ်ာ့သိပ့္မယ္..."
ပိုးဖဲသားေတြၾကားျဖဴေဖြးစြပ္ေနသူေလးဟာအခုလိုမုဒိတာစိတ္ႏွလုံးသားကခ်စ္တဲ့စိတ္နဲ႕
ၾကည့္မိေတာ့သနားစရာအရမ္းေကာင္း၏
သက္ျပင္းလည္းတခ်ခ်ပါပဲ
ဒီေကာင္ေလးဟာသူမုန္းတာကိုထပ္ခံရမွာဆိုး၍ေသလမ္းကိုပါေ႐ြးခဲ့တဲ့အထိေလ....
"ေကာင္ေလးငယ္
စိတ္ကိုေလွ်ာ့လိုက္ပါ
ကိုယ္ေကာင္ေလးငယ္ကိုဘယ္ေတာ့မွစိတ္မကြက္ေတာ့မွာမို႔ ေနသာေကာင္းေအာင္ေနရမယ္ေနာ္"
အခုေတာ့သူ႕လက္ေမာင္းၾကားထဲမ်က္ရည္ေတြနဲ႕အိပ္သြားၿပီျဖစ္ေသာပန္းႏုေရာင္ပိုးသားဝတ္႐ုံေလးနဲ႕ေကာင္ေလးမ်က္ရည္ေတြကိုသုတ္ေပးရင္းသူစကားေတြဆိုေနမိ၏။
ဒီေကာင္ေလးအေပၚသူကိုယ္ထိလက္ေရာက္မလုပ္ခဲ့ေပမယ့္စိတ္ကိုသတ္ခဲ့တာမို႔ေသခ်ာေပါက္ေပးဆပ္ရမည္သာ။ဒီအမွားေတြဟာသူ႕ေၾကာင့္သာဒါေၾကာင့္ေပးဆပ္မည္သာ
=====
နန္းတြင္းဆိုတာအျပင္ပန္းကခန္းနားေနၿပီအတြင္းမွာၾကအလႊာတိုင္းဟာအာဏာေတြစည္းစိမ္ေတြအတြက္မလုပ္သင့္တာလုပ္သင့္တာဘာမွမသိကာ အာဏာတည္ၿမဲေရးအတြက္ယဥ္ၿပိဳင္သတ္ပုတ္ေနရေသာေနရာသာ....
စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္၏သမီး
တနည္းဒီနိုင္ငံ၏အခုလက္ရွိမိဖုရားေခါင္ႀကီးဟာဘုရင္ရဲ႕ခ်စ္ျခင္းကိုမခံရတဲ့အျပင္ အနာဂတ္ရင္ေသြးကပါတပါးသူကလြယ္ထားရမွန္းသိေလေတာ့ သူ႕စိတ္ေတြဟာအၿမဲမာေၾကာခက္ထန္ေနေတာ့၏
ဖခင္၏အိမ္ေတာ္ကိုအလည္ပတ္ဆိုၿပီးေရာက္ရွိေနေသာသူမဟာ
မိဖုရားေခါင္ဝတ္စားဆင္ယင္ထုံးဖြဲ႕မူ႕နဲ႕သူမဟာ သူ႕အေရွ႕တြင္ထိုင္ေနေသာဖခင္အား
"ပါပါး သူ႕မိဘေတြကို သတ္တုန္း
သူ႕ကိုပါသတ္ခိုင္းလိုက္ရမွာ အခု
သမီးရဲ႕ အနာဂတ္ မွာ ဝင္႐ူတ္ေနၿပီ..အလကား
ငအေကာင္ေသသြားရမွာ
အခုေတာ့ နန္းေသြးပါ
သူ႕ဗိုက္ထဲပိုက္ထားၿပီး
အာဏာေတြအကုန္ယူသြား
ဖို႔ႀကံစည္ ေနၿပီ
ၾကာ အေဖေရာသမီးပါ
ဘာအာဏာမွရွိေတာ့မွာမဟုတ္ဘူး.....
......
အမွန္အဲ့ဒီကထဲကသတ္လိုက္ရမွာ"
ေက်ာက္စိမ္းလက္စြပ္ဝတ္ထားေသာသူ႕လက္ညိုးအားဖိေခ်ရင္းေရွ႕ကခုံကိုအားျပင္းျပင္းထုခ်လိဳက္သူ...
သူတကယ္ေနျခည့္ကို
ထိုေလာက္ထိမုန္းတီးေန၏
သူအရမ္းလိုခ်င္တပ္မက္ရပါေသာမိခင္ေလာင္းေနရာအျပင္ထိုခေလးသာလူ႕ေလာကထဲေရာက္လာတာနဲ႕သူဟာသူ႕ေနရာကိုေပးစြန့္လိုက္ရန္ေသခ်ာေနၿပီမဟုတ္လား..အခုေတာင္အရွင္ကနိုင္ငံမိခင္ကိုေနျခည့္လို႔သတ္မွတ္ထားခဲ့သည္မဟုတ္လား
မိဖုရားေခါင္ႀကီးေပမယ့္ဘယ္ေတာ့မွမ်က္နာသာအေပးခံရတာမရွိတဲ့အျပင္အခုဆိုစစ္ဘုရင္သူ႕အေဆာင္ဘက္ေျခဦးပင္မလွည့္ေတာ့ပင္မဟုတ္ပါလား
အရင္ကဆိုမူးမတ္ေတြရဲ႕ေစ့
ေဆာ္မူ႕နဲ႕ရင္ေသြးရဖို႔ဖိအားေပးခံရတဲ့ဘုရင္ဟာဒီအေဆာင္ကိုဟန္ျပလာေသး၏အခုၾကအရိပ္ပင္မေတြ႕ရေတာ့......
စစ္ေသနာပတိ၏ သမီး လည္းျဖစ္
မိဖုရားႀကီး ရာထူးလည္းရထားေသာသူမသည္ နန္းေသြးလြယ္ထားသူကိုသတ္ပစ္ဖို႔
အရမ္းရက္စက္ေသာစကားကိုေျပာဆိုေနခဲ့၏
"သတ္ခြင့္တာရွိခဲ့ရင္
သတ္လိုက္တာၾကာေရာေပါ့
မယ္မယ္ရယ္ အဲ့ဒီေန႕ညကထဲက
သူ႕အေဖ ေမြးေန႕ဆုေတာင္းပြဲအၿပီးေတာင္ေပၚကဆင္းလာမယ့္ သူတို႔ကိုအၿပီးသတ္ပစ္ဖို႔က အကုန္စီစဥ္ၿပီးသား
......
