Unicode
~~~~~~~~
လအနည်းငယ်ကြာမြင့်ပြီးနောက် မင်းဟွီဟာ ဗိုက်ချုပ်ရိုးအရှင်းပျောက်ကင်းသွားပြီမို့ ဘယ်သူ့ရဲ့အစောင့်အရှောက်ကိုမှ မခံယူပဲ ကိုယ်တိုင်အလုပ်ကိစ္စတွေ စတင်ဆောင်ရွက်နိုင်နေပြီ … လုယီလေးမွေးတုန်းကထက် မင်းယွီဟာပိုပြီးကျန်းမာကာ ဘယ်သူ့ကိုမှ အနှောက်အယှက်မဖြစ်စေခဲ့ဘူး …
ခုဆိုရင် ဖန်းဂူဟာ သမီးလေးကိုပွေ့ချီနိုင်အောင် သင်ယူပြီးဖြစ်သလို သူအလုပ်တွေပြီးချိန်တိုင်း သမီးလေးကို လက်ကနေမချနိုင်အောင်ဖြစ်နေပြီ … သားလေးတုန်းက မွေးကင်းစအရွယ်လေးကို ထိန်းခွင့်မရခဲ့၍ သမီးလေးကိုအတိုးချထိန်းနေတာဖြစ်မယ် … ဒါပေမဲ့ သားလေးကိုလဲမမေ့မလျော့ပဲ သူချစ်မြဲပင် … သားလေးကျောင်းကနေပြန်လာချိန်တိုင်း သမီးလေးကိုပွေ့လျှက် သားလေးကိုကျောပိုးကာ အိမ်တော်ထဲပတ်ပြေးနေတတ်တယ် …
သူတို့မောသွားပြီဆိုမှ မင်းယွီအနားကပ်ကာ ဂျီလာကျပြီး သမီးလေးနဲ့အပြိုင်နို့လုစို့ကြပြန်တယ် … ဒီသားအဖတွေရဲ့ဒါဏ်ကို မင်းယွီတစ်ယောက် ဘယ်အချိန်ထိခံနေရမလဲ မသိတော့ဘူး … သမီးလေးကလဲ မင်းယွီထက် ဖခင်လက်ပေါ်မှာပိုပျော်နေတတ်တာကြောင့် မင်းယွီအလုပ်တွေကိုစိတ်ချလက်ချလုပ်နိုင်တယ် … သမီးလေးတစ်နှစ်ပြည့်တာနဲ့ မင်းယွီရှန်ဟွှာရဲ့စီးပွားရေးလုပ်ငန်းတွေကိုဦးဆောင်ဖို့ စတင်လေ့လာနေခြင်းဖြစ်တယ် …
သခင်းမလေးက သူတို့မိသားစုအတွက် လဒ်ကောင်လေးလို့ပြောနိုင်လောက်အောင် သမီးလေးမွေးဖွားပြီးကတည်းက ဆိုးရွားတဲ့ပြဿနာ တစ်စုံတစ်ရာမှ မကြုံရတော့ပဲ ဖန်းဂူဟာ အမှောင်လောကမှာ Lion အဖြစ် အုပ်ချုပ်နေနိုင်ခဲ့တယ် … မကောင်းတဲ့သူအနည်းစုကိုလဲ သူ့ရဲ့စကားတစ်ခွန်းနဲ့ ဒူထောက်အောင် လုပ်ဆောင်နိုင်၍ ဖန်းဂူခရီးထွက်ပြီး ဖြေရှင်းရလောက်တဲ့ထိ ဘာပြဿနာမှမကြုံရသေးဘူး …
သူ့ကိုအနီးကပ်ကူညီပေးတာကတော့ ရှုယွမ်ဖြစ်တယ် … အမြဲမတည့်အတူနေ ၂ ယောက်က တွေ့တာနဲ့ရန်သတ်နေကြပေမဲ့ အမှုတွေဖြေရှင်းရာမှာတော့ တွဲဖက်ညီပြီး ချူးရှန့်ပြီးလျှင် ရှုယွမ်ကဖန်းဂူအတွက် ဘယ်လက်ရုံးတစ်ယောက်လို အထောက်အကူဖြစ်စေတယ် …
ရှုယွမ်ကအလုပ်ကိုအချိန်မှန်သွားသလို အလုပ်ကနေပြန်လာလျှင်လဲ လုယီလေးရဲ့ကျောင်းကိုသွားကာ ဝင်ကြိုလာပေးပြီး ရှန်ဟွှာအိမ်တော်သို့ရောက်လာတယ် … အလုပ်ကိစ္စရှိလျှင်ဖန်းဂူနဲ့ဆွေးနွေးပြီး မရှိလျှင်တော့ ၂ ယောက်သားစကားနိုင်လုရင်းကလေးထိန်းပြီးမှ ရှန်ဟွှာအိမ်တော်နဲ့သိပ်မဝေးတဲ့ သူ့ရဲ့တိုက်ခန်းထံပြန်သွားလေ့ရှိတယ် …
ရှုယွမ်အလုပ်နဲ့မအား၍ မလာတဲ့နေ့တွေဆိုရင် ကလေးတွေကစားဖော်ရှာနေသလို ဖန်းဂူကတိတ်တဆိတ်ရှာဖွေနေတတ်ပြီး မတွေ့လျှင် အပြစ်ဆိုနေတတ်တယ် … မင်းယွီက ထိုသူငယ်ချင်း ၂ ယောက်ရဲ့မသိစိတ်ကခင်သွယ်နေပုံကိုမြင်တော့ ကျေနပ်မိပြန်တယ် …
ရှုယွမ်က သူ့အပေါ်အကိုကြီးတစ်ယောက်လိုအမြဲကူညီပေးခဲ့သလို ဖန်းဂူကိုလဲသူငယ်ချင်းကောင်းပီပီအမှောင်ထဲကနေဆွဲခေါ်လာပေးခဲ့သူလဲဖြစ်တယ် … ရှုယွမ်သူတို့မိသားစုကိုခင်သွယ်နေခြင်းကြောင့် အိမ်တော်မှာပဲနေဖို့ပြောကြည့်ပေမဲ့ ဖန်းဂူနဲ့နေ့တိုင်းသတ်နေရမှာဆိုးလို့မနေဘူးလို့ပြောလာတယ် … ဒါပေမဲ့ ရှန်ဟွှာအိမ်တော်ကို သူရောက်မလာတဲ့နေ့လဲမရှိပြန်ဘူး …
သမီးလေးရှင်းယီရဲ့ ရက်တစ်ရာပြည့်နေ့မှာတော့ မိသားစု ၂ ခု ရှန်ဟွှာအိမ်တော်၌ပေါင်းစုံကြ၍ လူတွေစည်ကားနေပြီး အားလုံးကလဲ သခင်မလေးရှင်းယီနဲ့သခင်လေးလုယီအတွက် လက်ဆောင်ပစ္စည်းတွေ ယူလာကြတယ် …
ထမင်းစားပွဲဝိုင်းဟာ မိသားစုတွေအားလုံးနဲ့ပြည့်နေပြီး ပွဲတော်ကြီးအလားထင်မှတ်လောက်သည်ထိပင် … ရှန်ဟွှာအိမ်တော်မှာက ရှန်ဖိုးဖိုး သခင်ကြီးနဲ့သခင်မကြီး ဖန်းဂူနဲ့မင်းယွီတို့မိသားစုလေးယောက်အပြင် ရှုမန်းနဲ့ရန်အာတို့လဲ ရောက်လာကြတယ် … ရှုမန်းကခုချိန်မှာ ရှန်ဟွှာနဲ့သွေးမတော်စပ်တော့ပေမဲ့ ရှန်ဟွှာရဲ့လက်အောက်မှာသွေသစ္စာဆိုပြီး တာဝန်ထမ်းဖို့ကတိထားထား၍ မိသားစုအဖြစ်ပြန်လက်ခံထားသလို ရန်အာကလဲ ရှန်ဖန်းဂူရဲ့ယုံကြည်ရတဲ့လူဖြစ်နေဆဲပင် …
ပိုင်မိသားစုဘက်ကတော့ ပိုင်ဖိုးဖိုးနဲ့ မင်းယွီရဲ့မိခင်အပြင် ရှုယွမ်ရဲ့မိခင်ကပါ မိသားစုဝင်အဖြစ် လိုက်ပါလာသလို သူ့ရဲ့တစ်ဦးတည်းသောသားလေး ရှုယွမ်ကို မိတ်ဖက်ရှာပေးလို့မရ၍ အမြဲညည်းငြူနေသူလဲဖြစ်တယ် … ဒါပေမဲ့ သူမကအတင်းအကြပ်မတိုက်တွန်းသလို ရှုယွမ်ပျော်ရွှင်တဲ့ဘဝမှာပဲနေဖို့ ခွင့်ပြုထားတယ် … သူမကလဲ သူမရဲ့သခင်မလေး ( မင်းယွီရဲ့မိခင် ) ကိုအနီးကပ်စောင့်ရှောက်ပေးသလို သားဖြစ်သူကလဲ မင်းယွီတို့မိသားစုနဲ့အတူ ပျော်ရွှင်နေပြီမို့ သူတို့အတွက်နွေးထွေးတဲ့မိသားစုထပ်မလိုအပ်တော့ပဲ ပြည့်စုံနေပြီ …
ရှုယွမ်ကတော့ အချိန်ပြည့်ကလေးတွေအနားမှာရှိနေပြီး ဖန်းဂူနဲ့စကားနိုင်လုဖို့လဲ မမေ့လျော့ဘူး … တစ်ခါတစ်ရံ ကလေးတွေကိုမထိန်းရပဲ သူတို့ ၂ ယောက်ကိုထိန်းရတာက မင်းယွီရဲ့အလုပ်တစ်ခုဖြစ်နေတယ် …
မင်းယွီရဲ့မိခင်က သတင်းကောင်းတစ်ခုပြောလာခဲ့တယ် …
" ယာရှာနဲ့သမီးဆုန်းချူတို့ရဲ့ မင်္ဂလာပွဲကို နောက်လမှာကျင်းပမယ်လို့ပြောတယ် "
" တကယ်လားမေမေ … နောက်ဆုံးတော့ ညီမလေးလဲ မိသားစုဘဝကိုပိုင်ဆိုင်တော့မှာပေါ့ … ဒါနဲ့ ဘယ်မှာကျင်းပမှာလဲ "
" သားဖေဖေကအလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့မအားတာကြောင့် K မြို့မှာပဲ လက်ထပ်ပွဲကျင်းပကြမှာ … သားသွားချင်လား "
ဒါကသေချာပေါက်သွားရမဲ့ပွဲဆိုပေမဲ့ သမီးလေးက ငယ်သေးတာကြောင့် ဖန်းဂူက ခွင့်မပြုချင်ပေ …
" မေမေပဲသွားလိုက်ပါ … ညီမလေးလဲသားမလာနိုင်တာကို နားလည်ပေးမှာပါ … ပြီးတော့အန္တီကျန်းလဲမေမေနဲ့အတူလိုက်သွားမယ်မဟုတ်လား "
ကျန်းရှားမေ့က ရှုယွမ်လိုပဲ သူတို့အတွက်ယုံကြည်အားထားရဆုံးသူဖြစ်တယ် …
" သေချာတာပေါ့ … သားမေမေကို အန္တီဂရုစိုက်လိုက်မယ် … ပြီးတော့ သားကလဲ သားအကိုကြီးရှုယွမ်ကို ဂရုစိုက်ပေးပါဦး "
" အကိုရှုယွမ်ကသာ ကျွန်တော်တို့ကို ဂရုစိုက်ပေးတာပါ … ခုဆိုသားလေးအကြိုအပို့လဲပူစရာမလိုသလို အကိုဖန်းဂူရဲ့အလုပ်တွေအတွက်လဲ အများကြီးအကူအညီပေးတယ် "
" အဲ့လိုကြားရတော့ အန္တီလဲဝမ်းသာပါတယ် သားတို့ခုလိုဖေးဖေးမမနဲ့ရှိနေကြတော့ အန္တီပူစရာမလိုတော့ဘူးပေါ့ "
အဖိုးတွေကသူတို့မြေးလေးတွေဆော့တာကိုကြည့်ပြီးပျော်နေကြတယ် … ဒီနေ့လူတွေအားလုံးစုံလင်နေတာမို့ ဖန်းဂူက သသင်းစကားတစ်ခုကိုကြေငြာလိုက်တယ် …
