71. Bölüm
Korhan hiç vakit kaybetmeden bir gün sonra Selen'in kendisine taşınmasını sağlamıştı ve tabii biricik kızının... Gönlünden geçen sevdiği kadının isteğiyle bunun olmasıydı ama elinden bir şey gelmiyordu. Daha fazla Selen'i yalnız bırakamazdı. O da hali hazırda beraber yaşamayı kabul etmişken eşyalarının hızla kendi, yeni evine taşınmasını sağlamıştı. Ardından evi baştan aşağı gezdirmişti Selen'e, o narin elini hiç bırakmadan.
__ işte burası da yatak odan güzel kız...
Selen biraz umursamazca gezdirmişti gözerini odada.
__ Senin ki nerede?
__ Hemen yan odada olacağım ben, dedi Korhan Selen'in güçsüz bakan gözlerine gülümsemeye çalışarak.
Aslında o odalar misafir odası biliyor musun? Biz bir araya gelene kadar bu şekilde idare edelim. Sonra asıl odamıza geçeriz.
"Odamız" kelimesi çok sıcak geliyordu Selen'in kulağına... Ne kadar da güzel ve duyarlı bir düşünüştü bu.
__ Odamızı görebilir miyim?
__ Tabii ki!
Korhan hemen karşılarında ki odanın kapısını açtı. Kocaman, geniş bir odaydı bu ama bomboştu! Selen biraz hayal kırıklılığına uğramıştı. Korhan elini Selen'in yüzüne götürürken gerçek bir şefkat ve derin bir aşkla bakıyordu gözlerine.
__ Bu odanın eşyalarını beraber seçeceğiz. Mesela kataloglardan değil... El ele dışarı çıkıp dolaşacağız ve istediğin ne varsa... Hepsi bu odada olacak.
__ Çok tatlısın. Gerçekten...
Kollarının arasına giren Selen'e sıkıca sarıldı Korhan... Burnuna gelen o naif, çiçek kokusunu içine çekerken Selen farkındaydı. Korhan onu mutlu etmek için uğraşıyordu ama Selen... Bir şey hissedemiyordu.
__ Aşkım...
Bu güzel hitapla bir an yutkundu Selen ve ona doğru kaldırdı başını.
__ Ben bu ilaçları almak istemiyorum.
__ Ama bunu konuşmuştuk.
__ Evet de... Halime bir bak enerjimi alıyor o haplar, beni ruhsuz bir robota dönüştürüyor.
Korhan Selen'in başını tekrar göğsüne yaslarken saçlarına kocaman bir öpücük kondurmuştu.
__ Tamam bir tanem, Ilgaz Beyle konuşup ne yapabiliriz bakalım. Olur mu?
__ Olur... Ama benim hasta olmadığımı sadece kötü günler geçirdiğimi söyle. Belki işe yarar.
İçi gidiyordu Korhan'ın... Bir an da eğilerek Selen'i hızla kucağına aldığında Selen hafif bir çığlık atmıştı.
__ Hi... Ne yapıyorsun?
Korhan onu yatak odasına sokarken gülümsüyordu.
__ Yorgun prensesimi dinlenmesi için yatağına götürüyorum.
__ Uyurum yatarsam, uyumak istemiyorum!
Korhan nazikçe Selen'i yatağa bırakırken burnuna küçücük vurmuştu parmağıyla.
__ Ecem'den kaç ay büyüktün sen?
Selen dayanamayıp gülümserken Korhan çoktan üzerini örtmüştü bile. Aslında uyuması için bırakacaktı onu, gözleri daha şimdiden kapanmaya başlıyordu, o kadar belliydi ki!
Onu öyle görmek acı veriyordu Korhan'a. Hafifçe gözleri dolmaya başlayınca uzanarak sevdiği kadının dudaklarından öptü nazikçe.
__ Seni seviyorum sevgilim...
Selen onu duyamadan uykuya dalarken Korhan odadan çıkar çıkmaz telefonu eline almıştı. Artık planlarını hayata geçirmek için adım atma zamanıydı!
