Sahee's POV
TATAYO NA sana ako nang may bumuhat sa akin patayo.
"Oh! Hey, little miss. Sorry that I bumped at you a while ago. Does that hurt?" Turo niya sa galos ko buhat nang pagkakatumba ko kanina. I didn't noticed that.
"Ah, it's nothing."
He leveled his head onto mine while he caressed my shoulders like I was a child. Kaya bumungad sa harap ko 'yong pleasing look niya na nakakahumaling. What a lovely sight.
"You're so matured to say that, haha. I could take you to the clinic if you wanted to. Well, anyway, why are you here? Are you lost on track to find your parents? I can help you out to reach them."
Iniisip niya pa rin bang elementary student ako at naulila sa mga magulang? Butaw.
Natawa ako.
"What's so funny? I can't help myself but to cherished your giggles, haha." Sabi niya at nakisabay siya sa pagtawa ko.
"I'm a senior high students na noh!" Inirapan ko siya.
"Oh, you can't fool me, little miss. How could you be still a little muffin in your senior year? I was like seeing a precious baby girl in front of me." Pinanggigilan niya 'yung taba ko na tila isa akong batang musmos.
Inaasar niya ba ako na petite lang ako?
"My name is Denver, but you can call me Kuya. How about your name, little miss? I bet it's pretty as you." Nangingiti niyang tanong sa akin. Talagang hindi niya ako tatantanan sa pagtingin niya sa akin na parang bata.
"My name is Sahee. And don't compliment me as if I forgot that I'm pretty. By the way, I'm taking Humanities." Pabalang kong sagot.
"How can you manage to say that so adorable?! Geez, I couldn't help it, my little Sahee."
Kinurot-kurot niya pisngi ko. Hindi ko alam kung matutuwa ba ako sa ginagawa niya o maiinis. Baliw ba talaga ito? He kept playing on me like a baby.
"Huwag mo nga akong panggilgilan. Matanda na ako noh!" Tapik ko sa kamay niya.
"If you are grown up girl, what did you learn from HUMSS? Tell me to your Kuya. I want to hear it." Nilapit niya 'yung mukha niya para iharap ang tenga niya sa akin. Nasilayan ko tuloy ang kaputian ng leeg niya and his gorgeous side profile.
I gulped.
"P-Porkchop."
Wait lang. Porkchop ba 'yun? Nakalimutan ko na. 'Yon 'yung itinuro sa Politics eh.
"Pfft. Hahahaha!"
Bumugak ang tawa niya at bigla niya akong niyakap habang niyuyogyog ako. Anong ginagawa nito? Pero infairness, ang bango niya ah. Scented fresh bath.
"Who's your parent so I can adopt you?!"
"Tigilan mo na nga ako!"
Kumalas siya sa yakap and he stared at my face seriously.
Anong trip nito?
"From now on, I'm going to call you my baby Porkchop, hehe."
Pucha na 'yan!
Bahala siya sa buhay niya kung iyan ang gusto niyang itawag sa akin. Gusto ko nang umuwi.
"Anyway, I am one of those friends of Yshie you wanted to get along with. Maybe I can help you."
"Really? You know them, Porkchop?!"
I not used to this new name he got from me.
"Of course, they are my classmates since elementary. By the way, I gotta go. Baka hinahanap na nila ako eh. Sige, bye!"
"It's too dangerous for you to walk alone! Sasamahan ka ni Kuya Denver mo."
Punyemas!
Hinarap ko siya.
"I'm not a kid anymore! Stop babysitting on me!"
"Aww, you're trying to be tough girl, huh?"
"I said quit it!"
Kumunot noo niya sa akin na tila nagalit.
"You have the nerve to scold at your Kuya?! That's bad."
"ARRRGGGGHH!"
__(=_=)__
MARAMING bumabati sa kasama ko habang naglalakad kami sa eskinita papuntang main road.
"Hello, lods!"
"Gwapo natin idol ah!"