" အားလုံးကိုအသိပေးစရာရှိတယ် … ရှုမန်းကခုရှန်ဟွှာရဲ့စီးပွားရေးကို ယာယီတာဝန်ယူထားသလို သူ့ရဲ့ကြွမ်းကျင်မှုတွေကြောင့် ကုမ္ပဏီရဲ့အခြေအနေတွေကအရင်ကထက် ပိုကောင်းမွန်လာတယ် … ဒါကြောင့်သူ့ကို ဆုချတဲ့အနေနဲ့ အိုမီဂါနဲ့တရားဝန်လက်ထပ်ပေးဖို့စီစဉ်ထားပါတယ် "
အားလုံးက ရှုမန်းနဲ့ရန်အာအားကြည့်ကာ ဂုဏ်ပြုစကားဆိုကြတယ်… ဒီလောကမှာ အယ်ဖာတွေက တရားဝင်လက်ထပ်မှသာလျှင် မိသားစုမျိုးဆက်ကို တရားဝင်ပိုင်ဆိုင်နိုင်မှာဖြစ်တယ် … လက်မထပ်ရသေးပဲ ဘယ်လောက်ပင်အတူနေပါစေ သူတို့ဟာ ယာယီမိတ်ဖက်အဖြစ်သာရှိနေပြီ လူကြားထဲမှာထုတ်ဖော်ပြ၍မရသလို မိသားစုဝင်များကလဲ မိသားစုအဖြစ်မတတ်မှတ်ကြဘူး …
ရှုမန်းနဲ့ရန်အာက မိသားစုမရှိကြတော့ပေမဲ့ သူတို့သာတရားဝင်လက်ထပ်ကြလျှင် သာတို့ဟာတစ်ဘဝလုံးစာမိသားစုဖြစ်လာကြပြီး တစ်ယောက်အတွက်တစ်ယောက်အမြဲရှိကာ အနည်းဆုံးမိသားစုဆိုတဲ့ အနွေးဓာတ်လေးကို ရရှိမှာဖြစ်တယ် … အိမ်ထောင်တစ်ခုမှာ မျိုးရိုးမြင့်တွေအတွက် တရားဝင်လက်ထပ်ခြင်းက ဂုဏ်ယူစရာကောင်းလှတဲ့ ချီးမြှင့်မှုတစ်ခုဖြစ်တယ် …
ဖန်းဂူက ရှုမန်းဘက်က မိသားစုဝင်အဖြစ်ရပ်တည်ပေးမှာဖြစ်ပြီး ရန်အာဘက်ကတော့ သူ့ရဲ့ဦးလေးဖြစ်သူရှိနေတယ် … အားလုံးကထိုအစီအစဉ်ကို လက်ခံပေးကြပြီး မကြာခင်မှာ ဘုန်းတော်ကြီးကျောင်းတစ်ခုမှာပဲ ပွဲကိုစီစဉ်ကြဖို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်ကြတယ် …
တစ်လခန့်ကြာသော် ……
ဘဝမှာတစ်ခါသာရရှိမဲ့ မင်္ဂလာပွဲမို့ ရန်အာရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားနေပြီး သူ့အတွက်ယူလာတဲ့ဝတ်ဆုံကိုငေးကြည့်နေမိတယ် … ဝတ်ဆုံက မင်းယွီကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ပေးပြီး အလိုက်ဖက်ဆုံး စီစဉ်ပေးထားတယ် … ယခင်က ရန်အာဟာ မင်းယွီထက်ခန္ဓာကိုယ်တောင့်တင်းပြီး လူကောင်ကြီးပေမဲ့ အိုမီဂါအဖြစ် ဗီဇပြောင်းလဲပြီးနောက် ခန္ဓာကိုယ်ကသေးသွယ်လာတယ် … ဒါပေမဲ့သူဟာ ယခင်ကလိုသန်မာနေဆဲပင် …
" ရန်အာ … စိတ်လှုပ်ရှားနေတာလား "
" ဟုတ်ကဲ့သခင်လေး … ကျွန်တော့လိုနိမ့်ကျတဲ့ အစေခံတစ်ယောက်က ဒီလိုမျိုး တရားဝင်လက်ထပ်ခွင့်ရမယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးခဲ့ဖူးဘူး … ဒါတွေအားလုံးကသခင်ဖန်းဂူနဲ့သခင်လေးတို့ရဲ့ကျေးဇူးကြောင့်ပါ "
ရန်အာက မင်းယွီကို အထပ်ထပ်ကျေးဇူးတင်စကားဆိုနေတယ် …
" ကျေးဇူးတင်ဖို့မလိုပါဘူး … ရန်အာလဲတရားဝင်မိတ်အယ်ဖာရှိသင့်ပါတယ် … အကိုရှုမန်းကို ရန်အာကပဲလူကောင်းဖြစ်လာအောင်လုပ်ပေးခဲ့တာ … ပြီးတော့အကိုတို့ကြောင့် ကျွန်တော်တို့မိသားစုအသက်ရှင်ခွင့်ရခဲ့တယ် … ကျွန်တော်တို့ကတောင် ကျေးဇူးတင်ရဦးမှာ "
" မဟုတ်တာ … သခင်တို့အတွက်ဆို အသက်ပေးဖို့ဝင်မလေးပါဘူး … ဒီဘဝမှာခုလိုမိသားစုဆိုတဲ့အနွေးဓာတ်လေးပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရယုံနဲ့ကျေနပ်ပါပြီ "
ရန်အာကမျက်ရည်တွေကျတဲ့ထိပျော်ရွှင်နေတယ် … မင်းယွီက ရန်အာကိုချော့ပြီး မင်္ဂလာပွဲအတွက်အဆင်သင့်ဖြစ်အောင် ဝတ်ဆုံကိုဆင်ပေးလိုက်တယ် … သူတို့အနားမှာ ယုယွမ်ကကူညီပေးနေတယ် …
ဖန်းဂူကတော့ ရှုမန်းအနားမှာရှိနေပြီး ပြင်ဆင်မှုကိုအကဲဖြတ်ပေးနေတယ် … အရင်ကမောက်မာရိုင်းစိုင်းတဲ့ညီဖြစ်သူက ခုတော့အရူးတစ်ယောက်လိုပြုံးပျော်နေတယ် … ဖန်းဂူလဲအငြှိုးအာကာသတွေပြေဖျောက်ပြီးပြီမို့ သတို့သားကို အကောင်းဆုံးလက်ရာနဲ့ဈေးအများဆုံးပစ္စည်းတွေဆင်မြန်းပေးလေတယ် …
ထိုစဉ်သူတို့အနားသို့ ရှုယွမ်ရောက်လာတယ် …
" အဆင်သင့်ဖြစ်ပြီလားဖန်းဂူ … ပွဲစတော့မယ် … ရှုမန်းကိုခေါ်လာခဲ့တော့ "
" ကောင်းပြီ … မင်းယွီတို့ဘက်ကိုရော သွားပြောပြီးပြီလား "
" ငါခုသွားပြောလိုက်မယ် … သတို့သားကရောက်နှင့်ရမှာမလို့ မင်းတို့သွားနှင်တော့ "
" အင်း … ခုပဲသွားတော့မယ် "
ရှုယွမ်ထွက်သွားတော့ ရှုမန်းက ဖန်းဂူအရှေ့မှာရုတ်တရပ် ရပ်လိုက်ပြီး …
" အကိုကြီး "
လေးလေးနက်နက်ခေါ်လိုက်တာမလို့ ဖန်းဂူလဲ ရှုမန်းဘာပြောလာမလဲ ရပ်ပြီးနားထောင်နေလိုက်တယ် … ရှုမန်းက သူ့ရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကိုထပ်တင်ကာ ဖန်းဂူအရှေ့မှာဒူးထောက်ချလိုက်ပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်ဝတ်ထွားလျှက် မိဘတွေကိုကန်တော့သလိုမျိုး ဖန်းဂူအားကန်တော့လိုက်ပြီး …
" အရာအားလုံးအတွက် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် အကိုကြီး "
ရုတ်တရပ်မို့ ဖန်းဂူလဲကြောင်သွားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာသတို့သားဝတ်ဆုံနဲ့သူ့အားကန်တော့နေတဲ့ရှုမန်းကို ချက်ချင်းထရပ်ခိုင်းလိုက်တယ် … အနားမှာလဲအစေခံနဲ့လုံခြုံရေးတစ်ချို့ရှိနေတာမို့ ညီအကိုနှစ်ယောက် အနည်းငယ်ကို့ရို့ကားယာဖြစ်သွားတယ် …
" ဟေး … မင်းငါ့ကိုဘာလို့လာကန်တော့နေတာလဲ … မင်းမိဘတွေကိုသွားကန်တော့ရမှာလေ "
" အကိုကြီးကကျွန်တော့အတွက် မိဘတွေထက်ကျေးဇူးတရားကြီးမားပါတယ် "
" ဟုတ်ပါပြီ ထတော့ … ငါအဲ့လောက်ထိမအိုသေးဘူး … လူတွေရှေ့မှာရယ်စရာဖြစ်အောင်မလုပ်နဲ့ "
" တောင်းပန်ပါတယ်အကိုကြီး "
" ရတယ် အဲ့ဒိအစားရန်အာကိုသာဂရုစိုက်ပေးလိုက် ဟုတ်ပြီလား "
" ဟုတ်ကဲ့ "
သူတို့ခန်းမထဲရောက်လာတော့ အလုပ်ကဝန်ထမ်းတစ်ချို့နဲ့ မိတ်ဆွေတွေကရောက်နေကြပြီ … ဖန်းဂူတို့လောက် မင်္ဂလာပွဲကမကြီးပေမဲ့ ရှုမန်းကလဲ စီးပွားရေးနယ်ပယ်မှာ အသိမိတ်ဆွေပေါတာကြောင့် လုပ်ငန်းရှင်ကြီးတစ်ချို့ပါ မင်္ဂလာပွဲကိုတက်ရောက်ကြတယ် …
ဖန်းဂူနဲ့သတို့သားတို့ ပွဲထဲရောက်လာပြီးမကြာခင်မှာပဲ သတို့သားအိုမီဂါက လှပသည့်အနီရောင်ဝတ်စုံကိုဆင်မြန်းလျှက် ခန်းမထဲသို့ဝင်လာတော့တယ် … အမြဲတမ်းဖြူဖျော့ပြီး အိမ်ယာထဲမှာပဲလှဲနေတတ်တဲ့ ပျောက်ကွယ်တော့မည့်မြူမှုန်လေးလိုအမြဲရှိနေတတ်တဲ့ရန်အားက ဒီနေ့တော့ အနီရောင်ဝတ်ဆုံနဲ့တောက်ပနေကာ အလှဆုံးသတို့သားအဖြစ်နဲ့သူ့ထံသို့လျှောက်လှမ်းလာပုံကို ရှုမန်းမျက်တောင်မခပ်တမ်းငေးကြည့်နေမိတယ် …
လက်ခုပ်သံတွေကြား နွေးထွေးတဲ့လက်တစ်စုံကိုဆွဲကိုင်ရင်း တရားဝင်မိတ်ဖက်အဖြစ်တရားသူကြီးရဲ့ကြေငြာမှုအဆုံး လက်မှတ်တွေရေးထိုးကြပြီး ဖြတ်တောက်၍မရနိုင်တော့တဲ့ တည်မြဲတဲ့ကြိုးကိုချည်နှောင်လိုက်ကြတော့မယ် …
