Indenial
Nandito na naman kami ni Diya at naglalakad sa corridor ng floor kung saan ang office ni Ma'am. Onting kembot na lang naman matatapos na rin itong tutor namin. Haharapin nalang yung exam.
"Tahimik mo?" Tanong niya.
"Huh? 'Di ka naman kasi nagda-daldal ano gagawin ko?" Sagot ko.
Tinaasan ako ng isang kilay sabay irap sa'kin. "Hello, I know you too well." Masungit na sabi niya at nag cross arms pa. "Don't be bother kasi sa pinag-usapan kanina. What ifs lang naman 'yon."
Ayon nga ang kaso, what ifs nga lang but it didn't helped me. I've been thinking about her since I first saw her, sama mo pa yung pagiging awkward and kabog ng dibdib ko whenever she's around. Pero, wala lang naman 'yon, siguro kasi this is the very first time na I saw someone in person na super ganda, iyong super natural beauty lang. Even if I went in lots of event everytime na sinasama ako ng parents ko, I haven't seen someone as gorgeous as her.
Ayon lang 'yon.
"If it beats, edi go for it."
"Stop talking nonsense, Diya. I already told you all kanina na wala lang 'yon." Giit ko dito.
"Chanelle's correct, you are such an indenial." Inirapan pa ako nito at nauna nang pumasok sa office ni Ma'am.
Nang iwan pa nga ang gaga!
Napa-buntong hininga na lang ako at pumasok na rin, naupo ako sa kung saan ang pwesto ko without looking sa mga taong nasa paligid ko. I know that she's here, pero hindi ko na lang pinansin.
Tahimik akong umupo at tumunganga lang. Sabi na nga ba't hindi helpful ang kinuda ng mga kaibigan ko kanina. Mas lalo akong na-awkward sa kaniya.
-----
Flashback
"But, you guys willing to be part of..." Diya asked.
"Akala ko ba walang magiging bading?" Chanelle rebat.
"Homophobic 'yarn?" Sofie.
Palatak naman na tumawa si Chanelle, "You all know that I support LGBTQ+ what I am saying is about five of us." Naka-taas na kilay na aniya.
"Guys, don't fight over that thing." Singit ko, parang any moment ay sasabog na sila.
"If any case na we all fall in love with a girl, edi go." Anjali said. "Especially that this two are very suspicious with Allegra." She added.
"Here we go again..."
"Why you are acting weird kapag nand'yan si Geovana?" Anjali asked. I looked around to see if there are people who's listening to us. "Don't mention names, baka may makarinig at ma-issue pa." I told her.
"Basta ako, I just wanna be friends with them kayo lang masyado nagbibigay ng malisya sa shakehands namin ni Arcane." Singit ni Sofie.
"Oh?" Taas kilay na ani Diya.
"And if ever 'man someday na magkagusto ako sa kaniya, edi magka-gusto. What will I do eh that's what I am feeling..."
"Mas straight pa sa straight ah..." Pang aasar ni Diya.
"Never daw magiging baliko, suspicious talaga." Nakangisi na namang saad ni Chan.
"People change!" At umirap pa si Sofie.
"Puwede ba, stop na yung ganitong usapan. Binibigyan niyo lang kami ng reason na maging awkward sa kanila" I honestly told them.
Ayaw ko kasi nung inaasar or binibigyan ng malisya ang mga bagay bagay, hayaan na lang sana nila ako mag assume or ma-figured out yung totoo.
"Edi go, let's see, indenial." Inirapan pa ako ni Chanelle.
"Alam ko nasa isip at mga actions mo, Alora. Kung ano 'man nararamdaman mo, go for it. If you like her, then like her as long as you feel. Don't deny it to yourself when you feel it." Makahulugang saad ni Anjali.
"Regarding sa tanong ni Diya, if willing maging part nito. I'll say yes. Oo, lagi natin sinasabi na we are straight and never babaliko. But, we don't know the future yet, kaya willing naman maging part if natamaan na talaga sa babae." She added.
