မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိရင္..
When a man falls in love..
ဇာတ္သိမ္းပိုင္း..
မိသားစုအတူ ေနရပ္သို႔ျပန္လည္ေရာက္ ႐ွိေနၿပီျဖစ္သည္။
ဦးအနီကဂိုဏ္းစတားဘ၀ကိုစြန္႔ပီးစီးပြား
ေရးသမားအျဖစ္ရပ္တည္မယ္တဲ့...
ဦးအနီရဲ႕အေဖ သခင္ႀကီးကအဖမ္းခံလိုက္
ရလို႔ဆယ္စုႏွစ္တစ္ခုအၾကာထိအက်ဥ္း
မွာေနရအုံးမည္ျဖစ္သည္။
ဒါေပမယ့္ သူအခုအဆင္ေျပေနပါတယ္..
အေမ့ဆီကို တစ္လတစ္ခါ၀န္ခံစာေတြေရးရင္း ေထာင္တြင္းေန႔ရက္ေတြကို
ၿငိမ္းခ်မ္းစြားျဖတ္သန္းေနတယ္...
အေမလည္းအခုဆိုလတိုင္းအေဖ့ရဲ႕စာေတြကိုေမွ်ာ္ေနတတ္ၿပီ....
ျပန္လြတ္လာရင္ေတာ့ ခြင့္လြတ္ၿပီးအတူ
ေနႏိုင္မွာပါ...
ခခ ရဲ႕အေဖလူႀကီးမင္းလည္း ႏိုင္ငံေရး
သမားဘ၀ကိုစြန္႔ၿပီး.. အေမ့ေဘးမွာ
အေဖာ္ျပဳေပးႏိုင္ၿပီေလ...
ဦးအနီက
က်န္႐ွိေနတဲ့ ဂိုဏ္းသားေတြနဲ႔ bloodဂိုဏ္းကို...အကိုဒိုင္းရိပ္ဆီလႊဲေပးခဲ့သည္။
သူတို႔မိသားစုက အရင္ကရည္႐ြယ္ၿပီးမေနျဖစ္ခဲ့တဲ့အိမ္ေလးမွာ ျပန္ေနသည္။
"ခခ ဒီလိုအိမ္ေသးေသးကိုႀကိဳက္တယ္..
အိပ္ယာႏိုးရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ဟင္းခ်က္ေနရင္
ပဲျဖစ္ျဖစ္...ေနာက္လွည့္ၾကည့္လိုက္တာ
နဲ႔ ဦးအနီနဲ႔ သမီးကိုလွမ္းျမင္ႏိုင္လို႔ေလ.."
အခုလည္း ခခက သေရစာမုန္႔လုပ္ေနကာ..
သူတို႔သားအဖက အိမ္ေဆးသုတ္ရင္း
ေဆာ့ေနၾကသည္။
"ဒီလိုလုပ္ရမွာ...."
"မဟုတ္ပါဘူး..ဒယ္ဒီရဲ႕ ဒီလိုလုပ္ရမွာပါဆို.."
"႐ွင္တ္ိဳ႕အခုလို ေဆာ့ေနေတာ့ ၿပီးေတာ့မွာလား.."
"ေတြ႕လား.. သမီးကဒယ္ဒီ့စကားနားမေထာင္လို႔.."
"ဒယ္ဒီလည္း တြင္ကယ့္စကားနားမေထာင္ဘူးေလ.."
အနီေသြးက little bloodေလးၾကမွသူမႏိုင္ေတာ့ပါ...
>>>>>>>>>
Bloodဂိုဏ္းရဲ႕လက္႐ွိေခါင္းေဆာင္ဒိုင္းရိပ္..
"ဂိုဏ္းသားေတြအကုန္စုလိုက္..
တေနရာမွာအလုပ္႐ွိတယ္.."
"ဟုတ္ဆရာဒိုင္း.."
....