မင်္ဂလာလက်စွတ်ကို လဲဝတ်ပေးပြီး တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အနမ်းတွေဖလှယ်ကြရင်း လက်ထပ်ပွဲအခမ်းအနားကို ပျော်ရွှင်စွာအဆုံးသတ်လိုက်ကြတယ် … အဆုံးမှာတော့ သူဟာလဲ မိသားစုဆိုတဲ့အသိုက်အမြုံလေးကို ပိုင်ဆိုင်ခွင့်ရခဲ့ပြီမို့ သူ့ဘဝမှာ ဘာကိုမှမလိုအပ်တော့လောက်အောင် ပြီးပြည့်စုံသွားခဲ့ပြီ … ထိုနေ့ဟာ သူတို့ဘဝအတွက်မေ့မရနိုင်တဲ့အပျော်ရွှင်ရဆုံးနေ့လေးတစ်နေ့ဖြစ်လာခဲ့တယ် …
ဖန်းဂူက ရန်အာကို ရှန်ဟွာလက်အောက်မှာရှိတဲ့ ဘားနဲ့ကလပ်တွေကို ပြန်ပြီးစီမံခွင့်ပေးလိုက်တယ် … ရန်အာကလဲ ရှုမန်းနဲ့လက်ထပ်ပြီးနောက် သူဟာမိတ်ဖက်ရှိတဲ့အိုမီဂါတစ်ယောက်ဖြစ်လာခဲ့ပြီး လွတ်လွတ်လပ်လပ်ရှင်သန်နိုင်ပြီ … ကျန်းမာရေးလဲကောင်းပြီမို့ အိမ်မှာပဲမနေချင်၍ အရင်ကသူကြွမ်းကျင်တဲ့အလုပ်ကိုပြန်လုပ်ပြီး ဖန်းဂူအတွက်အကူညီဖြစ်စေဖို့တွေးထားတယ် …
သူပြန်ပြီးဦးဆောင်တော့ အသိမိတ်ဆွေဟောင်းတွေကလဲ ပျော်ရွှင်စွာစည်းကြိုကြပြီး သူမရှိချိန်ကထိန်းမနိုင်တဲ့ လူရမ်းကားတစ်ချို့ကိုလဲ ရန်အာရဲ့ကြွမ်းကျင်မှုတွေနဲ့ ထိန်းချုပ်နိုင်ပြီး နယ်မြေကပို၍အန္တရာယ်ကင်းလာတယ် … ရှုမန်းကခွင့်မပြုချင်ပေမဲ့ ဖန်းဂူကတောင်ယုံကြည်ပြီးအပ်ထားတာမို့ ရန်အာကိုဦးဆောင်ခွင့်ပြုထားတယ် …
တစ်နေ့မှာတော့ ရန်အာရုတ်တရပ်မူးလဲပြီးဆေးရုံတင်လိုက်ရတဲ့သတင်းကြောင့် ရှုမန်းအလုပ်ကနေကမန်းကတမ်းပြေးလာခဲ့တယ် … ရန်အာအစားပျက်နေတာကိုသတိထားမိပေမဲ့ ဖြစ်နေကျမို့ သာမာန်နေမကောင်းယုံပဲဟုထင်မိခဲ့တယ် … တကယ်တော့ ရန်အာမှာသူတို့ရဲ့မျိုးစေ့လေးရှိနေတာကို သိလိုက်ရတယ် …
" ရန်အာမှာ ကိုယ် … ကိုယ်ဝန်ရှိနေတာလား "
ခုချိန်မှာ အဖိုးတွေနဲ့ဦးလေးဖြစ်သူက ခရီးထွက်နေတာမလို့ လက်ထောက်ဆရာဝန်က စစ်ဆေးပေးနေတယ် … ရန်အာက ဗီဇပြောင်းလဲအိုမီဂါဖြစ်တာကြောင့် ဆရာဝန်အတွက် စမ်းသပ်ရာမှာ အခက်အခဲတစ်ချို့ရှိနေတယ် …
" သားအိမ်ထဲမှာသန္ဓေသားတည်နေတာမှန်ပေမဲ့ တစ်လပဲရှိသေးလို့ အစေ့သာသာလောက်ပဲရှိဦးမယ်ဘ… ပုံမှန်ဆို အိုမီဂါတွေက ကိုယ်ဝန်လွယ်တဲ့အခါမှာ ၃ လကျော်မှစပြီးလက္ခဏာစပြကြတယ် … ယောက်ျားလေးအိုမီဂါတွေက မိန်းကလေးအိုမီဂါတွေလောက်ထင်ထင်ရှားရှားမပြကြဘူး … ဘာလို့ဆိုသူတို့ရဲ့သားအိမ်က မိန်းကလေးတွေထက်ပိုအားကောင်းကြလို့ပဲ … ဒါပေမဲ့ ဒီအိုမီဂါရဲ့သားအိမ်က အရမ်းအားနည်းပြီး အစေ့သာသာပဲရှိသေးတဲ့ သန္ဓေသားလောင်းရဲ့ဒါဏ်ကိုတောင်မခံနိုင်ဘူး … ကျွန်တော်ဆိုးရိမ်မိတာက သန္ဓေသားသာတဖြေးဖြေးကြီးလာရင် လူကြီးကိုထိခိုက်မှာကိုပဲ … ဘာကြောင့်လဲဆို သူ့ရဲ့သားအိမ်က သန္ဓေတည်ဖို့ဆို အရမ်းနုလွန်းနေတယ် "
ရှုမန်း ကုတင်ပေါ်မှာ သတိမေ့ပြီး ဖြူဖျော့နေတဲ့ရန်အာကိုကြီးပြီး ချောက်ခြားသွားတယ် …
" ဒါ … ဒါဆို ဘာလုပ်ရမလဲဆရာ "
" ကျွန်တော့အကြံက နားဝင်ဆိုးနိုင်ပေမဲ့ ရွေးချယ်စရာမရှိပါဘူး … ဒီကလေးကိုဖျက်ချမှရလိမ့်မယ် … သန္ဓေသားကြီးလာလေ သားအိမ်ကမခံနိုင်ဖြစ်ပြီး အိုမီဂါအတွက်နာကျင်မှုတွေသာရရှိလိမ့်မယ် … ပြီးတော့ မွေးရင်လဲ ၂ ယောက်လုံးအသက်ရှင်ဖို့ ရာခိုင်နှုန်းနည်းတယ် "
သတင်းကောင်းနဲ့သတင်းဆိုးကို ယှဉ်တွဲကြားလိုက်ရတဲ့ရှုမန်း ရန်အာဘေးမှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်တယ် … မင်္ဂလာဦးညက သူရန်အာကို သူ့တို့မှာရင်သွေးလေးသာရှိရင်ဘယ်လောက်ကောင်းလိုက်မလဲဟု ပြောခဲ့သည့်စကားကို ရန်အားကဖြည့်စည်းပေးလာပေမဲ့ ရန်အာအတွက်အသက်အန္တရာယ်ဆိုးရိမ်ရမှန်းသိလိုက်ချိန် ပြောမိတဲ့မိမိကိုယ်ကိုယ် အပြစ်တင်မိတော့တယ် …
ရန်အာနိုးလာတော့ ငိုနေတဲ့ရှုမန်းကိုမြင်ပြီး စိုးရိမ်သွားတယ် … သူကရှုမန်းပျော်ရွှင်နေတာကိုပဲ မြင်ချင်တာမို့ ရှုမန်းလိုချင်တာမှန်သမျှ သူတတ်နိုင်သလောက်ဖြည့်စည်းပေးဖို့ တွေးထားချင်းပင် …
" အကို … ရန်အာအပြစ်လုပ်မိလို့လားဟင် … ဒီအကြောင်းကိုအကိုသိရင် ပျော်နေမယ်လို့ထင်ထားတာ "
" ရန်အာရယ် ကိုယ့်မှာမင်းရှိနေယုံနဲ့ပြည့်စုံပါပြီ … ကိုယ်တို့ရဲ့ရင်သွေးလေးကိုလဲ ရူးမတတ်လိုချင်ပါတယ် … ဒါပေမဲ့ဒါကအရမ်းအန္တရာယ်များလွန်းတယ် … ကိုယ်ထပ်ပြီးဘာကိုမှဆုံးရှုံးမခံနိုင်တော့ဘူး "
" ခုအကိုလိုချင်တဲ့ ရင်သွေးလေးရှိလာပြီ … ဖြစ်မလာသေးတဲ့အရာတွေကိုတွေးပြီး မပူပါနဲ့ "
" မတွေးလို့မရဘူး … ဒေါက်တာကပြောတယ် ဗီဇပြောင်းအိုမီဂါအတွက် သန္ဓေတည်ခြင်းက အန္တရာယ်များလွန်းတယ် … သန္ဓေသားကတဖြေးဖြေးကြီးလာလေ မင်းပိုပြီးနာကျင်ရလိမ့်မယ် "
" နာကျင်မှုတွေနဲ့အသားကျနေပါပြီ "
" အဲ့လိုမပြောပါနဲ့ရန်အာ … ဒီကိုယ်ဝန်ကိုကိုယ်တို့မယူပဲနေကြရအောင်လား "
ထိုစကားကို ရှုမန်းအသံတုန်တုန်ဖြင့်ပြောလိုက်ခြင်းဖြစ်တယ် … သူကလေးကိုရူးမတတ်လိုချင်ပေမဲ့ ရန်အာအတွက်အသက်အန္တရာယ်ဆိုးရိမ်ရ၍ နှမြောစွာပင်အဆုံးရှုံးခံဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်ခြင်းပင် … ရန်အာက လက်မခံပေ …
" ဟင့်အင် … အကိုဒီလောက်လိုချင်နေတဲ့ရင်သွေးလေးကို ဖျက်မချနိုင်ဘူး … ကျွန်တော်ရအောင်မွေးမယ် "
" ရန်အာ "
ရှုမန်းက ရန်အာကိုရင်ခွင်ကြားထွေးပွေ့လိုက်တယ် … သူလဲဘာဆက်လုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး … ထိုသတင်းကိုကြားပြီး ခရီးထွက်နေတဲ့အဖိုးနဲ့ဦးလေးဖြစ်သူရောက်လာကြတယ် … သူတို့ကလဲ ရန်အာကိုစစ်ဆေးပြီးနောက် သန္ဓေသားက ဗီဇပြောင်းအိုမီဂါအတွက် အန္တရာယ်များ၍ ဖျက်ချဖို့သာအကြံပေးလာတယ် … ရန်အာက ခေါင်းမာစွာနဲ့လက်မခံပြန်ဘူး …
တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက်ကုန်ဆုံးလာပြီး ရှုမန်းကလဲ ရန်အာအလိုကျ ကလေးကိုယူဖို့ခွင့်ပြုပြီးနောက် သူတို့မွေးလာမဲ့ကလေးအတွက် ပစ္စည်းလေးတွေဝယ်စုကြတယ် … ဖန်းဂူကလဲ ရန်အာသတင်းကြားပြီး အလုပ်တွေလုပ်ခွင့်မပြုတော့ပဲ အိမ်မှာပဲနေဖို့ပြောလာတယ် … ရှုမန်းကိုလဲ ရန်အာကိုစောင့်ရှောက်ဖို့အချိန်ပိုရအောင် မင်းယွီကသတ်မှတ်ထားတဲ့အချိန်ထက်စောစွာ လုပ်ငန်းကိုလွှဲယူပြီးဦးဆောင်လုပ်ကိုင်တယ် … မင်းယွီကလဲအတွေ့အကြုံရှိသူမို့ အရာအားလုံးဟာ ပုံမှန်အတိုင်းလည်ပတ်နေတယ် …
တဖြေးဖြေး ရန်အာရဲ့ကိုယ်ဝန်က ၃ လထဲသို့ရောက်လာပြီး နာကျင်ပြီးမေ့မြောတာတွေခနခနဖြစ်လာတယ် … ရှုမန်းက ရန်အာကိုအိမ်မှာထားခဲ့ရမှာကိုပင်စိတ်မချနိုင်တော့ဘူး … ခေါင်းမာတဲ့ရန်အာက ဘယ်လောက်နာကျင်ပါစေ နာကျင်မှုကိုဖော်မပြပဲဖုံးကွယ်ပြီး ကလေးကိုရအောင်မွေးဖို့ကြိုးစားနေတယ် …
