ALAS-KUWATRO nang lumabas sina Angeli.
Tahimik ang buong subdivision. Kung may nagtataka mang mga kapitbahay kung bakit bukod sa van na nakaparada sa tabi ng kotse nila ng mommy niya ay may dalawa pang Chevrolet van sa labas ng bakod nila ay hindi niya matiyak.
She was only too glad that the street was
deserted. Isinuhestiyon ni Charles na ang kotse niya ang gamitin nila.
"Do you mind if I drive?" alok nito. "Napakatagal na ring panahong hindi ako humahawak ng manibela..."
"S-sure," sagot niya. Iniiwasang tingnan ito.
Dear lord, the man exuded sexuality so potent
that it almost hung in the air around him, tulad ng aftershave na gamit nito. The same spicy aftershave he used when they were young.
Puting kamiseta at puting cotton shorts ang suot nito at puting beach shoes. The Sinewy legs matted with fine dark hairs.
Nang mag-angat siya ng paningin dito, he was
smiling knowingly. Tila alam nito kung ano ang
guma-gana sa isip niya.
Nag-init ang mga pisngi niya at agad na
humakbang patungo sa pinto ng backseat at binuksan niyon upang doon sumakay. Subalit naunahan siyang magbukas ni Robbie sa kabilang pinto at pumasok. Kasunod nito si Maria Consuelo na binati siya sa wika nito bago pumasok sa loob ng kotse.
Natanaw niya si Marcus palabas ng bahay, inisip niyang sa harap na ito uupo. Papasok na sana siya sa backseat nang magsalita si Charles.
"Sa harap ka maupo, Angeli," wika nito. "Baka
manibago ako. I'm used to right hand drive."
May ilang sandali siyang nag-atubili.
Pinaglipat-lipat ang tingin sa harap at sa mag
inang nagtatawanan sa likuran. Siyang paglapit ni Marcus at sa backseat din pumasok. At wala siyang mapagpilian kundi ang umikot sa passenger side sa harap.
Hindi siya mapalagay habang tumatakb0 ang
sasakyan. Nalilito sa sitting arrangement. Hima
niya maunawaan kung bakit sa likod umupo ang mag-ina. Hindi marahil naisip ni Maria Consuelo na si Charles ang magmamaneho, Narinig niyang Sandaling nagpalitan ng Español ang dalawa nang makapasok na silang lahat sa loob ng sasakyan.
Finally, inisip niyang dahil sa kanya ang kotseng ginagamit, Maria Consuelo was being tactful.
Sa kabuuan ng biyahe ay si Charles ang
gumagawa ng mapag-uusapan. Ito rin ang nagsilbing tour guide sa tatlong nasa likod.
Itinuturo ang landmarkS ng bayang iyon, ang magagandang orchard sa daanan patungo sa Coral Sea Resort. And she couldn't find any fault with Charles' driving.
Nang sa pagsulyap niya sa kamay nito sa
manibela ay mapuna niya ang singsing ng daddy niya sa ring finger nito! Maliban doon ay wala nang iba pang singsing na nakalagay sa kamay nito. Kahit sa kaliwang kamay.
Confused, itinago niya ang kamay niyang may suot ng singsing ni Fernie sa tagiliran niya.
Bakit nanatiling nasa kamay ni Charles ang "wedding" ring nila? Wala ba itong sariling singsing at si Maria Consuelo?
The urged to look behind her and search a wedding ring on his wife's finger was overwhelming. Sa halip, naguguluhang itinuon niya sa labas ang paningin.
Pagdating sa beach ay sinalubong sila ng apat na tao ni Mrs. Aurelia Jacinto at inasikaso. Nagulat si Angeli na makitang may nakahanda nang pagkain sa isang mahabang mesang kawayan sa loob ng isang malaking cottage na yari sa kawayan. Halos lahat ay seafoods at may lechon de leche sa gitna ng mesa.
Matapos maiayos at maihanda ng mga tauhan ng resort na hindi maiwasang hindi tingnan si Charles nang may paghanga-ay iniwan na sila.
