Selamlar🌌
İyi okumalar...
Cümle arası oy vermeyi unutmayın 🎡
Kısa bir bölüm yazdım..
EFTELYA
Mert elimi tuttu öptü.
"Mert dur o kadın ile çocuklarına yardım edelim. Kadın çok kötü durumda benim yardım etmem gerek. Lütfen. Geri dönelim. O insanlar hepsini öldürür."
"Sakin ol bakalım, sen geri inemezsin. Eve gideceksin."
"Hayır hayır bak kadının hayatı tehlikede. Mert lütfen.."
Mert telefonundan Ömer'i aradı. Bir şeyler yaptı. Arabadan indi. Yakasını düzeltip benimle eve doğru gitti.
Kadın ile biraz ben konuştum. Adamlar onları benim adıma açılan bir yurda yerleştirerecek. Her zaman yardım ediliyor.
Ben çocuklara bakıyordum. Hepsi küçük daha. Alışverişte alınanları yiyiyorlardı.
Mert hastane de kardeşini bırakmayan çocuk ile bir şey konuştu. Beni çağırdı.
"Adamlar geldi. Şimdi ben bir yere gideceğim. 5 dakika bekle."
"Olmaz tek gidemezsin ben de geleceğim."
"Eftelya sana ne diyorsam onu yap."
"Hayır dedim, ben böyle bir yerde olmaz asla.."
Bana baktı, kavga ettik. Onu tek göndermem tek de kalamam.
Beraber dışarı çıktık. O yaşlı adamlar Mert'i bir yere götürüyordu. Ben de arabaya geçtim.
Gelen herkes dağılmaya başladı. Mert'in yanındalardı. O kadar çok saygı duyuyorlar ki ona çok şaşırdım. Ona bakmaya bile cesaret etmiyorlar. Çok farklı bir saygı..
Birisi benim arabama geliyordu. Korumalar yaklaşmasına izin vermedi. Hepsinin elinde silah bekliyorlardı.
Öndeki arabaya baktım. Çocukların hepsini arabaya bindiriyorlardı.
Sakince arabadan inip, diğer arabaya ilerledim. Kadın arabaya binmeye çalışırken bir el silah sesi geldi. Ve arkasından bir sürü silah sesi...
Kadın kucağıma düştü. Az önceki adam kadının bacağına silah sıktı.
Allah'ım nasıl bir cehennemin içine düştüm böyle..
Adam kadının bacağına sıkınca korumalar da ona silah sıktı. Adamın her yeri kurşun deliği. Artık ölü insanlara bakmak bana da zor gelmiyor. Bu nasıl kötü bir duygu..
Kadın bağırmaya başladı.
"Tamam tamam sakin ol, hemen hastaneye götüreceğiz seni. Sık dişini tamam mı?"
Kadın ağlıyordu. Bu kadından ne istiyorlar. Neden kötü görüyor onu, neden öldürmek istiyorlar?..
Adamlar hemen geldi. Kollarımın arasından aldılar. Onu hastaneye götürdüler. Beni arabaya binmeye zorladılar ama gitmek istemedim. Böyle iğrenç bir yerde Mert yalnız kalamaz.
Elimdeki kanı montuma sildim.
"Mert'e gidiyoruz hemen. Hepiniz benimle gelin."
Korumalar ile Mert'in gittiği yoldan koşmaya başladım. Nerede bilmiyorum ki. Bir şekilde bulduk. İçeriye girdim ama labirent gibi. Çok ürkütücü. Hayatım boyunca Mert yüzünden her deliğe girdim ama burası daha kötüydü.
"Mert.."
Bir adam ile beraberdi. Konuşuyordu. Mert oturmuş adam ayakta, Mert ona bağırıp çağırıyordu. Köşeden onları izledim. Ortalık daha da kötü olmadan içeri girdim. Adam beni anlasın istemedim. Onunla İngilizce konuştum.
"Mert lütfen gidelim. Az önce kadın yanımda gözümün önünde vuruldu. Mert hadi kalmayalım. Şimdi sinirden ağlayacağım."
