Sahee's POV
PUMILA na kami sa cafeteria para makakain ng hapunan. Gabi na at hindi pa kami pinapauwi dahil sa sagupaan ng mga ralista at police enforcers. We're going to stay in the central area to wait for their further announcement.
Mauuna raw ang ABM sa pila bago ang HUMSS pero dahil sa patay-gutom ako, inunahan ko na sila at sumunod ang mga kasama ko. Hindi naman nila alam ang strand namin eh. Napasimangot ako nang ibinigay ng tindera ang tray ko na kaunti lang ang kanin.
"Ante, puwedeng pakidagdagan 'yung kanin? Isang dampot at deretsong lunok ko lang iyan eh."
She raised her fake eyebrow.
"Hindi."
"Sige na po, Ante."
"Hindi nga sabi eh! Ang kulit!"
Lumapit si Ehseng sa tindera.
"Pagbiyan niyo na, Ante. Ang balita raw eh, buntis po 'yan. Quadruplets 'yung dinadala niya. Disabled pati ama." Panunulsol ni Ehseng sa tindera na siyang napukaw ang pagka-Marites nito.
Nagtawanan ang mga kaibigan ko kaya pinandilatan ko sila. Hindi maniniwala ang tindera sa rason na iyon dahil hindi ako gano'n kataba. Who would believe on that hypocrisy? Sexy kaya ako?!
"Jusko, mga ilang months?!"
"Mga payb." Rason ng kaibigan ko.
"Kawawa ka naman, aneng. Sige, wait lang ah. Mga kabataan nga naman oh." Sabi ng echoserang tindera sa akin emphatically.
I gawked. Hindi ako nakapag-react agad nang mailagay niya na ang limang mangkok na kanin sa tray ko. Magrereklamo pa ba ako?!
"Hindi kayo makaka-extra rice sa akin mamaya." Bulong ko sa kanila.
"Ikaw na nga ang tinulungan, ikaw pa galit." Atungal nila.
Tumambay kami sa second floor ng GAS building dahil malapit lang sila sa gitna ng campus. Umupo kami sa silya na mayroon doon. Tanaw na namin ang kabuuan ng central area na binabalot ng mga nagkalat na estudyante. May malaking statue rin doon sa gitna na nakalagay sa maliit na fountain.
"Dito pala kayo kumakain. Hindi kayo nagsasabi. Isusumpa ko talaga kayo!"
Napalingon kami agad sa nagsalita.
"Khrina!!!" Bulalas namin.
"Akala namin patay ka na."
"'Di talaga namamatay ang masamang damo, bes."
"Kaya pala buhay pa kayo." Khrina quoted.
She rolled her eyes on us. Lumapit siya sa amin at nakiupo kayla Lando.
Khrina is one of our friends too. GAS ang kinuha niyang strand. She had a short hair above her shoulder and she was skinny opposite to my sexy body. Nababahala ang mga tao sa taglay ng babaeng ito. Kapag masisilayan ka lang niya ay nahusgahan niya na ang buo mong pagkatao. Siya ang pinakamasungit at reklamadora sa aming magkakaibigan kaya same vibes silang dalawa ni Lando.
Khrina's POV
"You know what's the tea?" I improvised.
"'Yung patungkol sa corruption ng ZSU? Oo, ako nga ang nagpakalat non eh." Pagmamalaki ni Sahee.
"Sabi ko na nga eh, mali ang chika. Hindi ka na talaga nadala."
"Paano mo nalaman na mali ang ipinakalat kong tsismis?"
"Because I have the original." Pinilantik ko ang buhok ko at napadekwatro while resting my head to my palm. Napalapit sila sa akin. I can't help it but to feel bida-bida in this conversation.
"Alam mo 'yung totoong nangyayari, dzai?!" Interesadong tanong ni Ehseng.
"Share the real tea naman, gurl." Sabi ni Yshie.