လွည့္ကင္းတပ္နဲ႕သာမတိုးခဲ့ရင္
ဒီေကာင္ ခုနစ္နစ္သားထဲက ေသသြားတာၾကာၿပီ
.......
အဲ့ဒီလူသတ္မူ႕အၿပီး ဘုရင္းသူလွ်ိုတပ္ကဒီေကာင္ရဲ႕ မိသားစု အေရးကိုအနီးကပ္
ေစာင့္ၾကည့္ေနလို႔သာ
ၿငိမ္လိုက္ရတာ
.....
ၿပီး စကားလည္းမေျပာနိုင္ေတာ့ပဲ
မွတ္ညာဏ္ေတြပါေမ့သြားေတာ့
....
ေရွ႕ဆက္လႈပ္ရွားဖို႔ကို ၿငိမ္လိုက္မိတာအခုအဲ့ဒီအတြက္အရမ္းေနာင္တရေနၿပီ
...
စိတ္ခ်ပါ မယ္မယ္ ပါး သူ႕ကိုသတ္ဖို႔အေသးစိတ္စီစဥ္ေပးမယ္..."
"ဟုတ္ပါးး ေသခ်ာေပါက္ကိုသူေသမွျဖစ္မယ္ဒီခေလးမေမြးထုတ္ခင္သူေသမွရမယ္"
"ပါးသိပါၿပီ
သူ႕အတြင္းေဆာင္ထဲ
လူထည့္လို႔ရၿပီးရင္
ပါးအေၾကာင္းၾကားေပးမယ္
အခုေတာ့ မယ္မယ္လည္း ဒီေလာက္နဲ႕နန္းတြင္းျပန္လိုက္ပါ ၿပီး သတိနဲ႕ဟန္မပ်က္ေန
ကင္မ္ထယ္ေယာင္း
ကဘယ္ေလာက္ညာဏ္မ်ားတဲ့မင္းႀကီးလည္းဆိုတာ မယ္မယ္ အသိဆုံးမဟုတ္လား
......
ပါးအကုန္စီစဥ္ၿပီးသတ္ေပးမွာမို့
သီတင္းေကာင္းသာေစာင့္ေနေပးပါ"
"သူေသမယ့္ေန႕အတြက္ သမီး
ေပ်ာ္႐ြင္စြာေစာင့္ေနပါ့မယ္"
"ေပ်ာ္က္ိုေပ်ာ္႐ြင္ေစရပါမယ္
မယ္မယ္ စိတ္ခ်ထားပါ..."
သားအဖနစ္ေယာက္၏ စကားတို႔သည္သူတပါး၏ အသတ္အား ၾကက္ခေလးဌက္ခေလး
သတ္ပစ္မည့္အတိုင္း
ေပါ့ပါးစြာေျပာဆိုေနခဲ့ၾက၏။
ေလာကမွာ ေလာဘတိုင္းက
အနည္းနဲ႕အမ်ား လူစိတ္ေတြကိုေပ်ာက္ေစ၏။
ရယူဖို႔တစ္ခုပဲသိေသာေလာဘေတြကပို၍ပင္ေၾကာက္စရာေကာင္း၏။
လူလူခ်င္း သတ္ျဖတ္ဖို႔
လုပ္ႀကံဖို႔ အတၱမ်ားေသာ ရက္စက္ျခင္းတို႔အား
ၿပဳံး႐ြင္စြာလုပ္ေဆာင္နိုင္ၾက၏။
..............
========
နန္းေရးမ်ား အျပင္
အတိုင္းတိုင္းအျပည္မွ
စာခြၽန္လာမ်ား ညဥ့္နက္သည္အထိဖတ္႐ူ႕ ေတြးေတာေနေသာ လူတစ္ေယာက္သည္
နန္းလယ္မွ အၿမဲမီးေရာင္မ်ားထင္လင္းေနတတ္ေသာ
အေဆာင္ႀကီးတစ္ခုတြင္ရွိေန၏
ေတာင္ကုန္းႀကီးလိုျမင့္ေနေသာနန္းအလယ္မွာမို႔ ထိုအေဆာင္ေပၚကေနၾကည့္လွ်င္နန္းေတာ္တစ္ခုလုံးအားျမင္ရ၏
ထိုအေဆာင္သည္
နန္းတြင္းသူလွ်ိုတပ္မ်ားႏွင့္
မင္းႀကီးေတြ႕ေနၾက အေဆာင္ဟုလည္းသမုတ္ၾကကာ ဘယ္သူကမွေတာ့ထိုေနရာကိုမေရာက္ဘူးေသးၾက
မည္သူကမွ ထိုနန္းေဆာင္ေရွ႕ ေန႕ညျဖတ္ေလွ်ာက္ခြင့္မရွိေခ်။
တပ္သားေပါင္းမ်ားစြာ အလွည့္ၾကကင္းေစာင့္ကာ ထိုတပ္သားမ်ား၏တာဝန္ခ်ိန္သည္ သတ္မွတ္ထားေသာထိုေနရာမွအပ ဘယ္မွသြားခြင့္မရွိေခ်
အရမ္းလွ်ိူ႕ဝွက္ေနေသာ
နိုင္ငံအေရး၊စစ္ေရးဗ်ဴဟာမ်ား
လွ်ို႔ဝွက္သီတင္းမ်ားနန္းတြင္း
ဓားလွ်ိုမ်ားႏွင့္ေတြ႕ေသာေနရာသာ...။
မီးေရာင္ဟပ္ေနေသာ
သူ၏မ်က္နာသည္
ညဘက္တစ္ေယာက္ထဲရွိေနခ်ိန္တြင္ေတာင္ေအးခဲေနေသာေရျပင္လို ၿငိမ္သက္ေနခဲ့၏
စစ္ဘုရင္ဟာ
႐ုပ္ထုအလား
အရီအၿပဳံးလုံးဝရွိမေန...
ထိုအခ်ိန္ ကိုယ္ရံေတာ္တပ္မႉးမွ
"အရွင္ နဂါးနီက ေတြ႕ခြင့္ေတာင္းေနပါတယ္"
နဂါးနီတပ္လူေတြသည္ သူ၏ ညာလက္႐ုံးအဆင့္နီးပါးျမင့္မားေသာ ရာထူးႏွင့္ဓားလွ်ိူမ်ားသာ...
