"Girişiriz kinin'ciğim" sesimi incelterek babama seslendiğim de gözlerinin devirerek Allah'tan sabır istedi.
Bense gülerek asansöre yönelttim adımlarımı servisin gelmesine az kalmıştı.
Bir hafta önce babama ziyarete gittiğim gün çok eğlenmiş ve bolca sinirlenmiştim en son babam kızıl şeytanı dövmemem için sebepler söylüyordu.
Adliyeden çıkmadan önce o kızıl şeytan ve tanımadığım başka bir kadınla karşılaşmıştık ve ikiside görüşürüz kenan'cığım demişti babama.
O günden beri bulduğum her fırsatta sesimi incelterek aynı şeyi söylüyordum bu abimi deli gibi eğlendirse bile babamı canından bezdirmişti.
Ama verdiği tepkiler çok komiğime gittiği için devam ediyordum söylemeye.
Bir sürede devam edecektim.
Servise biner binmez kulaklığımı taktım, Ediz'in evi okula yakın olduğu için kendi gidiyordu yada babası bırakıyordu o yüzden tek kalmıştım serviste.
Buradaki kendini beğenmişleri de sevmiyordum.
Düşünün insan canlısı olan ben bunları sevmiyorum kesinlikle sorun onlardaydı.
Bu aralar derslerime yoğunluk vermiştim ve vasat olan ders notlarımı yükseltmeye başlamıştım.
Bunun fark eden hocalar iki gün önce ki veli toplantısında babama anlatmışlardı.
Çok çabaladığımı ve notlarımı düzelttiğimi.
Babamsa buna çok sevinmiş ve aferin demişti.
Toplantı sonrası babamla her zaman gittiğimiz tatlıcıya gitmiştik.
Orada sohbet ederken atları ne kadar sevdiğimden ve merak ettiğimden bahsetmiştim.
Bu hafta sonu babaannem ve dedemin çiftliğine götürecekti babam beni.
Onların bir çiftliği olduğunu yeni öğrenmiştim babaannemin bir kaç hastalığından dolayı temiz hava alması gerektiği zamanlar oluyormuş zaten yazın hep orada olurlarmış.
Hafta Sonu için sabırsızlanıyordum ayrıca, eve gidince Abime de bizimle gelmeyi teklif etmeyi aklımın aklımın bir köşesine yazdım servisten inerken.
Servisten iner inmez koştur koştur okula girdim hala soğuktu havalar ve ben tam bir yaz aşığıyım.
Merdivenleri ikişer ikişer çıkarak sınıfa geldim, Ediz bey totosunu sıraya yaymış kafası masada uyuyordu.
Bir gün elimde kalacaktı bu çocuk sabaha kadar oturup oyun oynuyor en fazla bir iki saatlik uykuyla geliyordu okula.
Bu uykuzusuz halleriyle başına bir şey gelmesinden korkuyordum.
Sessiz adımlarla yanına yaklaşıp ensesine şaplağı yapıştırdım.
"noluyo mına koyayım" diye kafasını kaldırdı mal çocuk.
"sen yine sabaha kadar oyun mu oynadın şerefsiz" diye sordum.
Gözlerini kaçırdı aha biliyorum işte ben malımı.
"Ediz cidden sinirleniyorum hafta sonu oyna şu oyunları gözlerinin altına bak uykusuzluktan mosmor ayrıca başına bir şey gelmesinden korkuyorum" diyerek yanına oturdum.
"saatin farkına varmadım bebeğim dikkat edeceğim bundan sonra, sen merak etme bana bir şey olmaz" diyerek kendine çekip sarıldı.
Ne yaparsa yapsın kıyamıyordum bu şerefsize benim için o kadar değerli ki.
Hemen bende kollarımı ona sardım.
"Şş öğle arasında sana çiğköfte ısmarlayayım mı lan" diye sordu.
Can evimden vuruyor it beni.