Korhan için verimli bir gün olmuştu o gün. İlk önce Ilgaz Beyi aramış ve Selen'in bir günlüğüne o ilacı almasa da çok bir şeyin fark etmeyeceğini öğrenmişti. Ardından Alper ile görüşmüş ve zor da olsa ertesi gün birlikte eğlenebilmek için ikna etmişti onu. Evet, Alper de geleceğine göre çok eğlenecekleri kesindi. Ve sonrasında o akşam Selen'in ilacı almasını engellemiş, sevdiği kadının yüzünde ki mutluluğa şahit olmuştu. Tabii nereye gideceklerini söylememişti, sürpriz olsun istiyordu. Selen de çok zorlamamıştı öğrenmek için. Beraber Tarık Beyin de dahil olduğu sessiz ama huzurlu bir yemek yemişler ve Ecem'le oynamışlardı. Selen ilacı almasa da bir önce ki içişinin etkilerini hala taşıyordu bedeninde. Akşamın erken saatlerinde dayanamayarak uzandığı koltukta uyuyakalmıştı. Korhan ise o manzaranın keyfini çıkarıyordu. Tarık Bey kahvesinden bir yudum alırken oğlunun gözlerinde gördüğü aşk parıltılarından oldukça hoşnuttu. Yalnız küçük bir endişesi de vardı.
__ Oğlum... Geçen gün evin yakınlarında adamlarım Gediz'in eşkâline benzer birini görmüş. Tam tespit edemeseler de ben o olduğundan eminim.
Tarık Bey öyle hızlı konuya girmişti ki Korhan gerçek dünyaya bir an da dönmenin huzursuzluğuyla baktı babasına.
__ Ben onun ipini çekeceğim, az kaldı! Ayrıca adamlarının evinin etrafında ne işi var sevgili babacığım?
__ İş deformasyonu diyelim! Dayanamıyorum... Hem fena mı oldu?
__ Ben ondan çekinmem baba! Sadece Selen'e yaklaşmasını istemiyorum o kadar. Gerekli önlemleri hemen alacağım.
__ Ben aldım bile! Sen içini rahat tut. Kızıma yaklaşamayacak.
__ Sağ ol baba... Ben Selen'i yatağına götüreyim.
Korhan'la beraber Tarık Bey de ayağa kalkmıştı.
__ Ben de eve geçeyim...
Korhan gülümsedi babasına ve ardından Selen'i yavaşça kucağına aldı. Nasıl da kendinden geçmiş uyuyordu. Merdivenleri acele etmeden çıktı kucağında sevdiği kadına. Onu yatağına bırakır bırakmaz Selen hiç gözlerini açmadan yastığına sarılmıştı. Öylesine masum ve savunmasız bir hali vardı ki... Onu bırakıp odasına geçemedi. Odada ki tek kişilik kısmen rahat sayılabilecek koltuğu yatağın kenarına getirerek kendisini koltuğa bıraktı. Aklında biraz onu seyrettikten sonra odasına geçmek vardı ama onu seyretmek ağır basmış ve tüm geceyi o koltukta geçirmişti. Ama hiç değilse içi rahat gönlü sıcacıktı ve kâbuslar yoktu...
Selen sabah gözlerini açtığında onu tatlı bir sürpriz bekliyordu. Korhan yüzünü eline yaslamış koltukta iki büklüm bir halde uyuyordu. Bir anlık şaşkınlıkla birlikte deli gibi atmaya başlamıştı Selen'in yüreği. Gerçekten değer veriyor, seviyordu Korhan. Selen bu konuda içinde ki şüphelerin silindiğini fark ederken kendini gerçekten çok daha iyi hissediyordu. Korhan olmadan o kadar yalnız ve anlamsızdı ki! Onsuz bu hissi bol bol tadarak bir gerçeğin tekrar farkına varmıştı. Selen için Korhan... Her şey demekti!
Dayanamayarak doğruldu yerinde ve uzanarak elini Korhan'ın yumuşacık yanağına götürdü. Yetmedi... Kalbi deli gibi atıyordu. Uzanarak dudaklarını yaklaştırdı dudaklarına. Sıcacık nefesi çarpıyordu dudaklarına. Gözlerini kapatarak biraz daha yaklaştırdı dudaklarını... Dudaklarının tatlı yumuşaklığını hissedebiliyordu artık. Nefesi sıklaşırken yumuşacık öptü onu. Korhan bir an irkilse de... Dudaklarına ki o tadı çok iyi biliyordu. Vücuduna yayılan tutkuyla hiç gözlerini açmadan öpmeye başladı Selen'i, ardından beline uzandı... Onu kendisine doğru çekerken Selen dudaklarını aralamış Korhan'ın kucağına çıkıyordu. Korhan artık çok daha rahat bir şekilde sarılabiliyordu selen'e. Selen vücudunu tamamen ona yaslamış kollarını boynuna sarmıştı. Kalbi yerinden çıkacak gibi atarken o ateş gibi yanan ellerin bluzundan içeri girerek sırtına dokunduğunu hissetti. Ürpermişti... Hafifçe dudaklarını ondan ayırdığında nefes nefeselerdi.
