"Nakita ko si Ms Ava. She was here earlier... Pumunta sya sayo?"
Tumango lang ako bilang sagot kay Melnard.
"Did you both talk? Napapadalas ang pagdalaw ni Ms, Ava dito. Hinahanap ka kahit sa'kin,"
Tumingin ako kay Melnard. Sandali akong tumitig sa kanya.
"Kumain kami sa labas kanina, pero pinauwi ko din kanina bago pumunta dito. I didn't know na nag-ikot pa siya,"
"Gusto ka talaga niya, 'no?"
I clenched my jaw and shook my head. This is not the first time he mention this one, bacause most of my co-workers knows about Ava. Alam nilang may gusto si Ava sa'kin and a lot alot of them questioning it because of my gender.
I already mention this one to Ava. It's better for her to find new man that who can really love her. Not me. Pero hindi niya pa din tinigil.
"'Yung iba pinag uusapan na ang patungkol sa pagbisita niya dito and they are thinking na nag-s-spy na lang si Ms Ava. Alam mo naman 'di ba?,"
Tumango ako sa sinabi niya. Kakumpitensya ng kumpanya na ito ang kumpanya nila Ava. Bukod don lalo na bagong CEO. Hindi naman din totoo ang iniisip nila. Hindi ko din naman kontrolado kung paano dapat sila mag-isip ang mga tao dito.
Kaya kung minsan mas pinagbabawalan ko pa si Ava na pumunta dito. Meron na kuya si Ava. Iyon ang isa sa mga board member. Ang alam ko hindi magkasundo ang ama nito at ang kapatid niya. Hindi ko din naman alam kung bakit.
"Maaga din dito ang mga Vicente kanina, pero umalis din agad,"
"Nakasalubong ko ang dalawa sa kanila," habang ang tinutukoy sina Ryler,.
Nawala lang ang pag-uusap namin ni Melnard nang dumating si Cyrus. Umayos pa ako nang pagkakaupo sa aking upuan habang binabasa ang emails na pumasok sa'kin.
"Engineer Craig, aren't you busy?"
"Hindi masyado, bakit?" Bumaling ako sa kanya at sumadal sa aking backrest.
"Pakiabot naman itong blueprint ni Domonic sa office ni Engineer Terrence," sabay bigay sa'kin ng tinutukoy niya.
Kumunot ang nuo ko.
"I'm busy, kaya makikisuyo na lang ako sayo,"
Napabuntong hininga ako ng bahagya. He doesn't know every thing. Tumango na lang ako at saka inabot ang nasa kamay niya. He smiled.
"I'm checking the projects of other team right now. He was waiting for that,"
Hindi na ako nagsalita sumakay na lang ng elevator. Kinausap niya pa si Melnard sa ginagawa nito. I immediately went to his floor his secretary waiting in front desk.
"Is Engineer Terrence available right now?" I asked.
"Engineer Guerrero," he greeted me. I smiled.
"Is it okay, kung pwede mo ito ibaabot sa kaniya? Pinapaabot ni Chief Cyrus," I said.
He nodded as he reach the blueprint.
"Wait here, Engineer,"
Tumango lang ako saka hinayaan siyang pumasok sa loob. This floor is colossal. Nakapunta na ako sa floor na ito noong wala pa si Tope, pero ngayon medyo may nagbago. May nagsisimula na kasing magdesign. May mga ilang halaman na nasa gillid na tingin ko din naman ay prothetic pero muka din naman totoo.
I was about to go back to my place when Tope's scretary called me. Kakalabas lang nito. Napabaling kagad ako sa kanya.
"Engineer Guerrero! Engineer Terrence is looking for you. Pasok ka daw po kayo sa loob,"
Sandali pa ako natigilan. Pinag isipan ko pa kung tatanggi ako. Pero baka kung ano-ano ang isipin nito. Inayos ko pa muna ang pang itaas ko kung nagusot ba ito.