"ဝင္လာခိုင္းလိုက္"
အမိန့္ေပးကာ ဝတ္႐ုံနီရွည္နဲ႕
တည္ၿငိမ္စြာထိုင္ေနသူ
"အမိန့္ေတာ္အတိုင္းပါ အရွင္"
တံခါးဖြင့္သံႏွင့္အတူ ဦးၫြတ္ဂါရဝ ျပဳသံအၿပီး
သူ၏ေရွ႕သို႔ေရာက္ရွိလာေသာ နဂါးနီတပ္ဦးမႉး
"လာျခင္းက"
ေမးတာကျပတ္၏
စစ္ေရးစစ္ရာေတြေဆြးေႏြးခ်ိန္ေရာနန္းတသင္ၾကားနာခ်ိန္မွာပင္သူကအခုလိုသာ...အခ်ိန္တခုမွာသာသူစကားေတြအရမ္းေျပာတတ္၏
"အရွင္!!!
စစ္ေသနာပတိခ်ဳပ္ လွ်ို႔ဝွက္ စစ္သည္စုျခင္းနဲ႕ပက္သတ္ၿပီး
အေရးေၾကာင္း စုံစမ္းခိုင္းတာေတြထဲအတိတ္ကအရိပ္တစ္ခ်ိဴ႕ကိုသိခြင့္ရခဲ့ပါတယ္"
"ဘာ အတိတ္ကအရိပ္တခ်ိဳ႕...
...
သူကအတိတ္မွာထဲကစစ္သားေတြစုထားခဲ့တာေပါ့
ဟက္ အဲ့လိုလား"
"စစ္သားေတြစုထားတာ
အခုထက္ထိ သက္ေသႀကီးႀကီးမားမား ၫႊန္ျပလို႔မရေသးေပမယ့္ ေနျခည္မယ္မယ္ ...
.....
မယ္မယ္ရဲ႕မိဘေတြေသဆုံးမူ႕က
အဲ့ဒီသတင္းစကားနဲ႕ေတာ့သက္ဆိုင္ေနပါၿပီ
ၿပီး အခုလည္း မယ္မယ့္ကိုပါသတ္ပစ္ဖို႔ႀကံစည္ေနေၾကာင္းပါ"
"ဘာ!!!!!"
စစ္သားေတြခိုးစုၿပီးသူ႕ကိုပုန္ကန္မယ္အထိေအးေဆးနိုင္သူဟာေနာက္ဆုံးစကားလည္းၾကားအၿပီး မီးရွိူ႕ထားေသာယန္းဗုန္းတစ္ခုလိုထျဖစ္လာသူ...
နဂါးနီတပ္ဦးမႉးမို႔သာခံသာ၏တစ္ျခားလူဆိုဒူးေျပးေထာက္ၿပီးဘာမွဆက္ေျပာနိုင္မည္မထင္....
"ဆုံးပါးသြားတဲ့ မယ္မယ့္ရဲ႕ဖခင္ကေသနာပတိ လွ်ို႔ဝွက္စစ္သည္စုထားတာေတြကို
တပ္အပ္သိေနၿပီး နတ္႐ႊာစံမင္းႀကီးကိုေလွ်ာက္တင္
ဖို႔စီစဥ္ေနခဲ့တုန္း အသတ္ခံရၿပီး
ေသသြားခဲ့ရတာမ်ိဳးပါ
အခုလည္းမယ္မယ့္ဗိုက္ထဲကခေလးကိုသတ္ပစ္ဖို႔...."
ဝုန္းးးးးး
ေရွ႕ကစားပြဲေပၚ အင္အားျပင္းစြာ
က်ေရာက္သြားေသာလက္သီး
ေဒါသေတြ႐ူန္းႂကြလာကာ
တင္းေနေအာင္ဆုတ္ထားေသာ
လက္သီးကေသြးေတြနဲ႕ ေပါက္ကြဲထြက္မတတ္
မ်က္လုံးတြင္လည္း
မီးစဖြားမ်ားႏွင့္တူေနေသာမာန္...
"ဒါေတြကတိက်တဲ့သက္ေသေတြမရွိေသးပါဘူး
.....
ဒါေတြကို က်ေတာ္တို႔သက္ေသျပဖို႔အဲ့ဒီအေရးေတာ္ပုံမွာ
မယ္မယ့္ဖခင္ကိုသတ္ခဲ့တဲ့
လူသတ္သမားေတြ လိုအပ္ေနပါတယ္အရွင္"
"စုံစမ္းးးး ရေအာင္ေဖာ္ထုတ္
ဒါငါ့အမိန့္ပဲ"
"အရွင့္အလိုေတာ္အတ္ိုင္းပါ အရွင္"
သူ႕ေသြးသားသူ႕နလုံးသားကိုထိရင္ေတာ့ဆတ္ဆတ္ခါေသာဘုရင္ဟာေသနာပတိခ်ဳပ္ကိုေတာင္အျပတ္ရွင္းဖို႔အထိျပင္းထန္ေနခဲ့၏
.....
.....
"အရွင္ အရွင္ အရွင္"
႐ုတ္တရက္ ေျပးဝင္လာေသာ
အထိန္းေတာ္ေၾကာင့္
နဂါးနီသည္ မ်က္နာဖုံးအားျပန္ စြတ္ၿပီးေလအလွ်င္ အေဆာင္မွထြက္ခြာသြားခဲ့၏
နဂါးနီဟာနန္းတြင္းကလူေတြအျပင္တရားေရးဌာနကပါသည္းႀကီးမည္းႀကီးသိခ်င္ေနေသာဓားေရးကြၽမ္းသူစစ္ေရးေကာင္းသူမ်ားမဟုတ္ပါလားသူတို႔ဟာလွ်ို႔ဝွက္ခ်က္မ်ားကိုလွမ္းေထာက္ရသူမ်ားမို႔သူတို႔ဟာသူတို႔ဘယ္သူလဲဆိုတာေပးသိလို႔လုံးဝမရ..ဘာေၾကာင့္ဆိုဓားေတြဟာသူတို႔ေဘးအႏွံ႕သာ...
"ငါေမာင္မင္းကိုဝင္လာခိုင္းလို႔လား"
နဂါးနီေတြ နဲ႕ေဆြးေႏြးခ်ိန္ဆို
ကိုယ္ရံေတာ္ေတြပါအျပင္ထြက္ေပးရ၏ သူေခၚမွဝင္လာရ၏ဒါကစည္း
"မ မဟုတ္ပါဘူး.....