"ayran" diye sordum.
"ayran da" dedi.
"okey dostum" diyerek onayladım onu.
Bir saat öğle arası vardı yakında ki çiğköfteciye gidip geliyorduk çok rahat.
Zaten hasan abiyle de kanka olmuştuk.
Hoca sınıfa girer girmez defterimi ve kitaplarımı çıkardım.
Örnek öğrenci olma yolunda emin adımlarla ilerliyorum resmen, bu halime Ediz de şaşırıyordu ama mecburdum.
Meleğimde verdiğim bir sözüm vardı.
-----------
Öğle arasına girmiştik, Ediz ve ikizlerle hasan abinin mekanına gelmiştik.
Her zaman oturduğumuz masamıza geçip siparişleri vermiştik.
"alın bakalım siparişleriniz hazırrr, Vira'cığım nasılsın" diye sordu hasan abi.
"iyiyim hasan'cığım sen nasılsın" diye sorarken aynı zamanda ayranımı açmaya çalışıyordum.
"iyiyim deli kız hadi afiyet olsun size" diyerek diğer müşterilerine bakmaya gitti.
Bende direkt gömüldüm önümde ki yemeğe.
Çok seviyordum çok.
"Allah'a emanet Hasan abi" diyerek çıktık dükkandan.
Yavaş adımlarla okula gidiyorduk.
"Vira bu hafta gidecek mısın Aydın'a" diye sordu kerem.
"yok kanka babamla olacağım bu hafta" diye yanıtladım onu.
"müsait olursanız hep beraber bir şeyler yapalım" dedi bu sefer kerim.
"bana uyar Vira'm da müsait olursa yaparız bir şeyler" dedi Ediz.
"bakarız aşkolar önce babamla konuşmam lazım" dedim.
Öyleydi ne zaman gidip geleceğimizi bilmiyordum.
Okula geldiğimizde çocukları bahçede bırakıp sınıfa çıkmıştım ben.
Zilin çalmasına on dakika kadar vardı daha.
Yorulmuşum lan azıcık yürümeyle.
Hemen kendini sıraya attım, o sıra telefonum çaldığında arayanın amcam olduğunu gördüm Bayadır koşamamıştık.
"efendim amca" dedim.
"nasılsın amcasının gülü" dediğinde kahkaha attım.
Öyle bir söylemişti ki sanırsın kırk yılllık bağcılar kekosu.
"iyiyim amca sen nasılsın" dedim Gülmemi bastırmaya çalışırken.
"bende iyiyim bebeğim okul çıkışı işin yoksa gelip seni alayım bir şeyler yapalım amcam çok özledim seni" dediğinde dudaklarımı büzdüm.
Bende özlemiştim hem işimde yoktu.
"olur amca işim yok ama babamı arayıp söylemem lazım" dediğimde amcamın yüzünü buruşturduğuna emindim.
"tamam bebeğim görüşürüz okul çıkışı, kıskanç herif ne olacak" diye babama söylene söylene kapattı telefonu.
Hiç vakit kaybetmeden babamı aradım.
"güzel bebeğim" diyerek açtı telefonu.
Babam böyle konuşunca eriyorum resmen.
"babacığım nasılsın" diye sordum.
"iyiyim Vira'm den nasılsın" diye sordu.
"iyiyim babacığım amcam aradı az önce okul çıkışı beni almaya gelecek bir şeyler yapacağız haberin olsun" dedim.
"ne gereği vardı yavrum ben ne güne duruyorum burada" diye sordu.
Cidden amcamdan da kıskanmazsın be.
"baba zaten hafta sonu seninleyiz hem amcamı özledim" dedim.
"tamam yavrum tamam, geç kalma akşam" dedi.
"tamam babacığım, girişiriz kininciğim" dediğimde kahkaha atmamak için kendimi zor tutuyordum.
"lütfen görüşmeyelim bebeğim bir süre" diyerek kapattı telefonu babam.
