(Selene Layla Fernandez's photo above.)
"Well, all of your performances for today are well sung but I need to look more into it. Do you still have songs in mind?" Ngiting tanong niya sa akin.
Pangatlong araw na namin itong pagpra-practice dahil isang buwan lang daw ang mayroon ako before the real competition.
Sinabi ko ito kay Miss Cypress, noong una ay naiinis siya dahil wala siyang choice dahil ito raw ang gusto ng ate ko pero natanggap niya rin naman sa huli.
Nang makalipas ang ilang araw ng pagsasanay namin ay nalaman kong iba ang nararamdaman sa'kin ni Miss Fernandez.
Napapansin ko na talaga ito dati pa, lalo na yung nangyari sa CR pero ngayon lang naging maliwanag ang lahat.
Hindi lang estudyante ang turing niya sa akin.
She clapped both of her hands. "Gutom ka na ba? Eat muna tayo, magpapa-deliver ako—"
"May lunch na po ako Ma'am, gawa po ni Miss Cypress." Putol ko sa kanya at tumayo, kinuha ko ang bag ko at ipinatong ito sa malapit na table.
"A-ah okie, sa susunod nalang." Sabi niya. "How about tomorrow? Sa labas tayo kumain—"
"Mas gusto ko pa rin po ang luto ng aking caretaker kaysa lumabas pa po tayo, sayang po ang pera."
"Treat ko naman." Pamimilit pa rin niya.
"Ayoko po." Sagot ko naman habang unti unting kumukunot ang noo ko.
"Please? Kahit tomorrow lang and I will not pester you ever again to eat with me." Panunukla niya sa akin, lalo namang kumunot ang noo ko at malalim na inisip ang sasabihin ko.
"Okay."
Her smile grew wider while her eyes glitters. I'll just tell Miss Cypress nalang.
With that said, I decided to get my phone from my bag to check my notifications, and as expected marami na naman. Random messages from students and friend requests.
Simula noong nalaman nila ang Facebook account ko ay marami na akong friend requests na pending. Inaaccept ko naman dahil sabi ni Claire ay boring naman daw ng timeline ko kung hindi.
My family doesn't care even if I already have my Facebook account. Kung dati ay magagalit sila, ngayon ay wala na silang magagawa dahil pinutol na nila ang koneksyon ko.
Everything is fine now, I already moved on.
Nandiyan naman si Miss Cypress.
Naramdaman ko ang pagtabi sa'kin ni Miss Fernandez kaya nanigas ako sa kina-uupuan ko. Bahagya ko muna siyang sinulyapan bago magpa-tuloy kumain.
"How's your life with your caretaker?" Tanong niya sa'kin na labis na pinag-taka ko.
"It's fine," I replied, feeling every taste of the Adobo. It's so delicious.
Binuksan niya ang kainan niya. May pagkain naman pala siya tas mag-aaya pa ng deliver. "Are you two close?" Tanong niya uli.
"Yes po, very close." Tumango ako habang nanguya. Ang sarap talaga nung adobo, ito talaga ang gamot pag naiinis ako eh.
"Really? How close?" She asked while chortling.
Well, umaabot po kami sa pag-hahalikan. Ganon po kami ka-close. May benefits.
Hindi muna ako sumagot at sumubo muna. Ang sarap kasi talaga ng ulam ko, manamis-namis at hindi masyadong maalat ang adobo ni Ma'am.
"Ah, she always buys me everything and anything I want." Panimula ko. "We're also living under the same roof, her mansion is so big."
"What?!" Nahampas niya ang kanyang table kaya walang kasundangan na napatingin ako sa kanya. "I'm sorry, I'm just... shocked."
"Why? It's normal." Walang emosyon kong turan sa kanya na para bang sobrang karaniwan ng mga pinag-gagawa namin ni Miss Cypress.
"Well, what did I expect from the most richest woman on this planet." She muttered but I just payed no mind.
Habang nakain ng masarap na adobo ay may nag-chat sa'kin. Sino naman 'to? Nakakainis naman.
