မိန္းခေလးတစ္ေယာက္ကိုခ်စ္မိရင္..💖
When a man falls in love
အပိုင္း..၄
Breaking new...
ထိုင္းမင္းသမီးရင္က သူမရဲ႕အိမ္ခန္းထဲမွာ
ဓားဒဏ္ရာအခ်က္ေပါင္းမ်ားစြာနဲ႔ေသဆုံး
.....အမႈမွန္ေပၚေပါက္ေရးအတြက္ထိုင္းရဲ
တပ္ဖြဲ႕မွ..အေသးစိတ္စုံစမ္းလွ်က္႐ွိပါတယ္...]
တီဗီမွာလာေနတဲ့သတင္းအစီအစဥ္ေၾကာင့္..သူမနားမ်က္စိမ်ားပင္မယုံၾကည္ႏိုင္.. လြန္ခဲ့တဲ့၃ရက္ကမွဘန္ေကာက္
ကိုျပန္သြားတဲ့မရင္ကအခုေသၿပီတဲ့လား..
"အား...မဟုတ္ဘူး..အီး ဟီး.."
ခခ အေပၚထပ္မွာေအာ္ဟစ္ေသာင္းက်န္း
ေနတာေၾကာင့္ သူ႕အဖိုးေျပးတတ္လာၿပီး
"ဟဲ့ ေျမး... ညည္းဘာျဖစ္ေနတာတုန္း.."
"ဖိုးဖိုး လာၾကည့္ပါအုံး..မရင္ေလ..
သူေသၿပီတဲ့.. အသတ္ခံရတာတဲ့..အီးဟီး."
"ေဟ.."
သတင္းကဆက္လက္ေၾကျငာေနကာ..
[ရဲတပ္ဖြဲ႕မွအတည္ျပဳေျပာၾကားခ်က္အရ
သံသယ႐ွိသူမွာ.. အမည္မသိဂိုဏ္းရာဇာ
တစ္ေယာက္ျဖစ္ၿပီး.. သူမ၏ခ်စ္သူေဟာင္းလည္းျဖစ္တယ္ဟုသိ၇ပါတယ္..
အသတ္ခံရတဲ့အေၾကာင္းအရင္းကိုေတာ့
ဆက္လက္စုံစမ္းလွ်က္႐ွိပါတယ္]
ဗီလာရဲ႕ဓာတ္ေလွကားထဲကcctvမွာ႐ိုက္
မိထားတဲ့..bloodရဲ႕ပုံပါသတင္းထဲပါလာ
သည္။
ဦးထုပ္ခပ္ငိုက္ငိုက္ေဆာင္းထားတာေၾကာင့္မ်က္ႏွာမေပၚပဲ...ဦးထုတ္ကိုကိုင္
လိုက္တဲ့သူ႕ရဲ႕လက္ဖ်ံမွတတ္တူးကိုပဲထင္
ထင္႐ွား႐ွားျမင္ေနရသည္။
"မျဖစ္ႏိုင္တာ..အမရင္ကဒီလိုလူဆိုးနဲ႔
ႀကိဳက္စရာလား...ဖိုးဖိုးရဲ႕..."
သံသယ႐ွိသူကိုၾကည့္ကာ ဘိုးစံသာမွာ
ပိုမို၍ထိတ္လန္႔သြားကာ..
"မျဖစ္ႏိုင္ဘူး..."
"ဖိုးဖိုး လည္းအဲ့လိုပဲထင္တယ္မွတ္လား..
မရင္လိုေခ်ာေခ်ာလွလွေလးက ဒီလိုလူဆိုးႀကီးကိုႀကိဳက္စရာအေၾကာင္း
မ႐ွိဘူးေလ....
ခခ ကိုေတာင္ခ်စ္သူမ႐ွိဘူးလို႔ေျပာခဲ့တာ...ဖိုးဖိုးရဲ႕...
အဲ့လူသတ္သမားႀကီးက မရင္ခ်စ္သူမဟုတ္ဘူး...
သနားစရာ ငါ့မင္းသမီးေလး..အဟင့္ အဟင့္...
ငါ့မရင္ကိုသတ္တဲ့လူယုတ္မာႀကီး
ဒင္းကိုလည္းရဲေတြအျမန္မိၿပီး..ေသဒဏ္ေပးခံရပါေစ..."
"ေဟ့ေျမး ဘာလို႔သူမ်ားကိုႀကိမ္ဆဲေနရ
တာလဲ.. သူသတ္တာဟုတ္ခ်င္မွဟုတ္မွာ
ပါ..."
"ဖိုးဖိုးက သူ႕ကိုသိလို႔လား.. ဘာလို႔လူဆိုး
ကိုကာကြယ္ေျပာေနတာလဲ..."
"ကဲ ေျပာေလခက္ေလ.."
"မသိဘူး..မသိဘူး..ခခ အဲ့လူႀကီးကိုမုန္းတယ္.."
===========================
အခုထိထိုင္းႏိုင္ငံမွာ႐ွိေနေသးတဲ့ blood..
