Halos dalawang linggo na ang limipas ng matapos ang Birthday ni Rei. He already apoligize about his father sa kung anong inasta ng papa nya kay Tope at sa mga kaibigan nya. Huli syang nagsorry sa'kin non at 'yon na ata ang pinaka mahabang usap namin.
I didn't say sorry sa inasta ko din sa papa nya. Deserved ng papa niya iyon, he even insult me.
Habang nasa classroom ako ay nagtingin tingin muna ako sa instagram ng latest picture ng mga kaibigan ko. I miss them so much. Miss ko na 'yung kapag lumalabas kami at tumatakas kami sa mga magulang namin, para lang makapunta sa bar.
Nakita ko din 'yung Picture ni Stephan, he was holding a mug while nakatingin ito sa labas ng bintana, stolen shot. Nagcomment pa ako dito. 'Imuterang matanda.' I said. Nagscroll pa ako haggang sa makita ko 'yung bagong post ni James, may caption pa ito na sana mapili.
Nakatayo sya habang ang background niya ay 'yung isang building na sobrang taas. I know what he was talking about sa kanyang post. We already talk about it noong mga nakaraang linggo. His family supporting him 'cause iyon din naman ang gusto nila para kay james. Ang pagmo-model.
Pangarap nyang maging sikat na modelo din in future. Kaya ngayon pine-persue nya na ang gusto nya. Nagaapply-sya ngayon sa isang agency. Hindi naman malabong hindi sya mapili, naniniwala ako sa kanya at sa looks nya. He has strong appearance, maramidin ang nagkakagusto sa kanya. He has a good looking, matangos na ilong, mapupulang labi. May kaliitan na muka, kulay hazel din ang kulay ng kanyang mata dahil sa lahi ng Mommy nya. Half american ang Mommy nya. Habang ang Daddy nya naman ay half british.
"Who is he?" Renzo asked me, napatingin ako sa kanya. Nakatingin na din pala sya sa phone ko. Chismoso.
"Why? interested ka sa kanya?" Panunuya ko. Kumunot naman ang nuo niya, at umiling.
"No, I'm just asking,"
"He's my friend, his name is james."
Napatango na lang sya at muling bumaling sa harap. For a month na nan dito ako nakatira isa siya sa mga nakilala ko, hindi siya masyadong masalita. Katulad sya ni Tope. Magpinsan talaga.
Speaking of Tope, hindi niya ako pinapansin simula ng mangyari ang gabi na iyon, he started to avoiding me. He started na mag-isa pumasok lagi niyang sinasabi na marami syang kailangan gawin sa school kay Clara para may dahilan sya na maaga pumasok at iwasan ako, kung minsan ay nagkakasabay pa din naman kami pero hindi niya ako kakausapin. Sa uwian naman ay hindi talaga sya nagsasalita.
Well, I don't care if he decline what I'm offering to him. Hindi siya katulad ng mga lalaking nakakflirt ko nong nasa maynila pa ako. He's different, hindi siya masyadong masalita talagang naiinis lang sya sa'kin. you can't even read what's running to his mind when you are looking at him.
He is a beast with full of cryptic.
"Have you already finish your school activities?" Tanong ni Lolo habang nasa hapag, kakauwi niya lang din galing batangas, bumalik sya don dahil kinailangan daw sya don at pumunta ang mga kapartner nya sa kanyang negosyo.
If I'm not mistaken, kasama don si Dad. Iyon kasi ang sabi ni Ate. Tatlong araw na wala si Lolo dito. Ngayon lang sya nakabalik.
"Wala naman kaming ginagawa buong maghapon, walang iniwan sa amin."
"Pagbutihan mo lang ang pag-aaral mo. Para ikaw na mismo ang kukuhanin ng Dad mo na engineer."
Napatigil ako sa pagsubo. Napakunot ang nuo ko sa kanya.
"I know that, na hanggang ngayon 'di pa din kayo ayos ng daddy mo. Pero ganyan din naman kami ni Christ nong bata sya. We having arguments, sobrang dami namin sa pagtatalo. Umabot pa sa naglalayas ang daddy mo at makikitulog sa mga tropa nya noon dati." Pagkukwento nya.
"You have the same attitude sa Daddy mo. Kahit itanong mo pa kay Tania." Dugtong niya pa.
"Oo, naalala ko pa non na ako ang madalas talaga mapagalitan sa tuwing mawawala si Christ ng gabi para makipag kita sa mga kaibigan niya at sa mga dati niyang karelasyon." Natutuwang kwento ni Manang Tania.