...
အေျခေန
မ မေကာင္းေတာ့
....
မယ္မယ္ မယ္မယ္ "
"ေနျခည္ ဘာျဖစ္တာလဲ"
အေစာပိုင္းကေဒါသထြက္ေနသူဟာေနျခည့္အေၾကာင္းဆိုတာနနဲ႕ျပာယာေတာ့၏
"မယ္မယ္ မယ္မယ္ သူ႕ကိုသူ
ထိခိုက္ေအာင္လုပ္လို႔အခု..."
"ေနျခည္!!!!!"
နာမည္ေလးအားတသသေခၚကာ
ဝုန္းဒိုင္းႀကဲ၊အေဆာင္မွေျပးထြက္သြားေသာမင္းႀကီး
အေဆာင္ႀကီးသည္ နန္းလယ္တြင္ေျမေတြအားကုန္းသဖြယ္ဖို႔ၿပီး အျမင့္ေလွခါးထစ္မ်ားစြာႏွင့္
တည္ေဆာက္ထားသည္မို႔ နန္းတြင္းတစ္ခုလုံးအား
အေပၚစီးၾကည့္႐ူ႕ခြင့္ရ၏
ထိုနန္းေဆာင္ႀကီး၏
မ်က္နာမူထားရာအေရွ႕
တည့္တည့္သည္ ျမနန္းေဆာင္ရွိေသာေနရာသာ
ျမနန္းေဆာင္ဆိုသာ
ရင္ေသြးေလးလြယ္ထားရေသာ
ေနျခည္ငယ္ရွိရာအေဆာင္ေတာ္ႀကီးသာ
မီးအိမ္မ်ား ပြဲေတာ္တစ္အခုအလားထြန္းညိထားတဲ့ လမ္းေလွခါးထစ္ေတြေပၚကဆင္းသက္လာေသာ နန္းေတာ္၏အရွင္သခင္
ဘုရင့္က်င့္ဝတ္
ဘုရင့္သိကၡာမ်ားကို
ပစ္ခ်ကာ အေဆာင္ဆီကို ေျပးထြက္သြားသူ
ဝတ္႐ုံနီႀကီးဟာေလေျပေတြထဲေဝ့ဝဲလို႔.....
အေနာက္မွ တပ္မ်ားသည္လည္း
အေျပးလိုက္လို႔လာခဲ့၏
ညဥ့္ ၁ခ်က္ထိုးခ်ိန္မို႔
နန္းေတာ္ႀကီးက တိတ္ဆိတ္လို႔ေနခဲ့၏
အရွင့္အား ဝန္းရံထားေသာ
ရဲမက္မ်ား၏ ေျခသံမ်ား
ႏွင့္အတူ ႐ႊာက်လာေသာ မိုးသားမ်ား႐ုတ္ခ်ည္း
ျပင္းထန္လွေသာ မိုးေၾကာင့္
အရွင္မင္းႀကီး ၏ ဝတ္႐ုံနီနီသည္
မိုးေရမ်ား႐ြဲနစ္လို႔သြားခဲ့ရ၏
.....
......
ဝုန္းးးးး
ျမနန္းေဆာင္တံခါးအား
အားျဖင့္ကန္ဖြင့္လာသူ
"အရွင္!!!!"
တကိုယ္လုံးစို႐ြဲေနေသာအရွင္ကိုျမင္သည္ႏွင့္အထိန္းေတာ္ႀကီးဟာတုန္ယီေနခဲ့၏
"မင္းးးးးး"
အိပ္ယာေပၚ ခပ္ယိုင္ယိုင္ထိုင္ေနသူ၏လက္တြင္ေတာ့
လက္ေကာက္ဝတ္အားလွီးျဖတ္ထား၏
မ်က္နာကေတာ့ျဖဴေဖ်ာ့ေနေပမယ့္အမုန္းေရာင္ကေတာ့ေတာက္ပေန၏
သူ႕ကိုအခုပဲသတ္ပစ္ေတာ့မလိုအညိုးမ်ားနဲ႕သာ
ေဘးတြင္သမားေတာ္မ်ားႏွင့္
အားလုံးတုန္ေနေအာင္ေၾကာက္ေနၾက၏
"ဘယ္ကဓားက
ဒီအေဆာင္မွာရွိေနရတာလဲ
ငါအားလုံးသိမ္းယူခိုင္းထားတာကိုေခါင္းထဲမထည့္ၾကဘူးလား
ဘာလဲ ေသရဲေနၾကတာလား ဟန္!!!!"
ျမင္ျမင္ခ်င္း ေနျခည့္အားေပါက္ကြဲခ်င္သူရဲ႕ပစ္မွတ္ကာေဘးကိုလႊင့္စင္သြားခဲ့၏
"မ မဟုတ္ပါဘူး အရွင္
သနားငဲ့ညာေပးပါ
မဟုတ္ရပါဘူး ငဲ့ညာေပးပါ"
အားလုံးဟာေျမေပၚဝွတ္တြားၿပီး
ေတာင္းပန္ေနခဲ့၏
ထိုအခ်ိန္
"ဓားက ငါ့ဟာငါေတြ႕လို႔ရသြားတာ သူတို႔နဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူးး
မဆိုင္တာေတြက္ိုပတ္ရမ္းမေနနဲ႕
ငါသတ္တာ ငါ့အသက္မို႔လို႔
မင္းနဲ႕ဘာမွမဆိုင္ဘူး"
"ဘာ!!!"
ဝတ္႐ုံရွည္အနီမွ တစ္ေတာက္ေတာက္က်ဆင္းေနေသာ
ေရစက္မ်ားေၾကာင့္ အတြင္းေဆာင္၏
ေျမျပင္သည္ မိုးေရမ်ားပ်ံ့လို႔ေနခဲ့၏
သူဘယ္ေလာက္ထိစိတ္ပူခဲ့ရလဲ
ရာဇာဟန္ပါပ်က္ျပားရသည္အထိေျပးလႊားလာခဲ့ရတာကသူ႕အတြက္....ေတြးရင္းေတြးရင္း
သူ႕ေဒါသေတြဟာလည္းထိုေရစက္နဲ႕အတူတေဆာင္လုံးကိုပ်ံ့ေနခဲ့၏
သူသည္လည္း ထိုလူသားေလး၏
ေျပာလာေသာစကားမ်ားေၾကာင့္
ေတာ္ေတာ္ေလး နာတတ္သြားရ၏
"အကုန္ အခုခ်က္ျခင္းအေဆာင္ထဲကထြက္ၾက!!!"
