Duygusal bir müzik eşliğinde okuyabilirsiniz.
Bazı anlar vardır sanki bir boşluğa düşmüş gibi hissederiz ve hep orada kalacakmış insan kurtulamıyor.
Peki bir şey yüzünden siz suçlandınız mı yada vicdanen kendiniz kendinizi suçladınız mı?
"Ölüm ölen için değil kalanlar içindir" ne kadar güzel bir söz çok sevdiğin birisini kaybetmek insana çok zor geliyor onu bir daha görememek onun bir daha sesini duyamamak ve bir daha ona ulaşamamak ne kadar zor.
Vücudundaki bir yara mı daha çok acıtır yoksa ruhunda ki bir yara mı?
Vücuda ki yara zamanla iyileşir kabuk bağlar ama ruhundaki yara hiç bir zaman iyileşmez nereye baksan onu görüceksin gördükçe kabuklanan yaran kanayacak bu yara hiç bir zaman iyileşmeyecek ki belki zamanla unutmaya çalışacaksın ama yine olmayacak.
Ben Kumsal Sonsöz hiç bir zaman hayal kurmadım genç kızlar gibi takılamadım bir çocuk gibi eğlenemedim yada bir ergen gibi tavırlar sergileyemedim doğduğumdan beri olgun biri olmak zorunda kaldım ilk okula başladığım zaman yaşıtlarımın hep annesi babası gelip alırdı çocuklarını ama ben daha anne ve baba ne demek bilmiyordum onlara o kadar öfkeliydim ki... Sonra Kaya Kerem ve Fıratla tanıştım aynı okuldaydık sonra aramıza Lale eklendi tamam dedim Kumsal işte senin ailen bunlar hayatını artık onlara adamalısın onları üzmemelisin kimsenin üzmesine izin vermemelisin onları mutlu etmek zorundasın onları koruyup kollayacaksın bir anne baba nasıl çocuklarına bakıyorsa sende onlara öyle bakıp onlara sevgi göstereceksin ki mutlu olsunlar bizi ayırmaya çalıştılar ama biz birbirimize sımsıkı sarıldık dövdüler sustuk daha doğrusu susturulduk kavga ettik suçladılar bizi ama bizim kimsemiz yoktu ki kimse savunamadı bizi aç kaldık ama ayrılmadık yatacak yerimiz yoktu yine ayrılmadık donduk hastalandık yine ayrılmadık yeri geldi güldük yeri geldi ağladık yeri geldi fedakarlık yapmak zorunda kaldık ama bizim tek bir amacımız vardı her ne olursa olsun bizi ölüme kadar kimse ayırmayacaktı ve benimde bir sözüm vardı her ne olursa olsun onların arkasında durmak ve onları her türlü kötülüklerden korumak eğer onların kılına zarar gelirse kendimi sorumlu tutacaktım ve ben bunu bir kez daha söylüyorum onları koruyamıyorum Kumsal artık eski Kumsal değildi onların canı yanıyordu ve ben bunu engelleyemiyordum ve en kötüsü Kerem artık aramızda olmayacaktı artık onu aradığımda telefonlarını açmayacaktı o toprağın altında olacakken nefes alamayacaken biz nefes alacaktık onun bir hayali vardı baba olmak istiyordu kız babası hatta küçükken başımızın etini yerdi ben büyüyünce baba olacağım kızımı her türlü pislikten koruyacağım o kadar bıkardık ki artık sus Kerem derdik şimdi ise hayallerini gerçekleştirmeyecekti acaba bana kırgın mıydı acaba canını yakmış mıyımdır acaba onu kırmış mıydım acaba bana küs müydü ve aklımda binlerce soru ama tek bir gerçek vardı artık aramızda Kerem yoktu...
"Kerem"
Oğuz kaçamaya başladı tek gördüğüm şey Keremin kalbinin etrafında bir sürü kurşun ve gözleri açık bir şekilde bana bakıyordu nasıl atlatacaktım ben bu görüntü nasıl gidecekti aklımdan halatların içinde zorla da olsa bileklerimi parçalayarak çıkardım ayaklarımı çözüp Keremin yanına koştum.
"Kerem hadi nefes al hadi ne olur daha çok erken Kerem daha çok erken hadi"
Sanki ben nefes alamıyor muşum gibi hissediyordum beynim durmuştu sesleri duyamıyordum tek gördüğüm şey Keremin bana gülümseyerek bakması ellerime kan damlıyordu ellerimi yüzüne götürüm saçlarını yüzünden çektim
"Ne olur kalk söz vermiştik"
Ağlıyordum hemde deli gibi durduramıyordum kendimi.
"Daha baba olacaksın"
Lalenin yanıma oturdu ve ağlama seslerini duydum Kayada Laleye sarılıp ağlıyordu solumda ise Atlas vardı elini yumruk yapmıştı.
"Bak Lale ağlıyor Lalenin ağlamasını sen istemezsin hadi kalk"
Atlas omzumdan tutu.
"Kumsal"
"Bırak bırak beni"
Ellini ittirdim tekrar ellerimi Keremin yüzüne koydum.
"Hadi Kerem uyan hadi kalk biz ne demiştik biz hiç ayrılmayacağız ölürsek de birlikte öleceğiz hadi kalk daha çok erken hadi kalk Kerem"
Aslan Keremin ellerini ve ayaklarını çözdü Keremi yere indirdim kafasını göğsüme koydum.