__ Günaydın...
__ Hmm, dedi Korhan dudaklarını dudaklarına inanılmaz bir tatlılıkla sürterken.
Güne harika bir başlangıç... Çok lezzetli ve doyurucu.
Konuşurken kıvrımları daha bir çekici görünen o dudaklar kesinlikle öpülmeyi hak ediyordu. Selen yerinde duramayan vücuduyla tekrar öptü dudaklarını.
__ Doydun mu yani?
Korhan elini Selen'in ipek teninde dolaştırmaya başlamıştı.
__ Yetinmeye çalışıyorum.
__ Çalışma...
Korhan'ın aklını başından alan bir yanıttı bu. Belki sorgulamalıydı, belki Selen'in ruhsal durumunu düşünmeliydi ama yapamadı. Sadece bir salise aklına gelen bu düşünce Selen'in nefesinin dudaklarına değmesi üzerine son bulmuştu! Daha fazla sabredemeyerek o yumuşacık dudakları tüm ateşiyle öpmeye başlarken karşılığını büyük bir şevkle Selen'den alması Korhan'ın ellerini titretiyordu! Tüm tecrübelerine rağmen karşısında ki Selense o kadar çabuk kaybediyordu ki kendini! Dudaklarından kopan hafif, tahrik edici iniltinin farkında olmadan Selen'i kucağına alarak dikkatle yatağa bıraktı. Teni, her hücresi isyandaydı; artık bir santim bile uzağında kalamazdı! Selen'in üzerinde ki yerini alırken bunun bir rüya olabileceğini düşünmeye başlamıştı. Onu o kadar çok özlemişti ki beyninin bir oyunu olabilirdi bu!
Selen de çoktan bulutların üzerine çıkmıştı. Sadece küçük bir an üzerindekilerin çıkarılmasıyla gözlerini açmıştı. Kalbine dolan o rahatsızlık hissi sevdiği adamın çıplak teniyle kavuştuğu ana kadar sürmüştü. Ne kadar mükemmel bir histi o dokunuş... O yumuşaklık, o sıcaklık... İnanılmaz bir aşk, tutku hatta huzurdu o an hissettiği!
Artık en küçük bir tereddüt bile yoktu içinde, gelecek ya da geçmiş yoktu. O an vardı sadece! Korhan'ın dudaklarını boynundan daha aşağılara inmeye başlarken Selen olabildiğince kollarıyla sarılıyor, okşuyordu onu.
__ Seni istiyorum! Bir ömür boyu... Senin karın olmak istiyorum.
Bu bir isyan... Bir yalvarıştı sanki. Korhan bu sözleri duyarak derin bir aşk ve tutkuyla ona istediğini verdi. İçinden kopup gelen içini yakan o özel kelimeleri sevdiği kadının kulağına fısıldarken sadece bedenleriyle değil, yürekleri ve ruhlarıyla da sevişiyorlardı.
O sevişme bir sözdü aslında... Bir daha aralarına kimsenin giremeyeceğinin, bir daha asla birbirlerinden ayrı kalmayacaklarının ruhsal ve bedensel sözüydü.
Oldukça yoğun ve hareketli geçen o saatlerin ardından nihayet sakinleşen nefesleriyle birbirlerinin kollarında yatıyorlardı. Selen küçük dokunuşlarıyla onun omzunu okşarken sevdiği adamın elinin de sırtın da gezinişinin tadını çıkarıyordu.
__ Beni sevmekten vazgeçmediğin için teşekkür ederim sevgilim...
Korhan'ın o yumuşacık sesi üzerine yerinde biraz doğruldu Selen, eline yüzünü yaslarken gözlerini aşk dolu mavilere kaldırmıştı.
__ Beni kaybetmenin bundan sonra sadece bir yolu var, biliyorsun...
__ Biliyorum, derken Korhan'ın bakışları değişmişti.
Sadece sen elimi tut, beni sev... Senden başkası giremez hayatıma, bu önceden de böyleydi. Her zaman da böyle olacak.
Selen ona bakarken hafifçe gülümsemişti.
__ Sana güveniyorum...
O son kelime tam olarak Selen'den duymaya hasret kaldığı kelimeydi. Neşesi tekrar yerine gelirken Selen'in yüzünü elleri arasına alıp yumuşacık bir öpüş için dudaklarını kavramasının hemen ardından yatakta doğrulmuştu.
__ Çabuk çabuk... Bu gün çok işimiz var!
__ Öyle mi?
Korhan yataktan kalkmış Selen'i de kaldırmak üzere elinden yakalamıştı.
__ Evet, küçük hanım! Önce güzel bir yatak odası takımı bakacağız. Sonrası da... Sürpriz!
Canlarım keyifli okumalarr :))