"အမိန့္ေတာ္အတိုင္းပါ အရွင္"
အမိန့္သံျပင္းျပင္းေအာက္ထြက္သြားၾကၿပီျဖစ္ေသာ....
"သိပ္ကိုေသခ်င္ေနတယ္ေပါ့
သိပ္ကို ခ်စ္ျပေနတယ္ေပါ့ ဟုတ္လား ဟမ္!!!"
ေဒါသနဲ႕အံႀကိတ္ကာစကားလုံးတိုင္းကိုအားတခ်က္ျခင္းထည့္ၿပီးဖိေျပာေနေသာအရွင္
ဒါကို အျဖဴေရာင္ဝတ္႐ုံရွည္ေလးနဲ႕ ႏြမ္းလွ်ေနေသာမ်က္နာအညိုးကိုလိမ္းျခယ္ၿပီးသူ႕အားစိုက္ၾကည့္ကာ
"ဟုတ္တယ္
ငါခ်စ္တဲ့လူကေသသြားၿပီမို႔
ငါပါလိုက္ေသခ်င္ေနတာ သူမရွိေတာ့တဲ့အထဲကငါက...."
"ပါးစပ္ကိုပိတ္ထားးးး
ငါလူမသတ္ခ်င္ဘူးးး
မင္းပါးစပ္ပိတ္!!!"
"မပိတ္ဘူးလာသတ္လိုက္!!!!
ငါကေတာ့သူ႕ကိုခ်စ္!!!"
ခြမ္းးးးး ဝုန္းးးးးး
"မေျပာနဲ႕!!!!
ပါးစပ္ကိုပိတ္ထားးး"
သူ႕ေရွ႕မွာပင္တေဆာင္လုံးကိုရိုက္ခြဲေပါက္ကြဲေနသူ....
ေတာ္ေတာ္မွနာက်င္လား
ဟက္....ပိုနာက်င္ေစရမယ္!!
မ်က္နာလွလွေလးဟာအညိုးမ်ားနဲ႕သာအၿပဳံးေတြသာဓားလွံလို႔ထက္ျမလို႔..
"ငါခ်စ္တာကငါ့ရင္ဘက္ထဲကေလမင္းကဘာကိုအမိန့္ေပးခ်င္တာလဲ အ႐ူးလား ဟက္!!!!"
"မင္းးးးး"
သူ႕ေဒါသမ်က္လုံးဟာအနီေရာင္ေျပာင္းလဲေနခဲ့ၿပီအကယ္၍သူ႕ေရွ႕မွာအခုရွိေနသူဟာေနျခည္သာဟုတ္မေနခဲ့ရင္သူေသခ်ာေပါက္ သတ္ပစ္မည္သာ...
"ဒီေနကငါခ်စ္တဲ့လူလူ႕ေလာကႀကီးကထြက္သြားတာတလျပည့္ၿပီ...ငါသိပ္ခ်စ္ရတဲ့သူမရွိေတာ့တာတလျပည့္ၿပီ"
ထိုစကားေျပာၿပီးမ်က္ရည္တစ္စင္းဟာဖ်ာဆင္းလာ၏ထိုလူ႕အေပၚအားနာျခင္းၿပီးယူက်ဳံးမရျဖစ္ျခင္း
အကယ္၍ကိုယ့္ကိုယ္သာမကယ္ခဲ့ရင္သူ႕တိုင္းျပည္ေရာသူေရာကအခုလိုျဖစ္စရာအေၾကာင္းမွမရွိဘဲ..
ဝမ္းနည္းျခင္းေဖာ္ေဆာင္ေသာအျဖဴကိုဝတ္ဆင္ထားသူဟာတခန္းလုံးကိုလည္းအျဖဴေရာင္စေတြဆင္ထား၏...
ထိုအခါပိုေပါက္ကြဲလာသူဟာ
တေဆာင္လုံးကအျဖဴေရာင္အစေတြကိုဆြဲခ်ျဖဳတ္ခ်ၿပီး မီးအိမ္အားပစ္ထည့္ကာေနျခည့္ ေရွ႕တင္မီးပုံရွို႔ခဲ့၏ၿပီး.....
"ေနျခည္ !!!!!!
အခုခ်က္ျခင္း အဲ့ဒီအျဖဴဝတ္ကိုလဲစမ္းးးးး"
"ဟက္ မလဲဘူး ေသေတာင္မလဲဘူး"
"မင္းရဲ႕ဟိုေကာင္ေသတာ
၁လျပည့္ဆိုၿပီးအေဆာင္လုံးကိုအ႐ူးထတာေတြ ငါမသိဘူးမ်ားထင္ေနလား
......
ငါ့ခေလးကိုလြယ္ထားၿပီး
ေသၿပီးသာေကာင္ကို
လာလြမ္းေဆြးျပမေနနဲ႕
.....
မင္းက ဟိုးအစထဲကိုက ငါ့မိဖုရား
မင္းလြယ္ထားရတာ ငါ့ရဲ႕ခေလး
သစၥာမရွိတာေတြ လာလုပ္ျပမေနနဲ႕႐ြံစရာေကာင္းလြန္းလို႔"
ထိုစကားကိုေနျခည္ဟာ
႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ပုံစံေလးနဲ႕ေအာ္ရီကာ
"ေအး ႐ြံလား
႐ြံရင္စြန့္ပစ္လိုက္ေလ
....
ငါကလည္း ငါ့ကိုခ်စ္လာပါေစ
ၾကင္နာလာပါေစဆိုၿပီး ဆုေတာင္းေနတဲ့လူမွမဟုတ္တာ
....
ေခြးေမာင္းသလိုေမာင္းထုတ္မွာကို ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ေကာင္မို႔ အမွိုက္လိုသာစြန့္ပစ္လိုက္"
"မင္းးးး
မင္းးးးးး"
ေနျခည့္ အနားေလအလွ်င္လိုေရာက္လာကာတကိုယ္လုံးတုန္ေနသူဟာတကယ္ႀကီးစိတ္ကိုခ်ဳပ္ထိန္းထားရ၏
"ဘာလဲ နာတာလား..ဟက္
ခ်စ္မိသြားပါၿပီလို႔လာမေျပာနဲ႕ေနာ္
ငါကရီၿပီး ေသသြားမွာစိုးလို႔"
"ေနျခည္ !!
