Lumipas ang mga araw sa bahay ni lolo at masasabi kong narerelax ako kahit papano at nakakatulong iyon sa pag bubuntis ko pero may mga oras parin na natutulala ako at di ko namamalayan na umaagos na ang luha ko.......
Dumaan ang araw at mga linggo hanggang sa dumating sa point na hindi na ako pinayagan lumabas ni lolo sa hindi ko malaman na kadahilanan...
Pag tinatanong ko siya ay lagi niyang sinasabing para sa kaligtasan ko ito.
Minsan ko rin siyang narinig sa kwarto niya na may kausap sa cellphone at galit na galit siya.......
Namimiss ko na siya.......
Nandito ako ngayon sa veranda ng aking kwarto at pinag mamasdan ang langit habang tinatangay ng hangin ang isip ko......
It's been a month baby,namimis ko ang daddy mo.....
Kahit anong hirap at sakit na pinaramdam niya sakin bakit namimiss ko parin siya......
Nabasag lang ang pag iisip ko ng may parang nakita akong nakatayo sa may harap ng gate......
Dahil malayo ako ay parang anino lang ito pero sigurado akong may nakatayong tao don.....
Tinitigan kong mabuti at parang nakaharap siya sa direksyon ko kaya nagtaka ako.....
Hindi ko alam pero may nagtutulak sakin na bumaba at tignan iyon kaya dali dali akong bumaba ng bahay.....
Pag labas ko palang ay humampas na sakin ang napakalamig na hangin kaya napayakap ako sa sarili ko.....
Lumabas ako ng gate at dahil kalagitnaan na ng gabi ay wala ng mga bantay at alam kong nasa likod sila......
Nilibot ko ang paningin ko pero wala naman akong makitang imahe ng tao...
Madilim man pero kita naman kong may tao pero tanging mga puno at halaman lang ang nakikita kong sumasayaw dahil sa ihip ng hangin.....
Tatalikod na sana ako para bumalik s loob ng may narinig akong kumaloskos sa kanan ko kaya napaharap ako don.....
At sa dilim ay unti unting nabuo ang imahe ng isang tao.....
Dahil sa kaba ay napa attras ako.....
"W-who are y-you?"kabadong asik ko....
Pero hindi ko maaninag ang mukha niya pero nasisiguro kong lalaki ito dahil sa hubog ng katawan nito....
"Who are you!"inipon ko lahat ng lakas ng loob ko para lang maisatinig iyon
Pero wala parin akong nakuhang sagot mula rito at patuloy lang siya sa dahan dahang pag lapit sakin kaya mas kinabahan ako......
Hanggang sa unti unti kong maaninag ang mukha niya dahil sa liwanag ng buwan........
"How are you baby"
Sa apat na katagang iyon ay parang nanlambot ako bigla......
It's him baby....... your Daddy.......
At ng masilayan ko na ang kabuuan niya ay nag umpisa ng pumatak ang mga luha ko.....
Bumalik ang lahat.....
"W-why?"umiiyak na tanong ko,at alam kong sa simpleng tanong ko na iyon ay nag hahangad ng napakalaking kasagutan.....
Pero may kakaiba sa kanya ngayon......
Namumutla siya at ang lungkot ng mga mata niya,di tulad ng huling pag kikit namin na napakalamig ng mga matang iyan.....
Pero ang kasagutang hinihintay ko ay hindi ko nakuha dahil nakatitig lang siya sakin.......
Lumipas ang ilang isang minuto na nakatingin lang kami sa isat isa at parang nag uusap ang mga mata......
"You don't wan't to talk?......bakit? bakit mo nagawa yun ha?"pinalis ko ang luha ko pero hindi ko pinutol ang tingin ko sa kanya......
"I-I'm sorry baby."paos at hinang hinang sagot niya kaya nangunot ang noo ko......
"Really sorry! huh? Sorry lang ang sasabihin mo matapos mo kong ibigay sa mga taong hindi ko naman kilala ng wala man lang kahit na anong paliwanag!Sorry dahil no'ng kailangan ko ng sagot mula sayo maaabutan kitang may kahalikang babae sa kwarto natin!?......Vale you think i deserved this pain?"matapos kong sabihin iyon ay napahagulgul nalang ako.......