Si Robbie ay agad na tumakbo patungo sa dagat matapos kuhanin sa likod ng isa sa mga sasakyang nakasunod ang lifevest na may cartoon character sa harap at likod at ang snorkeling gear. Si Maria Consuelo ay isang malaking sombrero ang inilagay sa ulo at sinundan na ang anak.
Si Marcus ay kinausap ang mga lalaking
sakay ng dalawang Chevrolet. They were Charles personal bodyguards and security men. At ang isang tila foreigner na una niyang nakatagpo matapos ang concert ay ang sekretaryo nito.
Naipakilala na ito sa kanya kaninang tanghalian, si Perry del Mundo,
tulad ni Charles ay isang Fil-Spanish. Matapos
makipag-usap ni Marcus ay kumaway ito sa kanila at tumuloy na rin sa dagat.
"May dala ka bang pampaligo?" tanong n
Charles sa kanya.
"Wala akong intensiyong maligo, Charles," aniya, mula sa bintana ng cottage ay sinundan niya ng tanaw ang tatlo na sumakay sa bangkang-de motor na sadyang inihanda ng may-ari ng resort.
Ang katuwaan ni Robbie ay dinig na dinig sa
cottage. Kinawayan silang dalawa ni Maria Consuelo. "We'll go boating!"
"Go ahead!" nakatawang sigaw ni Charles.
Pinagmasdan ang tatlo habang itinutulak ng
bangkero ang bangka hanggang sa malalim na
bahagi ng dagat bago ito sumakay at paandarin
ang motor.
"Y-you should have joined them, Charles..." she
croaked. Naguguluhan... kinakabahan.
She hadn't been able to cope with seeing him
again last night. Now in the confines of the cottage it was even worse than she had imagined. Hindi siya makapaniwalang nagpaiwan ito.
Oras ang bibilangin bago makabalik sina Marcus at ang mag-ina. Ipapasyal ito ng bangkero sa isang maliit na isla. Kinse minutos patungo roon kung Saan maaaring mag-snorkeling.
Ano ang gagawin nilang dalawa ni Charles sa
Susunod na mga oras? Ano ang pag-uusapan nila?
Lumingon ito sa kanya. May ilang sandaling
anitigan siya. His brown eyes searched her face. "How are you, Angel?" he asked softly.
Sinikap niyang alisin ang pagkailang at ituring
na normal ang pangyayaring dalawa lang silang naiwan doon maliban sa mga bodyguard na nasa dalawang four-wheel-drives.
Nagkibit siya ng mga balikat. "Walang gaanong pagbabago ang buhay namin dito, Charles," Her voice quietly calm, itinatago ang kabang nararamdaman.
"I've missed you, you know..."
She inhaled with difficulty. Charles said the
same thing before. Nang may kung ilang taon din niyang kausapin-dili ito. Ni hindi niya matiyak kung naniniwala siya rito noon. Lalong higit ngayon.
Pinilit niyang ngumiti at kung ngiti ngang
lumabas iyon sa paningin nito ay hindi niya alam. "Tell me, paano kang nakarating sa kinalalagyan mo ngayon? Alam kong mahilig kang kumanta... maggitara. Pero hindi ko akalaing magkaroon ng katuparan ang hilig mo at magiging sikat..." Tensed, wala-sa-loob na inabot niya ang balat ng lechon at kumurot.
Umikot sa tabi niya si Charles. Inabot nito
ang kamay niyang may hawak na balat ng lechon at isinubo iyon sa sarili kasama ang daliri niya.
Napasinghap si Angeli at nanlaki ang mga matang napatitig dito.
"Don't sound like a reporter, Angel." He was
amused, "Lahat ng tungkol sa akin ay nakasulat sa mga magazines," he said huskily, his eyes pinneu hers, tumatagos sa depensang pilit niyang inilalagay sa pagitan nila. "Alam kong nabasa mong lahat iyon. Pinakita sa akin ng mommy mo ang collection ninyo ng iba t ibang magazines na may artikulo sa akin since six years ago.."