Hindi ko na tuloy ma-enjoy ang adobo ko. Lagi nalang may kumakausap sa'kin habang nakain eh, tsss.
Tiningnan ko ang phone ko nang naka-busangot, unti unti nawala ang kunot sa noo ko nang makita ko kung sino ang nag-chat.
Si Miss Cypress lang pala.
Miss Cypress:
Pakita mo ito kay Fernandez.
Alessandra:
What? Alin po?
Miss Cypress:
Alessandra:
MA'AM ANO YAN?! 😟
Miss Cypress:
Pakita mo nalang, tss.
Alessandra:
WHAT?! NO! Nakakatakot
naman po yan.
Miss Cypress:
I miss you.
Miss Cypress:
I should be the one training
you but epal yang si Fernandez.
Miss Cypress:
Mas maganda naman
boses ko sa kanya.
Sineen ko nalang siya at hindi sumagot, jusko! Sari sari na naman ang sinesend sa'kin ni Miss Cypress, parang may topak eh.
Okay lang basta ang sarap talaga ng adobo.
"Your food must be delicious." Sabi sa'kin ng katabi ko.
"Yes po, it's a food made by Miss Cypress." Tugon ko sa kanya habang sinusubo ang natitirang kanin.
"You must like her food." She smiled sadly. "Kasi kada subo mo, nawawala ang inis sa mukha mo." She laughed while I looked away, shy.
"Do you like people who cook?" She questioned while I'm packing my lunch again.
"I think... I do po." I answered as I'm nodding my head. "I do like people who can cook because I don't know how to cook." Nahihiya na naman akong umiwas ng tingin habang siya'y tumawa lang ng mahina.
"Alessandra doesn't know how to cook?" She grinned like an idiot so I gave her my glaring look and frowned.
"Ma'am stop teasing me." Naka-busangot kong turan pero lalo lang lumakas ang tawa niya. "Ugh! Mag-start na nga po tayo para matapos na po."
"Okay okay, haha, I'm sorry Miss Alessandra. Ang cute mo kasi pag nagagalit o naiinis." She stood up from her chair, leaving me dumbfounded.
Hindi na rin ako nag-aksaya ng oras at tumayo. Lumapit ako kung nasaan ang mic at nag-isip kung ano pa ang pwedeng kantahin.
"I'll sing with you." Nawala ang aking iniisip nang magsalita muli ang propesor na nasa harap ko na ngayon.
"P-po? Hindi ko pa po alam kung ano po ang kakantahin natin-"
"We'll start practicing songs with high notes tomorrow nalang. Today, I just want to examine your voice para alam ko kung anong kanta ang ibabagay o ipapa-awit ko sa'yo."
Naiilang pa akong tumango pero sumang-ayon nalang rin ako sa huli.
"Are you familiar with this song?" Naglakad siya patungo sa pinag-lalagyan ng piano, umupo siya roon at pinuwesto ang sarili niya ng mabuti.
She's starting to move her fingers in every note. Intro palang ay alam ko na, alam ko na agad kung anong kanta ang tinutukoy niya.
Tumingin siya sa'kin na parang nag-iintay kung ako ba ang mauuna o siya. Tumango ako as a sign na alam ko yung song.
Huminga ako ng malalim at sinimulan ang pag-awit.
"Closed off from love, I didn't need
the pain
Once or twice was enough and it
was all in vain
Time starts to pass, before you know it,
you're frozen, ooh"
Tumigil ako para ibigay ang next part kay Miss Fernandez.
"But something happened for
the very first time with you
My heart melts into the ground,
found something true
And everyone's looking 'round,
thinking I'm going crazy, oh"
She stopped and it's my turn to be the first one to sing the chorus.
"But I don't care what they say
I'm in love with you
They try to pull me away,
but they don't know the truth
My heart's crippled by the vein that
I keep on closing
You cut me open and I"
Habang nakanta ako ay tumigil siya paglalaro ng piyano at inayos ang speaker para doon tumunog ang musika na kanina pa umuurong.
