21ခု
Zaw
အခ်ိန္ေတြအကုန္ျမန္ၿပီး၂ႏွစ္ဆိုတဲ့အခ်ိန္ကာလကခဏေလးကုန္ဆုံးသြားခဲ့သည္။လူတိုင္းခ်စ္ဖူးၾကတယ္မုန္ဖူးၾကတယ္ရွင္သန္ရတဲ့ဘဝတစ္ေလ်ာက္လုံးေပ်ာ္႐ြင္ျခင္းဝမ္းနည္းျခင္းစသည့္ခံစားခ်က္ေတြကိုခံစားဖူးၾကတယ္။
ဘယ္ေလာက္ပဲၾကည့္ၾကည့္႐ိုးအီသြားျခင္းမရွိတဲ့ေဟာင္ေကာင္ကြၽန္းဆြယ္ႀကီးကိုသူေငးေနမိျပန္တယ္။လက္ထဲဝိုင္ခြက္ေလးတစ္ခြက္နဲ႔အတူအထပ္ျမင့္ဆုံးကေနေငးၾကည့္ေနရတာကိုသူခုထိသေဘာက်ေနတုန္းပင္။Boss Wangကိုသူအၿမဲေမးဖူးတဲ့ေမးခြန္းေလးတစ္ခု..ေဟာင္ေကာင္ကလွလားဟူ၍ပင္ သိပ္လွတာေပါ့ေဟာင္ေကာင္ကြၽန္းဆြယ္ရယ္နီယြန္မီးေတြနဲ႔Tsim Sha Tsuiရယ္အရမ္းလွတယ္..ဒါေပမဲ့သူ႔ခ်စ္သူကေတာ့ထိုသို႔မေျဖပါဘူး ေဟာင္ေကာင္ထက္ေရွာင္းက်န္႔ကပိုလွတယ္ဟူ၍အၿမဲေျဖခဲ့တယ္။သူသေဘာက်ေအာင္ေျမႇာက္ပင့္ေျပာဆိုေနခဲ့တာလားမသိေပမဲ့Boss Wangစိတ္ထဲမွာေတာ့အမွန္တကယ္ေရွာင္းက်န္႔ကအရာအားလုံးထက္ပိုလွေနခဲ့တာပါ။
နီနီရဲရဲဝိုင္ေတြကိုေမာ့ေသာက္လိုက္ေတာ့လည္ေခ်ာင္းတဲ့ျပင္းရွစြာစီးဆင္းသြားတယ္။ခ်ိဳတယ္ဒါေပမဲ့ခါးသက္ေနတယ္ ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူမေသာက္ရတဲ့ဝိုင္ကခ်ိဳတာထက္ပိုၿပီးခါးသက္ေနတာပင္။ေရွာင္းက်န္႔ကဝိုင္ခြက္ကိုစားပြဲေပၚတင္ၿပီးေျခခ်ိတ္ထိုင္ကာခပ္ပါးပါးၿပဳံးလိုက္တယ္။
သူ႔ရင္ထဲလြမ္းတဲ့စိတ္ေတြကတရစ္ရစ္တိုးဝင္လာတယ္။အနားမွာမရွိမွပိုၿပီးခ်စ္တတ္သလိုေပါ့။Boss Wangကိုမေတြ႕ရေလသူပိုခ်စ္ေလျဖစ္လာတယ္။တစ္ခ်ိန္ကသူ႔ရဲ႕မဆင္မျခင္လုပ္ခဲ့မိတာေတြအတြက္နာက်င္ခံစားခဲ့ရတဲ့သူေတြကိုေတာင္ကိုယ္ခ်င္းစာလာမိသည္။
"Boss Wang မင္းအဆင္ေျပေနရဲ႕လား ငါကေတာ့ေလမင္းကိုတစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ပိုၿပီးခ်စ္လာတယ္ပိုပိုၿပီးေတာ့လဲလြမ္းလာတယ္ မင္းကေတာ့ငါ့ကိုလြမ္းေနရဲ႕လား ေနရက္လိုက္တာေနာ္ ငါကေတာ့မင္းကိုလြမ္းလြန္းလို႔ေသေတာ့မယ္"
"အင္း ကိုယ္ေရာပဲေဘဘီ"
ၾကားလိုက္ရတဲ့အသံၾသရွရွေၾကာင့္ေရွာင္းက်န္႔မတ္တပ္ထရပ္ၿပီးအေနာက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။သူ႔ဆီခပ္ၿပဳံးၿပဳံးေလ်ာက္လာတဲ့Boss Wangေၾကာင့္အေျပးေလးသြားၿပီးတင္းၾကပ္စြာေပြ႕ဖက္လိုက္သည္။Boss Wangကလဲသူ႔ကိုျပန္လည္ေပြ႕ဖက္လာတယ္။
"မင္းျပန္လာတာလဲအေၾကာင္းမၾကာဘူး"
"အံ့ၾသသြားေအာင္လုပ္မလို႔ေပါ့ ကိုယ့္အသက္ေလးက ကိုယ္မရွိတုန္းလြမ္းနာက်ေနတာမလား"
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕စကားေၾကာင့္ေရွာင္းက်န္႔ကမ်က္ေစာင္းလွလွေလးခ်ီကာရင္ဘက္ကိုလက္သီးနဲ႔ထိုးသည္။Boss Wangကရွန္ဟိုင္းကိုအလုပ္ကိစၥနဲ႔သြားတာ၅လေက်ာ္ၿပီျဖစ္ၿပီးခုမွျပန္လာတာ။သူ႔မွာေတာ့စာမလာသတင္းမၾကားတဲ့သူေၾကာင့္လြမ္းေနလိုက္ရတာမ်ား။