"He's waiting you inside," he smiled.
Tumango lang ako saka pumasok sa loob. Parang kumalabog ang puso ko. Ikalawang beses ko na dito pero parang ngayon lang ako makakatungtong.
"Come here,"
Bumaling ako sa malawak na table niya. Nakatayo ito habang sumisimsim sa kanyang wine glass. Nasa table na nito ang blue print, pero mukang hindi niya pa napagmamasdan ng maigi.
"Come here," naalimpungatan ako ng madinig muli ang boses niya.
"I'm sorry, if you want to ask about the blueprint. I can call Engineer Dominic or Chief Cyrus." I said.
Pumasok na ako sa loob. Hindi ako tumingin sa kanya at nagpanggap nanatingin sa paligid.
"Bakit ikaw ang naghatid nito?"
Bumaling na ako sa kanya.
"Chief Cyrus is busy, he was checking the other engineers projects,"
"Hmm..."
Lumunok ako at umiwas muli ng tingin sa kanya. Gusto kong lumabas na. Hindi ko alam kung bakit wala akong nakitang Hidelyn o kahit sinong ka-meeting niya ngayon dito sa office niya.
"About your project in batangas, I already filed you a leave."
Nakuha niya ang atensyon ko habang nakakunot ang nuo.
"I can do that, hindi mo naman kailangan gawin,"
Paladisisyon din ang lalaki na ito. He didn't ask if ayos lang kung magfafile siya para sa'kin ng leave.
"And regarding sa pagpunta doon. Pwedeng ako lang naman, you will be busy here because of the project,"
"I can do that while helping you,"
Napairap ako ng hindi sinasadya. Nakita niya iyon kaya umayos ako ng tayo.
"Gusto mo ako iwasan? Ayaw mo akong kasama?"
Kailangan niya ba itanong iyan? Malamang. Hindi naman na ito katulad dati.
"No, I was saying na dodoble doble ang trabaho mo kung sasama ka pa sa'kin. Pwede naman ako na lang ang magpakita non sa'yo, may architect din naman ako na kasama, hindi ako papalpak sa trabaho na ito,"
"You sounds like, you don't want me. Hmmm?"
Pinatong niya ang dalawa niyang siko sa kanyang table at pumahalumbaba doon.
"Where is your girlfriend?" Hindi ko pinansin ang kanyang sinabi.
Nangunot ang nuo niya. He immediately look pissed. His jaw clenched.
"How many times do I have to tell you, she's not my fucking girlfriend or flirt, she's my friend,"
Gusto ko matawa. Wala naman masama kung aamin siya.
"You upload your photo with her," hindi ko mapigilang ibulaslas kahit na kalmado lang ang boses ko.
Huli na ng marealize ko ang sinabi ko.
"Matagal na ang picture na iyon, it's been years." He said. "You stalking me in my social media?"
"She's a model, do you forgot?"
Isang beses ko lang tinignan ang social media niya. Tapos puro si Zam na ang nagbabalita ng mga iyon sa'kin.
"She requested it, na i-upload ko ang picture na iyon. I don't want. She was asking kung pwede niya hiramin ang cellphone ko. And she uploaded the picture without asking me,"
Isisi niya pa doon sa tao. E, siya naman ang nagpahiram ng cellphone din. Halata naman kasi na may gusto sa kanya ang tao na iyon.
"Pinahiram mo din? Isa pa, alam mong may gusto siya sayo,"
Umiling siya. "I already told her, she's my friend."
Bakit nga ba namin ito pinag-uusapan? Suminghap ako.
"How about you? Bakit kasama mo si Ms Costacio?"
"She's my friend when I was in college til now,"
He chuckled. "Really? Friend? Nakapalupot sayo? Dinidikit ang dibdib niya sa balikat mo?"
Ang daming pwede mapansin iyan pa talaga? At dibdib? Hindi ko na pansin iyon kanina.