"Hindi ko nga alam, kung bakit hindi kayo magkasundo mag-ama eh paraho naman kayo ng ugali." Sabi ni Lolo.
Kung ganon 'yung mga ginagawa ko ngayon ay ginagawa din ni Dad dati, eh bakit hindi niya ako maintindihan kung ginagawa niya din pala ito dati. Dapat nga ay sya pa ang mas nakakaintindi sa'kin.
"Want me to change."
"Because he wanted for a better future for you, apo."
"And that's what he thinks na magpapabetter sa'kin bilang tao. I don't think so. If I'm not mistaken. Hindi mo naman mapipili kung ano dapat ang maging gender mo. He hate me 'cause I'm gay."
Iyon naman talaga ang totoo. Since umamin ako sa pamilya ko, I mean simula palang na malaman niya kung ano ako ay nagsimula syang magkaganyan.
"He doesn't hate you, he just want to forget something. If you really know." Napatahimik ako sa sinabi ni Lolo.
"What do you mean?"
Bumuntong hininga sya. "Try to ask him."
I don't have Idea what he's talking about. Nang matapos kumain ng hapunan ay nagbasa-basa na lang ako ng libro. Nan dito ako ngayon sa malaking bintana sa tapat ng kwarto ko.
"Try mo nga minsan na gumamit ng po at opo, lalo na kung ang kausap mo ay mas nakakatanda sayo."
Mabilis akong napatingin sa gilid ko. Nakita ko si Tope na ngayon ay kakataas lang dito, ngayon niya lang ulit ako kinausap after how many days. Inalis ko din naman agad sa kanya ang paningin ko.
"You don't need to teach me."
"Kailangan ka maturuan ng leksyon."
"Sorry, but I'm not interested, ibang leksyon ang gusto ko matutunan. Idiot."
Hindi siya sumagot at nakita ko na lang sya na nakatayo na din ngayon sa harap ng bintana. Nahahati kasi sa dalawa itong bintana, at don sya pumwesto sa kabila habang nakatanaw sa labas. Malakas din medyo ang ihip ng hangin.
"Tope, wala ka bang sarili bahay at dito ka nakatira?" Tanong ko sa kanya. Nalaman ko kasi kay Clara na hindi naman pala anak ni Manang Tania si Tope. Patay na daw ang Mommy nito since bata palang si Tope. Marami pa akong natanong pero 'di niya sinabi sa'kin.
"Meron."
"So bakit dito ka nauwi? Taga san kaba? Malayo ba lugar niyo?"
"Dami mo naman tanong." Naramdaman kong medyo naging iritado boses niya.
"Bakit? Masama ba magtanong?"
"Oo" He said.
Natahimik ako don at katulad niya pinagmasdan ko na kang din ang paligid. Tanaw na tanaw kasi ang malawak na lupa dito. Maganda din tumambay kung gusto mo pag-isa at mag-isip.
"Sometimes, you will face dificulties in yourlife but dificulties will makes you stronger when you started to face it."
Muli akong napatingin sa sinabi niya. "Huh?" Nakakagulat naman tong lalaki na 'to. "Humugot ka ba?"
"Hindi." He just simply answered. Napakurap-kurap ako sa kanya.
Halos isang linggo pa ang lumipas, kakatapos lang ng exam namin. Hindi din naman amo sure kung tama pa 'yung iba kong sagot don dahil wala din naman choices, tapos may pa essay pa sa dulo ng exam na Ten points. Halos sabaw din nga ako nitong mga huling araw dahil sa hindi ako makapag-consintrate. Parang lumilipad ang utak ko, dahil siguro sa tuwing gabi ay 'di ako makatulog.
"What's your name again?" Tanong ko sa lalaking kasama ko ngayon dito sa likod ng school.
"Warren." He simply answered, muli niyang hinalikan ang labi ko. His hand started crawling into my nipples.
Kanina lang ay nakatambay ako sa canteen ngayon ay may kahalikan na. Nakita ko kasi ito nakatitig sa'kin. He's good looking naman so ako na ang unang nagapproach sa kanya. Then ngayon ay nan dito kami sa likod ng school. Gas student.
"You are a good kisser." He said.
"I know." Hinimas niya sandali ang pang-upo ko. "Did I making you more excited?" Natatawa kong sinabi, mas muka kasi syang nauuhaw ngayon.
"Making me want more." Kung saan-saan na nagapang ang kamay niya. Masyado palang malibog ang tao na ito.
