Bong's POV
Kasalukuyan akong nasa kwarto ko habang nakatingin sa cellphone ko na laging tumutunog dahil sa ingay ng mga ka banda ko sa isang social media platform.
Apat kaming myembro ng bandang Quatro Brigade at nasa break muna kami dahil kinailangan kong umalis ng tatlong buwan para pumunta dito sa Europa.
Bilang isang myembro ng isang sikat na banda, naging usap-usapan sa Pilipinas ang biglaang pag-alis or should I say... pagkawala ko. Na kahit mga ka-banda ko ay hindi alam kung nasaan ako.
I shook my head nung nakita ko ang pangalan sa isang news article.
The Quatro Brigade lead vocalist Ferdinand Marcos Jr. is rumored to be seen backpacking in Europe.
Nakatingin lang ako sa telepono at hinahayaan ang mga mensahe mula sa mga ka-banda ko na ngayon lang nalaman kung nasaan ako.
Herbert: Bakit ka nasa Europa?
Herbert: Robin! Kami muna ang kausapin mo, hoy! Di ka pa ba nagsasawa sa asawa mo? Halos tatlong buwan na kayong nagha-honeymoon ah.
Robin: Kababalik lang namin ng Manila.
Duke: Ano na nga? Pagkatapos ng kasal niyo ni Mariel nawala na rin bigla yun? Ano bang meron?
Robin: Hindi ko alam. Sabi niya lang magbabakasyon siya eh. 'Di ko naman alam na magiging out of reach si gago.
Herbert: Mag start na tayo ng tour kahit wala si Bong.
Duke: Gago, sinong kakanta?
Herbert: Ako kakanta. Aba 'wag mo ko ina-underestimate ha. Di mo pa naririnig yung totoong golden voice ko.
Duke: Pero seryoso, okay lang ba si Bong? Tatlong buwan na rin oh.
Robin: Ayos lang 'yon. Parang di niyo kilala ang kaibigan niyo. Pero iyon nga lang, ako napagbubuntungan ng galit ng label natin kasi hindi pa rin siya ma-contact.
Herbert: Kunwari ka na lang talaga malungkot ka, pero alam naming tuwang-tuwanka kasi nakapag-honeymoon kayo nang matagal dahil nag-missing in action si Bong.
Kahit hindi ko binubuksan ang group chat naming apat ay nababasa ko parin yun sa notification center kaya napatawa nalang ako. Kahit kailan talaga, sobrang gulo ng banda namin pero sakto lang din para sa balanse.
Robin: Bongbong Marcos Jr., baka naman gusto mong magparamdam? Magta-tatlong buwan na rin?
Bumuntong hininga ako nang binasa sa notification bar ang mensahe ni Robin sa akin. Tinignan ko lang 'yun saka binaba at hindi na siya nireplyan. Napahiga ako sa kama at napatingin na lamang sa kisame.
Where can I find you?
Sakto namang nag text ulit si Robin kaya napatingin ulit ako sa cellphone.
Robin: Anyway, I think I saw Sara today. She works as a cashier at 7/11. Who would've thought? She has always been the brightest student.
Robin: Please, message me as soon as you receive this. Nag-aalala na kami sa'yo.
Agad akong napabalikwas nang mabasa ko ang pangalan niya. She was there?
Bong: You met Sara?
Robin: PUCHA! Nagparamdam ka rin!
Bong: Saan kayo nagkita?
Robin: Sa 7/11 nga.
Bong: Anong sabi niya nung nagkita kayo?
Robin: Wala. Nag-tanguan lang kami. Ang tagal na rin nung huli kaming nagkita nun. 9 years? Hindi pa nga ako sigurado kung siya 'yun, kasi hindi ko namukhaan nung una." aniya. "Teka, bakit ba curious ka kay Sara?" dagdag pa niya.
Bumilis ang pagtibok ng puso ko. It's been years. It's been that long.
Bong: Saang 7/11?
Robin: Malapit sa bagong penthouse namin ni Mariel.
Napangiti ako.
Bong: Good.
Robin: Oh eh, kumusta ka naman dyan?
Bong: Pauwi na ako. I'm booking a flight home.
Robin: SERYOSO KA NA DYAN?
Bong: Yes, see you soon. I'll text you the details. Pick me up at the airport.
Robin: Gago ka. Si Sara lang pala magpapa-uwi sayo?!
Napatawa ako sa naging pahayag niya. Kaya kahit alam ko sa kaloob-looban ko na masaya ulit ako kailangan kong i-compose ang sarili.
"What about it?" nasabi ko nalang.
Sara's POV
Katatapos lang ng shift ko sa 7/11 at kasalakuyan akong naghahanda sa pagsundo sakin ni Christina, isa sa mga best friend ko, dahil pupunta kami sa apartment ni Mina dahil kauuwi niya lang din from her shift. She's a flight attendant and a business woman. She's fair and tall kaya maganda talaga siya. Christina is also a businesswoman.
"Guess kung sino passenger sa flight ko this week?" pagbubukas ni Mina ng topic habang kami ay kumakain ng chichirya sa sala.
Sabay kaming napakunot ng noo ni Tina.
"Si Robin ng Quatro Brigade tsaka yung artista niyang asawa, si Mariel."