"Kaibigan ko lang si Ava,"
"Layuan mo, she's not good for you,"
Masama ko siyang tinignan.
"Why would I do that? She's my friend. And what makes you think na wala syang magandang idudulot sa'kin?" Medyo madiin kong pagkakasabi. Pero sapat lang para mapansin niyang galit ako.
"Anak siya ng kakumpitensya natin sa kumpanya na ito,"
Mas lalo ko syang tinignan ng masama.
"Ano naman kung anak siya ng kakumpitensya ng kumpanya na ito, I know her better than you. If may balak nga siya na ganon dapat matagal na,"
Muka siyang nagpipigil ng galit. Pero huminga na lang siya ng malalim at saka tumango.
"I'm just saying this is company. Pinaghirapan ito ng lolo mo, nagsisimula palang ulit bumangon."
"Stop accusing her, she's good. I know her. She will not do that,"
Nag igting ang kanyang panga bago dahan dahan na tumango.
"Fine," mahinahon niyang sabi.
"May sasabihin ka pa, Sir?"
Dahan dahan siyang tumango. Sandali kaming natahimik. Parehong nawala ang atensyon namin nang madinig namin ang pagtunog ng kanyang cellphone.
"Hello," bumangad niya. Tumingin siya sandali sa'kin at sinenyas ang couch.
Sasabihin ko sana na aalis na ako. Pero tumayo na siya at nagmamadali akong nilampasan. Hindi ko alam kung bakit kailangan niya pang lumabas para sagutin ang tawag na iyon. Kailangan ba hindi ko dinig ang usapan nila. Si Hidelyn ba ang tumawag.
Nilibot ko ang aking paningin sa paligid. Hindi masakit sa mata ang kulay ng pader. The design here is enough simple. Pero alam mong mamahalin interior design.
Bumaling ako sa table niya. Nan doon pa din ang blue print at sa kabilang bahagi ng kanyang table ay ang kanyang loptop. Tumingin pa ako sa pinto bago lumapit sa kanyang table at tinignan ang ginagawa niya. Hinawakan ko pa ang swivel chair niya.
Nakalagay ang pirma ni Dominic sa baba ng kanyang blueprint. The design is very detailed. Bumaling ako sa laptop ni Tope. May binabasa siya siguro. Nilapitan ko pa iyon lalo at tinignan kung ano ang binabasa niya.
"Lavista the Grande." I read the details. Nangunot ang nuo ko. siya ba ang bumili ng property ni Lolo sa iloilo? Nakalagay ang details.
Hahawakan ko pa sana ang laptap niya ng aksidente kong mabangga ang kape niya sa gilid. Mabilis kong iginilid ang mga papel na nasa table niya pati ang blueprint ni Dominic. Mabilis na gumapang sa'kin ang kaba. Nang makita kong nabasa ang laptop ni Tope dahil doon na tapon mismo ang kape.
Halos hindi ko na ininda kung mainit pa ang kape. Napangiwi na lang ako sa hapdi noong dumampi iyon sa akin.
Napamura pa ako ng makita kung panong basang basa ang ibabaw ng keyboard niya. Mabilis kong pinunasan iyon. Saktong pagbukas ng pinto. Halos mapaatras pa ako sa gulat.
"What heppened?" He ask.
Napalunok ako at tinignan ang laptop niya na basa pa din. Muli kong pinunasan iyon.
"I—I'm sorry. I didn't me—" he cut me off.
Nagmamadali siyang lumapit sa table niya at tinignan ang kanyang gamit. He tried to open his laptop but it's not functioning.
"Anong ginawa mo? Bakit ka nan dito sa table ko? I said maupo ka sa couch hindi lumapit dito,"
"H—Hindi ko sinasadya. I was checking—"
"May utos ba ako na lapitan mo ang table ko at manira ka?" He shouted.
Napatalon pa ako sa gulat. Hawak ko ang aking kamay na napaso.