"I just want you to explain all of this Vale......hindi ko na alam kong sino ako eh.....at ang nag iisang taong akala ko matatakbuhan ko iniwan pa ko...."
Napapahikbi nalang ako sa sobrang pag iyak......
Nakatingin lang siya sakin.........
"This is for your own good baby....."mahinang sagot niya at habang malamlam na nakatingin sakin.....
"That fucking good your talking about is not what i'm felling right now and then!"
"Hindi mo maiintindihan sa ngayon Dane pero para sa ikabubuti mo lahat ng ginagawa ko"pahina ng pahina ang tuno niya at parang may iniindang sakit o ano?
"Kahit sino naman eh, hindi maiintindihan ang ginawa mo,Sige salamat dahil sayo nakilala ko sila lolo,pero yung makita kitang may kahalikang babae Vale,yun yung hindi ko maintindihan....."dahil sa labis na pag iyak habang sinasabi ko iyon ay pumiyok pa ko sa dulo......
"I'm so sorry baby......"napatitig ako ng husto sa kanya dahil kita ko ang labis na lungkot at sakit sa mga mata niya...
Lalo na ng mag umpisang pumatak ang mga luha niya at unti unting lumuhod sa harap ko........
"Mahal mo ba ko.....k-kuya?"
Ilang sigundong katahimikan ang namutawi sa pagitan namin at tanging ihip lang ng hangin at tunog ng gabi ang maririnig......
Pero nakita ko ang sunod sunod na pag patak ng luha niya at napapikit.....
"Since day one baby"paos na sagot niya habang mapungay ang mga matang nakatitig sakin....
"Ganito ka ba mag mahal?Bat naman ang sakit kuya?"umiiyak na tanong ko.......
Nakatitig lang siya sakin habang ako ay halo halong emosyon na ang nasa loob ko......
"Kase mahal naman kita pero tingin ko hindi naman ganito kasakit yung nararamdaman mo diba?"pag papatuloy ko.......
"It's more than pain baby..."
"But you chose this! didn't you!"
"I did.."
"So why chose pain than happiness......than us....?"
Wala akong nakuhang sagot mula sa kanya at ramdam ko na may hindi talaga siya gustong sabihin sakin....
Wala na kong magagawa.......
"I'm preagnant Kuya"
Nanigas siya sa kinaluluhuran niya dahil sa narinig........
Unti unti siyang tumingala sakin, napapikit siya ng matagal at pag mulat ng mata niya ay tanging lungkot lang ang nakita kong emosyon doon
Bakit ganun?
Unti unti niyang inabot ang palad ko at dinala sa labi niya kaya mas napaiyak ako......
"Your gonna be a good mother......raise our baby as pure as are you.........When the right time comes.........I'll comeback to you baby........"
Tuluyan ng nagunaw ang mundo ko dahil sa narinig mula sa kanya........
Wala na kong nagawa kundi umiyak ng umiyak sa harap ng lalaking nakaluhod sa aking harapan.......
At alam kong ito narin ang huli.........
Wala na sigurong mas sasakit pa dito....
Naramdaman ko nalang na may mga bisig na yumakap sakin at tanging iyak nalang ang nagawa ko........
Kung dati gustong gusto ko pag niyayakap niya ko ng ganito pero ngayon na alam kong pag tapos ng yakap ay matatapos narin ang lahat ayoko nalang bumitiw.......
"P-please.....n-no"humihikbing pakiusap ko pero humiwalay parin siya hanggang ang kamay nalang namin ang nag durugtong sa aming dalawa........
"Until we meet again Princess Dane........baby"
Unti unting lumapit ang mukha niya sa akin at sa huling pag kakataon ay naramdaman ko ulit ang labi ng nag iisang lalaking minahal ko.........
Sa pag mulat ko ng mata ko ay tanging hangin nalang ang nararamdaman kong humahaplos sa buong pag katao ko.......
Hanggang sa bumuhos na ang malakas na ulan......
Kasabay ng pag buhos ng malakas na ulan ay ang paguhos din ng lahat ng sakit na nararamdaman ko........
Ganito pala mag mahal..........sobrang sakit naman.......