នៅក្នុងកុងទីនដដែល រាងតូចទាំងបីរួមទាំងស៊ងហ៊ុនកំពុងអង្គុយនៅតុញាំអាហារជុំគ្នា បន្តិចក្រោយមកយ៉ុនជុននិងហ្យុនជីនក៏ដើរមកចូលអង្គុយក្នុងតុនោះដែរ ហ្យុនជីនក្រឡេកភ្នែកទៅស្របពេលដែលហ្វីលីកងើយមកមុខធ្វើឲ្យក្រសែភ្នែកទាំងពីប្រទះគ្នា ពួកគេទាំងពីក៏សម្លឹងមុខគ្នាទៅវិញទៅមកផែនដីហាក់ឈប់វិលនៅមួយកន្លែង ពួកគេសម្លឹងភ្នែកគ្នាយ៉ាងយូរទើបភ្ញាក់ចេញមកវិញពេលឮសំឡេងឈ្មោះគ្នារបស់បុមឃ្យូនិងយ៉ុនជុន
"ហឺយយ វាយ៉ាងម៉េចលោកឯង? គ្មានកន្លែងអង្គុយហេស?"រាងតូចស្រែកដាក់អ្នកម្ខាងទៀតទាំងសម្លក់មុខគេមិនដាក់ភ្នែក
"ក៏គ្មានហ្នឹងហើយទើបមកអង្គុយ យ៉ាងម៉េចពិការភ្នែកមែន?"នាយក្រាស់ឌឺមកវិញ
"ហឹស បើអញ្ចឹងទៅអង្គុយខាងនោះទៅ"បុមឃ្យូចង្អុលកៅអីក្បែរហ្យុនជីនឲ្យរាងក្រាស់ទៅអង្គុយ
"មិនចង់"ពីម៉ាត់យ៉ាងខ្លីធ្វើឲ្យរាងតូចខឹងឡើងក្រហមមុខ
"មុខក្រាស់"រាងតូចថាហើយក៏អង្គុយញាំបាយបន្ត
"យ៉ា..."
"បានហើយយើងធុញណាស់ជួបមុខគ្នាលើកណាក៏ឈ្លោះគ្នាដែរមិនធុញទេហេស?"យ៉ុនជុនមិនទាន់ទាំងបាននិយាយផងហ្យុនជីនក៏ស្រែកកាត់ព្រោះតែគេពិតជាធុញពិតមែនឈ្លោះរាល់ថ្ងៃ
"ក៏មកពីគេរករឿងយើងមុន"យ៉ុនជុនប្រកែកទាំងមិនសុខចិត្ត
"ហឺយ បើឯងស្ងាត់ក៏ចប់ហើយចាំបាច់តបតធ្វើអី?"
"អឺៗ យើងស្ងាត់ក៏បាន"
..............
បន្ទាប់ពីញាំអីហើយរាងតូចទាំងបីក៏ដើរទៅថ្នាក់រៀនវិញឯរាងក្រាស់ទាំងបីទៅសម្អាតខ្លួនចេញព្រោះតែលេងបាល់បែកញើសបើទៅរៀនទាំងសភាពបែបនោះក៏មិនសមដែរ។ ទាំងបីនាក់កំពុងតែដើរសុខៗក៏មានអ្នកមកស្ទាក់មុខ
"អេ!! នៅមិនទាន់ស្លាប់ទេហេស? ស្មានថាទៅលោតទឹកសម្លាប់ខ្លួនបាត់ទៅហើយ"អ៊ុនចូនិងគ្នីគ្នាដើរមកបង្ឋ៊អាក់ផ្លូវរាងតូចហើយក៏និយាយឌឺដងទៅកាន់ហ្វីលីក