"Narinig ko lang ang chika sa faculty matapos akong utusang ibigay ang name list ng lahat ng GAS sections. Actually, kayang-kaya naman nilang gawin 'yun e. May kamay at paa sila pero ako pa ang naatasang utusan nila roon. Napaltos tuloy paa ko. Nakakaimbyerna!" Sunod-sunod na reklamo ko kahit sa tingin ko wala naman silang pake sa pinagdadaanan ko. Mga traydor talaga.
"Anong narinig mo roon, bes?" Tanong ni Bhea.
"So ito na nga, nandoon ako sa faculty malapit sa cubicle offices ng mga teachers then narinig ko ang mga usapan nila. Ang sabi nila magkaaway raw ang Mayor at ang nagmamay-ari ng school-'yung chancellor."
"HUH? MAGKAAWAY ANG CHANCELLOR AT SI MAYOR MONG?!" Sigaw nila.
Hinambalos ko sila isa-isa na tumahimik dahil ang ingay ng bunganga nila. Baka may makarinig. Mga HUMSS talaga sila.
"'Di ba siya 'yung nagbigay ng pera sa school? Bakit niya ipinagkatiwala ang pera sa kaaway niya pala?" Bulong ni Sahee.
"Dahil gusto ni Mayor Mong na sirain ang pangalan ng ZSU sa pamamagitan ng scholarship vouchers."
"Paano niya masisira ang ZSU dahil lang sa scholarship? Eh, siya nga ang tumutulong sa school at sa estudyante." Katuwiran ni Bhea.
Umayos ako ng upo at in-explain ko nang mabuti.
"'Di ba ipinamalita niya ang scholarship voucher program sa maraming estudyante at sa iba pang karatig-probinsiya? Nangako siya sa atin na ang lahat ng public students ay makakapag-aral dito subalit kakaunti lang pala ang puwedeng makakuha ng scholarship. Alam niyo ba kung bakit?"
"Bakit?!"
Nilapit ko ang aking bibig sa kanila.
"Kinurakot niya."
"OH MY GOSH!" Hiyaw ni Lando at nagitla kami at hinampas namin ang peslak niya.
Umalma silang apat sa akin kaya sumabat ulit ako. "Nagsinunggaling ang Mayor sa atin at sa school mismo. Kaya nagkagulo tayong mga ka-batches dahil kumalat ang issue na iyon. Kaya mapupunta tuloy ang lahat ng bintang sa ZSU."
"Ibig sabihin ang Mayor ang may kasalanan ng lahat?!" Tanong ni Bhea.
Sumabat naman si Yshie. "True ka, gurl. His promissory scholarship is erroneous. Why would a prestigious school make lagay-lagay pa ng tons of brainless students here sa campus if they make kailangan pa ng permit for qualifications to enroll? That'll be so gulo-gulo! He would make sira lang the standard of ZSU, 'di ba?"
Sumang-ayon naman ako. "Totoo 'yun. Sabi raw nila, si Mayor Mong ang may layunin na ibagsak ang karangalan ng unibersidad. Gusto niyang maglagay ng mga bobo at barumbado na katulad natin dito sa school para magkagulo at bumaba ang ratings ng ZSU para mapahiya ang chancellor."
"Ang saklap naman n'on, bes!" Bhea.
"Edi sana itinigil na nila ang enrollment para sa kaligtasan natin. Gusto ba nila tayong ipahamak?!" Katuwiran ni Sahee.
"'Yun din ang naisip ko, Sahee, pero nagpaunang salita na ang Mayor at hindi na iyon mababawi pa. Naibigay na sa kanila ang nabawasang pera kaya walang nagawa ang ZSU but to take the risk of executing the enrollment with limited slots." Explain ko.
"May posibilidad ba na ma-tegi raw ang school? Huwag sana, naghahanap pa ako ng mga chupapips dites. I'm so ready to choke. Ems!" Harot ni Lando.
"Sa tingin ko, oo. Alam niyo bang marami na ang bumabatikos ngayon sa ZSU at kumakalat na ito sa social media? Ang matindi, lalo lang lumala ang issue nang may isang tao ang nagpeyk-news na ang school daw ang nangurakot. Sinusumpa na ang ZSU buhat sa nangyari kaya imposible na makaahon pa sila sa malaking issue na ito." Pagpaparinig ko sa isa riyan.