လြန္ခဲ့တဲ့၂ႏွစ္ေက်ာ္ကဝမ္ရိေပၚကLao Wangလက္ခ်က္ေၾကာင့္အႀကီးအက်ယ္ဒဏ္ရာရကာေဆး႐ုံအခ်ိန္မွီေရာက္ႏိုင္ခဲ့လို႔သာေတာ္သည္။ေရွာင္းက်န္႔မွာအလြန္တရာတုန္လႈတ္ေနခဲ့ေသာ္လဲဝမ္ရိေပၚအႏၲရာယ္ကင္းသြားတာေၾကာင့္စိတ္ခ်ႏိုင္ခဲ့တယ္။တာ့ဟုန္ကေရွာင္းက်န္႔ဆီေရာက္လာၿပီးအပစ္တင္ခဲ့ေပမဲ့ဒုကၡေပးခဲ့ခ်င္းေတာ့မရွိပါဘူး။သူ႔ သူငယ္ခ်င္းအတြက္ေရွာင္းက်န္႔ကိုအမုန္းႀကီးမုန္းသြားခဲ့ေပမဲ့လက္စားေခ်လိုစိတ္ေတြမရွိခဲ့ဘူး။သူေျပာတာက သံသယာမဆုံးေတာ့တဲ့အၿငိဳးေတြကိုမသယ္ေဆာင္ထားခ်င္ဘူးတဲ့...အဲ့ဒီအၿငိဳးေတြေၾကာင့္ပဲအားလုံးခံစားခဲ့ရတာမဟုတ္လား..တာ့ဟုန္ကေနာက္ထပ္ဒီလိုမျဖစ္ေစခ်င္ေတာ့တာပါ။
တာ့ဟုန္ကိုမိတ္ေဆြေကာင္းလို႔သတ္မွတ္ထားခဲ့တဲ့ေရွာင္းက်န္႔ကေတာ့သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ဆုံးရႈံးသြားရတာပဲေပါ့
"ေဘဘီ ဘာေတြေတြးေနတာလဲ"
Sofaခုံမွာထိုင္ေနရင္းေရွာင္းက်န္႔ကဝမ္ရိေပၚရဲ႕ရင္ခြင္ထဲမွီေနေလသည္။သူ႔ဆံပင္ေတြကိုသာသာပြတ္သပ္ေပးရင္းေမးလာေတာ့ေခါင္းသာခါယမ္းျပမိတယ္။သူ႔အေတြးေတြကိုသိတဲ့အလားBoss Wangကေျပာလာတယ္
"ၿပီးခဲ့တာေတြလဲၿပီးခဲ့ပါၿပီ ထပ္ေတြးၿပီးစိတ္မေကာင္းျဖစ္မေနနဲ႔ေတာ့"
"အင္းပါ"
"ဒါနဲ႔ တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္ ကိုယ္အရမ္းသိခ်င္တဲ့ေမးခြန္း "
"ဘာမ်ားလဲ"
"မင္း..မ်က္လွည့္ဆရာကိုခ်စ္ခဲ့ဖူးလား"
"..........."
ဘယ္အခ်ိန္ဘယ္ေနရာမွာပဲေမးေမးဒီေမးခြန္းအတြက္ေရွာင္းက်န္႔မွာအေျဖမရွိဘူး။ရင္ခြင္ထဲကတိုးထြက္ၿပီးဝမ္ရိေပၚရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းကိုလွမ္းနမ္းလိုက္တယ္။
"ငါမင္းကိုခ်စ္တယ္Boss Wang. .ေရွ႕ဆက္ၿပီးမင္းတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲခ်စ္သြားမွာယုံေပးပါ"
"အြန္းငါယုံတယ္..ငါလဲမင္းကိုအတိုင္းအဆမဲ့ခ်စ္တယ္.."
ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ကိုယ္ေလးကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီးခပ္တင္းတင္းဖက္ထားလိုက္သည္။မင္းေျဖရခတ္တဲ့ေမးခြန္းကိုငါမေမးေတာ့ပါဘူး လိမ္ညာဖို႔စိတ္ကူးမရွိတဲ့မင္းကတိတ္ဆိတ္ျခင္းကဝန္ခံျခင္းဆိုတဲ့စကားလိုပဲမလား။ငါ့ေမးခြန္းရဲ႕အေျဖကိုငါသိပါၿပီ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္မင္းငါ့နားမွာရွိၿပီးငါ့အခ်စ္ေတြကိုလက္ခံေနၿပီပဲဒါေတြကအေရးမႀကီးေတာ့ပါဘူးအေရးႀကီးတာကေရွ႕ဆက္ၿပီးငါတို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္သစၥာရွိရွိခ်စ္သြားၾကဖို႔ပဲ..မ်က္လွည့္ဆရာကေသသြားၿပီပဲ။ဒီေလာကႀကီးမွာမရွိေတာ့တဲ့လူတစ္ေယာက္နဲ႔မၿပိဳင္ဆိုင္ခ်င္ဘူး
"လြမ္းလိုက္တာေဘဘီရာ"
"ခုေတြ႕ေနရတာပဲကို "
"ျမင္ေနရင္းနဲ႔ေတာင္ကိုယ္ကလြမ္းေနတာသိရဲ႕လားဖက္ထားရင္းနဲ႔ပိုဖက္ခ်င္တယ္ "
ဝမ္ရိေပၚကပိုၿပီးတင္းတင္းဖက္လိုက္တာမလို႔ေရွာင္းက်န္႔မွာအင့္ခနဲ
"နမ္းေနရင္းနဲ႔ကိုပိုနမ္းခ်င္တယ္"
"အြမ့္"
ႏႈတ္ခမ္းပါးေလးထက္က်ဴးေက်ာ္နမ္းၿပီးေနာက္မ်က္ႏွာေလးအႏွံ႔နမ္းရႈံ႕ေနျပန္တယ္။ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕အၿပဳံးေတြကအသက္ဝင္လွပလို႔ေနသည္။
"ခ်စ္ေနရင္းနဲ႔ေတာင္ပိုတိုးၿပီးခ်စ္ေနတာသိရဲ႕လား"
"ငါ့ကိုအပိုေတြလာေျပာေနတာမလား"