Ang seryoso talaga nito sa buhay.
"Kaya ikaw Alora, don't deny it when you feel it."
"Ako na naman!" Naiinis na talaga ako.
"True, if naramdaman mo na bakit mo pa iiwasan? What if she feels the same, or what if may chance naman? Like hello, she wouldn't do such move if she doesn't 'di ba?" Sabat ni Chanelle.
"Ano 'yon?" Tanong ni Sofie at Diya. "Anong move? Nanliligaw na ba?" They added.
Hindi naman sila pinansin ni Chanelle, nakatingin lang ito sa'kin. "I saw those things. I am aware of little actions." Seryosong aniya.
Oo nga pala, napaka-observant nitong tao. Lahat ng nasa paligid ay nakikita pero good to her na hindi niya agad sinasabi. Pinagmamasdan at tina-tansiya lang niya.
End of flashback
-----
"Hay." Bumuntong hininga ako.
"Lalim naman nun" natatawang komento ni Diya.
"What was that for?"
Parang nabalik ako sa reyalidad ng marinig ang boses niya. Bahagya pang nanlaki ang mata ko at napa-ayos ng upo.
"Nothing." I thank all of the saints and god dahil hindi ako nautal.
"Don't worry, this is very quick. I'll let you all go home early to take a rest." Sincere na aniya. "Since you looked tired." She added while looking at me.
Ngumiti na lang ako at iniwas sa kaniya ang tingin. Napadako naman ang mata ko kay Diya na nakatingin din sa'kin. Ito na nga ba ang sinasabi ko. Epal talaga si Chanelle at Anjali!
Binigyan niya na lang kami ng mga papel kung saan ay may print ng sasagutan namin. Lagi siyang may pa-ganito para sa'min, kumbaga right after niya mag turo sa'min ay ipapasagutan niya ito.
"Okay, let's start." Aniya.
Nanahimik naman na ang paligid nang mag simula na ang lahat sa kaniya-kaniyang ginagawa. I tried my best to focus on what she's teaching us although naiilang ako kasi ang bilis ng tibok ng puso ko.
"Did you guys get it?" Tanong niya.
"Opo," sabay naming saad ni Diya.
"Okay, just reach out to me if ever you have questions."
Like before, she will give us papers to answer and passed it to her tomorrow.
"Thank you!" Saad ko nang ibigay niya sa'kin ang papel.
"You guys can go home na."
Tahimik naman namin ni Diya inayos ang gamit namin. "Susunduin ka 'no?" Tanong ni Diya.
"Oo. Ikaw ba?" Tanong ko.
"Commute." Maikli niyang sagot.
I looked at my wrist watch and it's almost 6 pm na since ang dismissal namin ay 4 or 5, depends on the subject.
"Wanna drop you off?" I asked. Alam naman naming lima ang bahay ng isa't isa.
"Hindi na, pupunta rin ako kila Chanelle."
"Bakit?" Tanong ko at tumayo na. Ganoon din ang ginawa niya at ni Geovana.
"Doon ako matutulog, ayaw ko sa bahay." Diya and Chanie are really good friends since they were in grade school. Same school up until now, siguro kasi dahil magkalapit lang sila ng bahay at in goods terms na talaga ang parents nila.
"Bye, Ma'am!" Sabay namin sambit ni Diya at nag wave ng hands kay Ma'am na nasa desk niya.
"Bye, mga anak! Take care, message on our group chat when you got home ah"
"Opo"
Automatiko naman akong napangiti nang mabungaran ang mukha ni Xirano sa may pintuan kasama si Arcane, obviously they are waiting for Geovana.
"Hey, wanna hang out after your exam?" Xirano asked.
"Bar?" Diya.
Sinanggi ko siya, "Huy!" Saway ko.
"Puwede rin, ask the girls..." Sagot nito.