တစ်နေ့မှာတော့ ရန်အာခြံထဲဆင်းပြီးလမ်းလျှောက်နေရင်း ခြံဝသို့ကြည့်ကာ ရှုမန်းပြန်အလာကိုစောင့်နေတယ် … ရှုမန်းက အချိန်တိကျစွာအိမ်သို့ပြန်ရောက်လာတယ် … ကားပေါ်ကဆင်းဆင်းခြင်း ထုံးစံအတိုင်း ခြံထဲမှာရပ်ပြီး စောင့်မျှော်နေတတ်တဲ့ ရန်အာထံပြေးလာခဲ့တယ် … သူ့လက်ထဲမှာလဲ ပုံးသေးသေးလေးတစ်ခုကိုကိုင်ထားတယ် …
" ရန်အာ … ကိုယ်ဒီနေ့ ကလေးလေးအတွက်ဘာဝယ်လာလဲသိချင်လား "
" အကို "
ရန်အာက သူ့ထံလျှောက်လာနေရင်း ရုတ်တရပ်ခြေလှမ်းတွေလေးလံလာပြီး မြေပြင်ပေါ်ဒူးထောက်ကျသွားတယ် … သူ့ရဲ့ကိုယ်ပေါ်မှာ အဖြူရောင်စပို့ရှပ်အပွနဲ့ ဒူအထိအဖြူရောင်ဘောင်းဘီဝတ်ထားပြီး သူလဲကျသွားချိန်မှာ သူ့ရဲ့ဗိုက်ကိုလက်နဲ့ဖိနှိပ်ထားတယ် … မျက်နှာကနာကျင်မှုကို ဖုံးကွယ်မထားနိုင်တော့ဘူး …
" ရန်အာ ! "
ရှုမန်းထိတ်လန့်သွားပြီး လဲကျသွားတဲ့ရန်အာထံပြေးလာကာ ပွေ့ချီလိုက်တယ် … ရန်အာကိုပွေ့ချီထားတဲ့ သူ့ရဲ့လက်တွေကအနည်းငယ်စိုနေတာကိုသတိထားမိပေမဲ့ ဘာကိုမှမတွေးနိုင်ပဲ အိမ်ထဲပြန်ခေါ်လာတယ် … ကိုယ်တွေကပူနေ၍ ဖျားနေတာဟုပဲထင်လိုက်ပေမဲ့ ရန်အာကိုချပေးလိုက်ချိန်မှာ သူ့ရဲ့လက်မှာ အနီရောင်သွေးတွေပေနေတာကိုတွေ့လိုက်ရတယ် … ရန်အာကိုကြည့်လိုက်တော့ ပေါင်နှစ်ခုကြားမှာ သွေးတွေအများကြီးထွက်နေပြီး အဖြူရောင်ဘောင်ဘီမှာစွန်းထင်နေတယ် …
" သွေး … သွေးတွေပါလား … ရန်အာ အဆင်ပြေရဲ့လား … ရန်အာ "
ထိုအချိန်မှာ ရန်အာကခေါ်မရတော့ပဲ သတိလစ်သွားပြီ … ရှုမန်းရူးမတတ်ထိတ်လန့်ကာ ဆေးရုံကိုအမြန်ပို့ရတော့တယ် … ခွဲခန်းအပြင်မှာ အသက်ရှူရန်ပင်မေ့လျော့တဲ့ထိ ရှုမန်းကြောက်လန့်နေမိတယ် …
အမြဲတမ်းကြမ်းတမ်းပြီး အကြောက်တရားကင်းမဲ့တဲ့သူက ခုချိန်မှာ အကြောက်တရားတွေက သူ့အားလွှမ်းခြုံနေတယ် … ခုချိန်ရောက်မှ သူဟာတစ်ချိန်က မိသားစုရှိတဲ့အိုမီဂါတွေကို ဖျက်စီးမိခဲ့တဲ့အပေါ် နောင်တတွေရလာပြီး သူလဲထိုအဖြစ်မျိုးကြုံတွေ့ရမှာကိုကြောက်လန့်လာတယ် … သတင်းကြားပြီးနောက် ဖန်းဂူတို့လဲရောက်လာကြတယ် …
ရှုမန်းက ဖန်ဂူရောက်လာတော့ အားကိုတကြီး ငိုယိုကာပြောလာတယ် … သူ့ကိုအကြောက်တရားတွေကနေ ကယ်တင်နိုင်မလားဆိုတဲ့ မျှော်လင့်ချက်ဖြင့် …
" အကိုကြီး … ကျွန်တော်ဝဋ်ပြန်ခံနေရပြီး … ဟိုတစ်ချိန်က ကျွန်တော်လုပ်မိခဲ့တဲ့အမှားတွေကြောင့် ပြန်ခံနေရပြီ … ကျွန်တော့ကိုကယ်ပါဦးဗျာ "
" စိတ်ထိန်းထားပါ … ရန်အားဘာမှမဖြစ်လောက်ပါဘူး "
" ကျွန်တော့အမှားတွေပါ … သူများမိသားစုကိုဖျက်စီးမိခဲ့လို့ ခုလိုပြန်ခံနေရတာ … ကျွန်တော့ကြောင့်နဲ့ ရန်အားဒုက္ခရောက်နေပြီ … ကျွန်တော်နောင်တရပါပြီ … ရန်အာကိုတော့ချမ်းသာပေးပါ "
ရှုမန်းကအရူးတစ်ယောက်လိုအော်ငိုရင်း ခွဲခန်းရှေ့မှာ ဒူးထောက်ကာလက်အုပ်ချီလျှက် သူ့အပြစ်တွေကိုဝန်ချတောင်းပန်နေတယ် … ဘယ်သူမှလဲသူ့ကိုမနှစ်သိမ့်ပေးနိုင်ကြတော့ဘူး … တစ်နာရီခန့်ကြာတော့မှ ခွဲခန်းတံခါးပွင့်လာပြီး ဆရာဝန်ထွက်လာတယ် … သူ့မျက်နှာက မကောင်းပုံပေါ်ပေမဲ့ အနည်းငယ်စိတ်အေးသွားပုံလဲပေါ်နေတယ် …
" လူနာရှင် "
ရှုမန်းကထလာပြီး ဆရာဝန်ရဲ့အဖြေစကားကို မျှော်လင့်တကြီးစောင့်နေတယ် …
" လူနာကသွေးထွက်လွန်သွားလို့ သွေးသွင်းပေးထားရတယ် … သူနဲ့သွေးတူတဲ့သူ့ဦးလေးရှိနေတာ ကံကောင်းတာပဲ … ခုခွဲစိတ်မှုလဲအောင်မြင်သွားပါပြီ … ကလေးကပျက်ကျသွားတာပါ … သန္ဓေသားလောင်းကိုဖယ်ရှားပြီးပြီမို့ လူကြီးကမကြာခင်ပြန်ပြီး ကျန်မာလာမှာပါ … စိတ်ပူစရာမလိုတော့ပါဘူး … ကလေးအတွက်တော့ ကျွန်တော်လဲ စိတ်မကောင်းပါဘူး "
ရှုမန်းလဲ ကလေးထိခိုက်မယ်မှန်းတွေးထား၍ စိတ်ကိုထိန်းနိုင်ခဲ့တယ် … ရန်အာအန္တရာယ်ကင်းဖို့သားမျှော်လင့်ထားခြင်းဖြစ်တယ် … အနည်းဆုံးသူ့အနားကနေရန်အာထွက်မသွားရင်ပင်ရပါပြီ …
၂ ရက်လောက်သတိမေ့နေပြီးမှ ရန်အာသတိရလာခဲ့တယ် … သူနိုးနိုးချင်း ကလေးမရှိတော့တာကိုသိတော့ ရူးမတတ်ငိုကြွေးလေတယ် … ရှုမန်းက ပွေ့ဖက်ရင်းနှစ်သိမ့်ပေးတယ် …
" မင်းအပြစ်မဟုတ်ပါဘူး … မင်းအသက်ရှင်နေသေးရင်ကိုပဲ ကိုယ်ဝမ်းသာနေပါပြီ "
" ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော်ရင်သွေးလေးကို ဆုံးရှုံးအောင်လုပ်မိသွားပြီ "
" အားလုံးက ကိုယ့်အပြစ်တွေပါ … တစ်ချိန်က ကိုယ်အိုမီဂါတွေကိုဖျက်စီးခဲ့ဖူးတယ် … ဘုရားသခင်က ကိုယ့်ကိုပြန်ပြီး ပြစ်ဒါဏ်ချမှတ်လိုက်တဲ့ပုံပဲ … ကိုယ်သူများတွေအပေါ်လုပ်ခဲ့သလို ကိုယ်တန်ဖိုးထားရတဲ့အိုမီဂါလေးကို ကိုယ့်အနားကနေခေါ်ဆောင်မသွားတာကိုပဲ ကျေးဇူးတင်နေပါပြီ "
" ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် … ကျွန်တော်က အကို့အတွက် ပြစ်ဒါဏ်တစ်ခုလိုဖြစ်နေတာလား "
" မဟုတ်ဘူး … မင်းကကိုယ့်အတွက် ဆုလာဒ်ပါ … မင်းကိုယ့်အနားရှိနေယုံနဲ့ပြည့်စုံပါပြီ "
ထိုနေ့က ၂ ယောက်သားပွေ့ဖက်ရင်း အတော်ကြာငိုခဲ့ကြတယ် … ရှုမန်းရင်သွေးလေးအတွက် နောက်ဆုံးဝယ်လာတဲ့ပစ္စည်းလေးက ဖိနပ်သေးသေးလေးဖြစ်နေတယ် … ချစ်စရာကောင်းပေမဲ့ ရင်သွေးလေးလဲမရှိတော့တာကြောင့် သူတို့ကလေးလေးအတွက်ဝယ်ထားတဲ့ပစ္စည်းတွေကို မိဘမဲ့ကျောင်ကို ရင်သွေးလေးအတွက်ရည်စူးပြီး လှူတန်းလိုက်ကြတယ် …
ထိုအဖြစ်အပျက်ပြီးနောက် ရှုမန်း ရန်အာကိုကလေးယူဖို့အကြောင်း မဟတော့သလို အရိတ်တကြည့်ကြည့်နဲ့ဂရုစိုက်ပြီး အကြောက်တရားတွေနဲ့ရှင်သန်နေရတယ် … သူ့ဘဝမှာ တစ်စုံတစ်ယောက်ကိုဆုံးရှုံးရမှာကြောက်တဲ့စိတ်က သေတဲ့ထိ ပျောက်ကွယ်သွားမှာမဟုတ်တော့ဘူး … ဒါပေမဲ့ ချစ်ရသူနဲ့ရှင်သန်ရတဲ့ အခိုက်အတန့်လေးက သူ့ဘဝမှာအပျော်ရွှင်ရဆုံးအချိန်အခါဖြစ်လာခဲ့တယ် …
…………………………………………………………………………………
To Be Continued …
( A/N - ရှုမန်းတို့အတွဲက ဝမ်းနည်းစရာကောင်းတဲ့အခိုက်အတန့်တွေရှိခဲ့ပေမဲ့ ပျော်စရာအဆုံးသတ်လေးပါပဲ … သူကအစပိုင်းတစ်ချိန်လုံး ဗီလိန်ဖြစ်လာတာမို့ ဒီလောက်ကံဆိုးမှုကတော့ ရှိသင့်ပါတယ် … ဒါကသူလုပ်ခဲ့တဲ့အပြစ်တွေအတွက် ပြစ်ဒါဏ်ဖြစ်သလို နောက်ပိုင်းသူလုပ်ခဲ့တဲ့ကောင်းမှုတွေအတွက် ဆုလာဒ်လဲဖြစ်တယ် … ဒီလောက်ဆို ဒီအတွဲလေးအတွက် ပြည့်စုံပါပြီ 🥰 )
( ဒါဒါလေးတွေ စိတ်ကူးထဲမှာ ဘယ်လိုပုံဖော်ထားလဲမသိပေမဲ့ … ဒီပုံကကိုယ့်အတွက် ရှုမန်းနဲ့ရန်အာအဖြစ် အလိုက်ဖက်ဆုံးပဲ 🥰 )
Zawgyi
~~~~~~~
လအနည္းငယ္ၾကာျမင့္ၿပီးေနာက္ မင္းဟြီဟာ ဗိုက္ခ်ဳပ္ရိုးအရွင္းေပ်ာက္ကင္းသြားၿပီမို႔ ဘယ္သူ႕ရဲ႕အေစာင့္အေရွာက္ကိုမွ မခံယူပဲ ကိုယ္တိုင္အလုပ္ကိစၥေတြ စတင္ေဆာင္႐ြက္နိုင္ေနၿပီ … လုယီေလးေမြးတုန္းကထက္ မင္းယြီဟာပိုၿပီးက်န္းမာကာ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အေႏွာက္အယွက္မျဖစ္ေစခဲ့ဘူး …