ရင္ေသၿပီဆိုတဲ့သတင္းကိုလည္းသိၿပီးၿပီ
ျဖစ္သည္။
ဒါေတာင္ ဘာမွမျဖစ္တဲ့ပုံစံနဲ႔သူ႕ရဲ႕အေရာင္းအ၀ယ္ကိစၥက္ိဳပဲ ေသြးေအးေအးနဲ႔လုပ္ေနတာေၾကာင့္... ဒ္ိဳင္းရိပ္ေတာင္ေဝခြဲမရ
ျဖစ္ေနသည္။
¿တကယ္ပဲသခင္ေလးမ်ား
စိတ္တိုၿပီးသတ္ပစ္ခဲ့သလား...|
အေဖလိုခ်င္တဲ့ေဆးေတြအျပည့္ရၿပီျဖစ္
ကာ.. အဆက္အသြယ္နဲ႔လည္းအေဖ့ဆီ
ပို႔လိုက္လို႔ သူ႕တာ၀န္ၿပီးၿပီျဖစ္သည္။
သူတို႔တည္းခိုတဲ့အေဆာက္အဦးမွာ..
"ဒိုင္းရိပ္ မနက္ျဖန္ျပန္မယ္.. အသင့္ျပင္ထား..
အခု ငါတစ္ေယာက္ထဲေနခ်င္တယ္..အေႏွာင့္အယွက္မေပးနဲ႔.."
"ဟုတ္ကဲ့သခင္ေလး.."
>>>>>>>>>>>>>>
ဒိုင္းရိပ္ထြက္သြားမွသူမဲ့ျပဳံးတစ္ခ်က္ျပဳံး
ကာ တစ္ကိုယ္လုံးအနက္ေရာင္လဲ၀တ္ကာ တစ္ေနရာသို႔ထြက္လာခဲ့သည္။
......
ဘန္ေကာက္ရဲ႕အဆင့္အျမင့္ဆုံးေဟာ္တယ္...
လူခ်မ္းသာမ်ားေငြျဖဳန္းတီးရာေနရာျဖစ္ၿပီး..အထပ္ေပါင္းမ်ားစြာ႐ွိေသာ္လည္း..
၁၉လႊာကိုေတာ့လူတိုင္း၀င္လို႔မရပါ..
ဓာတ္ေလွကားမွာ နံပတ္၁၉ကိုႏွိပ္ရင္လည္းအဲ့ေနရာကိုမေရာက္ပါ..
ညေရာက္လာၿပီမို႔..ေဟာ္တယ္ရဲ႕ညနတ္
သမီးမ်ားလည္း အလုပ္လုပ္ရန္တဖြဲဖြဲ
ေရာက္လာၾကသည္။
ေက်ာ့႐ွင္းလွပေသာအမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္လည္းထ္ိဳနည္းတူပင္...
" ဆူဇီ... မေတြ႕ရတာၾကာၿပီေနာ္..."
"Blood ႐ွင္ပါလား.."
"အရမ္းအံ့ၾသသြားလား...."
"မအံ့ၾသပါဘူး...ဒီက္ိဳ႐ွင္ေရာက္လာမယ္
မွန္းသိၿပီးသားပါ..
ဒီအတိုင္းေက်ာ္သြားရင္ bloodဘယ္ပီသ
ပါ့မလဲ.. "
"မင္းကထက္ျမက္လြန္းပါတယ္..."
"ကြၽန္မကမွ ႐ွင္နဲ႔အလိုက္ဖက္ဆုံးဆိုတာ
႐ွင္သိသင့္တယ္...
ေၾသာ္ ဒါနဲ႔႐ွင့္ခ်စ္သူအတြက္ေတာ့ တကယ္စိတ္မေကာင္းပါဘူး..."
"ေတာ္ေတာ့..ဆူဇီ က္ိဳယ့္ကိုေနာက္ေျပာင္
မေနနဲ႔.."
"ကြၽန္မဘာကူညီရမွာလဲ..."
"၁၉ လႊာကိုေခၚသြားေပး၊ မင္း၀င္လို႔ရမွန္း
ငါသိတယ္.."
"ပရာဂ်က္ကလည္း ႐ွင့္ကိုေစာင့္ေနမွာပဲ
႐ွင္တစ္ေယာက္ထဲဆိုအႏၲရာယ္မ်ားတယ္
ကိုယ့္ေသတြင္းကိုယ္တူးေတာ့မလို႔လား..
Oh.. အခ်စ္ကေလး..႐ွင့္ကိုေတာ့မေသေစခ်င္ပါဘူးေနာ္...."
"မင္း ကိုယ္ခိုင္းတာပဲလုပ္ပါ.."
"ဒါဆို ဘာျပန္ရမွာလဲ.."
"မင္းလိုခ်င္တာအကုန္ရမယ္.."
"႐ွင့္ကို..ဆိုရင္ေကာ..
ကြၽန္မအတြက္႐ွင့္ေလာက္ဘယ္အရာမွ
မခက္ခဲဘူးေလ..."
"၀k.."
"႐ွင္အခု သေဘာတူတာလား.."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ ကိုယ္လည္းမိန္းကေလးေတြနဲ႔ေနရတာကိုသေဘာၾကပါတယ္..
သြားမယ္.. လာ..."
....
ဆူဇီနဲ႔သူအခန္းတစ္ခုယူကာ.....
အခန္းအတြင္း၌ သူကဝွက္ယူလာတဲ့ပစၥ
တိုကိုတပ္ဆင္ေနသည္။
ဆူဇီ ကေရခ်ိဳးခန္းထဲထြက္လာၿပီး..
"ဟန္နီ...ကြၽန္မဘယ္လ္ိဳေနလဲ..."