Naglalakad na kami ngayon sa hallway ng floor patungong elevator. Siguro sa mga building ng faculty offices lang ang hindi masangsang ang amoy na elevator.
This is the first time that I've walked with them nang uwian. The usual feeling na there's someone who's looking at me behind my back. I looked back and saw her looking at me, mataman lang itong nakatingin sa'kin na para bang hinihintay niya akong lumingon sa kaniya.
Binalik ko ang tingin sa harap ko at pinakinggan na lang ang pinag-uusapan ng dalawa. Diya's tall pero ang liit niya tignan sa tabi ni Xirano, lalo na kapag katabi niya pa ang dalawa sa likod.
"Nagbabalak pa lang kami mag bar, gusto kasi namin Anj at Chanie na ma-experience 'yon." Ani Diya.
"Si Sofie kasi sanay na 'yon sa mga gano'n. Ito namang isa d'yan sa gilid, ayaw." Daldal ni Diya at nag side eye pa sa'kin.
"Kinakabahan kasi ako sa inyo, mamaya magwala kayo do'n. At isa pa, kami kawawa sa inyo pag nalasing kayo 'no!" Saad ko.
Pumasok na kami sa elevator at si Arcane naman ang nag pindot ng button para makababa kami.
Mababa pa naman ang mga alcohol tolerance namin, naranasan ko lang uminom noong grade 11, last year at sila ang kasama ko.
Akala mo mga pro kung mag aya pero ilang shot pa lang bagsak na!
"Hoy, hindi ako mabilis malasing 'no! Baka kayo." Nang aasar na saad ni Diya.
"Excuse me, may video tayo noon kung sino unang nalasing at kung sinong sumunod" rebat ko sa kaniya.
"I wanna saw you guys get drunk" nakangiting saad ni Xirano.
"Tara, bar tayo!" Ngiti na rin ni Diya habang nakatingin din kay Xirano.
Parang nakikiusap pa 'tong tumuloy at dapat ituloy ang plano.
"Sure, after your exams?"
"Tara!"
Saktong bumukas ang elevator at nauna na sa paglalakad sila Geovana. Kung kanina ay siya ang nakatingin sa likod ko eh, ngayon naman ay ako na. Ang ganda ng kulay brown niyang wavy na buhok, hanggang siko niya ang haba nito, ang tangkad niya at ang ganda ng buhog ng katawan, kitang kita sa suot na uniform ang curve ng katawan nito. Bagay sa kaniya ang coat at ang skirt, kita rin ang mahaba at makinis nitong mga legs dahil hindi siya naka-long socks.
Napatigil ako sa pag-scan sa kaniyang likod nang bigla itong humarap sa'kin, mapa-singhap pa ako sa biglaang galaw niyang 'yon.
"Oh, did I startled you?" Manghang tanong niya.
"Yup, I didn't expect that move eh"
"Oh, sorry." Aniya at tumabi sa'kin. Nasa left side ko siya. Kaya siguro siya humarap sa'kin ay para tumabi.
Naglalakad na kami papunta sa parking lot. Hindi ko na gaanong napapakinggan ang kadaldalan ni Diya at Xirano. It looks like they are comfortable with each other na, knowing Diya she will never opened her mouth too much if she's uneasy.
"Eh, 'di ba pala mag co-commute ka lang?" Pag singit ko sa usapan nila. "I'll drop you off na lang" I added.
"Hindi na, maaga pa naman." Sagot nito.
"Edi ihatid kita sa sakayan?" I asked her.
"Nand'yan lang ang sakayan, Alora Mae, hello!"
"Eh kahit na!"
"You don't have sundo?" Tanong ni Geovana.
Gusto kong matawa sa sinabi niya, ang conyo kasi! Bahagya pang lumaki ang butas ng ilong ko dahil pinipigilan kong tumawa.
"Wala naman ako laging sundo, once in a blue moon lang magkaroon." Nakangising sagot ni Diya.