ဒိုင္းရိပ္ဦးေဆာင္ၿပီးေခၚလာတဲ့ေနရာေရာက္ ေတာ့ ဂိုဏ္းသားေတြအံ့ၾသေနသည္။
"ဆရာဒိုင္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ကဒီမွာဘာလုပ္
ရမွာလဲ.."
"လုပ္အားေပးရမွာေပါ့.."
"ဗ်ာ.."
....
မေန႔ကတစ္ေန႔လုံး ေလျပင္းမုန္တိုင္းတိုက္ခဲ့တာ..ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေတာ္တစ္ခုလုံး
သစ္ပင္ေတြ၊အိမ္ေတြပါၿပိဳလဲကုန္တာ...
ၿမိဳ႕ရဲ႕ mainလမ္းမႀကီးေပၚမွာသစ္ပင္ေတြ
အမိႈက္ေတြနဲ႔လမ္းသြားလို႔ပင္မရပါ..
"ေဟ့ေကာင္ေတြ ...အလုပ္စေတာ့.."
ဒိုင္းရိပ္ကသူအရင္စၿပီး လဲေနတဲ့သစ္ပင္
ကိုမေ႐ႊ႕သည္။
"ဆရာဒိုင္း ကထူးထူးဆန္းဆန္းေတြလည္းလုပ္တတ္တယ္.."
ေျပာေျပာဆိုဆိုနဲ႔ လူမိုက္ေတြလည္း
စတင္လႈပ္႐ွားၾကသည္။
ဘြန္း...ဘြန္း...
"ဘာသံေတြလည္း...."
"ရဲဆိုင္ကယ္ေတြပဲ.. ေျပး"
"ခ်ကြာ..႐ႈပ္တယ္.."
"ေဟ့ေကာင္ေတြ.. ေျပးလည္းမေျပးဘူး
ခ်လည္းမခ်ဘူး..
အားလုံးအတူ လုပ္အားေပးရမွာ..."
"ခင္ဗ်ာ ရဲေတြနဲ႔လား..."
"ဟုတ္တယ္.."
ရဲသားေတြကို ဦးေဆာင္ေခၚလာတဲ့ဆိုင္
ကယ္ေပၚက လူတစ္ေယာက္ဆင္းလာၿပီး
ဟမ္းမက္ကိုခြၽတ္လိုက္သည္။
ဒုရဲအုပ္ သူရိယ...
"ကိုႀကီးတို႔က ႀကိဳေရာက္ေနတာပဲ.."
သူကေတာ့ေသနတ္ပစ္ခံရၿပီး လပိုင္းေလာက္မွာသတိျပန္ရလာကာ...
ရဲတပ္ဖြဲ႕မွာ ျပန္လည္တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ရင္း..ဒုရဲအုပ္ပင္ျဖစ္လာခဲ့သည္။
အလြန္တစ္ရာမွ ျမင္ရခဲတဲ့ျမင္ကြင္းမ်ိဳးပင္..
ရဲေတြနဲ႔ လူမိုက္ေတြအတူၿမိဳ႕ေတာ္လမ္းမ
ကို႐ွင္းလင္းေနၾကသည္။
ေန႔လည္စာ စားခ်ိန္ေရာက္လာတဲ့အခါ...
သူတို႔႐ွင္းၿပီးသားလမ္းေပၚမွာကားတစ္စီး
ထိုးရပ္လာသည္။
ကားကေဘးတံခါးေတြဖြင့္ခ်လိုက္ေတာ့
သေရစာေရာင္း တဲ့ဆိုင္လိုျဖစ္သြားသည္။
ကားေပၚကဆင္းလာတဲ့ သူ..
ေအာက္ကဆြယ္တာမီးခိုးေရာင္ ေပၚမွာမွ..
အနက္ေရာင္ ကုတ္အ႐ွည္ကိုထပ္၀တ္ဆင္ကာ..အရင္အတိုင္းစမတ္ၾကေနဆဲပါပဲ...