Ayaw kong makisabay kay Denver sa pag-uwi. Gusto ko siyang takbuhan kanina pero nagpumilit siyang hawakan niya ang kamay ko baka raw mawala na naman ako. Tinotopak ang pagka-Kuya niya sa akin.
Madami siyang fans dito na umaaligid at sumusunod sa amin na parang mga buntot. I forgot to recall that everyone see him as the Campus Idol in our university. Ano bang ginawa ng lalakeng ito para hangaan siya ng ibang tao bukod sa guwapo siya? I don't know his background that is why I perceived him as a total stranger. Kakatapos niya lang gamutin 'yung sugat ko at lagyan ng gauze kanina. Nilibre rin niya ako kanina ng isaw sa tabi-tabi at hanggang ngayon ay sinasamahan niya pa rin ako. Anong sense ng ginagawa niya sa akin?
"Denver." Tawag ko sa kaniya at bumaling siya sa akin.
He squinted his eyes at me. Galit ba siya sa akin? Anong ginawa ko?!
"Call me Kuya. Kuya Denver mo ako. I am older than you. You have to give respect from me 'cause it sounded impolite if you call simply by my own name. Did you get that, Porkchop?"
Pinapangaralan niya ba ako? I rolled my eyes in disbelief. Wala talaga akong mapapala sa lalaking ito.
"Wala ka bang kapatid?!" Tanong ko.
"I haven't any. I wished I could have one though." Medyo nalungkot siya. He feels deprived to have a siblings. "But luckily I have my little baby Porkchop, hehe." Dagdag niya at ginulo ang buhok ko.
Babaluan ko sana siya pero hindi ko abot 'yung ulo niya kaya patalon-talon ako na parang sira. Natawa siya sa akin. Ang cute pala niya pagtumatawa. Napansin ko tuloy 'yung logo sa damit niya.
"Private student ka?"
"Yes. I was private-schooled, never been on publics. Sa tingin ko nga, mas magandang mag-aral sa public kaysa private but then, it never stops me to take the initiative to departed in this private university.
Napatingin kami sa mga buildings ng ZSU habang naglalakad.
"I wanted to be acknowledge as a high-achiever that is why I picked ZSU in spite of Dad doesn't like the idea of enrolling me here. I supposed he despise me for being fond of studying in the province instead of a bustling cityscapes he wanted to intend me for."
"Bakit ayaw ng Papa mo na mag-aral ka rito? Eh, alam mo bang lahat kaming mga public students ay aligagang makatapak dito? Kahit na ang hirap makapasok sa qualifications nila, ipinagpipilitan pa rin namin."
Napatango siya sinabi ko.
"Well, the thing is my Dad had a bad connection to the chancellor of this school. Then, everything got turnover for a while now and I hate the fact that I didn't do something about it."
Natahimik ako. Tila may pinagdadaan yata siya.
"I think your Dad is proud and thankful to have a son like you. Tingnan mo nga ang daming sumusuporta sayo eh. Ang dami mo kayang fans na love ka!"
"How about you, Baby Porkchop? Do you love me too?" Interesadong tanong niya sa akin na tila seryoso siya.
"Huh?!" Napasimangot ako.
"Don't give me that kind of face! How could you hate your Kuya?! After all of my concerns to you and looking out for your safety, still you can't even love me? Is this what you're going to pay me? How inconsiderate child!" Nagtatampo niyang sabi sa akin.
Okay. Bumalik na ulit kami sa siblings-scenario. Ang pangit niya pa lang maging Kuya.
Inirapan ko siya.
However, I can't believe na may taong magkakaroon ng concern sa akin inspite of my fatty physique. Walang lalaki ang nagnais na makasama ako. Sa aking mapaglarong kaisipan ay para na kaming mag-jowa sa ganitong kalagayan. Kaya ngayon tumitibok nang matindi ang puso ko kapag nasisilayan kong magkahawak kami ng kamay habang naglalakad. Walang sinomang tao ang nakapagbigay ng ganitong pakiramdam sa akin.