"So ugly.. "
"႐ွင္ေနာ္.."
ဆူဇီကသူ႕ေပါင္ေပၚတတ္ထိုင္ကာသူ႕မ်က္ႏွာကိုဆြဲယူၿပီး.. အနမ္းမ်ားစတင္ခဲ့သည္။
သူဆူဇီကိုျပန္နမ္းရင္း.. ကုတင္ေပၚကိုလွဲ
ခ်လိုက္သည္။
ထိုစဥ္ သူ႕လက္ပတ္နာရီမွ alarm ျမည္လာ
ရာ....
"ေဆာရီး..မိုးလင္းေနၿပီ ေလဒီ..."
."မျဖစ္ႏိုင္တာ.. "
"ကိုယ္ကဒီနာရီနဲ႔ပဲအလုပ္လုပ္တယ္..."
"ဘယ္ကစံေတာ္ခ်ိန္လဲ.."
"Landon.. .
ကိုယ္အဲ့ကျပန္လာတာမၾကာေသးလို႔..."
"႐ွင္ေျပာေတာ့ မိန္းကေလးေတြနဲ႔ေနရတာကိုႀကိဳက္တယ္ဆို..."
"အသက္ႀကီးတဲ့မိန္းမေတြကခြၽင္းခ်က္.."
"Blood လူဆိုးေကာင္.."
"ရင္လည္း အဲ့လိုေခၚခဲ့တာပဲ..."
"႐ွင္ေနာ္.."
"ကဲ ထပါ ကိုယ္ေနာက္မၾကခ်င္ဘူး.."
အနီေသြးဆီအညာခံရေပမယ့္လည္း..ကျပာကယာထၿပီးအ၀တ္လဲကာသူ႕ကို
လိုက္ပို႔ရသည္။
၁၉ထပ္က လက္ေဗြရာဖတ္ၿပီးမွတတ္လို႔
ရတာျဖစ္သည္။
နတ္ျပည္ေရာက္သလိုပါပဲ..
အထဲမွာ spa..အႏွိပ္ခန္း၊ကာရာအိုေက
အရက္ဘားမ်ားအစုံအလင္႐ွိကာ...ပရာ
ဂ်က္ရဲ႕ဘုံဗိမၼာန္ပဲျဖစ္သည္။
"ဟန္နီ ကြၽန္မဒီအထိပဲပို႔ေပးႏိုင္မယ္.."
"အိုေက.. ဒါမင္းအတြက္.."
သူမလက္ထဲသို႔ေဒၚလာတစ္အုပ္ထည့္ေပးလိုက္သည္။
သူမက..သူ႕ေမးဖ်ားကိုေမာ့နမ္းရင္း...
"ဂ႐ုစိုက္ပါ... ႐ွင္နဲ႔ျပန္ဆုံခ်င္ေသးတယ္.."
"Thank u.."
ဆူဇီနဲ႔လမ္းခြဲၿပီးသူတစ္ေယာက္ထဲ ပရာဂ်က္ကိုလိုက္႐ွာရသည္။
အႏွိပ္ခန္းေ႐ွ႕မွာအေစာင့္၂ေယာက္႐ွိတာ
မို႔အထဲမွာပရာဂ်က္႐ွိတာေသခ်ာၿပီ...
အေစာင့္၂ေယာက္ကိုအေနာက္ကေန
ခ်ည္းကပ္ကာလက္နက္မသုံးပဲတ္ိဳက္ခိုက္
သည္။
အထဲမွာပရာဂ်က္ကအႏွိပ္ခံေနကာ...
တပည့္ေတြလည္းအနားမွာအမ်ားႀကီး
ထားထားသည္။
"အျပင္မွာဘာျဖစ္တာလဲ သြားၾကည့္စမ္း."
တစ္ေယာက္ကတံခါးဖြင့္လိုက္လွ်င္...
တံခါး၀မွာမားမားႀကီးရပ္ေနတဲ့ bloodက
ထိုသူအား..ႏွလုံးေနရာသို႔တစ္ခ်က္ထဲထိုး
စိုက္လိုက္သည္။
"ပရာဂ်က္..ေတြ႕ရတာ၀မ္းသာပါတယ္.."
"မင္း..."
"ေဟ့ေကာင္ေတြ အဲ့ေကာင္ကိုအေသသတ္..."
ပရာဂ်က္ကလက္နက္ေကာက္ဆြဲၿပီးသူ႕
ကိုပစ္ဖို႔ၾကံလွ်င္ .... သူကလည္းအက်ီထဲ
ကပစၥတိုႏွစ္လက္ကိုထုတ္ကာ ဘယ္ညာ
ကိုင္ၿပီး.. ပရာဂ်က္ကိုမေသမခ်င္းအရင္ပစ္သည္။
ဒိုင္း....ဒိုင္း....ဒိုင္း...