"မဟုတ္ပါဘူး ကိုယ့္အခ်စ္ကိုမယုံလို႔လား မင္းကိုခ်စ္တဲ့ကိုယ့္အခ်စ္ကတစကၠန္႔ကိုဆေပါင္းမ်ားစြာတိုးေနလို႔ ဒီရင္ဘက္ႀကီးနဲ႔ေတာင္မဆန္႔ေတာ့ဘူး "
႐ုပ္တည္ႀကီးနဲ႔ေသြးေအးလြန္းလွတဲ့Boss Wangဆီကဒီလိုအႏုအယြစကားလုံးေတြထြက္က်လာေတာ့ေရွာင္းက်န္႔ၾကည္ႏူးေနမိသည္။
"ငါေလ မင္းကိုအရမ္းခ်စ္တာပဲသိလား အရင္ကဘယ္လိုေတြပဲျဖစ္ခဲ့ပါေစငါမင္းတစ္ေယာက္ထဲကိုပဲခ်စ္သြားမွာ"
ေရွာင္းက်န္႔ကထိုသို႔ေျပာၿပီးဝမ္ရိေပၚရင္ခြင္ထဲတိုးဝင္သြားျပန္သည္။ႏွစ္ေယာက္သားမွန္သားေတြရဲ႕အျပင္ဘက္ကေဟာင္ေကာင္ၿမိဳ႕ေတာ္ႀကီးကိုတဝႀကီးရႉစားေနခဲ့ၾကသည္။ခ်စ္ရသူနဲ႔အတူၾကည့္ရင္သဲကႏၲာရႀကီးေတာင္လွပေနၿပီးခါးသက္တဲ့ဝိုင္ေတြလဲခ်ိဳၿမိန္ေနလိမ့္မယ္..
အခ်စ္ကထူးဆန္းပါသည္..
*^^*
ဝမ္အိမ္ေတာ္ႀကီးရဲ႕ၿခံက်ယ္ႀကီးထဲမွာသခင္ႀကီးဝမ္ျပန္လာတဲ့အထိမ္းအမွတ္နဲ႔partyေသးေသးေလးတစ္ခုက်င္းပေနသည္။တျခားဧည့္သည္ေတြမပါပဲဝမ္အိမ္ေတာ္ကလူေတြပဲျဖစ္တယ္။အတြင္းေရမႉးပိုင္ တုေဖးနဲ႔ေဒါက္တာခ်ဴးရန္တို႔လဲပါဝင္ဆင္ႏြဲသည္။
ဘူေဖးစနစ္နဲ႔အသီးသီးႀကိဳက္တာေလးေတြယူစားလိုက္ဝိုင္ေလးတကဲကဲနဲ႔ေတာ္ေတာ္ေလးေပ်ာ္႐ြင္ေနၾကသည္။ေရွာင္းက်န္႔လဲနဲနဲမ်ားသြားတာမလို႔ပါးေလးေတြရဲၿပီးရီေဝေဝျဖစ္ခ်င္ေနေလၿပီ။
"Boss Wang. .အဟင္း...ငါ့ကိုခ်စ္လားဟင္"
ရီေဝေနၿပီျဖစ္တဲ့ေရွာင္းက်န္႔ကမတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ဝမ္ရိေပၚခါးကိုဖက္ၿပီးခြၽဲေနေလသည္။ဝမ္ရိေပၚမွာေတာ့ယိုင္တိုင္တိုင္ျဖစ္ေနတဲ့ေရွာင္းက်န္႔ကိုထိန္းထားရတယ္။
"Boss Wangမင္းကငါ့ကိုမခ်စ္ေတာ့ဘူးပဲငါေမးတာလဲမေျဖဘူး ေတာ္ၿပီမင္းနဲ႔စကားမေျပာေတာ့ဘူး ေဖးေဖးတို႔ဆီပဲသြားေတာ့မယ္"
သူ႔ကိုဖက္ထားတဲ့ျဖဴလြလြအရိပ္ေလးကေဖးေဖးတို႔ဝိုင္းကိုေရာက္သြားသည္။ဝမ္ရိေပၚလဲေရွာင္းက်န္႔ကိုခဏေမ့ထားလိုက္ၿပီးအားလိန္နဲ႔အလုပ္အေၾကာင္းဆက္ေျပာေနလိုက္တယ္။ဂိတ္ႀကီးငါးဂိတ္လဲမရွိေတာ့တာမလို႔သိပ္ၿပီးေခါင္းစားစရာမလိုတဲ့အလုပ္ေတြဆိုေပမဲ့သူ႔နဲ႔သူ႔အသက္ေလးရဲ႕ေရွးေရးအနာဂတ္အတြက္ႀကိဳးစားရမည္။ေရွာင္းက်န္႔ကိုအမ်ားသူငွာလက္ညိဳးထိုးခံရမဲ့အျဖစ္ကိုမလိုလားသလိုအားလုံးကအားက်ေမာ္ၾကည့္ေနရတဲ့ဘဝမ်ိဳးမွာပဲရပ္တည္ေနေစရမယ္။
"ဝိုး....ဝူးး..ဝိုးး"
အုပ္ေအာ္ေသာင္းနင္းျဖစ္ၿပီးအားေပးေနတဲ့အသံေတြေၾကာင့္အားလိန္နဲ႔စကားေျပာေနတာကိုခဏရပ္ၿပီးအသံေတြညံစီေနတဲ့ဘက္ကိုလွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ျမင္လိုက္ရတဲ့ျမင္ကြင္းေၾကာင့္ဝမ္ရိေပၚမ်က္လုံးေတြမဲေမွာင္ကာမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးနီရဲသြားသည္။
သူ႔အပိုင္ေရွာင္းက်န္႔ကအေပၚဝတ္coatကိုခြၽတ္ၿပီးခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းေပၚလြင္ေနတဲ့အျဖဴေရာင္ပါးပါးဝတ္စုံနဲ႔စားပြဲေပၚတက္ကေနသည္။အခ်ိဳးအစားက်တဲ့ခႏၶာကိုယ္နဲ႔Sexyဆန္ဆန္ကေနတာေၾကာင့္partyထဲကလူေတြကတဝိုးဝိုးနဲ႔ေငးၾကည့္ေနၾကတယ္။သူ႔အပိုင္ဆိုတာမသိေလေလ်ာ့သလား..