Hinila niya ang kamay subalit mahigpit ang
pagkakahawak ni Charles sa palapulsuhan niya. "Ayon sa mommy mo ay wala kang boyfriend... hindi nagkaroon ng boyfriend matapos ang break-up ninyo ni Sam. What happened, sweetheart?"
"-I don't want to talk about it, Charles. Nakalipas na iyon. Ayoko nang pag-usapan pa.
Please, bitiwan mo ang kamay ko..."
"I haven't forgotten you, Angel," his voice was
above whisper. "My signature song, You're Still
Mine was for you. I wrote it for you. Natitiyak kong alam mo iyon..."
Oh, god. Angeli closed her eyes. How could
she take all these. Pain ang pleasure canme rushing in through her. Bigla siyang nagmulat ng mga mata nang maramdaman niya ang banayad na haplos ng likod ng palad nito sa mukha niya.
Gusto niyang umiwas subalit ang isang kamay
ni Charles ay bumaba sa bewang niya at hinapit siya. And then he muttered something incoherent and began smothering her face and throat with kisses. Which made her skin blaze with heat.
Tulad noon, may tinig na sumisigaw sa isang bahagi ng isip niya. Nag-uutos na itulak ito
Tumakbo siya palayo. Tulad din noon, nanatili
siyang walang lakas para gawin iyon. Na para bang kapag kumawala siya rito ay para na rin siyang inalisan ng karapatang huminga.
Then his mouth, warm and gentle, came down
on hers. "The same sweet lips.." he murmured.
"Oh, sweetheart... open your mouth for me, please..." he begged and at the same time his lips demanding entry which Angeli could not deny.
Angeli parted her lips and he thrust his tongue
between them, seeking the sweetness of her mouth. He was kissing her greedily until her lips and mouth throbbed under him. Her senses heightened so that she could only taste him, smell his male scent, feel the hardness of his body against hers, warm and dangerous.
Now she knew what hunger meant. She
remembered the same lips... the same kiss nine years ago. Only this time the kiss was potent. And with a muffied moan of pleasure, itinaas niya ang mga kamay sa leeg nito, raked her fingers to fasten on handfuls of his hair.
Charles held her against him and brushed his
hand lightly first across each breast. She felt his hand, slightly unsteady. Isa-isa nitong tinatanggal ang mga butones ng blusa niya. Then his hand moved to her back and unfastened her bra.
He held her against him, at hinila siya nitong
pahiga sa sahig na kawayan and claimed her mouth again. Angeli's mind reeled dizzily. His hand went upward, cupping one breast against his palm and kneading it softly. Napigil sa lalamunan ni Angeli ang paghinga.
Then Charles' mouth left hers and moved down to her throat, encircling wet kisses on her heated skin. Bumaba iyon sa dibdib niya, his mouth took one pink nipple.
"Charles.." she moaned. Hot white flames
licked her.
Naramdaman niyang bumaba sa shorts niya
ang kamay nito. He unbuttoned her cotton shorts. He bent his head and took her other breast in his mouth as his hand moved down inside her panties to caress her to such an exquisite pitch ofpleasure that it seemed as though she could not bear it any longer. She was drowning with passion.
"Oh, sweetheart.." Charles whispered. "Let me
love you, my sweet Angel..." Then he pulled her
against him and made her aware of the power of his body. So powerful that she could feel the pain in her thighs as he made a teasing thrust through her shorts.
Napasinghap si Angeli. Her eyes flew open.
Marahas niyang itinulak palayo si Charles.
"D-don't!"
Sa loob ng ilang sandali ay nanatili siyang
manghang nakatitig dito. Shock in her eyes. Years ago, Charles spoilt her for another man.. for any man.
And when she thought she would bury the
behind her, Charles did just more than spoiling her. She knew there would never be any man in her life but him.
At hindi ito kailanman magiging kanya.
Muntik na siyang makalimot. How could she
have allowed him to make love to her when he was a very much married man?