"ဟာ..သခင္ေလးပဲ..."
ဂိုဏ္းသားေတြတညီတညာနဲ႔ေခါင္းငုံ႔ေန
သည္။
"မင္းတို႔အဲ့လိုလုပ္စရာမလိုဘူး..
သခင္ေလးက ဒီအတိုင္းထမင္းလာေကြၽး
တာ..."
ပလက္စတစ္ခုံေတြခ်ခင္းကာရဲေတြက
တစ္ဖက္..လူမိုက္ေတြကတဖက္...ထိုင္ရင္း
အနီေသြးကထမင္း၊ဟင္းေတြကိုသူကိုယ္
တိုင္ ခပ္ထည့္ေပးေနသည္။
"ေဟ့ေကာင္ေတြ သခင္ေလးမွဟုတ္ရဲ႕လား.."
"ေတာ္ေတာ္ေျပာင္းလဲသြားတယ္ေနာ္.."
ခခ ကေဝေပးရင္း...
"စားေနာ္..မဝေသးရင္ထပ္ယူလို႔ရတယ္..
အမ်ားႀကီး႐ွ္ိတယ္.."
ခခ နဲ႔ရင္းႏွီးေနရင္း.လူ၀တို႔၄ေယာက္က..
"မမေလး ဟင္းက႐ွယ္ပဲဗ်ာ..ကိုယ္တိုင္
ခ်က္တာလား.."
"အစကေတာ့ခခ ခ်က္မလို႔ပဲဒါေပမယ့္
ညကမွထၿပီး သမီးေလးကဖ်ားလို႔..
စားဖိုးမူးခ်ိန္းသြားတယ္ေလ."
သူ႕ကို လွမ္းၾကည့္ၿပီးရယ္က်ဲက်ဲံနဲ႔
ေျပာလိုက္သည္။
"ဒါဆို ဒါသခင္ေလး လက္ရာလား...
စားေသာက္ဆိုင္ ေတာင္ဖြင့္လို႔ရတယ္..
မထင္ရဘူး ၾကည့္စမ္း ..."
"ဒါနဲ႔ ေတြးၾကည့္စမ္း..သခင္ေလးလိုလူက
ေအပ႐ြန္ႀကီး၀တ္ၿပီးဟင္းခ်က္ရင္... ခြိခြိ.."
သူတို႔ဘက္ကိုလွည့္လည္းမၾကည့္ပါ..အနဲငယ္လည္း
ေဝးသည္။ဒါေတာင္နားပါးခ်က္က...
ေလေပၚဇြန္းတစ္ေခ်ာင္းပ်ံလာ၏.
ေဒါက္...အ..
"အားပါး..လက္ရည္ကေတာ့မက်ဘူးကြ..
အရင္အတိုင္း လက္သံေျပာင္တယ္.."
စားေသာက္ေနရင္း လူမိုက္ေတြပီပီရန္စတတ္ပုံက...
"ေဟ့ေကာင္ေတြ.. ဒါငါတို႔လူမိုက္ေတြေႂကြးတဲ့ထမင္းက႐ွယ္ေနာ္...
စားၿပီးရင္ နားမလည္မလုပ္နဲ႔."
"ေအးကြာ... မင္းေနာက္ထပ္အခ်ဳပ္ကို
လာရင္ ဒါမ်ိဳးေကာင္းေကာင္းေႂကြးပါ့မယ္.."
ရဲေတြကျပန္အ႐ြမ္းေဖာက္သည္။
ဖြီး... လာစရာလား..
"သားႀကီးဗလ..မင္းေကကလန္းတယ္...."
"မင္းကရဲေလ ဒါမ်ိဳးညႇပ္လို႔မ၇ဘူး.."
ဒိုင္းရိပ္နဲ႔ သူရိယလည္း သူတို႔ကိုရယ္ၿပီး
ၾကည့္ေနၾကသည္။
ကြၽန္ေတာ္က ဂိုဏ္းစတား..
ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ရဲ...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ဒီလိုအၿမဲတမ္းအဆင္ေျပေန
မွာမဟုတ္သလို...
အၿမဲတမ္းလည္းရန္ျဖစ္ေနမွာမဟုတ္ပါဘူး...
လူသားဆိုတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ
ကြၽန္ေတာ္တို႔ အတူတူေနထိုင္ၾကပါတယ္...
မုန္တိုင္းတိုက္ခတ္ၿပီးသကာလ...
ေလျပည္ႏုေထြးေလးေတြတိုက္ခတ္ကာ..
ေကာင္းကင္ႀကီးတစ္ခုလုံးၾကည္လင္ေနပါသည္။
ထြက္ေပၚလာတဲ့ သက္တန္႔ႀကီးေအာက္မွာအရာအားလုံးကလွပေနပါသည္။
ခခ အားလုံးကိုျပဳံးၿပီးၾကည့္၇င္း...
ဘ၀မွာေသခ်င္ေလာက္ေအာက္ပင္
ပန္းဆင္းရဲတဲ့ မုန္တိုင္းလိုေန႔ရက္ေတြကို
လည္းၾကဳံဆုံခဲ့ရသည္။
အဲ့ဒီမုန္တိုင္းထဲမွာသာ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္
လက္ေလွ်ာ့ခဲ့မယ္ဆိုရင္ အခုလိုလွပတဲ့
ေန႔ရက္ေတြကို ျမင္ေတြ႕ရမွာမဟုတ္ပါဘူး..
ဒါေၾကာင့္ကြၽန္မတို႔ ဘယ္အေျခအေနမ်ိဳး
မွာမဆို ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္လက္မေလွ်ာ့
သင့္ပါဘူး..
ဒါေနာက္ဆုံးမဟုတ္ဘူးလို႔ေတြးၿပီး ၾက္ိဳး
စား႐ုန္းကန္အသက္႐ွင္သင့္ပါတယ္..
ဒီေလာကႀကီးက ႐ွင္သန္က်န္ရစ္သူေတြ
အတြက္ပါပဲ...
>>>>>>>>>
အလုပ္ကျပန္လာတဲ့ အနီေသြး...
အ္ိမ္ထဲ၀င္၀င္ခ်င္း...
"ေဘဘီ.."
"႐ွင္..."
"႐ွင္.."
သားအမိ၂ေယာက္ကအၿပိဳင္ထူးသည္။
"ဟင္ ဦးအနီက ဘယ္ေဘဘီကိုေခၚတာလဲ.."
"မီးမီးလည္း ေဘဘီပဲေနာ္ ဒယ္ဒီ."
"ဟုတ္သားပဲ..ဒယ္ဒီမွားသြားတယ္..
အခုေခၚတာက ဒယ္ဒီ့မိန္းမ၊မီးမီးရဲ႕မာမီကိုေခၚခ်င္တာ..."
"သမီးရဲ႕ေမေမကေတာ့ဟုတ္ပါၿပီ။
ဘယ္သူကဦးအနီရဲ႕ မိန္းမလည္း..
ဘယ္တုန္းကလက္ထပ္ဘူးလ္ိဳ႕လဲ...
ဦးအနီ လက္ထပ္ခဲ့တာ စိန္စီလင္းမဟုတ္လား.."
ဟာ...
လက္ထပ္ပြဲမလုပ္ႏိုင္ခဲ့တာကို ခခအေနနဲ႔
အစာမေၾကတာျဖစ္သည္။
ခခ ဘက္ကေက်နပ္စရာ႐ွိရဲ႕လား..လူကိုေတာ့အပိုင္ရထားေပမယ့္..ေစ့စပ္တာေကာ၊လက္ထပ္တာေကာ..ဦးအနီကဟို
မိန္းမနဲ႔ပဲလုပ္ခဲ့တာ...ဟြန္႔...