Test paper lang.
__(=_=)__
NASA MAIN road na kami.
Nakita ko sa waiting shed ang dagsaan ng tao na nag-uunahan sa pagsakay sa bus. Maraming kumumpuni sa area na iyon kaya nagkakaroon ng manaka-nakang traffic. Nagsisimula ulit ang ugat ng kaguluhan. This is not good. I felt traumatized for seeing bunch of red uniforms.
This is bad.
Nangyayari na naman ang nangyari noon!
"Bilisan na natin! Kailangan nating makasakay agad dahil once na nag-dismiss ang klase ng mga Grade 11, ligwak tayong lahat!" Sabi ni Ate girl.
"Mabilis pa namang labasan ng mga Grade 11!"
"Hala, paano na ako neto?! Naranasan ko nang hindi nakauwi sa bahay namin ng limang araw at natulog na lang sa daan!" Sabi ng kasama niyang lalake.
"Ako rin! Pumasok na lang ako sa school na hindi naligo dahil hindi ako nakauwi nung hatinggabi."
Bigla akong kinabahan sa aking narinig sa sabi-sabi ng mga nakasalubong namin. Halos punuan nga ang mga tao rito. Nagkakagulo lalo sila kapag may humintong bus para makasakay. Paano ako makakauwi nito?!
"Where do you live, Porkchop?" Tanong ni Denver sa akin.
"Sa Candeloro."
Nalungkot siya sa sagot ko at napapailing. Namroblema yata siya. Is it a bad thing na hindi ako taga-Lokeño?
"I don't think I could accompany you that far. Maybe you can rest to my condo if you wanted to." He suggested.
"Bakit? Hindi ba kadalasan nakakauwi ang mga estudyante rito?"
"Yes. This is the real life of ZSU student. Your school life will be a hell-life. It is better if you have a car or a nice place here near at the university for you to get home safe."
"Paano 'yan? Hindi ako makakauwi! Mapapagalitan ako ni Papa." Pag-aalala ko.
"Don't worry, Kuya Denver is here. You can stay with me as you want to. I can talk to your father if that will pleased him." Suwestiyon niya.
Hindi iyon puwede. My dad can kill him right after he sees him with me.
"Sahee!" Tawag ng kung sino.
Lumapit ang mga kaibigan ko sa amin.
"Nandito ka lang pala, Sahee. Saan ka ba nanggaling? Nakikita mo na ngang nagkakagulo na ang mga tao rito tapos inaatupag mo pang makipag-!" Natigilan si Bhea nang makita ang kasama ko.
"OH MY GOSH!!! Is that what I am seeing?! Why are you stealing my fiancé away from me, bitch?! How could you?!" Naloloka na sabi ni Lando na makita ang holding hands namin ni Denver at diring-diri na inalis ang kamay ko sa kamay ni Denver.
"A-Are you to she? I mean-she to you? Boyset. Ang hirap mag-english, dzai! Kayo na nga magtanong kay pogi!" Iritableng sabat ni Ehseng na nangangamot-ulo.
"I cannot! Just stab me right now, beach! I can't literally watch this, it hurts my virgin eyes!" Overreact ni Lando at tila mahihimatay.
"Bes, kayo na b-?"
Yshie interrupted Bhea's query.
"We don't have to make tanong. It is clear that they have a relationship. Tara na, kailangan na nating magmadali." Sabi ni Yshie at naunang maglakad pagkatapos niyang taasan ng kilay si Denver.
"Saan kayo pupunta? Bakit kayo lumalayo sa waiting shed?" Tanong ko.
Lumapit si Bhea sa akin at bumulong.
"May tsismis na nakalap si Ehseng kanina. Sa unahan daw tayo mag-abang para makauna tayo sa pag-upo sa bus." Explain niya. She eyed at me not to tell anyone at inaya niya na ako. That was a great plan nang maisip ko. Mabuti nakakahanap pa sila ng paraan sa suliranin namin ngayon.