Bakit siya tumigil?
Dahil mukhang hindi pa siya ready ay ako muna ang nagpatuloy.
"Keep bleeding, keep, keep bleeding love
I keep bleeding, I keep, keep bleeding love
Keep bleeding, keep, keep bleeding love
You cut me open
Oh yeah"
"Don't continue to the second part, deretso na tayo sa may pahuli na." Sinunod ko naman siya pero bago ko pa masimulan ay inunahan na ako nito.
"And it's draining all of me
Though they find it hard to believe"
She stopped so Immediately knew that it's my turn.
"I'll be wearing these scars
for everyone to see"
While waiting for the exact time to proceed, Miss Fernandez begins to walk towards me with a smile on her face.
"I don't care what they say
I'm in love with you"
Tila hindi na ako makagalaw o maka-awit dahil sobrang lapit namin ngayon. I feel so suffocated. Why is she so close?
"They try to pull me away, but they
don't know the truth
My heart's crippled by the vein that
I keep on closing"
Hindi na ako maka-hinga dahil pilit niyang nilalapit ang mukha niya sa akin at tanging ang hawak nalang niyang mic ang nagsisilbing hadlang upang hindi mag-dikit ang aming mga labi.
What the hell is she doing?
She's starting to touch my shoulders and caress it up and down.
"Oh, you cut me open and I"
Grabeng training 'to ah.
Habang tinatapos niya ang linya ng kantang iyon ay unti unting pumipikit ang kanyang mga mata. Alam ko naman sa sarili ko na dapat nasabay ako sa pag-awit niya kaso hindi talaga ako maka-galaw.
She's touching me, I hate her.
I just realized her actions and what she wants to do, it all make sense now. She wants to steal a kiss, she wants to kiss me.
I wouldn't let her, of course.
"Ma'am you're so close." Tila hindi niya ata narinig ang aking simabit at dahan dahan na binababa ang mic ngunit bago pa mag dikit ang ang aming mga labi ay agad kong iniwas ang mukha ko.
"What the hell are you trying to do, Miss Fernandez?!" Napa-sigaw kong turan. Nagulat itong tumingin sa'kin na parang hindi siya sigurado kung ano ba ang ginagawa niya.
"I-I'm sorry, I didn't mean to—"
"Sorry? Ilang beses na po kitang tinatawag at tinutulak pero patuloy ka pa rin po sa kamanyakang ginagawa mo!" Lumalim ang pag-hinga ko.
"I'm sorry Khione, let me make it up—"
"Forget it, I'm going home." Kumunot ang noo ko at kinuha ang bag ko. Agad namang lumapit si Miss Fernandez para harangan ako.
"Umalis po kayo diyan, please."
"No, not until you forgive me." She said while clenching her jaw. "Please, Miss Alessandra."
"Ma'am okay na nga po, kakalimutan ko nalang po ang nangyari... just please, please stop having a conversation with me baka hindi ko po kayanin." Lumunok ako.
"I'll try finding a new trainer or I'll quit, I don't want to see your face po muna." Bago pa siya maka-angal ay dali dali ko siyang nilagpasan at lumabas ng pinto.
I want to go home. Natatakot ako mag-sabi kay Miss Cypress kung ano yung nangyari pero kung hindi ko 'to sasabihin ay paniguradong hindi ako makakaalis sa training namin.
I twiddle my fingers to calm myself because I don't know how to react or what to say. I just want to go home.
Habang nag-lalakad ako ay may nabunggo akong pigura kaya nan-laki ang mata ko at agad na tinulungang makatayo ang nabangga ko.
"Pasensya na po— Miss Jamaica?"
"Okay lang Alessandra. It is fine." Hindi na ako tumugon habang pinapagpag niya ang sarili niya. "Tapos na ba ang training mo at hinihintay mo si Cypress? Nasa meeting pa siya eh... baka mga gabi pa yun matapos."