>>>>>>>
အနီေသြးက ခခအသိမေပးပဲ ဒိုင္းရိပ္ကိုေခၚၿပီး မဂၤလာပြဲကိုအားခ်င္းစီစဥ္ခိုင္းသည္။
လုပ္မယ့္လုပ္ေတာ့လည္း ခ်က္ျခင္းတဲ့...
"ကြၽတ္..က်န္တာအဆင္ေျပေပမယ့္...
တီးဝိုင္းကလိုေသးတာပဲ..
ခ်က္ခ်င္းရႏိုင္မယ့္ အဖြဲ႕မ႐ွိဘူးလား.."
"တစ္ဖြဲ႕ေတာ့႐ွိပါတယ္.. သခင္ေလး..."
"ဘယ္မွာလဲ.. "
"ဟို၄ေကာင္ေလ.."
"ဘာ.."
၀ပု႐ွည္မဲ ေလးေယာက္ကအရင္ကတီးဝိုင္းတစ္ခုကျဖစ္သည္။ဂီတကို႐ူးသြပ္သူေတြ ...
ဒါေပမယ့္ သူတို႔ကေဆးအမႈနဲ႔ေထာင္ၾကၿပီး ေထာင္ထဲမွာ bloodနဲ႔ဆုံခဲ့တာျဖစ္
သည္။
Bloodက သူတို႔ကိုထုတ္ေပးထားတာ...
"သခင္ေလး စိတ္ခ်ပါ...ကြၽန္ေတာ္တို႔
အေကာင္းဆုံးႀကိဳးစားမွာပါ...
သခင္ေလးရဲ႕ မဂၤလာပြဲကို အမွတ္တရျဖစ္
ေအာင္ ဖန္တီးေပးပါ့မယ္.."
"ေအးပါ..ေသာက္တလြဲလုပ္လို႔ကေတာ့
မဂၤလာပြဲလည္းေ႐ွာင္မယ္ မထင္နဲ႔.."
ေဒါသကေတာ့အရင္အတိုင္းဟ...
>>>>>>>>>>>>>
ညေနခင္းေလး..သမီးေလးကိုေက်ာင္း
ႀကိဳၿပီးအျပန္...
ဦးအနီဆီကပို႔လိုက္တဲ့ ပါဆယ္ဘူးေတြလက္ခံရ႐ွိလိုက္သည္။
ဘာေတြပါလိမ့္...
သူမနဲ႔သမီးအတြက္..အျဖဴေရာင္ဂါ၀န္ေလးေတြ...
"ဒါ၀တ္ၿပီး တေနရာကိုသြားရမယ္..
ဟုတ္လား..ဦးအနီ ဘာစိတ္ကူးေပါက္
ေနျပန္ၿပီလဲ...
ၿပီးေတာ့အျဖဴေရာင္ ကေကာ ဘာလဲ
သတိုးသမီးၾကေနတာပဲ.."
ဦးအနီ ပို႔ေပးတဲ့အတိုင္း၀တ္ၿပီး..လာၾက္ိဳ
တဲ့ကားနဲ႔လိုက္ပါလာခဲ့သည္။
"ဒါ ဦးအနီရဲ႕ေဆာက္လက္စေဟာ္တယ္
မဟုတ္လား.."
"ဟုတ္ပါတယ္..မမေလး အထဲဆက္၀င္
သြားပါ.."
မီးေတြလည္းပိတ္ထားၿပီး ေလွ်ာက္လမ္း
ေလးရဲ႕ေဘး၂ဖက္မွာ ဖေယာင္းဆီခြက္ကေလးေတြပဲထြန္းညႇိထားသည္။
သူမနဲနဲေတာ့ လန္႔ေနကာ..