"យើងម៉េចនឹងអាចស្លាប់បានទៅបើគ្មានពួកនាងស្លាប់កំដរនោះ"ហ្វីលីកលូកដៃចូលហៅប៉ាវខោនិយាយឌឺទៅកាន់នាងវិញធ្វើឲ្យពួកនាងបើកភ្នែកធំៗ ភ្ញាក់ផ្អើលមិននឹកស្មានថារាងតូចហ៊ាននិយាយបែបនេះដាក់នាងវិញសោះ ឯមិត្តទាំងពីរក៏ភ្ញាក់ផ្អើលមិនស្ទើដែរតែក៏ញញឹមសប្បាយចិត្តដែលមិត្តលែងស្លូតដូចមុន
"ហឹស!! បាត់តែពីរខែមកវិញសម្ដីថ្លោសណាស់ន៎?"នាងសើចដើមកបន្តិច ឯភ្នែកសម្ុំក់រាងតូចមិនដាក់
"មិនត្រឹមតែសម្ដីនោះទេណា នៅមានអ្វីដែលនាងស្មានមិនដល់ច្រើនទៀត"ថាហើយរាងតូចក៏ដើរបំបុកនាងចេញទៅ ប៉ុន្តែក៏ឈប់វិញហើយងាកមកនិយាយម្ដងទៀត
"យ៉ាងម៉េចហើយយើងមិននៅពីរខែទាក់សិស្សច្បងបានឬនៅ? បើនៅយើងសុំហើយណា"រាងតូចញញឹមចុងមាត់ឌឺនាងហើយក៏ដើរទៅបាត់
"ហឹសៗ..."ស៊ុននូនិងបុមឃ្យូសើចឌឺដាក់នាងហើយក៏ដើរបំបុកពួកនាងចេញទៅ
"ពួកឯងចាំមើលចុះ"នាងនិយាយទាំងសម្លក់ផែនខ្នងអ្នកដែលដើរចេញទៅនោះ
"យើងចងគួរតែចាត់ការពួកវាឲ្យខ្លង មើលចុះឥឡូវនេះពួកវាហ៊ានណាស់មិនខ្លាចឯងសោះ"ជូនអុីនិយាយបញ្ឆេះកំហឹងអ៊ុនចូឲ្យកាន់តែខ្លាំងឡើង
...........
ក្រឡេកមកខាងថេហ្យុងឯណេះវិញកំពុងតែរៀបចំលើកកាហ្វេជូនភ្ញៀវ ថ្ងៃនេះភ្ញៀវចូលគួរសុំដែរតែគេមិនសូវហត់ប៉ុន្មានទេព្រោះបានជុងហ្គុកមកជួយ
"ម៉ោះថេហ៍បងលើកទៅវិញ"ជុងហ្គុកដើរមកទទួលថាសកាហ្វេពីដៃរាងតូច រយៈពេលពីរខែកន្លងមកនេះជុងហ្គុកតាមយកចិត្តថេហ្យុងគ្រប់យ៉ាងទាំងមកជួយក្នុងហាងថែមទាំងជូនថេហ៍ដើរលេងជាញឹកញាប់ ប៉ុន្តែថេហ៍នៅមិនទាន់យល់ព្រមចាប់ផ្ដើមជាថ្មីជាមួយនាយឡើយតែទោះយ៉ាងណាក៏គេនៅតែមិនចុះចាញ់ដែរនៅតែព្យាយាមយកចិត្តរាងតូចរហូតដល់គេយល់ព្រម
"ថេហ៍ហា៎ ទៅទទួលកូនជាមួយគ្នាទេ?"ជុងហ្គុកលើកដៃមើលម៉ោងហើយងាកមកសួររាងតូច
"មិនបាច់ទេ កូនមកជាមួយក្មួយហ៊ុនហើយថ្ងៃនេះគេនាំមិត្តមកដែរ"ថេហ៍តបតែមាត់តែដៃនឹងភ្នែករវល់តែសម្អាតម៉ាសុីនកាហ្វេ
"ក្មួយឃ្យូមែនទេ?"