"Hi sweetie, kamusta ang training?" May humawak sa ulo ko at madalang na ginulo ang buhok ko kaya kumunot na naman ang noo ko.
"Miss Kyla, stop it..." Nayayamot kong sambit pero tumawa lang siya.
"Wow, Jamaica suot niya yung bracelet oh! Dagdag points na ba ako?" Tanong niya at ngumisi.
"Paano po madadagdagan ng points eh may pagmamay-ari na." Taas kilay kong mungkahi sa kanya.
"Awts Kyla, shot puno, Gin Bilog." Kumaripas ng takbo si Miss Jamaica habang si Miss Kyla ay hinugot ang sapatos niya at pinaltok ito sa tumatakbong babae.
"Aray!" Sigaw ni Miss Jamaica sa malayo nang matamaan siya ng malakas na hampas ng sapatos ni Miss Kyla sa ulo.
"Boom bading deserve— ay sweetie alis na kami ha, gusto mo bang sumabay? Ihahatid ka namin, mamaya pa si Zenebe eh."
Umiling ako.
"Sure ka?" Tumango naman ako ngayon. "Okay sige, una na kami ha, ingat ka." Wala na akong sinabi at pinanood silang lumabas.
Naglakad muna ako sa campus at nang makalipas ang isang oras ay napag-desisyunan ko nalang muna umupo sa upuan sa may waiting area.
Inaantok na ako. I wonder bakit hindi ako sinabihan ni Miss Cypress?
Habang nag-iintay ay wala nang nadaang estudyante dahil mga nakauwi na siguro. Kanina nakasalubong ko pa si Sofia at inaaya akong sumabay sa kanya pero wag na at baka maghanap si Miss.
Lumipas na naman ang isang oras at wala pa rin ang aking propesor. Nabobored na ako, lowbat na ako eh.
Chineck ko ang wall clock malapit sa akin para makita ang oras. Six-thirty pm na. Iidlip muna ako.
Habang unti unti kong pinipikit ang aking mga mata ay agad rin akong naka-tulog. I'm so tired right now.
________
Nagising ako dahil may mahinang tumatapik sa pisngi ko. Unti unti kong minulat ang aking mga mata at bumungad sa'kin ang mukha ni Miss Zenebe.
"You're late." Naka-busangot kong turan sa kanya.
She chuckled. "I'm sorry baby, ang bagal kasi magsalita ni tanda." She said and before I could stand up, she raised my arms and put them on her shoulder, she then scooped me so she can carry me.
"Ma'am!" Sigaw ko dahil nabigla ako sa ginawa niya. Tumawa lang siya ng mahina at nag-simulang maglakad.
"Baka may makakita po sa atin." Sabi ko.
"Oh eh ano naman— aray." Hinampas ko siya sa braso at sinamaan ng tingin. "Ma'am nasa school pa po tayo tapos buhat mo ako, baka magka-issue pa."
"Tss, don't worry, nasa meeting pa sila at wala ng estudyante." She rolled her eyes. Kumunot naman ang noo ko.
"What do you mean nasa meeting pa? Eh ba't ka nandito?" Hindi ko kapani-paniwalang tanong sa kanya.
"Nag-alala ako." Tugon niya. "You're not replying on my messages so I instantly ditched the meeting so I can search for you. Sabi kasi ni Jamaica ay hindi ka raw sumabay."
"You didn't tell me so... and I can wait." Sabi ko, nakatalikod ako sa kanya habang yakap yakap ang neek niya kaya hindi ko makita ang reaksyon niya.
"I'm so worried a while ago, damn it. Kala ko kung ano na ang nangyari sa'yo because you're not replying." Aniya.
"Bakit kasi hindi mo sinabi na may meeting ka."
She sighed. "It is an urgent one, the meeting was not planned but suddenly, someone called me that they needed me for a meeting."
"Gosh, mamatay na nga ako sa boredness eh because I want to see you na." Taimtim akong tumawa dahil ang cute ng conyo niya.
"Hey! Why are you laughing at me!"
