Khrina's POV
BINILISAN KO ang aking paglalakad pabalik sa GAS department building namin.
"Khrina!" Tawag ni Yuniah sa akin nang makapunta ako sa room namin. Isa pa 'tong dumagdag sa inis ko. Hindi niya ako sinamahan kanina. Inirapan ko siya at umupo sa chair ko.
"An'yare?" Tanong niya nang hindi ko siya sinipot.
"Huwag ka nang magtanong!"
"Edi 'wag!" Sabi niya at pinagpatuloy ang pinapanood sa cellphone.
Lalo lang akong na-bad trip dahil hindi siya nagpumilit na tanungin ako. Alam niya dapat na kailangan kong maglabas ng sama ng loob ngayon dahil kung hindi sasabog at magwawala ako. Anong klase siyang kaibigan?!
"Hoy, Yuniah! Hindi mo ba ako tatanungin kung bakit ang pangit ng mood ko ngayon?"
"Hindi."
"YUNIAAHH!" Banta ko.
"Oh?"
"Tanungin mo kasi ako! Para kang sira e."
"Ano ba kasi iyon?!!!"
Sa wakas!
"So ayun na nga, inutusan ako ni Sir Jay na ibigay 'yung papel niya sa ABM building kasi nga gusto niya akong pahirapan. Matapos kong gawin iyon, may lalaking kumuwit sa likod ko. Si Jabitots pala iyon na ka-batch din namin last school year. Kamalas-malasan sa pagkuwit niya, natanggal 'yong clip ng bra ko. Ang nakakainis lang ang hirap pa namang ikabit iyon at ang luwag pa!"
Sinubsob ko 'yung mukha ko sa mesa. Nawawala ako sa katinuan kapag maaalala ko iyon.
"Tapos?"
"So ayun, binarabara ko siya kung bakit niya ginawa iyon sa akin. Hindi ko inaasahan ang alok niya na siya na raw ang magkabit ulit ng bra ko! Siyempre, sinong sira-ulo ang magpapakabit ng bra at sa lalake pa? Sinabi ko sa kaniya na makikita niya 'yung boobs ko. Ang hindi ko lang matanggap talaga ay hindi niya alam kung nasaan. Dalawa raw kasi 'yung likod ko! Lakas niyang mang-real talk!"
"Tapos ano pa?"
"Dahil doon, ang daming lumabas na mura sa bibig ko dahil hindi ko matanggap ang katotohanang sinabi niya sa akin. Uso pa naman ang magsinunggaling eh. Nag-eskandalo pa tuloy ako roon at pinaghahambalos ko siya ng bra ko!"
"Hala, tapos?"
"Marahas niyang ibinalik ulit 'yung bra sa dibdib ko. Nakita pa kami ng ibang teachers sa gano'ng posisyon, nakakahiya! Ang pinakakainis sa lahat ay baligtad pa 'yung pagkakalagay niya sa akin. Nakalagay ang foam sa likod ko dahil hinahanap niya pa kung saan 'yung boobs ko! At hanggang ngayon ay ganon pa rin ang ayos ng suot ko!"
Hingal na hingal ako nang mailabas ko lahat ng sama ng loob ko. Napahawak ako sa bra ko. I felt disgusting like I was harassed a while ago. Inikot ko na lang ang bra ko paharap para umayos sa dati.
"Kapag makita ko ulit si Jabitots, humanda siya sa akin. Brief niya ang ibabaligtad ko at sasabihing wala siyang totoy!" Sumpa ko.
"Tapos?" Tanong ni Yuniah.
"Tapos na!" Sabi ko.
"Tapos?"
Sinampal ko 'yung pagmumukha niya dahil hindi pala siya nakikinig sa akin at naging tape recorder lang siya! Inaatupag niya kasing manood sa cellphone niya eh imbis na pakinggan niya ako.
"Ano ba 'yang pinapanuod mo K-drama?! Sabi ko nga sa iyo hindi sila magkakatuluyan dahil 'yung isang prinsipe ang magiging asawa niya! Isusumpa ko talaga 'yang direktor na 'yan eh 'pag makita ko!" Spoiled ko sa kaniya.
"Hindi iyon ang pinapanood ko noh! Panoorin mo kasi ito para gumanda naman ang mood mo." Ningudngod niya ang cellphone niya sa mukha ko. Tiningnan kong mabuti 'yung screen.
Namilog ang mga mata ko.
"WAAAAAHHH! May bago ng MV ang BTS! Bakit hindi mo agad sinasabi sa akin?! Sira-ulo ka talaga!"
Hinampas ko 'yung bungo niya.
"Ano ba! Sinisira mo 'yung bunny headband ko!" Hasik niya. Inayos niya ang pink headband niya na katulad sa bunny character ng bias niya. Ang panget. Mas bet ko pa 'yung heart.