သူတပည့္ေတြကလည္းသူ႕ကိုျပန္ပစ္တာ
မို႔.. လက္ေမာင္းတစ္ခ်က္ေတာ့ထိသြား
သည္။
ဒါေပမယ့္ ပရာဂ်က္တို႔ကအလစ္အငိုက္တ္ိဳက္ခိုက္ခံလိုက္ရတာမို႔..bloodကအ
သာစီးရကာ...အခန္းထဲမွာအကုန္ေသၿပီး
ေသြးေခ်ာင္းႀကီးပင္အျပင္ကိုစီးၾကလာ
သည္။
သူအျပင္သို႔ျပန္ထြက္လာေတာ့..ေကာ္ရစ္
တာလမ္းတေလွ်ာက္မွာ ပရာဂ်က္ရဲ႕လူေတြနဲ႔ဆုံျပန္သည္။
လူေတြကေနရာတိုင္းကေနထပ္ထြက္လာတာမို႔.. သူ႕ေသနတ္မွာက်ည္ဆံတစ္
ေတာင့္ပဲက်န္ေတာ့သည္။
သူ႕ဆီလာေနတာလူ၂ေယာက္..
သူလည္းအၿမဲတမ္းကံမေကာင္းနိင္ပါလား..
ေနာက္ဆုံးက်ည္ဆံကိုအသုံးျပဳလိုက္သည္။ဒါေပမယ့္တစ္ေယာက္ေတာ့က်န္ေနကာ..
ဒိုင္း...တစ္ခ်က္...ဒိုင္း...ႏွစ္ခ်က္...
ဒိုင္း....သုံးခ်က္...
အ...
ဒိုင္း...ေနာက္တစ္ခ်က္ထပ္ၾကားလိုက္ေပမယ့္...သူ႕က္ိဳလာမထိဘူး..
ထို႔ေနာက္ သူ႕အျမင္အာ႐ုံေတြလည္းမသဲ
ကြဲေတာ့ပါ...
သူ႕ဆီတစ္ေယာက္ေယာက္ေျပးလာေနတယ္...
ျဖဴလႊလႊ၀တ္႐ုံနဲ႔... သူ႕ကိုေျပးလာထူတာ
က.... ရင္....
ထို႔ေနာက္ သူဘာဆိုဘာမွမသိေတာ့ပါ...
®®®®®®®®®®®®®®®®®®
♬ ♬ ♬
ညနက္လူေျခတိတ္ခ်ိန္...ေလခြၽန္သံလို
လိုထြက္ေပၚလာတာေၾကာင့္ ဘိုးစံသာ
အိပ္ယာကေနေငါက္ခနဲထထိုင္လိုက္သည္။
ျပတင္းေပါက္တံခါးဖြင့္ကာျခံထဲကိုတ
ခ်က္ၾကည့္ၿပီး၊ ခ်က္ခ်င္းဓာတ္မီးယူကာ
ဆင္းလာခဲ့သည္။
"မင္းေရာက္ေနမွန္းသိတယ္..ထြက္လာခဲ့."
"မေတြ႕တာၾကာၿပီ ဘိုးစံသာ.. ."
"ဒိုင္းရိပ္..သခင္ေလးေကာ..
အခုထိ ထိုင္းမွာ႐ွိေနတုန္းလား.."
"အဲ့တာေၾကာင့္ ခင္ဗ်ားအကူအညီလို
တယ္...သခင္ေလးကဒဏ္ရာအျပင္းအထန္ရထားၿပီး သတ္ိေမ့ေနတယ္...
ဒီတိုင္းျပန္ေခၚသြားလို႔္မျဖစ္ဘူး...
ဒီမွာေနၿပီးေဆးကုေပးမွျဖစ္မယ္..."
"အခုဘယ္မွာလည္း ေခၚလာခဲ့ပါ..."
"ခင္ဗ်ား အဆင္ေျပပါ့မလား.."
"တသက္လုံးေ႐ွာင္ပုန္းေနလို႔မွမရတာ..
တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ေတာ့ျပန္ေတြ႕ရမယ့္လူပဲ..."
"ေကာင္းၿပီေလ...အသင့္ျပင္ထားပါ.."
=====================
အိမ္မက္ကမ႓ာထဲလြင့္ေျမာေနတဲ့ ခခ...
႐ုတ္တရက္ဖိုးဖိုးလာႏိုးလို႔အိပ္ခ်င္မူးတူးနဲ႔
ထလာသည္။
"ဘာလို႔လဲ ဖိုးဖိုးရာ အေစာႀကီး႐ွိေသးတယ္.. ခခနဲနဲေလာက္ျပန္အိပ္.."
အခန္း၀မွာလူရိပ္ေတြျမင္လိုက္ရတာေၾကာင့္ ခခ လန္႔သြားကာ...
"ဖိုးဖိုး သူတို႔ကဘယ္သူေတြလည္း
သူမ်ားအိမ္ကိုညႀကီးဘာလာလုပ္တာလဲ.."
"႐ူး တိုးတိုး...သူတို႔ကအႏၲရာယ္ျပဳမယ့္သူ
ေတြမဟုတ္ဘူး..
ဖိုးဖိုးမွာကိစၥေလး႐ွိလို႔ ေျမးေအာက္ထပ္
ကအခန္းထဲမွာဆင္းေနပါ.. ဘာသံၾကား
ၾကားအေပၚထပ္ကိုတတ္မလာရဘူး..
ျခံထဲကိုလည္းမဆင္းရဘူး.. ၾကားလား.."
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ ဖိုးဖိုး ခခကိုလည္း႐ွင္း
ျပပါအုံး.."
"ဖိုးဖိုး ေနာက္မွ႐ွင္းျပမယ္.. အခုေအာက္
ကိုသြား...ဖိုးဖိုးစကားနားေထာင္.."