"Pano ngayon ito? Meron akong kausap sa email, sinira mo 'yung laptop ko."
Mariin kong nakagat ang pang ibaba kong labi.
"I'm s-sorry."
"Don't say sorry, wala naman ng magagawa iyan nakasira kana." He said.
"Ipapaayos ko na lang-"
"Do you think ganon lang iyon? My all important things are here, my important files are here. Marami akong ka-transac using this laptop."
"I'm really sorry,"
"I don't need your sorry" madiin niyang sabi, "mabuti pa lumabas kana,"
"Sorry,"
"I said, I don't need your sorry. Your apology is not accepted. Now get out!" He shouted more.
Umiwas ako sa kanya ng tingin at dahan dahang tumango. Mabilis akong lumabas at nakasalubong pa ang secretary niya na mukang nakikinig pa sa labas. Umatras ito ng makita ako. Dire-diretso akong naglakad papasok ng elevator.
Napahawak ako sa aking kamay na napaso. Hindi ko ininda iyon kahit na namumula ang aking kamay. Mariin akong pumikit. I know it's my fault. Wala naman kasi siyang sinabing lumapit ako sa table niya. Bakit kasi kailangan ko pang pakealaman pati ang gamit niya.
"What happened to you? Muka kang problemado?" Bungad ni Melnard.
Umiling lang ako. Tumingin pa siya sa elevator na pinaglabasan ko. Dire-diretso akong naglakad at pumunta sa kung saan nakalagay ang first aid kit. Nakasunod si Melnard sa'kin.
"Ano nangyari sa kamay mo?" Hinawakan niya pa ang kamay ko at tinignan ang kamay kong namumula.
"Nothing," I answered. Sisimulan ko na sana gamutin ang sugat ko ng siya mismo ang kumuha ng ointment.
"Wala? Pero namamaga ito?"
Pinahid niya ng ointment ang kamay ko.
"Ano ba ang nangyari?" Nakatingin lang siya sa kamay kong may paso.
Umiling lang ako bilang sagot. Nawala ang atensyon namin sa aking paso ng makita ang taong dumating. Bahagya pa akong nagulat ng makita si Tope na nakatayo habang nakatingin sa kamay ko at kay Melnard na hawak ang kamay kong may paso.
"Sir... Engineer Terrence," si Melnard.
Mabilis kong binawi ang kamay ko at tinago iyon sa likod.
"Let me see,"
Umiling ako kay Tope at kinuyom ang kamao ko na may paso habang nakatago iyon sa aking likod. Umigting ang kanyang panga at hinawakan ang braso ko para kuhanin ang kamay ko. Nakita niya ang namumula kong kamay mula sa paso.
Sinenyas niya ang ointment kay Melnard. Inabot naman ni Melnard iyon at tahimik na pinagmasdan si Tope na ngayon ay pinapahiran na ang aking paso. Umigting ang panga ko.
"I'm sorry," he whispered.
"No, ako ang may kasalanan. I'm sorry."
Tinignan ko ang reaksyon niya. I know he still pissed. I can see thru his eyes. His jaw clenched.
"We will call a doctor,"
Mabilis akong umiling.
"No, thanks, okay na ito." Binawi ko ang kamay ko. Mas lalong umigting ang kanyang panga.
"I'm really sorry, I'm just mad-"
"You don't need to say sorry. Kasalanan ko," putol ko sa kanya.
Tumingin siya sa'king mata. Umiwas ako doon.
"Thanks!" Muli kong tinago ang kamay ko.
Nakita kong natigilan ang iba kong mga kasamahan katulad ni Melnard, he was stunned while looking to us. Bahagya akong lumayo sa kanya.
"I'm really sorry,"
Normal lang naman na maging ganon ang rekasyon niya lalo pa at nakasira ako ng gamit niya. He had importants things there. Nasa laptop niya na iyon ang mga trabaho niya.