"Kumsal yapma böyle"
"Sus Atlas sus Kerem uyanacak şimdi kalk hadi"
"Kumsal"
"Hadi Kerem uyan hadi daha sana kızacağım ben Lale sen hemşiresin gelsen baksana Kerem bize şaka mı yapıyor"
"Kumsal o öldü"
"Yalan söyleme lan ölmedi o bize söz verdi ölmez bak gülümsüyor"
Atlas yanıma geldi.
"Yaklaşma"
"Kumsal hadi kalk"
"Hayır hayır hadi Kerem uyansana Kerem uyan uyan uyan hadi uyan korkuyorum"
Atlas gelip beni geri çekti.
"Bırak bırak beni"
"Kumsal bana bak bir sakin ol hadi güzelim bana bak"
Kafamı çevirmeye çalışıyordu Aslanda o sırada Keremin gözlerini kapattı.
"Ne yaptın lan sen niye kapatın gözlerini salak aç gözlerini aç korkar şimdi o"
"Kumsal kendine gel bir bak bana bak"
Atlas kafamı çevirdi göz göze geldik saçlarımı kulağımın arkasına koydu.
"Sakin ol bakma oraya tamam mı"
"Ölmedi dimi ölmedi o ölmez ki söz verdi o bana şaka dimi Atlas"
Atlasın gözleri doldu.
"Atlas söylesen bu bir şakaydı desene ya hadi hadi de Atlas desene şaka de bu hadi ne olur"
"Kumsal"
Kafamı salladım.
"Ölmedi"
"Öldü"
"Sus sus yalan söylüyorsun işte ölmedi"
"Kumsal yapma böyle ne olur"
"Siz neden ağlıyorsunuz o ölmedi ki ağlamayın Lale ağlama o sana kıyamazdı ağlama"
"Kumsal o o öl"
"Kes sesini Lale ölmedi işte neden inanmıyorsunuz"
Ambulans siren sesleri geldi daha sonra içeriye gelip hemen müdahale ettiler bir torbaya Keremi koymak için kaldırdılar.
"Ne yapıyorsunuz siz ya ölmedi o hastaneye götürsenize pansuman yapsanıza hadi"
Atlastan kurtulup Keremin başına gittim.
"Hanım efendi maalesef başınız sağ olsun"
"Yalan söylemeyin yaşıyor o yaşayacak yaşamak zorunda bir şeyler yapsanıza"
Atlas gelip beni geri çekmeye çalıştı.
"Kumsal yapma böyle hadi"
"Bırak bırak beni bırak hepinizi şikayet edeceğim dava açacağım o yaşıyor"
Kereme kalp masajı yapmaya başladım.
"Hadi uyan aç gözlerini ne kadar güçlü olduğunu göster onlara haydi"
Keşke filmlerde ki gibi uyansaydı keşke o an uyansaydı.
"Kumsal hadi kalk yapma böyle ne olur güçlü durman lazım hadi bak Lale ve Kayanın sana ihtiyacı var yapma böyle hadi sen güçlü kızsın haydi kalk"
"Ben güçlü değilim ben Keremi bırakamam ki onun bana ihtiyacı olur Atlas ne olur bir şeyler yapsana uyansın haydi"
"Kumsal benim yapacak bir şeyim yok"
"Lale kalksana sen hemşiresin bir şeyler yap"
Oda kafasını salladı Kayaya baktım.
"Bak o senin sırdaşın o senin arkadaşın hani sen her şeyi hallediyorsun ya Kaya haydi şimdide hallet uyandır onu kalksın ne olur haydi Kaya"
Oda kafasını salladı.
"Aslan sana emir veriyorum bir şeyler yap"
Oda kafasını yere eğdi.
"Lan bir şeyler yapsanıza"
Kaya kalkıp yanıma geldi kollarımdan tutu.
"Kendine gel artık yeter öldü işte neden anlamıyorsun yaşamıyor bundan sonra aramızda olmayacak bitti Kumsal bitti artık aramızda Kerem yok anlamıyor musun yok bak her yeri kan bak bak gözleri kapalı çocuğun öldü o öldü"
Kayanın göğüsüne yumrukla vurdum.
"Sus sus yalancı sus o uyanacak"
"Atlas buna sakinleştirici vermemiz lazım durmayacak kendine zarar verebilir"
"Bence de hemşire hanım bir tane sakinleştirici vurabilir misiniz"
"Hayır hayır istemiyorum"
Atlas kolumu tutu hemşire ise vurdu hiç kimse bir şey yapmıyordu herkes bunu çok çabuk kabullenmişti ben inanmıyordum Kerem bizi bırakmazdı bırakamazdı ki ruhumda ki acı tüm kemiklerimi sızlatırken gözlerimi yavaş yavaş kapattım son kez Kereme baktım.
"Ne olur uyan"
Ve sonrası karanlık ve koca bir boşluk hissi...
Umarım hikaye mi beğenmişsinizdir instagram hesabımı takip etmeyi unutmayın sizleri çok seviyorum yorumlarınızı bekliyorum bana destek olursanız sevinirim.
Kitap hakkında yorumlarınızı bekliyorum💖
Hoş çakal Kerem...