ခခ ေဆာင့္ေဆာင့္ေအာင့္ေအာင့္နဲ႔ေအာက္ထပ္ကအခန္းထဲသို႔၀င္ေနရသည္။
မၾကာပါ..ဖိုးဖိုးနဲ႔တစ္စိမ္းေယာက်္ားႏွစ္ေယာက္ကတစ္စုံတစ္ရာကိုသယ္ေဆာင္
လာၿပီး ေလွကားေပၚတတ္သြားတာကို
သူမအခန္းထဲကေနေခ်ာင္းၾကည့္ေနသည္။
#ဘာႀကီးတုန္းဟ...
>>>>>>>>>>>>>>>>>>
"ဘိုးစံသာ.. ခုနကမိန္းကေလးက.. ဧကန္န..ဟိုကေလး.."
"ဟုတ္တယ္..မင္းေခၚလာတဲ့ကေလးမေလးပဲ..."
"သူ႕ကိုေဂဟာပို႔ခိုင္းတာေလ.."
"ဇနီးက ေမြးစားခ်င္တယ္ဆ္ိဳလို႔ပါ.."
"သူ က်ဳပ္ကိုမွတ္မိမွာေပါ့..."
"မမွတ္မိႏိုင္ပါဘူး..မင္းေခၚလာေတာ့
ကေလးမေလးကအဖ်ားအရမ္းႀကီးၿပီး
အၾကာႀကီးေမ့ေမ်ာေနခဲ့တာ...
ႏိုးလာေတာ့ ဘာမွေမးမရဘူး..
ငါတ္ိဳ႕လင္မယားကို သူ႕အဖိုးအဖြားလို႔ထင္
ေန႐ွာတာ.."
"ဒီကိစၥ သခင္ေလးသိလို႔မျဖစ္ပါဘူး.."
"မင္းနဲ႔ ငါပဲသိတာမို႔.. ႏႈတ္ပိတ္ထားရင္
ရပါၿပီ.."
....
"သခင္ေလးရဲ႕ဒဏ္ရာကေတာ္ေတာ္ျပင္း
တာပဲ...မင္းအနားမွာ႐ွိေနၿပီးဘယ္လို
ေစာင့္ေ႐ွာက္ေနတာလဲ.."
" က်ဳပ္ကိုမေခၚပဲ တစ္ေယာက္ထဲသြား
တာပါ၊ ဆူဇီဆိုတဲ့အေပ်ာ္မယ္သာက်ဳပ္ကို
မဆက္သြယ္ရင္ သခင့္အသက္ေတာင္
မွီလိုက္မွာမဟုတ္ဘူး...
တကယ္ေတာ့ က်ဳပ္အသုံးမက်တာပဲ..
ပရာဂ်က္ကိုဒီအတ္ိဳင္းထားမွာမဟုတ္မွန္း
သိရက္သားနဲ႔..."
"မင္းသမီးရင္ရင္ ေသတာနဲ႔ပတ္သက္ေန
တာလား..."
"ခင္ဗ်ားဘယ္လိုလုပ္သိလဲ..."
"သတင္းမွာေတြ႕တယ္.. ငါကသခင္ေလး
အနား၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ေနလာတာပါ.."
"သခင္ေလး သတ္တာေတာ့မဟုတ္ဘူး.."
"အင္း...ငါလည္းသိပါတယ္.."
>>>>>>>>>>>>>>>>
ဘိုးစံသာကအားျခင္းဆရာ၀န္႐ွာကာ...
Bloodကိုကုသေပးခိုင္းရသည္။
"ကိုယ္တြင္းေသြးလြန္ေနတယ္...ေဆး႐ုံ
သြားရင္အေကာင္းဆုံးပဲ..."
"ေဆး႐ုံသြားလို႔ရရင္ ခင္ဗ်ားဒီမွာ႐ွိမေနဘူး.."
"က်ဳပ္ အတတ္နိင္ဆုံး ကုေပးထားပါတယ္.. ဘယ္ေတာ့သတ္ိျပန္ရ
မလဲေတာ့ အာမမခံဘူး..."
ဘတ္ေငြ၂ေသာင္းေပးကာ..ဆရာ၀န္ကို
ျပန္ခိုင္းလိုက္သည္။
ဒါေပမယ့္...ဒိုင္းရိပ္ကဓားထုတ္ၿပီး
ေနာက္ကေနအျပတ္႐ွင္းဖို႔ကို..
"မလုပ္နဲ႔ သူ႕ကိုသတ္လိုက္ရင္သခင္ေလး
ကိုဘယ္သူကုမွာလဲ..."
"သူကယုံလို႔ရပါ့မလား..."
"ရပါတယ္...သူကအေမွာင္ေလာကသား
ေတြကိုကုတဲ့ ေၾကးစားဆရာ၀န္ပါ.."
"ၿပီးတာပဲ..."
............................
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ေနရင္းထိုင္ရင္း အိမ္ထဲမွာအက်ဥ္းက်ေနရတဲ့ခခ...
ဘယ္ကေရာက္လာၿပီး ဘယ္သူေတြမွန္း
လည္းမသိ၊ သူမ်ားအိမ္ကိုအႏုၾကမ္းစီး
ထားတယ္..
ဖိုးဖိုးကလည္းသူတို႔နဲ႔တစ္ဖြဲ႕ထဲလိုလို..
