MAY ALLEN
Biraz dondurma almayı teklif etti ama doyduğumu söyleyerek ret ettim.Sadece onun önünde daha fazla yemek istemiyordum. Her zaman birileri beni yargılıyormuş gibi hissediyordum.Sanırım büyümek benim için oldukça karışıktı.
''Bu sokağa dön''dedim yaşadığım sokağı gösterirken.Onun da başı yol tarifimle beladaydı.
''Yüce isa,neden bu kadar uzak oturuyorsunuz?''diye sordu araba yolumuza girerken.
''annem şehri pek sevmez o yüzden biraz uzak bir yer seçti.''dedim koyu renk eve bakarken.
''annen ve baban ne zamana kadar gelmeyecek?''diye sordu jeep'i park ederken.
''babam 'beyin cerrahı'" dedim elimle havada tırnak işareti yaparak ''annemde onunla işte.''
''tırnak işaretleri niye?'' dedi merakla tek kaşını kaldırarak.
Omuz silktim.''Beyin cerrahı diyorum çünkü diğer kelimeye hep unutuyorum.''
''ohh.zekice.''dedi gülerek.
Gözlerimi devirip kapıyı açtım.
''pizza için ve beni eve bıraktığın için teşekkür ederim Calum.''
''sorun değil.'' Gülümsedi.
''yarın görüşürüz.'' Dedim şoför camına elimi sallayarak.
evime giden araba yolu oldukça tuhaftı çünkü bütün bu zaman boyuna gözlerini üzerimde hissetmiştim bu da yerin altına girip bir daha çıkmama isteğimi körüklüyordu.
Kapımı açıp içeri girdim.
Bir ayak kapıyı kapatmama engel oldu.
Kapıyı açtığımda nefessiz Calum elinde telefonumu tutuyordu.
''Bunu unuttun'' dedi derin derin nefes alırken.
Telefonumu alıp kapının yanında duran komidinin üzerine koyup tekrar ona döndüm ve elimi kalbimin üzerine koydum. ''kahramanım''
Güldü ve beni şaşırtarak sarılmak için kollarının arasına aldı. kollarım iki yanımda öylece dikildim.
Neden sarılıyordu?
''biliyorsun değil mi sarılma sayılması için iki kişinin de efor sarf etmesi gerekir.''dedi nazikçe.
Kollarımı tereddütle ensesine sardım o da kollarını belime sararken.
Kocaman belimi düşünürken onu itip tuhaflığımı kapatmak için öksürdüm.
''teşekkürler tekrar.'' Gülümsedim.
Sarılma hakkında zorlandığımı fark etmemiş gibi görünüyordu o yüzden bir şey demedim.
"Bye" dedi kapıdan çıkıp arabasına yürümeden önce.
Kapıyı kapatmadan el salladım.Telefonumu alıp alt kattaki ışıkları söndürdükten sonra odama çıktım.Kazağımı ve pantolonumu çıkarıp pijama şortumu ve üzerime 3 beden büyük gelen bir tişört geçirdim.
Yatağa yattığımda telefonum titredi. Bende onu komidinin üzerinden almak için uzandım.
YENİ BİR MESAJ
Ben annem zannederken bilinmeyen numaradan bir mesaj gördüm.
Gelen:10:57 pm
Bilinmeyen numara
GF
Gönderilen:10.59 pm
Bilinmeyen numara
Kimsin?
Gelen:11:01 pm
Bilinmeyen numara
Seni on dakika önce bıraktım ve sen ben şimdiden unuttun
Kırıldım
Gönderilen:11:03
Bilinmeyen numara
SENİ GÖT!
PEDOFİLİNİN TEKİ NUMARAMI BULDU DİYE KORKMAYA BAŞLAMIŞTIM! SENDEN NEFRET EDİYORUM
Gelen:11:04
Calum H.
Hayıııııııııııııııııııırr :(
Sen benim kız arkadaşımsın(GF) benden nefret etmen yasak.
Gönderilen:11:06
Calum H.
Senden ayrılıyorum
Gelen:11:07
Calum H.
Bu ilişki ben diyene kadar bitemez yani bende öyle bir şey demedim.
Gönderilen:11:08
Calum H.
Wow şimdi neden bir kız arkadaşın olmadığını görebiliyorum
Gelen:11:10
Calum H.
Şu an kahkaha atıyorum! ( LOL'ing yazıyor yani çok gülüyor ne bilim götüyle gülüyor falan siz anladınız)
Gönderilen:11:11
İyi geceler,Calum
Gelen:11:12
Saat 7:20 de seni almak için orda olurum
İYİ UYKULAR KIZ ARKADAŞIM XO
Gözlerimi zor açık tutuyordum.Cevap vermeyip telefonumu şarja taktım ve ışığı söndürdüm.