ဝမ္ရိေပၚကေဒါႀကီးေမာႀကီးနဲ႔ေရွာင္းက်န္႔အနားသြားၿပီးစားပြဲေပၚကေဆာင့္ဆြဲခ်လိုက္တယ္။ပါးေလးေတြရဲေနတဲ့သူကေတာ့အေတာ္ေလးမူးေနတဲ့ပုံပဲ။
"အ့..နာတယ္..ဘာလို႔လူကိုအတင္းဆြဲေနတာလဲ"
"မင္းဘာေတြလုပ္ေနတာလဲဆိုတာသိရဲ႕လား!"
ဝမ္ရိေပၚကခပ္ႀကိတ္ႀကိတ္ေျပာၿပီးလူေတြဘက္ေသေလာက္တဲ့မ်က္ေစာင္းႀကီးေတြနဲ႔ၾကည့္လိုက္တယ္။ကိုယ္ရံေတာ္ေတြကသူတို႔Bossရဲ႕အေျခအေနကိုသိတာေၾကာင့္ၿငိမ္ကုပ္သြားၾကသည္။ပိုင္ရွန္းေကာ္နဲ႔တုေဖးကလဲေဒါက္တာခ်ဴးရန္ဘက္တိုးကပ္သြားၾကတယ္။
"သခင္ႀကီးဝမ္ရဲ႕အၾကည့္ေတြကေသေလာက္တယ္ေနာ္ ၾကက္သီးေတြေတာင္ထတယ္"
"ဟိဟိ.သူ႔ေကာင္ေလးကိုသဝန္တိုေနတာေႂကြပစ္ခ်င္စရာႀကီးပါဟယ္ အယ္..သူ႔ေကာင္ေလးမဟုတ္ဘူးသူ႔ေယာက်ာ္း"
တုေဖးနဲ႔ပိုင္ရွန္းေကာ္ကေၾကာက္တာကတစ္ေၾကာင္းအတင္းတုတ္တာကတစ္ေၾကာင္းတီးတိုးေရ႐ြတ္ေနၾကသည္။
"Party ပြဲအခုဖ်က္!!"
သခင္ႀကီးဝမ္စကားအဆုံးလူေတြကဟာခနဲျဖစ္ကာစိတ္ဓာတ္က်သြားၾကသည္။သူတို႔ေပ်ာ္လို႔ေတာင္မဝေသးတဲ့ဟာကို
"Boss ကလဲ သူ႔လူကိုသူမ်ားအျမင္မခံရင္လဲအခန္းထဲေသာ့ပိတ္ထားေပါ့ ခုေတာ့ဘာမဆိုင္တဲ့ငါတို႔ကအေပ်ာ္ပ်က္ရေတာ့မယ္"
Jacksonကမေက်မနပ္ေျပာေတာ့Chuoကႏွစ္သိမ့္ဟန္ပုခုံးကိုသာပုတ္ေပးၿပီးေခါင္းတၿငိမ့္ၿငိမ့္ျဖင့္ေထာက္ခံလို႔ေနသည္။
Bossနဲ႔သခင္ေလးကေတာ့႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္စြာအိမ္ထဲဝင္သြားေတာ့သည္။ေဒါသထြက္ေနတဲ့Bossကိုၾကည့္ျခင္းအားျဖင့္သခင္ေလးအတြက္ဒီညအေမႊးတိုင္ထြန္းေပးေနမိသည္။
*^^*
အေရးေပၚပိစိ! !!အေရးေပၚပိစိ!!!ကားေမာင္းမၾကမ္းပါ 18ႏွစ္ေအာက္လိုက္စီးလို႔ရပါတယ္!!
ဝုန္း!!!
"အြန္႔...အ့.."
အခန္းတံခါးကိုေဆာင့္ဖြင့္ၿပီးေျခေထာက္နဲ႔ျပန္ပိတ္ကာအနမ္းေတြမျပတ္မလပ္ဖလွယ္ေနၾကသည္။တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကားေလေသြးလို႔မရေအာင္ဖက္ထားၾကၿပီးခဏေလးအတြင္းမွာပင္ခႏၶာကိုယ္မွာအဝတ္စားဟူ၍အတြင္းဝတ္ေလးေတာင္မရွိၾကေတာ့ေပ။
ဝမ္ရိေပၚကေရွာင္းက်န္႔ကိုနမ္းေနရင္းနဲ႔ကုတင္ေပၚလွဲခ်ေစၿပီးအေပၚစီးကေနအနမ္းၾကမ္းေတြေပးေလသည္။လည္ပင္းကိုအမွတ္အသားေတြေပးဖို႔လုပ္ေတာ့ေရွာင္းက်န္႔ကတားတယ္။
"လည္ပင္းမွာမလုပ္နဲ႔ လူေတြျမင္လိမ့္မယ္.."