ခခ ရဲ႕ဟန္းဖုန္းကိုလည္း အဲ့ထဲကဆာမူ႐ိုင္းလိုလူကပိုင္စိုးပိုင္နက္နဲ႔ယူသိမ္းသြားေသးတယ္...
အေပၚထပ္ကိုသယ္သြားတာ အေလာင္း
ေကာင္ႀကီးလား၊ ဘာႀကီးလားမသိဘူး..
ဆရာ၀န္နဲ႔ေဆးပစၥည္းေတြယူလာတာ
ကိုလည္းေခ်ာင္းၾကည့္ရင္းျမင္သည္။
ဆာမူ႐ိုင္းလိုလူက အဲ့အနားကမခြာပဲ
အၿမဲေစာင့္ေနကာ... ဖိုးဖိုးကတတ္လိုက္ဆင္းလိုက္နဲ႔ဗ်ာမ်ားေနတာ..
ခခကိုေတာင္ ႐ွိတယ္မထင္ဘူး..
ျခံထဲလည္းဆင္းလို႔မရျပန္ဘူး... ျခံထဲမွာ
လည္းေနာက္ထပ္၂ေယာက္ကေစာင့္ေန
ေသးတယ္...
သူတို႔အိပ္တာလည္းမေတြ႕ဘူး..
ေနရတာမြန္းၾကပ္လိုက္တာ...
.........
ပန္းေတြကိုအရမ္းဂ႐ုစိုက္တဲ့ဖိုးဖိုးကအခု
ေတာ့ေရေတာင္မေလာင္းအားပါ...
ဒီေလာက္ဂ႐ုစိုက္ေနရေအာင္အဲ့အေလာင္းေကာင္ႀကီးကဘာမို႔လို႔လဲ...
ငါသိရမွျဖစ္ေတာ့မယ္...
>>>>>>>>>
ဒိုင္းရိပ္..သခင္ႀကီးဆီသို႔လွမ္းၿပီးသတင္း
ပို႔ရသည္။
"အနီေသြး ဆိုတဲ့ေကာင္ေသၿပီလား.."
"သခင္ေလးကအခု လုံျခဳံတဲ့ေနရာမွာ
႐ွိေနပါတယ္... သခင္ႀကီး..."
"ေတာ္ေတာ္ျပသနာ႐ွာတဲ့ေကာင္...
စံအိမ္ကိုဒီအတိုင္းျပန္ေခၚလာခဲ့.."
"သခင္ႀကီး ...သခင္ေလးကအခုထိသတ္ိ
မရေသးေတာ့..ေခၚလာရင္အသက္အႏၲ
ရယ္စိုးရိမ္ရပါတယ္.."
"ဒိုင္းရိပ္... မင္းကိုယ့္အဆင့္က္ိဳယ္ေမ့ေနတာလား.. ငါ့ကိုေတာင္ဆန္႔က်င္မလို႔
လား.."
"ကြၽန္ေတာ္မလုပ္ရဲပါဘူး.."
သခင္ႀကီးကရက္စက္ပါတယ္..လမ္းမွာ
သခင္ေလးေသသြားႏိုင္တာကို..ဒီအတိုင္း
ဘယ္လိုျပန္ေခၚသြားရမလဲ...ဟူးးး
>>>>>>>>
တစ္ခ်ိန္လုံးအေပၚထပ္ကိုေခ်ာင္းေနတဲ့
ခခ.. ခုနကဆာမူ႐ိုင္းအျပင္ထြက္သြားတာေသခ်ာတယ္...
ဖိုးဖိုးကလည္းအေနာက္ဖက္မွာသူတ္ိဳ႕
အတြက္ထမင္းခ်က္ေနတယ္..
ဒါအခ်ိန္ေကာင္းပဲ...
ခခ ေျခေဖာ့ၿပီးအေပၚထပ္သို႔ခိုးတတ္လာ
သည္။
ကြၽီ...
ကုတင္ေပၚမွာေအာက္စီဂ်င္ဘူးတပ္ထား
တဲ့လူတစ္ေယာက္ကဆန္႔ဆန္႔ႀကီးအိပ္ေနသည္။
အသက္ေတာ့႐ွိေသးပုံပဲ...
အသားျဖဴျဖဴ၊အရပ္လည္း႐ွည္တယ္...
မ်က္ႏွာေသခ်ာမျမင္ရေပမယ့္ အသက္ႀကီးပုံေတာ့မရဘူး....
ဖိုးဖိုးရဲ႕ဖ်င္အက်ီ၀တ္ေပးၿပီးေစာင္ကခါး
ေအာက္ပိုင္းေလာက္ပဲျခဳံထားတာေၾကာင့္
ပုခုံး၊လည္ပင္းနဲ႔ လက္ကတတ္တူးေတြ
ကို ခချမင္လိုက္ရသည္။
လက္ဖ်ံကတတ္တူးေၾကာင့္ ခခ အနားသို႔ေစြ႕ခနဲေရာက္သြားၿပီး..
"ဒီတတ္တူးက... မျဖစ္ႏိုင္တာ.. .
ဒီလူက အမရင္ကို သတ္တဲ့လူလား.."
