Mika’s POV.
Ngayon na ako nakatakdang umalis, sa buhay ng lalaking una at huling mamahalin ko, ang hirap kase kahit ayokong gawin to kailangan, kailangan ko siya saktan para lang wag na siya magtanong pa kung bakit ko siya iiwan.Kung bakit ko siya kailangang iwan. I love him, I really love him alam nyo naman yun diba? Alam nyo kung ano yung sakripisyong gagawain ko maging masaya lang siya.
Kaya ko nga siya ibibigay sa iba kahit mahal na mahal ko siya, basta masaya siya pagalis ko hindi ko alam kung saan ako pupunta, kung saan pwede kong itago ang katotohanan.
“I love you so much baby sobra”.
Bago ako umalis gusto ko matitigan yung mukha niya, gusto ko kabisaduhin yung bawat parte ng mukha niya, simula sa labi, sa noo sa mga mata niya, gusto ko mamemorize lahat. Bawat korte.
“You’re my sweetest downfall”
Mahal na mahal kita nicko, I would rather die just to see you happy, kahit na alam kong hindi na ako yung magiging dahilan ng kasiyahan mo, mahal kasi kita kaya kahit hindi ako ang dahilan ng kasiyahan mo tatanggapin ko.
I kiss him in his forehead,ang dami-dami kong gustong sabihin sayo baby, alam mo ba?Ang dami-dami hindi ko alam kung saan ako pwedeng magsimula, mahal kita baby mahal na mahal, kung nuon ko pa nalaman na hindi kita kayang bigyan ng anak matagal ko na sigurong ginawa to.
Kaya ko to gagawin kase mahal kita diba? Gagawin ko para sumaya ka. Sorry baby kung kelangan kita saktan, sasaktan kita para lang sa bandang huli maging masaya ka.Ako naman magsusuffer eh?Kasi mas masasaktan ako, para na nga akong nagpatiwakal sa gagawin ko eh, hindi kita kayang iwan alam mo ba?
Pero kailangan kong gawin kase kailangan. Para hindi kita masaktan habang buhay, you promised me, maghahanap ka ng mas better sakin, mas mabait mas mahal ka.
Pagsarado ko ng pinto, bumagsak na din yung luhang kanina ko pa pigil-pigil. Mahirap umiyak sa harapan niya baka kasi pag ginawa ko yun hindi ko na siya kayang iwan.
Nicko’s POV
Hindi ko alam kung panaginip lang ang lahat, panaginip na nakilala ko siya at nagising ako ng lilisan na siya. Para siyang isang bula na bigla na lang nawala.
7’ocloc’k in the morning.
7’ocloc’k in the morning.
7’ocloc’k in the morning.
7’ocloc’k in the morning.
Nabalikwas ako ng bangon, ala siyete na ng umaga, Andito padin kaya si Mika?Siguro hindi niya na ako iniwan dahil hindi niya kaya, baka pagbaba ako andun pala siya nagluluto para sa almusal naming dalawa.
Umaasa ako, andito pa siya diba?She stay with me forever as she said.Hindi niya ako iiwan ng ganon-ganon lang.
Pagbaba ako, hinanap ko agad siya,
I went to the kitchen.
BULAGA! But she’s not here, nah nagtataguan lang kami baka nasa garden siya, hahaha my baby still a baby, paano niya nagagawang maglaro pa.
Then I go the garden
“Hey baby I saw you . . but no one there, nagmumukha na akong baliw, nagmumukha na kong timang.
Hindi ako susuko baka nasa banyo lang siya, hindi aalis yun dito lang siya sa tabi ko, hindi niya ako iiwan right.
She’s here definitely.I’m going to upstairs I know she’s here, she hidining on me, hahaha.
“Baby come here”.
“I’ve missed you”.
“Mika’s not here, umalis na siya, iniwan niya na’ko. Tinuloy niya parin na iwanan ako, bakit hindi man lang siya nagpaalam sakin, par asana may chance akong baguhin ang isip niya.
Para sana andito pa siya, bakit ganon niya lang ako kadaling iwan?
Mika’s POV
Habang papalayo yung sasakyan, unti-unti din namamatay yung puso ko sa ginagawa ko,Pero kasi ayokong maging pabigat sakaniya, ayokong sabihin niya na may ganyan ka pala bakit hindi mo sinabi nuon.
Kung alam niya lang kung gaano siya kahirap iwan, maiintindihan niya ako, hindi naman ibang lalaki ang dahialan bakit ko gagawin to, uuwi ako samin, ipapaalam ko kay mama yung kalagayan ko.
Umaasa padin ako na matatanggap pa nila ako.
“Manong para ho”.
“Saan tayo miss”.
“Villegas village in ho”.
Mga ilang minuto lang nakarating na’ko kung saan yung paroroonan ko, andito na’ko sa tapat ng bahay namin. Yung bahay na maraming ala-ala naming dalawa ni nicko simula elem hanggang high school. Diro s alabas na to yung first kiss ko remember? Na dapat sa nuo lang napunta sa labi. Hahaa. Tapos nagsorry siya yun ang pinakamasakit na narinig ko nuong mahal ko siya at hindi niya pa ako mahal.