ဝမ္ရိေပၚကလူမျမင္ႏိုင္တဲ့ေနရာေတြမွာပဲနီရဲေနတဲ့အမွတ္အသားေတြခ်န္ထားခဲ့သည္။႐ိုးရာမျပတ္ပဲေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ခ်ယ္ရီသီးေလးေတြကိုငုံစုပ္လိုက္တယ္။ေခြၽးအနည္းငယ္နဲ႔ငန္က်ိက်ိျဖစ္ေနၿပီးအသဲယားစြာသြားနဲ႔ဖြဖြဖိႀကိတ္ေတာ့ညည္းသံေတြထြက္လာသည္။သေဘာက်ဖို႔ေကာင္းတယ္
ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ခ်က္ေပါက္ေလးကိုလက္ညိဳးနဲ႔ထိုးၿပီးကလိေပးေတာ့ယားတာေၾကာင့္ေက်ာေတြပါေကာ့တက္လာသည္။ေျခေခ်ာင္းေတြကေကြးလာၿပီးမခံမရပ္ႏိုင္ေအာင္ျဖစ္ေနတယ္။လက္ညိဳးအစားလွ်ာဖ်ားေလးနဲ႔မထိတထိဆြေပးေတာ့အိပ္ယာခင္းကိုဆြဲဆုတ္ထားမိေလသည္။ဝမ္ရိေပၚကခပ္တြန္႔တြန္႔ၿပဳံးတယ္။ေရွာင္းက်န္႔ကအံႀကိတ္ၿပီးကိုယ္ကိုတပတ္လွိမ့္ကာအေနအထားေျပာင္းလိုက္တယ္။
ဝမ္ရိေပၚလဲလက္ေကာက္ဝတ္ေတြကိုခ်ဳပ္ကိုင္ၿပီးအသက္႐ူသံေတြျမန္ေနေလသည္။ဝမ္ရိေပၚကလဲရင္ဘက္ကနိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနတယ္။ေရွာင္းက်န္႔ကဝမ္ရိေပၚရဲ႕နီညိဳကြက္ေလးႏွစ္ခုကိုစိုက္ၾကည့္ၿပီးငုံ႔ကိုက္လိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့ညပ္႐ိုးေတြေပၚတျဖည္းျဖည္းတက္သြားၿပီးဖြဖြေလးနမ္းေနမိတယ္။လည္ပင္းကိုခပ္ဆတ္ဆတ္ကိုက္ခ်ကာစုပ္ယူလိုက္ေတာ့အမွတ္နီနီေတြထင္းလာသည္။
"ဟက္.လူဆိုးေလး သူက်ေတာ့လူျမင္မွာစိုးတယ္ကိုယ့္ကိုေတာ့လူျမင္ေအာင္တမင္လုပ္ေနတာမလား"
"မင္းကငါ့အပိုင္ဆိုတာအားလုံးသိေစရမယ္ေလ ငါမင္းကိုဒီညအလြတ္မေပးဘူး တဝႀကီးမင္းကိုနမ္းပစ္မွာ"
ေရွာင္းက်န္႔ကလူဆိုးေလးတစ္ေယာက္လိုၿပဳံးၿပီးဝမ္ရိေပၚရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုဖိကပ္နမ္းကာဂ်ယ္လီလိုကိုက္ဝါးေနေတာ့တယ္။ဝမ္ရိေပၚကနာက်င္ေပမဲ့လဲသူ႔ေဘဘီသေဘာက်လြတ္ထားေပးလိုက္သည္။သူ႔ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုအားရပါးရနမ္းလိုက္ကိုက္ဆြဲလိုက္ ရင္ဘတ္ေတြကိုကိုက္လိုက္နဲ႔လုပ္ခ်င္သလိုလုပ္ေနေတာ့တယ္။
ေရွာင္းက်န္႔ကသူ႔တင္ပါးကိုလာေထာက္တဲ့အရာႀကီးေၾကာင့္ဝမ္ရိေပၚကိုၾကည့္လိုက္တယ္။ထို႔ေနာက္ႀကီးမားတဲ့အရာႀကီးကိုဆုတ္ကိုင္လိုက္ေတာ့သူ႔လက္နဲ႔ေတာင္မဆန္႔ခ်င္ဘူး။တင္ပါးကိုအနည္းငယ္ႂကြကာဝမ္ရိေပၚရဲ႕အရာနဲ႔သူရဲ႕ယုန္တြင္းေလးကိုေတ့ထားလိုက္တယ္။ၿပီးေတာ့မွတျဖည္းျဖည္းထိုင္ခ်ကာအဆုံးထိရေအာင္သြင္းေနေတာ့သည္
"အ့..နာလိုက္တာ ဝမ္ရိေပၚမင္းလူေရာဟုတ္ရဲ႕လား..အ့"
ဝမ္ရိေပၚကေတာ့ခံစားခ်က္ကဘာနဲ႔မွမတူပဲေျပာျပလို႔ေတာင္မတတ္ပင္။သူလႈပ္ရွားရတာထက္ေရွာင္းက်န္႔ကိုယ္တိုင္လႈပ္ရွားတာကိုပိုၿပီးအရသာရွိတယ္။တင္ပါးကိုစက္ဝိုင္လိုေမႊပတ္ေနတဲ့ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ရင္ဘက္ကအသီးေလးေတြကိုဆြဲဆိတ္ၿပီးလည္ဂုတ္ကိုဖိခ်ကာအနမ္းေတြထပ္ေပးသည္။
"အ့...အ့.."
ခါးကိုကိုင္ၿပီးေအာက္ကေနလဲပင့္ေဆာင့္ေစတယ္။ေရွာင္းက်န္႔ကလဲအေပၚကေဆာင့္ခ်ေနတာမလို႔ႏွစ္ေယာက္လုံးရဲ႕ခံစားခ်က္ကတိမ္ေတြေပၚလြင့္ေနသလားမွတ္ရတယ္။ညည္းသံေတြကပ်ံ႕ႏွံေနၿပီးေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕ညီငယ္ေလးဆီမွလြတ္ထုတ္တဲ့အရည္ေတြကဝမ္ရိေပၚရင္ဘက္မွာေပက်ံေနတယ္။ဝမ္ရိေပၚရဲ႕ညီငယ္ႀကီးကလဲေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕တင္းၾကပ္ၿပီးေႏြးလြန္းလွတဲ့တြင္းေလးထဲအရွိန္အဟုန္ေကာင္းစြာေမာင္းႏွင္းေနသည္။ေရွာင္းက်န္႔ရဲ႕အစာအိမ္ကိုေတာင္တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္သြားထိေသးတယ္။
"အ့..Boss Wang."
