ZAMARA'S POV
Pinagpahinga muna ako ni mama dahil magang maga na raw ang mata ko. Tulala akong nakatingin sa kisame.
Kumusta na kaya si kuya? Maayos at ligtas kaya sinasakyan n'ya ngayon? Naka kain na kaya s'ya? Huminga ako nang malalim at umupo.
Napatingin ako sa cellphone ko kasi biglang may nag text. Bumungad agad sa akin ang pangalan ni Blake.
"Sleep well love. Just call me if you need me."
Ngumiti ako bahagya sa text ni Blake. Hindi na ako nag reply at binitawan ang cellphone ko. Gusto ko muna mapag isa kahit ngayong gabi lang.
Napag pasyahan kong lumabas ng kwarto para lumabas ng bahay. May tambayan naman kami sa tapat ng bahay namin. Jacket lang ang dala ko.
Umupo ako at tumingin sa langit.
Bigla ko tuloy naalala no'ng bata pa kami ni kuya. Mahilig si kuya sa buwan tapos ako sa bituin naman. Pumikit ako at sinuot ang jacket ni kuya.
Nagtatalo pa kami dati kasi pinag pipilitian ko kasi na mas maganda ang bituin.
Flashback:
"What are you talking about, Zamara?" Zavier said.
"Star."
"I mean-Aish! Ewan ko sa'yo!"
"Napaka pikon mo kuya!"
"Basta mas maganda ang buwan kaysa sa star mong maliit kulang na lang mapundi na kakakinang." Parang na-insulto si Zamara sa sinabi ng kuya n'ya.
Naka cross arm lang si Zavier at nakatingin kay Zamara.
End of flashback.
Nag mumukha na akong baliw ngingiti tapos mamaya iiyak. Ilang minuto lang ako na sa labas at pumasok na rin.
Kailangan ko ng magpahinga may kailangan pa akong tatapusin bukas.
---
Nagising ako na parang may nag tatalo sa loob ng kwarto ko.
"Lumabas ka nga!"
"Ikaw lumabas!"
Hindi ko na sana papansinin kasi sobra pa akong inaantok kaso naiingayan na ako.
Nagulat ako nang makita ko si kuya sa harapan ko.
May hawak na dustpan at walis tambo si kuya at inaamba si Lucas. Ito naman si Lucas naka cross yung dalawa n'yan kamay at iniilagan ang palo ni kuya.
"K-kuya?"
"Zamara? Anong kuya?" Takang tanong ni Lucas at tumingin sa likod n'ya.
"Namamalikmata ka lang. Bumaba ka na kakain na raw sabi ni tita." Pagkakasabi ni Lucas yon bigla na s'yang umalis sa kwarto ko.
Bumangon na ako at huminga nang malalim. Akala ko ba naman totoo.
Naghilamos muna ako at nag toothbrush bago bumaba. Naabutan ko si Lucas na tinutulungan si mama magluto.
Wala akong ganang umupo at tinignan lang sila.
"Oh gising ka na pala nak. Oh kumain ka na darating daw si Blake." Sabi ni mama at nilapag ang niluto n'yang tapsilog.
"Tita kumusta na po pala kayo rito?" Basag ni Lucas sa katahimikan namin.
Ni isa wala kasing nagsasalita ang tahimik namin masyado.
"Ayos lang naman Lucas. Ikaw? Hindi ba't uuwi ka na ng Japan?" Tanong ni mama.
"Grabi ka naman tita parang gusto mo na ako pauwiin." Yan na naman si Lucas akala mo inagayan ng candy.
Natawa si mama kay Lucas.
"Hindi naman gan'on." Sabi ni mama.
"Pero parang gan'on na nga." Tinignan ako ng masama ni Lucas dahil sa sinabi ko.
Natawa ako kasi bigla akong inirapan ni Lucas.
"Hindi na po siguro matutuloy alis ko. Pero titignan ko pa po."