သမီးေလးကိုလက္ဆြဲၿပီးလမ္းအတိုင္း
ေလွ်ာက္လာခဲ့သည္။
ေဘးမွာေရ ကန္တစ္ခုလည္း႐ွိသည္။
ေလွ်ာက္လမ္းအဆုံးမွာ ဖေယာင္းဆီခြက္
ေတြကို အသဲပုံေလးေဖာ္ထားတဲ့အထဲမွာ..
အေနာက္တိုင္းကုတ္အျဖဴ၀မ္းဆက္နဲ႔တစ္ေယာက္ကေက်ာေပးရပ္ေနသည္။
"ဦးအနီ လား.."
သူကသူမကိုလွည့္ၾကည့္ၿပီး လက္ကမ္းေပးသည္။
သူမနဲ႔သမီးေလး ထိုအသဲပုံေနရာသို႔၀င္
လာခဲ့သည္။
သူက ပန္းသရဖူေလးကို သူမနဲ႔သမီးအား
တစ္ခုဆီေဆာင္းေပးသည္။
"ဦးအနီ ဘာလုပ္မလို႔လဲဟင္.."
"လက္ထပ္မလို႔.."
သူ႕စကားအဆုံးမွာေဘးနားကမီးေတြလည္းပြင့္လာသည္။
အို.. လူေတြ႐ွိေနတာပဲ...
မိဘေတြလည္း႐ွိေနၿပီး၊ အကိုဒိုင္းရိပ္နဲ႔
တျခားလူေတြလည္း ႐ွိသည္။
"ဒယ္ဒီနဲ႔မာမီ လြတ္လြတ္လပ္လပ္စကား
ေျပာပါေစ..
မီးမီးက ဦးဦးနဲ႔ခဏေနေနာ္ .."
"ဟုတ္ကဲ့.."
သမီးကို ဒိုင္းရိပ္ကလာၿပီးခ်ီေခၚသြားသည္။
"ဦးအနီ ႀကိဳလည္းမေျပာဘူး..."
"ႀကိဳေျပာရင္ စပ႐ိုက္ဘယ္ျဖစ္မလဲ.."
"ဒီလိုမွန္းသိ လွလွေလးျပင္လာမွာေပါ့.."
"အခုလည္းမင္းလွပါတယ္.."
"တကယ္လား.."
ေလျပည္ေဆာ့ကစားသြားလို႔ ေဝ့ဝဲသြားတဲ့သူမဆံပင္ေတြကိုနား႐ြက္
ေနာက္သို႔ပို႔ရင္း႐ွက္ေနတဲ့ ခခ..
" ဒီေန႔ရာသီဥတု သာယာတယ္ေနာ္..
သူကလက္စြပ္ဘူးေလးဖြင့္ကာ..ဒူးတစ္ဖက္ေထာက္ထိုင္ရင္း...
"မင္းအရမ္းလွေနလို႔ေျပာပါရေစ..
ကိုယ့္သမီးေလးအေမမို႔...
အနီေသြးဆိုတဲ့ကိုယ့္ရဲ႕မိန္းခေလး မို႔ေျပာ
ပါရေစ...
ဒီညကိုယ္နဲ႔လက္ထပ္ႏိုင္မလား..
ကိုယ့္သတို႔သမီးလုပ္ေပးန္ိဳင္မလား."
"မင္းေျဖရမွာဟုတ္ကဲ့တစ္ခုပဲ႐ွိတယ္ေနာ္...
က်န္တာဆို ကိုယ္နားမေထာင္ဘူး.."
လက္ထပ္ခြင့္ကိုေတာင္ခပ္မိုက္မိုက္ေတာင္းေနသူျဖစ္သည္။
ခခ ေပ်ာ္တာလား၊၀မ္းနည္းတာလား
..ေသေသခ်ာခ်ာေတာင္မသိေတာ့ဘူး..
ရင္အစုံကမို႔ေမာက္ေနၿပီး..မ်က္ရည္ၾကည္ေတြလည္းေဝ့ဝဲေနသည္။
ဒီအေတာအတြင္း ဦးအနီဆီကလက္ထပ္
ခြင့္ကို သူမအရမ္းေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တာမို႔လား..