"ျပင္းျပင္းေလးေဆာင့္ေဘဘီ..ဟာ့..ျပင္းျပင္းနဲ႔ျမန္ျမန္ေလး"
အခန္းထဲခ်စ္ၾကည္ႏူးမႈအျပည့္နဲ႔ေသာင္းက်န္းေနတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကအခန္းျပင္မွာရပ္ေနတဲ့သူကိုေတာ့မသိၾကေပ။Jacksonကအခန္းတံခါးကိုနားနဲ႔ကပ္ၿပီးအထဲကအသံေတြကိုနားစြင့္ေနတယ္။အသံလုံအခန္းဆိုေပမဲ့အထဲကအသံေတြကသာမန္ထက္က်ယ္ေလာင္ေနတာမလို႔တစ္စြန္းတစၾကားေနရတယ္။
Jacksonကအံတင္းတင္းႀကိတ္ၿပီးၿပဳံစိစိျဖစ္ေနသည္။အားပါးပါး မ်က္လုံးနဲ႔သာျမင္လိုက္ရရင္ေတာ့ေလ ေနာက္တစ္ခါက်ရင္Bossမသိေအာင္အခန္းတံခါးမွာအေပါက္ေသးေသးေလးေဖာက္ထားရမယ္
"စိန္မ်က္ခုံး ဘာလုပ္ေနတာလဲ"
ေခ်ာင္းလို႔ေကာင္းေနတုန္းအေနာက္ကအသံထြက္လာေတာ့လွည့္ၾကည့္လိုက္တယ္။အဖ်က္ေကာင္Chuo။Jacksonကမေက်မနပ္မ်က္ေစာင္းႀကီးထိုးေနေတာ့တယ္။
"မင္းဘာလုပ္ေနတာလဲ..မင္း..မင္းBoss တို႔ကိုခိုးေခ်ာင္းေနတာလား"
"အိုက္ယား ခိုးေခ်ာင္းရေအာင္ျမင္မွမျမင္ရတဲ့ဟာကို ခိုးနားေထာင္ေနတာကြ"
Chuoကမ်က္လုံးျပဴးသြားသည္။Jacksonတို႔ရဲတင္းပုံမ်ားၾသခ်ေလာက္တယ္။
"Bossသိရင္ျပႆနာတက္ေတာ့မွာပဲ တစ္ေယာက္ေယာက္ျမင္သြားလိမ့္မယ္ကြ"
"ငါကေလ့လာေနတာပါChuoရာ"
"ဘာကိုေလ့လာတာလဲ"
"မင္းကလဲ..ဒီလိုေလ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ငါေကာင္မေလးရသြားခဲ့ရင္လက္ေတြ႕အသုံးခ်လို႔တတ္ေအာင္ေပါ့..Bossကိုေတာ့လုံးဝအားက်တယ္ကြာ.အထဲကသခင္ေလးရဲ႕ေအာ္သံေတြကလုံးဝမျပတ္ဘူး တစ္ခါတစ္ေလသာယာသြားလိုက္တစ္ခါတစ္ေလနာက်င္သြားလိုက္နဲ႔ ဟီးဟီး"
တက္ႂကြေနတဲ့သူကိုၾကည့္ၿပီးChuoသက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
"လာပါကြာ သြားရေအာင္ ဒါမ်ိဳးကမသင့္ေတာ္ဘူးေနာ္"
"မသြားဘူး ငါဆက္ေခ်ာင္း အယ္ ဆက္နားေထာင္အုံးမွာ ဒါမ်ိဳးကႀကဳံရခဲတယ္ လက္ေတြ႕ေလ့လာတယ္လို႔ေခၚတာ မင္းသိလဲမသိပဲနဲ႔ သြား သြား ႐ူး႐ူး မင္းဘာသာမင္းသြား"
"Jackson လာပါဆိုကြာ..မင္းေလ့လာသင္ယူခ်င္ေနတာမလား ငါသင္ေပးမယ္ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့ Bossတို႔ကိုေတာ့မေႏွာင့္ယွက္နဲ႔"
Jacksonကမ်က္ေမွာင့္ကုပ္ကာChuoကိုၾကည့္သည္။
"မင္းကဘယ္လိုသင္ေပးမွာလဲ"
"က်စ္ လွ်ာရွည္လိုက္တာသိခ်င္ရင္ငါ့ေနာက္လိုက္ခဲ့ "
ChuoကJacksonလက္ကိုဆြဲေခၚေနေတာ့Jacksonကမလိုက္ခ်င္တာေၾကာင့္အခန္းေရွ႕႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ေနေလသည္။Chuoကေတာ့သိပ္ၿပီးစိတ္မရွည္ခ်င္ေတာ့ဘူး။
"ေနစမ္းပါအုံး မင္းကငါ့ကိုသင္ေပးရေအာင္မင္းကဒီလိုေတြလုပ္ဖူးလို႔လား"
Jacksonကမသင္ကာတဲ့မ်က္လုံးေတြနဲ႔ေမးတယ္။
"ငါမလုပ္ဖူးဘူးေလ ဒါေပမဲ့မင္းနဲ႔အတူေလ့လာၾကတာေပါ့ စကားရွည္မေနနဲ႔ လာစမ္းပါကြာ..ငါ့နဲ႔လိုက္ခဲ့"
Jacksonကမလိုက္ဘူးပဲေျပာေနေတာ့ေနာက္ဆုံးChuoကခ်ိဳခ်ဥ္လုံးတစ္လုံးထုတ္ေပးလိုက္တယ္။ခ်ိဳခ်ဥ္ကိုျမင္သြားတဲ့Jacksonရဲ႕မ်က္လုံးေတြကအေရာင္ေတာက္လာၿပီးChuoရဲ႕ႏႈတ္ခမ္းတြန္႔ၿပဳံးလိုက္တဲ့အၿပဳံးကိုေတာ့မျမင္လိုက္ေပ။