မင္းငါ့ကိုဘာသတၱဝါထင္ေနတာလဲ....ခ်စ္လို႔ဆိုၿပီးကိုယ့္သိကၡာကိုယ္အက်ခံခ်င္ခံ
ခ်င္ခံလိုက္မယ္ေအးဒါေပမယ့္
ငါ့ရဲ႕ခံစားခ်က္စားခ်က္ေတြကို
ျပန္အသိမွတ္ျပဳဖို႔ေပးဆိုၿပီး
မ်က္ရည္ခံထိုးမယ့္အထဲမွာ ငါမပါဘူး....."
ျပတ္သားစြာဖြင့္ထုတ္ခ်၏
"မင္းလည္းမင္းအခ်စ္အတြက္မာနႀကီးသလို ငါလည္းငါ့ခံစားခ်က္ေတြအတြက္
ေသတဲ့အထိမာနထားမွာကိုမင္းၿမဲၿမဲမွတ္ထား"
"ဒါေပါ့ မင္းက အေပၚစီးကပဲေနတတ္တဲ့လူဆိုေတာ့
အရာရာ သခင္ႀကီးတစ္ပါးလို ရင္ထဲစိတ္ထဲမွာထားထားတာေပါ့
ဒါေပမယ့္ မင္းသိလား
မာေၾကာပါတယ္ဆိုတဲ့ေက်ာက္ေဆာင္ေတြေတာင္မွ
တိုက္စားပါမ်ားလာရင္ ၿပိဳက်ပ်က္စီးတတ္တယ္ဆိုတာကိုေတာ့
ဘယ္ေတာ့မွ မေမ့နဲ႕
ငါ့ေၾကာင့္နဲ႕မင္းနာက်င္ေစရမယ္
မင္းခံစားေစရမယ္!!!!"
"အခုငါကေရာမင္းေၾကာင့္
မခံစားေနရလို႔လား!!!!!!
မင္းေၾကာင့္!! မင္းေၾကာင့္နဲ႕
မထိခိုက္ေနရဘူးလို႔
ထင္ေနတာလား!!!!
...
ငါ့ရင္ထဲကမီးငါပဲသိတယ္။
ဒါေပမယ့္ ငါေလာင္ႂကြမ္းတာကို
ငါပဲခံစားတယ္ ငါဖြင့္ဟမျပဘူး။
ဖြင့္ဟၿပီးအ႐ူးထဖို႔ကိုလည္းငါဘယ္ေတာ့မွမလုပ္ဘူး။
စကားလုံးလွလွေတြနဲ႕အသည္းသန္ေႁခြျပမွ၊အေျပာလွလွေတြနဲ႕ရင္ခုန္လာေအာင္စည္း႐ုံးတတ္မွ
ခ်စ္တတ္သူဆို ငါတသက္လုံး မခ်စ္တတ္သူပဲ"
ေနျခည္ဟာအံကိုတင္းေနေအာင္ႀကိတ္ထား၏ဒါကိုသူကလည္းေစ့ေစ့ၾကည့္ကာစကားေတြေျပာေန၏
"ငါ့ဆီက ဒီလိုမ်ိဳး
ငါနာက်င္မွာငါခံစားမွာ
ေတြေမွ်ာ္လင့္ေနတာဆို
အခုထဲက လက္ေလွ်ာ့ထားလိုက္
....ငါကဘယ္ေတာ့မွမထုတ္ျပဘူးမင္းကို!!"
"မေလွ်ာဘူးးးးးေသေတာင္မင္းကိုဒုကၡေပးၿပီးေသမွာငါက"
"အခုမင္းရဲ႕အေျပာအဆိုမင္းရဲ႕အျပဳအမူေတြက
အတိတ္ကငါမွားခဲ့တဲ့လုပ္ရက္ေတြအတြက္ ငါေျပာခြင့္တမင္ေပးထားလို႔မင္းအခုလိုေျပာလို႔ရေနတာ ငါသတ္မွတ္ထားတဲ့
ႀကိဳးေပါင္းမ်ားစြာမင္းအတြက္
ငါေျဖေလွ်ာ့ေပးထါးတယ္
ဒါေပမယ့္ဒီလိုလုပ္ေပးေနတာကို
မင္းက ပိုမိုက္ရိုင္းျပခ်င္တာေလ
ရတယ္ ေနျခည္ မင္းလည္းမင္းလမ္းစဥ္အတိုင္း
က်င့္ႀကံ ငါလည္းငါလမ္းစဥ္အတိုင္းက်င့္ႀကံမယ္"
"ငါမင္းခေလးကိုသတ္ျပမယ္
ငါဒီခေလးကိုသတ္မယ္"
သူဒုကၡေပးမွာကို မင္းသေဘာလို႔ေျပာလို႔အၿပီးမခံမရပ္ျဖစ္သူဟာသူ႕ဗိုက္ထဲကခေလးကိုပါလက္ညိုးထိုးၿပီးခ်ိန္းေျခာက္ေတာ့၏
"ကဲဟယ္...ေသစမ္းးး
မေကာင္းဆိုးဝါးေသြးးး
ေသ!! ေသ!!!!"
"ေနျခည္ !!!!
အခုရပ္စမ္းးးးး"
ေဒါသနဲ႕
သူ႕ဗိုက္အားသူခပ္ျပင္းျပင္းထုရိုက္လာတာေၾကာင့္
အနားသို႔ေျပးလာကာ
လက္အားဆြဲခ်ဳပ္ေတာ့
သူ႕အားရိုက္လာကာ
မ်က္ရည္ေဒါသမ်ားနဲ႕
႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္ျပဳမူေနသူေလးဟာ....
"ဖယ္ လြတ္ ငါသတ္မယ္
ဒီခေလးကိုငါသတ္မယ္
ဒီခေလးက ငါ့ဘဝကိုဖ်က္စီးတဲ့ မေကာင္းဆိုးဝါး ငါအလိုမရွိတဲ့ေသြးဆိုးေသြးညစ္!!!! အားး မုန္းတယ္သတ္ပစ္မယ္!!!!"