Bana bakıyordu cevap vermedi.
"Kim nasıl yaptı?"
"Şuan bunu mu konuşalım Mert, gidelim şu cehennemin içinden."
"Çık geliyorum."
Beni odadan gönderdi. Dışarı çıktım. Gelince hemen arabaya yürüdük. Ben yürüyemiyorum ki elim ayağıma dolaştı.
"Tamam dur sakin ol biraz."
"Defolup gidelim buradan, başka bir şey istemiyorum."
Arabaya bindik, beni eve götürdü. Hastaneye kadının yanına gitmeme izin vermedi.
"Mert bir daha böyle yere asla gitmem. Orası nasıl bir yer, onlar seni nasıl tanıyor, neden o kadına öyle yaptılar...Mert düşündükçe çıkamıyorum."
"Sana yalnız gitme dedim. Ben biliyordum böyle bir şey olacağını hemen geldim. Onlar sözümden çıkamaz.."
"Ne kadar rahatsın ya.. Sözünden kimse çıkamaz da onlar seni nasıl tanıyor?"
"Eftelya tamam sakin ol, bende gerginim."
Sustum, cevap vermedim..
Beni bıraktı eve ama kendi başka bir yere gitti.
Elbisem kan olmuş. Lalin beni öyle görünce korktu.
"Anne ne oldu sana?"
"Bir şey değil bebeğim, üstüme vişne suyu döküldü."
Onu öpüp odama gittim. Hala aklım almıyor. Kabus gibi geçti.
Ben bu İstanbul'a ne zaman gelsem, başıma bir olay gelmek zorunda mı ya? Sürekli başım belada, hep bir olay oluyor. Bu şehir bana hep umutsuzluk, hayal kırıklılığı, korku verdi ve vermeyede devam ediyor...
Duş aldım. Üstümü giyip adamları aradım. Kadını sordum durumu iyiymiş. Hazırlandım, onun yanına gidecektim.
Lalin koşacak kucağıma atladı.
"Anne bende gelebilir miyim?"
"Bebeğim hastaneye gideceğim. Seninle gelince gezelim mi?"
"Peki tamam."
Dudağını büzdü kucağımdan atlayıp koltuğa yattı.
Yanına gidip öptüm.
"Bu evin bahçesinde senin için kocamann bir park var. Orada oyna 1 saat sonra geleceğim. Babanda gelecek. Sonra seninle lunaparka gideriz olur mu?"
"Gerçekten mi?"
"Evett.."
Onu ikna ettim hastaneye gittim.
Odada yatıyordu yanına oturdum. Biraz daha konuştuk.
"..peki neden seni öldürmek istediler? Senin bir şey diyeceğinden korktular belli ki.."
"O beni vuran adam benim teyzemin oğlu. Benden 7 yaş büyük. Bende 27 yaşındayım. Çok küçükken evlendirildim. O hep beni seviyordu. Bunu benim o ayyaş pislik kocam biliyordu. Beni para için ona veriyordu ve başkalarına da.."
Hüngür hüngür ağlıyordu. Ona sımsıkı sarıldım. Bir saat yanında kaldım. Çocukları da yurttaydı şuan. Artık onlar koruma altındaydı.
Eve giderken Mert aradı. Eve gelmiş beni soruyordu.
Ne kötü hayatlar var. Kadının bana başka anlattığı şeyler daha da kötü yaptı...
Hep beraber yemek yiyorduk. Lalin Mert'e bir şeyler anlatıyordu. Bende dalmışım, onları duymuyordum.
Lalin kolumu elleyince kendime geldim.
"Efendim annecim?"
"Babam sana sesleniyor anne."
Mert'e baktım.
"Niye yemeğini yemiyorsun?"
"Canım istemiyor."
Geri önümdeki tabağa baktım. Lalin bağırarak;
"Anne gidecek miyiz?"
"Evet annecim gideceğiz."
"Pamuk şeker alacak mısın?"
"Alırız bebeğim."
