Mahal kita!Tanga ka ba? (Book 2)(Completed)

XVIII

Mika’s POV

Halos dalawang araw na ang nakakaraan ng iniuwi ako ni nicko, wala akong masabi alagang-alaga niya ako, siya ang nagluluto, naglilinis ng bahay, sa isang araw na ang kasal namin.

Sana umabot ako,

Sana makapagsabi ako ng Ido,

Sana mahalikan ko ulit ang mga labi niya,

Nagpacheck-up kami kahapon, sabi ng doctor wala na akong chance kung makasurvive kahit na operehan ako, gusto sana ni nicko, pero pinigil ko siya, masaya naman na akong mamatay.

Atleast diba bago ako mawala siya ang kasama ko, bago ako mawala siya ang katabi ko, siya ang kayakap ko.

Naghihintay na lang ako, alam naming pareho yun ni nicko, pero kahit kailan hindi ko nakita ng kahinaan ng loo bang lalaking mahal ko, nakakatawa pa siya, nakakangiti at ang baway ngiti niya ang bawat tawa niya yun ang nakakpagpalakas sakin.

Nakakapanghinayang lang, konti na lang kasi ang araw para makasama ko siya dito sa mundong ibabaw, pero alam ko sa langit dun kami magsasama ng panghabang buhay.

“Baby . .

“Hi handsome”.

“Hi pretty, how are you?”.

“I’m fine, how about you?about the wedding sorry nicko, hindi man lang ako makatulong para sa preparation”.

Nicko’s POV

Hindi ko alam paano ako naging matatag ng ganito, paano ko napapakita kay mika na matibay ako, na hindi ako nanghihina pagnakikita ko siyang ganito, mahirap ipakita sakaniya na halos mamatay ako araw-araw pagnakikita ko siyang hindi na makalakad, hindi makatayo, hindi makakilos, minsan gusto ko tanungin ang diyos kung bakit?

Pero naiisip ko, ito ang karma, ang karma ko ay sinalo ng babaeng mahal ko, siya ang sumapo lahat ng kasalan ginawa ko, siya ang naging kabayaran ng kasalanan ko, sana ako na lang hindi na lang siya, kase hindi ko kaya na mawawala siya. Hindi ko pa matatanggap.

Natagpuan ko siyang nakaupo, namamayat na siya,

“Baby . .

“Hi handsome”. She smiled at me

“Hi pretty, how are you?”.

“I’m fine, how about you?about the wedding sorry nicko, hindi man lang ako makatulong para sa preparation”.

“Shh, it’s okay, I can handle it baby okay, don’t felt sorry”.

“Nicko, sa tingin mo ba aabot pa ako hanggang sa isang araw?”.

“Ano bang sinsabi mo?,ofcourse baby aabot ka pa hanggang sa isang taon”. – makalas na loob kong sagot.

“Sa tangin mo?Come here baby hug me”.

Hindi  ko alam pero sa oras nay un, gusto tumulo ng luha ko, kung sana lang kaya ko tanggalin ang sakit at hirap na nararanasan ng babaeng mahal ko.

Niyakap ko siya ng mahigpit at hinalikan ang tuktok ng ulo niya,

“Everything’s gonna be fine trust me baby I whispered”.

Tumingala siya sakin.

“Akina yung kamay mo”.

“Bakit?Nagtataka kong tanong.

“Made a promise with me”. Siya habang taban ang kaliwang kamay ko.

“Promise?”. Nakunot noo kong tanong.

“Madea promise with me, na pagpapakasal ko ulit sa iba kung sakaling mawawala na ako”.

“No, I can’t promise that”.

“Baby please”.

“I can’t”.

“Nicko . .

“Mika I can’t, I can’t, I can’t love anyone like the way I love you, hindi nga kita kayang mawala maghanap pa kaya ng iba”.

“Pero nicko, . .

“Please baby. No but’s I can handle it, I’m fine. I’m okay”.

“I love you so much, I can do everything was made you happy, but I can’t married again, I can’t be love again, ikaw lang yun, ikaw lang ang gusto ko sa mundong ito, please stop saying words that you’re leaving okay please”.

“Nicko . .

“Masaya ako sayo, hindi ko kailangan pa ng ibang tao para lang sumaya sa mundong ito, kuntento ko sayo”.

May ganito pa kayang lalaki sa mundo? -____- tsk.

Vote & Comment :”>

MS>UNHART

3>Rock And Chiks. :”)))))))))))))))<33333333333^_______^