"ေနျခည္ မင္းငါ့ရင္ေသြးကို
ထိဖို႔မစဥ္းစားနဲ႕
မင္း မိခင္မဟုတ္ဘူးလား ဟန္
ကိုယ့္ဗိုက္ထဲကခေလးကိုသတ္ပစ္ဖို႔အထိရိုင္းစ္ိုင္းေနတာ မင္း လူမဟုတ္ဘူးလား ဟန္
မင္း ေတာက္!!!!"
"သတ္ပစ္မယ္ အဲ့ဒီခေလးေသဖို႔
ငါ့ကိုငါလည္းသတ္ေသမယ္"
"မင္းးးးး"
သူတကယ္ထိန္းမရေအာင္အထိ
႐ူန္းကန္ထုရိုက္ေနသူ....
ခေလးနဲ႕ကစိတ္လႈပ္ရွားလြန္းရင္သူပဲထိခိုက္မည္...
အဲ့ဒီအခ်ိန္
ေနျခည္တည္ၿငိမ္က်သြားဖို႔
႐ုတ္တရက္
ေခါင္းထဲဝင္လာေသာ
ျဖစ္စဥ္တစ္ခု...
"မင္းမိဘေတြ
သူတို႔ေမြးထားတဲ့ခေလးက
သူ႕ဗိုက္ထဲကခေလးကိုျပန္သတ္ဖို႔လုပ္တာကိုသူတို႔သိရင္ ေပ်ာ္နိုင္မွာမဟုတ္ဘူး"
"ေျဖာင္း!!!
....
ကင္မ္ထယ္ေယာင္း!!!!!!
မင္းငါ့မိဘေတြကိုလာမဆြဲထည့္နဲ႕"
မိဘအရမ္းခ်စ္သူေလးမို႔
သူ႕အားအဝတ္စိုနဲ႕ဖက္ထားသူအားေဒါသနဲ႕မ်က္နာအားရိုက္ခ်ကာေအာ္ဟစ္လာ၏
ဒါကိုပန္းနဲ႕ေပါက္သလိုေအးေဆးစြာနဲ႕
"ေကာင္းၿပီ ဆြဲမထည့္ေတာ့ဘူး
မင္းစိတ္ေလွ်ာ့လိုက္ေတာ့..
ဒါေပမယ့္မင္းမိဘေတြကိုဘယ္
သူသတ္လဲဆိုတာမင္းမသိခ်င္ဘူးလား....သူတို႔အတြက္
ေသြးကလဲ့စားျပန္မေခ်ေပးခ်င္ဘူးလား"
ဟင္!!!
သူ႕စကားအဆုံး႐ူးေၾကာင္ေၾကာင္အျပဴမူေလးဟာၿငိမ္သက္သြားေတာ့၏
"မင္းမိဘေတြကမင္းေရွ႕မွာပဲ
အသတ္ခံလိုက္ရတာေလ...
ရက္ရက္စက္စက္ဓားနဲ႕ခုတ္ၿပီး
လုပ္ႀကံခံလိုက္ရတဲ့မင္းမိဘေတြအတြက္...မင္းးး"
"ေျပာ....ဘယ္သူလဲ ပါးနဲ႕မားကိုသတ္တဲ့ လူကဘယ္သူလဲ ဘယ္သူလဲ ဘယ္သူလဲ ငါ့ကိုေျပာ
ကင္မ္ထယ္ေယာင္း!!! "
"ငါကဒီေလာက္အေရးႀကီးတဲ့သီတင္းကို မင္းဆီလြယ္လြယ္နဲ႕ေပးရမွာလား ဟက္...
ငါ့ကိုအ႐ူးလို႔ထင္ေနတာလား ဟက္"
"ေျပာ မင္းဘာယူမလို႔လဲ
မင္းဘာလိုခ်င္တာလဲ"
သူ႕အကၤ်ီစအား ဆြဲဆုတ္ထားၿပီး
မ်က္ရည္မ်ားႏွင့္အံႀကိတ္ကာ
အသည္းအသန္ျဖစ္ေနသူေလးအားၾကည့္ၿပီး ဒီေကာင္ေလးသူ႕မိဘေတြအတြက္ဘာအလိုရွိလဲကိုသိၿပီးအညွာကိုင္လိုက္တာမွန္ၿပီဟုသူေတြးမိသြား၏
"ငါ့ခေလးကိုေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ေမြးၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ထိခိုက္ေအာင္မလုပ္နဲ႕....
ဒါဆို ငါမင္းရဲ႕ မိဘေတြကိုသတ္ခဲ့တဲ့လူေတြအားလုံးကို မင္းေရွ႕မွာ ေသမိန့္ေပးျပမယ္
.....
ဒါဒီနိုင္ငံကို မင္းတပါးရဲ႕ကတိပဲ
ငါကတိေတာ့ၿပီးၿပီ မင္းကတိကေရာ..."
"ေကာင္းၿပီ မင္းသာကတိတည္ပါေစ အခုငါ့ေရွ႕သာ အဲ့ဒီလူေတြကိုခ်က္ျခင္းေခၚလာခဲ့ေပး"
"မင္းကိုငါဒီလိုလြယ္လြယ္ေလး
ယုံမယ္ထင္ေနတာလားေနျခည္..
....
ခေလးေမြးၿပီးမွ ငါတို႔ဒီစာရင္းကိုရွင္းၾကမယ္ ငါက အပိုေျပာတတ္တဲ့လူစားမဟုတ္ဘူး
ေသခ်ာေပါက္ မင္းကိုငါေျပာထားတာကိုသက္ေသ ျပကိုျပမယ္
......
ေလာကမွာတကယ္တမ္းေသြးေႂကြးဆပ္ပြဲက ပိုေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းမွန္းမင္းသိလာၿပီဆိုေတာ့
ငါအမ်ားႀကီး ေျပာျပစရာ မလိုေလာက္ေတာ့ပါဘူး
....
သင္ျပေပးဖို႔လည္းမလိုေလာက္ေတာ့ပါဘူး ဘာလို႔လဲဆို မင္းကအခုေတာင္ငါ့ဆီကေသြးေႂကြးျပန္ယူေနတတ္သူပဲေလ
.....
အရင္လို မရင့္က်က္တဲ့သူမ်ားအနိုင္က်င့္သမွ်ခံတဲ့
အေကာင္ေပါက္ေလးမဟုတ္ေတာ့ဘူးဆိုေတာ့
ငါဂုဏ္ယူပါတယ္ ဟက္!!!"