"Ipapaayos ko na lang ang laptop mo, hindi ko dapat pinakealaman ang gamit mo,"
"Pinaasikaso ko na sa secretary ko, ipapatingin natin sa doctor iyang kamay mo,"
Umiling ako. Hindi naman kailangan, hindi naman sobrang sakit. Tinignan ko ang kamay ko. Pwede ko naman lagyan ito mamaya ng yelo para hindi din masyadong mahapdi.
"Huwag na, hindi naman kailangan," tuluyan ko siyang tinalikuran at naglakad papunta sa cubicle ko para magsimula muling magtrabaho.
Akala ko hindi sya sumunod. Pero nakita ko syang nakatayo sa gilid. He didn't mind if employees here saw him. He was focusing on me and my hand. Kita kong nag-iigting parin ang kanyang panga.
"Ayos na ako, Tope... I mean, Sir." Ulit ko. "You don't need stand there and stare at me all the time, you had your work, Sir. You can go back to your office,"
Hindi siya sumagot. Nakita kong tahimik na nagsisimula ng trabaho ang mga kasama namin sa floor. Nakikita kong bumabaling sila sa direksyon namin. Pero hindi ko na lang pinansin.
Sabay kaming napatingin sa pagbukas ng elevator kung saan nilabas noon ang isang doctor. He was holding his a gladstone bag na naglalaman ng kanyang gamit. Nakasuot din ito ng lab coat.
Sandali nitong binati at sinalubong ni Tope.
"I'm sorry for disturbing you, Dr Samaniego," I heard Tope's apology. Mahina lang din naman ang pag-uusap nila kaya hindi ko din masyadong nadinig.
Napansin ko na lang na bumaling sa'kin ang doctor at tinignan ang kamay ko na may paso. Kumunot ang nuo ko kay Tope. Wala siyang reaksyon habang nakatingin din sa kamay ko na hawak ng doctor.
"This first degree burn."
May kinuha siya sa kanyang gladstone bag at pinahid iyon sa aking balat na napaso.
"You just need to apply this one three times a day, haluan mo na din ng malamig na tubig." He gave me the petroleum jelly.
Tumango ako sa kanya at tinignan iyon. Sandali silang nag-usap ni Tope at may mga tanong din dito si Tope.
"How many days to totally heal it?"
"Three to five days, don't worry, Engineer Terrence, hindi naman sobrang lala ng paso niya."
Tumango tango si Tope dito. Bumaling pa ito sa'kin bago ihatid ang doctor. Nagpasalamat din ako sa kanila. Akala ko 'di na babalik si Tope. Pero bumalik pa ito at tinignan ako. Hindi ko na lang iyon pinansin at nagpatuloy sa trabaho.
Parang bumagal ang oras. Bago kami nag-uwian. Hindi naman buong maghapon tumambay si Tope doon, umalis din ito pero bumabalik din.
"Makakapag drive ka?"
Halos mapatalon ako sa gulat nang madini ang boses ni Tope. I looked at him with annoyed eyes.
"I can, why you still following me?"
"I'm just checking you," he answered as he didn'r mind my reaction.
"Don't need to check. Kaya ko naman umuwi. Hindi nama ako nawalan ng kamay," I sarcastically answered.
"Is it still hurt?"
Hindi niya pinansin ang sinabi ko kanina.
"Hindi na. Ayos na." I said.
"Say it if still hurt, I'll call Dr Samaniego,"
Huminga ako nang malalim. He doesn't need to put efforts. Hindi niya din naman kasalanan kung ba't ako may paso ngayon.
"Your laptop? Okay na?" I asked.
He nodded. Pero panay ang tingin sa kamay ko.
I'm sorry again for what happened earlier,"
Hindi siya sumagot at nanatiling nakatingin sa'kin. Nagsimula na lang ako talikuran siya at maglakad para tuluyang lapitan ang kotse ko. Sumakay ako don at tinignan pa ang review mirror ko, he was still standing there. Huminga ako nang malalim saka piandar iyon unalis na.