ခုဆိုရင္ ဖန္းဂူဟာ သမီးေလးကိုေပြ႕ခ်ီနိုင္ေအာင္ သင္ယူၿပီးျဖစ္သလို သူအလုပ္ေတြၿပီးခ်ိန္တိုင္း သမီးေလးကို လက္ကေနမခ်နိဳင္ေအာင္ျဖစ္ေနၿပီ … သားေလးတုန္းက ေမြးကင္းစအ႐ြယ္ေလးကို ထိန္းခြင့္မရခဲ့၍ သမီးေလးကိုအတိုးခ်ထိန္းေနတာျဖစ္မယ္ … ဒါေပမဲ့ သားေလးကိုလဲမေမ့မေလ်ာ့ပဲ သူခ်စ္ၿမဲပင္ … သားေလးေက်ာင္းကေနျပန္လာခ်ိန္တိုင္း သမီးေလးကိုေပြ႕လွ်က္ သားေလးကိုေက်ာပိုးကာ အိမ္ေတာ္ထဲပတ္ေျပးေနတတ္တယ္ …
သူတို႔ေမာသြားၿပီဆိုမွ မင္းယြီအနားကပ္ကာ ဂ်ီလာက်ၿပီး သမီးေလးနဲ႕အၿပိဳင္နို႔လုစို႔ၾကျပန္တယ္ … ဒီသားအဖေတြရဲ႕ဒါဏ္ကို မင္းယြီတစ္ေယာက္ ဘယ္အခ်ိန္ထိခံေနရမလဲ မသိေတာ့ဘူး … သမီးေလးကလဲ မင္းယြီထက္ ဖခင္လက္ေပၚမွာပိုေပ်ာ္ေနတတ္တာေၾကာင့္ မင္းယြီအလုပ္ေတြကိုစိတ္ခ်လက္ခ်လဳပ္နိုင္တယ္ … သမီးေလးတစ္ႏွစ္ျပည့္တာနဲ႕ မင္းယြီရွန္ဟႊာရဲ႕စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကိုဦးေဆာင္ဖို႔ စတင္ေလ့လာေနျခင္းျဖစ္တယ္ …
သခင္းမေလးက သူတို႔မိသားစုအတြက္ လဒ္ေကာင္ေလးလို႔ေျပာနိုင္ေလာက္ေအာင္ သမီးေလးေမြးဖြားၿပီးကတည္းက ဆိုး႐ြားတဲ့ျပႆနာ တစ္စုံတစ္ရာမွ မႀကဳံရေတာ့ပဲ ဖန္းဂူဟာ အေမွာင္ေလာကမွာ Lion အျဖစ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေနနိုင္ခဲ့တယ္ … မေကာင္းတဲ့သူအနည္းစုကိုလဲ သူ႕ရဲ႕စကားတစ္ခြန္းနဲ႕ ဒူေထာက္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္နိုင္၍ ဖန္းဂူခရီးထြက္ၿပီး ေျဖရွင္းရေလာက္တဲ့ထိ ဘာျပႆနာမွမႀကဳံရေသးဘူး …
သူ႕ကိုအနီးကပ္ကူညီေပးတာကေတာ့ ရႈယြမ္ျဖစ္တယ္ … အၿမဲမတည့္အတူေန ၂ ေယာက္က ေတြ႕တာနဲ႕ရန္သတ္ေနၾကေပမဲ့ အမႈေတြေျဖရွင္းရာမွာေတာ့ တြဲဖက္ညီၿပီး ခ်ဴးရွန႔္ၿပီးလွ်င္ ရႈယြမ္ကဖန္းဂူအတြက္ ဘယ္လက္႐ုံးတစ္ေယာက္လို အေထာက္အကူျဖစ္ေစတယ္ …
ရႈယြမ္ကအလုပ္ကိုအခ်ိန္မွန္သြားသလို အလုပ္ကေနျပန္လာလွ်င္လဲ လုယီေလးရဲ႕ေက်ာင္းကိုသြားကာ ဝင္ႀကိဳလာေပးၿပီး ရွန္ဟႊာအိမ္ေတာ္သို႔ေရာက္လာတယ္ … အလုပ္ကိစၥရွိလွ်င္ဖန္းဂူနဲ႕ေဆြးေႏြးၿပီး မရွိလွ်င္ေတာ့ ၂ ေယာက္သားစကားနိုင္လုရင္းကေလးထိန္းၿပီးမွ ရွန္ဟႊာအိမ္ေတာ္နဲ႕သိပ္မေဝးတဲ့ သူ႕ရဲ႕တိုက္ခန္းထံျပန္သြားေလ့ရွိတယ္ …
ရႈယြမ္အလုပ္နဲ႕မအား၍ မလာတဲ့ေန႕ေတြဆိုရင္ ကေလးေတြကစားေဖာ္ရွာေနသလို ဖန္းဂူကတိတ္တဆိတ္ရွာေဖြေနတတ္ၿပီး မေတြ႕လွ်င္ အျပစ္ဆိုေနတတ္တယ္ … မင္းယြီက ထိုသူငယ္ခ်င္း ၂ ေယာက္ရဲ႕မသိစိတ္ကခင္သြယ္ေနပုံကိုျမင္ေတာ့ ေက်နပ္မိျပန္တယ္ …
ရႈယြမ္က သူ႕အေပၚအကိုႀကီးတစ္ေယာက္လိုအၿမဲကူညီေပးခဲ့သလို ဖန္းဂူကိုလဲသူငယ္ခ်င္းေကာင္းပီပီအေမွာင္ထဲကေနဆြဲေခၚလာေပးခဲ့သူလဲျဖစ္တယ္ … ရႈယြမ္သူတို႔မိသားစုကိုခင္သြယ္ေနျခင္းေၾကာင့္ အိမ္ေတာ္မွာပဲေနဖို႔ေျပာၾကည့္ေပမဲ့ ဖန္းဂူနဲ႕ေန႕တိုင္းသတ္ေနရမွာဆိုးလို႔မေနဘူးလို႔ေျပာလာတယ္ … ဒါေပမဲ့ ရွန္ဟႊာအိမ္ေတာ္ကို သူေရာက္မလာတဲ့ေန႕လဲမရွိျပန္ဘူး …
သမီးေလးရွင္းယီရဲ႕ ရက္တစ္ရာျပည့္ေန႕မွာေတာ့ မိသားစု ၂ ခု ရွန္ဟႊာအိမ္ေတာ္၌ေပါင္းစုံၾက၍ လူေတြစည္ကားေနၿပီး အားလုံးကလဲ သခင္မေလးရွင္းယီနဲ႕သခင္ေလးလုယီအတြက္ လက္ေဆာင္ပစၥည္းေတြ ယူလာၾကတယ္ …
ထမင္းစားပြဲဝိုင္းဟာ မိသားစုေတြအားလုံးနဲ႕ျပည့္ေနၿပီး ပြဲေတာ္ႀကီးအလားထင္မွတ္ေလာက္သည္ထိပင္ … ရွန္ဟႊာအိမ္ေတာ္မွာက ရွန္ဖိုးဖိုး သခင္ႀကီးနဲ႕သခင္မႀကီး ဖန္းဂူနဲ႕မင္းယြီတို႔မိသားစုေလးေယာက္အျပင္ ရႈမန္းနဲ႕ရန္အာတို႔လဲ ေရာက္လာၾကတယ္ … ရႈမန္းကခုခ်ိန္မွာ ရွန္ဟႊာနဲ႕ေသြးမေတာ္စပ္ေတာ့ေပမဲ့ ရွန္ဟႊာရဲ႕လက္ေအာက္မွာေသြသစၥာဆိုၿပီး တာဝန္ထမ္းဖို႔ကတိထားထား၍ မိသားစုအျဖစ္ျပန္လက္ခံထားသလို ရန္အာကလဲ ရွန္ဖန္းဂူရဲ႕ယုံၾကည္ရတဲ့လူျဖစ္ေနဆဲပင္ …
ပိုင္မိသားစုဘက္ကေတာ့ ပိုင္ဖိုးဖိုးနဲ႕ မင္းယြီရဲ႕မိခင္အျပင္ ရႈယြမ္ရဲ႕မိခင္ကပါ မိသားစုဝင္အျဖစ္ လိုက္ပါလာသလို သူ႕ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသားေလး ရႈယြမ္ကို မိတ္ဖက္ရွာေပးလို႔မရ၍ အၿမဲညည္းျငဴေနသူလဲျဖစ္တယ္ … ဒါေပမဲ့ သူမကအတင္းအၾကပ္မတိုက္တြန္းသလို ရႈယြမ္ေပ်ာ္႐ႊင္တဲ့ဘဝမွာပဲေနဖို႔ ခြင့္ျပဳထားတယ္ … သူမကလဲ သူမရဲ႕သခင္မေလး ( မင္းယြီရဲ႕မိခင္ ) ကိုအနီးကပ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးသလို သားျဖစ္သူကလဲ မင္းယြီတို႔မိသားစုနဲ႕အတူ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနၿပီမို႔ သူတို႔အတြက္ေႏြးေထြးတဲ့မိသားစုထပ္မလိုအပ္ေတာ့ပဲ ျပည့္စုံေနၿပီ …
ရႈယြမ္ကေတာ့ အခ်ိန္ျပည့္ကေလးေတြအနားမွာရွိေနၿပီး ဖန္းဂူနဲ႕စကားနိုင္လုဖို႔လဲ မေမ့ေလ်ာ့ဘူး … တစ္ခါတစ္ရံ ကေလးေတြကိုမထိန္းရပဲ သူတို႔ ၂ ေယာက္ကိုထိန္းရတာက မင္းယြီရဲ႕အလုပ္တစ္ခုျဖစ္ေနတယ္ …
မင္းယြီရဲ႕မိခင္က သတင္းေကာင္းတစ္ခုေျပာလာခဲ့တယ္ …
" ယာရွာနဲ႕သမီးဆုန္းခ်ဴတို႔ရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို ေနာက္လမွာက်င္းပမယ္လို႔ေျပာတယ္ "
" တကယ္လားေမေမ … ေနာက္ဆုံးေတာ့ ညီမေလးလဲ မိသားစုဘဝကိုပိုင္ဆိုင္ေတာ့မွာေပါ့ … ဒါနဲ႕ ဘယ္မွာက်င္းပမွာလဲ "
" သားေဖေဖကအလုပ္ကိစၥေတြနဲ႕မအားတာေၾကာင့္ K ၿမိဳ႕မွာပဲ လက္ထပ္ပြဲက်င္းပၾကမွာ … သားသြားခ်င္လား "
ဒါကေသခ်ာေပါက္သြားရမဲ့ပြဲဆိုေပမဲ့ သမီးေလးက ငယ္ေသးတာေၾကာင့္ ဖန္းဂူက ခြင့္မျပဳခ်င္ေပ …
" ေမေမပဲသြားလိုက္ပါ … ညီမေလးလဲသားမလာနိုင္တာကို နားလည္ေပးမွာပါ … ၿပီးေတာ့အႏၲီက်န္းလဲေမေမနဲ႕အတူလိုက္သြားမယ္မဟုတ္လား "
က်န္းရွားေမ့က ရႈယြမ္လိုပဲ သူတို႔အတြက္ယုံၾကည္အားထားရဆုံးသူျဖစ္တယ္ …
" ေသခ်ာတာေပါ့ … သားေမေမကို အႏၲီဂ႐ုစိုက္လိုက္မယ္ … ၿပီးေတာ့ သားကလဲ သားအကိုႀကီးရႈယြမ္ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးပါဦး "
" အကိုရႈယြမ္ကသာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးတာပါ … ခုဆိုသားေလးအႀကိဳအပို႔လဲပူစရာမလိုသလို အကိုဖန္းဂူရဲ႕အလုပ္ေတြအတြက္လဲ အမ်ားႀကီးအကူအညီေပးတယ္ "
" အဲ့လိုၾကားရေတာ့ အႏၲီလဲဝမ္းသာပါတယ္ သားတို႔ခုလိုေဖးေဖးမမနဲ႕ရွိေနၾကေတာ့ အႏၲီပူစရာမလိုေတာ့ဘူးေပါ့ "
အဖိုးေတြကသူတို႔ေျမးေလးေတြေဆာ့တာကိုၾကည့္ၿပီးေပ်ာ္ေနၾကတယ္ … ဒီေန႕လူေတြအားလုံးစုံလင္ေနတာမို႔ ဖန္းဂူက သသင္းစကားတစ္ခုကိုေၾကျငာလိုက္တယ္ …