သူ႕မ်က္ႏွာကိုအေသအခ်ာၾကည့္ခ်င္တာ
ေၾကာင့္...ေခတၱအေၾကာက္တရားေတြ
ေပ်ာက္ဆုံးသြားၿပီး၊ ေအာက္စီဂ်င္mask
ကိုဆြဲျဖဳတ္လိုက္သည္။
"တကယ္ပဲ ဒီလူလား...."😱
မ်က္၀န္းေတြမွိတ္ထားေပမယ့္..မ်က္ေတာင္အတိုစိတ္စိတ္ကေလးေတြကေကာ့ေနသည္။
ဆံပင္ကေဘးခြဲေကကိုမွ နဲနဲ႐ွည္ကာဘုတ္သိုက္ျဖစ္ေနသည္။
ႏွာတံကစင္းစင္း..ႏႈတ္ခမ္းေမြးစစေတြေပါက္ေနေပမယ့္..ႏႈတ္ခမ္းၾကပါးၿပီး...
ၾကည့္ရမဆိုးပါ..
မရင္ရဲ႕ ခ်စ္သူေဟာင္း၊ဂိုဏ္းစတား..
ဟုတ္မဟုတ္သူမေတြးေနရင္း...
လက္ဖ်ံကတတ္တူးကိုေသခ်ာအတည္ျပဳ
ၾကည့္ရန္ သူ႕လက္ကိုကိုင္လိုက္စဥ္..
ထိုလူက႐ုတ္တရက္သူမလက္ကိုဖမ္းဆြဲ
ၿပီး..သူမရဲ႕ေခါင္းကိုဖိကိုင္ကာ..
ႏႈတ္ခမ္းခ်င္းေတ့ၿပီး နမ္းလိုက္တာေၾကာင့္... သူမအသက္ပင္႐ူ၍မရေတ့ာပါ.💏
"အု...အု..."လႊတ္ပါ...
ခခ အတင္းတြန္းဖယ္႐ုန္းကန္သည္။
အေပၚထပ္ကအသံေတြေၾကာင့္..
ဖုန္းထြက္ေျပာေနတဲ့ ဒိုင္းရိပ္ရယ္၊ ထမင္းခ်က္ေနတဲ့အဖိုးပါေျပးတတ္လာသည္။
"သခင္ေလး..."
"ေျမး..."
ထိုလူကမ်က္လုံးဖြင့္ၾကည့္ၿပီး သူမအား
ေဆာင့္တြန္းထုတ္လိုက္ျပန္သည္။
အား....
ဟင္း...ဟင္း...သူကေခါင္းကိုဘယ္ညာရမ္းေနသည္။
"သခင္ေလး အသက္႐ူၾကပ္ေနတာလား.."
ဟုတ္တာေပါ့..ခခေအာက္စီဂ်င္ပိုက္ကို
သြားျဖဳတ္မိလို႔..ဒီအေသေကာင္ႀကီးအသက္႐ူၾကပ္ၿပီးႏိုးသြားတာေလ...
(တကယ္ေတာ့ သူမႏႈတ္ခမ္းကေန ေလက္ိဳစုပ္ယူလ္ိဳက္ခ်င္းသာ..)
ဒိုင္းရိပ္ကေအာက္စီဂ်င္ကိုျပန္တပ္ေပးလိုက္သည္။
သူကသတိပုံမွန္မရေသးတာေၾကာင့္..
"ဘိုးစံသာ ဆရာ၀န္ျမန္ျမန္.."
အေသေကာင္ကဖုတ္ေကာင္လိုထၿပီး
လူကိုလည္းအတင္းနမ္းေသးတယ္..
ၿပီးေတာ့လူကိုလည္း တြန္းထုတ္လိုက္လို႔
ခခေနာက္ပစ္လဲၿပီး ခုံနဲ႔႐ိုက္မိလို႔ဂ်ိဳေစာင္း
မွာဖုသြားတာကို...
ဘယ္သူမွဂ႐ုမစိုက္ပါ..
"ေျမး... ဘာလို႔ဖိုးဖိုးစကားနားမေထာင္
တာလဲ....
သခင္ေလး အနားမသြားရဘူးလို႔ေျပာထားတယ္ေလ.."
"သခင္ေလး ဟုတ္လား.. သူကဘယ္သူ
မို႔လဲ... ဖိုးဖိုးကဘာလို႔သူ႕ကို႐ိုေသေနတာလဲ. .
သူကလူေကာင္းေရာဟုတ္ရဲ႕လား...
အမရင္ကိုသတ္တဲ့ လူသတ္သမားရဲ႕ တတ္တူးမ်ိဳး ဘာလို႔သူ႕လက္မွာ
႐ွိေနတာလဲ ...
ဘာလို႔ဒဏ္ရာရတာကိုေဆး႐ုံမေခၚသြား
တာလဲ...
ဖိုးဖိုး ေျဖပါ... သူကဂိုဏ္းစတားမဟုတ္လား.."
"သူကဘယ္သူျဖစ္ျဖစ္ ေျမးသိထားရမွာ
သူကဖိုးဖိုးရဲ႕ သခင္၊ ေျမးအတြက္လည္း
အသက္သခင္ပဲ.."
"ဒီခတ္မွာ သခင္ေတြကြၽန္ေတြ႐ွိေသးလို႔လား.."
"႐ွိတယ္... တစ္ခါေကြၽးကြၽန္ျဖစ္ၿပီးရင္
တသက္လုံးေက်းကြၽန္ပဲ.. မ်ိဳးဆက္ေတြ
လည္းေက်းကြၽန္ပဲ ...