"Mr Guererro. Mr Warren?" Parehas kaming natigilan ng taong kahalikan ko at napatingin sa teacher na nakatingin ngayon saamin. Si Ma'am Estebar. Teacher namin sa research.
"What are you both doing here? Bakit kayo naghahalikan? Dito niyo pa talaga naisipan gumawa ng miraglo?" Gulat na gulat na sabi niya.
Hindi kami nakasagot at bahagyang lumayo sa taong katabi ko.
"Sa Guidance office now." She shouted. Nagkatinginan pa kaming dalawa saka sumunod kay Ma'am Estebar.
Nakakainis, bakit ko nga ba hindi naisip na pwedeng may makakita pa din sa amin don. Inayos ko pa ang t-shirt ko na bahagyang nagulo mula sa ginagawa namin ni Warren kanina.
Kinausap kami ni Ma'am Estebar at ng principal sa kung ano ang nagyayari sa likod ng school kanina, Nagulat pa ako sa sinabi kanina ng Principal dahil sa kailangan pa nito makausap si Lolo. Dumating si Lolo. The Principal started to discuss kung ano ang nahuli kanina ni Ma'am Estebar. Pagkatapos at lumabas na kami ng office. Mahaba-habang usap ang nangyari kanina. They are also discuss na kabago-bago ko palang ay meron nang ganitong pangyayari.
"We will talk about this mamaya sa bahay. Kahihiyan ang dahilan ng pagtawag sa'kin ng principal. Didn't you know na kausap ko kanina sa trabaho ang mga kasyosyo ko."
I remain silent, napadako ang tingin ko kay Tope na kanina ay nasa gilid ng hagdan. Lumapit siya samin kaya napabaling sa kanya si Lolo.
"How many times do I have to tell you, Tope you should keep your eye on him." Pagbaling sa kanya ni Lolo.
"I'm sorry, Mr Guerrero. Meron po kaming inaasikaso kanina." Nakayuko niyang sinabi.
Umirap ako. Tinignan ko 'yung mga student na napapadaan din samin at napapatingin. Mga chismoso.
"And you!" Tinuro ni Lolo si Warren na tahimik lang. "Anong pumasok sa kokote mo din para patulan ang apo ko?"
"Lo! Huwag mo na idamay si Warren. He's my friend." Awat ko dito. Nakita ko 'yung reaksyon ni Tope na napapailing na lang.
"For pete's sake. Craig Lui Guerrero! Friend really? Nahuli kayo ng teacher mo na naghahalikan sa likod ng school, friend?" Napapahawak na si Lolo sa kanyang ulo. "We will talk about this sa bahay... I'll go back to the farm." Pilit niya din pinapakalma ang sarili niya.
Palibahasa lumaki sa makalumang panahon, ayan kaya ang uso. Friends with benefits.
Inihatid ako ni Tope sa classroom ko, dalawang oras na lang din naman at matatapos na ang buong maghapon ko dito sa school. Pero parang ayaw ko pa umuwi dahil sa pag-uwi ko alam kong mabubungangaan lang ako.
"Ano bang pumasok sa utak nyong dalawa? At don nyo pa naisip talaga sa likod nitong school?" Gulat na tanong ni Danie.
"Ewan ko,..para masaya?"
Napahampas si Danie sa nuo nya. "Ang bilis bilis kumalat ng balita sainyo ni Warren, do'n kapatalaga sa may girlfriend huh?"
Napaawang ang labi ko sa sinabi niya. "Huh? Girlfriend?"
"Oo, may girlfriend ang gunggong na 'yon. Ngayon na alam na ng buong school hindi malabong malaman ng girlfriend niya ang ginawa niyo."
"He said na wala syang jowa, kaya pinatulan ko din sya. 'di ko na kasalanan 'yon." Hindi naman ako may kasalanan.
"Makakasira ka pa ng relasyon."
"I said, he said he don't have girlfriend. He's the one who started this. Don't blame me." Umirap ako sa kanya at binaling na lang ang atensyon ko sa labas, dahil kanina ko pa din napapansin ang mga bulungan ng mga kaklase. They are getting to my nerves.
Hanggang sa dumating na lang ang uwian at ngayon ay magkasabay na kami ni Tope. Nakita ko syang matiyagang nag- aantay sa labas ng room namin. Medyo matagal kasi natapos ang panghuli naming class dahil nagpahabol pa ito ng quiz. Lumabas ako ng room at dumiretso lang maglakad.