Ben masadan kalktım. Hazırlandım. Mert de 5 dakika sonra geldi.
Bana sarıldı.
"İyi değilsin Eftleyam."
"Yoo iyiyim. Gidelim hadi. Söz verdim."
Beni öptü. Karşılık vermedim açıkçası.
Arabada heyecandan duramıyordu. Elimizi bırakmadan yürüyordu. İstediği her şeye bindi. Çok eğleniyordu.
Şimdi atlı karıncaya bindi. Tek binmek istemedi. Beni de illa yanına çağırdı. Onu bindirdim. Yanında duruyordum.
"Buradan sıkıca tut tamam mı?"
"Tamam anne.."
2 tur döndü ama midem ağzıma geldi. Kötü oldum.
Lalin Mert'i gördükçe ona bağırıyordu.
Gözümü kapattım. Durana kadar bekledim. Durunca koşarak köşede ki çöp kovasına gittim.
Midem çok kötü oldu.
"Eftelyam sen iyi değilsin gel hastaneye gidelim. Bak sabah ki yaşadıkların da tetikledi."
"Yok sevgilim iyiyim. Lalin korkmasın yanına gidelim."
Ağzımı su ile yıkadım. Halim hiç yoktu çok yorgundum.
"Babacım artık eve gidelim mi? Annen hasta olmuş."
"Ama ben ona da binmek istiyordum."
"Binsin hevesini alsın sevgilim iyiyim ben."
Biraz kargaşa oldu. Lalin küçük oyun parkına girdi. Yanında korumaları vardı. Biz arabaya geçtik. Biraz ayaklarımı Mert'in dizine doğru uzattım. Kafamı koltuğa yasladım. Konuşmak istemiyordum.
"Sen başka birşey yaşamışsın deniz gözlüm. Anlat hadi."
Derin nefes alıp verdim.
"Boşver sevgilim. Biraz kafamı toplayayım."
10 dakika sonra Lalin arabaya geldi. Bacaklarımı çekecekken Mert izin vermedi.
"Uzat dinlen biraz. Lalin ile arkadaki arabada gelelim."
"Yok yanımda olsun."
Kucağıma aldım. Biraz anlattı ama göğsümde uyuya kaldı. Bende onu izliyordum. Mert de telefonda bir şeyler konuşuyordu.
Eli bacağımdaydı..
Eve geldik, üstümü değiştirip kendimi hemen yatağa attım.
Düşünüyordum..
Mert de geldi. Beni kendine çekti. bana sarılınca bende ona sarıldım. 5 dakika sessiz kaldı.
Sessizliği ben bozdum.
"Sevgilim biliyor musun kadının 9 çocuğu varmış. 2 tanesi o adam yüzünden ölmüş. Adam kadını satmış, hem de kadının kuzenine. Tecavüze uğramış, dayak yemiş.. Çocuklar o halde dileniyor..Uff Mert daha neler neler.. Kadın bu yüzden hep hastalanmış. Hayat ne zor onlar için.."
Gözümden akan yaşlar Mert'in göğsüne akıyordu. Hemen oturdum, elimin tersi ile sildim.
Işığı açtı, hafifçe dik oturdu, geri beni kendine çekti.
"Bu dünyanın gerçek yüzü Eftelyam.. Yıllardırda görüyorsun. Bizim yaşadığımız hayat bir seçenek değil, hayatın ta kendisi bugün gördüğün şeyler..
"Biliyorum biliyorum ama kadına çok üzüldüm. Ya sana anlatamadığım daha neler var Mert. Çok zor hayat. Bugün Lalin için gittiğimiz de o çocuklar aklıma geldi. Annesi kardeşleri için dileniyorlardı.. Neyse düşündükçe kendimi üzüyorum. Sonuçta artık iyiler."
"Aynen öyle güzelim, düşünme."
Onu öptüm. Zor geçen geceden sonra uyudum...
Beğendiniz mi?💙🤎💙
Sevdiğiniz sevmediğiniz yer neresiydi?
Oy vermeyi unutmayın 💫
Yorumlarınızı bekliyorum.