" အားလုံးကိုအသိေပးစရာရွိတယ္ … ရႈမန္းကခုရွန္ဟႊာရဲ႕စီးပြားေရးကို ယာယီတာဝန္ယူထားသလို သူ႕ရဲ႕ႂကြမ္းက်င္မႈေတြေၾကာင့္ ကုမၸဏီရဲ႕အေျခအေနေတြကအရင္ကထက္ ပိုေကာင္းမြန္လာတယ္ … ဒါေၾကာင့္သူ႕ကို ဆုခ်တဲ့အေနနဲ႕ အိုမီဂါနဲ႕တရားဝန္လက္ထပ္ေပးဖို႔စီစဥ္ထားပါတယ္ "
အားလုံးက ရႈမန္းနဲ႕ရန္အာအားၾကည့္ကာ ဂုဏ္ျပဳစကားဆိုၾကတယ္… ဒီေလာကမွာ အယ္ဖာေတြက တရားဝင္လက္ထပ္မွသာလွ်င္ မိသားစုမ်ိဳးဆက္ကို တရားဝင္ပိုင္ဆိုင္နိုင္မွာျဖစ္တယ္ … လက္မထပ္ရေသးပဲ ဘယ္ေလာက္ပင္အတူေနပါေစ သူတို႔ဟာ ယာယီမိတ္ဖက္အျဖစ္သာရွိေနၿပီ လူၾကားထဲမွာထုတ္ေဖာ္ျပ၍မရသလို မိသားစုဝင္မ်ားကလဲ မိသားစုအျဖစ္မတတ္မွတ္ၾကဘူး …
ရႈမန္းနဲ႕ရန္အာက မိသားစုမရွိၾကေတာ့ေပမဲ့ သူတို႔သာတရားဝင္လက္ထပ္ၾကလွ်င္ သာတို႔ဟာတစ္ဘဝလုံးစာမိသားစုျဖစ္လာၾကၿပီး တစ္ေယာက္အတြက္တစ္ေယာက္အၿမဲရွိကာ အနည္းဆုံးမိသားစုဆိုတဲ့ အေႏြးဓာတ္ေလးကို ရရွိမွာျဖစ္တယ္ … အိမ္ေထာင္တစ္ခုမွာ မ်ိဳးရိုးျမင့္ေတြအတြက္ တရားဝင္လက္ထပ္ျခင္းက ဂုဏ္ယူစရာေကာင္းလွတဲ့ ခ်ီးျမႇင့္မႈတစ္ခုျဖစ္တယ္ …
ဖန္းဂူက ရႈမန္းဘက္က မိသားစုဝင္အျဖစ္ရပ္တည္ေပးမွာျဖစ္ၿပီး ရန္အာဘက္ကေတာ့ သူ႕ရဲ႕ဦးေလးျဖစ္သူရွိေနတယ္ … အားလုံးကထိုအစီအစဥ္ကို လက္ခံေပးၾကၿပီး မၾကာခင္မွာ ဘုန္းေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတစ္ခုမွာပဲ ပြဲကိုစီစဥ္ၾကဖို႔ ဆုံးျဖတ္လိုက္ၾကတယ္ …
တစ္လခန႔္ၾကာေသာ္ ……
ဘဝမွာတစ္ခါသာရရွိမဲ့ မဂၤလာပြဲမို႔ ရန္အာရင္ခုန္စိတ္လႈပ္ရွားေနၿပီး သူ႕အတြက္ယူလာတဲ့ဝတ္ဆုံကိုေငးၾကည့္ေနမိတယ္ … ဝတ္ဆုံက မင္းယြီကိုယ္တိုင္ေ႐ြးခ်ယ္ေပးၿပီး အလိုက္ဖက္ဆုံး စီစဥ္ေပးထားတယ္ … ယခင္က ရန္အာဟာ မင္းယြီထက္ခႏၶာကိုယ္ေတာင့္တင္းၿပီး လူေကာင္ႀကီးေပမဲ့ အိုမီဂါအျဖစ္ ဗီဇေျပာင္းလဲၿပီးေနာက္ ခႏၶာကိုယ္ကေသးသြယ္လာတယ္ … ဒါေပမဲ့သူဟာ ယခင္ကလိုသန္မာေနဆဲပင္ …
" ရန္အာ … စိတ္လႈပ္ရွားေနတာလား "
" ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး … ကြၽန္ေတာ့လိုနိမ့္က်တဲ့ အေစခံတစ္ေယာက္က ဒီလိုမ်ိဳး တရားဝင္လက္ထပ္ခြင့္ရမယ္လို႔ ဘယ္တုန္းကမွ မေတြးခဲ့ဖူးဘူး … ဒါေတြအားလုံးကသခင္ဖန္းဂူနဲ႕သခင္ေလးတို႔ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္ပါ "
ရန္အာက မင္းယြီကို အထပ္ထပ္ေက်းဇူးတင္စကားဆိုေနတယ္ …
" ေက်းဇူးတင္ဖို႔မလိုပါဘူး … ရန္အာလဲတရားဝင္မိတ္အယ္ဖာရွိသင့္ပါတယ္ … အကိုရႈမန္းကို ရန္အာကပဲလူေကာင္းျဖစ္လာေအာင္လုပ္ေပးခဲ့တာ … ၿပီးေတာ့အကိုတို႔ေၾကာင့္ ကြၽန္ေတာ္တို႔မိသားစုအသက္ရွင္ခြင့္ရခဲ့တယ္ … ကြၽန္ေတာ္တို႔ကေတာင္ ေက်းဇူးတင္ရဦးမွာ "
" မဟုတ္တာ … သခင္တို႔အတြက္ဆို အသက္ေပးဖို႔ဝင္မေလးပါဘူး … ဒီဘဝမွာခုလိုမိသားစုဆိုတဲ့အေႏြးဓာတ္ေလးပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရယုံနဲ႕ေက်နပ္ပါၿပီ "
ရန္အာကမ်က္ရည္ေတြက်တဲ့ထိေပ်ာ္႐ႊင္ေနတယ္ … မင္းယြီက ရန္အာကိုေခ်ာ့ၿပီး မဂၤလာပြဲအတြက္အဆင္သင့္ျဖစ္ေအာင္ ဝတ္ဆုံကိုဆင္ေပးလိုက္တယ္ … သူတို႔အနားမွာ ယုယြမ္ကကူညီေပးေနတယ္ …
ဖန္းဂူကေတာ့ ရႈမန္းအနားမွာရွိေနၿပီး ျပင္ဆင္မႈကိုအကဲျဖတ္ေပးေနတယ္ … အရင္ကေမာက္မာရိုင္းစိုင္းတဲ့ညီျဖစ္သူက ခုေတာ့အ႐ူးတစ္ေယာက္လိုၿပဳံးေပ်ာ္ေနတယ္ … ဖန္းဂူလဲအျငႇိုးအာကာသေတြေျပေဖ်ာက္ၿပီးၿပီမို႔ သတို႔သားကို အေကာင္းဆုံးလက္ရာနဲ႕ေဈးအမ်ားဆုံးပစၥည္းေတြဆင္ျမန္းေပးေလတယ္ …
ထိုစဥ္သူတို႔အနားသို႔ ရႈယြမ္ေရာက္လာတယ္ …
" အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလားဖန္းဂူ … ပြဲစေတာ့မယ္ … ရႈမန္းကိုေခၚလာခဲ့ေတာ့ "
" ေကာင္းၿပီ … မင္းယြီတို႔ဘက္ကိုေရာ သြားေျပာၿပီးၿပီလား "
" ငါခုသြားေျပာလိုက္မယ္ … သတို႔သားကေရာက္ႏွင့္ရမွာမလို႔ မင္းတို႔သြားႏွင္ေတာ့ "
" အင္း … ခုပဲသြားေတာ့မယ္ "
ရႈယြမ္ထြက္သြားေတာ့ ရႈမန္းက ဖန္းဂူအေရွ႕မွာ႐ုတ္တရပ္ ရပ္လိုက္ၿပီး …
" အကိုႀကီး "
ေလးေလးနက္နက္ေခၚလိုက္တာမလို႔ ဖန္းဂူလဲ ရႈမန္းဘာေျပာလာမလဲ ရပ္ၿပီးနားေထာင္ေနလိုက္တယ္ … ရႈမန္းက သူ႕ရဲ႕လက္ႏွစ္ဖက္ကိုထပ္တင္ကာ ဖန္းဂူအေရွ႕မွာဒူးေထာက္ခ်လိဳက္ၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚဝတ္ထြားလွ်က္ မိဘေတြကိုကန္ေတာ့သလိုမ်ိဳး ဖန္းဂူအားကန္ေတာ့လိုက္ၿပီး …
" အရာအားလုံးအတြက္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ အကိုႀကီး "
႐ုတ္တရပ္မို႔ ဖန္းဂူလဲေၾကာင္သြားၿပီး ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာသတို႔သားဝတ္ဆုံနဲ႕သူ႕အားကန္ေတာ့ေနတဲ့ရႈမန္းကို ခ်က္ခ်င္းထရပ္ခိုင္းလိုက္တယ္ … အနားမွာလဲအေစခံနဲ႕လုံၿခဳံေရးတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနတာမို႔ ညီအကိုႏွစ္ေယာက္ အနည္းငယ္ကို႔ရို႔ကားယာျဖစ္သြားတယ္ …
" ေဟး … မင္းငါ့ကိုဘာလို႔လာကန္ေတာ့ေနတာလဲ … မင္းမိဘေတြကိုသြားကန္ေတာ့ရမွာေလ "
" အကိုႀကီးကကြၽန္ေတာ့အတြက္ မိဘေတြထက္ေက်းဇူးတရားႀကီးမားပါတယ္ "
" ဟုတ္ပါၿပီ ထေတာ့ … ငါအဲ့ေလာက္ထိမအိုေသးဘူး … လူေတြေရွ႕မွာရယ္စရာျဖစ္ေအာင္မလုပ္နဲ႕ "
" ေတာင္းပန္ပါတယ္အကိုႀကီး "
" ရတယ္ အဲ့ဒိအစားရန္အာကိုသာဂ႐ုစိုက္ေပးလိုက္ ဟုတ္ၿပီလား "
" ဟုတ္ကဲ့ "
သူတို႔ခန္းမထဲေရာက္လာေတာ့ အလုပ္ကဝန္ထမ္းတစ္ခ်ိဳ႕နဲ႕ မိတ္ေဆြေတြကေရာက္ေနၾကၿပီ … ဖန္းဂူတို႔ေလာက္ မဂၤလာပြဲကမႀကီးေပမဲ့ ရႈမန္းကလဲ စီးပြားေရးနယ္ပယ္မွာ အသိမိတ္ေဆြေပါတာေၾကာင့္ လုပ္ငန္းရွင္ႀကီးတစ္ခ်ိဳ႕ပါ မဂၤလာပြဲကိုတက္ေရာက္ၾကတယ္ …
ဖန္းဂူနဲ႕သတို႔သားတို႔ ပြဲထဲေရာက္လာၿပီးမၾကာခင္မွာပဲ သတို႔သားအိုမီဂါက လွပသည့္အနီေရာင္ဝတ္စုံကိုဆင္ျမန္းလွ်က္ ခန္းမထဲသို႔ဝင္လာေတာ့တယ္ … အၿမဲတမ္းျဖဴေဖ်ာ့ၿပီး အိမ္ယာထဲမွာပဲလွဲေနတတ္တဲ့ ေပ်ာက္ကြယ္ေတာ့မည့္ျမဴမႈန္ေလးလိုအၿမဲရွိေနတတ္တဲ့ရန္အားက ဒီေန႕ေတာ့ အနီေရာင္ဝတ္ဆုံနဲ႕ေတာက္ပေနကာ အလွဆုံးသတို႔သားအျဖစ္နဲ႕သူ႕ထံသို႔ေလွ်ာက္လွမ္းလာပုံကို ရႈမန္းမ်က္ေတာင္မခပ္တမ္းေငးၾကည့္ေနမိတယ္ …
လက္ခုပ္သံေတြၾကား ေႏြးေထြးတဲ့လက္တစ္စုံကိုဆြဲကိုင္ရင္း တရားဝင္မိတ္ဖက္အျဖစ္တရားသူႀကီးရဲ႕ေၾကျငာမႈအဆုံး လက္မွတ္ေတြေရးထိုးၾကၿပီး ျဖတ္ေတာက္၍မရနိုင္ေတာ့တဲ့ တည္ၿမဲတဲ့ႀကိဳးကိုခ်ည္ေႏွာင္လိုက္ၾကေတာ့မယ္ …