"ခ်ိဳခ်ဥ္လုံးေလး ေပး ေပး ငါ့ကို"
"စားခ်င္လား "
"အင္း"
Jacksonရဲ႕မ်က္လုံးေတြကခ်ိဳခ်ဥ္ကေနမခြာေတာ့ဘူး။Chuoကၿပဳံးလိုက္ၿပီး
"လိေမၼာသီးလား စေတာ္ဘယ္ရီသီးလား"
"လိေမၼာ္သီး "
Jacksonကသူႀကိဳက္တဲ့ခ်ိဳခ်ဥ္အရသာေျပာလိုက္ေပမဲ့Chuoကေတာ့သူ႔ေမးခြန္းကအဲ့ဒါမဟုတ္ဘူးဆိုတာသူပဲသိပါလိမ့္မည္။
"အင္း ငါမင္းအတြက္လိေမၼာ္သီးအရသာျပင္ဆင္ထားေပးတယ္မင္းႀကိဳက္မွာပါ လာ.ငါနဲ႔လိုက္ခဲ့"
ChuoကJacksonရဲ႕လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲကာေခၚသြားတာမလို႔ယက္ကန္ယက္ကန္ပါသြားသည္။
"Chuo မင္းလိုျဖဴဆုတ္ဆုတ္ပိန္ရွည္ရွည္ႂကြက္ျဖဴကဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္အားသန္ၿပီးတက္ႂကြေနရတာလဲ"
Jacksonရဲ႕စကားကိုChuoကအေနာက္လွည့္ၿပီးမ်က္လုံးတစ္ဖက္မွိတ္ကာၿပဳံးျပလိုက္သည္။
"လ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္"
"မင္းငါ့ကိုဘယ္ေခၚသြားမလို႔လဲ"
"ငါ့အခန္း လက္ေတြ႕သင္ေပးမလို႔..."
"ေအာ္...အဲ့လိုလား"
Jacksonကေခါင္းေလးတၿငိမ့္ၿငိမ့္နဲ႔ဘာမွမသိတဲ့ပုံစံေလးျဖင့္Chuoဆြဲေခၚရာေနာက္ပါသြားေတာ့သည္။
သခင္ႀကီးဝမ္အခန္းေရွ႕ေရာက္လာတဲ့အားလိန္ကထြက္သြားတဲ့ႏွစ္ေယာက္ကိုနားမလည္ဟန္ေခါင္းကုပ္ၿပီးၾကည့္ေနတယ္။ၿပီးေတာ့တံခါးမွာနားကပ္ၿပီးအထဲကအသံေတြကိုဆက္နားေထာင္ေနသည္။
"အ့...အ့...အာ့..Boss Wang"
"ရွီး..ေကာင္းလိုက္တာေရွာင္းက်န္႔ရာ"
အခန္းထဲကႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ပုံစံအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔အခ်စ္ၾကမ္းေနၾကတယ္။ေလးဖက္ေထာင့္လ်က္တစ္မ်ိဳး မတ္တပ္ရပ္လ်က္တစ္ခ်ိန္ ပက္လက္အေနအထားပါမက်န္ေမွာက္လ်က္ပုံစံ မ်ိဳးစုံပါပဲ...ညည္းသံေတြကစိပ္ေနၿပီးအခ်စ္ရနံ႔ေတြလႈိင္လႈိင္ထေနေလသည္။
ဝုန္း!!!!
ထိုခ်ိန္မွာပဲႏွစ္ေယာက္အိပ္ကုတင္ႀကီးကသူတို႔အခ်စ္စမ္းမႈေၾကာင့္က်ိဳးက်သြားေတာ့သည္။ဝမ္ရိေပၚနဲ႔ေရွာင္းက်န္႔ကေၾကာင္အေနၿပီးမွတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္ၾကည့္ကာေအာ္ရယ္လိုက္ၾကသည္။
"ဟားးးးးးး"
"ဟားးးးး"
အခန္းျပင္ကအားလိန္ကမ်က္ႏွာေတြရဲၿပီးေျပးထြက္သြားေတာ့တယ္။ဘယ္လိုေတာင္ၾကမ္းလိုက္ၾကတာလဲ ေတာ္ေသးတယ္အိမ္ပါမၿပိဳလို႔။မဟုတ္ရင္သူ႔လိုလူပ်ိဳႀကီးေနစရာမရွိပဲေနလိမ့္မယ္ Bossအနားမွာကပ္ေနပါတယ္ဆိုေနမွ။
အခန္းထဲရယ္သံေလးေတြပ်ံ႕လြင့္ကာၾကည္ႏူးေနတဲ့ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကသူတို႔ရဲ႕အခ်စ္ခရီးကိုေရခ်ိဳးခန္းမွာျပန္ဆက္ခဲ့ၾကသည္။ထိုညမွာအရမ္းလွပတဲ့ေဟာင္ေကာင္ဟာေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ေၾကာင့္အရွက္သည္းေနခဲ့ေတာ့သည္။
*^^*
"ေပါက္ဆီပူပူေႏြးေႏြးေတြရမယ္..ေပါက္ဆီေတြ.ေနာ္ ေလ်ာ့ေစ်းနဲ႔အရသာရွိတဲ့ေပါက္ဆီေတြ"