"I-playback mo nga Yuniah! Hindi ko napanood mula umpisa eh! Hindi ko nakitang mabuti 'yung bias ko na gumanon!"
__(=_=)__
KASALUKUYAN kaming sumasabay sa kanta habang nanonood. We were brainwashed by the impact of K-pop influence. Ulol sa stanned groups, at alagang K-drama. Minsan napapatili ako kapag masisilayan ko ang bias ko sa center at kumikindat pa. Napapasimangot lang ako kapag si Yuniah na ang titili para sa bias niya. Akala mo nire-rape.
May pumasok sa room namin na hindi namin naalintana. Kaming dalawa lang ni Yuniah sa room dahil umuwi at nananghalian ang mga ibang kaklase namin.
"Hello, Armys rin kayo?!"
"Oo, sis!" Agarang sagot ni Yuniah kahit hindi niya kakilala ang taong nasa harapan namin. Basta Army fandom, kinakaibigan niya lahat. Dalawa silang babae na STEM at parang timang silang nakangiti sa amin.
"Sinong bias niyo?" Magiliw niyang tanong at lumapit sa amin.
I was hesitant to answer her question because she is a nobody. Baka kunin niya pa ang bias ko. I don't share.
I looked at the STEM girl who wears broken eyeglasses. May nunal siya sa gitna ng kaniyang ilong. Na-ulingan ba 'yan? Tiningnan ko naman 'yung isang kasama niya na naging pulot-pukyutan ang mukha dahil sa tigyawat. I can't help it but to describe them. 'Buti na lang hindi ko sila na-judge.
"Syempre, sino pa bang magiging bias ko? Edi si Jungkookie ko!" Sagot ni Yuniah.
"Same tayo, beshy!" Sabi nung babae na may maraming gunshots sa mukha.
Nagkipagkuwentuhan sila sa amin patungkol sa bagong kanta ng grupong hinahangaan namin. Hindi ako masyadong nakikisabayan sa kanila dahil may kutob ako sa kanilang ikinikilos at hindi ko sila ka-vibe. I was waiting for them to initiate something. I know there's something they wanted to intend. Marunong akong pumuna ng mga bagay-bagay. And in our case, I was not accustomed to their demanding dressed up.
Sa pagkakaalam ko, mapangit ang pakikitungo raw ng mga STEM sa ibang strand at kasama na ang GAS do'n. It is so questionable that they have to waste their time meddling here with public students like uninvited tourists.
"It's so nice to hang out with you! Do you mind if we-"
I knew it. It does not take long for them to do their scheme.
"-give you this?"
Tiningnan namin iyon. Wala namang masama na kunin ang inaalok nila. It's just a small paper. I read her name. I smirked when I register who's this person might be.
"Zuleen Palasol."
"It's Arasol, not Palasol." She corrected.
"Ah, sorry. My mistake, silly me."
Medyo na-offend siya sa...sinabi ko 'yun talaga.
"What is this for?" Tanong ko sa nagngangalang Zuleen.
"It's my candidacy slogan slip. If you vote for me to be a President, maybe I could enforce a gathering event for the Armys and we will have a live conference with our bias. Isn't amazing?!" Malumbit niyang sabi.
"Oh my gosh! Let it happen, jaebal, jaebal! I want to see my cute bunny too, huhu!" Pagmamakaawa ni Yuniah na nagwawala. I judge her top and below. Adik talaga 'tong babaita. 'Buti hindi ako ganyan sa bias ko, tamang dasal lang ako.
"I promise, it will happen. Just tell it to your friends, so you can help me organize our exciting plan!" She smiled creepily.
Pinilantik ko ang buhok ko. I sensed her scam promissory yet I just nodded at her for a reason. Whether it is true or not, I won't let this chance na makita ang asawa ko! Wala namang masama na mangarap eh. Ang masama lang ay hindi ka mangarap.
"Yes, yes, yes! Makakaasa kayo sa akin, ipagkakalat ko ito sa lahat!" Nagagalak na sabi ni Yuniah at napapalakpak.
"Oh, thank you for the effort. I was flattered, really. I'll be seeing you around, okay? Bye!"
Umalis na sila.
Kukutuin ko na sana 'yung slip niya sa inis dahil same kami ng bias subalit nakapa ko iyon na medyo makapal. It's an envelope enclosed with something. Nang pagkuha ko sa loob, nanlaki ang mga mata ko.
Isa itong ayuda.
Zuleen's POV
"ZULEEN, are you really sure about this?" Nag-aalalang tanong ni Gel sa akin na para bang nagsusulisit kami ng droga sa school. She was overreacting.
We were just practically campaigning.
"I am hundred percent certain doing this." Kumbinsi ko kay Gel habang nagbibigay ako ng slips sa mga taong nakakasalisi ko. We were currently walking along the hallway in GAS Building by giving slips and managed to talk to them as we were being friendly in disguise.
Ang hirap maging plastic.
