Sam POV
Nakarating na kami ng bahay nina tita brie. hindi ko na sila pinansin at dirediretso lang ako sa kwarto namin ni Mon.
Kahit pagod na ako ay Hinanap ko yung cellphone ko na naiwan, nang makita ko iyon ay agad ko Ng di-nial ang number ni Tito ng paulit-ulit pero cannot be reached daw, akmang ibabato ko na Ang cellphone ay siya namang pagbukas ng pinto kaya kaagad akong napatingin roon.
"oh tita kayo lang pala" nanghihina Kung tanong ay inilapag UNG cellphone sa Kung saan.
"bakit wala si Mon?" Deretsahang Tanong nito, seryoso Ang mukha niya at mukhang galit.
"W-wala Po siya tita, N-na-nawawala p-po" nakayuko Kung Saad at naiiyak na.
Inalalayan ako ni tita pagkatapos maestatwa sa kinatatayuan nito. Nanghihina Naman kaming napaupo sa Kama.
"A-ano bang nangyare?" Utal nitong tanong
Ipinaliwanag ko agad Ang nangyare at nanlumo nalang Ito sa narinig. Pero may something sa kanya na Hindi ko Lang maipaliwanag.
"Magbihis ka muna at kakain na Tayo" mahinahon nitong Sabi matapos Kung umiyak
"P-pero—"
"gagawan natin Ng paraan" putol nito Kaya tanging tango na lamang Ang sagot ko at nakita ko namang nauna na siya sa baba.
Kinalma ko muna Ang sarili ko bago Umalis sa kwarto. Habang naglalakad ay Hindi ko maiwasang mag-overthink.
'what if may nangyaring masama sakanya? Kung Sana Lang sinamahan ko siya, Hindi Sana mangyayare Ito'
'what if, kainin siya Ng mga hayup?' ugh pota
Kasalanan ko Ang lahat, Kung Sana talaga pinilit ko siya edi Sana kasama pa namin siya ngayon. Kasalanan Rin Ito Ng lalaking iyon Kung Sana Hindi siya Umalis EDI Sana nandito pa siya. Tang-ina talaga lagi nalang.
Andami Kung pagkakamaling ginawa sakanya, ambigat Ng pakiramdam ko, masakit.
"Kumain ka muna Sam" nabalik ako sa ulirat Ng tapikin ako ni Dion, Hindi ko Ito inimikan at sinamaan Lang Ng tingin.
Hindi ko man Lang namalayan na nakaupo na pala kami sa table, Matamlay Ang lahat sa pagkain, Walang Kahit anong ingay maliban sa ingat ng kutsara. Wala akong gana.
Sinuri ko Ang lahat, si tita at Tito ay Malungkot na nakapangalumbaba sa Mesa. Si tita brie Naman ay seryosong Lang sa pagkain ganun Rin si solen. Si Dion Naman ay parang may sariling mundo at walang inaalala Kaya bahagya akong nakaramdam Ng inis pero mas pinili ko nalang na pag-isipan Ng mabuti Yung gagawin ko mamaya.
Mon POV
"B-bella?" Kinakabahang tanong ko at agad na napabangon.
"Yes the one and only" Saad nito at ngumiti Ng matamis.
"Bakit ka nandito? Anong oras na?" Sunod-sunod Kung tanong
"Huwag Kang mag-alala Mon di Naman Kita sasaktan tsaka dito ako nakatira" Sabi nito habang nakatayo sa harapan ko.
"P-pero—"
"hay naku mamaya na yang tanong mo halika at kumain muna tayo" Sabi nito Kaya Naman bigla akong nakaramdam na gutom, Wala Naman akong nagawa kundi Ang tumango at sumunod nalang sa kaniya papunta sa kusina sa baba.
Nang makarating kami sa kusina Kung saan nasaan Ang lamesa ay mas Lalo pa akong nagutom dahil sa mukhang masasarap Ang mga pagkaing nakahain roon, May mga Karne, prutas at gulay pati na Rin Ang kanin.
"Umupo kana Mon" agad Naman akong sumunod
"Kumain na Tayo" dahil doon ay kaagad Kung kinuha Ang pritong manok at inilagay sa platong nakalatag na sa akin.
Nagsimula Kaming kumain Ng Walang imik, tanging kutsara Lang Ang maririning at Ang huni Ng mga ibon sa labas.
Hindi nga ako nagkamali dahil napakasarap nga Ng mga nakahaing pagkain roon. Patuloy Lang kami at nag-eenjoy sa pagkain hanggang sa matapos iyon.
Nagpahinga muna ako sa may maaliwalas na parte Ng kweba at nagsimula na Rin akong libutin Ng tingin Ang loob nito habang nagpaalam Naman si Bella na ayusin Ang mga hugasin.
Gustuhin ko mang tumulong ay pinagsarhan niya Lang ko Ng pinto. May pinto Kasi Yung papuntang kusina nila Pati nga rin Yung papuntang sala or Kahit saan mang kwarto Ang meron rito.
Anyway, Napakagada dito sa kweba, gasera lang at kandila Ang meron dito, pero maliwanag Naman dahil halos lahat Ng sulok may gaserang nakalagay.
Sa bandang Sala ay mapapansin mo Ang sofa na napakalambot talaga upuan, may mga bagay Rin na gawa Lang sa kahoy Gaya Ng lalagyan Ng sapatos, divider, mga mga picture frames din.
Ang ganda nga eh, napasimple Ng style, Hindi Ito mukhang ordenaryong kweba dahil ipinakinis Ang mga bato rito, may designs rin. Maiihahalintulad Ang kweba Kung paano ginawa Yung bahay Ng Lolo ni frodo sa 'the Lord of the rings'.
Pero Yung ibang sulok Naman Ang disenyo ay pangkweba dahil brown Ang kulang at mukhang lupa pero nung tinitigan ko nang mabuti Hindi pala dahil pininturahan pala Yun Ng realistic na lupa para magmukhang kweba Yung design. Kaya napaisip Rin ako kanina na kweba Ito. At hindi Naman ako nagkamali.
Nasa first floor kami syempre may bintana Ang kwebang to, iwan ko Lang Kung ano itsura sa labas dahil Hindi ko Naman Alam Kung saan Ang daan palabas at may secondflor to napakasosyal, Doon Naman sa second floor Yung mga kwarto.
"Hey, nandito ka Lang pala kanina pa Kita hinahanap" napalukso ako Ng bahagya dahil sa gulat Kaya natawa Naman si Bella.
Akala niya siguro Hindi pa ako tapos sa mga katanungang ko! Pwes nagkakamali siya.
"Oo, nagpahangin Lang" pagdadahilan ko Kaya tango tango Lang siya at tumabi Kung saan ako nakaupo.
Napakalambot talaga nitong sofa niya,I wonder where did she got this. Or who did all of the thing here in her cave house. Gusto ko Rin Ng ganitong house gezz.
At mukhang complete package na Tung cave niya andito na Ang lahat pwera nalang Yung mga appliances na gagamitan Ng kuryente.
Pero may cellphone Ang Gaga. Eh Wala namang cignal rito. Pwede Naman magcharge sa village pero masyadong malayo Yun.
"Ah sige, dito ka nalang muna, magpahinga ka nalang sa kwarto mo Kung saan ka natulog, total Gabi na Rin" mahaba nitong Sabi at iniwan akong nakanganga dahil Gabi na raw.
TBC