"ហឹម ប៉ុន្តែឮថាមិត្តម្នាក់ទៀតព្រមទាំងមិត្តក្មួយហ៊ុនដែរ"
"លោកប៉ា អាប់ប៉ា!!"កំពុងតែនិយាយគ្នាសំឡេងកូនប្រុសក៏បន្លឺឡើងពីមាត់ទ្វារហាង កាយតូចក៏រត់ចូលមកអោបលោកប៉ាជាប់ព្រមទាំងស្នាមញញឹម ឯអ្នកផ្សេងទៀតក៏ដើរចូលមកតាមក្រោយ
"អេ!! គេយើងហើយ"ថេហ៍និយាយបែបអន់ចិត្ត
"អ្នកណាថាភ្លេចអាប់ប៉ានោះ?"ស៊ុននូលែងចេញពីជុងហ្គុកហើយរត់ចូលទៅអោបថេហ្យុង ឯងជុងហ្គុកក៏ឈរសើចនឹងចរឹកប៉ាកូនពីរនាក់នេះ
"អា៎...ក្មួយៗចូលអង្គុយសិនមក"ជុងហ្គុកងាកឃើញក្មេងៗឈរញញឹមក្បែរនោះក៏ហៅឲ្យពួកគេចូលអង្គុយ
"បាទ"ពួកគេឆ្លើយព្រមគ្នាហើយក៏ចូលទៅអង្គុយ រាងចំណាស់ក៏ចូលអង្គុយដូចគ្នា
"អា៎....អាប់ប៉ាម៉ោះកូនណែនាំមិត្តកូនឲ្យស្គាល់"ស៊ុននូទាញដៃអាប់ប៉ាទៅតុអង្គុយជាមួយគ្នា
"លោកប៉ា អាប់ប៉ានេះគឺហ្វីលីកមិត្តរបស់កូន កូនចង់ណែនាំយូរហើយប៉ុន្តែគេទៅអូស្ត្រាលីក៏មិនបានណែនាំ"ស៊ុននូរៀបរាប់យ៉ាងវែងអន្លាយប្រាប់ដល់ប៉ាទាំងពីរ
"ជម្រាបសួរលោកពូ"កាលបើឮមិត្តណែនពីខ្លួន ហ្វីលីកក៏ជម្រាបសួរដល់ចាស់ទុំទាំងពីរ
"បាទ គួរឲ្យស្រឡាញ់ដល់ហើយ"ថេហ្យុងនិយាយទាំងញញឹមធ្បើឲ្យហ្វីលីកអៀន
"ហើយនេះសិស្សច្បងហ្យុនជីននិងយ៉ុនជុនជាមិត្តរបស់ហ៊ុននី"ស៊ុននូណែនាំបន្ត
"ជម្រាបសួរលោកពូ"ពួកគេទាំងពីរនិយាយព្រមគ្នា
"បាទ លើកដៃថ្វាយព្រះក្មួយ"
"ខានឃើញយូរ ឥឡូវសង្ហារណាស់អាល្អិត"ជុងហ្គុកលើកដៃទៅអង្អែលសក់យ៉ុនជុនតិចៗ
"លោកប៉ាស្គាល់គាត់ហេស?"
"ក៏ជាកូនមិត្តរបស់ប៉ា"
"ខានឃើញលោកពូជិត20ឆ្នាំលោកពូនៅតែសង្ហារដដែល នេះចង់ប្រជែងនឹងអនាគតកូនប្រសារមែនទេពូ?"យ៉ុនជុនសរសើរលោកពូហើយឆ្លៀតដៀមដាមដល់មិត្តទៀត
"ណែ៎ យ៉ាងម៉េចហែង លោកពូសង្ហារបែបគាត់យើងសង្ហារបែបយើងវើយ"ស៊ុងហ៊ុនសម្លក់យ់ុនជុនថ្មែ
"គិតតែខ្លួនឯងទៅ ចាស់ជាងលោកពូទៅទៀត"បុមឃ្យូនិយាយតិចៗតែក៏អាចធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាឮហើយក៏សើច
"យ៉ា...ខ្ញុំសង្ហារយ៉ាងនេះចាស់ជាងលោកពូយ៉ាងម៉េចមែនទេពូថេហ៍?"