"Kaya nga i'll drop you off 'di ba?" I keep on insisting. Ayaw ko kasi talaga na maiwan siya mag isa especially that we don't know what people's thinking.
"Hindi na nga, hindi ka pa ba sanay? Simula bata oy, de-commute na ako." Pag mamalaki pa niya.
"Where are you going ba?" Geovana asked.
Napapikit ako this time dahil ang conyo nga pala talaga niya eh 'no. Kung si Xirano ay taglish ang sinasabi or she can speak in full tagalog, ito hindi.
"Kanila Chan, doon ako matutulog."
"Malapit lang bahay niyo?" Tanong ni Xirano.
"Oo, magka-barangay kami nun. Mga tatlo or apat na street ang layo namin sa isa't isa" sagot naman nito.
"Next time niyo na lang ako ihatid, kapag good mood na ako" nakangising dagdag niya.
"Hatid ka na lang namin sa labas." Final na saad ko.
Habang papalapit kami sa may gate at natatanaw na ito ay unti-unti kong na-realize ang situation ko. Kapag alis ni Diya, obviously i'll be the only one with Allegra papuntang parking.
Sht!
Wala sa sariling napahawak ako sa braso ni Diya while we're walking. Bahagya ko pa 'tong pinisil and I heard her chuckle. She knows what I am thinking!
Nang makarating sa gate, hindi ko pa rin binibitawan ang braso niya. "Ano na, bes?" Natatawang tanong nito.
Inirapan ko siya bago bitawan ang braso niya. "Bye!" Aniya sa tatlo, kumaway lang siya.
Nagulat pa kami pareho nang mag beso sa kaniya si Xirano and hugged her. "Bye, take care!" Sincere nitong sabi.
"Thank you, kayo rin!" Sagot ni Diya.
Hinila ako nito ay niyakap. "Bye, bes!" Makahulugang saad nito.
"Bye!" Tugon ko at niyakap din siya.
"Kuwentuhan mo na lang ako maya!" Nakangising aniya at pasipol sipol pa habang naglalakad papalayo.
Malapit lang naman ang bus stop dito sa may school, sa kanto rin ay may terminal ng jeep, beep, at UV.
"Let's go." Ani Geovana.
Sabay sabay kaming tumalikod pabalik sa loob ng school. Nang akmang aakbayan ako ni Xirano ay siya namang paghila sa'kin ni Geovana palayo dito.
"Owkay." Ani 'to at ipinasok na lang sa bulsa ng coat ang kamay.
Imbis na mag focus ako sa dinaraanan namin yung utak ko naman ay naka-focus na naman sa kamay ni Geovana na nakahawak sa'kin!
May space na para sa isang tao sa pagitan namin ni Xirano dahil nilayo ako ni Geovana ng bahagya. Ang bilis na naman ng tibok ng puso ko!
Out of nowhere ko na naman ulit naalala yung pinagsasabi nang mga walang hiya kong kaibigan!
Kinakabahan lang ako kaya mabilis tibok ng puso ko, mag BP nga ako mamaya, baka hina-highblood na ako. Nag iinit din ang pisngi ko. I'll ask my parents too if we have background of high blood sa pamilya namin.
Baliw!
Nang makarating sa parking ay gano'n pa rin ang distance namin ni Xirano. Lumapit na ako dito dahil comfortable naman na ako gaano sa kaniya. Nahila ko rin si Geovana dahil nakahawak pa rin ito sa braso ko.
Nilingon ko siya at salubong na ang kilay at masama ang tingin sa'kin. Nangunot naman ang noo ko dahil sa reaction nito.
"Where's your car?" Tanong nito sa'kin.
Hinanap naman ng mata ko ang sasakyan namin, nandoon ito sa bandang dulo, kung saan ang labasan.
"Ayon, yung color white" sagot ko at tinuro.
"Hmm." Shet! Ang hot naman no'n!