Müzik uygulamamı açtım Green Day'in beni çok ihtiyacım olan uykumu cezp etmesine izin verdim.
Yatağın içinde dönüp inledim ve alarmımı kapattım.
6:27 gösteriyordu ekrandaki saat.
Kalkmaya hazır olmadığım için birkaç dakika daha yatakta uzandım.
"Tatlım,uyandın mı?"
Babamın sesi kapalı kapımın arkasında geldi.
"Evet" dedim boğuk bir şekilde.
"Tamam yarım saat içinde hazır ol." Koridorda giden ayak seslerini işittim.
Ve aniden aklıma calum'un mesajı geldi.
"Baba!"
Yataktan zıplayıp dolabıma yöneldim.
Kapımın açılma sesini duydum ve babam ne istediğimi sordu.
"Bir arkadaşım beni bu sabah alacak" dedim hala dolabımı kurcalarken.
"Maritza?"
"Hayır.Siz henüz onunla tanışmadınız." diye yalan söyledim.("Her" yazıyor, ondan dolayı yalan söylemiş oluyor)
Daha önce hiç erkek arkadaşım yada sevgilim olmamıştı ve Calum ile o kadar yakın olduğumuzu düşünmüyordum. Bu yüzden beni okula götürmek için bir erkeğin gelmesine babam nasıl tepki verirdi hiç bir fikrim yoktu.
"Tamam,bebeğim.Ben kahvaltı hazırlıyorum."
Sonra kapımın kapanma sesini duydum.
Eski tişörtlerim hariç üzerimde bol duracak lanet hiç bir şey bulamayınca annemin dolabını kazmaya karar verdim.
Biliyorum kendime Calum ile sadece arkadaş olduğumuzu ve hiçbir şeyin değişmeyeceğini söyledim ama her zaman kıyafetlerimin bol olmasına dikkat ederim ,karnımı yada göğüslerimi belli etmek istemiyordum.
"Anne!"
"Odamdayım!" diye geri bağırdı.
İçeri girdim ve yatağının üzerinde kıvrılıp televizyonda netflix izleyen anneme baktım.
"Boş günün?" dedim ayaklarının dibine otururken.
"Yarım,biraz geç gideceğim."diye cevapladı.
"Pekala...
ArkadaşımCalumbenibusabahalacakoyüzdensenindolabındanbirşeyalabilirmiyim"
dedim hızlıca,sadece evet deyip beni rahat bırakmasını umarak.
"May Josephine Allen" bütün ismime ürktüm, ikici adımdan nefret ediyordum.
"Az önce bir erkek ismi mi duydum?" oturup bana sırıttı.
Yanaklarım kızardı.
"Anne,çok da büyük bir şey değil." diye mızmızlandım.
"Aw bebeğim, ondan hoşlandın değil mi?" kollarını göğsünde çaprazladı.
"Ne?! Hayır! Onunla daha dün tanıştık"
bağırırken babamın hala alt katta olduğunu hatırladım.
"Sadece buraya geldiğinde onu sorguya çekmeni istemiyorum ve içeri gireceğinden şüpheliyim."
Onu bir fincan çay için içeri falan davet etmezdi.Eğer bu olursa ne beklemeliydim bilmiyorum,daha önce söylediğim gibi bu ilk erkek arkadaşım.
"Bebeğim bundan kurtulacağını sanmıyorsun değil mi?" ayağa kalkıp sabahlığını çekti ve programını durdurdu.
"Ne?" paniklemeye başladım.
"Hadi ama anne.O sadece bir arkadaşım onu içeri davet etmene bile gerek yok.Bu bir randevu falan değil.Beni sadece okula bırakacak tanrı aşkına!"
"Bekle bu konu hakkında daha fazla konuşmadan ilk olarak neden odama geldin?"elini beline koyup başını yana eğerek bana baktı.
Lanet olsun.
"Sadece anneme merhaba demek için gelmiş olamaz mıyım?"diye sordum sesimi kısık tutmaya çalışarak.
"Ohh lütfen.Boktan yalanları resmen görebiliyorum.Pantolon mu şort mu?" diye sordu dolabına yönelirken.
Yatağına zıplamadan önce hafifçe gülümsedim.
"İkiside olabilir"
"Saçmalık"diye alay etti.
"Kıyafet konusunda lanet olsun ki çok seçici oluyorsun o yüzden karar ver pantolon mu şort mu?"