"ជឿជាក់ជ្រុល សូម្បីតែតែសិស្សច្បងហ្យុនជីនក៏ថាលោកឯងចាស់ដែរមែនទេសិស្សច្បង"បុមឃ្យូនិយាយទាំងជ្រេញហើយនៅទាញហ្យុនជីនចូលទៀត
"ទេ បងមិនដឹងទេ"ហ្យុនជីនប្រកែក
"អ្នកទាំងពីរនៅក្បែរគ្នាមិនត្រូវគ្នាបែបនេះ ខ្ញុំថាគួរតែចាប់រៀបការជាមួយគ្នាទៅ"ហ្វីលីក និយាយឡើងធ្វើឲ្យគ្រប់គ្នាសើចលើកលែងតែម្ចាស់ខ្លួនទាំងពីរ ថែមទាំងងាកមកសម្លក់គេថែមទៀត
"អួយ ស៊ុននូជួយផង"ដោយឃើញក្រសែភ្នែកពិឃាតសម្លឹងមកម្ដងទាំងពីរគូហ្វីលីកក៏ពួនក្រោយខ្នងស៊ុននូ
"ជុំគ្នាបែបនេះពូថាពួកយើងទៅញាំអីល្អទេ? អឹមថេហ៍អូនបិទហាងតែម្ដងទៅ"ជុងហ្គុកសួរយោបល់ក្មេងៗហើយ ក៏ងាកមកនិយាយជាមួយថេហ៍
"ពិតមែនហើយអាប់ប៉ា បានញាំជុំគ្នាបែបនេះសប្បាយណាស់"ស៊ុននូ
"អូខេ អញ្ចឹងតោះទៅតែម្ដងទៅ"ថេហ៍ថាហើយក៏ក្រោកឈរ គ្រប់គ្នាក៏ក្រោកតាមហើយចេញទៅចាំខាងក្រៅមុន ទុកឲ្យថេហ៍និងស៊ុននូនៅរៀបចំបិទហាង។ ពេលរួចរាល់ប៉ាកូនទាំងពីរក៏ដើរមករកអ្នកឯទៀត
"តោះស៊ុនទៅជាមួយបង"ស៊ុននូចេញមកភ្លាមស៊ុងហ៊ុនក៏ទាញដៃទៅបាត់
"ទៅមួយគូម្នាក់ទៅណា តោះថេហ៍"ជុងហ្គុកក៏ទាញដៃថេហ៍ទឡម្នាក់ទៀត
"ពូហ្គុកខ្ញុំទៅដែរ"បុមឃ្យូស្រែកឡើងពេលជុងហ្គុកដើរទៅរកឡាន
"ទៅជាមួយយ៉ុនទៅ"ជុងហ្គុកស្រែកតបមកវិញ
"តោះហ្វីលីក" ខ្ចិលនៅស្ដាប់គេឈ្លោះគ្នាហ្យុនជីនក៏ទាញដៃហ្វីលីកទៅម្នាក់ទៀត អស់ជម្រើសបុមឃ្យូក៏បង្ខំចិត្តទៅជាមួយយ៉ុនជុនដដែល។
🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕🥕
រង់ចាំភាគបន្ត.................................................
Kim Sujii
ចង់ប្រាប់អ្នកទាំងអស់គ្នាថាប៉ុន្មានថ្ងៃនេះខ្ញុំហត់និងស្រ្តេសខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំគិតសាច់រឿងមិនចេញទេអញ្ចឹងហើយទើបចេញរឿងយឺតសង្ឃឹមថាអ្នកទាំងអស់គ្នានឹងយល់ណា😊
ភាគនេះបើភ្លាវអីអធ្យាស្រ័យផងព្រោះតែខ្ញុំសរសេរទាំងមិនបានដាក់អារម្មណ៍ទេ😔
20vote for next
Cmt សាច់រឿងឲ្យច្រើនៗផងដើម្បីឲ្យខ្ញុំមានកម្លាំងចិត្តសរសេរត😊
Enjoy your reading ☺️