"Edi, sorry." Apologize ni Sahee na wari mo'y makareresolba sa problemang idinulot niya. Her apology is like a tape on a broken plate. Basag na ang tiwala ng lahat sa ZSU.
Tumayo si Bhea. "Dapat ang Mayor ang magdusa sa kasamaan niya. Hindi ang school. Ano tayo, hello?!"
"Agree. Siya mismo ang nag-killing spree sa mga students eh." Sang-ayon ni Yshie.
"Pinaglaruan niya tayong lahat! Mas mainam pa sa kaniya na magkanda-leche-leche tayong lahat para lang makakupit siya ng pera. Kailangan natin itong ipagsabi!" Iritableng pahayag ni Ehseng.
"Huwag." Salungat ko sa ideya nila. "Sinasabi ko sa inyo. Kung may nagpakalat man isa sa atin nito, mapapahamak tayo. It is better to keep quiet. Walang sinoman sa atin ang magsisiwalat nito." Babala ko.
Naging seryoso ang paligid.
"Khrina, hindi tayo puwedeng manahimik na lang kung inaabuso na tayo ng nakakataas!" Sabi ni Sahee.
"Basta makinig kayo sa akin. Huwag na nating ilagay pa ang sarili natin sa kapahamakan. Hayaan na lang muna nating ang ZSU ang umayos ng problemang ito."
"Bakit naman?"
"Iba kasi lumakad ang mga gobyerno." Tugon ko na ikinatahimik nila.
Politics is too dirty on our school uniforms.
I supposed Sahee made the bad action to it yet I knew why she did that. Siya ang nagpakalat ng tsismis upang hindi masisi sa batch of public school students ang bintang sa insidente subalit ang ZSU ngayon ay nagigipit sa sitwasyon. All this time, ang kalaban namin ay ang Mayor.
Jabba's POV
IT'S ALREADY night and the time is 7:00pm sharp. We were here outside the classroom of GAS. Dito nagtipon-tipon ang lahat ng mga ABM students. I was sitting on the interception of the hallway habang pinapanuod ko yung dalawa na kumakain. Sinusubuan ni Ezebel si Usthero.
"Uste, say ahh." Ezebel instructed to his boyfriend.
Usthero opened his mouth hesitantly then ate the spoonful of food. I didn't realize na nakakanga na rin pala ako so I covered my mouth and turned my back. Pinagmasdan ko na lang ang mga tao sa central area. Everything is not peaceful around here.
"Jab-jab." Pansin ni Ezebel sa akin.
"Oh."
"Magtapat ka nga sa akin."
Napalingon ako na wala sa oras.
"W-What?"
Anong ibig niyang sabihing magtapat? Ang alin? Naramdaman ba niya?
"Alam kong may nililihim ka sa amin." Sabi ni Ezebel.
"I sensed it too." Second emotion ni Usthero.
I swore to myself that I never gave them even an inch of idea just for the sake of my dignity.
"I don't know what you're talking about." I played innocently.
"It is unusual for you to be trembled in fear."
I stopped my hand in motion.
"Ayos ka lang, pre?" Sipat sa akin ni Usthero.
"Bakit ka ba kinakabahan? Mayroon pa ba kaming hindi alam? Sabihin mo na." Pagpupumilit ni Ezebel.
"Para saan pa?" Hasik ko.
"Para malaman namin kung anong nangyayari sa batch natin!"
My brain stucked on processing.
"Ahhh." I uttered.
I thought it was something else.
"Ikaw kaya, pre, ang may alam kung bakit kakaunti lang ang nakapasa sa ABM kaya hindi na tayo nakipag-unahan at rambulan sa mga estudyante. Pasimple na tayong pumila sa enrollment na walang kahirap-hirap."