Hindi kami nagpapansinan ni Tope, hindi din naman sya nagsalita hanggang sa makarating kami ng bahay. Sinalubong kami ni Clara.
"Ano bang nangyari? Ano bang ginawa mong bata ka?" Salubong samin ni Clara.
"Nan dito na si Lolo?" Tanong ko sa kanya. Nakita ko si Manang Tania na palabas kitchen.
"Wala pa, pero dumiretso sya kanina dito pagkagaling niya ng school niyo. Galit na galit sa pinaggagawa mo."
I don't know, pero parang na nanakot na lang ang tono ng boses ni Clara.
"Can you please shut up." Umirap pa ako sa kanya. Nagsimula akong maglakad papuntang hagdan. Pero ihahakbang ko palang paa ko ng marinig ko magsalita si Manang Tania.
"Alam mo wala kang pake kung may mapano sa pamilyang ito no? Pagod na pagod ang lolo mo dahil sa business partnership nya tapos ikaw magbibigay ng problema sa kanya."
I stopped from stepping, pero hindi ako tumingin sa kanya.
"Masahol ka pa kay Christ. Buti pa sya kapag alam nyang may mali syang ginagawa. Nanghihingi sya ng tawad sa Lolo mo. Kahit papano ay natulong pa din sya sa Lolo mo para lang maging proud ang lolo mo sa kanya."
Hindi ko na pansin na nagkuyom na ang kamao ko.
"You don't have any idea kung anong pinagdaanan ko, to make him proud of me, even he wanted to control me. I follow him. Marami akong sinubukan na paraan to make him proud.. but for him. Still not enough."
Hindi ko nadinig ang boses nito. Naging tahimik ang paligid. Ilang sandali akong nakatayo doon.
"Tope, pakigising na lang ako kapag nan dyan na sya. I need to rest, I'm tired." Hunakbang ako ng tuluyan at tuluyang pumasok ng kwarto ko. Iniwan ko sila doon.
Life is unfair, akala ko ang kalaban ko lang ay maging proud sa'kin si Dad. Pati pala mismong si Dad, simula ng mapunta ako dito. Nagsisimula silang pagkumparahin kami. Sometimes they will say na pareho kami, pero ngayon. They are saying I'm the worst.
I let myself to sleep, pagod na pagod ako ngayong araw, feeling ko ay masakit din ang ulo ko. Nagising na lang ako ng may kumakatok sa pinto ko. Napamulat ako at napatingin sa cellphone ko.
Anong oras na ba? It's already 7:45 pm. Naupo ako sa gilid ng aking higaan.
"Come in."
Bumukas ang pinto at bumungad si Tope na ngayon ay medyo basa ang buhok. I think galing sya ng cr, siguro ay naglinis na ng katawan.
"Inaantay kana ni Lolo mo sa baba, maghapunan na daw kayo." Tumalikod ito, pero hindi pa sya nakakahakbang ng tawagin ko ang pangalan niya.
"Tope!"
Napatingin ulit sya sa'kin habang nakakunot ang nuo.
"Am I the worst?"
Mas lalong nangunot ang nuo niya sa'kin, napatagal ang pagtitig niya sa'kin kaya ako na mismo muli ang nagsalita.
"Huwag mo na lang ako pansinin. Nababaliw na yata ako." Tumayo ako at inayos ko ang sarili ko, hindi na pala ako nakapag-palit ng damit man lang. Naka-uniform pa din ako.
"Hindi, nadadala ka lang masyado ng imusyon mo. You just can't control your feelings."
Muli akong napatingin sa kanya, hindi sya umalis sa pagkakatayo sa bungad ng pinto ko.
"Who said that I can't control my feelings?" Napataas ang kilay ko sa kanya.
"Mabilis ka magalit, even ang babaw lang na dahilan. Kahit mas matanda sayo sinasagot mo just to defend yourself."
"How did you know na mabilis ako magalit, aber?"
"Ilang bwan kana ulit nakatira dito? Matagal na din ano..."
Sabagay, magkasama kami dito. Nakikita nya kung anong ginagawa ko dito sa bahay. Kung pano ako magsalita.
"You know what, you just need someone who can listen to you." Dugtong niya pa. Umiwas ako ng tingin sa kanya.
Minsan na akong nagtiwala sa taong akala ko maiintindihan ako at nakikinig sa'kin. And that guy also broke my feelings.
"From now on, susubukan kong makinig sayo at intindihin ka, kung kailangan mo ng makikinig sayo." He said.