မ်က္ရည္ၾကည္ေတြကို လက္ခုံနဲ႔ပြတ္သုပ္ရင္း.. ဒူးေထာက္ေနတဲ့ဦးအနီကိုငုံ႔ၾကည့္
ကာ..ေခါင္းညိတ္ျပရင္း...
"ဟုတ္ကဲ့.. ႐ွင္ကကြၽန္မ သမီးေလးရဲ႕အေဖမို႔ပါ...
...
ၿပီးေတာ့႐ွင္က ခန္႔ညားလြန္းလို႔ပါ...
....
ကြၽန္မရဲ႕ ပထမဆုံးနဲ႔ေနာက္ဆုံးအျဖစ္
ခ်စ္ခဲ့တဲ့ ေယာက်္ားက႐ွင္မို႔ပါ...
.. ႐ွင္နဲ႔လက္ထပ္ပါ့မယ္..
႐ွင့္ရဲ႕ သတိုးသမီးလုပ္ပါ့မယ္.."
သူကသူမ ကမ္းေပးတဲ့လက္မွာလက္ထပ္လက္စြပ္၀တ္ဆင္ေပးၿပီး..သူမရဲ႕လက္
ဖမိုးေလးကို ျမတ္ႏိုးစြာနဲ႔နမ္း႐ိႈက္ခဲ့သည္။
"ခ်စ္တယ္.. ကိုယ့္ဇနီး.."
"ခ်စ္တယ္... ဦးအနီ.."
လက္ခုပ္ၾသဘာသံမ်ားလည္း ဆူညံသြား
သည္။
အခုကစၿပီး ကြၽန္မတို႔ရဲအနာဂတ္ဟာ..
အခ်စ္ေတြနဲ႔ျပည့္၀လႊမ္းျခဳံေနေတာ့မွာပါ...
အခ်စ္ဆိုတာမိုက္မဲစြာဖက္တြယ္ထားျခင္း
မ်ိဳးမဟုတ္ပဲ၊ တစ္စုံတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘ၀
ကိုတန္ဖိုးထားေလးစားျခင္းသာျဖစ္ေၾကာင္း.. တမလြန္ကစိန္စီလင္းနားလည္
ႏိုင္ရင္ေကာင္းမွာပဲ..
>>>>>>>
ခခ မိဘေတြကိုေတြ႕ၿပီး အိမ္အျပန္လာ..
ညမိုးခ်ဳပ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
သူတို႔ကားေလးကို ဦးအနီကေမာင္း၍
ခခေဘးမွာသမီးေလးကိုခ်ီထားသည္။
လမ္းေပၚမွာ ကား၂စီးကကပ္ေမာင္းေတာ့
တစ္စီးနဲ႔ ခ်ိတ္မိသြားသည္။
ဒုန္း.. အႀကီးႀကီးတိုက္မိတာေတာ့မဟုတ္..
အဲ့ကား ေပၚကလူေတြဆင္းလာၿပီး....
"ေဟ့ေကာင္.. ကားကိုဘယ္လိုေမာင္းတာလဲ...."
"ငါတို႔ ဆရာႀကီး ခိုက္မိသြားၿပီ...မင္းဆင္း
လာခဲ့စမ္း.."
အနီေသြးကရယ္လိုက္သည္။
ဒါကေအာက္ဆုံးအဆင့္လူမိုက္ အကြက္ေတြ...
"ေဟ့ေကာင္ ဆင္းလာစမ္း.."
"ဦးအနီ.. သူတို႔ကဘာေတြလဲ.."
"Nothing..
စိတ္မပူပါနဲ႔ ကိုယ္ၾကည့္႐ွင္းလိုက္မယ္"
Bloodက သူ႕ဘက္ကတံခါးကိုေစာင့္ဖြင့္
လိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ လည္တိုင္မွာခ်ည္ထားေသာ
လည္စည္းကိုဆြဲျဖဳတ္ကာ..