Unregistered number:
I'm already here in my condo.
Nang makalabas ako ng kotse agad kong nabasa ang message niya.
Ako:
Nasa condo na din ako,
Iyon lang ang nireply ko bago nagpasyang maglinis ng katawan. kinabukasan maaga ako nagising.
Mabilis lang ako nag ayos. When I was about to check my phone its immediately rang. I answered the call from Zam.
"Hey! I was calling you last night! Bakit ngayon ka lang sumagot?" Bungad niya, masydong malakas din ang boses niya kaya kinailangan kong ilayo ang phone ko.
"For what?"
"For what. Really?" Tumawa pa siya. "You didn't tell me. You already proposed, Ava?"
"What? Propose? What the fuck are you talking about?"
"It's already in news, nasapawan mo pa ang kaibigan mo. Ang kilalang anak ng nag iisang businessman na mahigpit na kalaban ng lolo na na si Mr Tedmark Costasio, she posted on her social media the ring you used para mag propose sa kaniya,"
Mabilis na nangunot lalo ang nuo ko. I don't know what he was talking about. I was sleeping last night nang dumating ako dito. Nagpahinga lang ako at natulog 'pag gising ko ito na? Really?
"I didn't proposed to her, hindi kami nagkita kagabi. Maaga ako umuwi sa bahay 'pag katapos na tulog, I didn't even texted her or any calls. So how can I do that?"
"Better if you will talk to her, she was asking in her social media. She was answering some question and she was kept saying na nagproposed ka nga daw kanya,"
Napahampas ako sa aking nuo. Binaba ko ang aking tawag. Tinawagan ko kagad ang number ni Ava, pero hindi ito sumasagot. I message her also.
Ako:
Ava! What are you talking about? Hindi ako nag propose saiyo. Can we talk?
Ako:
Please reply. I want to talk to about the news you spread. We are not together, we are not even in a relationship.
Wala akong natanggap na message sa kanya. I open my social media and I recieved a lot of messages. I didn't reply to any one. Muli kong pinatay ang phone ko.
Pumasok ako sa building. Nag-isip pa ako kanina kung dapat ba akong pumasok ngayong araw dahil sa kumakalat na balita tungkol sa amin ni Ava. Nang makarating ako sa parking area I parked my car. Mabilis lang akong lumabas.
"Are your hand okay now?"
Natigilan ako nang madinig ang boses mula sa gilid.
"Ayos na. Why are you here? Not in your office?" Kadadating mo lang din?" Tanong ko kay Tope. Casual lang ang tanong ko kanya.
"I'm waiting to you here," without hesitation.
Nanlaki ang mata ko sa gulat. Bakit kailangan niya ako antayin?
"Hindi naman kailangan. Isa pa hindi mo naman dapat kailangan gawin talaga na antayin ako dito,"
"I want to apologize for what happened. You know I was mad and.... jealous. Hindi ko lang napigilan."
Lumunok ako at kinalma ang sarili.
"It's my fault also. Hindi ako nakinig na maupo na lang sa sofa. Nangialam pa ako. But your apology accepted," I said para matapos na lang din.
Medyo tumagal pa kami tumayo doon at naging tahimik.
"Tara na," anyaya ko.
Naglakad na ako. Pero hindi pa ako nakakahakbang nang maraming beses nang madinig ko ulit ang hoses niya.
"I heard the news about you and Ms Costasio," he said. Natigilan kagad ako.
"H— Hindi iyon totoo. I didn't proposed to her last night."
Hindi ko alam kung bakit kailangan ko pang mag explain sa kanya. Dapat ang usapan na ito ay kay Ava lang at sa'kin.
"I know, magkatext tayo kagabi. You texted me na nasa condo mo na ikaw... Hindi ka naman siguro pumunta pa sa kanya kagabi 'di ba?"