Mafya'nın Aşkı

♧Alaca...♧

Merhaba herkese🙂

Nasıl geçiyor günleriniz??

Oy kullanmayı unutmayın lütfen 😊

İyi okumalar...🤍

EFTELYA

2 saat kadar teknede kaldıktan sonra limana, oradan havaalanına gelmiştik. Geri İstanbul'a dönecektik. Biz uçağa geçip beklemiştik.

"Aşkım benim çizimim nerede biliyor musun?"

Bana kafa sallayıp;

"Hayır güzelim Ömer almıştır. "

Tam Ömer gelmişti.

"Ömer benim çizimim nerede biliyor musun?"

"Bilmem yengem sen almadın mı?"

"Hayır ya o kadar da uğraşmıştım, o benim hayalimdeki, en çok uğraştığım çizimdi. Baştan mı çizeceğim."

Dudağımı büküp oturmuştum.

"Ömer!gidip bulsunlar çizimi.."

"Neyse neyse şimdi nasıl bulunacak, tekrar yapacağım. "...

-----

Sonunda İstanbul'a gelmiştik. Özlemişim galiba. Ve yine yağmur vardı. Arabaya binip eve geçiyorduk. 3 gün içinde çok değişik şeyler olmuştu hala çözemiyordum, kafam karışıktı...

"Güzelim yorgun musun?"

"Çokkk 4 gündür çok eğlenceli, hüzünlü, şaşkın bir sürü duygu yaşadım."

"Kurban olurum ben sana.."
Deyip öpmüştü.

"O zaman bugün iyice dinlen."

"Sen yorgun değil misin hem işlerini hallettin hem benimle uğraştın..(alçalan sesi ile) hemde annem babamla..."

Mert sevdiğinin yüzü düşünce sinirlenmişti. Çünkü anne babasını söylerken sesi düşüyordu.

"Hayır neden yorulayım benim biricik sevdiğim yanımda..."

Eftelya şımarmıştı. Eve gelmişler, akşam yemeğini yemişlerdi. Yağmur durmuştu;

"Aşkım bahçeye çıkıp biraz yürüsek mi ben bu eve geldiğimden beri sadece 1 defa bu bahçenin yarısına kadar gidebildim. Devamını da merak ediyorum. "

"Yürüyelim güzelim de hava so..."

"Yok yok hava çok güzel hadi çıkalım. "

Mert'in arkasına geçip onu dış kapıya doğru ittiriyordum. Çok ağırdı gücüm yetmiyordu. Zorla yürütüp kapıya gelmiştik. İkimizde gülüyorduk. Hizmetçiler montumu getirmiş giyinip çıkmıştık.

"Aşkım bu evin etrafında ne var, hiç ev yok burada dimi??"

"Yok güzelim sadece benim burası, yani seninle benim."

"Benim değil aşkım, seninnn."

Mert gülmeye başlamış, Eftelya'yı yanıma daha çok çekmişti. Hafif onun boyuna gelip;

"Sen benim eşim olmayacak mısın hanımefendi?"

"Bilemem artıkkk."

Mert durmuş Eftelyaya bakıp;

"O zaman bil benim karım olacaksın..."

Sadece dediğine gülmüştüm. Sadece elimi bilmem anlamında kaldırmıştım. Biraz daha yürüdükten sonra;

"Şurada ne var??"

Elimle işaret edip, karşıda kocaman bir eve benzer yer görmüştüm.

"At çiftliği.."