လက္မွာပတ္လိုက္ရင္း...
ေ႐ွ႕ကိုေလွ်ာက္ၿပီး..ကားေဘာနက္ေပၚ
တတ္ထိုင္လိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္ အေၾကာေလွ်ာ့ကာ...
"လာ.. အခုကငါ့သမီးအိပ္ခ်ိန္ေရာက္ ေနၿပီ...
တစ္ေယာက္ခ်င္းဆီဆိုရင္ၾကာလို႔...
အကုန္တစ္ခါထဲ လာ..."
လူမိုက္ေတြကိုျပန္ၿပီး လက္ယက္ေခၚေန
သည္။
"ကားေပၚက အေကာင္ေတြပါဆင္းခိုင္းလိုက္.."
"ဘာလဲဟ....ဒီေကာင္က.."
"ဆရာႀကီး ဒီေကာင္ကလူမိုက္ထင္တယ္..
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို စိန္ေခၚေနတယ္..
ဝိုင္းဆုံးမလိုက္ရမလား.."
"ခဏ ငါဒီေကာင္ကို ျမင္ဘူးသလိုပဲ..."
"ေဟ့ေကာင္ေတြ..အခ်ိန္မဆြဲနဲ႔ျမန္ျမန္
လာဆို.."
သူေအာ္လိုက္လွ်င္...
သူတို႔ထဲကေခါင္းေဆာင္က သူ႕ကိုျပဴးၿပဲ
ၾကည့္ကာ...
"ဒါ ဒါကblood ...မဟုတ္လား.."
"Bloodဟုတ္လား...ဒါဆို death kingေပါ့
ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ..ဆရာႀကီး.."
"ဘာလုပ္ရမွာလဲ.. မင္း မေသခ်င္ရင္ေျပးေပါ့..."
"ေျပးၾက..ေဟ့."
ေနာက္က်တဲ့ေျခေထာက္သစၥာေဖာက္ပဲ..
လူမိုက္ေတြအကုန္ ကားေပၚတတ္ေျပးၾက
ၿပီး..ကားေတြတခ်ိဳးထဲေမာင္းေျပးေတာ့သည္၊၊
ဟား....ဟား...ဟား...
သူလည္စီးေသခ်ာျပန္စီးရင္း ကားေပၚတတ္ထိုင္လိုက္ေတာ့..
"ဦးအနီ အခုဘာလုပ္တာလဲ...
သမီးေလး ေ႐ွ႕မွာ..
လူမိုက္မလုပ္ေတာ့ဘူးလို႔ေျပာၿပီး.."
"ကိုယ္ ဘယ္လိုပဲစဥ္းစားစဥ္းစားဒါေတာ့
မျဖစ္ေသးဘူး...
ကိုယ့္မိန္းမနဲ႔သမီးကိုကာကြယ္ဖို႔..
နဲနဲေတာ့ဆက္မိုက္ေနရအုံးမွာပဲ.." တဲ့...
မိုက္သူတို႔၏ရာဇ၀င္...
ၿပီးပါၿပီ။
ကႀကိဳးသွ်င္ ႀကိဳး
When a man falls in love with woman she becomes his weakness..
When a woman falls in love with
a man he becomes her strength..
Exchange of power...
ကဲမိန္းခေလးတို႔ကိုယ့္ကို strongestျဖစ္လာေစမယ့္
Energy human တစ္ေယာက္အနားမွာ
႐ွိေနၿပီလား?
(ဒါက သက္သက္ရန္စတာ ဟီး :-) )
တစ္ပုဒ္လုံးေန႔တိုင္းေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးလာတဲ့ ႀကိဳးရဲ႕အခ်စ္ေတြအားလုံးကို
ေက်းဇူးပါပဲ႐ွင္...♥
i love u all...
End