- Amor -
Pagpasok sa arko ay bubungad sayo ang dagat na tanawin.
Kulay puting buhangin. Kulay asul na malinis na dagat. Mga puno ng buko na nakahilira may mga duyan sa ilalim at malilim.
"Nagustohan mo ba?" ngiting tanong sa akin ni Quirro.
Tumango ako at ngumiti. It's a genuine smile because of happiness.
Nagustohan ko ang lugar dahil talagang nakakarelax ang tanawin at sariwang hangin.
"Tara na," aya sa akin ni Quirro.
"Saan naman?" takang tanong ko.
"Basta,"
Hinatak niya ako kaya nagpatianod na lang din ako. Hindi naman siya gano'n kabilis tumakbo kaya nakakasunod pa rin ako dahil nakahawak din naman siya sa kaliwa kong kamay.
Nakangiting nakatingin lang ako sa mga kamay naming magkahawak.
Parang kelan lang no'ng mga panahon iyon puno pa ng sakit at galit ang puso ko. Pero ngayon.
Alam kong nahihirapan ako ulit magtiwala, pero masaya ako sa nararamdaman ngayon. Masaya ako kasi nakikita kong bumabawi sila hindi lang sa akin kun'di na rin para sa mga bata.
"Ang nakaraan ay tapos na, Anak. I know and I feel that you still have feeling for them. Huwag mong hayaang balutin ng poot at galit ang utak at puso mo. Huwag mong pabayaang kamuhian mo ang sarili mo dahil sa mga kasalanang nagawa mo. Malaki ka na, Amor!" naalala kong wika sa akin ni mama noong mga nakaraang nag-usap kami dahil sa kuwento ko sa kanya.
Hindi naman talaga nawala ang pagmamahal ko sa kanila.
Kahit na sabihing nagkagusto ako kila Dastian, Derick, at Duke. Nanatiling sila pa rin ang mahal ko.
Hindi namang maiiwasang mahulog ako sa triplets gayong pinaramdam at pinakitaan naman nila kami ng pag-aalaga at pagmamahal, hindi lang sa akin pati na rin sa mga anak ko na itinuring na nilang sa kanila rin.
Dahil sa malalim na pag-iisip ay bumangga ako sa matigas na likod ni Quirro. Huminto na pala siya.
"Nasaktan ka ba?" may pag-aalalang tanong niya.
Umiling ako "Hindi naman.." sinapo niya ang aking nuo saka ako pinatakan ng halik doon.
"Can you close your eyes, Baby," bigla ay ngiti niya.
Pumikit naman ako kahit na kabado. Hinawakan niya ulit ang kamay ko 'tsaka dahan-dahan kaming lumakad.
"Kinakabahan ako. Baka naman i-salvage niyo ako dito huh," pabiro kong turan. Sobrang kaba kasi ang mararamdaman ko ngayon.
Narinig ko ang mahina niyang pagtawa "Don't worry, Baby. We salvage you in pleasure while you were screaming our names.." mapanukso niyang saad.
Mahina kong natampal ang kanyang kamay na nakahawak sa akin "Bastos talaga!" kumwari'y inis kong turan pero deep inside nikikilig na ako.
"Sayo lang naman, Baby," kahit hindi ko siya nakikita ramdam kong nakaplastar sa kanyang mukha ang ngiti.
Binitawan na ni Quirro ang kamay ko "Open your eyes, slowly, Baby,"
Ayuko! Parang ayaw ko nang imulat ang mga mata dahil sa kabang nadarama ko. Parang ayukong makita ang surprise nila pero excited pa rin naman ako.
Napalunok muna ako ng sarili kong laway ilang beses bago dahan-dahang nag mulat.
What the heck? Dumagundong sa sobrang kaba ang puso ko. Paulit-ulit ko pang binasa dahil hindi ako makapaniwala sa nakikita.
My twin daughters are here with their ninang Cassandra and four men.
Hindi ko kilala ang dalawa pero ang dalawa ay kilala ko. Si Mr. Milktea and Farid?
Nakangiting nakatingin lang sila sa akin. Gano'n din ang dalawang lalaki na may hawak pang dalawang bouquet ng pink tulips.
I'm not a fan of pink pero kasi tulips na rin naman 'yun kaya okay na hehehe.
"Mommy, I'm so ngalay na po can you answer na po," konyo ni Thalia.
Napangiti ako ng basahin uliy iyon.
Can you be our girlfriend? ?
"Yes or yes?" hindi ko namalayang nakalapit na pala sila Quirro at Queven.