At kasama nila si Maria Consuelo at si Robbie
sa sandaling iyon! Tears welled in her eyes. They were tears of pain, unrequitted love, self-pity, and remorse. Anong mayroon ang lalaking ito at nagagawa niya ang mga bagay na hindi niya inaakalang kaya niyang gawin?
"Angel... sweetheart..." Itinaas nito ang kamay
upang abutin siya subalit mabilis siyang tumayo. Ginagap ng nanginginig niyang mga kamay ang mga butones ng blusa niya at isa-isa iyong isinara. She missed a couple of times.
"What's wrong, Angel?" Charles' asked in
ragged voice. Bumangon subalit nanatiling nakaupo sa sahig. Passion was still in his eyes as he looked at her. Itinaas nito ang mga kamay upang muli ay abutin siya.
"No!" Mabilis siyang umatras. Her hands
fumbling with her buttons. "Don't touch me,
Charles.." She couldn't hide the agony in her voice.
Sinisikap niyang huwag bumagsak ang luha. But her tears fell anyway. Hindi niya mapigil anuman ang gawin niya. Tulad sa isang nabuksang dam.
"You're crying!" Suddenly he was confused
and puzzled. His eyes worried as he stared at her tortured face. "Oh, god, sweetheart, what have I done?" Tumayo ito upang lapitan siya.
Muli ay umatras si Angeli, shaking her head,
itinataas ang dalawang kamay. She would break if he so much as touch her. At hindi niya papayagang tuluyang bumuway sa harap nito.
"G-go away, Charles..." she sobbed. "I wish
you'd never come back.." Pagkuwa'y mabilis
niyang tinakbo ang pintuan ng cottage at dinalawang hakbang pababa ang apat na baitang na hagdanang kawayan.
Tumakbo siya patungo sa pinagparadahan ng
kotse niya. Confused, Charles followed her. Subalit bago siya nito naabutan ay nakapasok na siya sa kotse niya and locked the doors automatically. Sandali siyang sumubsob sa manibela upang bigyang laya ang damdamin.
"Buksan mo ang kotse, Angeli, at mag-usap
tayo!" Charles shouted from the outside.
Nag-angat siya ng mukha. She could hardly see him through her tears. Pinahid niya iyon ng likod ng palad. Nasa ignition pa ang susi ng kotse. She started the engine.
Pumagitna sa harap ng hood si Charles at
pinukpok iyon. "Damn it, Angeli! What is going
on? Get out of that car and let's talk!"
Inilagay niya sa reverse ang kambyo at mabilis
na pinaatras ang kotse. Tinamaan niya ang likurang bumper ng unang Chevrolet. Muntik na siyang masubsob sa manibela. Nakita niya ang pag-alerto ng mga security men.
Subalit wala siyang pakialam at muling
pinaandar ang kotse at inilihis sa humaharang na si Charles at mabilis na lumayo sa lugar na iyon.
Tinakbo ni Charles ang unang sasakyan. Ang
mga bodyguard na nagulat ay lalong nataranta nang hilahin niya ang nasa driver seat.
"Get out!"
Sumakay sa four-wheel drive si Charles at
pinaandar ang makina. At dahil naatrasan kanina ni Angeli ang bumper niyon ay umusad iyon nang kaunti pababa sa may malambot na buhangin. At dahil nagmamadaling paandarin ang sasakyan ay lalong umusad iyon patungo sa malambot na bahagi ng buhangin at bumaon ang unahang gulong.
Charles shifted to four-wheel-drive savagely
giving power to all four wheels. It wasn't a
four-wheel-drive kung hindi niya maiaahon ang sasakyan. Gumiik at umikot ang apat na gulong. Ilang sandali pa ay matagumpay na umahon ang sasakyan.
Tinangka siyang habulin ng ilan sa mga bodyguard niya subalit naka-automatic locked ang mga pinto. And he drove the vehicle out of the beach like a mad man.
"Ang iba sa inyo ay maiwan dito para sa tatlo,"
utos ni Perry. Pagkatapos ay sumakay ito sa isa pang sasakyan kasama ang ilang security men upang sundan si Charles.