မဂၤလာလက္စြတ္ကို လဲဝတ္ေပးၿပီး တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ အနမ္းေတြဖလွယ္ၾကရင္း လက္ထပ္ပြဲအခမ္းအနားကို ေပ်ာ္႐ႊင္စြာအဆုံးသတ္လိုက္ၾကတယ္ … အဆုံးမွာေတာ့ သူဟာလဲ မိသားစုဆိုတဲ့အသိုက္အၿမဳံေလးကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရခဲ့ၿပီမို႔ သူ႕ဘဝမွာ ဘာကိုမွမလိုအပ္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ၿပီးျပည့္စုံသြားခဲ့ၿပီ … ထိုေန႕ဟာ သူတို႔ဘဝအတြက္ေမ့မရနိုင္တဲ့အေပ်ာ္႐ႊင္ရဆုံးေန႕ေလးတစ္ေန႕ျဖစ္လာခဲ့တယ္ …
ဖန္းဂူက ရန္အာကို ရွန္ဟြာလက္ေအာက္မွာရွိတဲ့ ဘားနဲ႕ကလပ္ေတြကို ျပန္ၿပီးစီမံခြင့္ေပးလိုက္တယ္ … ရန္အာကလဲ ရႈမန္းနဲ႕လက္ထပ္ၿပီးေနာက္ သူဟာမိတ္ဖက္ရွိတဲ့အိုမီဂါတစ္ေယာက္ျဖစ္လာခဲ့ၿပီး လြတ္လြတ္လပ္လပ္ရွင္သန္နိုင္ၿပီ … က်န္းမာေရးလဲေကာင္းၿပီမို႔ အိမ္မွာပဲမေနခ်င္၍ အရင္ကသူႂကြမ္းက်င္တဲ့အလုပ္ကိုျပန္လုပ္ၿပီး ဖန္းဂူအတြက္အကူညီျဖစ္ေစဖို႔ေတြးထားတယ္ …
သူျပန္ၿပီးဦးေဆာင္ေတာ့ အသိမိတ္ေဆြေဟာင္းေတြကလဲ ေပ်ာ္႐ႊင္စြာစည္းႀကိဳၾကၿပီး သူမရွိခ်ိန္ကထိန္းမနိုင္တဲ့ လူရမ္းကားတစ္ခ်ိဳ႕ကိုလဲ ရန္အာရဲ႕ႂကြမ္းက်င္မႈေတြနဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ၿပီး နယ္ေျမကပို၍အႏၲရာယ္ကင္းလာတယ္ … ရႈမန္းကခြင့္မျပဳခ်င္ေပမဲ့ ဖန္းဂူကေတာင္ယုံၾကည္ၿပီးအပ္ထားတာမို႔ ရန္အာကိုဦးေဆာင္ခြင့္ျပဳထားတယ္ …
တစ္ေန႕မွာေတာ့ ရန္အာ႐ုတ္တရပ္မူးလဲၿပီးေဆး႐ုံတင္လိုက္ရတဲ့သတင္းေၾကာင့္ ရႈမန္းအလုပ္ကေနကမန္းကတမ္းေျပးလာခဲ့တယ္ … ရန္အာအစားပ်က္ေနတာကိုသတိထားမိေပမဲ့ ျဖစ္ေနက်မိဳ႕ သာမာန္ေနမေကာင္းယုံပဲဟုထင္မိခဲ့တယ္ … တကယ္ေတာ့ ရန္အာမွာသူတို႔ရဲ႕မ်ိဳးေစ့ေလးရွိေနတာကို သိလိုက္ရတယ္ …
" ရန္အာမွာ ကိုယ္ … ကိုယ္ဝန္ရွိေနတာလား "
ခုခ်ိန္မွာ အဖိုးေတြနဲ႕ဦးေလးျဖစ္သူက ခရီးထြက္ေနတာမလို႔ လက္ေထာက္ဆရာဝန္က စစ္ေဆးေပးေနတယ္ … ရန္အာက ဗီဇေျပာင္းလဲအိုမီဂါျဖစ္တာေၾကာင့္ ဆရာဝန္အတြက္ စမ္းသပ္ရာမွာ အခက္အခဲတစ္ခ်ိဳ႕ရွိေနတယ္ …
" သားအိမ္ထဲမွာသေႏၶသားတည္ေနတာမွန္ေပမဲ့ တစ္လပဲရွိေသးလို႔ အေစ့သာသာေလာက္ပဲရွိဦးမယ္ဘ… ပုံမွန္ဆို အိုမီဂါေတြက ကိုယ္ဝန္လြယ္တဲ့အခါမွာ ၃ လေက်ာ္မွစၿပီးလကၡဏာစျပၾကတယ္ … ေယာက္်ားေလးအိုမီဂါေတြက မိန္းကေလးအိုမီဂါေတြေလာက္ထင္ထင္ရွားရွားမျပၾကဘူး … ဘာလို႔ဆိုသူတို႔ရဲ႕သားအိမ္က မိန္းကေလးေတြထက္ပိုအားေကာင္းၾကလို႔ပဲ … ဒါေပမဲ့ ဒီအိုမီဂါရဲ႕သားအိမ္က အရမ္းအားနည္းၿပီး အေစ့သာသာပဲရွိေသးတဲ့ သေႏၶသားေလာင္းရဲ႕ဒါဏ္ကိုေတာင္မခံနိုင္ဘူး … ကြၽန္ေတာ္ဆိုးရိမ္မိတာက သေႏၶသားသာတေျဖးေျဖးႀကီးလာရင္ လူႀကီးကိုထိခိုက္မွာကိုပဲ … ဘာေၾကာင့္လဲဆို သူ႕ရဲ႕သားအိမ္က သေႏၶတည္ဖို႔ဆို အရမ္းႏုလြန္းေနတယ္ "
ရႈမန္း ကုတင္ေပၚမွာ သတိေမ့ၿပီး ျဖဴေဖ်ာ့ေနတဲ့ရန္အာကိုႀကီးၿပီး ေခ်ာက္ျခားသြားတယ္ …
" ဒါ … ဒါဆို ဘာလုပ္ရမလဲဆရာ "
" ကြၽန္ေတာ့အႀကံက နားဝင္ဆိုးနိုင္ေပမဲ့ ေ႐ြးခ်ယ္စရာမရွိပါဘူး … ဒီကေလးကိုဖ်က္ခ်မွရလိမ့္မယ္ … သေႏၶသားႀကီးလာေလ သားအိမ္ကမခံနိုင္ျဖစ္ၿပီး အိုမီဂါအတြက္နာက်င္မႈေတြသာရရွိလိမ့္မယ္ … ၿပီးေတာ့ ေမြးရင္လဲ ၂ ေယာက္လုံးအသက္ရွင္ဖို႔ ရာခိုင္ႏႈန္းနည္းတယ္ "
သတင္းေကာင္းနဲ႕သတင္းဆိုးကို ယွဥ္တြဲၾကားလိုက္ရတဲ့ရႈမန္း ရန္အာေဘးမွာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိဳက္တယ္ … မဂၤလာဦးညက သူရန္အာကို သူ႕တို႔မွာရင္ေသြးေလးသာရွိရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလိုက္မလဲဟု ေျပာခဲ့သည့္စကားကို ရန္အားကျဖည့္စည္းေပးလာေပမဲ့ ရန္အာအတြက္အသက္အႏၲရာယ္ဆိုးရိမ္ရမွန္းသိလိုက္ခ်ိန္ ေျပာမိတဲ့မိမိကိုယ္ကိုယ္ အျပစ္တင္မိေတာ့တယ္ …
ရန္အာနိုးလာေတာ့ ငိုေနတဲ့ရႈမန္းကိုျမင္ၿပီး စိုးရိမ္သြားတယ္ … သူကရႈမန္းေပ်ာ္႐ႊင္ေနတာကိုပဲ ျမင္ခ်င္တာမို႔ ရႈမန္းလိုခ်င္တာမွန္သမွ် သူတတ္နိုင္သေလာက္ျဖည့္စည္းေပးဖို႔ ေတြးထားခ်င္းပင္ …
" အကို … ရန္အာအျပစ္လုပ္မိလို႔လားဟင္ … ဒီအေၾကာင္းကိုအကိုသိရင္ ေပ်ာ္ေနမယ္လို႔ထင္ထားတာ "
" ရန္အာရယ္ ကိုယ့္မွာမင္းရွိေနယုံနဲ႕ျပည့္စုံပါၿပီ … ကိုယ္တို႔ရဲ႕ရင္ေသြးေလးကိုလဲ ႐ူးမတတ္လိုခ်င္ပါတယ္ … ဒါေပမဲ့ဒါကအရမ္းအႏၲရာယ္မ်ားလြန္းတယ္ … ကိုယ္ထပ္ၿပီးဘာကိုမွဆုံးရႈံးမခံနိုင္ေတာ့ဘူး "
" ခုအကိုလိုခ်င္တဲ့ ရင္ေသြးေလးရွိလာၿပီ … ျဖစ္မလာေသးတဲ့အရာေတြကိုေတြးၿပီး မပူပါနဲ႕ "
" မေတြးလို႔မရဘူး … ေဒါက္တာကေျပာတယ္ ဗီဇေျပာင္းအိုမီဂါအတြက္ သေႏၶတည္ျခင္းက အႏၲရာယ္မ်ားလြန္းတယ္ … သေႏၶသားကတေျဖးေျဖးႀကီးလာေလ မင္းပိုၿပီးနာက်င္ရလိမ့္မယ္ "
" နာက်င္မႈေတြနဲ႕အသားက်ေနပါၿပီ "
" အဲ့လိုမေျပာပါနဲ႕ရန္အာ … ဒီကိုယ္ဝန္ကိုကိုယ္တို႔မယူပဲေနၾကရေအာင္လား "
ထိုစကားကို ရႈမန္းအသံတုန္တုန္ျဖင့္ေျပာလိုက္ျခင္းျဖစ္တယ္ … သူကေလးကို႐ူးမတတ္လိုခ်င္ေပမဲ့ ရန္အာအတြက္အသက္အႏၲရာယ္ဆိုးရိမ္ရ၍ ႏွေျမာစြာပင္အဆုံးရႈံးခံဖို႔ဆုံးျဖတ္လိုက္ျခင္းပင္ … ရန္အာက လက္မခံေပ …
" ဟင့္အင္ … အကိုဒီေလာက္လိုခ်င္ေနတဲ့ရင္ေသြးေလးကို ဖ်က္မခ်နိဳင္ဘူး … ကြၽန္ေတာ္ရေအာင္ေမြးမယ္ "
" ရန္အာ "
ရႈမန္းက ရန္အာကိုရင္ခြင္ၾကားေထြးေပြ႕လိုက္တယ္ … သူလဲဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိေတာ့ဘူး … ထိုသတင္းကိုၾကားၿပီး ခရီးထြက္ေနတဲ့အဖိုးနဲ႕ဦးေလးျဖစ္သူေရာက္လာၾကတယ္ … သူတို႔ကလဲ ရန္အာကိုစစ္ေဆးၿပီးေနာက္ သေႏၶသားက ဗီဇေျပာင္းအိုမီဂါအတြက္ အႏၲရာယ္မ်ား၍ ဖ်က္ခ်ဖိဳ႕သာအႀကံေပးလာတယ္ … ရန္အာက ေခါင္းမာစြာနဲ႕လက္မခံျပန္ဘူး …
တစ္ရက္ၿပီးတစ္ရက္ကုန္ဆုံးလာၿပီး ရႈမန္းကလဲ ရန္အာအလိုက် ကေလးကိုယူဖို႔ခြင့္ျပဳၿပီးေနာက္ သူတို႔ေမြးလာမဲ့ကေလးအတြက္ ပစၥည္းေလးေတြဝယ္စုၾကတယ္ … ဖန္းဂူကလဲ ရန္အာသတင္းၾကားၿပီး အလုပ္ေတြလုပ္ခြင့္မျပဳေတာ့ပဲ အိမ္မွာပဲေနဖို႔ေျပာလာတယ္ … ရႈမန္းကိုလဲ ရန္အာကိုေစာင့္ေရွာက္ဖို႔အခ်ိန္ပိုရေအာင္ မင္းယြီကသတ္မွတ္ထားတဲ့အခ်ိန္ထက္ေစာစြာ လုပ္ငန္းကိုလႊဲယူၿပီးဦးေဆာင္လုပ္ကိုင္တယ္ … မင္းယြီကလဲအေတြ႕အႀကဳံရွိသူမို႔ အရာအားလုံးဟာ ပုံမွန္အတိုင္းလည္ပတ္ေနတယ္ …
တေျဖးေျဖး ရန္အာရဲ႕ကိုယ္ဝန္က ၃ လထဲသို႔ေရာက္လာၿပီး နာက်င္ၿပီးေမ့ေျမာတာေတြခနခနျဖစ္လာတယ္ … ရႈမန္းက ရန္အာကိုအိမ္မွာထားခဲ့ရမွာကိုပင္စိတ္မခ်နိဳင္ေတာ့ဘူး … ေခါင္းမာတဲ့ရန္အာက ဘယ္ေလာက္နာက်င္ပါေစ နာက်င္မႈကိုေဖာ္မျပပဲဖုံးကြယ္ၿပီး ကေလးကိုရေအာင္ေမြးဖို႔ႀကိဳးစားေနတယ္ …