"Nothing Ma'am, your words makes me giggle."
Hindi na siya sumagot habang lalo ko pang sinisiksik ang mukha ko sa balikat niya. Gosh, I'm so sleepy. Her smell is making my eyes drifty.
Hindi ko na alam na nakauwi na pala kami.
______
"Ma'am I wanna quit."
Kunot-noong napa-titig sa'kin ang caretaker ko habang kam'y nakain. Wala kasi akong pasok ngayon kaya parehas kaming nasa bahay.
"Quit? What do you mean?" Nag-tatakang tanong niya.
"Ayoko na pong lumaban, pwede po bang pumili nalang sila ng ibang representative?" Tanong ko sa kanya.
"Khione, as much as I want for you to quit so you can avoid having chit chats with that stupid woman Selene, I can't. This is a great opportunity, you know— I mean, why do you even want to back out?" Taas kilay niyang tanong.
Humigpit ang hawak ko sa kutsara't tinidor at pinagdikit ang aking labi. Paano ko ba 'to sasabihin sa kanya? Ano kaya ang magiging reaksyon niya?
"You look nervous." Seryoso niyang turan.
I breath in and breath out, trying to calm myself before speaking.
"Si Miss Fernandez po kasi eh..." Pag-susumbong ko sa kanya. Lalong dumikit ang dalawang kilay nito. "Ayoko po talagang sabihin dahil ayoko po ng gulo ngunit wala po kasi akong mararason kaya mas gugustuhin ko nalang po mag-quit."
She slammed her hands onto the table. "What did she do, Khione?" She asked, emphasizing every word.
"You don't need to worry, everything is fine now—"
"Just tell me!" Napa-atras ako nang bigla itong sumigaw. Hindi ko kasi kayang sabihin, baka kung saan pa 'to mapadpad.
"Hindi po siya magaling kumanta."
"That's not actually reason, hm?" Shit, ang stupid mo Alessandra!
"Ma'am just promise na hindi ka po magagalit, okay? Promise me." Seryoso akong tumitig sa kanya. "Si Miss po kasi kanina habang nakanta kami ay..."
Huminga ako ng malalim. "Pilit niya pong nilalapit ang sarili niya sa'kin. Hinawak-hawakan niya pa po ang braso ko at akmang hahalikan sana ako—"
"WHAT?!" Lalong dumilim ang paningin niya.
"Ma'am I'm so uncomfortable that time, ayoko na po siyang makita, ayoko na pong kumanta." I gulped when I saw her jaw clench.
"Did your lips touch?"
"No po, agad ko po itong iniwas bago niya pa po ako mahalikan."
She clenched her fist while looking at me with a frown. "She's lucky there's no classes today." She mumbled. Nang wala nang nag-salita sa amin ay umalis na ako roon at hinugasan ang mga plato.
"Ang bagal talaga mag-hugas." Sinamaan ko ng tingin ang nag-salita. "Badtrip pa rin ako." Aniya.
"Please Ma'am, calm yourself." I grabbed her shoulder and squeezed it. "Kayo nalang po ang mag-train sa'kin, pinagyayabang mo naman yung boses mo."
Namula ang pisngi niya at umiwas ng tingin. "Really? You want me?"
"Yes, I want you." Unti unti nawawala ang busangot sa bibig niya at napalitan ito ng ngiti. "-to train me." Nawala ulit ang ngiti niya.
"Tsss, fine fine."
"Whats with that reaction and tone? You don't want to?" Nagtatampo kong sambit sa kanya habang naka-kulubot ang noo ko.
"No! S-sabi m-mo kasi ano-" Simaan ko siya ng tingin kaya agad siyang napalunok. "You said you want me pero sa training lang pala." Sumimangot siya.
"What? Oo nga, eh ano naman kung sa training lang?"
Hindi na siya sumagot at iniwan ako roon. The audacity!
Pagkatapos ko maghugas ay kinuha ko ang cellphone ko at pumasok sa kwarto. Sakto naman na may biglang tumawag kaya agad ko itong tiningnan.