Bumaling ako sa babysitter ko.
"Denver."
Galit siyang nakatingin sa akin.
"I mean K-Kuya Denver, hehe."
Napangiti siya.
"What is it, my baby Porkchop?"
"Kuya, makikisabay na ako sa kanila pauwi. Huwag mo na akong samahan. Please." Pagpapacute ko.
"Aww. What if you got lost? Who will take care a little cute girl like you?"
He bought my acting.
"I have Ate Yshie. She can help me out." I reasonably said. Alam ko na ang takbo ng utak ng lalaking ito kaya nakahanap agad ako ng palusot upang matakasan siya.
"Uhm. O-Okay. As long she is fine with you." Pag-aalala niya. Hindi pa rin siya mapalagay para sa kaligtasan ko. Wala na siyang nagawa nang magpaalam ako sa kaniya at sumabay sa mga kasama ko.
Pagkalapit ko sa kanila bigla na lang akong binara-bara ni Lando.
"Who the hell are you and why are you here?! Stay away from me! I don't remember that I have a fat friend who got the hottest chic boyfriend that I admiring and stalking for so long since I met him an hour ago!" Sabi niya na naiinggit sa akin.
"Ate, how to be you po? Idol na po kasi kita eh." Asar ni Bhea sa akin habang inaayos niya ang buhok ko.
"Dzai, paano ka ba magdasal?! Hindi na kasi effective 'yung akin eh. Hindi ko na yata hiyang! Pahiram na lang ng iyo." Pagsusumamo ni Ehseng habang binibira niya 'yung bilbil ko.
"Tumigil na nga kayo! Walang kami. Sinamahan niya lang ako!"
Inaalis ko ang mga nakadantay nilang kamay sa akin.
"Eh, bakit may HHWW kayo? Ganon ba ang sinasamahan lang?! Edi sana nagpasama na ako sa mga batang juniors tuwing uwian!" Bara ni Bhea. Next time, ipapakulong ko na talaga ang babaeng ito, kawawa ang mga bata!
"Really?! Sige sa susunod, magpapasama na ako kay Denver. Makikita mo, bitch. Hindi lang kamay niya mismo ang mahahawakan ko!" Pahayag ni Lando na siyang ikinabahala namin.
"Syempre, pati yung isa pa niyang kamay!" Explain niya.
Lumuwag tuloy ang paghinga namin.
__(=_=)__
SA PAGLALAKAD namin ay nakaabot na kami sa munisipiyo. Hindi pa kami tumitigil at sumasakit na ang mga paa ko. Nakikinig lang ako sa tsismisan nila Ehseng at Bhea.
"Alam niyo na ba 'yong tsismis, dzai?! Si Jomer, kinakalantari niya 'yung ina ng ex niya matapos niyang makipag-break sa bunsong kapatid nito."
"Ang lala niya na, bes!"
I disturbed their gossips. "Guys, 'di pa ba tayo titigil? Malayo na tayo sa pinanggalingan natin ah. Hindi ko na kaya!"
"Aba, hindi pa! Isang kilometro pa ang lalakarin mo! You need to suffer for holding the precious virgin hand of our Campus Idol!" Epal ni Lando.
I snobbed at him.
Napatingin ako sa harap namin-si Yshie. Napansin kong hindi pa rin niya ako kinakausap mula nang nakasama ko si Denver. Hindi rin siya umiimik at sumasama sa tsismisan.
Paparating na ang victory bus.
Dali-dali kaming sumugod at nauna munang nakasakay sila Bhea bago kami. Hahakbang na sana ako nang huminto si Yshie sa harap ko at biglang bumaling sa akin.
I was startled to her.
"Y-Yshie?"
"Sahee, makinig ka sa akin. Don't come near at him." Payo niya sa akin.
"Kay Denver? Bakit?"
She eyed at me.
"Masasaktan ka lang."