"Girlfriend?" I frowned at the question.
"Yah!"
"Alam kong hindi ka pa namin nagiging kasintahan noong naging asawa ka namin. So, we're asking you now, our Amor," sagot ni Queven.
"Mama, naman ang tagal eh. Excited na po akong mag swim," si Artemis na lukot na rin ang mukha.
"Yes na kasi," sabay-sabay sigaw nila Cassandra at apat na lalaki.
Tumaas naman ang kilay ko. Mukhang may sekreto ang bestfriend kong hindi ko nalalaman ah.
"Baby,"
"Babe.."
Untag sa akin ng dalawa. Pinalungkot ko ang ekspresyon ng aking mukha saka umiling.
Nakita ko naman ang sabay-sabay na pagbagsak ng kanilang mga mukha.
"I guess hindi pa sapat ang ilang buwan," malungkot na saad ni Quirro.
"We understand, Babe," malungkot ding wika ni Queven.
"Ayukong maging girlfriend niyo," kagat labi kong saad.
Napamaang ang dalawa. Tahimik lang sila. Kita ko rin ang pagdaan ng sakit sa kanilang mga mata. May tumulo pa ngang luha kay Queven.
Ayuko talaga no!
"I still love you, guys, but I don't know if I can trust you again. Malalim ang sugat na nagawa niyo sa puso ko. Pero --" bumuntong hininga ako "Mahal ko talaga kayo eh.." Queven pulls me and hug me tight.
"I know, Babe. But please let us make you feel that we love you. We are ready to wait for your trust. We are willing to work hard for that. Just don't leave us again, Thea," sensero niyang saad habang hinihimas ang buhok ko.
Naramdaman ko naman ang matigas na braso sa bewang ko. Ibinaon ni Quirro ang mukha sa kaliwang leeg ko at doon nagpakawala ng malalim na hininga.
"I know we hurt you. I know that it causes so much pain. But Queven and I love you so much. Ikaw lang, Amor. Kahit na may mga babaeng dumaan sa amin nananatiling ikaw lang ang mahal namin. Simula ng mawala ka at itakas ka nila sa amin-- " I gulp "We felt empty. Nawalan kami ng lakas at buhay. Akala namin noong bumalik ka galing Japan ay maayos na natin. Pero inilayo ka nila sa amin. Handa naman naming pagsisihan ang lahat, Baby. Handa kami sa lahat ng parusa kahit ano pa, basta kasama ka namin. Kasama namin kayo ng mga anak natin," mahabang paliwanag ni Quirro.
Ramdam ko ang pagbasa ng aking balikat. Ramdam ko rin ang pagyugyog ng kanilang mga balikat.
Umiiyak ba sila?
Lumayo sa akin si Queven saka pinunasan ang kanyang luha.
Si Quirro naman ay hinatak ako paharap sa kanya at patuloy na umiyak sa balikat ko.
"Baby, please accept us again. We need you. Kaylangan ka namin. Kaylangan namin kayo ng mga anak natin. Sana mapatawad mo pa kami," patuloy na hikbi ni Quirro.
"Tangina! Mukha na ba akong bakla?" humiwalay siya sa akin saka ako tinitigan.
Namumula na ang kanyang mata, ilong, pisnge, tenga, at leeg.
Natawa naman ako saka hinimas ang kanyang pisnge "Mahal ko rin kayo. Mahal kayo ng mga bata," ngiting wika ko.
Tumakbo papalapit sa amin ang kambal naming mga anak saka yumakap sa aming bewang. Pati si Queven ay yumakap na rin.
"I will not accept the girlfriend's thingy. I'm your wife. So, diba dapat can you be our wife again," ngisi ko naman sa kanila.
Napatawa sila Queven at Quirro pati na rin ang mga kasama namin.
Mas lumakas pa ang palakpakan kaya napatingin ako sa palibot namin and then I saw their friends, clapping, and laughing. May nga sumisipol pa nga at inaasar ang kambal.
Napatingin ako sa red scarf na nililipad kaya napabitaw ako sa mga asawa at anak. Lumakad na siya papalayo sa amin.
"Emerald," tawag ko kaya huminto siya.
"Sandali," saad ko ng makalapit sa kanya. Nakatalikod lang siya sa akin. Nanginginig ang kamay kong hahawakan ang braso niya.
"Emerald," I grab her arm at niyakap siya.
Wala na akong pakialam kung magalit siya sa akin. I just want to hug my twin. My twin sister.
Tannia....