"Kuya Seth?" Bulong ko sa sarili at agad na sinagot ang tawag. "Hello po?"
"Good morning Alessandra! I'm about to pick you up sa house ng caretaker mo! Nasabi ko na rin sa kanya."
"Saan niyo po ako dadalhin?" Tanong ko.
"I'll take you on a shopping spree, syempre gusto kong makipag-bonding sa kapatid ng girlfriend ko." Tumawa siya sa kabilang linya kaya walang pasintabi ako'y napa-ngiti.
"Okay po."
"See you Alessandra, isasama ko na rin pala ang ate mo. Bye bye!" With that, he ended the call.
Nag-simula na agad akong maghanap ng isusuot. Balak ko sanang mag dress nalang para mas madali pero bet ko rin mag white shirt na crop top tas pants.
Nevermind, dress nalang.
Naligo ako kaagad pagkatapos ihanda ang damit. Nag pulbo nalang ako at nag suklay dahil hindi naman ako sanay maglagay ng guni guni sa mukha.
Lumabas ako para hanapin ang caretaker. Agad ko naman siyang nahanap na nagbabasa ng magazine sa sofa. She's wearing a simple silk dress paired with an eyeglasses.
Her knees are crossed and showing while she's holding a cup of coffee on the other hand.
"Why are you staring?" Hindi ko namalayan na matagal na pala ako naka-tuhangha roon. Nahihiya akong umiwas ng tingin na lalo lang nagpa-ngisi sa kanya.
"I'm not." I pouted. "Nasabi na po ba sa inyo ni Kuya Seth?"
"Oh he did, susunduin ka raw niya mamaya— I mean, ngayon." Nag-iba ang kanyang sasabihin nang biglang may dumaang kotse sa labas, bumungad sa'kin ang mga mukha ng inaasahan kong makita.
Tumingin ako sa caretaker ko at tumango lamang siya habang naka-tingin lang rin sa akin. "Alis na po ako, bye po."
"No kiss?" Namula ang pisngi ko sa sinabi niya at hindi nalang ito pinansin. "You can't get out without giving me a kiss."
Sinamaan ko ng tingin ang babaeng malawak ang ngisi. This is why I hate her so much! "Sure but peck lang, hindi po natin tatagalan." Seryoso kong tugon sa kanya.
"Oki, peck lang." Mapilya niyang sabi habang papalapit sa'kin. Feel ko talaga scam 'to.
Wala naman kami sa may parte ng bintana kaya sige okay lang. Wala rin naman tao sa paligid.
Nang makaabot na siya sa pwesto ko ay nag-lupasay siya para mag-abot ang taas namin. She's still wearing that teasing grin.
Nang masigurado ko na safe talaga ay agad kong hinawakan ang pisngi niya at umusong para maabot ang labi niya.
Scammer.
She instantly grabbed a hold of my nape and crash my lips into her harder, deepening the sensation. She is too strong for me to move, and I can't push nor pull away because she is making me feel good and I'm beginning to like the kisses.
She's starting to move her lips, slowly. Tsk, scammer talaga! Sabi ko peck lang! Bwiset!
Tumigil ang pag-hahalikan namin nang maka-rinig kami ng busina sa labas. Tinatawag na nila ako!
"Why did you do that!" Pasigaw kong bulong.
"I'm just reminding myself that your lips are mine and will always be mine."
Bago ko pa marinig lahat ng kanyang sinabi ay nakalabas na ako ng bahay at dali daling pumasok sa back seat ng kotse. "What took you so long?" Ate asked, raising her eyebrow.
"Ah, may kinuha pa po kasi ako sa kwarto ko." Sabi ko, parang okay na naman sa kanila ang naging tugon ko dahil parehas silang tumango.
"Today will be my treat." Masayang turan ni Kuya Seth habang nagma-maneho. "Wag kang mahiya sa'kin Alessandra ha, just tell me what you want."