ေစာ္လ်န္ရဲ႕ဘဝကေတာ့မေျပာင္းမလဲေပါက္ဆီေတြေရာင္းေနတုန္းပင္။အရသာရွိတဲ့ေပါက္ဆီေတြလုပ္ၿပီးေရာင္းေနရရင္သူေပ်ာ္တယ္ေပါက္ဆီကသူ႔ခ်စ္သူသူ႔ေယာက်ာ္းသူ႔ရဲ႕ကေလးပါပဲ။
"ေပါက္ဆီႏွစ္လုံးေပးပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ရေစရပါမယ္"
ေစာ္လ်န္ကဝယ္သူကိုေမာ့မၾကည့္ပဲေပါက္ဆီႏွစ္လုံးကိုအိတ္ထဲထည့္ေပးၿပီးဝယ္သူကိုေပးလိုက္တယ္။ေပါက္ဆီတန္ဖိုးကိုေပးလာတာကႏွစ္လုံးတန္ဖိုးထက္မ်ားေနေလသည္
"ဟိုေလေပါက္ဆီက×××ေဒၚလာပဲက်တာပါရွင့္"
သူမေျပာလိုက္ေတာ့လွပၿပီးအေၾကာစိမ္းေတြယွက္ျဖာေနတဲ့လက္တစ္စုံကပိုက္ဆံအေပၚအုပ္ၿပီးပြတ္သပ္လိုက္သည္။သူ႔ရဲ႕လက္ဖယ္လိုက္ေတာ့မယုံႏိုင္စရာပင္ေပါက္ဆီႏွစ္လုံးတန္ဖိုးကိုအတိအက်ေတြ႕လိုက္ရတယ္။ေစာ္လ်န္ကအံ့ၾသတႀကီးနဲ႔ဝယ္သူကိုေမာ့ၾကည့္လိုက္တယ္။
အနက္ေရာင္long coatနဲ႔ငွက္ေမႊးပါတဲ့ဦးထုတ္ကိုေဆာင္းထားတယ္။မ်က္လုံးအုပ္တဲ့အလွမ်က္ႏွာဖုံးကိုတပ္ထားတဲ့လူကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။ေစာ္လ်န္ရဲ႕ပါးစပ္ေလးကျပန္မပိတ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။သူ႔ေရွ႕ကလူကႏွစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ေပ်ာက္သြားတဲ့မ်က္လွည့္ဆရာလူေခ်ာေလးပင္။
"လူေခ်ာေလး..ရွင္ဘယ္ေတြခရီးလြန္ေနလို႔ခုမွေရာက္လာတာလဲ ကြၽန္မကရွင့္ကိုသတိရေနတာ"
သူမေျပာေတာ့ေရွ႕ကလူကၿပဳံတယ္ဆို႐ုံေလးၿပဳံးသည္။
"ကြၽန္မရွင့္ကိုေပါက္ဆီသုံးလုံးအပိုေပးမယ္"
အစဥ္အလာမျပတ္ေပါက္ဆီငါးလုံးေပးလိုက္သည္။
"ေက်းဇုတင္ပါတယ္"
"ရပါတယ္အခ်င္းခ်င္းေတြပဲကို ေနာက္လဲအၿမဲလာအားေပးေနာ္ လူေခ်ာေလးမ်က္လွည့္ျပပြဲေတြမလုပ္ေတာ့ဘူးလား လူေခ်ာေလးရဲ႕ပရိတ္သတ္ေတြကေမ်ာ္လင့္ေနတာ"
သူမစကားေၾကာင့္လူေခ်ာေလးကႏႈတ္ခမ္းေထာင့္စြန္းတစ္ဖက္ကေကြးတက္သြားတယ္။ျပန္ေတာ့မေျဖဘူး
"ရွင့္မ်က္လွည့္ပညာကအရမ္းေကာင္းတာပဲ ခုနကကြၽန္မတစ္ေယာက္ထဲကိုျပတဲ့အကြက္မလား အဟိ ဒါနဲ႔ေလ မ်က္လွည့္ကေမွာ္ပညာလား"
"မင္းလိုမ်ိဳးငါ့ကိုတစ္စုံတစ္ေယာက္ကေမးခဲ့ဖူးတယ္"
"ဟုတ္လား ဘယ္သူလဲ"
သူမေမးေတာ့မ်က္လွည့္ဆရာေလးကသူ႔ရဲ႕ညာဘက္ရင္အုံကိုလက္ညိဳးထိုးျပသည္။
"ဒီထဲကလူ.."
ေစာ္လ်န္ကနားမလည္ျဖစ္သြားေပမဲ့လဲသူနဲ႔မဆိုင္တာမလို႔ထားလိုက္တယ္။
"ဒါဆိုရွင္ဘာေျဖလိုက္လဲ.. မ်က္လွည့္ကတကယ္ပဲေမွာ္ပညာလား.."
ေစာ္လ်န္ကသိခ်င္ေနတဲ့စူးစမ္းမ်က္ဝန္းေတြနဲ႔ေမးေတာ့မ်က္လွည့္ဆရာေလးကႏႈတ္ခမ္းကိုလက္ညိဳးနဲ႔ထိကပ္ၿပီးတိုးတိုးေနဟန္ျပသည္။ၿပီးေတာ့ဝင္းလက္ေနတဲ့မ်က္ဝန္းေတြနဲ႔လွပစြာၿပဳံးလိုက္တယ္.
"႐ူးးး..."
"TRICK ..."
.
.
.
..
လမ္းဆုံးပါၿပီ
_______________TRICK______________
ဖတ္ေပးတဲ့တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီတိုင္းကိုေက်းဇုတင္လ်က္
#ညတိုင္းအ႐ုပ္သစ္ေတြနဲ႔အိပ္စက္ခ်င္တဲ့NightToy95