I remember all those things with him hanggang bawian siguro ako ng buhay hindi ko makakalimutan yung mga bagay na nangyari saming dalawa. Gusto ko balikan lahat simula kung saan ako umpisang umibig sakaniya.
Kung saan ang unang iyak ko, ang natatandaan ko sa school pa yun eh, nung nakita ko sila ni Sheila, yeah si Sheila ang karibal ko nuong araw.
Pero ngayon masaya ko kasi meron akong tatlong buwan nakasama siya, hindi man nagbungga yung pagsasaming dalawa, atleast alam ko na sa bandang-huli mahal niya padin ako kahit na hindi ko naririnig mismo yun sa mga labi niya.
I always wanted to hear all this things, gusto ko marinig sakaniya na mahal niya ako, na naalala niya na’ko, na ako yung babaeng pinagpropo’san niya nuong graduation day.
Yung babaeng nagsabi sakaniyang ”Maghihintay ako,”.
Yung pinangakuan niya ng kasal at isang masayang pamilya, yung babaeng naghintay sakaniya ng tatlong taon. At maghihintay parin sakaniya ng mahabang panahon.
Kumatok ako sa pinto.
“Papa, buksan mo nga yung pinto”.
“Yes ma!”.
LIRRRRK**
“Baby”.
-oh my gosh, I really miss my daddy
“Papa”.
“Ma!Dali andito ang prinsesa natin”.
“Sino ba yang prinsesa mo, kung si mika yang sinasabi mo matagal ka ng ini—“
“Mika?”.
“Ma”.
“Dyusko mika, ikaw ba yan?Mika, anak ko”.
“Ma, ma . . I’m really sorry”.
“Shh, it’s okay baby, ang mahalaga andito ka na, wag mo na kaming iiwan ha?Please baby stay with us forever”.
“Ma . . I can’t”.
“You can baby”.
“Hala, tayo na munang pumasok sa loob baka nagugutom na ang prinsesa ko”,
“Papa”
"Mika, kamusta ka na?Kamusta kayo ni nicko?". Tanong ng mama niya
"Iniwan ko na siya ma".
"Bakit anak? Kung iniisip mong hindi hadlang kame sa relasyon nyo nagkakamali ka payag kami basta masaya ka".
"Alam ko ma, pero ma. ."
"Bakit baby?".
"May sakit ako ma, mamatay ako".
"Dyuskong mahabagin, mika hindi magandang biro yang sinsabi mo".
"Sana nga ma biro lang to, sana nga joke lang to".
"Mika, bakit inilihim mo samin to?". tanong ng papa niya
"Hindi ko nilihim pa, kaya nga po ako nandito".
"Dyusko iha, anong sakit ba yan?". nakatingin ang mama niya sakaniya
"Sabi po ng doctor, isang uri ng sakit sa puso, nageenlarge po ang puso ko ma,pa, at it come's pwede ko tong ikamatay".
"Oh, God". ana ng mama niya
"Wala na bang lunas yan iha?". tanong ng papa niya
"50%50 po, heartransplant po ang kailangan ko, para maugtungan ang buhay ko".
"Dyusko papa, ang baby natin may mabigat na karamdaman". umiiyak na sabi ng mama niya
"Kaya mo ba siya iniwan?".
"Ayoko mang gawin pa, kailangan, kailangan niyang maging masaya, at hindi ako makakpagbigay ng kasiyahan na yun kundi iba".
"Sigurado ka? Paano kung hindi pala, paano kung ikaw lang pala kasiyahan niya?".
“Paanong magiging ako kasiyahan niya pa? Kung anak lang hindi ko siya kayang bigyan”. Malungkot kong sabi.
“Ipinaliwanag mo na ba sakaniya, kung bakit hindi mo siya kayang bigyan ng anak?Makakapaghintay naman siguro siya diba?Kaya niya naman sigurong maghintay hanggang sa gumaling ka”. – mama
“Sana nga ma, sana nga”.
“Hindi mo ipinaliwanag sakaniya, bumalik ka sakaniya anak at ipaliwanag mo ang lahat”. – papa
“Ayoko pa, ayoko, ayokong problemahin niya yung problema ko, ayokong maging pabigat sakaniya”.
“Anak, kung mahal ka niya, kahit kailan hindi niya iisipin na pabigat ka”. – papa
“Tama na to ma, andito naman po kayo, alam kong kakayanin ko yung bawat pagsubok na to”.
“Magpapagamot ka nak, hindi ka naman iiwan ni papa”. Si mama habang umiiyak. Napakswerte ko sakanila, sobra.
“Sana kung ano mang ginagawa ni nicko ngayon, ingatan nyo siya papa god, pasayahin nyo siya sa bawat araw na hindi ako ang nakakapagpasaya sakaniya. Mahal na mahal ko siya papa god, higit sa kung anong meron sa buhay ko ngayon.
Sana may milagro para sa ganitong pag-ibig, bakit kung kailan kayo masaya tska darating ang problema. -____-
NP> Next Stop Happiness
UNHART>
RockNChiks.