ဒါေၾကာင့္ သူကေျမးအတြက္လည္းသခင္ပဲ...
သူဒီမွာ အၾကာႀကီးေနမွာမဟုတ္ဘူး..
ဒါေၾကာင့္ ေျမး သခင္ေလးနဲ႔ထပ္မေတြ႕
ေအာင္ေန...
အကယ္၍ ဆုံခဲ့ရင္ေတာင္ဒီေန႔လို ႐ိုင္း
စိုင္းတဲ့အျပဳအမူမလုပ္မိေစနဲ႔...
ၾကားလား..
ၿပီးေတာ့ သခင္ေလးက မင္းသမီးရင္ကို
မသတ္ဘူး...ေနာက္အဲ့လိုမစြပ္စြဲနဲ႔...
ဖိုးဖိုး သခင္ေလးအေပၚအျပစ္ထပ္မလုပ္
ခ်င္ဘူး..."
ခခ ဘာမွနားမလည္ေတာ့ဘူး..
ဘာလို႔လဲ.... ခခတို႔ကဒီအတိုင္းလြတ္လပ္တဲ့လူေတြမဟုတ္ဘူးလား..
ဘယ္ကသခင္ေပၚလာတာလဲ...!
........
ဆရာ၀န္လာၾကည့္ၿပီး မၾကာခင္မွာပဲ
သူပုံမွန္အသက္ျပန္႐ူႏိုင္ခဲ့သည္။
သူသတိျပန္ရလာၿပီးေနာက္...
"ဒိုင္းရိပ္...ဒါ ဘယ္ေနရာလဲ.."
"ကြၽန္ေတာ္ရဲ႕အိမ္ပါ သခင္ေလး.."
"ဘိုး စံ သာ..."
"ဟုတ္ပါတယ္ သခင္ေလး.."
"ခင္ဗ်ား က်ဳပ္က္ိဳအခုလိုကယ္ထားယုံနဲ႔
ခင္ဗ်ားအျပစ္ေတြေက်မွာမဟုတ္ဘူး.."
"သိပါတယ္...သခင္ေလး...
ကြၽန္ေတာ္လည္းေနသင့္သေလာက္ေနခဲ့ၿပီးပါၿပီ... "
"ဟိုမိန္းကေလးကေကာ ဘယ္သူလဲ.. "
ဒိုင္းရိပ္တို႔ ၂ေယာက္စလုံးမ်က္လုံးျပဴး
သြားသည္။
"ဇနီးသည္ဘက္ကေဆြမ်ိဳးထဲကကေလး
ပါ... မိဘမ႐ွိလို႔ေခၚၿပီးေစာင့္ေ႐ွာက္ထားတာပါ..
ကြၽန္ေတာ္႕ဇနီးကေတာ့မႏွစ္ကဆုံးသြားပါ
ၿပီ.."
.......
"ဒိုင္းရိပ္.. စံအိမ္ကထြက္ေျပးတဲ့အေစခံနဲ႔ဘယ္အခ်ိန္ထဲက အဆက္အသြယ္႐ွိေနတာလဲ...
မင္း ငါ့ကိုေနာက္ထပ္ဖုံးကြယ္ထားတာေတြ႐ွိေသးလား.."
"မ မ႐ွိပါဘူး..သခင္ေလး...
ဘိုစံသာကို သခင္ေလးကိုယ္တိုင္အလႊတ္ေပးလိုက္တာမို႔...
သူ႐ွိတဲ့ေနရာကို သခင္ေလးမသိခ်င္ဘူး
ထင္လို႔မေျပာျပခဲ့တာပါ...
ေနာက္ထပ္ဖုံးကြယ္ထားတာမ႐ွိပါဘူး.."
"ထားလိုက္ေတာ့ ၊ သခင္ႀကီးေကာ
ဒီကအေၾကာင္းေတြသိသြားၿပီလား.."
"ဟုတ္ကဲ့..သခင္ေလးကိုျပန္ေခၚလာဖို႔
အမိန္႔ေပးခဲ့ပါတယ္.."
ေအးေလ..ဒါမွသူ႕အေဖ ဦးေဝလုပီသမွာေပါ့... ဟြန္႔....မဲ့ျပဳံးတစ္ခ်က္ကိုစနစ္တက်
ခ်ိတ္ဆြဲလွ်က္.....
လြန္ခဲ့တဲ့၁၅ႏွစ္တုန္းက ဘိုးစံသာတို႔လင္မယားကစံအိမ္ကေနထြက္ေျပးခဲ့သည္။
စံအိမ္၇ဲ႕ လွ်ိဝွက္ခ်က္ေတြအျပင္က္ိဳမေပါက္ၾကားေအာင္ အေဖကသူ႕ကိုလိုက္
သတ္ခိုင္းသည္။
သူေတြ႕လ်က္နဲ႔ အဲ့လင္မယားကိုအလြတ္
ေပးၿပီး...အေဖ့ကိုေသၿပီဟုညာခဲ့သည္။
အေဖ့အမိန္႔အတိုင္းမလုပ္ခဲ့တာပထမဆုံး
ျဖစ္သည္။
အနီေသြးက အေဖ့ရဲ႕ေခြးလိုေနေပးတာ
အေဖ့ကိုေၾကာက္လို႔မဟုတ္ဘူး...
အေဖျဖစ္ေနလို႔ပါ....
==========================