Hindi ako sumagot dahil nakakahiya naman umasa na magpabili sa iba. Inopen ko nalang ang cellphone ko at pinicturan ang dalawang taong nasa harap ko ngayon.
Si Kuya Seth ay halatang masayang nakikipag-kwentuhan habang si Ate ay tahimik lamang sa gilid pero naka-ngiti siya.
Sinend ko kay Miss Kyla.
Haha, lol.
Tumatawa ako sa isip mag-isa habang iniimagine ko ang magiging reaksyon ng aking propesor. Nag-seen naman ito kaagad.
Sa wakas, nag reply na siya.
Miss Annoying Suarez:
😞
Alessandra Kamukha ng ate niya:
Galaw galaw kasi Miss Ma'am.
Miss Annoying Suarez:
Haha, kung alam mo lang.
Alessandra Kamukha ng ate niya:
Sa'yo pa rin po ang boto ko.
Miss Annoying Suarez:
Aww, ang sweet talaga minsan
nga aking future sister in law.
Alessandra Kamukha ng ate niya:
👍
Miss Annoying Suarez:
❌- Ligawan si Alex
✅- Makipag-close muna sa kapatid
Hindi na ako sumagot sa huli niyang mensahe. Wala akong kinalaman sa nicknames na yan at sa aking pagkakatanda ay bigla niyang nahanap ang Facebook account ko kahit hindi ko pa naiiba ang pangalan nito.
Tas minessage niya ako tas iniba ang aming mga nicknames tas ayun parang tanga. Una, ang pinangalan niya sa sarili niya ay 'Future ate ni Alessandra' tas pinaltan ko nalang.
Huminto ang aking mga naiisip nang biglang tumigil ang sasakyan. Narito na pala kami kaya bumaba na kaming lahat.
_____
I. Am. Happy.
Dahil sobrang saya kong nakikipag-bonding kina kuya at ate na parang pamilya na kahit kailan ay hindi ko naranasan. It feels like my inner child is healing.
Wala kasi akong kaalam-alam kung paano mag-aya kaya si Kuya Seth na mismo ang pala-desisyon kung saan kami pupunta. Minsan doon, minsan roon— hindi ko na maintindihan pero masaya ako.
Muntikan na nga rin bilhin ni Kuya Seth yung buong clothing store kasi ayaw ko raw mag-sabi kung ano ang gusto ko kaya ayun, sampung paper bags ang dala niya ngayon.
Si ate halos hindi nag-sasalita buong gala. Puro lang siya tango pero binilhan niya nga pala ako ng ingredients para sa adobo. She knows it's my favorite!
"Ayan shoot mo lang, matataasan na natin yung highest score!" Sigaw sa'kin ni Kuya Seth habang patuloy lang kaming dalawa sa pag-hagis ng bola.
Narito kami sa arcade, marami na akong nakuhang plushies sa claw machine at tickets galing sa mga laro. Si Kuya Seth kasi eh, ang daming binili na tokens.
Si ate Alex naman ay nanonood lang sa'min habang nag-babasket ball. Nahihiya nga ako eh, hindi kasi ako marunong mag-shoot.
"Smile!" Tumawa ng malawak ang lalaking kasama ko habang ako'y nanatiling naka-poker face. "Smile naman Sandra! Isa pa!"
Dahil hindi ata matatahimik si Kuya na hindi ako nangiti sa picture ay ngumiti na ako pero hindi kasing lawak ng sa kanya na halos kita na ang gilagid.
"Love! Sumama ka bili!" Jusko, lalaki ba talaga 'to? Ang lakas ng boses eh. Nasa labas lang naman si Ate Alex ng photo booth.
Umirap si ate Alex pero sumunod din naman kaagad. Pumasok siya rito kaya tatlo na kaming nag-pipicture ngayon.
"Smile!"
Hindi ko man kayang sabihin pero masaya ako, iba ang saya na nararamdaman ko ngayon.
Para kasing... kahit ngayon lang ay masaya akong maramdaman muli ang magkaroon ng pamilya.
I'm definitely happy.