သူ႕လည္ပင္အကၤ်ီစအားဆြဲထားသူလက္ထဲကေန႐ူန္းၿပီးဝတ္႐ုံကိုျပင္ကာ...
"ေနသာေအာင္ေန
မင္းတစ္ခုခုျဖစ္တာနဲ႕
မင္းမိဘေတြကိုသတ္ခဲ့တဲ့
အဲ့ဒီလူေတြကို ဒီတသက္ စိတ္ကူးယဥ္ မေနနဲ႕ေတာ့"
လက္အားျဖဳတ္ခ်ကာ
ထြက္ခြာသြားေသာ သူ
"သူ႕ကိုအဝတ္လဲေပးလိုက္ငါဖမ္းခ်ဳပ္ထားတုန္းကသူစိုသြားတယ္"
"အမိန့္ေတာ္အတိုင္းပါ"
အဝင္ဝကအထိန္းေတာ္ကိုမွာကာ
ထြက္သြားေလၿပီျဖစ္ေသာ...
ပါးရိုက္သံၾကားတုန္းကမယ္မယ္အရိုက္ခံရၿပီထင္ထားတာေတြကမင္းႀကီး၏ပါးတျခမ္းရဲေနမူ႕ေၾကာင့္ဒါဟာမယ္မယ္ရိုက္လိုက္မွန္းသိရ၏
....
အျပင္မွာမိုးေတြေလေတြလည္းတိတ္ကုန္ၿပီ
သို႔ေသာ္ရင္ထဲ ႐ူန္းႂကြလာေသာ အျဖစ္ဆိုးအား
ျပန္ေတြးေနမိၿပီး သူ႕ရင္ထဲမိုးသဲေနမိခဲ့သည္။
ဒါသည္လူတစ္ေယာက္အတြက္ေတာ့ အေပးယူျဖစ္သြားကာ သူ၏တိတ္တဆိတ္
တန္ဖိုးရွိေနတာေလးအား
အႏၲရယ္ရွိေနေသာ
သတ္ေသျခင္းအေတြးမွ
ကာကြယ္နိုင္ခဲ့၏
....
ပုစာၦအသစ္တြက္မင္းခံစားမူ႕ေတြအသစ္ကျပန္စမွာမို႔
ငါရက္စက္တာဆိုလည္းဒါဟာရက္စက္တာမို႔
အခုငါမင္းကိုေပးလိုက္တဲ့ကတိကနိုင္ငံရဲ႕ဒုတ္ိယအာဏာရွင္ဟုတင္စားလို႔ရတဲ့
နိုင္ငံစစ္တပ္ပိုင္စစ္ဦးစီး
ေသနာပတိ ကိုေခါင္းျဖတ္ေပးမယ္လို႔ေျပာလိုက္ျခင္းပါပဲ....။
....
သို႔ေသာ္
ဒီေန႕ညေတာ့ငါေကာင္းေကာင္းအိပ္စက္နိုင္မည္
မင္းကေတာ့ေမးခြန္းေတြနဲ႕အိပ္ေရးပ်က္ေနအုံးမွာေပါ့
ဒါကသာ ကာကြယ္ရာေရာက္မွာမို႔
ငါေစာေစာစီးစီးခ်ည္ေႏွာင္မိသြားျပန္သည္။
"အမုန္းနဲ႕စခ်ည္ခဲ့ေသာ ႀကိဳးက
ခံစားမူ႕ေတြေျပာင္းခဲ့ေနခ်ိန္မွာေတာင္အမုန္းနဲ႕သာခ်ည္ေႏွာင္၍ ရခဲ့၏ သို႔ေသာ္ အခုခ်ည္ေသာအမုန္းႀကိဳးကေတာ့
မင္းဘက္တြင္သာရွိေနေတာ့သည္
မင္းမုန္းနိုင္သေလာက္အၿပီးမုန္းလိုက္ပါ
ငါလည္းအခုလို ေပေတစြာေနမည္
ဒါမွ ဒီေသြးေႂကြးက
ငါတို႔မေသမျခင္း
ဆပ္ေနလို႔ရမည္သာ....။"
အမုန္းေတြကို
အဆိပ္ခပ္ၾကည့္လိုက္တာ
ငါ့အတြက္ကမက္ေလာက္စရာႀကီးျဖစ္သြားရတယ္လို႔
""ဟက္!!!!
ေတာ္ေတာ္နားလည္ရခက္တာပဲ
အခ်စ္က
တကယ္နားလည္ရခက္တာပဲ
အခ်စ္ အခ်စ္ ဟက္!!!""
ျမအေဆာင္ကအျပန္လမ္းမွာ
တစ္ေယာက္ထဲ ေရစိုေနေသာဝတ္႐ုံ႐ြဲႏွင့္ ေလေအးေတြၾကား ေၾကာင္အစြာ
တစ္ေယာက္ထဲရီဟ ေနသူ
ေလွ်ာက္လမ္းတိုင္းက
သူ႕အေတြးေတြအား
ပံပိုးေနခဲ့၏
ဒါဟာ သူအခ်စ္မွာေခတၱေပ်ာ္ဝင္ေနခ်ိန္ေတြသာ...
အခ်စ္မွာ မာနကင္းစြာ ႐ူးသြပ္ေနလူရယ္သာ...။
Continue
ေနျခည္ေလးလည္းသနားပါတယ္သူခ်စ္တဲ့လူကိုလက္လြတ္ရၿပီးမခ်စ္သူရဲ႕ရင္ေသြးကိုလြယ္ထားရေတာ့အရမ္းပင္ပန္းေနမွာ
စစ္ဘုရင္ကလည္းသူ႕ခေလးမွသူ႕ခေလး ခေလး႐ူး႐ူးေနတာနဲ႕ေနျခည္ဖ်က္ခ်မွာကိုသူ႕မွာအေပးအယူေတြပါထလုပ္ရတဲ့အထိတကယ္ေနာ္စစ္ဘုရင္ကဗ်ဳဟာေတာ့ရွယ္ေကာင္း
အမုန္းေသြးကအခုမွအေရာင္ပိုရင့္ၿပီ ေနျခည္ကပိုမုန္းၿပီဆိုေတာ့..
အရွည္ႀကီးေရးေပးထားတာ
ခါးေတြဇက္ေတြပါေညာင္းခ်ိ
လာႏွိပ္ေပးၾကပါလား😆
အာဘြား See U