Dayanamayıp kahkaha attığımda sınıfta olan bir kaç kişi dönüp tuaf tuaf bakmıştı.
Sevimsizler.
---------
Okul çıkışı çocuklarla vedalaşıp amcamın arabasına doğru hızlı hızlı yürümeye başladım.
Arabaya biner binmez hemen amcama sarıldım cidden çok özlemiştim.
Zaten bu ailede en hızlı alıştığım amcamdı.
"hoşgeldin yiğenim" diyen amcama far görmüş tavşan gibi bakmaya başladım.
Elli yaş üstü amcalar gibi konuşmuştu.
"hoş buldum amca, eee nereye götürüyorsun beni" diye sordum.
Acıkmıştım ayol.
"nereye gitmek istersin bebeğim" diye sorduğunda aklıma babamın götürmediği yerler geldi, belki bu şansımı amcam da kullanırdım.
"amcaaağğğ sahil kenarında köfteci olur, balıkçı olur, tavuk pilavcı olur babam götürmüyor sağlıksızdır diye" dert yandım.
"işte amcasına benzeyen bir yeğenim sonunda ayrıca abim ne anlar yemekten, o zaman amcan seni her zaman gittiği bir yere götürüyor bayılacaksın" dediğinde sevinçle ellerimi birbirine çarptım.
Yol boyunca amcamla bir çok şey hakkında konuşmuştuk, o kadar eğlenceli bir yolculuk olmuştu ki.
Kendimi dayımın yanında gibi hissetmiştim aynı güveni veriyordu amcamda.
Arabadan inip geldiğimiz yeri incelemeye başladığımda ağzım açık kalmıştı.
O kadar güzel salaş bir yerdi ki, sahil kenarında barınak tarzı ufak bir balıkçıydı ama etrafı içi o kadar güzeldi ki anlatamıyorum.
Amcamın böyle yerleri sevmesine şaşırmıştım sonuçta dedebey faktörünü unutmamak lazım.
"ooo doktor bey oğlum hoş geldiniz" diyerek amcamın yanına bir amca geldi.
Birden davut reis gelmişti aklıma.
"hoş bulduk metin kaptan" diyerek karşılık verdi amcam.
"bu güzel kızımız kim" diye sorduğunda yiiaaa güzel miyim diye sormamak için zar zor durdum.
"yeğenim Vira tanıştırayım kaptanım" dediğinde bende elimi uzatmıştım.
Ayak üstü kısa bir sohbetten sonra amcamla cam kenarı güzel bir masaya geçtik.
Balık ekmek ve turşu suyu siparişi vermiştim bence ayrıl ikili bunlardı.
"amca böyle bir yere gelmen şaşırttı beni yanlış anlama ama" dedim dayanamayıp.
"ben seni yanlış anlamam güzelim, neden şaşırdın" diye sordu.
"yanii dedebey faktörünü hatırlayınca" diyip sustum.
Sonuçta babasıydı çokta şey yapmamak lazım.
"doktor olmam babamdan farklı olmama yetmiyor demek avukat hanım" dediğinde kocaman gözlerle baktım.
Birincisi babasına benzettiğimi sandığı için trip atmış ikincisi avukat mı demişti.
"ne avukatı beee" diye cırladım.
Amcam gür bir kahkaha attı.
"sakin ol bebeğim şaka yapıyorum sadece, öğretmen olmak istediğini biliyorum sadece babamla olan konuşmalarınız geldi aklıma" dediğinde gözünden hüzün geçtiğini gördüm.
Biz konuşurken emeklerimiz de gelmişti hem yiyor hem konuşuyorduk.
"zor mu oldu amca ona tıp istediğini kabul ettirmek" diye sordum.
Amacım amcamı üzmek değildi ama neler yaşadığını merak ediyorum.
"kabul ettiğini kim söyledi ki" diyip burukça gülümsedi.