Nang matapos na kaming kumain pinaghugas ko si Lucas ng pinggan. Aba s'ya na nga nakikain sa amin.
Nasa sala pala ako ngayon at nanonood ng tv.
"Good morning." Nagulat ako nang bigla akong hinalikan ni Blake sa noo at nilapag lahat ng dala n'ya sa table.
Hindi na ako magtataka kung pa'no 'to naka pasok ugali kasi ni mama na binubuksan ang gate every morning.
"How's your sleep?" Sumandal si Blake sa sofa.
"Okay lang naman." Sagot ko sa kan'ya.
Kinuha n'ya ang buko juice at binigay sa akin.
Anong meron? Bakit ang daming dalang prutas ni Blake? Sisipsip na naman ba 'to kay mama.
"Oh Blake!" Bati ni Lucas.
Tumingin s'ya sa amin ng seryoso. Ano na naman problema nitong baliw na 'to? Nag katinginan kami ni Blake at tumingin kay Lucas hinihintay yung sasabihin n'ya.
"Zamara sorry pero gusto ko na si Blake." Halos mabilaukan ako sa iniinom ko.
Halos mamatay-matay sa tawa si Blake at si Lucas sa reaction ko. Bunot ako ng dalawang 'to. Ang aga-aga binabadtrip agad ako.
"Trip n'yo ako?" Biglang nanahimik si Blake at umayos ng upo nang bigla ko s'yang titigan habang si Lucas naman unti-unti humina ang tawa hanggang sa hindi na s'ya tumawa.
"Gusto mong umuwi?" Seryoso kong sabi sa kan'ya.
Mabilis s'yang umiling sa akin tumingin ako kay Lucas na tumatawa at inaasar pa talaga si Blake.
"Under ka? Kawawa ka naman." Tinignan ko ng masama si Lucas habang s'ya dahan-dahang umupo at tumingin sa ibang direksyon.
Nagkaroon lang kami ng kaunting usapan ni Lucas pati si mama. Nakaligo na ako lahat-lahat sila nag uusap pa rin.
Halatang namiss ni mama si Lucas.
"Tita mauna na po ako." Paalam ni Lucas at nag bow.
Nag fist bump sila ni Blake at kumaway sa akin. Inakbayan ni Lucas si Blake habang palabas ng bahay.
"Pupunta pala ako ngayon sa market wala na tayong stock ng pagkain." Kinuha ni mama ang bag n'ya sa gilid n'ya at inabot sa akin ang susi.
"I-lock mo nang maayos 'tong bahay."
Hindi naman ako aalis ng bahay ba't inabot sa'kin 'to?
"Ma hindi naman po ako aalis ngayon."
"Pinagpaalam ka sa akin ni Blake pupunta raw kayo sa kanila. Namimiss ka na rin ni Noah."
Ang taray sinabi kay mama tapos sa'kin hindi.
Nagmamadali kong kinuha ang phone pati ang sling bag ko. Nilock ko na rin ang pinto at sumunod kila mama.
Sumakay si mama sa kotse ni Lucas. Isasabay n'ya na raw si mama tutal madadaanan naman daw nila yung market.
Nagulat ako kasi bigla akong hinarap ni Blake sa kan'ya at sinuot sa akin ang helmet.
Napapikit pa ako kasi bigla n'ya ba naman tinapik yung ulo ko kitang may helmet edi damang-dama ko yung sakit.
Tumawa lang s'ya sa akin nang tignan ko s'ya ng masama.
Nakatingin lang ako sa kan'ya habang sumasakay s'ya sa motor n'ya.
Ang taray ngayon ko lang ulit s'ya nakitang nag motor.
Napahawak ako sa ulo ko dahil bigla ko naalala yung past ko.
Yung motor.
"Sh*t!" Narinig kong nagmura si Blake at nilapitan ako.
Hinawakan n'ya ang dalawa kong pisnge at tinitigan ako sa mata.
"Still there?" Blake asked me.