"Ah okay." Nagtanguan kami ni Tina at pinagpatuloy ang pagkain.
"Wala lang, share ko lang, kasi madalang akong maka-tiyempo ng big artists sa domestic flight." masayang aniya.
Napahinto ako nang napagtanto sino yung tinutukoy niya. Robin..? AH!
"Ah!" I snapped kaya nagulat naman yung dalawa. "Nga pala, coincidence. Customer ko kanina si Robin." Nagpalipat-lipat ang tingin ko sa kanilang dalawa.
"Oh, seryoso?" tanong ni Mina.
"Oo, nagtaka nga ako dahil parang kilala niya ako? haha. Pang artistahin talaga itsura ko eh."
***
2 days later...
Bong's POV
Kakarating ko lang sa Pilipinas at iyon agad ang bungad ko para sa mga tagahanga namin. I guess I still owe them an explanation to my unannounced absence.
Bitbit ang dalawang maleta at isang backpack ay agad kong nakita ang mga tropa di kalayuan.
"Bro! Finally!" salubong ni Herbert sa akin at dali-daling tumakbo nang ako'y nakalabas.
Buti nalang at may labasan sa airport na for celebrities and VIPs para maiwasan ang pagdumog kaya ligtas lang kami dito kahit pa maglupasay sa sahig itong si Herbert.
Sumakay naman kami sa van na dala nila, at di paman kami nakakalayo sa airport ay agad akong nakatulog.
Nagising na lang ako nang nagtawanan sila at ramdam kong huminto na ang sinasakyan naming van. Napatingin ako sa paligid at nakitang sa condo ko ako inihatid ng mga lintik.
Kinuha ko ang neck pillow at inihampas ito sa kung sino man ang nasa malapit, "Ang sabi ko sa place ni Robin ako ibaba eh!"
Napahawak naman sa braso si Robin saka ako sinamaan ng tingin, "Magpahinga ka muna, pagod ka pa. Uunahin mo pa talaga ang landi eh."
"Hindi ko naman pupuntahan si Sara eh." FCK.
"Ang isda talaga nahuhuli sa sarili niyang bibig." sabay tawa ni Herbert.
Sht! Tunog defensive nga 'yun. Napahilamos nalang ako sa mukha ko nang napagtanto yun.
"Nga pala, natanggap niyo na text ni manager? May meeting na agad bukas. Tour na!" masayang pahayag ni Duke.
"Yeah, can't wait." malamya kong sabi at inayos ang buhok.
""can't wait," wow halatang excited ka!" pangungutya ni Herbert kaya napailing nalang ako at bumaba na ng sasakyan saka dumiretso sa likod para kunin ang mga maleta ko.
"Hoy! Di mo pa nakukwento sa amin bakit nag ninja ka bigla 3 months ago! Korni ni Robin, ayaw kami pag-stayin sa condo ni Bong eh." ani Herbert saka lumabas na rin ng sasakyan.
"Pagpahingahin niyo nga muna yan. Bukas na ang chismis." sabi ni Duke. Siya talaga ang taga-balanse ng grupong to eh, kaya natatahimik minsan ang may saltik na si Herbert.
Oo nga pala, hindi ko nasabi sa kanila ang pag-alis ko. Kaya may utang na explanasyon din ako sa kanila.
Aha!
"Punta nalang tayong lahat sa place ni Robin. Yun naman central point nating lahat eh." pag-aaya ko sa kanila.
"Lubayan mo, Bong ha! May gagawin kami ni Mariel mamaya." agad na saway ni Robin.
"Eww! We don't wanna know." nandidiring sabi ni Herbert saka ito nagtakip ng tenga.
"Hindi pa ata sapat yung tatlong buwang honeymoon."
"Gago."
"Bakit hindi ba totoo?"
"Bakit ba interesado kayo? Palibhasa wala kayong nadidiligan eh." inis na sabi ni Robin.
"First of all, walang bastusan!" sabi ni Herbert at tinuro-turo pa nito si Robin.
Napailing nalang ulit ako at handa na pumasok nang naalala ko na baka pwede pa si Duke, "Si Duke ba nababakante?"
"Shut up." nakapikit na ani ni Duke. Pero bigla rin ito nagmulat at agad na nilingon ako, "Pero Bong, kwento mo muna kung bakit ka nawala bigla 3 months ago?"
Ayos. Now, I suddenly don't want to explain.
"Lalapatan ko pa pala ng tono ang nasulat kong kanta, bukas na lang." sabi ko sabay hila ng mga handle sa maleta at tumalikod sa kanila.
"Ang showbiz sumagot, nakapag-Switzerland ka lang." habol na ani Herbert.
Kasalukuyan akong naga-unpack ng gamit nang hindi inaalis sa isip ang taong una kong minahal. It's been years and I haven't apologize for what I did. Ni hindi ko rin mapatawad ang sarili sa ginawa.
Padabog kong binato ang damit ko sa kama at agad kinuha ang jacket at cap saka umalis. Kusa akong dinala ng mga paa ko sa kung saan gustong pumunta ang puso ko.
Bumilis ang pagtibok ng puso ko at para akong nagising sa realidad nang makita ko siya... palabas ng 7/11 at lumulan sa sasakyan ng hindi ko alam kung sino.
I'm sorry mahal.
****