"Sa tingin mo, pera ang solusyon sa problema mo? I don't think people will persuade to vote you as a USG President with just a thin paper."
I rolled my eyes. She doesn't know what money can do.
It was my idea giving money to the student body. Ginamit ko ang perang inilustay at itinapon ng mga STEM students sa akin upang mapakinabangan ko sa pangangampanya. There was no student constitution or policy preventing me to have an exploitation of vote buying inside the campus. Besides, the current University Student Government President had no prohibitions against to our bad endeavor. Ganon ka-bobo ang mga legislative council niya.
I stopped for a moment. At napahinto rin siya.
"See this?" Ipinakita ko sa kaniya ang plastic na hawak ko. Lahat ng candidacy slogan slips ko ay nakabalot rito.
"Of course, I ain't blind though."
She nodded at me with confusion.
I suddenly threw it outside from the second floor. Kumalat ang mga iyon na lumilipad pababa sa mga taong nandoroon.
Nagulat siya sa tinuran ko.
"Why did you throw them?! Are you out of your mind?! Sayang 'yung pinaghirapan natin."
"See it for yourself then."
Dali-dali siyang tumingin sa baba at humawak sa bariles. Nakita niyang nagkakagulo na ang mga tao sa baba. Lahat ng mga tao sa rooms ay nagsilabasan. Every students in this campus knows my vote buying scheme. Nagbigay lang ako sa mga targeted na tao sa bawat departamento para ipagkalat nila ang balita upang sa gayon, lahat ng mga estudyante ay maengganyo na makaalam sa pangangampanya ko. I used random sampling in my operation to divide the massive population on every strands in the campus.
I went beside next to her along the railings.
"HAHAHAHAHAHA!" I laughed demonically as it echoed in all rooms.
I can't help it but to feel the pleasurable of my succession. It was mesmerizing to view their demeanor on how they were desperately greedy in money. As seconds goes by, all of different strands went here to join for cleaning up my mess. Sa dami nang pumunta rito ay parang may nangyaring malaking programa na naganap.
Bumaling sa akin si Gel na namamangha.
"You're such a badass denominator to provoke the student body residing on your line!" She outbursted to exclaim.
Hindi niya alam na nagsisimula pa lang kami sa puntong ito.
"Do you realize now, Gel? Money is the best bait for the poor. I don't want to waste this hardwork of mine by your itsy-bitsy doubts." Sabi ko.
I hate her negatives.
__(=_=)__
NASA classroom na ulit kami for afternoon class at hindi ako makapagtimpi sa aking inuupuan. Lumalangitngit ang aking isang leg in circumstances. All the informations that was provided by our English teacher were entering and out into my ears. Wala akong makuha ni isa. I can't focused my mind. Hindi naman ako ganito kapag Math ang subject.
"Zuleen, okay ka lang?" Tanong ni Gel.
I keep hardly banging my head to my table to ease my uncomfortable feelings as it ripping my brain in half. I strangled my hair and tried to cover my ears for not listening to a single syllable came out from her mouth. I can't help it but to resort my synapses.
"What is she trying to do?"
"Para siyang baliw."
"She's having a mental disorder or something."
"What a creeps!"
"Patigilin niyo nga siya."
Nadidinig kong salitaan nila.
Napansin ako ni Ma'am Sarah at tinanong ako kung ano ang nangyayari sa akin pero hindi ko siya sinagot at nagpatuloy ako sa pag-untog ng aking ulo. I heard the sound of her shoes when she went beside me.
"If you keep hitting your head like that, could you please leave the room? You're disturbing my class!"
"Ako na po ang bahala, Ma'am, sa kaniya." Paunlak ni Gel at kumbinsing tumango si Maam Sarah at pinagpatuloy ang naudlot niyang discussion.
Namalayan ko na lang na nilagyan ni Gel ang tainga ko ng earbuds at napakinggan ko ang music ng BTS. Nawala agad ang bigat ng ulo. I felt lighter than before.
Well that's strange.
"Denver, ibabalik rin namin 'yung headset mo." Sabi ni Gel.
Napabaling ako kay Gel at sa likod namin. Katabi na pala namin si Denver sa aming likuran. Napaisip ako baka kinaibigan ni Gel itong lalaki kaya umupo rito sa tapat ng likod namin.
Tumango si Denver at ngumiti kay Gel. Nang bumaling siya sa akin bigla siyang nagtaklob ng aklat sa kaniyang mukha. Is he shy or scared at me?
Whatever.
"Okay ka na, Zuleen?" Kumusta ni Gel.
I nodded at her as I held my smile sincerely. She knows me very well. Alam niyang hindi ko kaya na marinig ang dinidiscuss ng English teacher namin.
"Ako na ang bahala sa iyo para sa subject na ito." She said in assurance.
I mouthed to thank her. At natawa kaming pareho. She knew that I am loyal to Math while...
I hate this sh*tty English subject.