ABM and STEM are the strictly supervised strands when it comes to high qualifications and high education. Both are demandable yet scarce in enrollees. Kaya ang HUMSS, GAS at mga ilang strands sa ibang tracks ay naging bagsakan ng mga estudyanteng hindi nakapasa sa mataas na qualifications at ito ay naging ugat ng kaguluhan. Pinag-aagawan nila ang mga strands na walang hinihinging high academic records.
"Jab-jab, natatakot na ako sa kung anong mangyayaring masama sa atin. Hindi pa nila tayo pinapauwi. Paano kung madawit tayo sa gulo na nangyayari sa harap ng ZSU? Walang pakielam sa atin ang unibersidad kahit mamamatay man tayo sa harap nila. Sa dating ng pamamalakad nila, nawalan na agad ako ng tiwala. Nakakasiguro ka ba na magiging okay na tayong lahat?"
"Did you listen carefully to their announcement during the enrollment?"
"Hindi masyado." Sagot ni Ezebel.
"Oo." Tugon naman ni Usthero. "I heard the message of the emcee. The way he conveyed his wordings, it seems they were aware and planned along this situation. Mas lumaki lang ang hinala ko nang may masiyasat ako."
"Ano 'yun?" Tanong ko sa kaniya.
"Baligtad pa rin ang Philippine flag hanggang ngayon."
Kinabahan si Ezebel at kinutuban ako.
"Hala! Hindi pa ba nila iyon inaayos?!" Nag-aalalang tanong ni Ezebel.
"We cannot belittled the capability of ZSU. They are scrupulous and incorruptible. And I'm pretty sure the school knows what they were doing." Sabi ko pero nababahala pa rin si Ezebel.
"That is not what I am worrying for, Jab-jab. There was something I had witness during the program which creeps me out the whole time. It's so weird that I can't imagine why." Napapayakap si Ezebel sa takot.
"And what was that?"
"Did you remember that the school is asking us for approval to continue this program?" Seryoso niyang sabi.
"Did they?" Tanong ni Usthero.
"Yes! Everyone was clapping with enthusiasm! Hindi ba nakakapagtaka iyon?! This evil batch were happily agreed na ipagpatuloy ang enrollment sa kabila ng trahedyang sinapit ng mga estudyanteng nawalan ng buhay. Hindi ko alam kung paano nila naatim na maging makasarili sa oras na iyon!"
Natahimik kami.
"Can't disagree that our worst batch is full of sh*ts." I simply stated.
As the continuous auditory of loudness in the crowd, something came up. Natahimik ang lahat. The digital billboard turned on in front of the central area kaya lahat kami ay napatingin sa harap. It shows the live news channel. Maraming news ang naipalabas hanggang sa lumabas ang mga issues ng ZSU. It's all about the mass death of stampede tragedy and the corruption of ZSU.
Napatayo ang lahat when the chancellor appeared on the big screen. A good-looking mid-age man is looking at us straightly. He is the owner of ZSU.
The truth awaited us for our ears to hear this.
"Sir, does ZSU has been doing well?" The reporter asked.
"The university is progressing and rectifying the odd situations. We implemented a school lockdown for the safety of the students and also preventing some intruders may come in to harm."
"Sir, is it true that the vouchers of students had corrupted based on the hearsays?" Patuloy ng reporter.
"All the false claims were not true. In fact, we have evidences to pin point their allegations against us. The given money is safe and never been touched."
"How can you say about the mass death incident happened in the national highway in front of ZSU? How could you handle the accusations?"
"ZSU is not liable to the death of students because they are not officially enrolled in the said institution. The one who implemented the scholarship voucher program should be carried all the liabilities."
"Who implemented the scholarship program, sir?"
"It is our respectable mayor in our municipality-Mayor Mong."
Tumaas ang balanibo ko. Nagkaingay ang mga tao rito. Nagkagulo silang lahat. This is not what I expected. This case must be contemplated. Is it true that the Mayor has the fault for all of this?!
"The Mayor will paid for all the cost and damages he made because he owned the program, not the university itself."
The news had ended leaving us in awe.