"nasıl" diye sordum.
"ondan habersizce tüm seçimlere tıp fakültesi yazdım, sonuçlar açıklandığında gördüler deliye döndü. Bir yıl daha çalışıp hukuk seçmemi söyledi kabul etmedim, o gün çok büyük kavga etmiştik annem sessiz kalırken abim sonuna kadar beni desteklemişti unutma amcam sessiz kalış bir kabulleniştir.
İşte bir kuruş vermeyeceğini falan söyledi evden kovmakla tehdit etti o an bir karar verdim ve çıktım evden, her ne olursa olsun mutluydum hayallerim gerçek olmuştu.
İşte sonra abimde kaldım okul açılana kadar burada çalıştım tüm gün okul açılınca part time devam ettim abimde yardım ediyordu falan derken bitti okul ve şuan doktor selim Serez olarak karşındayım "diyip güldü.
Ben sorduğuma pişman olmuştum.
Bir baba neden böyle yapardı ki önemli olan çocuğunun mutluluğu değil miydi.
" ben özür dilerim amca ne diyeceğimi bilemiyorum "diye cevap verdim.
" özür dileme bebeğim en doğal hakkın amcamı merak etmek, ayrıca geçti gitti o günler sen sadece babanın kıymetini bil Vira o seni sizi gerçekten çok seviyor ve inan bana ne hata yaparsanız yapın arkanızda durmaktan vazgeçmez. İlk zamanlar sana karşı hataları oldu ama çok sinirliydi ve ne yapacağını bilmiyordu "dediğinde hak verdim.
Çünkü cidden ne Abime ne bana kimsenin müdahale etmesine izin vermiyordu.
" biliyorum amca başlarda bende hatalar yaptım, zamanla alıştık birbirimize şu an çok iyiyiz "diyip güldüm.
Ekmeklerimiz bitince amcamla biraz sahilde yürüyüş yapıp oradan buradan konuşmuştuk.
Sonra beni bırakması için babam aramıştı.
Bir sürü söylenmişti amcama yaşlı kurt.
Evin önüne geldiğimizde amcamı yukarı davet etmiştim ama yarın nöbeti olduğu için erken yatacakmış beni bırakıp giymişti o yüzden.
Bizim dairenin önüne geldiğimde babama gıcıklık olsun diye art arda zile basıyordum.
Babam elinde dosyaları ile kapıyı açtığında dudaklarımı ısırdım.
Adam çalışıyormuş.
O bana çatık kaşlarla bakarken ben şirince sırıtmıştım.
İçimden gelerek hemen kollarımı beline dolayıp sarıldım.
Babam bu hareketime şaşırmıştı.
"seni seviyorum babacığım" dedim.
Babamı çok seviyordum ve o benim tüm duvarlarımı bir bir yıkıyordu.
Kendime itiraf edemesemde bazen keşke diyordum.
Keşke beni saklamasalardı ve babamla büyüseydim.
"ben de seni çok seviyorum güzel bebeğim" diyerek karşılık vermişti.
"karnım tok ben yatıyorum iyi geceler baba" diyip öptüm.
"iyi geceler bebeğim" diyip çalışma odasına doğru gitmeye başladı.
Odaya girmeden,
"girişiriz kininciğim" diye bağırıp odama girdim hemen.
Arkamdan duyduğum tek şey babamın Vira diye bağırması oldu.
Merhaba patateslerim nasılsınız.
Uzun zamandır bölüm atamadım bunun sebebi gözlerimin bozuk olmasına rağmen gözlük kullanmamam oldu,
İlerleyen dayanılmaz ağrılar yüzünden telefon, bilgisayar gibi şeylere bakamadım bile doktora gittiğimde sol gözümün 2.25 sağ gözümün 0.50 bozuk olduğunu öğrendim şu an gözlüğe alışma sürecindeyim ağrılar devam ediyor ama yeni bölümü en kısa zamanda yazacağım.