"You guys go first, i'll accompany her." Lintanya nito sa mga pinsan.
"We'll come!" Sagot ni Xirano.
"No." Madiing saad nito.
"Sige na po" saad ko naman kay Xirano, baka kasi uminit pa lalo ulo nitong isa.
"Okay." Ngumiti ito sa'kin at niyakap ako sabay beso. "Bye, Alora! See you tomorrow!"
Hinila ako ni Geovana kaya wala na akong nakagawa kundi kumaway na lang sa dalawa. Nakatingin lang naman sa'min si Arcane as usual, sino kaya magpapadaldal nito?
"Are you..." Aniya.
"Huh?" I asked while looking at her. Ito na naman ang tibok ng puso ko!
"Are you getting comfortable with me?" Mahinang saad nito.
"Ahm... Oo naman, siguro kasi bago pa lang tayo magkakilala?" Gusto kong tumalon sa tuwa dahil hindi ako nautal, bahagya akong yumuko kasi ramdam ko na naman ang init ng pisngi ko.
"Are you comfortable with me, holding you?" She asked again.
"Ahm... Oo naman" sagot ko ulit.
"Thank you."
For the very first time nang kaming dalawa lang, I saw her genuine smile. Parang nahihiya pa ito sa'kin. Ang ganda ng mga ngiti niya, 'yong pantay niyang mga ipin at halatang alaga ito ng dentista. Her smile made her even more beautiful.
"Ang ganda mo." Wala sa sariling saad ko nang nagpalaki sa mata ko. What the! That should be in my head!
Nagulat naman ito pero agad din nakabawi at mas lalong lumawak ang ngiti.
"I know right!" She said with a giggle.
"You should smile more, it suits you."
Gusto ko na naman tampalin ang mukha ko. Walang hiyang bibig!
"Alright!" Sagot niya.
Nang makarating sa may kotse namin ay bumaba pa si Kuya para lang buksan ako ng pinto, pero Geovana stopped him.
"Ako na po," aniya.
Napakagat labi naman ako dahil sa pag ta-tagalog niya na may onti pang accent. At ang galang niya! Ang gentlewoman pa!
Binuksan niya ang pintuan ng back seat habang hawak pa rin ako sa braso. "Get in na." Aniya nang mabuksan ito ng malawak.
Nasa driver's seat na rin si Kuya. "Thank you!" Saad ko rito at pumasok. "Take care! Maraming salamat," saad kong muli.
"You're welcome." Aniya at siya na mismo ang nagsara ng pintuan nitong kotse. I lowered the car windscreen at wave at her.
Nang hindi ko na siya makita ay muli kong itinaas ang salamin ng bintana at nakangiting humarap. I saw Kuya's looking at me in rear view.
"Mukhang masaya ang prinsesa ah, may bago kang kaibigan?" Anito.
"Opo," nakangiti kong saad.
I can't stop myself from smiling. Ugh! I'll write this day as one of the best!
Nang makarating sa bahay ay agad akong bumaba at malawak ang ngiting nag mano kay manang. Umakyat muna ako sa kwarto ko at nagpalit ng damit, tapos ay pabagsak na humiga sa kama.
Ang ganda talaga niya!
Tumayo ako at pumunta sa study table ko, I get my diary and my pen. I wrote down what happened today in very detailed.
Out of nowhere, once again, I remembered what we are talking earlier. They keep on saying na I'm indenial.
I don't like her naman, I never liked any girl before. I also don't have past with boys, but I know that I am straight. I once like a boy pero noong grade school pa, I don't want to have a boyfriend dahil I am more focused on my academic.
I think the reason why I am happy today is that I got a new friends na talaga. My whole life, I don't have any friends not until those four got into the way.
She's so beautiful!
I remembered her smile again. Hay! I hope that my eyes can capture and print that smile. I'll definitely put it on my table if ever.
Mabilis akong napailing at tumayo na para bumaba at kumain.