Pantolona karar vermişken telefonumun çaldığını duydum,ayağa fırlayıp almaya gittim.Odamdaki kilimin üzerinden atlayarak.
"Alo" dedim kimin aradığına bakmadan.
"7:20 senin için uygun muydu?Ne kadar erken ya da geç gitmek istediğini bilemedim ve sen bir kızsın.." Calum'un sesini duydum.
"Vay, fark etmene sevindim." dedim alay edercesine.
"Pekala göğüslerinin büyüklüğü her şeyi söylüyor."
Sırıtmasını telefonumdan duyar gibiydim.
Laflarıyla kızardım "Senden nefret ediyorum" diye mırıldandım.
"Etmiyorsun.Cidden 7:20?"
"evet bu -"
"Lanet olsun , May Josephine , sana seçtiğim kıyafeteri beğendin mi diye soruyorum." Annem içeri daldı.
"Kusura bakama anne."
"Pekala hangi pantolon?"
İki tane açık renkli pantolunu kaldırdı, sevmediğimi belli edercesine yüzümü buruşturdum.
"İkisi de değil."
Bana gözlerini dikti ben hala telefonu kulağıma tutarken.
"Gerçekten mi? Ne demiştim? Götünü kaldırıp abayı yakmış olduğun çocuk için kendi kıyafetini kendin seç."
"Anne!'' diye cıyakladım ellerimi suratıma kapamadan önce.Calum'un duymamış olmasını diliyordum.
" O telefonu kapat v-" cümlesini yarıda kesti "Telefondaki o mu?'' diye fısıldadı.
Kapımı göstermeden önce sadece başımı salladım.
Odamdan çıkarken ellerini teslim olurcasına havaya kaldırdı.
"Calum?"
Önce sessizlik sonra da onun gülerek "Abayı yakmış'' dediğini duydum.Telefonu kapatmadan önce inledim ve ona geldiğinde bana mesaj atmasını söyledim.
"Hola'' Calum cıvıldadı ben arabasına binerken.
" Hey'' dedim çantamı ayaklarımın dibine bırakırken. Kemeri tutarken elim geri sarsıldı.
"Bekle,sana yardımcı olayım.''
Öne eğildi
"Bu lanet şey her zaman sıkışır.''
Nefesini göğsümün üzerinde boynumda hissedebiliyordum.
Sanırım göğsüme ne kadar yakın olduğunu fark etmiyordu,ediyorsada umursamıyordu.
Kolumdaki tüyler diken diken oldu.
Daha önce tüylerim diken diken olmamıştı ama o etrafımdayken olduğunu fark ettim.
" Hey calum?'' o geri yaslanıp arabayı araba yolundan çıkarırken konuştum.
"Hm''
" Neden benden sınıfını göstermemi istedin?'' diye sordum cevabını ölesiye merak ettiğim soruyu.
Sadece omuz silkti "İlgimi çektin."
Sırıttı ve bir saniyeliğine bana baktı
"Ve beni kestiğini fark ettim biraz eğlence neden olmasın?'' kaşlarını oyunculukla oynattı.
" Hayır seni kesmedim'' koluna vurdum.
''Evet kestin!''dedi.
"Sen tam bir boksun,hood.''
Kıkırdadı ''Bok,hood''
" Tanrım çok delisin.'' Onunla birlikte güldüm.
"Pekala ama ciddi bir şey seni benimle konuşmaya ne itti.?.Yani..bilmiyorum''diye mırıldandım dediklerimden pişman olarak.
Sadece iç çekti " Ne diyeceğini biliyorum.''
Tek kaşımı kaldırdım.
"May,buraya taşınmamın bir sebebi var.Ve benim ben olmamın bir nedeni olduğu gibi." Dudağını ısırdı.
Sabırlı bir şekilde oturup ona baktım.O kendiyle bir şeyler söylemek için savaşırken.
"Ama bunu konuşmak için daha zamanımız var. Bunu sana doğru bir zamanda söyleyeceğim. Bu ilişkimiz için henüz erken." Aniden bana döndü okul yoluna devam etmeden önce.
İlişki?Neden arkadaşlık demedi ki? Tanrım.Şu an neler oluyor?
Bu konuşmadan sonra ikimiz de sustuk ve radyosunu açtı.
İkimizin duyacağı şekilde müziğin sesini açtığında birbirimize bakıp sırıttık.Okulun öğrenci otoparkına girdiğimizde ikimizde bugünün gelecek sorunlarıyla yüzleşmeye hazır, şarkı sözlerini bağırarak söylüyorduk.