Tumango lang ako sa kan'ya.
Hinwakan n'ya ang kamay ko at lumapit sa motor n'ya sumakay naman s'ya at tinignan ulit ako.
"Sakay." Napaatras pa ako ng bahagya sa sinabi n'ya.
Sira*lo ata 'to.
"Palagi ka na lang ba matatakot? Tatakasan mo na lang ba 'yang takot mo?"
Para akong binuhusan ng malamig na tubig sa sinabi n'ya.
Sinenyasan n'ya akong sumakay.
Nangangatog ang tuhod kong sumakay sa motor. Mahigpit kong sinara ang dalawa kong kamay at pumikit.
Put your hands on me." Sabi ni Blake.
Hindi ko pinakinggan si Blake dahil ramdam ko pa rin yung takot ko.
Narinig kong huminga ng malalim si Blake bago kinuha ang dalawa kong kamay at pinalupot sa bewang n'ya.
"Don't be afraid Amara." Ewan ko, ang simple lang ng sinabi ni Blake bigla akong kumalma.
Unti-unti kong dinilat ang mga mata ko kasabay ng pag andar ng motor ni Blake.
Pagdilat nang pagdilat ko napatingin ako sa side mirror na nakatingin sa'kin si Blake sabay kindat.
Sakit n'ya ba talaga ang panay kindat?
"Hoy Blake! Ano ba?!" Halos mapunit na yung jacket ni Blake sa sobrang higpit ng pagkakahawak ko.
Siraulo biglang binilisan.
"Whooa!"
"Magdahan-dahan ka Blake! Kapag tayo nabang-Blake ano ba!"
Narinig kong tumawa si Blake.
Nakakainis tong lalaking to. Oo aminado akong gusto ko ng mamatay pero hindi sa ganitong paraan.
Hindi ko maiwasang hindi ngumiti dahil yung takot ko sa motor dahil sa past ko, unting-unting nawala.
Yumakap ako sa bewang ni Blake at sumandal sa kan'ya.
"I love you."
"I love you more."
Huminto bigla si Blake sa tapat ng bahay. Siguro ito yung bahay nila. Bumaba na ako at tumingin ulit sa bahay nila Blake.
Infairness ang laki ng bahay nila pang mayaman yung style. Can't relate rito.
"Ate Zamara? Ate!!" Nagmamadaling tumakbo papunta sa akin si Noah at niyakap ako nang sobrang higpit.
"Ate bakit ngayon ka lang po? Hindi n'yo man lang ako pinuntahan nagkasakit po kaya ako." Natawa ako sa reaction ni Noah.
Hindi ko maitindihan kung galit ba s'ya o nagtatampo eh.
Lumuhod ako para magpantay kami ni Noah.
"Busy lang si ate." Hinalikan ko sa noo si Noah bago ako tumayo.
"Kuya ano ba?!" Nagtaka ako kasi biglang tinakpan ni Blake yung mata ni Noah.
"What?" Walang ganang sabi ni Blake.
"Baliw ka ba?" Tatanggalin ko na sana yung kamay n'ya sa mata ni Noah nang bigla n'ya ako hinalikan sa labi nang mabilis at tinanggal ang kamay niya sa pagkakatakip sa mata ni Noah.
Hindi ako nakagalaw sa ginawa n'ya.
Siraulo talaga.
"Epal." Sabi ni Noah at inirapan n'ya ang kuya n'ya.
"Let's go na nga ate!" Hinatak ako ni Noah papasok sa bahay nila.
Lumingon ako sa gawi ni Blake na nakatingin sa amin habang nakapamulsa s'ya.
Napangiwi ako sa ginawa ni Blake.
Pano ba naman bigla syang ngumuso na parang kinikiss ako at talagang nakapikit pa s'ya habang ginagawa n'ya yon.
Kinindatan n'ya ako at ngumiti.
Ang corny nito bakit ba ako na inlove sa nilalang na 'to?