တစ္ေန႕မွာေတာ့ ရန္အာၿခံထဲဆင္းၿပီးလမ္းေလွ်ာက္ေနရင္း ၿခံဝသို႔ၾကည့္ကာ ရႈမန္းျပန္အလာကိုေစာင့္ေနတယ္ … ရႈမန္းက အခ်ိန္တိက်စြာအိမ္သို႔ျပန္ေရာက္လာတယ္ … ကားေပၚကဆင္းဆင္းျခင္း ထုံးစံအတိုင္း ၿခံထဲမွာရပ္ၿပီး ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတတ္တဲ့ ရန္အာထံေျပးလာခဲ့တယ္ … သူ႕လက္ထဲမွာလဲ ပုံးေသးေသးေလးတစ္ခုကိုကိုင္ထားတယ္ …
" ရန္အာ … ကိုယ္ဒီေန႕ ကေလးေလးအတြက္ဘာဝယ္လာလဲသိခ်င္လား "
" အကို "
ရန္အာက သူ႕ထံေလွ်ာက္လာေနရင္း ႐ုတ္တရပ္ေျခလွမ္းေတြေလးလံလာၿပီး ေျမျပင္ေပၚဒူးေထာက္က်သြားတယ္ … သူ႕ရဲ႕ကိုယ္ေပၚမွာ အျဖဴေရာင္စပို႔ရွပ္အပြနဲ႕ ဒူအထိအျဖဴေရာင္ေဘာင္းဘီဝတ္ထားၿပီး သူလဲက်သြားခ်ိန္မွာ သူ႕ရဲ႕ဗိုက္ကိုလက္နဲ႕ဖိႏွိပ္ထားတယ္ … မ်က္ႏွာကနာက်င္မႈကို ဖုံးကြယ္မထားနိုင္ေတာ့ဘူး …
" ရန္အာ ! "
ရႈမန္းထိတ္လန႔္သြားၿပီး လဲက်သြားတဲ့ရန္အာထံေျပးလာကာ ေပြ႕ခ်ီလိုက္တယ္ … ရန္အာကိုေပြ႕ခ်ီထားတဲ့ သူ႕ရဲ႕လက္ေတြကအနည္းငယ္စိုေနတာကိုသတိထားမိေပမဲ့ ဘာကိုမွမေတြးနိုင္ပဲ အိမ္ထဲျပန္ေခၚလာတယ္ … ကိုယ္ေတြကပူေန၍ ဖ်ားေနတာဟုပဲထင္လိုက္ေပမဲ့ ရန္အာကိုခ်ေပးလိုက္ခ်ိန္မွာ သူ႕ရဲ႕လက္မွာ အနီေရာင္ေသြးေတြေပေနတာကိုေတြ႕လိုက္ရတယ္ … ရန္အာကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေပါင္ႏွစ္ခုၾကားမွာ ေသြးေတြအမ်ားႀကီးထြက္ေနၿပီး အျဖဴေရာင္ေဘာင္ဘီမွာစြန္းထင္ေနတယ္ …
" ေသြး … ေသြးေတြပါလား … ရန္အာ အဆင္ေျပရဲ႕လား … ရန္အာ "
ထိုအခ်ိန္မွာ ရန္အာကေခၚမရေတာ့ပဲ သတိလစ္သြားၿပီ … ရႈမန္း႐ူးမတတ္ထိတ္လန႔္ကာ ေဆး႐ုံကိုအျမန္ပို႔ရေတာ့တယ္ … ခြဲခန္းအျပင္မွာ အသက္ရႉရန္ပင္ေမ့ေလ်ာ့တဲ့ထိ ရႈမန္းေၾကာက္လန႔္ေနမိတယ္ …
အၿမဲတမ္းၾကမ္းတမ္းၿပီး အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့တဲ့သူက ခုခ်ိန္မွာ အေၾကာက္တရားေတြက သူ႕အားလႊမ္းၿခဳံေနတယ္ … ခုခ်ိန္ေရာက္မွ သူဟာတစ္ခ်ိန္က မိသားစုရွိတဲ့အိုမီဂါေတြကို ဖ်က္စီးမိခဲ့တဲ့အေပၚ ေနာင္တေတြရလာၿပီး သူလဲထိုအျဖစ္မ်ိဳးႀကဳံေတြ႕ရမွာကိုေၾကာက္လန႔္လာတယ္ … သတင္းၾကားၿပီးေနာက္ ဖန္းဂူတို႔လဲေရာက္လာၾကတယ္ …
ရႈမန္းက ဖန္ဂူေရာက္လာေတာ့ အားကိုတႀကီး ငိုယိုကာေျပာလာတယ္ … သူ႕ကိုအေၾကာက္တရားေတြကေန ကယ္တင္နိုင္မလားဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ျဖင့္ …
" အကိုႀကီး … ကြၽန္ေတာ္ဝဋ္ျပန္ခံေနရၿပီး … ဟိုတစ္ခ်ိန္က ကြၽန္ေတာ္လုပ္မိခဲ့တဲ့အမွားေတြေၾကာင့္ ျပန္ခံေနရၿပီ … ကြၽန္ေတာ့ကိုကယ္ပါဦးဗ်ာ "
" စိတ္ထိန္းထားပါ … ရန္အားဘာမွမျဖစ္ေလာက္ပါဘူး "
" ကြၽန္ေတာ့အမွားေတြပါ … သူမ်ားမိသားစုကိုဖ်က္စီးမိခဲ့လို႔ ခုလိုျပန္ခံေနရတာ … ကြၽန္ေတာ့ေၾကာင့္နဲ႕ ရန္အားဒုကၡေရာက္ေနၿပီ … ကြၽန္ေတာ္ေနာင္တရပါၿပီ … ရန္အာကိုေတာ့ခ်မ္းသာေပးပါ "
ရႈမန္းကအ႐ူးတစ္ေယာက္လိုေအာ္ငိုရင္း ခြဲခန္းေရွ႕မွာ ဒူးေထာက္ကာလက္အုပ္ခ်ီလွ်က္ သူ႕အျပစ္ေတြကိုဝန္ခ်ေတာင္းပန္ေနတယ္ … ဘယ္သူမွလဲသူ႕ကိုမႏွစ္သိမ့္ေပးနိုင္ၾကေတာ့ဘူး … တစ္နာရီခန႔္ၾကာေတာ့မွ ခြဲခန္းတံခါးပြင့္လာၿပီး ဆရာဝန္ထြက္လာတယ္ … သူ႕မ်က္ႏွာက မေကာင္းပုံေပၚေပမဲ့ အနည္းငယ္စိတ္ေအးသြားပုံလဲေပၚေနတယ္ …
" လူနာရွင္ "
ရႈမန္းကထလာၿပီး ဆရာဝန္ရဲ႕အေျဖစကားကို ေမွ်ာ္လင့္တႀကီးေစာင့္ေနတယ္ …
" လူနာကေသြးထြက္လြန္သြားလို႔ ေသြးသြင္းေပးထားရတယ္ … သူနဲ႕ေသြးတူတဲ့သူ႕ဦးေလးရွိေနတာ ကံေကာင္းတာပဲ … ခုခြဲစိတ္မႈလဲေအာင္ျမင္သြားပါၿပီ … ကေလးကပ်က္က်သြားတာပါ … သေႏၶသားေလာင္းကိုဖယ္ရွားၿပီးၿပီမို႔ လူႀကီးကမၾကာခင္ျပန္ၿပီး က်န္မာလာမွာပါ … စိတ္ပူစရာမလိုေတာ့ပါဘူး … ကေလးအတြက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္လဲ စိတ္မေကာင္းပါဘူး "
ရႈမန္းလဲ ကေလးထိခိုက္မယ္မွန္းေတြးထား၍ စိတ္ကိုထိန္းနိုင္ခဲ့တယ္ … ရန္အာအႏၲရာယ္ကင္းဖို႔သားေမွ်ာ္လင့္ထားျခင္းျဖစ္တယ္ … အနည္းဆုံးသူ႕အနားကေနရန္အာထြက္မသြားရင္ပင္ရပါၿပီ …
၂ ရက္ေလာက္သတိေမ့ေနၿပီးမွ ရန္အာသတိရလာခဲ့တယ္ … သူနိုးနိုးခ်င္း ကေလးမရွိေတာ့တာကိုသိေတာ့ ႐ူးမတတ္ငိုေႂကြးေလတယ္ … ရႈမန္းက ေပြ႕ဖက္ရင္းႏွစ္သိမ့္ေပးတယ္ …
" မင္းအျပစ္မဟုတ္ပါဘူး … မင္းအသက္ရွင္ေနေသးရင္ကိုပဲ ကိုယ္ဝမ္းသာေနပါၿပီ "
" ဒါေပမဲ့ ကြၽန္ေတာ္ရင္ေသြးေလးကို ဆုံးရႈံးေအာင္လုပ္မိသြားၿပီ "
" အားလုံးက ကိုယ့္အျပစ္ေတြပါ … တစ္ခ်ိန္က ကိုယ္အိုမီဂါေတြကိုဖ်က္စီးခဲ့ဖူးတယ္ … ဘုရားသခင္က ကိုယ့္ကိုျပန္ၿပီး ျပစ္ဒါဏ္ခ်မွတ္လိုက္တဲ့ပုံပဲ … ကိုယ္သူမ်ားေတြအေပၚလုပ္ခဲ့သလို ကိုယ္တန္ဖိုးထားရတဲ့အိုမီဂါေလးကို ကိုယ့္အနားကေနေခၚေဆာင္မသြားတာကိုပဲ ေက်းဇူးတင္ေနပါၿပီ "
" ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ … ကြၽန္ေတာ္က အကို႔အတြက္ ျပစ္ဒါဏ္တစ္ခုလိုျဖစ္ေနတာလား "
" မဟုတ္ဘူး … မင္းကကိုယ့္အတြက္ ဆုလာဒ္ပါ … မင္းကိုယ့္အနားရွိေနယုံနဲ႕ျပည့္စုံပါၿပီ "
ထိုေန႕က ၂ ေယာက္သားေပြ႕ဖက္ရင္း အေတာ္ၾကာငိုခဲ့ၾကတယ္ … ရႈမန္းရင္ေသြးေလးအတြက္ ေနာက္ဆုံးဝယ္လာတဲ့ပစၥည္းေလးက ဖိနပ္ေသးေသးေလးျဖစ္ေနတယ္ … ခ်စ္စရာေကာင္းေပမဲ့ ရင္ေသြးေလးလဲမရွိေတာ့တာေၾကာင့္ သူတို႔ကေလးေလးအတြက္ဝယ္ထားတဲ့ပစၥည္းေတြကို မိဘမဲ့ေက်ာင္ကို ရင္ေသြးေလးအတြက္ရည္စူးၿပီး လႉတန္းလိုက္ၾကတယ္ …
ထိုအျဖစ္အပ်က္ၿပီးေနာက္ ရႈမန္း ရန္အာကိုကေလးယူဖို႔အေၾကာင္း မဟေတာ့သလို အရိတ္တၾကည့္ၾကည့္နဲ႕ဂ႐ုစိုက္ၿပီး အေၾကာက္တရားေတြနဲ႕ရွင္သန္ေနရတယ္ … သူ႕ဘဝမွာ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကိုဆုံးရႈံးရမွာေၾကာက္တဲ့စိတ္က ေသတဲ့ထိ ေပ်ာက္ကြယ္သြားမွာမဟုတ္ေတာ့ဘူး … ဒါေပမဲ့ ခ်စ္ရသူနဲ႕ရွင္သန္ရတဲ့ အခိုက္အတန႔္ေလးက သူ႕ဘဝမွာအေပ်ာ္႐ႊင္ရဆုံးအခ်ိန္အခါျဖစ္လာခဲ့တယ္ …
…………………………………………………………………………………
To Be Continued …
( A/N - ရႈမန္းတို႔အတြဲက ဝမ္းနည္းစရာေကာင္းတဲ့အခိုက္အတန႔္ေတြရွိခဲ့ေပမဲ့ ေပ်ာ္စရာအဆုံးသတ္ေလးပါပဲ … သူကအစပိုင္းတစ္ခ်ိန္လုံး ဗီလိန္ျဖစ္လာတာမို႔ ဒီေလာက္ကံဆိုးမႈကေတာ့ ရွိသင့္ပါတယ္ … ဒါကသူလုပ္ခဲ့တဲ့အျပစ္ေတြအတြက္ ျပစ္ဒါဏ္ျဖစ္သလို ေနာက္ပိုင္းသူလုပ္ခဲ့တဲ့ေကာင္းမႈေတြအတြက္ ဆုလာဒ္လဲျဖစ္တယ္ … ဒီေလာက္ဆို ဒီအတြဲေလးအတြက္ ျပည့္စုံပါၿပီ 🥰 )
( ဒါဒါေလးေတြ စိတ္ကူးထဲမွာ ဘယ္လိုပုံေဖာ္ထားလဲမသိေပမဲ့ … ဒီပုံကကိုယ့္အတြက္ ရႈမန္းနဲ႔ရန္အာအျဖစ္ အလိုက္ဖက္ဆုံးပဲ 🥰 )